De contemptu mundi. Liber. By Desiderius Erasmus

31쪽

CONTEMPTu MuNDr. at bundus atque cum multo cachinno pergat Acisti odoce eo peius insanire mihi videntur, quo crudeliotcorpori S morte mors animae est. Duunt in bonis dies suos hin puncto ad inferna descendunt. I nunc .ut brutae ac moriturae carni vel ad horam obsequare, a conditore defice: ut illa perdite vivat, animam occi- de , ut illa caducis potiatur gaudiis, tu perpetuos tibi luctus compara. Sed

tu orsan legitimam venerem amas, uxorem cogitas. Non equidem damno nupta as, memini qui dixerit,melius est nubere quam uri. Pateat istud infirmis asylum. Non invideo Segor urbem magnam Vnon maenam et incendio sodomorum fucitentibus, sed novi robur animi tui om-uo bonuptias, sed in his, qui sinellis non possunt vivere. At quid his te rebus divus Hieronymus scripse-it, cripsit enim permulta, vide. Hocinum pro nostra familiaritate tibiluas in atriem dicam, monens etiamique etiam orans mobsecrans, ut aveas ferreo isti capistro ora porri.

gere

32쪽

facile quod ubi semel admiseris,haud

IIc excutias. Non male sunt nuptia fateor, at miserae certae sunt. Ct libatus ut multo melior, ua inunitis partibus infelicior. A P. V.

ranas ct inflabiles esse honores. SE delectant te forsan illustres

tituli atque honorum splendor capit Quid ni scilicet pulchrum, late ut ille ait, conspicuum tollere verticem , gaudes quod spectant oculi te mille loquentem Juvat ambiti obsequiis , stipari clientelas in

ore esse omnibus, helum salutari denique Verum dic age, quod tibi isti videntur honores quos tibi mortali mortales partim assentandi itudio, partim metu, partim conrinodisset, hibent Nempe tam falsi sunt uam caduci. An non falsi qui aeuue perditissimo cuique ut optimo obveniunt i Eos demum veros honores iudica, quia virtutis decore profecti sit ut . Tu fac virtutem amplectare,

iam ad

33쪽

CONTEMPTu MuNDr di sanate vel invitum prosequentur. Ut enim umbram post se corpora ducunt, quam nec fugientem deserat, nec a captante prendi se sinat, ita relegesta ultro dignitatem adferunt, tuam nec meritus effugias , nec immeritus assequare. Au vero quicqnam magis fluxum magisque caducum. Iihi quidem cum omnes mundanae res fluxae ac breves videntur, quid enim hic diuturnum dicas. tum iis nihil videtur incertius, fugaciusq; quae plurimum habent splendoris atque rastidii. Et cunihil comparetur molestius, diu enim adversus praeruptumontem volvendum saxum cum diu phos audendum est aliquid exilio carcere, aut etiam cruce dignum ut tandem fias aliquid , cum in iligitur comparetur molestius, nihil tamen amittitur facilius Quur ita inquis Nempe summam dignitatem summa consequatur invidia necesse est. Summa petit livor, perflant alta sima venti. Semper enim in ignes at duasque res illa comitata so- let Quid deinde Qui multorum

et sibi

34쪽

a Est AsM ROTER DE sibi conssavit invidiam, is multos vitae suae hostes serat oportet. ur a Nam cum multi ambiant quod unus tenet , nec te salvo assequi spes sic te quoquo modo tollant necesse est.

Dimcillimum est autem cui tot tenduntur casses, non tandem in unum aliquem incidere. At ergo tibi veneno aut ferro pereundum , aut ut optime cadas exilio salus redimenda est. Aut ut sis fortunatissimus in perpetua anxietate, ac metu ne pra dipiteris claram quidem , at acerbam viram ahens. Jam ne gri ut scite Juvenalis dixisse videtur: Nam qm nimios optabat honores Et nimia poscebat opes numerosa parabat .

Excese iurris tabulata , unde altior C impuse praceps immans

Sed quorsum ista tam vetbo se Scilicet ut plane mi Iodoce intelligas, quam plena metus, quam plena anxietatis, quam denique caduca sint, si qua mundus iste prae se fert subli-

35쪽

CONTEMPTu MuNDr 'mia Atque id quidem te incolumi. Quid ubi incumbat rerum amarissima mors Cum subito omnis illa illurium imago evanuerit insomnio-um more , quae una cum sopore avolant. Ubi prisci tyranni I Ubi magnus ille Alexander, cujus olim ambitio m angustus erat ibis sibi Xerxes ille, cu ius classibus constrata redundarunt aequora Ubi toties , ctor Hannibal, cui dum vixit copulos fontes rupit acet, Ubi Paulus Aemilius , ubi Julius, ubi

Omperas, ubi caeteri, aut ex Graecis, aut ex Romanis, aut ex Barbaris

clarissimi principes , quos sine ulos recensere molestum esset, rarope ociosum I Quid de tanto rerumiplendore atque majestate superest, praeter inanem quandam hominum tabulam, quam. ipsum iteratorum osticio debent, qui nisi illorum vocabula suis scriptis posteritati commenda sient, tanta essent oblivione te patri, ut ne tenuis quidem ipsorum memoria usquam resideret. Sed

poc quicquid est, ad nos fortassis 3 aliis

36쪽

so ERAS MIRO TE R. DE aliquantum, ad illos nillil attinet, neque enim illi nunc eadem quae olim mirantur. Profecto si nunc ab inferis emergeret ille regum , quorum meminimus maximus Atellander, aspiceretque orbem tanta ambitione flagrantem , credo irrideret inania studia vulgi, atque ac , aut ulul- modi oratione, verum iam experimento doctior fateretur. Quo rapitur caecus error mortalium E Res solidas veras profuturas nemo miratur, noxias, inanes incertas, Omne tanto labore petunt. Quid tam improbe , tam pertinaciter is sublime tolli conantur Vel meo discant exemplo omnes mortalium dignitates cadu-

eas esse nebulisque simillimas, quae eadem saepe hora, latissimae solent esse&nullae Ego ego ille imperatorum olim facile opulenti Simus, qui invictus rerum omnium verticeo, tenui, qui reges innumeros Barbarosque populos pei domui qui orbe sere subacto aequora quoque rimatus , aethera demum tentavi Felix Plane sit quidem motic etiam terrere

37쪽

CONTEMPTu MuNDI. a potuissem, at ea cuncta vincentem vicit , quidem levi febricula Neque tam subito aut spuma inflata dilabitur, aut fumus perit in auras, qua omnis ille rerum strepitus evanuit. Heu quantum l quam repente mutam tus sum ab illo Alexandro, cujus olim edicta totus perhorruit orbis , nuncas ut vel ab infimo quoque contemni

laedique impune possim . Quondam

cupiditate minor erat immenta mundi vastitas, nunc urnula perangusta atque adeo septem pedum coerceor, Mors enim sola fatetur quantula sint hominum corpuscula. Olim adorato amiculo radiante diademate, purpura oue ardente conspicuus , nunc vel vitu foedissimus nuda ossa cinisque aridus jaceo. Et quo mihi insignia stemmata , quo auro picta monumenta 3 Quorsum operosa pyramidum fabrica neque videnti, neque sentienti, Atque utinam cum corpore suo, animus una intereat, neque mortem istam multo acerbior mors sequeretur. Sed heus ille maximo suo superstes malo totius actae vitae poe- nas

38쪽

ERAS MI ROTER DEnas dare cogitur. O ter felices qui Himi vi persualere sibi, quod nos experti, sed sero intelligere coepimus. Sapiunt, sapiunt, qui sua sor re contenti, ipsi se vincere certant, sibi magis imperare quam aliis potiusque illud coeleste atque perpetuum, quam hoc terrenum caducumque ambire imperium Magnus rex est quisquis se bene rexerit. Quid potest esse hac oratione verius:& quem tam vera tam miserabilis oratio ab ambitione non deterreata A p. I. De mortis necessitate eo nihil itesse diuturnum. SL aequo longior sum praesertim in re luce prope ipsa clariore. Is enim nunc rerum cursus , ut si qua miranda veteres annales nati alle visa sunt, nunc nemo sit qui credat, quum tristiora exempla iam videat quam legerit. De morte autem quando de ea sermo incidit id in primis admirari soleo, quo pacto, quum muss

39쪽

CONTEMPTu MuND . 3 ita ut ea sit in oculis, nihil ita absit ab animo. Quid quod invocabulum a

morte duxere mortales , quo fit ut nominari non temere possimus, quin aures nos ipsa mortis commoneant

Et ne sic quidem timemus. Quid hoc lethargiae, quae haec est humanarum

mentium securitas dicam an dementia Itane male memore sumus, tantumque ex amne lethaeo ut aiunt oblivionis hausimus, ut ea quae nunquam se sensibus nostris ingerere desinunt, non meminerimus Ita uesaxorum in morem per stupuimus, urtoties auditis , toties visis non excitemur a Videmus ne unum quidem ex priscis aetatibus superstitem' nostro quoque aevo nulli omnino hominum generi mortem parcere cernimus Abiere majores, illudque Ciceronis eis convenit vixerunt, nos sine omni discrimine eodem vadimus, sequuntur item posteri. Ita rapidissimi in morem amnis omnes in occasum praecipites volvimur. mnes eodem cogimur Put ait Horarius omnes una manet nox. Et cal-

s cauda

40쪽

3 ERAS MIRO TE R. DE canda semel via lethi Mixta senum injuvenum densantui funerari nullum saeva caput Proserpina fugit Cadunt hinc atque hinc innumeri ex

majoribus naturi ex natu minoribus, exaequalibus, ex familiaribras, ex necessariis, ex cognatis, ex parentibus, ex liberis, in te medias morientium

strages ipsi morituri vel samur ,

quum eadem Hirtia conditione , eidem fato nati non idem metuimus. Quid tu inquis me jam nunc mortem cogitare iube suae tas integra est, longe abest ut canis albescat caput, ut frontem seniles ruga contialiant. I mortis metu vivant anxii, qui au-nis jam graves, senio incurvi terram salutant, quibus jam leve caput, malae pendulae, oculi minores atque antrorsum refugi, nasus perpetuo madens, dentes rari, idemque luridi, qui cornici vivaciores , iam dextra suos annos computant. Ab his ego longe absum. Fervet adhuc vividus circum praecordia sanguis, lacerti validi latera firma, denique omne corpus vegetum adhuc, succi plenum in spem