장음표시 사용
381쪽
LXXV. LXXV.-Post hancServiliam legem lata est 1ia' cis, Ha Μ. Acilio Glabrione, in qua illud ad-nelia im ditum legibus superioribus , UT NEQUE
l . C AMPLIARI , NEQUE COMPERENDIN
Iata a L. Cornelio Sulla Dictatore, secundum . . qu m judicatum est usque ad Caesarem. Quaerebatur hac lege non solum de iis magistratibus, qui petuniam dono ceperint, abstul xint, coegerint, conciliari ni, averterint, sed&, qui libidinose,. stiperbe, crudeliter se in provincia gesserint, nec non deiis, qui judiaces non suae decuriae munere functi sint, aut non perpetuo sederint aut ob iudieandum pecuniam ceperini: itemque de eis, ad quos Pecuniae pervenerit quive proconsulare. r xiones ad aerarium non retulerint, aut qui Pr Cos privatim aliquo profecti fuerint, aut transmarinas res accersiverint. Poena praeter litis a stimationem erat aquae Be ignis interdictio, ni si in reatu accusati decesserint. Quae omnia
Recurate ex monimentis genuinis demonstravit Car. Sigon. deIndia. II, 2 et . p. 6 Is. Postremma fuit LexIiuia, quam in anno V. C. DEMIGin primo consulatu tulit Iul. Caesar, ut ex Cic. Dr r. in Vatis. XII. .couigitur. Multa fuerunt lhuius legis capita, quae partim ex Iurisco sultorum , fragmentis , partim ex Cicerone magno studio collegit Sigon. loci eir. p. 618. seq. De poena inter eruditos disceptatur. Seis natus de curiis submotos esse repetundarum
mos, patet ex Sueton. Ces XLIV. Othon. II.
382쪽
Zib. IV. Tiri XVIII. g νε Paud. . Sesse. V, 28. Unde hane poenam, praeter litis estimationem lege Iulia fuisse sam
etiam , existimat Iust. Lip. ad Tacie. Annal. ν XIV, a . Enimvero sic haec lex non fuisset e , raris acrior, severior, sanctior, . quod tameni passim innuit Cic. in rin. XII. Θρνο C..Rabis. XIV. Qtrum ergo iam antea rei iuberentur du- plum, triplum, quadruplum reddere, ac prini terea mitterentur in exsilium, teste A se . Pard. in Cis. Ast. Ve'. XIII. non facile existimes, Ie-l morem ea in re fuisse Caesarem. Sed tamen v Ium est, civitate non excidi sie repetundarum ex hac legedamnatos, =3 verum pr2teri mationem litis ordine esse motos,. &prohibus tos praeterea testimonium dicere, iudicare, p i stulare. Vid. Δ, g. r. D. de L.Iul. repet. & a i de Schiivin. ad Pauli. Rec. Sor. V, 28. p. sis., LXXVI. Nec omittendum crimen P LΑ- invI.
GII, de quo exstitit Lex FABIA, quam iam a ',
i ante Ciceronis tempora latam adparet ex ejus fio. - , ' Oratione pro C. Rabirio Ιu. Tenebatur ea lege, i qui civem Romanum ingenuum, libertinum, servumve alienum eelaverit, vendidelit, vi Terit, comparaverit, quive in eam rem socius - fuerit. Eius poenam olim numariam fuisse ait Paullus apud Auct. eoliari Leσ. Mos. Θ Rom.
ΣΙV, α. α Sed idem addit, postea in plagia
so De sua quidem aetate leuatur Paullus Rec.
Sent ''as. Nos hae lege damnatos nonnum-
luam in e lium milfos , aut ad tempas re- .egatos. Sed plerasque poenas ab 1mperatoribus tri immutatas , nemo ignorat, & hactenus exemplo non uno in demohstrarum.
vi In textu est summaria, pro quo tu maνia legi
383쪽
qualis fuem P. AM. RM . Ad distis Hos extra ordinem animadvertisse praesectos urbi , itemque praesides provinciarum, di ita quidem , ut humiliores aut in metallum d mnarentur , aut in ciuceni tollarentur, honestiores vero, . ademta dimidia parte bonorum, an perpetuum relegarentur, Si servus, sciem ted Auno, alienum servum subtraxerat, veminuerat. , Cela erat, in ipsum dominum animadvertebatur: sin id domino ignorante com- mi ierat ,in metallum dabatur. Pauli. l. e. & ULPlan. in Guar. Leg. MU. 9 Rom. XIV, 3. Edita euam . post ea tempora Diocletianiconstitutio, qua in urbe hoc crimen capiti vindicari iub tur , L. I. C. ad Leg. Fab. de v. quam sequuta alia Constantini, ex qua ob plagium liberi hom1nis. servus aut libertinus statim, id est, Iuraue mynere ς bestiis obiicitur, liber sub hac forma in lirium datur, ut antequam aliquid faciat ad se defendendum, gladio eo
fumatur. L. I. C. Thoo.. ad L. Fab. de plagiaκ.
LXXVII. Agmen claudat crimen AMBITUS. Ambira Romanis erat petere magistratum, verum studiosius atque obnixius quam mores legesque civitatis. ferebant. Mira hic erant Romanorum artificia, . quibus sibi & ami corum & populi favorem cousiliarent. Q. Cicero deperiri consul. V. Petitio dimira es in duo rum rarimum diligentiam, quarum adtera in umicoram studia clitera in populari vota are po-
jubent Pithoeus&Rittersh. in b. I.&petr. M-her Semes'. II, 11. Ipsam quoque numariam poenam ex lege Fabia describit Ulpianus apud α collar. Og. Mos O Rom. XIV. 3.
384쪽
L . m. Tit. Mam 38rnenda est. Amici erant ρxopinqui, necessaru , is qui aliquid ostendebant voluntatis . . Propis quos vocabant, qui aut cognatione aut adfinitate c iuncti erant, Nec arsos, quos consu tudo vitae .conjunxerat, ut famIIares, tribuisles, vicinos, clientes, municipes, & qui in eadem societare, collegio, sodalitate & ordine erant. Aliquid voluntatisofindere videbanturialutatores , dedueiores, sectatores, suffiagat res, de quibus omnibus Cic. l. e. Hi omnes ergo pro candidatis prensabant, eosque laudabant,
commendabant, & rerum eorum satagebant. Populorum vero aurδm qua praecipue erat. opus, captabant nomenclatione, Manutria, a s duita/e o benignitare. Nomenclatio eam h
bebat vim, ut petitor singulos es ves suo quem- . que nomine adpellaret ac salutaret .. Qtiumque id fieri vix posset in tanta civium multitudine , alebant servos, qui candidatis civium singuI
rum. suggererent. nomina , unde eos Namenclatores vel monitores adpellatrant. Cicero tu oMurana XXXVI. Dieci etiam sunt uerrores , quia, veluti in aures infarciebant civium n mina. Fest. voce Furiores p. 287. Quo peru-nent illa Horatii Epist. I, 6. - 49. Si fortunatum Apacies is gratia spectat, Mercemur servum , qui dictet nomina, lavum Qui fodiat latus , , seae erans pondera,
Porrigere. Hic multum in Fabia valet, illa Velina :Cuilibet his faces dabir , eripietque curula
Biaviaria varia continebat adsentandi artificia.
385쪽
3 Ss Aaνα R-. Ad distis. Alios eandidati patres, alios .fratres , alios
patronos adpellabant. Hor. c. v. m. sy.
Nec pudebat eos is froneom is ousram ct se
monem ad eorum , quoscum' e conveneranr , fensum is Oolunparem commutare. Cic. deperiri est
Iul. X. Opus porro erat adsiduirare, nec Parum prodesse videbatur candidatis , adsidue esse Romae atque in foro , adsidue petere , saepe eosdem adpellare, ambire, prensare, mingare. Circuibant ergo forum supplices populo, circuibant omnia Italiae conciliabula, prehendebant singulorum dextras , beneficia sua in singulos commemorabant, Cicatrices p ctore nudato ostendebant, & quae erant huius generis alia . Sed maximum momentum habeis hal benignitas, si plura populo dedissent congiaria, prandia, munera. Cic. de periri eo . XL Qua in re tanta quorundam profusio , ut furiosum patrimonii sui facerent exitum. Α- scon. Paedi an. in Cic. ρω Scauro p. 17 Sed in eo haud substitit candidatorum industria. Saepe eo prolapsi sunt impudentiae, ut praesente pecunia emerent suffiigia, eaque de causa secum producerent interprerra, per quos Pactio induceretur, sequesror, apud quos deponeretur pecunia. , de divisoreae, qui singulis nu- mos distribuerent. Αscon. Paedian. in Verrin. ln. p. 1823. Immo saepe adhibita vis est, tu ba vel factione conducta, quae terrorem imcuteret populo , eaque sodalitioxum nomine Venit . Quae omnia accurate exposuit Sig aius de Iudici μ 3
386쪽
Lib. Iri Tiri XHIIL 3 3ι LXXVIII. Quum ergo tam turpe vitium LxxvIII. ram altas egisset radices ; nihil reliqui fecerunt dis εRomani, ut illud legibus quamplurimis coer- ambitu . , cerent. Sane non temere ullum est delictiun,' publicum, de quo tot exstent leges, quot de, ambitu latae sunt. Iam anno V. C. CCCXXI. L. Pinario&L. Furio, tribunis militum consul. . Ii. potestate, senatus auctoritate lex lata est at tribunis plebis, qua togae candidae usus prohia iberetur. Lirim, as. Sed hanc legem vel numquam vel parum diu' valuisse oportet. Deinde, A. U. C. Cccxcv. C. Fabio Λ inbusto & Co i Plautio Proculo Coss. sequuta est lex Poetelia , , a C. Poetelio , tribuno plebis perlata , qua ' novorum maxime hominum ambitio, qui nil ,, dinas & conciliabula obire soliti erant ,- comis, primebatur, Liv. VII, et s. Sed nec ea diutius in usu fuit is Proxima est lex Babia AEmalia, a, Cn. Baebio & L. AEmilio Paullo Coss. lata A. V., C. I LXXI. Liv. XL, I9. Eam adversus lami gitiones latam esse colligi posse videtur em
, nova lege opus fuit , elata Cornelia Fuisia latat a Cn. Cornelio Dolabella, & M. Fulvio Nobia liore Coss. Epit. Liv. XLVII. Ea primum cau-' tum fuisse videtur, ut largitio capi: alis esset,
id est, exsilio puniretur, siquidem paulo post ambitus damnatus est Q. Coponius, quod viani amphoram dedisset et , cui suffragii latio
erat . Plin. Hist. Nari XXXV, 11. Postea A.
U. C. IOCxxxiv. lata est lex Maria per Q M rium tribunum plebis , qua cautum est , ut Pontes. augustiores fierenc, ne sumagatori loc
387쪽
384 Ant. Ram. . Ad In nlocus ad rogandum esset. Cis. de Leg. III, II. ' Nee dubium' tidetur , quin eodem tempore quaestio ambitus facta sit perpetua, siquidem
iam Α. U. C. IocxxxIX. P. Rutilius &.M. Scaurus se invicem hujus criminis accusarunt. Ascon. in Cic. pro Scauro p. II s I. Per eadem tempora lex F bis promulgata numero .sectatorum a popuIO antiquata est. Qitapra Muraua
XXXIV. Λst R. U. Q IocxxxxvI. M. Acilio Glabrione & C. Calpurnio Pisone A. perlata est leae Acata Calpurnia, ut, qui ambitus damnati essent , iis neque magistratum capere, neque in senatum legi liceret, & pecunia mulis,arentur. Dio Casi. Him XXXVI. p. 2 o. Eam legem postea anno Iocxc. Cicerone & Antonio Coss. Hutita lex Tullia de ambitu, qua legem .
Aciliatu Calpurniam etiam ad eos protulit, qui mercede conducti obviam candidatis ivissent, qui conduos sectarentur, qui gladiatoribus Mvulgo locum attribuissent, qui prandia vulgo
dedissent, qui biennio, quo petunt, gladiat res dari ausi e1sent, nisi ex testamento prestituta die. die, in eis. XV. Additum ea lege ut qui de ambitu .condemnarentur , ii praeter aliam poenam decennali exsilio mulctarentur. Biennio post anno Ioexcu. M. Valeri omessalia la&Μ. Pupio Pisone coss. ab Aufidio Lurcone tribuno plebis denuo promulgata lex Aufidia de ambitu , severior etiam , quam Tullia , qua inter, alia cautum, ut qui numos in tribus pronunciaverit, si non dederit, impune e1set, sin dederit, quoad viveret, singulis tribubus sestertium MΜΜ. deberet. Cic. ad
Amo υ AI, r3. Sed quam parum diu etiam l
388쪽
Lib. IV. Tit. xVIIL 3 8 shaec lex valuerit, discimus exemplo Cae saris& Bibuli apud Sueton. Iul. XIX. Ejii lde in paene aetatis est lex Licinia , Λ. U. C. IDCXCvr. Co. Pompejo & M. Licinio Crasso cost. lata, adversus sodalitia , coitionem cum petitoribus, numorum divisionem , quibus omnibus exilii poena statuta. Car. Sigon. deIudici Il, 3 2. Sed nec hanc legem suffecisse , incla patet , quod paullo post anno V. C. IIccr. a Cn. Pompeio, solo tum Consule, nova lata est, qua brevius factum est judicium ambitus. Sigon. . c. p. 6 6o. Sed & C. Iulius Caesar dictator ambitum coercuit non quidem lege , sed quod Comitia cum populo partiretur, ut exceptis consulatus petitoribus, de certo numero candidatorum pro parte dimidia , quos populus vellet , pronunciarentur , pro altera parte , quos ipse dedisset. Edebat autem candidatos per libellos circa tribus mi sios , scri plura brevi: Caesar Dictator illi tribuit. Commendo v bis illum ρο illum tist mostra sust agis suam a
gnitatem teneant. Sueton. Iul. XLI.
LXXIX. Postrema est lex Iulia de ambitu, cujus in pandectis nostris fit mentio , lata ab Augusto Imperatore . Sed ea non opus
fuit diu , siquidem comitiis sub Τiberio ecampo translatis in curiam , omne ambitus crimen evanuit . Unde lex ambitus ad eos tantum pertinere visa est , qui in municipiis duumviratum vel sacerdotium , ut puta Alytharchiam , corruptis decurionum suffragiis , vel advocata servorum aliave mutilitudine, obtinuerint. L. I. D. ad L. Iul. de adult. EOS enim Imperatores sequentes in Heis. Ant. Rom. T. IL R in LXXI ἰ
389쪽
38 6 Ant. Rom. Ad Insiri cte. insulas deportari jusserunt, tamquam vis publieae reos. Pauli. Recepe. Sene. V, 3O. I. Lxxx. LXXX. Sed emensi jam sumus illud anti CoacIusio quitatis Romanae iter , nihilque , quod ad OFςris. intelligenti am institutionum jurisRomani necessarium videbatur, omisimus. Quare tamquam fessi, ne diutius in aliena republica insemur, in patriam iam revertimur postliminio , visuri in posterum. Quid domibus nostris praυι Nyive geratur.
390쪽
Pro. notat prooemium , Adp. adpenἀicem, pr. νει- eipium cuiusque tituli . Numeri Romani libros , e reliquis numeris primus titulum, secundus paragraphum indicat, Littera minuscula addita ad adNorationem textui subIectam respicit.
so . IV. I 8. 31. lAbdicatio liberorum . qualis & quomodo
3 o. Io. sq. quom do facta λ ib. ubi locum habuerit λ III. 3Q. 13. cur dicatur iuris gentium. I. adp. 187. Acclamationes Principibus factae. I. a. s s. in acta relatae. ib. Accusare qui potuerint
ΙU. I 8. II. Accusatio acculationis . IV. I 8. II.
Ιl. 1. 2I. iuris civilis . II. . I. 22. per liberos. II. 9. I. per matren - .familias. II. 9. 4. per personas liberas . II. 9. s. Perservss. H. g. per adroseationem. III. II. I. seq. Actio estimatoria exem-ro. III. 23. 3. arbitraria. IV. 6. s 6. Hbonae fidei. ib. in caupones. IV. s. s. Confessoria .. IV.