Jo. Gottlieb Heineccii ... Antiquitatum romanarum iurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Justiniani digestum, in quo multa iuris romani atque auctorum veterum loca explicantur, atque illustrantur. Pars prima secunda

발행: 1764년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

3 8 Ane. Rom. Ad Iasin. vitatis amplitudo constar . Et paullo post :Majestarem minuit, qui amplitudinem civitaris detrimento ad sese. Quaecumqtie ergo aut

populo aut magistratibus directo factae erant injuriae , quaeque vel dignitatem vel securitatem populi Romani laedere videbantur ue ea ad maiestatis crimen pertinebant. xLvII. XLVII. Primam de maiestate legem ipse AP . - Romulus tulisse videtur, quippe qui, teste Di

majesta. Πys. Halic. Antiq. II.p. 8 l. proditores tamquamve . Diti consecratos a quocumque occidi permisit. Postea sin XII. Tabulis cautum est, ut si quis in urbe coetus nocturnos agitasset, capite plecteretur , Porc. Latro Declam. adυ. Casilin. cap. XIX. in iisdem tabulis lex exstabat: QUI

HOSTEM CONCITAUERIT , Q U I V E. CIVEM HOSTI ΤRADIDERIT , CAPITE

PUNITOR. L. ad L. Ius. majest. Et inde tactuin videtur, ut postea inter crimen mai stati, & perduellionis distingueretur. U Paullo

. . . . . . post

4 9 Per ellis veteribus erat hostis. Varro de Dinsu.Lat. I I. p. 32. Fest. voce hostisp. 297. L.23 D. de U. S. Duellum enim idem priscisae bellum. Der vero habet significationum intendendi. Μe g. Amoen. Jur. p. 232. Hine perduellionis crimen admisisse dicebatur, qui erat hostili in rempublieam animo, L. uir. is ad L. I ul. majest. quales erant Iunii, Vitelli , Aquilii, in quos

animadvertit Brutus . Liv. II, 3. 4. F. Quamvis paullo latius antiquis acceptum videatur Per . duellionis vocabulum , it ut omnia atrociora crimina contra civium libertatem securitatem-3 que publicam admissa denotaret, ut Pa et exemplo P. Horatii apud Liv. I, 16. Si quis non quidem hostilem animum adversus rempubli-mun ostenderat, sed tamen aut secur atem,

352쪽

Lib. IV. Tit. XVIII. 3 3q s si lata lex Gabinia, incertae quidem aetatis se

sed satis tamen, ut videtur,antiqua, qua Cautum est, ut qui taleiones ullas clandestinas in urbe consavisset, more maiorum capitali supplicio mulcta. retur. Porc. Latro L e. Ex quo patet, Gabinium

illum quicumque fuerit, ea, quae Leges XII. Tabularum de coetibus nocturnis statuerant, ad quoscumque alios, adeoque etiam diurnos transtulisse. Accessit postea Α. U. C. IOCLII.C.Mario quintum consule Lex Apuleia, rogata a L. Apuleio Saturnino, tribuno plebis seditiosissimo ut vis in urbe facta seditioque vindicaretur, adversus C. Norbanum quae itorem Cic. de O ar. II, 49. Eodem exemplo'Α. U. C. IIcLii Varius Sucronae in Astica natus, & inde Ibris dictus trib. pleb. tulit Logem Variam , qua quae ri jubebatur ; quorum dolo malo socii ad arma ire coacti essent. Valer. Max. VIII, 6. . III, 7. 8. Cons. Appian.de bello eiυ.M. 632.edit.Toll. qui historiam omnem.hujus legis adcurate persequitur . In eo tamen errat, quod pro Vario, legis auctorem finxit Valerium, quamvis id etiam Schiltero visuim sit. Conf& ALcon. Paedian. in Cic. pro Scauro p. 17

XLVIII. Sed multo severior illiSantiquior xLv111. tibus fuit lex CORNELIA, non multis post Lex co

annis nelia de

dignitatem populi magistratuumve risisse. dicebatur, is maiestatis erat reu o 1 .i

ia 3 An idem sorte Gabinius hane legem tulit, quima bellariae fuit auctor, quique δ.II.C. I cxI v. Cn. Calpurnio Pisone es M. Popilio Laenate Cos . tribunatum gessio P Ita visum conjunctissimo Gund lingio in . s. de erimine majest. I, 9. p. 6. Sed id quidem divinare quam adfirmare licebit iacilius.

353쪽

3so' Auri Rom. Ad IUD. annis lata a L. Sulla Dictatore, qua ad Caesaris usque aetatem usus est populus Romanus.. Huius legis haec capita collegit Carol.

PRAETOR , QDI EX HAC LEGE , QUAERET , , DE EO QUAERITO, QUI INTERCESSIONEM SUSTULERIT , AUT ΜAGISTRATUI , QUO MINUS MUNERE SUO FUNGATUR, IMPEDIMENTO FUERIT, QUI EXERCITUM E PROVINCIA EDUXERIT , AUΤ SUA SPONTE BELLUΜ GESSERΙΤ . QUI EXERCITUM SOLLICITAVERIT, QUI DUCIBUS HOSTIUM CAPTIS IGNOVERIT , QUI PO-- TESΤATEM SUAM IN ADMINISTRANDO NON DEFENDERIT. QUI CIUIS ROMANUS APUD REGEM EXTERNUM VERSATUS FUERIT . MULIERIS TESTIMONIUΜ ACCI

CALUMNIATORIBUS NULLA POE-

HIS DAMNATIS POENA AQUAE ET IGNIS INTERDICTIO SIT.

Sed vereor, ut omnia hujus legis capita viderit

sb Addi debuisset, &servorum. Nam & horum admissum esse testimonium, eonstat ex Sallust. d. belluat L XXX.vid. Gundi. de lege majest.' Laudabit s ramen principes servorum te o simonium raro admiserunt: veluti Τraianus , te se Plin. Pamg. XLIL Nerva, teste Dione Cassi LXVIII. 9. 69. Tacitus Imp. teste Vopisco in . vita me. m. Cons. Erach. Dactem. ad Iuιian. t

354쪽

rib. IV. Tit. XVIII. 3 rit Sigonius. Nihil enim hic de quaestionibus& torturis, de quibus statuerat SULLA , ut ab iis nulla dignitas exciperetur. Ammian. Marcellin. Nise. i XIX, 12. Cons. L. Io. g. I. D. degus. Tale quid postea etiam sanxere Valentin.

Valens & Gratianus Imperatores L. I . C. Theod. de quast. L. q. C. ad Lex.Iul. majest. i

i XLIX. Sequuta est lexIulia majestatis prior, xlix. lata a C. Iulio Caesare, qua ut majestatis da- Lex Iu-mnatis aqua & igni interdiceretur , cautum ii adstfuerat, teste Cicerone Philin. I, s. Ad extre-ς-μ' 'mum successit lex Iulia posterior, quam A gustus tulerati, cujusque pleraque capita etiamnum exstant in fragmentis jureconsuli ,rum in titulo D. ad L. Iul. majest. Omnes hac lege majestatis rei pronunciantur , quis quidquam vel contra rempublicam vel adversus principem admiserant; sive facto sive libello famoso fecissent injuriam. Et ut tam ito major esEt reorum copiat, etiam famosi:& milites & servi & liberti ad accusandum admittebantur . Convicti porro ex hac lege , su perduellionis rei essent capitis damnabantur: so ex alia causi a mitius puniebantur. Sin in reatu decessissent, nec a siccessoribus purgarentur, bona fisco vindicabantur. Eam legem licet satis severam,postea tamen Ti

berius asperiorem xeddidit, α ad ipsa dicta, quae impunia antea erant , protulit s O Tacita

Interdicebatur eis. aqua & igne, teste Paullo Recep. Senn V, 28. I, Sic deportatorum ob hoo. crimen etiam meminit Iul. Capitolin. Uit. Perinrisae. VI.

I d Initio Augustus speetes hujus legis de libellis

355쪽

Ane. Rom. Ad distis. Annia. I, 72. Immo sub eodem hoc genus e Iumniae eo processerat , ut capitale esset , circa Augusti simulacrum servum caecidisse , vestem mutasse , numo vel annulo impressam Principis efigiem latrinae aut lupanari intulis. se, dicto ullo, factoque ejus existimationem laesisse. Perit denique & is qui honores in co- Ionia sua eodem die decerni sibi passus erat, quo decreti ab Augusto olim erant. Sueton. Tib. LIIL Immo nec poena ab Augusto statuta satis magna visa est immitioribus principibus.

Unde de sua aetate Paullus Rempe. Senn I, 29. I. Nune sumiliores bestiis objiciunt- , vel vivi

exuruntur 3 honestiores cupire puniuntur.

L. Novae ' L. Postremo Arcadius & Honorius Ausustide maie- incredibili Rufini & Eutropii moti tyrannide, . ' i quain in ipsos principes adfectaverant, Majestatis legem non solum ad factiones ipsumque natum protulerunt , sed & poenam quam

maxime exacerbarunt Praeterquam enim

quod majestatis reos gladio feriri jusserunt, e iam bona adjudiearunt fisco, o & filios a m .RIna, avita, omniumque proximorum here-

sam s quaesiverat, postea id per interpretati nem ad dicta tractum , ut praeclare docet Io. Fr. Gronori ad Taeis. Annal. I, 72. εὶ Feeerunt id Imperatores D. Marci Imp. exemis' plo, qui Druneiani Senatoris ,& Cassiani fur ris socii, bona post mortem fisco vindieaverat , s vera sis fit Paullus L. T. c. ad L ut. de m Nam Iul. Capitolinus in resita Mareἰ δc Vo. Gallie. in mira A,idii cassii id factum esse negant . Postea idem constituerunt severus ScAntoninus, teste Μarciano L. 8. pr. c. eod. Adde,' tamen C M. Obs , ' ii

356쪽

Lib. IV. Tir. XVIII. 3s3ditate excluserunt, neque quidquNn eos ex testamento extraneorum capere passi sunt, ut eos perpetuo egentes & pauperes infamia paterna semper comitaretur, essentque tales, ut

iis & mors solatium, & vita esset supplicium . Sic poena paterna & in liberos abundat, quod alioquin a principiis juris alienum & barbaris Proprium est, quos ob crimina non modo liberos, sed & omnem familiam supplicio adfecisse erudite docer Em. Μerili. O . Iri s. Omnia haec pluribus inculcat L. quisquis s. αnu L.Iul. de Mais. in quam luculentus exstat commentarius Iacobi Gothost. editus Gene CIOIociax. in o. Ceterum id observandum, perduelles aeque ac hostes Iugeri more malorum non debuisse. L. II. g. I. D. de his qui Nor. infam. L. 3 s. D. de relig. ct frene. funeri Origo hujus mortis est apud Liri I, 2 o. Exemplum eiusdem apud Sueton. im viri'Tib. cap.. LXI. Cons. Merili. Obs Lib. VII, 3 2. l. I' LI. Proximum est crimen ADULTERII quod primus vindicandum publicis iudiciis existimavit Augustus, qui quum difflue

tem luxu civitatem Romanam & ad omnem D. Lex

f) Quae fueriemena adulterii ante legem Iuliam,

vix eonstat. Solebant olim ipsi viri ex eonsilio, propinquorum in adulteras animadvertere , uepatet ex Dionys. Halici Ant. Rom. II.p. 9s .Quod jus diu mansit, adeo ut & Tiberius mulierum impudiearum coereitionem propinquis ae ne-eessariis demandarit, si Meviator publicus deesset. Suet. Tiberi XXXV. Adulteri domi deprehensi sere eastrari solebant. Langi. Oς. Semestri VIM . Hinc Plaut. curcul. 6 I. V. 88. . . .

357쪽

314 Ann Rom. Ad IUD. stuprorum adulteriorumque licentiam proi etam cerneret , coercendi hu)us mali cauila severissimam de adulteriis & stupris legem

tulit. L. I. D. dea D. Sueton. August. X IV.

Unde Horatius Carm. IV, s. hanc Augusti providentiam ita celebrat: Nullis polluinyr easta domus stupris:

Mox is leae masculosum edomuir nefas. Laudantur simιli prole puerpera. Culpam poena premit comes.

Plura fuerunt huius legis capita, quae sing lari , eoque pererudito commentario coli git Barn. Brivonius , sed non exacto tamen satis ordine . Multa enim legis capita ordiani suo restituere potuisset , n vidisset Paulinii Recepi. Sent. auctiores , quales exhibet Schultingius Zibro II. Tin 26. Primo capi te variis legibus derogaverat Augustus. S ci ndo permiserat patri tam adoptivo, quam naturali adulterum cum filia cuiuscumque dignitatis domi suae vel generi, deprehensum,ina manu occidere. HER Recepta GAII, 2o. I. & Collati Leg. Mos o Rom. IV, 2. Quir I to capite cautum fuerat , ut adulterum deprehensum viginti horas, attestando vicinos, re-

. tinere

.:i Iια tuum eo erto amare semper, si sapis.

N id quod ames populus si sciat sis tibi probro .

mper curato, ne sis INTEsTABILIS, P stuod amas, amato resibus praesin ibus. Hujusmodi poenam Chaeriae adolescentulo imminere fingit anellia apud Terent. Eun. V, 4. &militem gloriosum , Pyrgo polinicen eodem supplicio territat Periplectomenes apud Plaut. Mil. Glorios act. 'ue . ct feli. i

358쪽

Lib. IV. TD. XVIIA 3sqtinere liceret. g Pauli. Recepi. Seor. II, 26. 3. Reliqua capita ex Bristonio petenda. Id modo

hic quaeritur, qua poena vindicatum fuerit adulterium λ Tribonianus g. 4. Inst. h. e. temeratores alienarum nuptiarum gladio ex hac Iesse puniri ait, non secus ac eos, qui cum masculis nefandam libidinem exerceant . Stupri vero flagitium, si personae honestae sint, publicati ne dimidiae partis bonorum s sin humiles , co Poris coercitione cum relegatione vindicari. Sed rationem hic fugere Tribonianum, iamdudum animadverterunt eruditi. Iac. Cujac. GU. XX, 18. XXI, II. Barn. Brisson. ad Leg.Iul. de aduls. p. 9 I. UUissenbach..ad Inst. Disp. LUI, 3 o. & ad Pandeli. Pare. LI. Disp. XXXVI, I9. Et certo capitalem non suisse adulterii poenam, vel elleo adparet, quod adulterii damnatas eadem lex uxores duci & in testimonium citari vetet.

Z. 2β. f. I. D. de adule. L. 9. C. eod. L. I 8. D. de

restib. Quod certeierabsurdum suisset cavere, si hujus eriminis poena vitam civitatemquς ad

emisset. hJ Vade ita hoc caput, quod de poe-

ss) Ipsa legitima huius capitis verba exstant L.

II. D. ad L. Iul. de adulter.

b ὶ Mireris ergo, Tilboriani hunc errorem deinsendisse Viros doctissimos, veluti Mare. Lyre-lama Membr. II, 9. & Schvvendendo erserum ad EUbotrum p. 1318. Quamus enim a Principibus

immitioribus nonnunquam gravius animadverteretur in adulteros , veluti ab Augusto apud Sueton. Octav. III. 3c Antonino Caracalla apud Dionem in Exeeptis Petrese. p. 73 . ad Vales factum hoe tamen esse extra ordinem & non ex

lege hae Iulia, praeclare, ut solet, docuit Geti oodi. Discier. o Maxim. XV, p. n.

rium t

359쪽

STUPRUΜ ADULTERIUM SCIENS D LO MALO FECERIT, IN INSULAM RE

LEGATOR. Sed nec hic quidem rem acu te giste videtur, eo, quod nondum integrae editae

tum fuerant Paulli Sententia recepta, in quibus Tib.αTD. 2 6.n. I 2inem ita legimus:qui mascululiberum λυDum stupraverit, capite puni r. si Qui voluntate suas pia vitiumve impurum patitur, dimidia pareo bonorum suorum mulit rur, nec restamentum ex majore parre facere liceri Adulterii convictas mulieres dimidia parre dotis , o tertia parte bonorum, ae relegariona in in uiam placuis coerceri se . Adulteria vero viris pari in infulam relegaraone, dimidiam bonorum partem a seri, dummodo in diversas infulas relegentur. 9 Incesti poenam, qua in viro in insulam depora rio est, mulieri placuit remini, hactenus tamen ,

U Dubitant tamen eruditi, an prima haee par -tieula ex lege Iulia sit. vid. Pith. ad .collar. Leg. Mos & Rom.62. p. m. 7sI. schulting. ad

Pauli. t. c. pag. 32

in insulam ab ipso Augusto relegatae Iuliae. Suet. Octav. LXV. Tacit. Annal. III, 2 . Eamdem poenam sub Tiberio tulit Vistilia, Τa- It. Ann. II. extremo. Aliud exemplum est apud Plin. Epist. 6. LI. De dotis parte adulteris ere.

Pta Horatius Sem. I. 2. V. I 27. eo vereor, ne dum futuo, risurbe recurrat,

Ianua frangatur, latret eanis: undique magno Pulsa domus strepitu resonet, vel pallida lecta D siliat mulier, miseram se, conscia elamet . cruribus hae metuat, doti haec deprens. Unde praeter legem fuit , quod adultero Manlio tantum Italia atque Asriea interdis ctum. Tacit. Annal. II. IO.

360쪽

quatenus legeJulia de adulteriis non adprehendiarur . Ancillarum sane stuprum , nis deterioresinant, aut per eas ad dominam adfectene, citra

noxam habetur. Quanti vis ergρ pretii hic locus est, ex quo solo quippe discimus exacte , quaenam poena nefandae libidini, adulterio, incestui ac stupro lege Iulia, fuerit proposita. LII. Quamquam autem legem Iuliam retule- Lir.

rit Domitianus, & mira nonnunquam seve, centiores ritatis exempla in adulteros statuerint sequem tes Imperatores, inprimis Macrinus & Aureli, te,'. nus; Iul. Capitolin. Macr. XII. Vopisc. Aurel.

VII. nemo tamen ante Constantinum M. repem

tus est, qui adulterii crimen capitis poena vii dicandum statuerit. Exstat ejus constitutio L. MC. de adule. Postea Iustinianus capitalem po nam in masculis quidem probavit, mulierem vero verberibus caesam in monasterium detrudi iussit, data viro intra biennium potestate , eam, si vellet, inde revocandi. Quo transacto aut viro praemortuo , habitu monastico eam amiciri, & per omnem vitam in monasterio , manere praecepit. Nov. CXXXIV, 1 o. LIII. Tanta itaque severitate in adulteros Lm. adulterasque animadvertebant Romani. Quid vero de meretricibus λ Moribus Romanis im- cius imis pune erat . quaestum corpore facere , dum- tuni

lim , si modo professio

m ) Quo pertinent illa Martialis. Epigri VIII. pud adbiIulia lex populis ex quo , Faustine, relata est les. Atque tatrara domos iussa pudicitia; . Aut minus, aut certe non plus xigesima lux ε A. Et Iuvenalis Satyri II.

Iualis erat nuper tνagies tollutus adulter concubitu, qui tune leges revocarat amaras

SEARCH

MENU NAVIGATION