D.D. Emanuelis Gonzalez Tellez ... Commentaria perpetua in singulos textus quinque librorum Decretalium Gregorij 9. Tomus primus quintus. Complectens librum primum quintum, additis notis vberioribus ab historia, & chorographia

발행: 1673년

분량: 670페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

o 6 In Librum V. Decretalium,

cap. qui vena o iam , eap. tiast. 86. d. . dum alto qui tenaroribus donans, non homni L M , fed -- ii n/quissima e iunctis varqueam i. a. sei M. ii . Osuald. iis. i 3. Donet. p. . I tro a G. eis de venatione se luattea accipiant D. August. Gratian. Pusius ad ripi r 16. P. Bis sis, Petrus Gregor. lib. s. ad repus. cap. i T. Mam. . venatio sylva. tiea . aucupat tua , saliuosa , de qua in praesenti agitur . est dum armis. canibus, seu auibus quis animalia terrestria . seii aves aucupatur, de stra pluta Auendario in ira 3. ae tenariem , Areuedo auiit. S. lib. . tua. Ritherursu, ad lib. i. Cynei

d. illi magnopere dedi ii sust Reges, Priti eipes ireulares , ae alij Nobiles laici, vi probat

Altesserta de Distis. cap. lirmd illis valde neciniariam esse non solum ad honestalia recreationem. verum ut inde apii reddantur ad bellum. λιε pro barunt Demstetus ad Rositum sis. i. cap. s. patet Mendora in iis aurio, lib. s. pνοMem. i. saleedo d/νeae m. 'i Uptim L 1. cap 6. d. b. t. i 3. Theophilii, tam . . tis. 6.sec 3 2. lo. solo tanus embrem. 33. Altesse ita f. n. p. i . sessio Almiratus in Affer . tolidi i l . r. is vj. i.&docte expressit Xenop n. in I sis tenatione, ibit V nationi sciuia d .

deipue institiis: primo quidemstias discito ob

eare, a n uvis, seri are poterant, nam confiser ozena hi eos ora Muciis. 4Venatio hase elamosa, seu saltuosa omnibus lateis liesta, atque honesta est. D. Hilarius . Arattherim , cap. io. Non se cγiminis age e cΛ-piam . τι insit, . Proband Balsam in cap. et . O si . 6. Synod satiatus Suionium lib. - . epist. γ. etsi ad eam iuuenes aptiores . praest. ntioresquesnt. Vnde Nieolaui Papa in eap. i. 3 .d p. Lan fie-dum Episeopum iuuenem appellat, quia venationi vatae deditus erat. Meminit ipsius sententiae Nicolai Petrus Blestiis, epise. 16. dum ait : Lui- quia Ni papa sti pensio a , ct ea sumti. Orioni, sent retiam in Lanserim Episcopi si i

phasianirii illi serui, quos autum legato eontineri negat Consultus in ι. atii s 66. A. eligar. 3. qui

erant aucupio manet pati, ut ibi notauit Glossa, repost eam Sebastian. Medie. de venari. io ruri s Pignotius de Te ruis, & de eorum aetate agens, Narbona di arare , anno 13. quaest 3. sed aliquandotatione temporis venatio etiam laicis prohibetur, veluti tempore quadragesimae, de ieiuniorum, cap. an putaris iue. L .ss. nisi necessitate urgente, cap. nulla 13. quast. 8. item de diebui festiuis . si perietilum adsit amittendi Mi iram. Conei l. Meldense can. Q. alioquin his diebus venatio non prohibetur . eum non si opus tetulle, imit, lilia.

Insii ab assuetis moliri. Nec contrarium probat textus in cap. L. Me tit . ubi

generaliter di indistinctὸ omnibu, serui, Dei venatio inter dieitur. t tui lateis venatio prohibila est. Nam respondetur 4n eo te,tu de elericis tantam agi, qui speetaliter senii Dei voeantur , qu astrictius, quam latet elu, obsequio , di simillio

mancipati sunt, e . cleros , ri dis. Op. Me cundum , de P. b. textus disertus in . p. strant a. ro. . Vbi eum Fabianus Pontis x a liti , quod clerici non aebent accusare laicos liare rationem adictit : a fotiam Domini non oportet litigare. Draeerit Cermonios δε induti fιν , m. i . Grassis δε os. 3. eler c. nti n. s. quod facilius suadetur ii in te tum illum canonem iratas i ba us prout extat in Coneilio Germanteo a s Bonifacio Rati,bonae eelebrato terri oribus Zachn-ri, Papae anno Domitii i. ii. Kalend. Mais Seruis Dei pre omn a a marmam pertine , ter I una re , aut in exercituis, ct in hostem se gere omni

His supposit, ut ad rationem praesentis prohi-tiotiis deueniamus, variae adduei postlint. Prima, Iaant. quia venatio est quoddam bellum . vel belli sitito Hauc uin, aut pia ludium , xt tiadunt Xenophori x o Vt a lib. i. de tenarione, Tui ris. i. rimiti a Deo, tim. 'Athenaeus I s. i. DV , sopis ' Pol lus pia tione M.f. Philon i s. i. λ ii a Mosii , Plato in S ρί .i, & su probat Mereui talis lib. 3. de arte Iam uost. f. s. ii quidem plerumque si arinis. Ouidius

Et inde venabula dicta quasi venatui h bilia. Is

tim i 3 i. lis id. Quia ergo scelesia paeis amantissima elericos, & Monachos studiis racis detine ii auidissime expetit , venationem , quae belli species est . & piaeludium , illis interdixit. Alia ratio prouenit ex nimio studio, quo venationi mancipantur venatores ; siquidem diu , inoctu que nihil aliud cogitant, vi optast Thonias Morti, ibi Venarum Asssa toro ἀιm meretra reponci, Mens iam ad o Dd , , ct i a disia sedis. Quare clerici, qui se uitio Eeelesiae in ancipati sunt, valde ab eo ex huiusmogi exeretrio dii agarent ut, praecipue cum venditionis tempus si mane. eum dies incipit, ut tradit Oppianus lib. i. A texta ritiane Auretidi, ibit V--ων citiis man/ natium, Am molia pratam Iinui, cartis a f. .. et es lasonant. Seneca

422쪽

Titui. XXIV. De clerico venatore o 7

Imressa tenet. Sed eo tempore debent eleti ei pensum seruitutissiae soluere. iuxta tradita ira cap. i. de rati M. Mi ori unde recte illis prohibetur venati' , ne distrahantur a proptio ministerio. Aecedit D. Hi tonymi sententia in eap. Vati , 86. 2 p. ibii colanum I imus sanestim veniatorem. Abulensis in c. s. Matthai, qtiis. 3. Afra . ibi : Et rapter sufancti tibi κ.n s riuo ι μὰ occupari i , seat pisariani, quia i naris inre sne momento proximi ocetur , ideo non legistis functos venatores , sapiscinores. Facit Nieo laus Papa epist. i. ad Alui num t O miseram litam homino, O maxime face

et man feris incumbam ; O quos capere σον et homines , capiunt aMes e Di dam mortitus itident ani malium, tisam intim pridisne anima in ' O ins Acem utiam sv ν omnem vitam J Nam in 'cio magia quiu ca natu appinet , quam in tali dira. Venaro timenim dira n hil ρνειὸν eam nes capit, in dum γέ pia pi, mansi, n qua probarus est , ducente Sancto Hieron se Nanquam venatorem legimus δε--ctum. Prosequitur altas rationes huius prohibitionis O lalle in praefensi, 3. 3ler tor.

8. Nee obitat diibitandi latio supri adductat nam

Dis,olia licet verum sit, venationem esse iuris iraturalis, ιτva & ideo omnibus communem ι tamen iustis exv ir M' eaus, possunt Principes, tam seculates, quini eccles .illici, venationem prohibere , aut ratione temporis , veluti dum animalia nutriuntur , L 1.cumsqtient. t t. 3. U. . reco L quas late explieant Auendano di metu, di T. Lb. I. cap. 7. sol Orranus de Ara India . lib. 3. cap. 3. nam. 69. C Illillo cie teristiis tom. 7. cap. i. m. II 8. Bobad illa lib. 2. 'rit. p.r8. vel ne talibus instrumentis , aut mentibus exerceatur , ne paucorum auiditas animalia. uelpistes exhautiat ; coarctant enim libertatem naturalem venandi , aut piseandi, sed propter magis speetale bonum ommunitatis , de singulorum:

inia statuta in quantum obligent, cum multi, , se laudatis Oeent Amao in I. te. Codis venat. δε- m. o num. 2. Iacob. Vander. Glaesus ad DE. nonduiso , deca Inis, cap. 4 . Diana 3 lanarae i. fore fol. i8. vaseus is r TheM.teri. Veratio . Tapia a. to n. carena m . ι .f. qais. 26. an. s. c. cst 7. At niseus A iuro. malas. Op. . Besoldus de iuras. maies. cap 6. tom. I. polis. Aut ratione personarum,

veluti eterieis, ex rationibus supri adductis ; quia chira venatio sit iuris naturalis permissiui, non praeeeptiui , ideo potest a Pt incipe iustis ex causis mutari. Nee Obstat augmentum primum, quo dicebamus, omnia animalia hominum gratia a Deo creata suille, de ita usum eorum eleticis prohiberi non debere; quia id proeedit dummodo licitὸ , de honestὸ illis viantur . de ad finem , ad quem et eata suerunt, non uerli per improbum usum, qualis est venatio in elericis. Nee obstat argumentum deductum a piscatione, inter quam, de uenationem longa Aatur disseientia i s quidem

piscatio exereetur sine clamore , de armis: seeus velli venatio. Facit ratio adducta , D. Hieronymo, videlicet quia nunquam legimus sanctos venatores ue piscatores autem plutes, praecipue Apostolos, qui etiam postquam Dominum sequuti fuerunt,

honestum illud exeteitium non reliquerunt, ut ait D. Gregorius Papa iamir. 1 . in Eua el. Dannis cap. 2 r. Quae t eten mus, ei Petrus, qui piscaror te ιο . sionem fisis, post id es m ad piscarionem radiis ' Et cum inri as Levi r Mmo mittens manum sciam au aratris , O aspiciens retro , aptas es re ηο mi ; ἐω νι seriis quoa aereliquis ρ SH si viri is, ciso ti da in ' citis , citius tigrim , quIanimi M ugotium , quia ante conuersionem sne me- caro eae . tu, hoe etiam post contio rum repetere cia mn fit. Nee obstat seeunda diis cultas. nam verius est , iuxta dignitatem delinquentis augeti crimen , de per consequens poenam, ι. Fauam ut Lm , A. de paenis , I. i. i. omis, A. ae re mitis. cap. h ma , C. O . cap. quia fame litas , s o. dis . late probaui iri cap. cum qiadam Ir. de Dretis. Nee contrarium plobatur in utriusque iuris testimoniis adductis pro ratione dubitandi ; nam si delictum eius naturae iit, ut augeatur dignitate delinquentis, voluti quando rectatur in his , quae ad dignitatem concernunt , vel illius adivinistrationem respiciunt , seu cam tale elimen vidit in dedecus , lecontumeliam ipsus dignitatis , ut in praesenti casu , tune seuerius puniuntur. qui maiori dignitate sol retit: at vero si dignitas noti ad augeat delictum , tune mitid puniuntur, vi do erunt D. Thomas I. a. quast 7 3. art. vlt. Tita ues. de Poen. temper. ca 3 . unde in praesenti casu imponit ut suspenso trium mensum Episcopo . presbytero autem duorum mensum , diaeono velli unius , ut

Pisonti, ab omni estis es communione cessasit. Ex quo eanone corrigendus est praesens textus , di illud notandum venit. abstinere in eo canone Conia est ij Epaunensis, importate suspensionem, ut docuerunt Morinus L; r. recis pCibal. de clausuri regus. a quisit. 1. cap. 4. s. i. de de cenor. disquiser. 7. quo. I a. re l. i. sed supra traditis obstat textus in eap. ckm veno s. Olati, de censibus , ubi innocentius sit. agit de s x, oui spatii, , de sit in iis, qua A Pitot sancti Stephani Tua cari soluebat quotannis Episeopo Faventino e de , t ibi notavi. spalla est armum , seu membrum serarum, ii, quod Abbas pei soluebat Episeopo ex seris , veluti ea Nsi v a. aptis, aut ceruis, pto licentia venandi, iuxta eundem trinoeentium tu. i. s. i 3.reae stri in epist M ALtem Sancta Minia Romuncia , ibi: Eι qtisci aci Asbaatis .ct paruum instantiam fluam banni erant Rauen nates, O qia venabantiam iri 'sa . Hau bais e dem Iolis nisspaeam ροαί. Illustrat Cilomus 55. i. Aser. cap s. Vnde dedueituet , Abbatem , & Monae hos sancti Stephani venationem eaereuisse in dioeces Faventina. Igit ut quia eeelesasti eis viris venatio prohibita non est. Pio cuius diis euitatis solutione dieendum est, di timen esse constituendum inter eum easum , in quo venatio exercetur ab ecelesiasticis viris in nemoribus , de uiuatisspropriis saut elim venatio exercitur in eisdem locis per extraneam pet sonam . praeeipue eum pro- prii redditus , de prouentus in venatione consistunt. Primo casu venatio monachis prohibita est, ex praesenti textu, re rationibus supta expens s.

seeundo .ero ea su venatio permittitur , clamem. I. s. ραννο , a satu monae l. de ita textus in . A. ea ei m umerabilis, aeeipiendus est eo ea , quo minae hi pet extraneam personam venationem exeriscebant , ex setis in ipsa venatione captis spatiam.

423쪽

4o8 In Librum V

seu imum ipsus serae , tilbuti nomine Episeoporet solvebam. illud autem non omittam . ne quentes suis se olim Eeclesiae prohibitionis cit ea venationem monachorum Benedicti notum , quia eum Diuus Benedictus in sua regula cap. 43. aliis 39. ita eauisset i carnium M o qtiaci verimo n. ab omnis is assis at in comestis, a litisus, roti ue exceptis sierunt quidam eatilliones, qui

ab esu quadrupedum se abstinebant, de volatilia

comedebant, iuxta mentem Rabam lib. i. a. tiaraclo c. cap. a 7. dum ait: Amram quoque estim credo

inde a Patrisus missum esse, eo quia ex eodemerem ras , vi quo ct pises , creara sunt. Nam in re-

isi, infera Etam Urse, nisi quadrupe m. Quam opinionem adeo aliqui monachi amplectebantur , ut suis aucupiis in aete sterilitatem inducerent , viresert Lantdmetet. I p. s. de teteri monac. sint. I. cap. 7. quare in Cone ilio Aqui tan. celebrato anno si . sere pro explieatione ipsus regulae an. s. ita e tum suit. ιγ to initia in vi, foristis nisi pro in misau. ntilo tempore com/aant, me Di vi diredam, traii piam. Et id. i. capit. Guoti . ιδε. 78.eretis diebus tantam monae his eius auium petis mittitur his verbis : in tota ilia in Graii Domini, ct in passa iantum octo die . ,s es inde , comedunt. Si te o non Deris indi, non requῖναιν ρον δε- Litim. 5. atirem Abas , aut monachi asse vir. δε -- Lirim , in eorumst inlit,io. Facit Almonius tib s. diges. Hancor. p. t o. Volatilia cum otii, d. atio sse , , id si Pasia, ct Narati Domini. in mona elio, ita sinistiὸ aeeipientes praedictam prohibitionem inuehuntur Prosper Aquitanicus I b. 1. δε vita contemptaritia, cap. 23. Cate um s a θώ γυ disti. as in aso, plasianis. aer ilibus, tes aliis aribus presios , adit tisibus per Hamis , non mihi ita m/- νω cuine des esuriones Di eorporis .su minare ; nec pro asinimia, sed telut pro ne sis qua imm aeria, et et cor. , Dod veritis es, pro so Meia nati sunt; uneris In/ . de ista, Has communo, o miles abi t. . re,quo pusue aliis non foram conibus , su eti- δει asi istis , aenet; oribus carnibus fuas votaptares plere. sanctus Odo lib. 2. costa . telatus a Petto Cluniaeensi lib. I. vis. is. qui hortendum testit exemplum monachi de gallina comedentis eo praetextu , quda volatile. Ed piseis eiusdem effent oliginis , aut genetis. Facit D. Hieronymus in epis iusta am,de seruanda viduitate : Iracia sim a con-

. Decretalium,

Nic sis , s omnes aues , quibus amplissima par, imonia volans. Nec ideo te crinissa tesci non putes , si I m , leporum , atque criti,km . O qtiaiope manimantium siclorias νι ues, non enim ha pedum

numero , Isagustus se ita ι itidieantur. Nee ex dicto cap. 48. regulae D. Benedicti inserit poterat, quadrupedum inietdictione volatilium csum per- ilum esse a nam eum virum prohibetui, non statim alietum permitti, concludendum est, axi. me si iam, legislatote prohibitum est. Unde cum cap. 49. Leuitiei diei tui : Non me dices sti, an, Me coram caeco pones e fina itiitim ; male quidem ae duceret aliquis .m ei tismodi legibus permitti, non sutdis maledicere . de videntibus ponete offendiculum. Tantum enim D.Benea ictus meminit quadrupcdum , quia cum qua am ex eis viliores snt, quam volatilia . non posset quis eredere eatum esum non eisse monachis interdictu . prosequiinturalia pro ipso ab usu detestando Lanid metet. 1 pra, Hugo Menatius iis concoxa a Rutila, iura in notis ad captis A. Regula Diti. Eis auZi , Benedictus Haiphienus lis. io. TAU num monastica, ura, tra J. 6. iu uisi. a. s 3. Theophilus Raynaud.

de veram literam praedicti capitis 48. regulae Diui Benedicti testituit Seruae ius Laitura rom. I. ca

Deinde septi traditae affert loni obstat textus inclementes .ae e librariικι Idus tim , ubi eum agatur de horis canonicis , de de modo interessendi canoni eos in choro specialiter cauetur, ne ad Ecclesiam secum geserant canes venaticos. Igitur quia extra Ecclesiam , praecipue intra domos proprias, possunt eos alete , ἐe tenete. Pio cuius dissi- euitatis solutione diem in est, in ea Clementina specialiter prohibeti eleti eis eanes deserte ad Ecclesiam , quia agebatur de eotum res gentia , seu

interessentia in enoro ; non tamen inde deducitur extra choruin licere illis canes venaticos habeter quo modo etiam accipiendus est textus in cap. c im

Osolus, a. cens nu, ubi statuitui . ne Episcopi dum vistant dioeees in ptoptiam, canes venaticos , ves aues seeum setant ; nam non inde recte inserit potest, extra commeatum ipsum . de extra tempus visitationis , Episeopos posse canes

venaticos alete, de tenete.

In ' eodem.

OMnibus seruis Dei , ut venationes, de syluaticas vagationes cum canibus , aut accipitres , aut falcones non habeam, interdicimus.

NOTAE

a m. J Ita etiam legitur in prima colle-Cictione .sus hoc thaeap. i. de ex eogem Comcilio Aurelian. Etant textum hunc Butchardus

cap. 189& sub nomine Phleae , Gratiano in c. 3. 34. s. sed veiba in praesenti itan scripta non res riunt ut in aliquo ex Conciliis Aurelian. hueusque editis a extant tamen in s1nodo Plancica, seu Germantea temporibus Zachariae i. de Caroli Magni

anno τηχ. can. 2. ibi: Necnon igras venatione , cti varicas talariones cum canisti se Us Dei in era ἰ-mas, O G accipi res, O fure es non haseant. Reperitur tem. Ite essitionis, de lib. s.ca Caros apit. I. de lib. .cap. ii l.Tertum hune exposui supra in c. I.

424쪽

De clerico percussore.

Eae Concilio ' Agath.

Et i qui, in aliquo ecclesiastico h gradu sacratus percussor fuerit, corripiatur a cri

mine s si non emendauerit, deponatur.

NOTAE

, A misensi. J Ita etiam legitur in prima Ol- α lectione, fas hoc tis. cap. i. sed hae ver ba non reperiuntur inter emones editos ipsus Coneilii , nee in aliquo Concilio, quod hueus. que legerim.

quo tempore subdiaconatus inter eos telatus sit, egi in capia Martis, a. a ιαι, o quatis.

Gregorius Andrea Episcopo ' Tarentino.

TRibunal iudicis aeterni securus aspiciet, quisquis reatus sui conscius digna eum mod5 poenitentia placare contendit. Habuisse te laquidem , concubinam , mani- sella veritate comperimus, de te illius criminis participationem habete, de qua etiam contraria est quibusdam nata suspicio. Sed quia in rebus ambigui, absolutum non debet esse iudicium , hoc tuae conscientiae elegimus committendum. Qua de re si in sacro ordine constitutus eius te permixtione esse recolis maculatum, sacerdoti j honore deposito, ad administrandum nullo modo praesumas accedere r se iturus in animae tuae periculo te mini strare, & Deo nostro sine dubio te reddere rationem, si huius sceleris conscius, in eo, quo es ordine, celans veritatem , permanere volueris. Vnde te ite rum adhortamur, vi si te deceptum antiqui hostis calliditate cognoscis, competenti eum , dum licet , poenitentia superare festines, ne cum ep particeps, quod non Opta mus, in die iudici j deputeris. Si vero huius reatus tibi conscius non es , in eo te necesse est, quo es, ordine permanere. Praeterea quoniam mulierem des Matriculis contraordinem sacerdotij caedi crudeliter sustibus η deputasti . quam licet post octo menses exinde minim E arbitramur sui si e defunctam, tamen quia ordinis tui habere noluisti respectum, propterea duobus te mensibus ab administratione Missarum statuimus altasti nere, in quibus ab ossicio tuo suspensum flere te conuenit quod fecisti. Nam valdα dignum est, ut postquam te ad vitae istius tranquillam rectitudi nem laudabilium sacerdotum ex empla non prouocant, saltem correptionis medicina compellat.

a D rim. J ita etiam legitur in prima col- o lectione , scis Me lis. cap. a. & apud Butes ardum lis. i. De Hi, p. i s s. Carnotensem diu .s. Decreri , cap. 3 io. apud Gratianum in cap. haluisse , 33. dist. N extat textus hie in reges roepistotitiam D. Gregorii Magni , lib. a. indit . a C. Andreat hie primus suit huius nominis Episcopus Tarentinus , de qua dioeces Tarentina egi in cap. ii. de reseri . Horum excessuam eorrectionemes delegauit Gregorius Ioanni Episcopo Callipolitan eriti sequenti epistola . in hae e verbi: Exti, is , quae ad nos faroniti ivia ab is , in temttim es , Andream farram , ct coepi vi , no-D. D. Gaurai. in Deetetal. Tom.V.

425쪽

oto In Librum V.

narii egi in cap. Leo or. cleri .e Muliarem ae mi Atilia. J In dicta epistola 41. legitur matriculam , unde eognosci non po-tcst, an nomen hoc esset proprium ii ius si minae , an vetb tamina illa aletetur ex matii lis

Decretalium,

Eeclas et Tarent nae, luata veterem morem, illustraui in ea none 36. Concilii illiber. de rese. iunt vossius de ii iis fomen. Γb. 3. cap. 1 . Terga in auae . cap. 7 c. hum. . & forsan quia vidua hiealebat ut ex mattieulis ipsius Eccletiae , ideo Gregorius appellat eam mulierem de matticulis. d. sibis diptitast. J Cotitia tradita In cap. i.

de ea Amri.

e Gῖο menses. 4 Post quod tempus ctedat ut perciisl ma ex vulnere aecepto decessi e , exposui in eano ne s. Concilii Illibet.

CAPUT III. Alexand III. ' Lucensi Oscopo.

PRaesemium lator in quodam conflictu asserit se suis D pro parte tamen illorum, qui violentiam repellebant, in quo lapides ipse proiecit, sed aliquem non percun

sit: quem nos quia per alios illic aliqui dicuntur occisi, a celebratione Missa ruin piaecipimus abstinere. Mandamus itaque vobis, ut si res ita se habuerit, de alia tamen non impedierint, decurso huiusmodi temporis spatio ad sui cum exequutionem olficia admittatis.

M O π Lateran . p. s. cap.r i. adclitur , O cophi. . De Eceles a Lucens, leti Lueanens egi in eo. eum a T n res. J Ita ei iam legitur in ptima colle- ea sis, de .ltEL di textum hune exposui supti irit iactione, scis hoc ii . c. p. 3. & post Conci l. cap. r. ad homicissi

CAPUT IV.

Coelestiniis III.

Continentia literarum vestrarum inspecta. qna signis castis nobis, quod clim P.

b acolytus praesentium lator cum quibusdam hominibus ad c resistendum praedonibu arma sunt psisset, in conflictu illo tres fuerunt ab alii, vulnerati ad mortem, ita tamen, quod illa homicidia, neque facto eius, neque consilio perpetrata fuerunt. Qui a vero super hoc nostrum requisistis eonsilium, vobis taliter respondemus, quod cum praedictum acolytum ad frugem melioris vitae transisse dicatis, de in monachali religione seth per annos vi ii . lagdabiliter hucusque visisse , meritis eius aliis non repugnantibus, ad subdiaconatus Ordinem valeat promoueri , de meri id altaris ministe

una exercere. ac etiam quamcunque pereassionem ab eis seri omnino prohibith, ι .s .. p . ibi: Si ias cis, em in pugna pulsa alit tum uno ictu occide, is , d ponatur proptostiam p. petiuitatem,es temeris Arem. Et c. delii tiri eis, s o. a se. Conei l. Tilbutiente e n. ra. O .ctim b isti s.ssi'. plura adducunt Espene usi d. a. aegre .e. 3. Crespetius in summa, te, o Cis, emnon sit 'utigore. Et percussor non soluiti dicitur, qui sua manu percussit, vetum & qui verberandi, vel occidendi saeuitatem dedit, ne fraus sat ea noni Apostoloti m , ut statuit ni in ea none s. synodi Constantio. ibit percussit, dies curauit ut ca Manua Ioch e esse. ut etiam ait Vlpiantis ;n I. uis i . f.L intariis. intuitu tamen disti plinae licit presbytero leuiter pereutere discipulum , vi probaui in eap. pro tenam, hsmisissis & iudici eccles assieo poenam sustium imponere , diura tamen per eam ad languinis effusionem non perueniatur, ut probaui in cap. . de earum. EY qu a commentatio , de praeripue ex adductis in cap. p thio, diuiseommentatium petendum est.

NOTAE

, OLI si III. J ita etiam legitur in secun- Mola eollectione , sus hoc tis. cap. fines. nulli. bi tamen ex pii initur eui rescribat Pontifex.b Aeol tas. J De quo gradu egi in cap. r. ae c. A thia. e X s redam. J Et ita arma non sumpsit pro defenso ne neeessaria: quare desideratur ut ad oris dines iactos aeet de te posset, quod ad meliorem vitr siugem transisset, de ut per octo annos laudabilitet suetit conuersatias.

Cum Ecclesia valde abhorreat sanguinis effusionem , de in suis ministit, omnem mansue. tudinem optet, ideo non sol una em militiae nomen date prohibuit, ut probatii ine elisio , de ho-M U. verum & arma dent te, ut probaui in c.Hι ei aris i tha ct hane .el ic & sentem iam sanguinis pio stare , cf. eis iam, me rinici oes mona. h.

426쪽

TITVLVS XXVI.

De clericis maledicis.

R Clemens III.

Nnotuit nobis, dee. Et insea: Ad ultimum fit. mandamus, atque praecipimus, quatenus quia nobis per lueras tuas retulisti, scilicet quod Ioannes clericus sanctae Trinitatis multis coram astantibus, verba quaedam in depres non em,S: contumelian Rom. Ecclesii ae protulit, ipsum a temeritate sua per suspensionem ossici j, de beneficii. sublato appellationis obstaculo, compescas, ut poena illius aliis ' terrorem incutiat, ne de caetero contra Rom. Eccl. in talia verba prorumpanz.

NOTAE

a Gmnu IIIJ Ita etiam legitur in secunda

is collectione, fias tit. deci mi. o Matia eo, e. t. nullibi tamen exprimitur eui rescribat Pontifex, nec Dr cap. annaltilis , de eo qui finitae ordin. ubi extat

prior pars huius textus, id explic ut, licet ex 4:ltu, textus stoe dedueatur, in praesenti rescribete Clementem ill . alicui praelato dispaniae prope seguiuitiam dici: sm exii lenit.

Do res , Pontis tam ei e beneficium ecclesa 1 cram . vi probant Casar de Getis. H era,ch. δέ prid. ι . Selia e senes iis i p. bi. Oleda ri Ne i s. t l.c. I .n. r. Fabricius d. MA I. seno num. 11. sed .etius in hae sequnda collectione legitur . Romaus Ecclesia. Aliud enim est det tali te Pontis ei, a iud Ecclesiae. Et licti utrumque --men sit graue . tamen ex ptimo vindictam canones non admiatunt, cappina j a 3 . . i. ex secundo vero cum Eeelesae horioi , & gradus ti datur , poenam imponunt, vi obseruauit Citonius L . i. serti.c. .e ire, reu. J Inter alias causas, qua deli. r o punitionem ut dent, quas proponunt plato in seneca lib. i. crementia , D. Augustinus .e L ita e Dei lib. 39. cap. i 5. 3e prosequuntur Alo. ab A ex lib...dier. Dictat op s. ubi Tita . ad leges ounus lib. 9. glosso i. retrum. 2 a Peatos C legor. 3 pars, Eb. 31. cap. i. duplex praecipue eon sacratur. Prima, ut is quid. liquit, eo itigatur, &e vende l. e. . de his ra. quae . - rivum explesserunt Aul. Gel. h. nee P. cap. i . Haeso diu, in libro qui serabitur, opera, ct ais .

m tu ista mati de re erretur. Nee longe a nobis petenda sunt huius rei testimonia, eum in Hispaniano sita quotidie videamus in suppliciis de nocenti 'bus sumendis verba illa a praeconibus praeeuniris bus, delictumque manifestantibus, ad finem adiici: Dien tia hace, θυι tu Ia P . Quae sane ad admonitionem aliorum potius quam ad punitionem ipsius delinquentis stonunciati nemo non videt. sumptumque fuit a piisco Romanorum more ; aduocatus enim ad supplicium populus crimen, de pcenae causam ex piaecone ipso audite solebat, de nonnunquam id fiebat per scripti tam, quae titulus vocabatur , ut in Christi Domini salsone obseruarunt Euangelistae, de ex bonorum auctotum testimonii, notauit Iustus Lipsus I b. a. δε otice , c. I i. sieque vel bum hope diei, accipi debet in is acie,s M. f. de iureiuri de quod de prae ne traditur in i se istis, Coa. a γ im cano Asiniis, ut obseruarunt Fornelius lilia raram Dorid. tap. i 3. Balduinus

c. . re tis. I s.c. 3. Philus Faber i p. emestra. s.ct 7. quibus addi velim quoa de Alexati lio Setiero Lampridius in eius vita refert. his uel bis: Clamasai a

atiae par , ct tenebis aque praconem cum aliquem

redis . , a s itilitas: utita illi non iis, at rei non feceret . Quodque idem Alexander in supplieio sumendo de Turino sumi venditore pet praeconem diei iussat : Fuma polisti uisistim Celaidis Quod restit Duar. ad iis .c. ι scidiag. o lib. i. imadi. as.

427쪽

41 et In Librum V. Decretalium,

ti ne Doliaris sententia in emimr. Faciunt textus in cap. 22. Eoae, cap. 2 3. Ac utim Apes. iuncto Atiastasio Germonio Id. s. ri fairor. immanti. V. s. m.m so illustrant ultra eongestos 1 Barbosa 'a-

foui, Acuna in capalericis s. s. a s. Cutiet rea λλι l. quo. 63. 9 6 . Cresperius in fiammis , et, bo

sed pro dubitandi ratione intenssam probare t IMMoui. tione, & exemplis . maledicos in Pt incipem , Vel Tv x xx - superiorem nora esse aliqua poena ais ei dos ; nam

ia. i. licentia concessia populo eupiditate ,

consiliaque omnia patefacit, unde Tiberi ux aiebat in ciuitate libera , liberas linguas vile debere: &cum senatu loquens , qui i tendebat male lieos punire, aesit: si hane senestram apit uetitis, nihil aliud est ei et is quini vi hoe eo lore dignitati, Principum uinaleatidae unusquisque priuatas suas inimicitias . velatum, ultumque eat; & conelusit siquidem loquutu, aliter fuerit, dabo operam ut rationem si tum me tam , dictorumque reddam; si perseuelauetit, inuicem eum odero. Vnde Theodosiis, eum Areadio, & Honorio sui, filii, constitutionem edidit relatam in liti. c. si qui, o δmal diariis, his vel bis : Si uis moristia n sitim. o

na notamia, fusi ari , nec dum his astula, nec af δε- mni totamus sistinera ; quoniams id ex leuitare ρι- cesso si, contemn ndam ese; si fama, moriar ora duηsissem, si as intumiis, remi tenatim. Nee minori vel ptiissentia, vel magnitudine animi suit Rex ille Epirotatum P,tthus, qui censentibus amicis, ut quendam , qui de ipso male erat loquutus, releg ret, non se factutum dixit, ne aliδ pto sectus peiora de me loquatui, de coram pluribus. Similia exemia

pla de Philippo blaeedonum Rege , de aliis Monarchis, ae imperatoribus reserunt Gentilia ina cta Marione de mal ad In P, incipes, Hugo G totius iri fori ae iam tig/m et1icam , salinuti ad Paree moram dicto ti .s . iacob. Gothos . A O 2Acta lue, in I Lodos L in lumbros. in commens. ad ipsam luem ιnicam, Valenruela es i. rc . Fr coso pint. 1. ruim. lib. i , φ. I. Adam Conteten. ii 9. Pri . cap. s. P. vetatqueet de optim. Aine. L 3. arior. i a. mara i , ea L s. Non omittam de hae te Cilnii Mecaenatis prudentiae simulacrum apud Dionem ι sa. ubi impei torem Augustum ita alloquitur: s a conuitium a laus tibi foris .

in mae uicisti' , praeuium isti νeduitur. Igitur ii rectE in pti senti cleti eo maledico poena suspen- sonis imponi tui. Qua dubitandi .ratione non obstante vera in praesens asset tio . pro euius expositione iociadum M ait or- est, maledicum diei detractoieni, quia sicut bene ς β u. dicere est bene precati. Ouidius lib. r. st . A bene nos, bene te, parria pater optime, C fati

ritu, si fos per sacra vola mero. Conti, maledieete , est male precari, ut apud Plautum in 'ntiit alesu 3. sena 3. 5. radicit , t ia νipis tos sequare Si maledicitis, et otio Diab. imire. Maledictio ergo vitium linguae, & maximum est. D. laecibus epist. 3. Quare postquam Quintilianus Id. i 1.insti. 3 it canitiam cile eloquentiam , atque saeundiam maledictis vii,ex Appii Claudii testimonio addit, vitium esse animi, quo malefietis , maledieo non distat nis octa sone, subindieans conis uiliatori, & maledico ad male faciendum , di noeendum aduersatio promptam esse voluntatem indo dat et' teli pus, di loeus laedendi: de scut sta leficium idem est, quod inale factum in facto, ita &maledictum in ei bo. Cicero pro M. Caelio distiti. guit accusationem, conuitium, di maledictum his vel bis : Areusaeso eximen Asa rar, rem te M.

hominem noret, a timento probet, teste confirmere ma-I dictio Ula habra sit 'aur conrumeliam, suas, itilantia, iactariar, centii itim; si faceritis, et baestatas appissaruν. Ει qu ma olim malorem dis in aliis es Apriora fatis ;se male iam, alia alii grauiore , ctb iores, asam aliis scariores, et lν rione calfa malis exta, diei ratione pol statis rivi, cui M. G si . plura de his maledicis congeseiunt Lucas de pena in t mne, ta,C.de ariat. liki o. Solus is i Id. s. q. a 2. - . . Menochius de a serio su 3 6 . Didaeus Perer in l. 3 ti . 3 in lib. s. oia n. Beyetlinch to n. s. theatri te bo Multa imminde selendum est. maledi eos alios esse in Deum, alios in Principem, seu superiorem, atate, nobilitate. motibus,seu scientia praestantem; cilios in proximum, seu aequalem. Salcedo mirari,i.66. Cenedus ad Dec ita . coctei 3. i 6. De maledici, in Deum, hoe est blasphemis. agemus infra textu sequenti. cito maledicos in aequales dicendum est. quod si priuatus maledicto laedatur,acti ni intuita tum locus est . 1 Utem apia a s . . onuitium, saxsis an es, leverariter, Adae iniuriis . 3. mys ti t. quilis ori s. Lm l .C. 2 tit. si vero maledici stit in Principem. tempora, aut saeculi mores, ut plerunque contio git, Senecatis. 3.dei Me. 22.Cassiodorus 7 3 . s. olim lege Iulia Maiestatia tenebantur. T eitus io. i. annal. Arnobius apud G totium et i sti bi: Mui ath a a te, νε- , qti; de Minis .iamum manu arriti a Retibus. Quo modo & l C. Paulus dixerat, non soluiti sacto , vel hira 3e verbis impii, eaeaeeibati erimen Maiestatis , iis .s uir. 19. s. i. notatunt Valentvela con si a s 3. is . Crotius in a. .: e. Ant. latthaeus de cri n. - ι . d P LI. Maissis ini. Satiatus Sidonium lib. i. epist. . G. est Modestiuiis in ι. p. s. vir. f. leg. Di. Ma est. in

428쪽

Tit. XXVI. De clerici maledicis. Ia

reas ritim tota eam se, . sis enim lubri min quo textu Tribonianus respiciens ag legem vnia eam. C. si Dis Imper.mal . ubi legebatur veris,

posuit facto a quae inuet so patet, nam si non esset legendum diribis, ad quid postea diceret Consultus, et ei di latis sartiis , elim iam in generali signifiea

tione facti crimen illud comprehenderetur; not uit Gine. M patitum, d ait. 1 p. s. l. quate Arnobius arie . oen ait: Mais aris fani apud tos νιλ ροῖ detes secti, osmam reati tin Diu Aetistis. sue tonitis in Inserio, cap. io. i i. S. Sed Titus hane quaestionem remisit, testibus Dione , di xi phili. no; de post oim Imperatores Honorius, de The dosius in i e. Cous Uris Imperatini, ubi verbum illud νηῶν naum. aecipi pro condonandum , do euertari Alber. Gentis. ibi, Salmutius au pariis Lai M.tri. 17.& pio ipsus textus expositione videndi sunt silesaeus M. i. M. tra . . de Ruiis Mais.

s. 3. Petitus au ler. Atticas,pall. 2 36. Basilicta cf. 16. Saeti etiam canones detractiones , de contumelias nihili secetunt. Opparatus 23 Q. a . p qui ira Ir.

a 3 3. nisi quando sonor Ecclesiae , vel ordinia laeditnt , ut si presbyter in suuin Episcopum , vel

Ponti sceni maledicus st: grauius tamen est delicium , maiotique poena plectendi sunt maledici, qui linguam stoeaeem cis undere non contenti, calamo etiam manum adii eiunt per libello, famosos, de quibus agitur lib., Conci .u kr.cap. 3O.

Hi, suppositis apparet ratio praesentis decisoni , quare videlieet suspendendi sunt clerici malediei in Eeelesam . pontificem, seu Episcopum: nam nihil ita tu bene morata Republiea ea uendum est,quim Principis eontemptus , atque hae res quae minuete existimationem ipsius possunt: si enim de Plinei pe malἡ impune loqui ii at, fit ipsa natura, ut re in eiu , ut loquitur; de in eius, qui eum

audit, animo sensim ingeneretur quaedam mala de Principe opinio , minus ite eum teuercti inei. piant. ut latE cons delat, de exemplis probat Gentilis Id. 1. a. eonia r. in Aesis oratis de malia est

A nisi i m. Quae s iti quolibet Prinei se procedunt . quanto magis in Pontifice, & Epicio pis,

quibus maior debetur, de impendenssa est reuerentia: proinde vi perniciossimo bule malo tempesti-

linguae ad poetiam si ei te ita hi non debeat , ι fims 7. Subre tamen,' .aul I. Dianas . quae tamen ex otia animi destinatione proficiscit ut conuitiandi temetitas,compescenda omnino est, ut poris

ira illius aliis ter tem in tiat. Quare tectὸ Cle mens ill . in praesemi reseripsit suspendendos ense clericos maledicos in Eeel iam Romanam, vel

Ponti seem.

Nee obstat gubitandi ratio suprὶ adducta , pro o euius solutione, dieendum est , quoad poenam do Dis,ota

tracto tum , ex personis eorum esse pensandam, uix unac virum platei mitti debeat, aestimandum esse, ut v si TAN'

expressit Harmenopulus in Gista imo ria iam ad η Aetio r. aerum in a se. ι inie.coasi Dis M orate λ Quibundam enim personis iure etiam debetur haeeileentia. Nee Impetiale , inquit D. Ambrosus in qua.dam epistola, libertatem dicendi denegate ; nee sacerdotale, quod sentiat non dicere. Idque adeo verum est , ut interdum duobus paritet Pi incipi maledicentibus, in altero venia, in altero poenae stad Libenda: quod Dionrsum Sytacusarum Regem secti se memoriae proditum est , refertqtie Scipio Genii l. D LA. ., a iovi de maria esib is priati m. Cum enim renuneiatum ei fuisset, duos quosdam in eoena plurima aduersus ipsum dixisse, utrumque ad se inuitauit.& eonuiuio comiter excepit; quora alterum elim multa leuiter, subtilitetque loqui; alterum veto reconditum. ae tristem sedere vidi di.

illum quidem dimisit, hune vetδ tanquam insidiatorem interseeit. vatia igitur pensan a sunt cir ea puniendos maledi eos . an videlicet ex golore aliis quo, vel temetitate inducti, an velli nulla ae eausa, 'sed libidine tantum detrahendi maledi eant. Prioti bui enim eas bus indulgendum, de eondonandum est. seeundo vel 1 casu seuere vindicandum , ne abolitione praelietur ansa nouae iniuriae , quia ut aiebat socrates, maledicta qui non vindicat, vete

rem remittendo iniuriam, nouam prouoeat. Rese- λ

tunt Chellius Io ira, ctae. i Iulius perret derect d et .milis. cap. 1.n AEneas Robertus Id. serii A. cap. ii. l.Chiistoph. Boetius A in uri p a. i. m. II. iuxta quas.& alias distinctiones,quas tradunt Alber. Gentil. in ZAI.inis. Scipio Gentil. Act. lib., Me eo imaus nem, aeeipienda sunt exempla supti relata pio dubitandi ratione.

' Gregorius IX.

STatuimus, ut si quis contra Deum, vel aliquem Sanctorum suorum , & maxim EBeatam Virginem, linguam in blasphemiam publice relaxarc praesumpserit, per Episcopum suum poenae subdatur inferius adnotatae, videlicet, quod in septem diebus Domini eis prae soribus M Ecclesiae manifest , dum aguntur Mistarum solenniaὶ blata

piae inus cxistens, ultimo illorum die Dominico pallium, de calceamenta non habeat, ligatus' corrigia circa collum, scptemque praecedentibus sextis seriis in pane, dc aqua ieiunet . Ecclesiam nullatenus ingrcssii rus: quolibet quoque praedictorum dierum tres, si poterit, alioquin duos reficiat pauperes, siluc unum: Sc si nec ad hoc cius suppetant facultates, id in poenam aliam commutetur, cui etiam, si renuerit recipere, ac peragere poenitentiam supradictam, Ecclesiae interdicatur ingressus, de in obitu ecclesiastica careat sepultura. Per temporalem praeterea 4 potestatem coactione si neccsse

fuerit) Episcopi dicec. adhibita contra eum, blasphemus, si diues fuerit, quadraginta solidorum, alioquin triginta, siue viginti; de si ad id non suificiat, quin ine solidorum usualis monetae poena mulctetur, nullam in hoc misericordiam habiturus: quod

etiam inter alia communitatum statuta ponatur. D.D. a. al. in Decretal. Tom. V.

429쪽

4i4 In Librum V.

NOTAE.

Iibi utionem e tria male si eos . idest bl inphemos in Deum , Beatam Virginem. 5e sanctos. Vnde cum praesens rubrica in stibi iida collectione tantum cotici petetur de clei leo maledico . in hae sexta propter pia sedit ira constitutionem generalior pio ponit ut . videlicet de maledicis. b horipti, Gilem. J In eo loeo ubi et rari olim solennitet poenitentes, dum in priori gradu eoi sistebant. videt ieci extra ianuam Ecelesiae. Tertul.

G pascis a cap. . ibi: Reliquas libidintim finia

d P. . sitiem. J Non quia blasphemus damnatus , iudiee eeelesiastico . postea puniri possit , Geulari sed potida , quia ii opus fuerit, iudex

eceleliasticus debet inuocate auxilium brachii sicularis , iuxta tradita in cap. i. a. pa, . de esse. - . quo modo verba haec exposuerunt Mattha a

Ins umen tim et uale , t .ves artes. Et iae mim. cap. . et euentus e de lib. a. epist. 39. VBis iaminica. Concit. Tolet. 8. can. s. & ita usualem monetam dixit Gregorius lX. pro quotidiana, di usu recepta.

TU Lasphemia est conuitium , seu maledictum in II aliquem dimitate . 3e excellentia conspicuum prolatum , vi docent D. Auetustinus in ris. δε mo.

per tot. ideoque dieitur ab Apostolo aci mo cap. 3. Admone d os neminem Miso mine. Ex Theo. logorum tamen , 3e Canonis arum communi usu blasphemia signis eat conuitium . seu contumeliam tirogatam Deo , vel sanctis in coelo regnan-

Decretalium,

Hes crim. topo Blasphemia. siue maledicus de Deo aliquid ais tmet, quod illi non conuenit, ut scrudelem , vel iniustum eum vocet . vel ei in pt cetur malum , ut Leiunt damnati, quasi rixasi,min Deum cadere possit; vel nesci quod illi conuenit: de ita blasphemia proprie est contra virtutem religionis . scut enim veneratio , & cultus , quo Deum venetamur, de Sanctos propter Deum, qtii eos sanctitate donauit . pertinet ad religionem; ita in Deum, Ze Sanctos , ut in Deum referuntur. eo nimium ei dein religioni opponitur, non e .sessioni fidei r quamuis enim s. Thomas 2. 2.quas. i 3. Os quot. eam s dei opponat, tamen certum cst , eam formalit et 5e esseti ualiter loqueti

do soli religioni opponi. ci , possit quis in itieum

blasphemia, esse, salua in euin tecti fide,vt doeent Castro I s. i. is itista iam sic. punis. cap. a 2. Valentia 1. i. HI M. i. quasi . a 3. pu i 2. sancher I p. r. summa V. 31. m. 3. Theophilus tem. . iis. x. r.

δει. 163. Sed qtila vi plurimum blasphemiae eontinent verbalem haeresim , ideo communiter distinguntur in haereticales , ct non haereticale . llare tieale, blasphemiae sunt quaecunque proseruntur directe contra saei atticulos, ut contra Dei omnipotentiam, putitaIem A. Virginis, & simile, & apparet clarius blasphemia haerescalis, quando pet veibum aliquod indieatitii modi asset; tui aliquid eonira fidem ; quando autem non asseri tut per huiusmodi verbum, sed optando, vel iii preeando , non est haereticalis. Exemplum bile tiealium sit : Deus est iniustus , acceptor personarum, non est omnisciti s , non credo in Deum. renego Deum , crucem, fidem, puritatem Dei parari Exemplum non haereticalium est : Maledictu, si Deus, per eolpus Dei, a des neci. A Disse quia per huiusmodi blasphemias, quae indicatiui in di non sunt, nillil salsum dicitur de Deo , ut ponsiit haeresim eontinere , scd tantum malus affectus blasphemantis erga Deum volentis ex modo di-Vendi quas ignominiatum reddere Deum capacem. Essent tamen haereticales , si blasphemana per modum indicatiui ais teret , Deum esse illa

Ium eapacem. Prosequuntur alia exempla haereati ea lium , vel non , Maschat d. de Probar. Id. i. conclus. 19. Decianus to Z. crimis. tom. 3. ς s. cap. a. m. . Sancher dies lib. 2. sun ma, cap. 32. Seortia in f l. i. pomi c. consa. V t. 9 o. ih νem. 321. Eymericiis a. pa t. d. l. qu rion. 4r.

Deinde scie idum est, erimen brae foedum , de horrendum elle ; quid enim atrocius , qtiam Deo conuitiari 3 quod facit blasphemia. Ait D. Hieronymus in cap. is. Esaia , nihil ea esse hortibilius , de omne peeeatum comparatum blaspliemiae , uuius Cle. Et D. Clitysostomus in

430쪽

Titui. XXVI. De clericis maledicis 41 s

is ulmo 9s. blasphemia nihil resu, esse asstinat

s iti=iis. Faesulit Theo Jot. Mai. r. de prati a. init. Salvianus tib. q. δε pi identia , ad Inem. Quare variis scenis crimen hoe omni iure vindicatum legimus. In oui . c. 1 . lex erat ut blasphemum lapidibus Opprimeret populi multitudo : 3e ludaei adeo hoe et limen execrabantur , ut dum blasphemias intelligerent, obtutarent aures suas, & scin derent vestimenta sua, ut te itur Marthi cap. 26. ut ob re luctuosa, , & maxime triste, soliti erant sacere cap. . Nam'. Iosue cap. I. Iuci cum cap. ii. v g .m ιν cap. 4. Ac cap. 2. Sophania, minatur Dominus ob blasphemias Moabitis interitum Gomorrhae re sodomae. Iure ciuili Iustinianus innon l. 8. In non L r. homines, ita eauit: Si eoru homiri, facta si iam . . paritia non relinquuntur,

mali. M A qui Ustim Deum blasphemani , disia fum fra uia sint, . Additque. ob blasphemos

Deit.: m. amem , ter temotus, & alias plagas a Deo holinibus immitti i simulque praeeipit Praesecto ei uitatis , ut quos in hae te deliqui ite inuenerit, morti tradat: de in Liat. Gai ν ri t. alearum ludos prohibet tanquam nequitiae huius incitamenta.

vltimum etiam sirplieitim blasphemi, in diali

Caro lus Magnus a is. 3. tap. 32. lure canonico 'm poena et, titi laicos excommunieatio, in cle

ricos depostio . evsquis ra. qua l. i. N in prae emi adiuneta est poenitetitia publica , necti Oia dc pinna pecuniaria: de quia eleti eis publica poeni-nt inia remittitur, cap. ex paenitentibus, so. diu. cap. quicur bis, s l. k p. ideo contra eos manet tantum de ostionis poena. lute ii ostro Regio nouissi ino mi. s. 6. O r. m. . lib. 8 . i. pro prinia blasphemia detinetur teus per mensum in carcere in compedibus ; pro se tida in exilium mittiturrcticae menses, mulctiturque in ille . arapetitiis, pro tertia vera lingua figit ut clauo r quae ultimarcena consuetudine non est recipia , sed eius loeoti gellatur, de lingua praemii ut ligno . idest morida . Tandem edi lege linati, tit . . tib. 8.ν e. v. l. ad triremes damnant ut blasphemit quas poenas si non exequatia udex . eisdem puniendus est , ea LIO. tu. suis. 3 .recvit. docent plura de blasplieinii, adducent 1 vltra congestos i Balbosa in 'as mi,uioannes vela de Aetim, cap. . D. loseph.Velam

desaei, quas. . Est tamen hoe erimen mixti soli, unde puniri potest, tam a iudiee ecclesiastieo,cuim saeculati, ut pluribus relatis piobat Martii a L AH iapin . a. cap. a 3. D. Iosephus Vela in dicto cap. I.num. 92. nisi blasphemia st hae tetiealis, quia tune eius punitio priuatiue spectat ad inqui stores haereticae prauitatis, ut probant scortia etsi Pa. pymetieus in aeriat. Disit pari. i. qius. I. ubi Prina : pluribus relati, Balbosa de potesate Dis piast e. 11. m. 36. Catena de lic. In ut r. pars. i.

De clerico excommunicato, deposito, vel interdicto ministrante.

EX canone Apostolorum.

I quis Episcopus, Presbyter, vel bDiaconus' depositus' iustδ pro certis crimini Eous e ausus fuerit attrectare φ ministerium sibi dudum commissum , hic ab Ecclesia absci ndatur. NOTAE

SEARCH

MENU NAVIGATION