Jo. Gottlieb Heineccii ... Antiquitatum romanarum iurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Justiniani digestum, in quo multa iuris romani atque auctorum veterum loca explicantur, atque illustrantur. Pars prima secunda

발행: 1764년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

-ν. Rom. - re p. piutiti Ulpiani sagmentum apud auelarem, Citiae is Legum Mos ct Rom. VIII, 7. . quo V ria ejusmodi sta ieconsentur. Statilio enim& Tauro Coss.. ιγ prodiit SQ quo poena esis Corneliae irrogatur etiAm ei, qiii quid aliud, quam testa mentum sciens signaverit , signari ve curaverit, item qui falsas testationes faciendas , testamentave faIta invicem dicenda aut consignanda dolo malo curavexit. D inde Licinio V&Talvo Coss. e eadem lege condemnari iussi sunt, qui ob struend/m admeationem testimoniave pecuniam ac porrint, pactique fuerint, societatem colorint , aut aliquam delationem interposuerint. DatiIIo ante M. Aurelio Cotta & M. Valorio Me se salia Coss. Α. u. C. IaccL3nii. statutum est ab amphilii na ordine . ut si qui coierint ad occisionem innocentum eadςm lege coerce

rus unus idemque est . Innui. ςrgo videriar eoninsulatus T. Statilia Tauri O L. Scriboni; Libοηι s.

qui ineidit in annum U. C. IDCCCLXVIII. ut

X XX. p. 8 7. Undσsalluntur qui id SC. anno in C. IOC CLXXX. L. Nonio, M. Annio Lib neeois comui tum existimant cumMotomanno. M M. Licinius V. Consul collegam non Taurum habuit, sed L. Calpurcium. Dcit. Ann. IIcca. isque conssulatus incidit in annum U. C. IOCCLXXIX. Tiberii XI v. sed forsan Taurus Calpurnio sustectus est, aut seriba Taurum ex anticetantibus imprudenter repetiit . .

372쪽

ML IR TD. XVII 'rentur. Denique A. U. Q lac Lxxti duobus Geminis Cois eadem lege coerciti, qui ob venundandum vel denudandum , non gemit tendumve testimonium sti pecuniam accoperint . Ut adeo plurimis SQ Σ explica in . ad aliosque calus prolata sit lex illa Co nelia. Quare mirum non est, quod interfaia sum & quasi Distim distinguatur L. I. g.

mariae nomine Veniebat. Eo cautum fuerat, Lex dout qui numo, auros ac argenteos adulterarerit, laverit, conflaverit, raserit, corruperit, ' - s qui u verba haee sunt in textu Ulpiani, sed vitiosa procul dubio. Legendum moner Culaeius

dumve. Disputant de hoe loeo Herad. de Raer,

cxὶ Tale etiam est sC. quo cautum, ut eae rabu Iae , quae publici ae privati contractus serim ram continent, adhibitis restibus ita signarentur , ut m finxima marginis ad mediam partem per- . foratae, triplici lino constringerentur , atque imposta supra Iimm eerae signa imprimere tur : 'liter prolatae tabulae.nihil momenti his ' reot . Pauli. Ree. Senn 'xy. 6. Q ood sub Nerone repertum , docet sueton. Ner. XVII. CO

tra ea. non ad Neronis tempora , sed ad Tiberii . . principatum hoc ius pertinere, idque inἀuctum esse SC. Liboniano existimat P. Fab. Semestr. . I, 23'. p. n 31 Plura de hoe signandi modo eradie Cl. salmasius de modo subser. Osubfigm restam. XXVI. Et aliis N. esse videntur, quae habet Pauli. Ree. Senι. V, 2s. II. seqv.

373쪽

s o ABn Rom. Ad Instis. quive numos stanneos plumbeosque emerit, vendiderit dolo malo, ei damnato aqua Migni interdiceretur. Verum & huic alia deinde sunt addita , sive SC. sive constitutionibus

principum. Quale fuit illud, quod qui vultu

principis signatam monetam , praeter adulteri nam, reprobaverit, huius legis pCena teneretur. Pauli. Rin . Senn V, 2 s. I- Id quod jam

Epicteti temporibus, id est, sub Nerone &

hrobare licer: sed ostenso re, βυε velis sevo,n M rem vendiram si iradere opsyrer. Plurδhanc in rem dabit Iaci Gothois. ad L. iam C. Hesd. si suis fatid. Greul. exrer. circumrad. 16. D- .l LXV. Enimvero nec haec Sullae severitas res novae suscere visa est Imperatoribus : hine novaeis. Iusi. HV litere poenae, nova supplicia. Nam de suo arum Paullus : V, as. I. Et Aonestiores PMeminsulam depore mys humiliores aurem a r in Oezallum damnantur ,.aur in crucem tolluntur . Servi aurumρ admissum manumissi capio,pι munxur. Iustinianus vero I. p. dist. h. e. Omnes

liberos homines deportatione; servos exu mo supplicio ob falsum puniri tradit.

xvT ' . LXVI. Non minus . . severe vindicata est

PUBLICA& PRIVATA. Et antiquissi-δε .i m ' i. videm temporibus de vi non singulari-haica α us Iegibus actum , sed ea res legibus de ma- PMν -- testate & sicariis simul comprehensa videtur-

374쪽

Lib. 1R TD. XVIII. 313 HImm hoe crimen a maiestate & homicidio distinxit, ac lata singulari lege vindicavit P.

Plautius tribunus plebis. A. U. C. IDCLXxv. Catulo& Lepido Cossi quae lex etiam Catulo nonnumquam tribuitur ideo , quod is consul Plautium ineaferenda adiuverat. Quum enim mortuo eo anno Sulla, Lepidus, Μarianarum partium adsertor, cum Catulo Sullano de ctis Sullae contendere coepisse ; ingens 1ed1tio concitata est , victoque pullo urbe, & m Sardinix inter o Lepido, Catulus hanc I gem tulit cum Plautio, Cic. pro Milon. XII. Quaerebatur ex hac lege de capite eius, 'madversus remp. coniurarit, insidias 1enatui tea cerit, magistratibus vim attulerit, qui cum telo in publico fuerit, aut seditionis cau aloea superiora occuparit, alienasve aedes laris, ignibus aut ferro occuparit, itemque , qui possessorem e fundo hominibus armatis deiecerit dolo malo, aut armatis obieetis, ut inde profugerent, caussam attulerit, fio Cam .su praedium nec usucapi ex hac letu poterat. Poena & hic erat aquae & ignis interdictio . Ex hac lege quaestio habita est de Catilina, eiusque coniurationis sociis, de P. Clodio, P. Sextio & aliis. Vid. Sigon. deIudici II, 33, I xvII. Postea & Pompeius tertio codsu' ig*y. . latu legem de vi tulit, quae tamen non m pei, da universum valuit , sed tantum de caede in eadem. Appia via facta, & 4ncendio curiae, & do. mo M. Lepidi Interregis oppugnata quaeri ,& Quaesitorem ob hanc rem novum extraordinem creari jussit. Vid. Sigon. de Iudici

375쪽

372 Ania Rom. Ad Instin VIII, . LXVIII. Succeta lexIulia, a Caesare lat de .i pu iai dictatore, cujus solus memiluit Cicero Nita. Philipp. I, 9. sed obscure, uti quid ea sancitum sit, vix constet .. Tanto celebrior vero est Lex Iulia Augusti de ii publica & pHυa . Publicam vim feosse dicebatur, qui arma, tela , domi suae agro.ye in villa praeter usum venatio nis, vel itineris , vol navigationis coegerit, Praeter ea, quae quis promercii caussa habuerit, hereditate ve ei obvenerint, qui turbae seditionisve faciendae consilium injerit , servosque ac liberos homines in armis habuerit: qui P. bes cum .telo id pubIico fuerit ; qui pestino exemplo convocata seditione villas expugnaverit , di cum telis & armis bona rapuerit : qui, ex incendio rapuerit aliquid, praeter mat Iiam: . qui puraum vel seminam, vel quem- quam alium per vim stupraverit qui incem/ .dio cum gladio aut telo rapiendi eaussa fuit, vel prohibendi. dominum res suas servare :qui armatis hominibus possessorem-domo agrove suo aut navi si a dejecerit, expugnaverit Concursu, utque id fieret, homines convoc Nerit : qui coetu, concurru, turba, sediticine incendium fecerit, quique hominem d Io malo includerit, obsederit, qui ve secerit, quo minus sepeliatur, quo magis funus dirupiatur, distrahatur, quique per vim sibi obligaverit : qui quum imperium potestatemve haberet, civem Romanum adversus provocati nem neeaverit, iusseritque quid fieri, aut quid in collum injecerit, ut torqueatur et qui leg

LOIum , Oratorum, comitum quem pulsaverit,

sue injuriam secerit : qui reum vinxerit, im-

376쪽

pedieritve, quo minus intra certum tempus adsit: qui dolo malo fecerit, quo minus judi Cia tuto exercerentur, aut iudices, ut opyrtet, judicarent, vel is qui potestatem imperrumve haberet, quam ei ius erit, decerneret, imp raret ,, facere: qui ludos pecuniasve ab aliquo invito publice privatimve perinjuriam omerit: qui cum telo dolo malo in concione fuerit, : aut ubi iudicium publice exerceretur , Praeter eum, qui propter venationem habexet homines, qui cunctestrisque pugnarent: qui convocatis hominibus vim secerit, quo quis verberetur ω pulsetur,'neque occisus homost: qui aedes alienas villasve expilaverit, eme- , gerir, expugnaverit , siquidem in turba cum telo fuerit: qui nova vectigalia xxercuerit.

Hata sunt praecipua huius legis capita , quae nobis servarunt iureconsulti, & ex iis collegit Sigon. deIudie. II, 3 3. p. 679. μή Singula id fuit in hac lege, quod praetor , cui haec quaestio obvenerat, iurisdictionem posset, alii

mandare si L. I. pri . da o sic. eius cur mando

iurisia Poena vis publicae erat aquae, & ignis interdictio, postea deportatio, qualem Poe nam subiit Vibius Serenus. Tacit. Ann. PL. 43. Denique sub Imperatoribus sequentibus humiliores ex hac lege capitis damnati 3 honestiores in insulam deportati sunt . Pauli.

Recepe. Senn V. 26. I.

- LXIX. Eadem lege etiam de vi privata. mx. Et dium, cujus rei erant ι qui coetum εe concuse de Vi Rh sum fecerant, quo minus quis in jus duceretur, ' - qui ve quaestionem de alterius servo habue- nt; qui quem exi agro 1uo hominibus com

377쪽

3 74 Ann.Rom. Ad distis. gregatis sine armis deiecerant: qui eredItoress ne auctoritate iudicis res debitores occupaverant . Sigon. l. e. p. 68 I. His damnatis tertia Pars bonorum publicabatur, neque ad senat riam, neque ad decurionalem dignitatem a -cessus dabatur, neque judices en poterant. Postea humiliores ob haec similiaque erimina in metallum. damnabantur honestiores publicata tertia bonorum parte in insulam re

legabantur. Pauli. Recepe, Sine. V, 26, 3.

. LXX: Sequitur crimen PECUL A Τ US, de quo pleiumque, ut supra dixi, ipse populus judicabat. Dicebatur ita furtum pecuniae

. publicae, di quemadmodum a furto fures, ita' a peculatu meulatores adpellabantur. Ascon. Praed. in Verr. mp. 18 I. idque ideo, quia olim in pecude maximae constiterunt divitiae, adeoque ab eainitium ejus fraudis esse coepit. Fest. voce pecvtauu p. 3 1 9. Et olim quidem nec singularis lex de hoc crimine exstabat, nec quae- .stores singulares erant constituti . Quories ergo suspectum. de peculatu habebant civem; e2tra ordinem cuiquam hanc quaestionem d mandabat populus, ut patet exemplo L. Scipionis Africani apud Uv. XXXVIII. 36. ex quo etiam diiuimus, tum reis litem ae lima tam, eoque facto aut praedes dedi sta eos , aut in careerem ductus, immissis in eorum

bona Quaestoribus. . . nLXXI. Postea lex de pectitatu a nescio quo lata est, & singularis constitutus praetor, qui quaestionem de peculatoribus haberet. Quis hujus instituti auctor sit, incertum est, nisi quod constat, id Sullanis temporibus est, a

378쪽

Luo IV. Tin XVIII. 3 ytiquius. 'Sigor, deIudicim 28. ρ. 624. Accessit postea lex de residuis , lata, ut videtur , a Q Corn. Trib. pleta ut pecuniar, quae re siduae apud quemquam erant, exigerentur . - Ascon. Praedian. in Cornelian. p. 13PI. Postre mo a Caesare lata est lex Iulia depeeulam , eaque cautum, ut qui ex pecvnrasacra, religiosa, abstulerit, interceperit, in suam rem verterit, aut quo quis auferret, interciperet, veI in rem suam verteret, fecerit, qui in a

Ium, argentum, aes publicum quid indiderit, immiscuerit, aut quo id fieret, fecerit dolo malo, quique tabulnm aeream legis, formam ve Agrorum aut quid aliud continentem refixerit, vel quid immutaverit, ei equa & igni

interdiceretur, & pecunia.ab herede repet Ietur. Si quis veto publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuerit, neque in eam rem consum serit , aut . si apud alia .quem ex locatione emtione , alimentaria ratione ex pecunia, quam acceperit, aliave qua pecunia resederit , is damnatus amplius tertia parte, quam debeat, solveret. Sed &Mnc poenam postea ab Imperatoribus ex speratain esse, non abs re suseipiatur Schult. ad Pauli. Reeepae. Senn V, 2 8. sa . - LXXII. Proxime ad .peculatum accedebat LXXII

. stio prima perpetua facta est , & praetorem repetu certum habuit. Repetunda vero dicebantur αδ

Pecuniae, quas sive socii sive cives privatia magistratibus aut iudicibus , aut publicis curatoribus judicio repetebant, quas illi aut . in Provincia, aut in urbe, aut ob dicendum

379쪽

ius aut ob aliud quid pubIice curandiima

cepissent. Car. Sigon. de Iudici LI, I Et initio quidem haec caussa privata erat, &extra. ordinem ex senatusconsultu cognose batur a temperatoribus , idque anno adhue IoLxxxiri. factum est, ut pateti exemplo P. Furii Phili & Μ. Matieni, reputandarum a culatorum ab Hispanis. apud ILAE. XLIII, 2.

Gliscente autem subinde magistratuum provincialium avaritia , primam de repetundis degeni tulit L. Calpurnius Piso, Trib. pleia Α. V. C. Iocuri. Manlio & Censorino Cosi qua ncm solum poenam , ut par est credere , se Veriorem. proposuit , sed & singularem instituit Draetorem. Cic. deos. m. Equidem Valeri Max. VI, 9. Io. mςminit

etiam legis Caeciliae, ex qua repetundarum damnatus sit L.. Lontulus. , qui quum postea Censer factus sit anno, in C, ID i. da--atum illum oporteret anno antecedentie

lacri adeoque legem Calpurniam sequentestatiin anno insequuta esset tex CHE-- Sed memoria procul dubio sesellit Valerium a neque aliam in mente legem habuit, quam Caipumiam , nisi dicere malis eamdem legem etiam caeciliam dictam, forsan ab aliquo Pisonis: collega . Utut .sid, illud ce tum est, lege Calpurnia: provincialium tam

tum magistratuum rapacitatem esse coemi tam , non item urbanorum . De . his enim anno aci huc Iocxna quaestio extrae ordinem

habita est , teste Cicerone de Finib. II, 1ε. Nec. alia hujus eriminia .poena. stisse videtur ex lege Calpurnia , quam aestimatio 1i-

380쪽

tissentiret , censuram non obtinuisset Lent Ius Anno V. C. IOCvr. quum esset superi re Anno repetundarum damnatus . Valeri

LXXm. Calpumiam Iegem multae aliae se- Lxmnquutae sunt , & proximae qua ne duriores , ti ' ut ait Cicero de osse. III, et 1. Talis erat lex iisdem Iunia, lata, ut videtur, a M. Iunio Penno, Tribuno plebis A. U. C. IOCXXVII. Μ, aemiis Ito Lepido & Lucio Aurelio Oreste coss. qua praeter aestimationem litis etiam exilium da- . nutatis irroglibatur . Ea poena ex hac lege mulctatus eli C. Cato, accusatu. a Maced nibus . Velles. Paterc. IL LXXIV. Proxime Iuniam legem' sequuta Lxnv. est Sofidia lata a C. Servilio Glaucia, Praemis L re, C. Mario VI. & L. Valer. Flacco Coss. α ν i 'U. V. Io uti cuius ipsa fragmenta ex mea tabula , in Petri Bembi museo reperta , edidit Car. Sigon. deIud. II, 17. r. 6o9. Quaerebatur ex ea lege de iis qui Coss. praetores, Dibat res, Magistri equitum, aut in aliis magistratu pecuniam ab aliquo privato abstulerint, cea perint , coegerint, conciliarint, averterint-;Αdditum. fuerat, ut horum , dum magistr tum aut imperium haberent, nomen deferre haud liceret, ut accusatoribus Fatronos s mendi repudiandive ovet facultas, ut CDL. legerentur judices , qui quotannis de repetundis iudicarent, & quae sunt hujus generis alia. Ceterum non solum litis aestiinationem, sed & exsilium irrogatum esse lege Servilia, ex Liri Epis. LXX. adparet. . LXXV. a

SEARCH

MENU NAVIGATION