Samuelis Rachelii, ... Tractatus de duellis. Mantissae loco, praeter alia quaedam, accessit S. Caes. Majestatis, ..

91쪽

nis vero societatis humanae civilis est , ut tuto seliciter

ac tranquille sociati homines vivant : Huic vero fini prosecto multis modis haec Duella obluctantur , eumque destruunt. Nam ne ad alia exempla properem, nonne e perientia confirmat, si qua Academia prae aliis duellorum frequentia & atrocitate infamis sit, nonne boni quique sormidant illam adire,aut eo suos mittere ρ sed non solum labefacta ni Duella hanc societatem, ab instituto hominum natam, sed ip sas illas, quas Natura condidit. Ecquis enim cum illo in una domo,aut civitate vivere, ac familiari consuetudine uti

velit,qui truculentum gestat sub pectore lupum, quiq; more calcitrosi equi omnes ferire,imo opprimere,pro ludo habeat' L. insto porro: Quidquid Iudiciorum ordinem pervertit, ei j, maxime contrarium est,illud Deo & Naturae in i in i cu in & exossini est: Atqui postremi generis Duella dereliquis enim speciebus sigillatim dixi Judiciorum ordinem pervertunt, eiumaxime contraria sunt,E. haec Duella Deo & Naturae inimicad exosa sunt. Utriusque propositionis veritatem facile licet colligere ex iis,quae sundamenti loco initio hujus Dissertatio nis jacta sunt. Ipse enim spiritus sanctus in ep. a Romanae. I. Mari stratus & J udicia Dei ordinem appellat, dicit ii, quotquot his obluctati fuerint,illos se Deo ejusti, διαταγῆ ordinationi opponere. Natura quoqueCivilis societatis omnino postulat ut in ea sitit Iudicia,eorundemq; integra sit & intemerata autoritas. Quod vero Duellatores illum ordinem pervertant, tam est manifestum,ut,cum rerum testimonia adsint, nihil opus sit

verbis.Ubi enim locum habet Iudicium, ibices stat belli Putibi bellum est, ibi cessat Iudicium.Duellatores vero,duna iocagunt,&duellis inter se decertant,ubi judicis copia foret ; bellum revera gerunt,& ita Iudice spreto ac praeterito , sibi in sua causa jus armis dicunt,suasq; injurias privata autoritate vindicant id quod profecto est ordinem Iudiciorum pervertere.

92쪽

i LXVIII. Idem urgeo adhuc alia ratione: Quicunque laedit& divinam & humanam Majestatem, is gravissimi criminis reus est: Atqui Duellatores hi laedunt & divinam ct humanam Majestatem,E. hi d uella tores gravissimi criminis rei sunt. Majorem sine dubio mihi Duellatores permittent. Itaque confirmanda erit Minor. Et quidem primo' edi Majestatem Divinam, evidenter ex hoc Dei ipsius edictoo Spiritu S. in

pistola ad Romanos repetito,comprobo: mea est vindicta, ego retribuam. Quicqu id igitur Deus sibi soli reservavit, & privatis quibusque hominibus eo serio i nterducit, ilIud aprivatis attentari sine laesione Majestatis divinae non potest Atqui Vindictam De9 sibi soli reservavi t,&privatis hominib' quibusque ea serio

interdixit, E. illa a privatis attentari sine laesione Maiestatis divinae non potest. Deinde humanam etiam Majestatem laedi sic ostendo: Quicunque Jura Majestatis humanae propria privato ausu involat & usurpat, is laesae Majestatis humanae reus est: At qui Duellatores hi juraMajestatis humanae propria privato ausu involant & usurpant,E. hi DuelIatores Iaesae Maiestatis hum nae rei sunt. Nam ubi est Majestas, seu Τρ κυριον, ei necessum est,ut etiam Jus belli competatrabsque uoc enim sit foret, integrum et O κυριον non erit. Jam vero Duellum est aliquod berulum,adeoq; jura Majestatis a Duellatoribus temerari certum est. Hinc etiam lCtus ait lege Iulia Majestatis teneri eum , qui injussu Principis bellum gesserit. 3. . ad Ju Majest.

I XIX. Plures adferri rationes possent , nisi jam allatae assertioni nostrae probandae susticerent, quarum tantum mihi pondus esse videtur, ut qui iis adsensum deneget,cum ratione insanire videatur. C interum Duellatores sorte mihi regerant,

saltem Duella esse licita, ubi a Majestate civili permittuntur. Ego vero id ipsum pernego,&demonstrabo,necDuella postremi generis a Najestate civili rectepetivitti posse, nec permissa licet

93쪽

Iicet 1 privatis bene suscipi. Prius ut obtineam, Demonstritionum modo allatarum conclusionibus liquidissimis hunc in modum utar: Quidquid est peccatum detinabile, sua nat Himprobum dc damnandum, . Deo & Naturae inimicum atque exosum, &gravissimi criminis reatum habet; illud a Majestate civili nex aquam permitti potest ut fiat: Atqui Duella,

de quibus postremo diximus,sunt talia peccata, E. haec Duella ut fiant 1 Majestate civili nequaquam permitti possunt. Cum enim,ut initio Dissertationis dicturn est, Majestas civilis vicem gerat Dei,& ordinem Judicii, pacem ac tranquillitatem omni ope ac studio tueri quaeq; his adversantur,arcere debeat; facile apparet, tales actus,de quibus diximus, Deo & Naturae maxime

inimicos&exosos, Magistratibus subditis minime permitti posse. LXX. Idem alio evincam argumento: Quicunq; actum per se detestabilem , Deo& Naturae omnibus modis exosum permittit,quem prohibere & poterat & debebat, is in talem actum consentit: Atqui Majestas civilis aliquando talem actum, videlicet postremi generis Duellum,per se detestabilem, Deo& Naturae omnibus modis exosum permittit, quem prohibere & poterat & debebat, E. Majestas civilis in talem actum consentit. Progredior: Quisquis consentit in actum per se . injustum, improbum & abominandum, quem prohibere &poterat&debebat,is causa ejρ moralis est Atqui Majestas civili; aliquando in talem actum videlicet cyclopicum Duellum)eonsentit,E.Majestas civilis ejus causa moralis est. Quicunque est causa moralis detestabilis alicujus actus,quem prohibere& poterat & debebat, is illius reatum sibi contrahit,adeoq; poenae illi reatui convenienti se obnoxium reddit: Atqui Majestas civilis aliquando est causa moralis detestabilis alicujus actus,

puta Duelli quem prohibere & poterat & debebat, E. Maje has civilis illius re tum sibi contrahi deoq; poenae illi reatui

94쪽

convenienti se obnoxium reddit. Repetantur hie, quae supra

suere tradita, quot modis quis causa moralis alicujus actus existat, ex M. i. LXXL Praeterea, Quicunque alieno munere & impe rio languntur, ii, si contra demandantis voluntatem eo ab tantur, gravissime peccant : Atqui Principes & in his terris imperantes alieno munere & imperio funguntur, E. Principes& in his terris imperantes si contra demandantis voluntatem eo abuti tantur, gravissime peccant. Nam ut supra declaratum est, Dei vicem imperantes sustinent, & ab hoc delegatam potestatem acceperunt,cui ad ratione. muneris gesti omnes sunt obnoxii, licet hic sinto νυπευθυνοι. Quicunque imperantes permittunt id, quod a Deo severissime est vetitum , illi contra Dei voluntatem imperio suo abutuntur, adeoque gravissime peccant . Atqui nonnulli imperantes permittunt id , quod i Deo severissime est vetitum, puta Duellum, de quo postremo actum est, E nonnulli imperantes contra Dei voluntatem imperio suo abutuntur,adeoque gravissime peccant. Nec multo minus peccant, qui quidem non expresse sed tacite Duella haec permittunt citra necessitatem connivendo & dissimulando. Ita enim concludo: Quicunq; tractat opus Domini negligenter,illos maledictos eue ipse pronuntiat Dominus: Atqui imperantes illi, qui duella illa cyclopica permittunt, tractot opus Domini ne igenter, E. illos imperantes maledictos esse ipse pronuntiat Dominu . Major est petita ex verbo revelato Jeremiae cris. Io. Minor, ut puto, nihil dubitatio-'nis habet. Unum adhuc addo: Quo exemplo aut facto subditi ad gravissimum suaque natura illicitum peccatum invitari queant illud ab imperantibus si ab eo abstinere possint, non sine peccato potest admitti: Atqui perni mere duella vulgaria,est tale exemplum aut sactum,quo substi ad gravissimum peccatu invitari queant L. illud ab imperantibus sit ab eo absti- L nere

95쪽

aere possiat , non sine peccato potest admitti. Notum est illud, Regis ad exemplum totus componitur orsis. Si igitur illa e . xempla bona suerint,bona imitatio; sin mala, illam mala excipiet. Minorem satis super j, in selix confirmat Experientia. Dum enim nonnulli Nobiles de Aulici Duellorum permissionem a suis Principibus impetrarunt, jure se suo uti putant, cum nihil aliud obtinuerint nisi impunitatem: haec vero impunitas uti in genere peccandi , ita & duella condicendi maxima est illecebra, qua non solum illi decipiuntur qVi illam impunit tem impetrarunt, sed&alij,qui idem sibi jus competere salso persuasum habenti Bene seniit JCtus u. Est. Chrad arma, rixamprocedere patiatur Praetors quos potes Iuris Actione ua componeres Recte etiam constituerunt Impp. 7. C.δε

Irec. IN. O .Rescripta atque hoc exemplo Permissa contra jus impetrata, non e se attendenda a Judicibus, nisi concedani altria Dod peienti posit, nemini ob P. LXXII. Restat iterum, ut ostendam, tali impunitate promissa, duelloque ab imperantibus permissis, nihilominus privatis abiis abstinendum esse, nec isti permissioni inniti salva conscientia aut sine peccato posse. Argumentum esto hoc:

Quicunque propter spem impunitatis iactam facinus liquod aggrediuntur divinis&Naturae legibus vetitum,& ab omnibus bonis damnatum, illi gravissime peccant: Atqui Duellatores quidam propter spem impunit iis ab imperantibus sectam si cinus aliquod aggrediuntur divinis & Naturae legibus vetitum&ab omnibus bonis damnatum, Duella illa puta postremi g neris, E. illi duellatores gravissime peccant. Deo enim magis obediendum est quam hominibus, siquidem hi aliquid jusi rint au t permiserint quod sua naturii est adversum illius volun-Wo.Actor .ap. Deinde licet Princeps alii is, qui το κυριον illabent, dicantur soluti esse legibus,13ισdelegii. non tamen illud ultra positivas suas est extendendum.Proinde cum D u elu hac

96쪽

la haec graviter in legesDivinas &Naturae impingant,permisita

imperantium illa vere licita non e scit LXXII. Ergo,inquis,Prinςipes&imperantesia illoca su subditis duellum permittere possunt i Antequam respondeam,monendum est, Permissionem aliam esse nudam videli.

cet ut qui it permiserit aliquid, intelligendus sit sivisse illud

fieri neque impediveriti alia vero Permissio cum consensu est conjuncta atque ita qui permittiti iactum approbati Etsi vero non sim nescius,Remp.& Principes in varias necessitates ac di Gscultates incidere posse; nullam tamen adeo rigidam & indeclinabilem necessitatem jam quidem prospicio, qua approbando imperantes duella de quibus hactenus disseruimus,pe mittere debeant. Hoc vero caepeaccidit, ut nuda simplicidites permissione peccata qyaedam tolerent, majoris scilicet mali metu coacti,atque adeo poenam exigere jam nequeant, quae t

men differri potest, exemplo Davidis , qui poenam dudum a Joabo meritam demum a filio successore exigi voluit, aut si majoris illius mali metus tamdiu duret, ut paena in hac vita non pomit de delinquente sumi, supremus rerum arbiter ac Iudex laborantem imperantium autoritatem sui imperii pis nitudine supplebit, tarditatemυ supplicij gravitate aeternum compensabiti

LXXIV. Quia autem praemissa Quaestio sorte a nonnullis in dubium vocabitur,age,nonnulla duella, licite ab in perantibus permissa aliis credita, proponamus, quibus ad Rationis stateram appensis, quisque bonus & prudens arbitretur, uter nostrum rectius sentiat. Duobus quondam in Hispania

dynastis Corbidi & Orsur , de principatu contendentibus, &alium Deorum hominumque,quam Mortem judices se admissigros negantious,scipio Duellum permisiti Malὰ meo judia cio. Quae enim necessitas Scipionem impellere potuit, qui suam populi lo Rom, autoritatem nullo nesotio interponere

97쪽

potuisseti Livius lib. Σῖ. Alterum Templum nobis narrabit

praeclarus Danicae Historiae scriptor Joannes Meussiua libo. ad Rimum i FI9. Hanc,inquit,gregariorum pugnam alii duo in res ruri excepere. aQuorum unitu, varuN Lungiuagente Danus, ac prosapia nobilissima ; alter, Georgius Tregna genus, e Germania oriundus; urerque, rei militariae faude excediens. Lungitu complures annos Ab Francisis, Galliae Rege, ac Burgundiae Duce Carolo,alis, iί,- ibi mis Principibus nilitaverat; qui virtutem quoque ejuου atques dem, aureo catenissing honoraverant: has' i , quoti inpowpa Regem comitaretur, equi flui collo appenses, velut dei in tot Primcipes msnumenta, Ossentabat. Uio nomine satis κτι commendatuo . ut praeterea gratiam ejus sti οἱ ingeret, armatura affabre secta, quam e Gadita pecum attulerat,muneratur. Ten Ogelii , usi e diuitem varia Fub Principibus multis fecerat, re militia clarum nomen comparaverat, cum moliri bellam in Suecos Christianum Christiernum II.alias appellatum avi acceperat, si quoque Danibu etere, operam, ad hanc expeditionem os erre statuit. Ideo seri dem egregiam quandam armaturam ρ Germaria apportavit, Regi istam, aά captandam eius gratiam donaturus. I fecim, eae obtinuis commendatione Νa, ut Rex istam supra Lungis infimaret. Iam mirisque quaedam aemulatis erat; cum es Lungius, homine Aper grinum,si armorum laude aequalem tamen non Veriorem, anteponi, aegre ferret e re indigena quantu is Teng genus, cui re orederet,nihil esse concedendum existimaret. Et haec res m O. emis modum animos exasserabat multo magis,quod uterque peditae universe praefecturam adfectaret. Raex disdio inte Eedio, quemque, quae donarat, arma induere iubera atque hastis concurrentes exper ri, utra meliora Oent: qui vicisset , iEum AE peditatvi ducem ore. Placuit conditio utrique s es concerrandi, die uac D praedituto, in co-νonassectatorumfrequenti marcum, pacta in ocrium hasta, ad. merserium Luritu emit, qui victoria tamen fructum, vitapaus

γ' se ereptur,noM Iercepit. Male & hi commissi fuerunt. Qui

98쪽

nim gnarus jurium illius Regni ac status, quali, quidem eo ,

vo erat,est,nihil dubitabit,quin Lungius praeserendus omnino fuerit Tengia agello. Et,quaeso, vae Regem necessitas compolit, ut hi ita committerentur ' Nullam sane Historicus memo- rati Nec enim militem huic aut isti adhaesisse legitur. Et si lanulatio ista expeditioni noxia fuisset sutura, eum removeri oportuerat,eui minus jus competebat. LXXV. Solenne admodum Duellum etiam ex Ponto Heutero Dei fio recitat Camerarius Hor. Subcisis. Cent. a. c. n. duorum Hispanorum,Petri Torellij, &Hieronymi Ancae. O ta ipsis primum lis est ex aleae lusi. Hi itaque cum depugnarent, aliquot hinc iκde acceptis illatis ii punctim caesimque sine vulnere ictibus,Torellio gladius manu excutitur. Praesentem ille mortem videns, concedit Ancae victoriam, victum se fassus,ea tamen lege, ne ulli mortalium quae gesta erant,aperiret, sed perpetuo silebito sepulta manerenti malle enim semori, quam cum ignominia vivere. Quod licet sancte promisi set Anca , brevi tamen omnis res gesta in ore suit omnium. Gravior hinc recruduit inimicitia, quae, ut ipsi putabant, non

nisi singulari certamine sopiri posset: itaque Caesari Carolo V. libellum supplicem offerunt, petuntq;,pro Regni Arragonici ac Castellani more, o pessimum morem utriusque petitioni subscribere; locum diemque certamini statuere dignetur. His a Caesare ad Connestabitum remissis, Duellum illis in soro' alledoletano solenni pompa ac ritu instruitur, funestoque actui illi Caesar sipectator & arbiter intersuit ac praefuit. Caesar

tandem luctuosum ejus duelli exitum opperiri nolens sua au- toritate illud diremit,& invitis reluctantibusque severe eo interdixit, Posse enim eos, qui vires experiri, Dies bonorem quor' re elint. contra Mahumetistis, Christiani nominis perpetuoshoses, majori cum honore, ac certa anima cumsalutefacere. Omnia

hic gesta sunt contra Dei Naturaeq; Ieges , etiamsi peracta su I 3 rint

99쪽

rint more regni Atragonici ac Castellani. Nam & duplex inter

illos fuit Duellum, prius ex frivola aleae causa, ηlterum ex va- na exi sti mationis laesae opinione ortum: posteri u s tantum abest ut permittere eo modo potuerit Caesar, ut potius obligatus fuerit prius illud severissime punire. Ipse enim, Caesar hune actum suamq; approbationem rectEarguit,dum cum iis hostibus,qui sortes haberi velint,congredi vult, quos impugnare justum sit,& ubi in nullo versetur discrimine anima quo ipso libdicavit, Duella ista conjuncta esse cum periculo aeternae salutis. Atque ita omnino seres habet. Quicunque igitur actus ita per se illicitus est,ut cum periculo aeternae sal utis sit conjunctus,

is a principe subditis suis minime potest licite permitti; Atque hoc Duellum fuit ejusmodi actus, E. illud Duellum a Principe suis subd itis licite non potuit permitti. LXXVI. Ludovicus quoque Bavarus Duellum perna sisse legitur duobus Nobilibus,Hectori bonTraistia: nigdoris

Sigfrido Fraunbergeroide antiquitate nobilitatis & natalium contendentibus. Et hoc males Qua enim de se inter illos contentio fuit &num alia ratione illa decidi non potuit Z Leh- mannus quoque lib. 7. Chrom. V. solenne Duellum duorum Nobilium peimissu senatus Spirensis Anno I 33. perpetratu nigraphice describit.Imo nonnulla Germaniaeoppida sibi speciali privilegio quoddam Iudicium Duellicum, Mitipis geri rgumpstri hi sinu imit vindicant, veluti Hala Suevorum,

Herbipolis. Et Melchior Gbidastrus ara. a. Constit. ter. t. t. t.

shumbg ιuita ning Non possum quin inseram, qua solennitate Iudicium illud duellicum adornari solitum fuerit; d scriptione illius petita ex Sebastiani Munsteri Cosmographi s.cro. e. it. novis ubi de Hala suevorum disserit. an dieser