장음표시 사용
203쪽
ISyda Ninchilsea & a copia, & a raritate insignem adeo possi- det, Ut eos omnes eaelandos, ct animadversionibus ab eodem Comite magno labore, & assiduitate conscriptis illustrandos etiam esse censuerim; quare obtentum ab illius humanitate singulare manuscriptum, Anglica lingua eXaratum, Italico idiomate donavi, ut eo magis cum tota operis forma contentiret. Cum aUtem hae adnotationes & eruditionem praeferant minime communem, & materiam persequantur nondum satis explicatam, nequaquam dubito, quin eae ingentem lectori Voluptatem sint adlaturae.
II L. COMITIS DE 'VINCHII SI A ex musto
depromti, ejusdemque notis ornati.
Dolui semper, nec minus admiratus sum cum in libris, tum in museis tam raros adesse Athenarum numos, idqUe eo magis, quo pluribus aliorum Graecipe populorum nil misabundamus. Adnotaverant Eques Georgius Wheeler, &D. Spon, itineris socii, diligenter, ac adcurate Vetera monumenta omnia, qVae Athenis obser Uere, mimorum Uerone ViX quidem meminerunt, eos enim altera ex parte MinerUae CapUt, ex altera bubonem referre scribunt f ilum ;altum undique silentium de iis, qui aut caput sangulare aut aversam partem eruditione , ct doctrina insignem exhia
204쪽
Ico Golinius inter Graecos numos plusquam viginti Athenienses monetas edidit pariter cum Pallade , & bubone amphorae insidente, quae nonnisi minoribus aliquibus sigillis in area e formatis, ct inscriptionibus artificis nomen, meo quidem judicio , continentibus discrepant ; hae autem frequentes sunt, & obviae etiam. Eruditus Begerus aliqua fere similia numismata depromsit, attamen Nom. Ire duo aut trianumismata prodit, quae majoris aliquantum momenti videntur ; meis itaque discussis aliqua forsan ab his diversa ex libris, aut aliorum musteis proferam. Mirari desinet, tam raros in conspectum venire Athenarum numos, qui Varias ejus urbis calamitates, ac frequen tes vicissitudines in memoriam revocaverit. Quam multi
praeterea effossi quidem , sed conflati subinde, aut saltem neglecti suerunt a Turcis, qui barbari longo jam tempore
miseras Athenas imperio suo opprimunt. Indolendum sane maxime tam paucos ad nos pervenis et Quis enim sibi persuadeat Athenienses fortata omnium sapientissimos , ac fortissimos noluisse more ceterarum gentium suae virtutis, & stapientiae specimina numis impressa posteris relinquere. Non dubito, quin Atheniensia numismata, quamvis in variis musteis dispersa, adserventur, quae multa eruditione condita sint, qualia e meis ipse forulis proferre possum octoginta, ct amplius, diversa: horum praecipua caelata, & descripta exhibebo, adjunctis aliquot aliorum populorum , ac urbium, quae mihi rariora, & digniora visa sunt; horum
multa a consulibus, ut vocamus, ct mercatoribus Athenarum, Smyrnae, Aleni, &c. mei parentis gratia, dum,
205쪽
post reditum Caroli II. regis, legati m Unere in Turcia fungeretur, suerUnt collecta, quibus numi subinde alii mea industria adcesserUnt. Meo sane in museo, Ut superius indicavi, plusquam
octoginta diversa Atheniensia numismata partim EX aero, partim eX argento adserVantUr, qVae, praeter anticas, aUt posticas rariores, fere omnes Atticae pecuniae argenteae species exhibent, de quibus sub hujus tractatus calcem perbrevem mentionem faciAm, CUVI jam de modo, quo hUjus umbis nomen in monetis, praesertim meis, Variari solet, dis serendum videatur: eccum: A. AΘ. AΘE. AΘH. vel pluribus AΘHNA. AOHNAL AGHNAΣ. vel ASI NAIDN. Erant, qui dum hujus urbis nomen per E scriptum
legerent, caelatore erroris redarguto, H, ut alias in libris notatur , substituendum fuisse putarunt: hos vero magnopere hallucinatos esse testatiar num orum multitudo, qUilio Ce nomen Utraque litera, quanquam E antiquioribus temporibus congruat, scriptum esse demonstrant. B. Spanheim excellenti libro de usu, & praestantianumismatum literam E valde antiquam esse cum Platonis Dii Edit. AUtoritate, tum aliis exemplis, pro Id vero adhibitam fuisse his argumentis comprobat: nomen Urbis Metropolis hoc modo exaratum deprehendimus: METPODOAEITDN. , in antiquissimis item numis AHE. pro AOH, seu AGH-NAIDN , atque OEBH oro OHBH . O in monetis Cretensis urbis Phaesti SmETE. pro OIJΣETΣ. invenimus. D. Baudetot eleganti libro de sutilit des C ages pag. 8 T. Platonem paliter adducit testantem olim si pro H positum X esse,
206쪽
DE NUMIS. ME esse, idque evidenter ex columna Farnesia constare, ubi AEMETPIOΣ. pro aHMHI PIOΣ . conspicitur, adfirmat.
At rem firmemus alio insuper testimonio. De rus Thesaur. Brane Tom. I. Julium Pollucem adfert, qui Erichthonium primum Athenis 3 OO. circiter annis ante bellum Trojanum monetam signasse, literas vero H. D. d. multo
tardius a Simonide, qui, si Eusebio fides , Olymp. LXI. floruit, Graeco alphabeto adjecitas esse, scribit, hinc igitur Begerus Athenienses pecunia, & proinde utera E. septingentis circiter annis ante inventam Id usos fuisse Gnjicit, i Iae rationes meae adsertionis Veritatem abunde ostendunt, exinde tamen nequaquam sequitur omnia ea nUmismata, quUliteram E gestant ante repertam H fuisse cusa, utramque enim simul adhibuisse veteres testatur paullo ante adducta
sibus monetis hae literae coniunctae legantUr , Ut in mea ali
citur; probabilis itaque Begeri est sententia, qui monet rios , etiam pos Simonidem, primis literis, utpote vetust te conspicuis. usos esse censet; quare nUmi antiquitas exstilis his literis, si nullum aliud adsit indicium , probari nequit; observandum tamen in meis numis argenteis AΘR. semper, unico pentobolo excepto, in aeneis vero & AΘΚ,& ADU. comparere; qui tamen E pro H gerunt pro ratione diametri crassiores. ac margine rotundo, & glabro instructi majorem sapiunt vetustatem , alii Vero, qui H exhibent
207쪽
ATHENIENSIUM. 263bent ex aere flavo, ut dixi, conflati tenuiores margine quadrato speciem dimidii nostri solidi referunt; Ut autem primi certo antiquissimi, ita inter eos ipsos '- illi antiquiores censendi sunt, in quibus linea secans A non horigon talis, ut jam fieri solet, sed obliqua est ; hos forsan consequuntur proxime ii, in quibus litera Orotunda pe- - ii nitus sorma adparet edia lineosa in punctum contracta, aut P. Num
forma quadrata lineola media totam secante; antiquiorum insuper averta partes concavae sunt, & typus quadratum refert: horum vero rudis fabrica eos ante Uam artes exco terentur , & proinde remotissimis temporibus custos esse ostendit, cum Athenis satis mature floruerint artificia. At de his fusius alias agemus, ubi etiam signati capitis, aut integrae figurae Palladis, bubonis, rami Oleae, coronae, am- , phorae , ac aliorum symbolorum in Atheniensibi is numis frequenter occilrrentium causam adferam , quanquam
de his ab aliis satis explicatis pauca discutienda supersint. Qui Athenarum primam originem, atque incunabula ipsa nosse cupit, Strabonem , Pausaniam, Diodorum Siculum , Stephanum ByZantinum, alios, qui de his multum disserunt, ac inter recentiores itinera Equitis Georgii Wheeler, O D. Spon adeatia De Attica nihil autores ante Ogygis diluvium mEm
rant, post hoc autem ineuitam, regeqUe per I 8 O. annos ad Cecropem Usque destitutam fuisse testatur Metari ius.
Ogygis in Attica diluvium contigit iuxta Labbeum simi 'mor . sis aliis ejusdem calculis, anno I 38. ante Alexandri
208쪽
i . h. gni lanus, & I 62. A. X. Pausanias Aetaeum in ea regio- quae Attica dicitur, regnasse, Cecropemque generum,& successorem habuisse scribit: Metu sius in libro, cui titu-Negnum Atticum Apollodori locum adducit , quo ex Ix pag. Agraulo Actaei filia, Cecropisque uxore, Erisichthonem pa- . , tri praemortuum , tresque filias Agraulam , Hersem, &Pandrosam natas es e dicit. Strabo Athenarum fundatorem Cecropem facit, id est: ejus partis, quae ab eo Cecropia dicebatur; erat haec eXigua eiVitas rupi insidens, quae
iubinde aucta Acropolis nomen , seu Athensensis arcistulit. Vetera Atticae nomina in Meursio, aliisque autoribus est legere et quare inferius nonnisi mutati Cecropiae in Athenas nominis , harumque incrementi causas detegam; jam vero sermonem de Atheniensibus numis prosequar, primumque numisma mole qUidem minimum, maXimum a tem pretio exhibebo.
Caput Cecropis gemini, id est caput viri diadematum,
cum capite mulieris conjunctum. Parvulum qUadratum, intra quod MinerVae caput, literaeque AΘE. nomen indicantes. Parvi hujus numi metallum est: argentum, eonservatio bona, fabrica rudis. Tab. XV. N. I. Numum Atheniensem es e quis negaverit P Figura autem biceps Cecropi fundatori, primoque Athenarum regi adjudicatur ; diadema enim barbatum caput reVinciens, ostendit regem
209쪽
I Ssgem , eaput vero muliebre adjunctum Cecropem loqui tur, quem hac forma Athenienses ob inductum, ut tabant, matrimonium repraesentarunt, & ind2 mensium Ja-II. pag. Anuarium I MEAION. adpellarunt. HUjus aetatem ante Deucalionem fixit Justinus lib. II. MeursiUs ex Apollodo- p. h. ro eum media ex parte hominem, cetera draconem somniavit &c. Uti autem veteres omnem historiam fabulis, commentisque vitiarunt, ita etiam Varias duplicis Cecropi adtributae naturae caUsas adsignarunt, qUariam plurimas, ne Omnes dicam, Meursus produxit, ac TZetZis autoritate confirmavit; nam eum biformem dictum adserit, aut a statura, qua communem duplo superabat, aut a duplici, quam callebat
Iingua , Graeca nempe, & AEgyptia , quod valde rarum iis
temporibus. Alii ex eo, ut diximus, Cecropem geminUm Vocarunt , quod eum primum inter Graecos feminam viro matrimonii vinculis adstrinxisse censebant, cum antea pecudum more commiscerentur. Cl. Dr. Potter Athenaeum citat
lib. XIL, ubi legis a Cecrope latae meminit, qUa polygam a prohibebatur; an vero id felicius unquam indicassent
veteres, quam repraesentato matrimonii autore per conjunctos sexus utriusque facies, quibus arctissimum conjugum vinculum exprimeretur PNemo, quod sciam, numismatis hujus unquam meminit , ct maximus hujus & praeteriti taculi antiquarius, Baro scilicet Spanheim Borussae regis legatus (qui omnia
210쪽
DE NUMIS fere celebriora Europae musea & inspexit diligenter , & per
summum otium examinavit) illud non modo antiquissimum, sed & unicum esse testatur, quod Cecropis a variis antiquis scriptoribus ita depicti caput exhibeat , nisi si & sequens numus ad ipsum pertinet, a quo quidem ille non magnopere abhorret.
Inter antiquissimas (gg) monetas, quas reIiquas nobi
fecit edax vetustas, hanc nostram recensendam puto, PIU -ribus innixus indiciis, iisque claris, & adtentione dignis; nam imprimis ipsum opus aetatem ei longe anteriorem praefert , qua artes perfici coeperunt apud Athenienses, qui eas tamen velut primi coluerUnt, & primi etiam, ut aliquorum est opinio, pecuniam signarunt aversae quadratiuUm atque literae AHE. formae antiquissimae totidem sunt, ut di-XimUS, remotae antiqUitatis argumenta, neque aliquid via
deo , quod eam dubiam facere posset Dum huius numi antiquitatem extollo, nequaquam EUm ad Erichthonii fabulosa potissimum tempora referendum esse jacito; sin illis tamen credendum esset, qui Erichthonium
primum monetam percussisse volunt, non ita a veritate alienum videretUr, hunc etiam ei adtribuere. Quid enim Verisimilius, quam ut Erichthonius adversam numi partem Minervae capite Athenarum patronae, aversam vero Cecropis conditoris facie, ut depinximus, condecoraret, non tamqUam(geb Antiquiores dicere poterat, si ea in luce rei numariae
vixisset, qua nos hoc in argumento fruimur, praesertim post editum a Cl. Barthelemy Tentamen Palaeographiae Numismaticae, V. Mem. de Acad. des in cripi. O bel. lat. T. XXIV. pQ. so.