De contemptu mundi. Liber. By Desiderius Erasmus

11쪽

CONTaMPTu MuNDI. Inis tecum mihi cauta intercedunt, mutui a pueris convictus, mira quaedam animorum consensio , cornmunia optimarum artium studia, innumera tua erga me ossici an denique singularis, tua intuorum in me benevolentia. His omnibus etiam sanguinis assinitas accedit. Qii id autem ea necessitudine potest eue copulatius, quae quasi duplici catena colligatur, hinc sanguinis vinculo, hinc conjunctusim quadam charitate animorum Itaque velim se tibi milodoce persuadeas, nemiuem unquam sibi quam tu mihi es , fuisse chariorem. Quando autem te aeque atque meipsum diligo , aut etiam amplius ae quissimum est ut tua salus non minori mihi cura sit, quam mea- ipsius, imo facit id senescio quo pacto verus amor, ut acerbius amici quam nostra incommoda doleamus,

ejusque commodi quam nostri simus cupidiores deniq, ut paucis dicam facit ut homo sit homini charior quam ipse sibi. Quod equidem de te sperare, de me plane assirmare possu.

12쪽

Hite mihi eam fiduciam sumps , ut

modesti ei paulisper oblitus, hanc hortatoriam ad te epistolam scriberem, qua te plane a mundi si epitu commercioque abducere, atque admonasticam , id est solitariam tranquillamque vitam transferre cupio. Res ardua,in quae non passim vulgo persuadeat ut, sed quoniam ea vita tua: tu tegritas est ut jam nunc praeter habitum in quo mihi quidem gratulor prope nihil suum in te mundus habeat, exhortationem meam non inanem fututam confido , quandoquidem eodem tem optimi animi impetus nostia vocat oratio. Quis enim dubitat ei rati cursum elle facillimum, quae inventis ferturi amne secundis I Quanquam autem in optimam spem tua me probitas vocer, nunquam tamen timere desinam, donec nequissimo illi Iubrico seculo vale dixeris, atque ad coenobium tanquam in tutillimum sinum te receperis. Quoties enim cie de mihi discrimina in quibus tua vita versatur mecum pertracto id aut facio prope

semper

13쪽

CONTEMPT M uNDI. semper toties singularis tui amotanxium me atque solicitum reddit, nec aliter assicior quam pia mater quae gnato unico, eodemque chari limo fretum aliquod crebris infame naufragiis navigante , saevissimum ventorum turbinem surgere non sine lachrymis videt , pallescit, trepidat, aestuat, gnatum insomnis cogitat gnatum dormiens somnia . semperque animo peioraveretur, semperque timet graviora pericula veris. Atque utinam ego non minora veris pericula timeam.

Sed novi ego , novi Iodoce novi, quos istud seculi fretum habeat

motus, quae vitae pericula, quot mortium generata unde pridem scissa ra. te vix exigua vehente tabula nudus evasi. At tu forsan ceu temere secutus timidiusculum me vocans se-turum est e iubebis. Atque isto pacto pectori nostro metum non eremeris, imo ad auxeris, tantumque

abes ut securum praestiteris, ut spem etiam nostram propemodum omne abefeceris. Tanto enim periculosius

14쪽

s Exas ML ROTER DE discrimini pates, quanto minus intelligis, aut certe si intelligi non ca- ves , nihil in considentia pernicio-tius, nihil dementius. Quid en in eo navita vecordius, qui ter spuriunetes aspergine scopulos , syrtes fui en res, voracesque pelagi vortices tempestate saevillima , rate denique parum fit ma navigans nihil metuat periculi, sed ad gubet naculum resupi-Dus intit et vectoresque suos vetet

cis solicitos Quis non ejusmodi

homini sin temeritatem exhorrear,

incolumitati timeatu Neque ego mi Io doce prius tibi timere desinam, quam tu inquietissiimum istud seculi

pelagus desines temerarius navigare.

Rid cula inquies j comparatio di id

seculi, pelago convenit, cum allem ro nihil sit blandius, altero nihil horridius immo i propius intendere vacet haut scio an ulla sit accommodatior At tibi syrenum male dulces moduli, quibus praeter navigantes sopire , tumque mari mergere solitae feruntur , male blandas seculi illecebras inepte videntur exprimere

15쪽

CON Tt M PT trita Nn r. v Quae utinam videas quos adolescenta tuae laqueos, quos dolos, quae retia tetenderint. Harurn igitur fac it-tus fugias iuga enim tutiissima estine temere confidas istac te impune navigaturum, ubi fecisse naufragium vides David. Solomonem , itemque alios re plures de nobiliores , quam ut hoc loco commemorandi sint. Hoc breviter dixerim , Nemo pene evasit, nisi qui fugit. Uluisses Home

ro auctores qui apieulis perfectique

personam gerit, syrenum istarum vo .ces multo studio ut qui cera aures oppleverit, seque malo rudente astrinxetit vix et Sugit. Tibi porro quid spei est in cujus unius perniciem

tot pariter res conjurarunt, aetas lasci viens , forma alliciens, opes, facultas, libertas, monstrorum denique istorum heu nimium dulcium nocturna diurnaque carmina jectibi minus metuendos censeo prominentes istos atque acutos scopulos, seculatium dignitatum fastigia , in quos si te violentior flatus impulerin

pulchre se tibi; os habebunt si brevi s tabula

16쪽

io ERAS M ROTER DE tabula natantem in litus aliquod

r notum procella citctat. Quid cha tub diurn inexplebiles voragines, quae

ii quam forte corripuere , ratem currum rentem sistere, atque cre ius in orbem actam absorbere memorantur. num obscurum trabent avaritiae sis

mulachrum queinstitiabili habendi studio pectus exagitans nunquam fauit esse quietum , donec absorptum barathro de mei gat. Nunc syrtium furibundos aestus, indomitos irarum impetus accipe, quarum illic tanto copiosior materia . quanto olfensa

crebrior Quid venti Nonne tum a Tentatorum lim maledicorum se t-

mones peltiferos putili et rime referunt i Qui nihil refert unde flent, perinde utrique timendi. Nam si secundi, in asperrimas cautes puppim praecipitem ferunt, sin adverti, hilominus in syrtes agunt. Et quid horrenda illa fluctuum alternatio, modo ad sedera sese tollentium, modo in seipsa residentium, quam apte fortunae vicissitudinem varietatemque ex-

pximit, qua plerumque fractus ani-

17쪽

CONTEMPTu Mia Ni I. iimus ad impatientiam dejicitur, dum nuper beatus subitam calamitatem ferre nescit. Praetereo tempestates, taceo nocturnos errores, syderum

fallaciam , beluarum quas pontus alit mille genera non commemoro, quae ipse pro tuo ingenio xplenius excogitabis, rectius interpretabere. Quid quod ne tum quidem fidendum est, cum tibi placidum blanditurn quor, cum se vitreae stravere procellae, cum aeris atridet serenior facies' Id enim agitur ut te subita tempestas sopitum inveniat. Proinde haud scio, sit ne seculi prosperitate virtuti adversius quicquam, quicquam nocentius, quicquam inimicius. Mam scriptura teste multos quidem frangit calamitas, longe vero plures prosperitas solvit. Tu igitur mundo blandienti cave quicqua, fidas, ne te quod Deus avertat)fracta navi natantem poetico illo defleamus versiculo.

nimium caelo pelago consis sereno Nudus es ignota Palinure jacebis a

rena.

18쪽

Encs ML EO TE R. DE P. II. Periculosum es morari in mundo.

Vi co optime lodoce quanta te

circumitent pericula, cui vel ipsa est periculos tranquillitas Quid tu ne speras haec te superare disse tamina , ut nihil ulla ex pati detrimenti capias praesertim in ista aetate quae vel suopte impetu in flagitia prona fertur , nedum cum tot ita ita mentis

impellitura At spero inquis speres licet mego quoque una speres, sed

tamen vereor ne frustra spera verr-mus. Tu velim hanc nos iam spem paulo reddas securiorem. Sed facile iuspicor quid inter haec legenda tecum submurmures. Isque adeo nersite tuta sunt omni pa Ita ne soli servabuntur monachio Ergo ne peritur omnes carietis Minime vero. Non dissiteor desistic est equorum nomina liber ille vitae teneat annotata, neque qui in monasterium commigrarunt, a continuo res suas ita in tuto collocavere, ut plane secutos vivere liceat

19쪽

CONTEMPTu MuNDi ceat. At tantum inter hoc istud vitae genus interest, quantum inter earlla qui jam in portu navigat tametsi nondum reticula fixerit, keum qui medio adhuc pelago fertur, vel potius inter eum qui natat in undis eum qui te ira facit iter. Non per litqui commoratur in mundo , sed periculo propior est. Ego vero mi Io dece, quoniam tibi optime consultum velim, sumque tua salutis forta I

se te ipso studiosior, discrimina fugere, tuta captare iubeo. Qui amat periculum ut ait sapiens peribit in illo. Quaeso te quorsum opus est saevis iactari fluctibus, cum terra pateat iter vitutius, commodius Quis nisi prorsus oculis captus qui non videat longe esse tutius ducundius,

eo inmodiusque per amoena atque vim

rentia prata absque formidiae iter agere, quam inter tot mortis imagii nes, perpetua cum anaietate versatio Eone caecitatis ventum est, ut nostrisi etiam aerumnis delectemur, Cluti apud Vergilium eae insano juvet in dulgere labori Huc adc octo doce.quis

20쪽

i ERAsM ROTER DEquis est nam ludus in undis Hic ver purpureum, varios hiesumina circum Fundit hvmm fores, Hic candida populus antro Imminet, O lente texunt umbracula

mites.

Huc ades insanifriant e littorasu Hie liquidi fontes, hic mollia prata vi.

Nic nemim, hic ipso tecum consumere r

avo.

Libuit hoc Vergiliano carmine te ad nostras delitias ab istis avocare fluctibus. Sed nescio quibus praesti Dis, animi tibi fascinat oculos, male blanda mundi species, gettientemque animum itidem ut v sco quodam impeditum moratur ac detinet. Subit enim continuo fucata illa rerum facies, iamque euntem blande revocat, quid inquiens agis demens sur te renos is perditum Z Itane universos deseris crudelis p Ut sodaleschatissimos atque amicorum turbam contemnas, parentum non miseret r