De bonis uxoris malitiosae desertricis

2쪽

in D. V. S. L

j1 ri In N varietatem. Ciussi diseri- discrimen inter uxoris bona procreasse, G - μεροι hio caret. Dum Romani confarreatione matrimonium contrahendi morem tenebant, ma- tritus omnia bona uxoris dotis nomine accipi

hat. Uxor enim confarreatione marito in lmanum conueniens in huius potestatem transibat, et a pD ltris imperio liberabatur, unde TERENTIUS: ITe isti viro do amicum, tutorem, Patrem, Bona nostra haec tibi committo, et tuae mando fidei; Hane mihi in manum dat. Quod veritati quoque consentaneum, ubi, nuptias usu fieri, erat solitum, quia uxor pariter in manum conueniebat, atque in mariti potestatem redigebatur. ritibus hisce Λ et cessa

- cIcERO Topie. eap. IV. verb. eum in Ianum conuenit, omnia, quae mulieris fuerunt, viri fiunt dotis nomine. M ANTON. HGTToΜANNus de rit. προι. c. XX. in Graeu. Tom. VIII. p. st 28. o Andria Act. I. Scen. V. d) C IC. pro Flacco cap. XXXIV. H v s E R. ne praelia. ad Pand. Lb. III. Tit. II.=IL HEINEcciis Antili . Roman. Lib. I. Tu.X. S. XIV.

3쪽

DE BONI SV Xostis '

cessantibus α nuptias domum ductione celebratis uxor' in patris potestate manebat, hinc omnia ipsus bona marito dotis nomine neutiquam adquirebantur,1 ed dos diserte constituenda 8 a reliquis boni' quae parapherna audiebant, , distinguebatur. ' .f II. Germaκἐ ῶ- Primis temporibus apud Germanos foeminarum opes Mers 3species ad odum tenues apparent. 'b Lex Ripuaria foeminas

in non Q.ο- seXu concuITentes ad hereditatem auiaticam non scunt. admittit. Lex Salica a terra Salica istas penitus e ludis. - - , Lex Saxonum filias extantibus filiis a successione arceri . . Lexe I. s. 1s de R. N. C VIA C. inter erat. in mus sentent. Ibib. II. Nit. IX.

ad V. uerb. domus igitur viri es domicilium matrimonii. Domum aediscabant olin , qui uxorem ducebant, ex quo FIT ICVS in Lexie Antiquit. Rom. Tom. I. vo Domus, credit natum illud HEsIOD. Oper. n. H. μει πρωτι ι, γυνHκἀ τε. Domum quidem prius, deinde

D L. a. S. o. F. sistra matris. dos quemu . pet. I. ao.1. ad L. DI de aduLteriis. 8 Dos enim aut datur, aut dicitur, aut Promittitur. VLPIAN. Fragm. Nit. VI f. LU) vLPIAN. in D. de iuridotium. . 'n Unde ad virum Germanum, qui ipse oneribus matrimonii serendis paehaud erat, verba, quibus isse Menandri seruus suae domus miseriam apud GELLIUM II. u. ita exposuit ro ter infelicem, qui pauper uxorem ducit operamque dat liberis, quam male ponit calculos.

recte trahebantur.

v Tis. LVI. cap. IV. sed eum virilis sexus extiterit, semisia in heredita.

rem aviaticam non succedat.

aitatis transit, sed hoe virilis sextu adquirit, hoe es,silii in ipsa heredia. tare succedum. sm) Tit. VII eap. V. qui defunctus non filios, sed filias reliqueris, ad eas fomnes hereditas pertineat, tutela vero earum fratri vel proximis sto' i umigeneris depusuur. Et in cap. VIII. qai suam ae situm iobuo is, re

Diuitigod by GOra l

4쪽

kAngtonin et wminor pecuniam et municipia pariter in subsidium, rόs autem utensiles simpliciter filiabus tribu Cui omnino consequens est, foeminas Germanorum parum olim in bonis habuisse, occasionem itaque dis

erimen bonorum uxoris introducendi non adfuisse; proii cle haud mirum, quod, teste T A ClΤΟ, ') uxor non marito, sed hic uxori dotem obtulerit. Solidis igitur argumcntis Illustr. GAERTNrstvs P) demonstrauit, apud Gormanos bonorum uxoris una ini eandemque semper fuisse conditi nem, et maiores nostros nullam hac in causa admisisse distinctionem.

Ius Saxonicum iuris ciuilis magis, quam Germanici rationem habens, bona UXOris an dotalia et paraphernalia iis db alia, partitur, quibus nouam speciem,receptitia scilicet, adiecit. ') paraphema-'Uocabulum quidein receptitii reperitur in iure Romano, JA 3 Verum .

ei filius uxore ducta et filium genuerit, et mortuus sueris, hereditas pa. iris ad um Illis, id es, nepotem. nomas Viam pertineis. id Ti. VI. eap. I. hereditatem defuncti filius, non scia, suscipiat. Si filiatimn.is habuit,. quid unctus es, ad pKam .pecunia et mancipia, terra, i vero ad pr imum patrense generutionis confinguineum pertinent. et Cap. VI. Mater moriem filio testum, manci 4 pecuniam ilimittat, filiae moro spolia costi, id es, mureum, nuscos, m P, inaures, vesti, amisias, . τει quicquid ornamenti proprii videbatur. o) de mori Germ. e. XGI .' p in Disp. inris sibinani dismalaxem inter dotem et parapherea foris Germυviae non accommodandom, Lipsae / N. habita 3. VI.η O P. R. MDt. UUi. q. I. in M. aut hiexhey inter bona dotalia, pa- rapherealia uno receptura rein linterkhieo gemuit inexden.Mandati Don Uers reibtiligen uno obligationen deree weibes spexsonen

o in L. /. S. a. st de Gnat. mora. causa vem. Sed et dos, quam quis Io mortem muliems a marito stipulatur, eapitur, fave mortis causa, cuius generas dotes receptitiae vocantur. VL IAN. Fνπω. Nit VI. S V. AGωemitia autem δει semper pecti marisum remanu, promtauiam se is,

5쪽

verum de dote receptitia pronunciautur,. qua dicebaturi quam post mortem uxoris reddi sibi dotem c stituens a marito stipulabatur. Neque effato. Imperatorum xHEO Dosii et VALENTINIANI ') boleta receptitia a par phernis distantia defendi pomunt, quum inde. Uxoris pote stas marito administratiotium bonorum parapi malium a mmendi saltem derivetur. Illud sorsitan haud oegandum Romanis receptitia et paraphernalia una eademque fuisse, ita, ut, quae bona uxoria antea receptitia, deinceps para

phernalia vocata fuerint.

Describunis boua dotalia, Parvi renaliarereptilis. ' Res Prositis

Bona dotalia dicuntur, quae iure proprietatis et vfilso fructus ab uxore vel alio huius contemplatione in maritum ad sustinenda matrimonii onera transferuntUr, remanente tamen dominio naturali apud inorem. Paraphernalia vore cantur, quorum usumsructum et administrationem uxor in maritum transfert, propriαatem autem sibi retinet. Receptitia denique sunt, quorum et proprietatem, et VIumst Elum, et administrationem uxor sibi reservat. In rebus utensilibus lex uxori haec omnia reseruat, hinc mulier G fada libere uti valet, nec opus habet, ut mariti consensum in ea administranda alienanda imploret, nisi huius intersit, ut puta in rebus ad communem rei familiaris usum Omparatis, v. c. lectis, puluinaribus, linteamentis, mappis,nia quum alioquin maritus teneatur ad nouas eiusmodi species

dedis, vi Ibi reddemur, sipulatur Dis quae dos sperialiter reω-

6쪽

cies coemendas statuto autem, quo successio in G radam marito defertur, uti hic Lipsiae, ) maritus ius rerum eradicarum alienationem impediendi deriuare haud potest, φ) siquidem elusinodi statutum marito uiua uxore iaxes Geradicas nullum ius, sed meram spem eas quandoque

lucrandi concedit ; quae spes, marito ante uxorem vita decedente, ad heredςs neutiquam transit. Maritus tali casu virium cognatarum pateticeps redditur; quemadmodum vero uxor Geradam sine consensu cognatae distrahere va- 'ita et irrequi sito mariti consensu procedit. Neque contrarium C se. ELPIL P. ΠL continet, quum uxorestitantum prohiboat ultima voluntate adimere, quae post ipsius obitum e boni ritus marito dederItur,ee iam El P. II vltimae voluntates, m quibus de Gerada disponitur, inualidae declaratae sunt. V. oris honorum hactenus summatim expositorum alia conditio est constante matrimonio; alia soluto. Et sicuti matrimonium vel morte, Vel adulterio, vel malitiosa deseriatione soluitur; ita solutione matrimonii contingente, Ima eademque iura circa. bona uxoris non ubique obtinent, sed

iuxta modum, unde diatrimoniuia tum, variare solent. In praesenti animus est, inquirere, o iuris sit circa bonarioris, ob cuius malitiosam desertionein matrimonii vinc uium per selitentiam sublatum.

7쪽

, apud Gera

manos maliariosam ob desertionem ma.

trimonia soluta μιεις. Duo hea Istris Protuneialis Saxoniel de diuortio

XXI. et Lib. III. Art.

Αn inter Germanos a liti a desertio erasis diuortui adnumerata fuerit,non accuratu determinati potest. Uxorein adulteram domo maritum expulisse, TACIT Us testatrici Pariter in capitularibus' CAROLI M. et L PDOVI Cl/Pli Lib. VI. Ti r LXXXVII. legitiso in Nullus conlugon, pro priam, nisi, Ut sanctum Euangelium docen- rnicationis causa relinquat, et Tit. CXCI. et 'secundum Domini mandatum legitimum coniugium nequaquam posse ulla occasione separari excepta causa fornicationis. De malitiosa de sertione autem, diuortii causa, testimoniumbiniam ι-- uenire haud potui. Et nihilo secius alitum .' quod ex ius re Germanico fundamentum decidendi quaestio iem, quid iuris sit circa bona uxoris, malitiosae desertricis, mutuari

queat: quum dispositio de diuortio in genere extet, et illius causam malitiosa desertio iure diuino J suffragante consti

tuat.

L VIL V . Duo sunt loca iuris Saxonici Prouincialis, quae diuor tii mentionem iniiciunt eiusque effectum demonstrant.

Vnus in Lib. I. ηrto XXI alter in Lib. III Ara. LXXIT:

occurrit. Si ad versionem Latinam respiciamus , iudica inon potest, qui coi nocens quiue innocens fuerit 3 Diuortium si iure 'sumst celebratum, verba utrobique s nantia Verum tenus Vernaculus videtur definire, quis deserens, quis desertus 3 In Mi. XXL continetur . abere

b δε mori Germ. eap. XIX. verb. Paucissisa in tam numerosa gente adu reris.quorum poena praesens et maritis permissa. Aresis crinibus ntidaramestram propinquis expellit domo maritus, ac per omnem vieum verbe re agis. Publieatae enim pudicitiae nuda venia ; non forma, non te. non opibus maritum inueneris. c. I. ad Corintb. m. v. s.

8쪽

MALITIOSAE DESERTRICI s. s

ten, in Art. LXXIV autem casus inuersus proponitur:

hen. Quemadmodum itaque prior locus maritum inno- . Centem, posterior e contrario uxorem innocentem tradi ;ita per se patet, Art. m. huius loci esse. : - Verha ipsius Prior Deus

huc spectantia ita se habent: Mird aber etia sRami init

Satis perspicue inde probari potest, quod Nor deserens omnia sua hona retineat. Si enim mulieri desertrici dotalirium in bonis mariti constitutum manet, multo magis Propria bona manebunt. Cui accedit, quod murter auditis nec iura sua, nec hereditatem perdat. Ergo nec amissio . bonorum statuenda, dum uxor maritum malitiose deserit, magis namque peccare in maritum uxorem impudicitia, quam malitiosa desertione, vel inde apparet, quod ex adulterio partus suppositio metuenda, ex desertione non aeque. f. VIII. I.eges Romanorum ob malitiosam desertionem mari- Disto repudium uxori mittendi, concedunt licentiam, quare nunc bona uxoris malitiosae desertricis secundum ius ciuile consideranda crunt. Quod ad dotem, inter profecti- ιionem Eouis etiam et citra racratur, siue mox deserens potestate patris exierit, siue in B ea

aduentitiam distinguendum; illam maritus uxoremtionabilem causam foris pernoctantem abiiciens lu- Disiti sed by Cooste

9쪽

menta exami namar.

1 o DE BONIS UXORI s

ea adhuc constituta fuerit, quum leges marito innocentrIucrum dotis tribuentes inter mulierem in potestate patris existentem, et ea liberatam discrimen non faciant, nec aliun

de illius applicatio ad nostrum scopum delandi possit; p

tius refellitur. si ad rationem, cur marito dos cedat, respiciamus, videtur ea esse, ut mulierum cupiditas vagandi restaenetur, earumque male saeta et transgressiones obligationis, voluntati mariti morem gerendi, amissone dotis coerceat

tur, siquidem mulier indotata non facile occasionem ad secunda transeundi vota, quae Imperator Iustinianus post quinquennium permittit, inueniet. Haec ratio autem locum sibi vindicat', siue mulier deseruix filialamilias, liue materfamilias sit. g. IX. In aliam opinionem abit sTRVVIVS ) autumans,quod diuortio secto, cui uxor causam praebuit, dotem prosectitiam maritus tunc lucretur, si vXor emancipata, vel cius pater defunctus fuerit, uxore autem patriae potestati adhuc subiecta, dos proscctitia ad patrem reuertatur. Hanc sententiam et I ET Rus MuLLERvS') amplectitur. STRuvius fundamentum suae opinionis ex Nov. XXII. c. XIX. l. 7I. d. de euict. l. s. E. de diuort. l. N. y . solui. matri m. mutu tus est, MULLERVS autem ex iure patri quaesto, cui malitiosa desertio si lac praeiudicare haud posset, deriuauit. Verum hisce non obstantibus, ilicsis nostra firmo stat talo, dum argumenta contraria facillimo negotio dilui possunt. Nou. XXII. c. XIX. pro ibet coniuges sine consensu parentum repudia scribere, et sibi inuicem mittere, rationem in

10쪽

MALITIOSAE DESERTRICIS. Di praeiudicio parentum ponit, idque respeictu patris maritii ita demonstrat, ut, si dotem aut donationem antenuptialem: susceperit, faetii repudio subiaceat exaelioni utriusque, ra- tione patris uxoris autem praeiudicium speciatim non indicatum, facile tamen inueniri potest, si ad effectum diuortii, qui uxore causam dante amissionem dotis gignit, respiciatur, unde prono alveo fluit, Nou. allegatam magis ad thesin nostram propugnandam, quam destruendam, facere. L. 7AE. de euict. de diuortio plane non agit, scd casum, ubi sundus dotalis constante matrimonio cuictus, sistit, et quaerit, an pater, qui fundum istum dotis nomine dederit, duranici matrimonio ad euictionem agere possit 3 Si filia in potest

autem ratio dubitandi praemittitur, quod uno casu, filia scilicet in matrimonio mortua, dos ad patrem regrediatur, vi de colligitur, quod patri constante matrimonio ius, euictionem exigendi, haud competere videatur: tandcm patri potestas, litem ad euictionem intendendi conceditur. Tai tum hinc abest, o mens huius legis sit, soluto matrimonio alios esseelus doti pro se stitiae pro filia in patria potestate existente, alios doti pro emancipata constitutae, tribuere, ut potius iura patri repetitionem dotis prosectitiae soluto m trimonio permittant, etiamsi filia emancipata fuerit. laxs. F. de diuort. supponit casum, ubi socer cuin genero trans egit, dotem sibi reddi, si ipso vivo uxor in matrimonio decederet, 'huc casu autem non existente, dotem gcncrum lu- crari. Mulier ius conuentionis gnara in odium patris et amorem viri diuertis, t superstite patre vita non sungeretur in matrimonio, itaque, dotem lucraretur. Verum lex

patri contra fraudem filiae saccurrens, ipsi exactionem d B a tis