장음표시 사용
171쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS.I3s numentis non ob cure licet etiam tum colligere. Postremum Gideas in nummo Sardianorum inscripto NEDXOPLlN. apud O. Segub num, in altero Hi enorum Gaetae Mediceae, ubi ol pro I pari ratione legitur. Unde nata illa confusio in sicripturatirbis Calchedonis , quae modo R, modo X fraefert. Vide Hardui s. de Num. Ant. p. py., & Stephsu. de urb. p. ISO. Praeterea Spanhelm V in marmore Apotheosis Home
antiquitatis argumentum esse ait.
nicae flectae princeps.Primus Excess. Ducis de DeConshire. Alter Oxoniae habetur. daput feminae diadematum. X Caput barbatum, infra quod clava, & literae A - TlΣ ; alter Oxoniae adservatus nomen ANTIE aperte exhibet, & clavae loco ca-d Ueeum refert: ambo elegantes, ac integerrimi. Tob. XII. N. 6. y T. Caput barbatum Antisthenem philosophum Socratis auditorem , Cynicae sectae principem, Diogenisque magistrum repraesentare arbitroi cum ob literas ANTIE utrinque
cet) Sensit eum Cl. Llebe celebr. Froelichius in Notit. Elem. Numis. pag. g . ad Antissam Lesbi oppidum referendum potius numum hunc, de quo vide Goth. Num. pag. I cI.
172쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS.I36 positas , tum ob ea , quae Laertius lib. VI. hunc in modum disserit: Antisthenes Atheniensis corpus firmissimum nactus lucta inclaruit: hic, cum in praelio Tanagrensi pU-gnasset strenue, prae Atheniensibus cunctis bellicae virtutis laudem a Socrate obtinuit: inter alia librum quoque de fortitudine composuit, qui Hercules major inscribitur; ob haec itaque momenta claVa infra caput primi numi collocata mihi animos adjicit, ut laudatum philosophum in eo exhiberi censeam ; caduceus autem in Oxoniensi numismate signatus eum eloquentiae suavitatem fortitudinis gloriae conjunxisse indicat. Ipse insuper capitis ornatus aliquam habet similitudinem cum caestibus, quibus veteres athletae brachia armabant, pannUS Vero eX capite in humeros defluens pallium esse videtur , quod ab Antisthene inVentum proprius Cynicorum philosophorum habitus fuit ; hac tamen in re sententiam meam eruditi lectoris judicio libenter submitto. Caput muliebre una ex parte depletum numini forasan alicui adtribuendum, certae cuidam deae adjudicare non ausim, eum Omne, eg qUo id determinare possemus, adtributum desideretur. (pab
Fulvius Ursinus inter viros illustres caput imberbe Antisthenis protulit a verum argumenta, quibus Fabri in
notis idem probabile essicere conatur, neqUaqUam satisfaciunt.
caab Laudatus Liebe in suo Gothano poetriam Sappho
173쪽
I3T DE VIRIS ILLUSTRIBUS. DLUCETIUS. Siciliae reX. Equitis Roberti Caput nudum. )s Victoria bigas regens, supra quas
MENA, infra vero II legitur. Nuinus Crusta minerali rubra tectus, artificio mediocris, conserVatione eximius est. Tab. XII. N. 8. Moneta haec Menis in Sicilia est cusa : urbs haec a Stephano , & Ptolemaeo MENAI, gentili MENAIOΣ, adpellatur, a Latinis Mense, a Diodoro Siculo M iro, dici-tUr; conditorem vero habuit Deucetium, qui Siculis praefuit eo tempore, quo Athenis Philocles , Romae autem A.
Posthumius Regulus, & Sp. Furius Mediolanus (bbb Coss.
Olympiade LXXX. FaZellus numos senEOS, argenteosqUe optime elaboratos in hac urbe, & Vicinis campis sua etiam aetate inventos commemorat in eXtimo areae circulo inscriptos MENEMN.
Bis mille passibus infra Menas lacus Palicorus conspicitur, hodie Nattia, ubi celeberrimum ejusdem nominis templum olim stetit, hinc diruta urbs Palica ferme ictu fundae distat, quae a Deucetio pariter condita Diodori Siculi aetate jam erat eVersa. Quare, cum a Menaeis, ut diXi-mUS ,(bb) Graecum codicem secutus est Uaymius : fasti bibliothecae Caesareae a Norisio relati Postlitimium Regilleia sem, & Furium Medullinum III ad annum U. C. as I. constituunt.
174쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS.13smus , signatus sit num us, probabile videtur literam V infra
equorUm Ventrem positam Palicam Vicinam, ac praeeipuam urbem denotare, ubi celebre illud deorum Palicorum templum cum ab incolis, tum ab exteris magna religione Cultum. Dubium esse non potest: eos populos fundatoris caput in moneta impressisse, nec a veritate nimium abest, eam Deucetio vivente cusam, cum artes in Graecia illa aetate, quae a Phidia seulptore non multum distat, magnam
adeptae essent perfectionem. Diodorus Siculus lib. XL f XII. fusiore stilo illustre ejusdem regis elogium contexit, & post eum Tagellus hist.dec. IL Iidem autores multum de horum deorum templo, aliisque ad nostrum numisma facientibus loquuntur, praeeia pue vero de victoria Deucetii Morgentium occupantis, quatributo Siciliae universae imposito, praeter immensam divitiarum vim fortis, ac strenui ducis nomen & a Siculis, & a Graecis obtinuit; quare si Deucetii aetate signatus est nu-mus, Victoria bigas agens aliud, quam ejus triumphum, denotare non posse videtur,
MACEDO, a quo Macedones originem trahunt.
Caput nudum cum inscriptione: MALEAONnN. XCorona, intra quam sella curulis, Urna suffragiorum, & in medio clava cum epigraphe: AESILLAS. Q. Tob. XII. N. s. Numus hic in mustis frequens ab aliis jam est editus, sed adeo sibi dissimilis, quemadmodum ex GoltZio &c. adpa
175쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS.ISyret, ut hic recudendum fleeesse judicaverim; ut vero eum eruditis magis jucundum reddam, Latinam adjungo dissertationem D. Jonathae Richardson perspicacis juvenis, qui multum ab assiduitate sua cum literis, tum in pietura spondet.
Coput ignotum, forsan fundatoris imperii Macedonum MA-ΚEAONDN. cco Vas aliquod, claυa Herculis, sella curulis, in corona laurea: AESILLAS. Q. Hunc numum profert Montraucon in Palaeographia lib. IL,
c. I., P. III., sed misere mutilatum, nam in posica parte QCn conparet, ct sella curulis ignoratur , quid sit: in antica M A Κ. . . . filum legitur; pq. Ia I. caput Apollinis esse putat,
sella curulis, ut superius dictum es, ignoratur, quid sit, ct quis demum fit hic AESILLAS, ignoratur etiam. In criptionem Gero Graecam ese, non dubitat; Graecis silicet litoris L, ct SLatinae formae utentibus, ut ex in criptionibus antiquis probat Porro in hunc modum orationem fit. Hic Gero numus ante rem Romanam cuilius putatur: quis Gero si AESILLAS, nescitur sq. ISO. Si in aliquo trium illorum mimorum, quos Ciderat Mosi
faucon, comparuisset littera illa Q, non perdidisset operam, i oleum in demonserando nomen illud AESILLAS Graecis litteris seriptum se, Graeci enim iamc litteram nestiunt. S a Im(ec) Non aliud caput agnosco, quam Herculis, aut AleXandri M. infelici scalpro effetum, qualia in protritis numis aeneiScum epigraphe: ROINON MAXEaONQN. se offerunt.
176쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS Mihi toro Oidetur hic AESILLAS ei stor fuisse Macedoniae, quod commentum in parte probat sella illa curulis ; sed multo melius id, scilicet, solenne esse proCinciae Macedoniae quaesorum nomen in is imponere , ut Gidere es in Gobus nimis Macedoniae apud Harduinum in appendice : MAXEAONDN. TAMIOT. I AIOT. HONAIAIOT. Macedonum Cclo Publilio Puaesore , in corona laurea; in cimella regis. Et quaesorum nomen numis oppositum ex isto intelligis. Et ex hocolloro MAΚEAONDN. TAM POT. AETΚOIT. HA-ΚINNIOT. Luaesore Lucio Pacinnio, in corona laures; eae
Abs re nequaquam erit Diodori Siculi lib. I. da Macedoniae fundatore sententiam commemorare, ita fere loquentis: Osiridem ex AEgypto abeuntem secuti sunt duo illius filii Anubis, & Macedo : ille in scuto pro insigni canem, hic lupum praetulit, tanqUam internae amborum indolis veros indices; & inferius de Osiride agens subjungit: Macedonem filium suum provinciae regem constituit, quae ab eo dicta Macedonia. Sunt vero qui Jovis, & Thyae filium volunt.
CORINTHUS. Fundator Corinthi. Equitis Roberti Abd .
Caput nudum, & barbatum. )C Pegasus cum inscriptione : COPIN. Fabrica, ct conservatione insignis nu-mus pellicula rubra obductus est. Tab. XII. N. Io.
177쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBUS. I ICaput nudum Corintho adtribuo Marathonis filio, sundatori Corinthi, qui a Pausania Apollinis pronepos dicitur,& vulgo Jovis filius, nullo tamen Certo fundamento, habetur : hic postquam aliquamdiu regnasset, absque haerede
Pegasus in Corinthiorum numis plerumque in memoriam Bellerophontis herois sui est percussus. Corinthi Achriae numum esse denotant literae. COPIN. infra Pegasum, quae cum Graecae partim, partim Latinae sint, eum Urbe jam populo Romano per L. Mummium subjecta flatum puto.
TABULA XIII. TIMOTHEUS, & DIONYSIUS.
Heracleae Ponti dranni. Exceli. Ducis de Dedonflare. Caput Apollinis Hercules leonis exuviis te sd. elaVam tenet, tropaeumque construit: ex una illius par
sit conspicitur. Numus argenteus boni operis, & eonservationis 3 SI grana Anglica adpendit. Tab. XIII. N. I. Moneta haec parva mole sua magnam, singularemqUe eruditionem complectitur: imprimis veram Heracleae Ponti originem apud autores adeo Variam detegit, tum etiam Timotheum, ac Dionysium fratres circa Alexandri tempora
178쪽
DE VIRIS ILLUSTRIBVS.I et simul regnantes ostendit, quorum solus Memnon historicus meminit, cujus scripta temporum injuriis interiere, neque aliud edax vetustas reliquum nobis fecit, qUam Compendium a Photio pag. TO S. servatUm, EX quo magnam rerum
moX referendarum notitiam erui.
Pomponius Mela Herculem Heracleae fundatorem facit, Arrianus, & Xenophon Megarenses, Strabo Milesios, Justinus vero , quem ob Apollinis caput Una eX parte, Herculemque ex alia saginatum sequimur, ita loquitur: Cujus urbis c Heracleae o Er initia, eaeitus admirabiles fuere, quippe Boeotiis Iesilentia laborantibus oraculam Delphis responderat, coloniam in Ponti regione Herculi sacram conderent. lib. XVI. c. p. & postea. Igitur conscripta colonorum maiiu, in Pontum delati urbem Heracleam condiderunt. 'Herculi sacratam, atque ab eo adpellatam esse Heracleam censeo ob vicinam specum, per quam in infernum descendit teste Xenophonte de gestis Cyri lib. VI., Pomponio Mela lib. I. c. I f., ct Plinio lib. XXVII. c. a. , qui de aconito promptissimo veneno disserens ita habet: fabulae narra ere e spumis Cerberi canis, extrahente ob inferis Heracute, ideoque apud Pleracleam Ponticam , ubi monseratur ad inferos aditus, acon iis gigni. Haec de urbe sussiciant, duos jam in postica nomin tOS reges persequamUr. Memnon , Ut superius innuimus, Timotheum tertium Heracleae Ponti tyrannum , Clearchisilium, Satyrique (quorum, & Justinus meminit lib. XVI.