D.D. Emanuelis Gonzalez Tellez ... Commentaria perpetua in singulos textus quinque librorum Decretalium Gregorij 9. Tomus primus quintus. Complectens librum primum quintum, additis notis vberioribus ab historia, & chorographia

발행: 1673년

분량: 670페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

6 In Librum V. Decretalium,

ergo Felix t L in praesenti docet, satigandum non

esse aeeusatum , si legitimus non sit accusator. Et licet Feliae tant sim agat de Episeopo accusato , accipiendus tamen est iuxta generalem litteram . quae teperit ut in hae sexta collectione, de quo eunque accusato , de quocunque accusito

re , in iudicio publico , sue priuato ; quia in quoeunque iudicio eliminali legitimus esse debet

accusator. Quo vet5 tempore legitimati debeat persona ac latoris , exponit Calleuat. tom. a. deiisaee. ι i. i. dissutiar Ione .io. Nec obstat dubitandi tatio supt, adducta , pro

cuius solutione diserimen eonstituendum est intelxii a , eum casum, in quo nototium est , seu iudiei eon. viii, bi stat, vel ex libello , seu forma accusationis . a Raetin. eusuolem illegitimum esse ; & iniet eum casum, in quo illegitimitas accusitoris ante citationem

iudiei notoria non erat, sed postea apparuit. Primo casu ad petitionem illegitimi aecusatoris satigati reus minimὸ debet, nee in iudieio cogitur comparere, cap. placuit, s.liberti 4. φ . 3. ca sEpiscopus s. 3. quas. i. cap. bona 3 6. in . de e M. quoniam tune iudex ex ossicio suo illegitimum accusatorem a iudicio tepellete debet, licet teus de eius illegitimitate non exeipiat; quia etsi iudex ossietum sui im impatim non debeat propter

priuatum commossum , cap. ad κομam , de stir

iur. I. . s. hoc autem , de M. tamen hoe in easu ex ossi eici proprio aeeusatorem , iudiei oreoellit . quia hae e illegitimitatis exceptio non solum te spieit priuatum commodum, sed hono-tem iudieii, de publieam utilitatem , argumento textus in e .s qui funt, cap. qhaerendum α. quas. 7.

qui hoe eam accipiunt stae sentem Felieis sententiam. secundo veto casu , quando iudiei acetinistotem illegitimum esse constat, reus ab eo impe-

. titias comparete tenetur ; de s non eompareat, ut

contumax puniri potest ; 3e s postea appareat ae .cusatorem illegitimum esse in ptosequutione iu- dieii, reus absoluitur, nec satigatur. Quo casu pro cedit textus in dies. cap. et enlans, hoc ι isti . in euius specie Episcopus ae satus eomparere iubetur ad purgandam contumaciam a quia lieεt illegitimus esset Meusator , hoc tamen Pontis ei non con stabat ante eitationem, sed postea apparuit; ideoque comparere debebat Episeopus, item exceptionem illegitimitatis allegaturus, ne Pontificis auctoritas

illudi videret ut , eontra textus ta l. ex quocunqu gri in h. cana. s. . ri ii lata e quo modo exisponit textus in eaps Mobus, cap cum parari,ae apis pel. Socinus in iui3. cap. teriens, num. II. Ex qua

doctrina deducitur, quo3 s teus suetit ei latus adpetitionem illegitimi aeeusatotis , de cuius illegitimitate iudiei ante actionem non eonstiterat, de ipse exeeptionem illegitimitatis non opposuit, iudicium valet, i. qui aecusare, L hos ac siis, M. ια thia. Doeent Buttius Ge Battol. iri L i. 6 auu et is Ma Ttiva. Et similiter se a m Meus tionem instituit, legitimus , 5e idoneus erat, sed post eausam inchoatam , in ipsus prosequutione illegitimus teddatur, propter superuenientem il- legitimitatem a iudieio repelli non debet, quia licet ac sationem de nouo proponere non possit, tamen prosequi eam rect) valet, tin is reus , I ae

tus , prosequitur iudicium inchoatum , quod pt ptet bonum publicum , de iudiciat iam auctorita

obstat augmentum ipsus dubitandi rationis. deductum eae seisi. cap. c m p. cui respondendiarti est, non posse reum ad petitionem illegitimi accus

totis fatigati, adeo ut leo accusato pargatio ean niea indieenda non sit, propter infamiam insutia gentem ex calumniosa, Sc minus soletini aeeusa tione, ut probat textus in cap. quialiter, et r. iae ritu cap. m insinuanse, de Prasu t. cap. cum in imn rute , ad pingar. canon . cap. analium 2. quas. 6.ca in cunictis ti H 3. in quibus purgare se reus non

debet ab infamia criminis , quae originem habuit ab inimieis , & illegitimis aceusatoribus, vi docent Hostiati sis in diu. p. teniens, m . s. Moria in emporaitis tari .nti . t i I. quia quando infamia non nascitur ex probabilibus coniecturis quoad tu. ris effectum infamia non dicitur sed tantum sunt vanae populi voces, de quibus eurandum non est, cap. O . a. δε elictae cinio m , ea de panis. Nee conitatium probat textus in die JAV.cum p. V. Hem,quia in eotum speeie ad instantiam illegitimi accusatotis non iniungitur purgatio propiet insam iam a tali accusatione pio uenientem, sed propter publieam infamiam, qua leus notatus erat an te accusationem , Ob quam indicta fuit purgatio, ut d et Molla ibi furia, ram. I 2 I. Nec obstat ultimum augmentum dissi itati , i pro euius solutione sciendum est . dubium esse Dissolvi apud interpretes . an aliquis sine aecusatote dam. xv κ nati pollit. In qua quaestione communem opinio uitii. Mnem sequutus negat Cotta sus sis. gui inpol c. . oti,ie sepro qua sententia Dei unt textus in ι.6. - .νesripto, τλr1s. de , si quis accusarinem, A. A mare'. o honor. ubi docetur eum , qui non habet aecusatotem , honoribus interim non esse prohibendum. Mareus Tul. in Mation/'o Rosio A erino , ubi ait, nocentem, ni Deris aec arti . Gmnasti non mys. Et in. a. d. Qiciis , omne iudicium aceti satione , de defensone .constare selibit. Suffragantur DD. qui in Omni iudieio has personas, neeessarias esse tradiderunt. 4

ac satorem, reum , de iudicem, cap. fortis i o. ae V.S. cap. I. - quo. . & accusatorem in primis requiti , eonstat ex D. Ambros. σύ.- Syauriam, ibi:

Si tiges Duel eas interrogemas , Acch rorem exigunt.

Ex Marei reseripto de Avidio Cassio apud vulcacium Gallianum , ibi r mi Dod non post Mus

reum facere, quem nultas ac fur. Hi ne Christus Dominus, cuius omni, actio est instructio, ludam, eis sutem esse compertum haberet, non ebiecit, eo quod a nullo esset accusatus . vi expendebat D.

Ambrosus in eapse quis potesarem, a 3. quo. . Meum adulteram mulierem de pie hensain nemo accusaret, dixit: Nee Us te cona amo, apud Ioannem

p. 8. Eoque peltinet quod in actis Apostoloruin

legimus, Romanis molem non esse hominem ullum ad necem eondemnare prius quam reus praesentes habuisset accusatores. Contrariam tamen sententiam tenuit Duarenus lib. I. ἐθω. cap. 32.

sed placet in hae Doctorum varietate media sententia, quam sequitiit Fornelius lib. t. rer. quotiric P. 24. qui ait,neminem sine aecusatote esse damnandum , vel eo qui accusatoris vice sungat ut, veluti denunciatio,delatio publica fama: quandoque enim priuati, quandoque ex ossicio, ut stationarii, eurios, vel similes crimina notoria deserunt, ut post eiusmodi denunciationem iudex eontiareum delatum in elimen inquirat, a I.6. . nunciar res, a Turpitu ea quium. C δε - I. a C. decu Hosa, sis. a. Quo casu nuntiator loco accusatotis

est , ut de publica fama probabimus insta is cap.

22쪽

Titul. I. De accusationibus

Hilaritia r & hoe serisu legistus Claudium Cor-gum lenocinii absque aeeusatore damnatum, Li. pini tu. Ad is ausit. & Iulium Caesarem eapitali supplieio asseeisse libellum . ali qui sibi gratissimum squamui, nullo aeeusantei eo

quod Equitis Romani v xcitem adulterasset . apud suetonium in Iul eq. s. unde intelligitur lex i. c. de ef od reo . in illis vobis: Sitie in fator ἐώ sat, sue eam ρ brica si isticitati cura pro Arela. ubi per publieae sol iei tuginis euram intelliguntur osse tale, , stationalii , milites . seu hitenarchae, de quibus Tettus . in apolog. ait : Latranssiti tati sis, dis per υπι si 'oti necti missari, sario fortitur. Duatenus I b. i. A p. eap. 38. Reuat diis lib. .etini . cap. it. Fornelius ibi supra. Sed sopi, traditae asset tioni pii md obstat te tus In cap. I hoc tistit ubi eum quidam sami - ' liates euiusdam Episcopi ipsum de quodam e imine aecularent, ipse exceptionem illegitimitatis opposuit, a saniens eo, eriminosos esse , malae simae. ct vilis opinionis: cumque quaereretur, an accusa tores essent audiendi , respondit paci halis, non licere Episeopo a sua aecusatione repulere . quos a sua communi similiaritate neglexit separare ante quam ipsum ae satent. Ex quo textu dedi eitur, et iminosos ad aeeu sanaum Episeopum admitti, nee etiam opposta criminis exceptione eos repelli: igitur etiamsi illegitimus sit accusator, reus vexatur. Agnouit diis cultatem Glossa in eo textu,

ct eam soluere intendit duplici mogo. Primδ asse- Iit, criminosos ae satorex in huius textus specie admissos fuisse, quia Episcopus de exceptis eriminibus publiee in matus erat. in quibus illegitimi etiam , & minus idonei aecusatores admittuntur, cap. per tum , de si Ha . supt, probaui. Quam Glossae sententiam plures tenuisse assetit Hostiens,

oi, ηιm. 3. sed quia hie solutio verbis textus non congruit, liquitem in eo non agitiit secti minibus ediceptis. ideo ab ea recedit Glossa , de verius docet , quod licet criminos legitimi aeeu sitotes non siit , iuxta supta tradita . tamen chra Episeopus aecusatut a suis similiaribus , non potest eos ut eliminosos te pellere, cum pillis dei, tet eo, , sua familiaritate abiicere, alias non ut ditur homines malae famae , de vili, opinionis sa sua familiaritate tetinuisse, ut in eo textu dicemus. Meun ad stipe, traditis obstat textus in t 3.s terea, Aj j ct i, ori in illis verbis : Praeterea res est τώ - hs , ano sina accusino e pus t f hctus et va x. .. repet ' o magis se . ιι repedi iubeat. Ex quibus apertE constat, polle quem sine ae satore dam da nati: ergo mulio facilius cum illegitimo accusa. tote. Nee dici potest . in eo textu iudicem petinquisitionem proe essisse ; quia ad utilitatem pri- .uaiam ossicio suo iudex crimen inquirere nou potest . ut ibi notauit Cothostea us. Pro cuius disseultati, solutione dicendum est, quod lieὸt te eulariter nemo damnetur sile accusatore, tamen iure singulati reeeptum est . quod si Plaetori liqueat argumenti, euidentissimis tutorem suspectum esse, & math versati in tutela, vel cura, eum remouere possit. quod speei alii et in diictura sitit pupillorum fauore, & ob publicam utilitatem, quoniam negotia pupillaria pertinent ad publieam '

Etiam praesenti assertioni opponi potest textusia c. tiam grati; , de excessbm Aa in cuius interprotationem dedi in c. x de confess. c. P, o, de disoria s& eius interpretationem in eius notis adduxi.

HAEc sunt quae deinceps propter malorum hominum insidias, quI in Ecclesam &

in ccclesiasticos saeuiunt viros indisserenter, conseruari s a sane volumus in saecula. Si quis Episcopus ab illis h accusatoribus, qui reeipiendi sunt, suerit accusatus , postquam ipse ab eis ψ charitati vh conuenius fuerit . ut ipsam causam emendare debeat, & eam corrigere noluerit , non olim, sed tunc ad Summos ' Primates causicius canonicὰ deseratur, qui in congruo loco intra ipsam prouinciam , tempore congruo, id est, autumnali, vel aestiuo, Concilium regulariter conuocare debebunt , itavi ab omnibus ciusdem proci inciae Episeopis inibi audiatur. Qu5 & ipse regulariter conuocatus, si cum aut infirmitas, aut alia grauis necessitas non detinuerit, adesse debebit, quia ultra prouinciae terminos accusandi auid licentia non est , quam audientia i rogetur.

NOTAE.

a J Ita te itur in prima eollectione , fuae hoe filia. cap. s. in hae autem sexta eollecti ne legitur irim, quas idem auctor sit huius textus, & ante dentis: sed Felicem II. auctorem ecse illitii tεYtus, iam probaui ; praesenten veid textum esse felicis l. constat ex eius epistola a. quae

extat rom r. concilien ex qua transetipsi litteram huius textus.etiam neglecta temporum serie. Concius virumque eaput eiusdem Felieis esse aibit tatur. Butehardus lib. i. Decreti, cap. I 69. oz I 74. Carnotenss M.f. Dccνeti, cap. 2 i. O 292. ex Felice illum citant. Etiam repetit ut textus hie in collectione Ononum Hadriani notis illustiaea ab Ant. Augustino tom. i. Concilior. Ain, , di i 8. Regiae editionis , cari. s. Huius thematis sententia te seriat ut tum ab Athanasio,& Alex. synodo , tum ab eodem Felice minore cap. i. ct 3. epi I. ad e ciem Athanasium , qui testi, est . hoe etiam filii lesumptum ex Nicaena Synodor sed ante eam Srn dum eadem suit sententia tam primi relicti, quina stephani epist. 1. de postea teperitur in acissit. Opit. lib. I. cap. 143. Felix primus electus suit ultimo die anni i a. di martyrio coronatus die so Maii, anno 2 s. ut post Batonium in eo a no,& in Martytol.giet 3o.reserunt sinius Ziom. I. concit. Ciaeonius m .i Me th. Pomyc. Carolus I

23쪽

In Librum V. Decretalium,

In praesenti anxiE quarunt, quomodo plutes ac cusatotes admittant ut in hoe easu , cum non pons ni plures viatim simul aeculare , quando agitur

n. 31. Iul. Ciatus 3.1li. Decianusii 3. nia I. - na. 31 a princip. ex quibus sunt qui aiastinent, plincipium hoc procedere tantum in aecusatione, non veth in de nunciatione de qua in

praesenis agitur. Sed hane solutionem teiiciunt abbas hie , n. r. Felinus n. I. quia ratio , qua nititur Consultu, iri auspωνι aequὸ viget in denunciatione, ae i. accusatione, nee in hae parte inteleas .llum datur di timen. Q ate ea solutione missa, communitet placuit Feliem in praesenti agere de pluribus accusatoribus ; non quia plures smul agmitti gebeant. iuxta textus proximὸ addi cto, i sed quia si fuerint admissi, & aeculatus non opponat, processius sustinetur. ita docuerunt Glossa I. per textum ibi, in d. ι. .CIM ritia. Abbas, lealij repetentes in Uenes, Ant. Comeet, de lut Clarus et, opia. Verum haec interpretatio admitti nequit, quia ei edi non potest , sanctum pelicem agere de pluribus accusatoribus, qui altento iure communi admitti non possunt etiamsi iisdem admissi

procissus sustineatur parte non opponente. Alii discrimen constituunt iniet eum casum , in quo plures aliquem areusare volunt ad vindictam tantum publicam, nullum inte tesse edi aeeusatione eapientes, nee suam , suorumve intutiam prosequeniates; 8e inter eum casum . in quo pro suo interemead accusandum procedunt; quando enim nullius aecusantium interesse vel satur, ex aeeusatoribus

unus eligitiit , qui si magis idoneus , iuis pl. re

cum similibus Seeungo vero casu quando omnium ae santium interesse vel satur . omnes admitti de

.. 3 nai. Greg. Loper in a. partit. quo casu ae .cipiunt praesentem textum ι nam eum subditi Epis.copum suum de eliminibus deserunt, post admo . nitionem eausam suam prosequuntur, de pro suo

iniere se Episcopi et imina eo tam legitimo iudice

deserunt; nam cuiuslibet eorum interest bonum habete praelatum bonis moribus praeditum I vnde metit δ omnes accusatores admissi fuerunt. Sed vetius dicendum est. in praesenti textu Pontificem non agere de uno,vel pluribus accusatoribns unius dilicti. vel Episeopi; sed tantium tegulam genetalem tradere seritandam in aecusationibus Episeo porum i unde supponit pontifex , eos tantum ad

mittendos esse, qui de iure possint admitti ; si quidem lignant et ait, θῶ recipiendi sunt. Pet quae posteriora veiba non tant diti explieantur, vetam etiam restringunt ut praecedentia , quae de pluribus agunt , ita ut non eomprehendant omnes eu

iustutique qualitatis, sed illos,qui reeipiendi sunt, de ita legitimos, iuxta tradita superiori commentario 1 3e deinde non semper. nee indistincte admittantur omnes in quibus elinque eas bus, sed illi, qui in iisdem ieeipiendi sunt. id est in ea sibias, in quibus iure poss ini reeipi, prout contingit ubi plures non de uno, sed de pruribus eliminibus aliquem accusant, vi innuit Pontifex iti illis verbi, cavisa e M aa Primare, canonic a se, aris ; significans noti unam , sed plures causas eliminum contra Episcopum proponi, veluti plures ratione virtus ossis i. veluti tutotis vel unum repraesentantes. cap licet, capseniat Me eouem ι stilo i pro stio eommodo, de in causam pinptiam , veluti cohat es, aut eotis ottes eiusdem litii: vel ratione iniuriae eommunis plures unum de unico crimine accusantes,iuxta tradita per Baiiolum in Actus plum ac vel elim plures inter se ita conueniunt, quo casu etiam in iudieii, publicis plutes admittendos esse docuerunt Duatenus lis i.. si eapAnt. Matthaeut aa sistati ae fa . e. 1. unde retiae in praesenti genetalem tradit domitiam se tuandam in accusationis Episeo potum, iuxta principia tutis,non quia

specialitet consultus suisset de Episeopo a pluribus

accusato.

e civi recipioAstiis. J laest non eriminos,

di infames , ut postea exposuit in eadem epistola potiri sex in ca a spe, . ia 3. . p. caps acci ut rum 30. io.&alis ii miles. N e obstat textu, Acap. sues a. q. 7. ubi docetor, quod subditi Prael tum suum accusati non possunt, nis a iecta fide dei ia- Detini : ergo in praesenti textra nora recte supponicFelix, Episcopum a propriis cibat in siisse a ceu satum. Auget ut ii te dissicultas e re p. elericus, Od. q. ubi aperie docet ut sacelectes aduetius Episces pum nec accusationem proponete , lite testimonium

prosere polle quod latrari probant Baronius an

c. r.er i 3. P co cuius diis culicitii solutione diceti mena est constituendum inter subditos honos, ra eriminosos ; & inret accusit onem ex affectu sta ternae charitatis propos iam , & inter eam , quam prauo, de maligno ani o ptoponunt. Primo easi prohibentur eliminos, & etiam illi, qui malo a sectu, non ex cha itate, sed ex ptailitate vitam superiorum insana a te de reprehendere intendunt.

unde Euariau, in αβ qui ni i7. i. q. p. prohibet

ne opinione indis ita audiantur acetisatores Epi copotura. illustrat Ant. Augustin. in notis au ean. Hia iam V. concilibr. fol. 169. seeundo veto casu

Episeopi ab honesti . de probi, subditis ex affecta

quod qui non sunt rectae fidei. &eon e sati im. de quorum vita est accusabilis, non possunt mai res natu accusire ; & hoe easu intellistendi sunt

q 7.in quibus prohiberi videtur talis aeeusatio : at vela subditi probi, de alii, ae accusanaum i lonei, post in t suos Praelatos accusate .ut probat textus se intelligendus Aesetis 6.1 q. de hoe ea si proc dii praesens textus, ubi statuit Felix Episeopum nona quibuslibet posse Melisari , s d ab illis tant sim, qui recipiendi sunt; hoe est . a subditia probis.

de honestis , 5e ex asinthii elimitatri acci Lationem proponentibus. Nee hute solutioni ob stat textus in dicto e p. otio , in illis vel bis: Nisi a M. exo Panerii. Ex quibus deducitur , factis ea nonibus

24쪽

Tic I. De accusationibus. 9

nonibus et se definitum , 5e praeseriptum casum in quo subditi post in t aeeusare suo, Praelatos r igitur in nullo alio eam Pta lati aceta salici subditis estret mittenda : nam sitie diis euitati facile ex supra dictis respondetur ; ea enim vel ba sie intelligi d beat, quod subditi, et imi nos , & infames Pasto rem suum accusare non possunt, nisi a fide exorbitiuetit: eaeterdui si a fide dic serit, tanta est huius eliminis labes , . t etiam criminosi ad eius accusationem admittantiit , es fidei finis, em, de

aer in 6. docuit Tulli seremata in cis . cap. oties, m M. 2.2 3. nec etiam Obstat textus in d. cap. erren

in , cui omisia Glossae duplici solutione ibi, te, soratim , respondendum est, textum illuni procia te in eleti eis in minori gradu constitutis, qui maiorum elimina deserunt, non glatia eorrectionis, sed ex prauo animo : qui merito ab aceusatione repelluntur, cum non ex assectu e halitatis pros-liant, ut ibi notauit Tuttis cremata.d cithariae conciemus. J Idest monitus , ut post Cloisam exponunt omnes repetentes in prae

senti. sed tune obitat, quod felix in pia senti agitae accusatione, vi constat ex illis vel bis . accusat, ἔπι, & ac Variti: at in accusatione nulla requiritur monitio charitatiua , c. ulans, c.lices, hoc ιitur. quia monitio tantum desideratur ad denunciationem euangelieam , quae ad poenitentiam , &ementationem dirigitur, iuxta eaput muse, δε nae citi: probat ut in e . qualito 1 . in fine, ibi: De nunc imii Zm e , itatiαι monitis, De ruat. In accusatione

vero , per quam ad vindictain publicam agitur, 1 qua teus pet poenitentiam . & emen lationem non liberatur, i qui ea 6 .vos nemo, flaesitis, ea minitio non est neeessalia , nec effectum habere potest , ut satis eolligitul ex d. e. quaesto, ad finem, ubi eonstituitur dissetentia in tet de nunciationem, in qua monitio charitativa des delatur. de ae si tionem, in qua Non monitio, sed in seriptio requirit t. Quam dissetiitatem vi effugiam omnes repetentes hie,praesemem textum accipiunt non deaeeusatione sed de de nunciatione; de verba illa. casis istis, S acensuris,pto denuntiatoribus & de- nunciato Meipit Glosia r. in ρω oti, di in c. I et Iolchoe thia. quam communitet sequuntur omnes, ut reseit Felinus Uc n m. 1. Sed haec communis interpretatio sustineri non potest, siquidem explesse repugnat verbis textus. Deinde quia ex illis verbis, cisti m emendet, o eam edidi, stera notareis, satis deducitur, Pontificem agere de ae satione, per quam Episeopus impetebatur; quia damnum datum ae satori non emendabat, patrique laesae non satisfaciebat: unde alii putarunt, praesentem textum Iecialiter procedete in Episcopo, qui aceti sari nequit, nisi praemissa monitione r quem intellectum reiicit Abbas L e, num peniat ea a.c. seruos, a.c p. iacet, quibus frustra satis sacere intendit Betolii, Me, niti. t νί' Ciseis fretina . diibus omissis dicendum est, sanctum selieem in praesenti agere de subditis aceusantibus Episeopum ei uiliter de cit. mine aliquo ad proptiam utilitatem , & emendationem damni ab eo dati, ut innutit verba proximε expensa e quo casu necessaria est praecedens monitio . id est interpellatio ex italudies alis , cap.siquis

erga Σ.q. . cuius textus verba mith conueniunt eum

verbis praesentis textus ; de qua etiam accusatione ad priuarum commodum .seu propter damnum priuato illatum emendandum, loquuntur textus in c. ac fatis i s in e 1.q. . Alexander epi . t . in primes .ibi: De Mi hie, ii A, ET L cis, qui Episcopos , et Arati M. Sacerdotes privis tam au Pii .rtea eorum,quam au Hi uos ate, sam Liaces , quam ain As em , aequibis ferasos ex simam, incutiant, tet ab eis, .im f- .atir iustam jecipiam apstulam, cyc. Stephanias epis. i. ibi : Me ahquis eo Am s Episcopoliani) aut Ecclesinum ad Zoin , di l .efensorum ad aT; os privis ACcti sui a se , quam ipse . mirat Me sis , aut ter ab eis, qui se lasos exili est, sed eos pro aristinus erro

PP. sententiam Felix in praesenti statuit in accusatione Episcopi proredi debere ad stemendationem, quia agebatur de inititia ptiuato illata. Faeit textus iis ι. Quam His os i 1.1 de s A. Glanori iunctis Osualdo Lb. i . Donesti, cap. I. Lutia A. Metil. Id. 3. obf. cap. 8.e ni res. J Quamuis inspecto iure eivili, &apud bonae notae auctore1 Ptimates passim dieantur, qui alios auctolitate. dignitato, vel ossicio antecellunt, di primum loeum obtinentes, a te liquis

mas dicitiit is .qui apud eeelesasti eos in proin laesa, Iegno, vel natione aliqua ptimam sedis dignitatem habet, in quo setisti Ptimates appellantur Pa-t Dare hae, quasi P incipe, Patrum ; qui patriarchae a primatibus pol id, nomine, quasn re , dignitate, aut osseio differre , dicunt ut n e p. duo simul, Aescio. ora via, di, c. riqua, cie niti Ieg. docent plures laudati a Cenedo ad D eos. caries. 18. n. . Caesareri ecclesia .his arch A . . . 3. Iuxta hanc ergo ac ceptionem probat textu, hie, eausam, in qua Epic copiis ac satiar, deserendam esse ad Ptimates , seu Patriarchas : quod etiam pio batur in c. Primates a. θ 3. Op. I. in trino'. . q. s. ibi : Ad Ini res'

Uncia. Sed obitat quod huiusmodi causae Episeoporum non ad Plimates , seu Patriaiebas, sed ad Archiepiscopos, uel Metropolitanos dentes de bent . authent. δε sanct smi isop. g. s quis et νo, tres Si seu ad Concilium pio uinciale,

seu nationale , cap. a X.a a rus, cum sequori 3. q. 6.

se .c. r. vel tandem ad Summum Pontificem, qui in grauioribus Episeoporum causis adeundus est,

Nemon. 3. Batb. de 'restare Epis. vi actuar. m. aecipiunt Primates in hoe textu pro Archiepiscopis di Metropolitanis, qui etiam Ptimates dicuntur, cfarie, de foro comerenti. Illustrant Posquetus in notis ad Innae. IIII o. i. e s. s. sed cum in praesenti de Primatibus maioribus agatur . necessatio per eos intestiaendi sunt Patitaretiae , iuxta tradita pet sirem dis Terrestierinthcitat . .f.2. Quare hac solutione omissa distinguendum est cum Duareno lib. i. . aeris Vel . mini=;s, iniet ius antiquum

Pontificium , & nouum . nam veteri iure canoni eo inspecto non solum discussio causarum crimina. lium Episeoporum , verum & sententia ad syno. dum prouincialem. vel Primates spectabat,ut plo-bant textus ita accipiendi in c. his 3. 's . . .es a. 6. . c. Uc. 61. t.'. 3. Noviori tamen iure citea

causas glauiores Episcoporum aliter cautum fuit,

25쪽

In Librum V. Decretalium,

it, .i iti illi, sola discussio Coneilio prouineiali,

seu priniatibus permitteretur , Pontis ei sementia

testitia i , iuxta textus in a. cap. accusatus, cap. dis eme, cap. quamdiis, cap. h. 3. q. 6. Nec contrarium probatur in hoc textis; nam ut rectὸ n tauit Felinus hie , mm. 1. notas. i. Felix in hoe textu non docet causas criminales Episeopotum

ad Ptimates esse de silendas . vi ab eis sententia terminentui, sed ut de ei; iudicialiter eognoscat; di s eausa leui, est . quia Episcopus elui litet accu- sunt , eam decidat; alijs eausa discus, a Romani Pontificis sententia expectetur. Prosequitur latita Mattha tu concisa a Sacerrith, O Imporis , lib. 3.

cap. 6. ctim sequent. Vbi disputat tam ex veteri, quam nouo iure, Episcopo tum causae a quo snt terminandae a

f RU. Huri J sequuntur in ipsa epistola alia

verba . quae extant in caps Episcopus 3. . r.e .s

agrotans F. q. 3. cap.infamis cap peregrina 3.7ό. cap. ab me 3. q. s. cap.s accusatorum s. q. io.

CAPUT III.

Gregorius' Gui discalco Duci Campaniae.

I Lia i praepo litorum solicitudo utilis, illa est cauaela laudabilis, in qua totum ratio agit. 5: furor sibi nihil vendicat. Restringenda ergo sub ratione potestas est,

nec quidquam agendum prius quam concitata ad aranquillitatem mens redeat. Nam commotionis tempore iustum omne putat ira quod fecerit. Peruenit itaque ad nos, magnitudinem tuam usque ad hoc esse impetu furoris impullam , ut noci

s ollim frangi ianuas monasterij sancti Archangeli , ver lim etiam diripi exinde , quoa

ibi inuentum est , feceris. Insuper autem sic contra Abbatem ciusdem monasteri j di ceris exarsisse, ut nisi occultans se, iracundiae tuae tempore latuisset, non leue discrimen incurrisset: denique ut metu tuo perterritus, de domo, in qua se olim receperat, exire nunc usque non audeat. Quod ne frustra fecisse forsitan videreris, fugam monachi ipsiuς. qui ad hostes ' abiit, ad eius, quam lan ad nos perlatum est , crimen impingis, asserens quod cum ipsius voluntate fugerit. Quod si ita est . contristamur, de valde vestram sapientiam miramur. Nam si licitum putatis, ut aliorum culpa aliis sit nociva, multi huic possunt crimini subiacere. Diuersorum enim nobilium serui, multarum Ecclesiarum clerici, diuersorum monasteriorum monachi, multorum iudicum homines saepe se hostibus tradiderunt. Ergo si hoc creditur, seruorum utique Domini, clericorum Episcopi, monachorum Abbates,diuersorum fugitiuorum iudices, omnes sub culpa sunt & crimine constituti. Nualuid de diebus magnitudinis tuae multi de ciuitate , in qua consistis, dc ad ψ Longobardos milites fuga non lapsi sunt 3 Et quis tantae indiscretionis, tantaeque ponit stultitiae reperiri, ut eorum iniquitatem tibi aestimet applicandam 3 Haec itaque solicite pensa , atque ex te aliorum causas aestima, vein quorundam aduersitates falsis suspicionibui non ducaris. Si vero est aliquis, qui de praedicti monaster ij Abbate possit aliquid dicere, quod ad ' culpam, reatumque cius pcrtineat, nos hoc non negligi , sed magis una quidem cum eis, quorum interest, causam omnino districte & solicite volumus perscrutari, ut aut feriat vindicta culpabilem, aut absoluat veritas innocentem. Si autem nullus inueniri potuerit, qui contra cum hoc , quod solus ipse perhibes, asserat: hortamur magnifice fili, ut a memorati monasterij , Abbatisque ipsius te aduersitate contineas, & potius tuitionem illis, & propter Deum charitatem impendas. Et si quid est unde animi vestri fortastis offensi sunt,

pro nostra cis intervontione remittite: dc ita vos, sicut Christianos conuenit de prudentes, in corum magis iuvamine commodate: quatenus dc nos vobis gratias referamus M ante omnipotentem Dominum mercedem pro impensis seruis eius beneficiis, ac solatiis, acquiratis. Dati mense Februar ij, ind. iij.

NOTAE

a s roris,. J Ita etiam legitur in prima ecil-

I lectione , hoc iit: a. s. de inperitur tex

tus hie in ipsi, epillo lis D. Gregorii lib. s. indit .vi Lia. ex quo tegetio restituo integram huius textus. Campania ab ut be Romana usque ad siler Lucaniae siuuium perdueitui. in qua opulentissimae vi bes Capua, Neapolis, & silernus constitutae sunt: quae ideo Campania appellata est, protervbettimam Capuae planitiem, ut reserunt ita.

ae scriptotes. Cui dici do huius piovinciae Duci reseribit Gregorius Apraefent . b Iaa. J veiba qui sequuntur usque ad ve

bum feriis, extant in c.l illa a r. ruas. 3.e Abiit.Jrorsan vi transfuga .vt hostibus faueret. d Longobardos. J Abbas in praesenti, n m. 3. relinus κ . a. Betolus ntim. .doeent duo hae e disiserte in eo, quod per eulpam intelligitur delictum ex negligentia proueniens ; pet reatum vero peccatum ex malitia, seu dolo pio densi quo sensu eulpa in specie, di dolus disse irini,& ut diuersa proponuntur iis Leonna Ain, f. de R. I. de Mare, j.qui iusto. ibi: bim au. malo, ira tamen ; F.d. interrogatact. Reatus

26쪽

Tit. I. De accusationibus. II

Reatus eis pletunque aeci patui pro delicto, cap.

peri caras. 2'. a princip. qui exponunt textus in L sa rim i s. f. de panis. i. Us A. ad I I. LI. malas. tri. voL. His is, 1. de bon. dia1ΛΑ. Potest ergo in

praesenti pet eulpam accipi generaliter pece

catum adhuc manens , seu perseverans , de cuius ecenitentia non constat; per reatum vero patia, seu obligatio ad poenam ex peccato & eulpa pr ueniens : quae poena, seu Obligatio pet poenitemtiam , seu emendationem non editur, praesertim quoad vindictain in soto extetioli , I. qui ea a em

Varia ex hoe textu deducunt repetentes de a eusatione contra superiorem ab inferiore propo

nenda, vel non ; de de pet sonis, quibus praesentibus iudicium climinale agitandum est. Sed quam aliena , mente Gregotii. iacile agnoscet,qui prae sentem epistolam sedulo legetat , perlegeritque.

Gregorius ' Constantina Augusta.

OMnipotens Et insea: Salonitanae vero ciuitatis Episcopus me,ac responsali meo

nesciente ' ordinatus est, & facta res est, quae sub nullis amerioribus Principibus euenit. Quod ego audiens, ad eundem praeuaricatorem , qui inordinat E ordinatus est , protinus misi, ut omnino Mili arum solennia celebrare nullo modo praesumeret, nisi prius a Serenissimis Dominis cognoscerem , si hoc fieri ipsi iussi uent, quod ei sub excommunicationis interpositione mandaui. Et contempto me , atque despecta, in audaciam quorundam saecularium hominum , quibus denudata sust Ecclesia praemia multa praebere dicitur, nunc usque Milsas facere praesumit , atque ad me venire secundum iussionem Dominorum noluit. Ego autem praeceptioni pictatis eorum obediens. cidem Maximo, qui me nesciente ordinatus est, hoc quod in ordinatione sua me , vel responsalem meum praetermittere praesumpsit , ita ex corde laxaui , ac si me auctare fuisset ordinatus. Alia vero peruersa illius, scilicet mala corporalia , quae cognoui, vel quia cum pecuniis A est electus , vel quia excommunicatus Missas facere ' praesumpsit, propter Deum irrequisita praeterire non possum. Sed opto, dc Dominum deprecor, quatς nus nihil in eo de his quae dicta sunt, valeae inueniri, & sine periculo animae meae causa ipsius terminetur. Prius tamen quam Iiaec cognoscantur , Serenissimus Dominus discurrente iussione praecepit, ut cum v nientem cum honore suscipiam. Et valde graue est, ut vir, de quo tanta, A talia nunciantur, cum ante requiri ta discuti debeat. honoretur. Et si Episcopyrum cauta mihi commissorum apud piissi nos Dominos aliorum patrociniis disponuntur, infelix ego in Ecclesia ista quid facio 3 Sed ut Episcopi mei me despiciant, & contra me resug um ad saeculares iudices habeant, omnipotenti Deo gratias ago, peccatis meis deputo. Hoc tamen breuiter suggero, quia aliquantulum expecta: de si ad media venire distulerit, in eo exercere districtionem canonicam nullo modo cessabo. In omnipotenti autem Domino cons do, quia longam piissimis Dominis vitam tribuet , re nobis sub manu vestra, non secundum peccata nostra , sed secundum gratiae suae dona disponet Haec ergo tranquillissimae Dominae suggero: quia integerrima Serenitatis cius conscientia quanto moueatur Zelo rectitudinis , atque iustitiae, non ignoro.

a J Ira etiam legitur in prima col-

pectione .sib hoc rhti . cap. 6. & tisa. συρο- Iin. D. Gregoris epist. 34. & A cap. Sιlonitanae, 63. di'. cap. dici. ai. quas . s. in quibus omnibus pro ceriuri Inae. legendum est constantia: Constantia enim uxor fuit Mauricii imperatotis, cui etiam

te tibit idem Gregotius sis. . ,3. 3o. 9 23. in priori parte huius epistolae aetit Ponti sex de superba elatione Ioannis Arehiepiscopi C p. qui ausus stat tempore pelagii praedecetatis nostii Gi gotii in synodo C p. ad causam Gregorii Episeo-pi Antiocheni celeblata nomen Patriarchae Oeei mentes sibi arrogate ; quod cum Pelagius se iter, euncta Synodi gesta praeter sententiam pio Gregotio latam irritavit, ut et ipsius Pelagii epistolatenti Batonius amo ues . sed cum postea anno 6. Pontis eatus Gregorii Maeni eo arrogantius, &insolentilis prosequutus esset ut in litteris Romam missis se Oecumeni eum partiate ham nominaret. ideo Pontifex , qui Ioannem aberrantem summa patientia toleraverat . anno Christi s ys. illum littetis suis eortipuit lib. σψ3. 48. Sabinianumque

Apoetistatium Constantinopoli agente admonuit, na

27쪽

Τί Lib. V. Decretalium,

ne ello filogo erem illo eommunicaret , ne eius vitiretur stipeibiae sauere , lo. . epist. . Etiam eontia ipsum set ipsi Mauricio imperatoti, & eius uxori N Episeopi, Alexand titio, u Antiocheno, M. uet. quibus omnibus chira plura in ieet in detestationε superbi illius nominis, tandem addit, ei e senii te nihil aliud esse . quam fidem perdere , quia eum , Christo Dolitici utilPetro praesectuta sue it stegis uniueisalis ethdita, fi quis eiusmodi stabili iam violauetit hie lare hiam, aliter sentite videt tuti quam ipse Dominus sentiendum praecepit ; ideoque ii s. epist. 3o. Gregotius Mauticio linpetatoii ostendit esse praeeutforem Antie hi isti, qui Areibum illud sibi nomhuusurpat. De nomine uniuersalis Pattinetiae, seu

cuintiles Episeos taniciae Samaeo Pontis ei

priorem epistolae partem omisimus, quia parum faeit ad praesentis textus expositionem: in se eunda pat te ipsus epistolae agit Gregorius de Maii mo, hi Salonitanam Ecclenam inuasi ope Mauit ei, imperatotis . inconsulto ipso Ponti see, ad pet Oniaeam labem Cathed tam illam Oe passe setebat uti quare ipsum acriter inere pauit Gregorius, v iam anno Chiisti s 9 s. Mauti eius Impera tot Maaeimum in Leelesiam salo nitanam in trusum a Gregotio eensetis eiectum pet suos mini sto, , in Ceelesia illa Episcopum tetinuit: de eum C tegotius iussisset, ut eausam dicturus Romam ae cederet , Imperator reseripsit Gregotio , ut ipsum honorifice teeiperet: ciua de te Ponti x in praesenti Imperatrici Augultae rescribit, multaque in. sipet Imperatoti intinuanda Sabiniano Apoetis o suo selibens lib. . vi . i. contestatus est, si palatiorem esse moti , qui in B. Petti Eccles 1 iis diebus degenerate. Tandem eoneessit At idem Maximus Rauennam se conferret, ubi delegatum a sede Apostolica iudieem haberet Marinianum Episcopum, apud quem cum Maximii, iuramentortae stilo super corpus s. Apollinaris se purgasset de s niuea labe , ipsi imposta poenitentia de

inobedientia erga sedem Apostolicam , salonam permissus ea redire, cui expetenti pallium Grego orius misit , ut constat ex lib. 7.eps. 79. cumuabus sequentibus., b. Satinii a. t salona est urbs, Metropolisqua

Dalmatiae , olim Colonia Roma notum , teste

Ptolomeo I s. r. cap.is. hodie dicitur Sald .l Habuit Ecelesam Cathedralem iam a primis Eccle- si saeetilis: eius Episeopi Clieetij mentio extat

apud Euagitum Lb. 2. cap. s. - e Nesci me. J Cum constreatio Episeoporum, etiam cum eorum praesentatio ad Reges , supretiiosque Monate has spectat , Romano Ponii fi ci competat , ut probaui in cap. 3. ae et F.

d pretiniis esses et tim J unde deponendusetat, cap. d. iae , ubi dicemus, des omis.

e A. N t. J uti de suspensus, seu ut alii

volunt, irregulatis manebat, cap. s cetilivi, de

COMMENTARI V M.

Ex stagmento huius epistolae a Rarmundo in

pus. q. nam via.

sed pio dubitangi ratione in pra sentem asser- e

nam . testam. Sed per accusationem in iudiei optopositam non plobatut quis malus : ergo noti est ireendus ab honoribus donee talis probetur. Reeedit, nam lite pendente nihil est in nouandum , ut probaui in cap. i. te lite pendeme, nee imterim ptiuat ut quis tutibus antea sibi competentibus , cap. i. ct 1. 2ι lyte penderet. cap. I. e . rit. lib.

ergo non debet quis piluati tute adipiscindi no-

nos honores, praecipue cum saepe accusationes ex calumnia , & prauo animo opponantur: unde

absurdum est, pit Meusationem tantum in iudicio propos tam priuati ac satum iure adipiscendi nouam dignitatem. Quare Panormitanus in Passiensi, m m.f. probat, quod ae satus quando non praecessit infamia , quamuis non possit pro moueti , potest tamen eligi ea latione, quia aliassaei te pollet impediti quaelibet electio , cum agnotiens electionem eelebrandam esse, posset ineontinenti aliquem aecusare , de ita illum pro ea viee inhabilem reddere ad Gin electionem. Qua dubitandi ratione non obstante veta est' cpraesens diei so, euius rationem e mirati nitet D ctores ex eo assignant , quia videlieit per huiusmodi aecusationem . seu denunciationem criminis M. iai, laesa est fama , seu existimatio aeculati, vel de- Ravio nunciati apud ptobos, de honestos viros i ae Hvrvs D

proinde inenti it ille infamiam secti . ., r. a. ibi

Re ι-- 'sci, ct viniane homiη- non effigi mi amia notam, L. δε obsequi s p a M. i. ea qua, C. ex quistis causis ins . de pet consequens tanquam infamis infamia saces non potest ad nouos h nores , vel gignitates ascendete . ex vulgari regu la , infamibus portas dignitatum non patere. I. imfamia , C. ae deein. lib. Io. I. in mei, C. δε Asem sui, eou. I b. ubi plura Amaya, ι. i. C. de Agnis. Iis. irae i. s. ah nator G. ae pe cum Pras .f. non avitem, Alae Asia i . Ita do et uni Glossa aeeommunitet repetentes is prauent; ι & hane esse

communem rationem , dixerunt Couarr. a. III. 1. r p. 16. Nauarr. ad hunc ris i. cons . a. qui inde deducunt , piaesentena decilionem non procedere

28쪽

Tit. I. de accusationibus

cedere , qnando per aeeuntionem , seu denunia elationem non est laesa existimatio aeeusati apud probos , de honestos viros, nec ulla facti infamia otia est , veluti s a malevolis quis accusatus , vel denunciatus st. verum haec communis ratio defendi non potest: tum quia Gregorius in praesenti nullam requirit infamiam , nee eius mentionem facit, quia verbum mur ianitidi, referri debet ad accusationem, denunciationem, vel inquistionem , idest ad aliquem modum proe, dendi ex tribus . ge quibus in praesenti rubri ea ε, cui, nisi ita aecipiatur, non conuenit: tum quia in a. L istim. i. . C. de Mum datu , lib. 1 o. em pliciter , de absolute expenditur sola delatio, seu accusatio rei, qui de climine postulatur, de ob eam prohibent Imperatores iplum ad nouos lim, notes admitti ; nee ullam mentionem faciunt nota, aut infamiae ex accusatione insurgentis

apud probos. de graues viros ; praesertim quia

aitentis circunstantiis accusati, de accusatoris, non sempet ex aecusatione insurgit talis nota, seu infamia, ut agnouerunt Innocentius , & alij ira cap. aceti tum , aes monia, Beroius huc, nci . r. Pacianus de 'ob. lib. r. cap. 21. num. I 39. qui differentiam eonstituunt inter accusatum , de inter inquisium , quia in isto semper supponitur

infamia , quae inquisitionem praecedete debet, cap. Paliter , et r. hoc tittit. quae tamen non se inponitur , nec requiritur, nec semper inuenitui inaceusatione, vel denunciatione ; & tamen Impe

ratotes in dictis legibus semper, re indistincte

prohibent , ne accusatus accusatione pendente

ad nouos honores admittatur. Aecedit quia stextus hie, Ze similes supponerent infamiam, seu potius illam requirerent, utique ea per se suffeiens erat, iuxta regulam Afumilis , aE R. I. I b. s. l. 1. Coa. de Lauit. lib. ia. de ita si usita desideratur aeeusatio . Gregorio in praesenti, &Imperatoribus in dictis tutibus , cum sola insa-mia absque accusatione , seu de nuncialioue suis

ciat.

. unde vetius credo in hae parte distinguen- dam ei se aecusationem ; seu denunciationem ,

, . . aut inquisitionem criminalem, ab infamia etiam τια facti . ita quod reus accusatus , vel denuncia tus, accusatione , vel denunciatione pendente, ad nouos honores non admittatur, licet nulla ex accusatione , vel denunciatione proponatur

orta infamia , Ze per contrarium sola secti infamia sussciat, ut eiusmodi reus ad nouos hono

res non ascengat, quantumcumque nulla ae

Diio , vel de nunciatio prxcedat. De priori casi in praesenti agitur, Ze docetur , ne reus de etiamine aecusatus, vel denunciaius, ad nouos limnores admittatur. Cuius prohibitionis ratio ea est , quia lieet lex desinitive non praesumat elusii nodi teum delatum esse noeentem , & elimen illud, de quo accusatur, perpetraste , cap. Non

ιhur, tria nostis ii de deducitur ex dicta lege reo,

A. de fotu . nihilominus tamen . quia per litem se, dubia esseti ut, dubiusque est illius euentus, I. θοοd a b iur 11. f. de pectilio , l. nemo ro. M

bile elimen adini uim esse ; unde ne contingat eundem reum et i inino sum eri stete, de talem petsententiam declarati , de eonsequentet indignum adinitti ad honores , & dignitates , quae velut virtutis praemia non nisi probis , de ido-D.D. Goneta . in Decretae. Tom. V.

neis deserri debent. satis prudenter agens praesumptione quadam supponit, seri de contingere poste, quod aceti satus, seu de nunciatus , ve re reus , de criminosus appareat per sententiam, ae proinde vetat , ne is accusatione , vel de nunciatione pendente ad huiusmodi honores ii uos , vel dignitates ascendat fi 3e ed pertinere vident ut illa verba huius textus , tabe gradie ,

id est reticulosum , de praeiudiciale est i 3e licet huiusmodi tatio per se non sussceret ad areendos teos postulatos 1 nouis honoribus.absque lege id disponente, suseit tamen ut in ea sun detur , 5e pto ea iustificet ut praesens prohibi

tio , ut docuit Aetina in cap. tantis, si . dis ine3. num. r. Ideoque Catilinam pecuniarum repetiendatum reum , Consulatus petitione amotum fuisse , tenit Salustius in contur. Giuina , de

lus Manscius L epis. ad Attictim, scribit legem

sutile , ut ne in comitiis , de petilione Magistratuum , eotuin ratio haberetur, qui rei postulati essent.

Ex qua ratione prouenit , ut praesens probi- 8bitio procedat in quibusvis honoribus, vel dig' hiabili

nitatibus , quae tute vel consuetudine in repse tua blica tales creduntur . de ut tales deseruntur, 12Ns Doc

ut salis colligitur eae generalibus vcibis dictae τε in a. legis ν is , Aictae legis i. & ex hoe textu , ibi,

honoret . unde non poterit reus criminis aecia.

sitione pendente ad Ordines promoueti , disi.

cap. tantis, gr. δ'. nee nometa militiae dare,

i. qui salus S. l. th. g. de re milis. de quia testimonium sit te in causa criminali honorem praeseseti , de ad fidem , de integritatem personae testificantis spectat, cap. praeceptum 3 a. quas. s. notant Glossa 1. de DD. in cap. tesimonium 1 de test ideo non potest reus de elimine dei tus in eausa eriminali, praeterquam in exceptis. testimoniuiti serte , l. in tes Montam dio. A. d. resibus , cae. Mai. eod. sit. docuerunt Campegius de te, I , , ν . ios. Rebuistis de repros.

ιesium , is num. 1 . Piocedit etiam praesens alle lio , tam in leo accusato ; vel denunciato ad

vina ictam , vel inquisito specialiter , quia in

quocumque ex eis viget ratio supra tradita , de inprobatur ex illo vel bo MMeiam ν , huius texistus ; de ex dicta lege i. Coa. de Hu 3ostiliis. Probarunt Abbas , de Felinus in dia. cap. fluat.

Etiam procedit praesens asstertio pendente appellatione , desinitiva sententia prolata, etiam absolutoria; adhue enim reus ad nouos hon tes ascendere non potest. Glossa finalis, de DD.

quia cum per appellationem suspendatur pt nunciatio, ι. i. g. vlt. g. ad Tinpii. intelliti dum ea pendet , dicitur iis , de accusatio pendete, nee adhue eensetut reus absolutus per eam sententiam , sciit nee ccindemnatus quoad ii iaeisectus per condemnatot iam , diei. i. i. eth. i. i. g. s l. 1. de panis : ae proinde pendente interim Meusatione loeum habet praesens assertio. Et dum Iuli onsultus ἱn lv. i. tres In Mare , A. nihil in ova, i , docet pendente appellat one integrum esse statum appellantis , seu litigantis , intelligitur de integritate , quam habebat ante senteni iam , dum accusatio pendebat ; nam in eo statu , qui eumque is saetitante sententiam, lite, vel accusatione pendente, in B eodem

29쪽

14 In Librum V. Decretalium,

eodem quoag imis effectus existit post sententiam e finitiva in , quamdiu appellatio Pendet, di ita

sententia appellatione pendente non operatur plures effectus, quam accusatio, vel lis ante prol tam sententiam. Sed nihilominus per eandem sententiam . & appellationem interpositam non tollunt ut essectus illi, quos lis, vel accusatio pen-ἡens ante sententiam operabatur au. i. g.dli. f. ad

T. i. Nee obstat quod pendente appellatione

potest reus postulatus honoribus sungi da. i.tem. Leto,g. nihil Oaini; id enim procedit in sotio. tibus obientis ante litem,vel accusationem etintinis , quibus scut lite, & accusatione pendente sui poterat, s. l. lottis a I. f.eth Ni mnie' a. L i. C. δε ν/iae poscitar. ita etiam post sententiam appellatione pendente , eisdem stingi non prohibetur. Contrarium vera procedit in nouis honoribus, quos seut Meusatione pendente ante sententiam,

ita post sententiam , dum appellatio pendet , ad qui non rotest. Aliqui etiam protrahunt praesititem textum ad reum conuentum in causa ei ulli. in qua agitui de omnibus bonis , vel maiori eorum parte . quia eiusmodi causa aequiparatur causae eri minati . l. opto tirem 24. f. de excusas. rat. & ita sevi reus postulatus in causa criminali areetur , mouis honoribus i ita ei iam conuentus iudicio ei. uili , in quo de omnibus eius bonis agitur. Ita te nuerunt Glossa in di. i. C. de Hispo Iaris , Titaquei .de nobiliti cap. 3 r. m. o. Sed hae e sententia

iuri, principiis inspectis sustineri non potest. nam

tam Cregorius in praesenti , quam textus in d ZZ.ι. rem, sed. i. specialiter agunt de reis crimine po. stulatis; unde eotum prohibitio non debet extendi ad reos eonventos in eati sis ciuilibus , iuxta regniam odia, di R. I. I s. 6. Tum quia in eis censat ratio supt, adducta; quantumcunque enim sis vertatur supet omnibus , vel maiori parte bonixum, di reus succumbat, non ex eo essest ut indignus , aut apparet malus, seu non idoneus ad honores illos , a quibus lex paupei es, qua tales sint , absolute tanquam inhabiles non repellit, quamuis diuites regulariter pauperibui praeserari tui, Lausdem c. c. de Decurioribus, II. io.

Ampliatur etiam, & explicatur praesens asserito, diis i ut promotio, collatio, vel assequutio nolit hono evhui. ris, seu dignitatis in proposito vim non habeat, ALIAE Am nec eonvalescat, quantumcunque postea per do fi- iario- nitivam sententiam absiluatur, & innocens ap- pareat is, qui reus postulatus, ae accusatione pendente promotus , & nouos honores suetat asse. quutus, i. qui ui ι orate 19. vers. ct Ii et, A. δει ricas . Praepositus , & Aeuna in J. cap. tan is res suadere c. quia huiusmodi plomotio, seu collatio , aecusatione pendente si directo, & principaliter , contra textus in a. ιν as, ibi: Aines alia a e sisti us; & l. i. c. δε- sso LιAd aeproinde non valet ipso iure, ex i. nou d iam, Ciae tigilas, cap. γου contra, ri R. I. Lb. 6. Vnde cum talis promotio,seu collatio noui honoris nulla subiit a prineipio , postea conualescete nequit, etiam. si tollatur impedimentum, appareatque reum po stulatum innocentem esse ; quia superueniens habilitas non susseit, nee eons rimat collationem

inutilem . iuxta textum iri capses tempore, de H-fripi. o. s. i. i. η. litis, A. de legar. 3. docet Acuna et hispra , --. 3. Hre tamen ampliatio non lirocedit in honoribus , de dignitatibus , sitae peregem humanam annullari nequeunt, ut est pro otio ad saetos ordines; quia licet eius eaereitium

impediti posset lege humana , quo sensu . & ui

quando irritati diei ut, cap. i. cir i. deuehi araea Sancto tim, o. Ap. tamen effectus characteris

impediri nequit lege humana, si quidem est et sectu, inseparabili, ipsus ordinationis.

Hucusque iradita nonnullas patiuntur limita. l o. tiones. Prima enim est, quia r cocedunt tantum I i Μιτ in eo, qui de graui et imine teus postulatus est, ut xio ML

e lita um . A. mainc'. docet Aetitia tibi pris, num. s. Secundo limitatur plantas assertio, ut tantummodo procedat intra annum a die propostae accusationis: nam eo elapso , si adsuc lis petsentetitiam definita non sit , potest reus nouos assequi honores, nisi per eum steterit, quominus

inita annum finiatur causa , du.ros docet Glossia. λδ. ap. s. A, Ant. Matthaeus et hi pra i nam eliminalis eausa super crimine mota olim anno terminabatur; qui, elapso statim reus tib tuo tui, nisi per eum stetist i , l. i. ct 1. C. Theoas . te intra certum tempus ; i que obseruatum suit vique ad iustiti. vi patet exi. et r. c. I in. eod. ii l. vii de quia post annum non pend. bat , sed extincto,& finita eredebatur accusario , eessabat etiam pro hibitio iuris , quia iam non erat reus de crimine delatus , ae proinde poterat nouos assequi hono . res, quemadmodum potest aecusatore ab is de silenie , de ab accusatione cessante . i. ras, pro c. s. si is, in princip. . de mancri ct honor. aut non retente pet temporis legitimum spatium , I. G

die post dictam legem ultimam , per quam lis, de

accusatio et imitialis non terminatur anno, sed

biennio , procedat textiis in AE a tige reas , A: --cusatus anno elapso nouos honores assequi possit, vel expectati gebeat biennium, disputat cuiae.

Iis. i. o f. p. 8 . ubi non si e ratione contra alios resoluit, biennium expectandum esse ; attenta ta- r.

men generali consuetudine, tam in foro saeculati, quam eecles assi eo, non struatur huiusmodi pis initio biennii iti criminalibus, scut nec triennii in ciuilibus , ex L propcrandum, C. a. ita ciis , ut notaui in eap. . a. licia de Vat. Vnde iudita hodiernam praetim praesens limitatio laeum non habet : illud tamen eelium est, sane prohibitionem

locum non habete , cum ex coniectui s constat,aceusationem proponi, & teum deserti s r fraudem , & calumniam . ut is honores, aut dignitates assequi non valeat: tune enim perinde ae simulta pendeat aecusatio , admittendus est , t hi de

postus in a. p. tamis, mim. 3. Nauarens a. cor . s. tu . . Aetina op , n . . Faciunt textiis in cap.

si audem , de calumniam mouetur iis , ea non

attenditur quoad iuris essectus , di se non esset trem , de qua agitur, litigiosim.

Nee obstat dubitandi ratio suris adducta i pro i r

euiti, solutione dieendum est , regulam illam, Di, oikia L . pendente naci innovari , procedere respecta et a D i- iuris

30쪽

Tit. I. De accusationibus.' is

honores nouitet acquirendos, quos accusatus in

iudicio assequi non potest : honoribus vel 4 iam obtentis uti non prohibetur, d. l. libratius, s. tis.1s ad m,nie . ibi: Dignitatem 'di nam into imret aera ; de r. i. c. A reis posti arti , ibi: Nouos

res ι 5e cap. nonne, ubi Glossa 8. q. . Couatri L 2. zam cap. s. num. . Meneliaca illuser. contris. cap. S . num. 26. quia in amittendis honoribus,

a seu dignitatibus antea obtentis , & illarum usu viget diuersa tatio, & longε maius vertitur praeiudicium , quam in his , quae de nouo deseruntur assequendis ; unde merith plus requirit ut vidignitates antea obtentae amitiant ut , quὶm vinoultet obtinendae impediantur; squidem in illis de damno , & poena ; in his veth de lucro agitur', argumento legis vltimae , C. de Ga ci iis , iuncta lege Tito To. g. a. f. de conala. ordemonsν. Vnde lieet aliis in poenam et iminis commissi tepellatur qui, ab honoribus assequendis, nisi ex verbis legis , aut aliis eoniecturis

contrarium appareat, non ideo priuat ut , aut repellii ut ab obtentis, seu illatum usu , & administratione . cap. posti asi , de ἐὼν c. com nie. resoluit Couati. ibi 'a r ita etiam , etsi reusae satus post latain sententiam condemnatoriam, a qua appellauit , nequeat nouos assequi honores i tamen obtentis ante accusationem . non priuatur , nee illorum usu , seu exercitio.

Nee hute solutioni obstat textus ia cap. accus ram . desimonia , dum in eo probatur , smoni m accusatione pendente non posse Missatum solennia celebrarer igitur quia aeeulatus de erimine, non solum tepellit ut , nouis honoribus assequendis , verum etiam & usu , ae exeteitio dignitatis obtentae priuatucNam hule dissicultati communiter respondetur, textum illum procedere in reo Meusato , & insuper infamato , qui pecdelationem eliminia infamiam facti contraxit, &eius existimatio apud bonos, & graues viros laesa est; squidem hi suspenduntur interim a Missarum celebratione . cap. post tres a plebe i. q. 4. Vetum haec solutio non satissaeit: tum quia diuinat otia est, squidem nullum extat verbum in P. cap. ace attim, unde infamia colligi possit; immo iantiam expeditui recusatio, quae infamiam omnino non supponit r tum quia cis infamia supponeretur, adhue inhaeremus in eadem dissi- euitate, quare videlicet proptet infamiam ae satione tantum pendente teus usu, Ze exercitio dignitatis iam obtentae priuetur contra hucusque

tradiiα Quare hae, & aliis solutionibus omissis,

traditis ab Arehiiliacono in cap. p. a res II. q. I. Menochio semia. i. re perama. peges . num. 33 4 ct 3 36. de ν ed. iti. m. m. I. dicendum est, texti m in a. p. acetis utim, cum sequenti, specialiter procedete in reo aeeolaio de climine sinoniae in ordinum susceptione commisso , nam ita ordi nato infligitur suspenso ipso iure, cop. rama ostrem, ris Monia, eaerra I. I. pes primip. eoae titia.

probabimus. Nee obstat, quod per hane prohibitionem ad nouos honores datut Maso impio bis hominibus exeluden3i ab honoribus homines probos , & dignos. Nam respondetur, hanc occasionem tolli per inseriptionem , per quam ad .poenam talionis obligatur accusatot, cop. stipo his, ubi dicemus, hoe ι tuo. Deinde quia si ex coniectutis probabilitet appareat reum per calumni , & Raudem de iri ad effectum ut delatus a nouis honoribus atecatur, non tamen procedit, nec locum habet praesens prohibitio, i. θ de inferiare 29. - . i etera , A. d. ii rati cari , t. a. f. perinis. . λ . o. ita non saei se ob calum

niosam actusationem eueniet, teum accusatum 1 nouis honoribus armi. Sed supr4 ii adiit, obstat telius A cap. meredita Imi, i 3. LM ti ubi cum Abbatissa esset de grauis tes,is, , , asino simoniae et imine acetinia, nihilominus iu- cxp. M Mi bet Pontifex, ut ab Episcopo benedicatur adhue N M 3,uo accusatione pendenter igitul quia teus criminis rixa postulatus non impeditur nouos honores assequi. Pro euius textus expostione varia adduxerunt tepetentes sit, Hostiens in eo textu, Felinus nam a. Menchaea litast elaps . n. as. qui accipiunt praesentem allertionem , quando ex aceu satione laesa est existimatio aeeusati; at verδ textum in a. cap. meminimis , casu quo nulla ex accusatione Abbatissae infamia orta fuit. Alii textum accipiunt illum speetaliter in easu proprio, quia in eius speeie nulla eontra Abbatissam pendebat accusatio, vel denunciatio . quia lieet Henricus proponeret se aecusare velle eandem Abbatissam , non tamen eam de sacto actus auit. Ita docuerunt Abbas ibi,

velum his solutionibu , omissis dicendum est, textum in die Is e. memin mus, procedere in ea accus tione, quae saltem tutis praesumptione fiebat malo animo a & sie per Laudem,& ealumniam, attenta qualitate aeculatoris, qui erat inimicus Abbatissae, contra quam testimonium dixerat. Vnde non o

stante accusatione de simoniae labe ab ipso Henrico proposia, tectὸ iubet Pontifex benedicti nem illi impendi.

Paschalis Papa.

NVlli Episcoporum ab accusatione sua repellere liceat, quos antequam ab eis se

impetendos cognoscerent, a sua communi familiaritate neglexerinth separare.

, ID, shalis papa. J Ita etiam legitur in prima I eollectione , Db hoc iistic cap. 3. & apud

Gratianum in cap. nulli i . 3. quaest. s. nullibi tamen exprimitur , euius Paschalis hie textus sit, nee inter epistolas, tam primi, quam secundi, repetiuntur verba huius textus. D.D. Go . in Dicritae. Tom. V. b Sepaxare. J Consonant textus in Isi lx, r3. s. A. f. Q. Iul. δε adtiti. eap. A Uent 4 46. ad sententia erecomm . & regulariter, quem quis semel approbauit, postea reprobare non potest,

tim , s.fed νeprobari, is ae munm ct honor. I pom p-ius , Τ. de negor. a s. non tamen in praesenti casu potuit Episcopus retinendo familiatem B . 1 elimina

SEARCH

MENU NAVIGATION