Nonnulla de morbo scrofuloso tentamen inaugurale quod ... ad medicinæ lauream rite capessendam in celebratiss. I. R. Archigymnasio Ticinensi mense augusti ann. 1834. una cum thesibus adnexis publicæ disquisitioni submittebat Joseph Lendinara Veronens

31쪽

dosi refracta adiuinistrata, praesertim eum Rup pressa sit expectoratio, quod Phaenomenon Saepe saepius irritationem auctam indicat. Sunt quo que laudandae decoctiones seminum lini, hordei, altheae o xi melle squillitico admixtae; quibus pharmacis si pluogosis resistat et lentum cursum habeat, tunc squilla, extracta dulcamarae, cicutae saponi medicinali juncta erunt adhibenda; quod si admodum rebellis videatur medicaminibus et excreatus sit purulentus, febri, sudoribus nocturnis juncta etc. Cortex peruvianus, mirrha

et lichen istandicum syrum diacodii aut laudano liquido Sydenhammi admixtum sunt omnibus

praeserenda. Cum vero tonax sit morbus, et corpus uui- versum macie consectum, tunc absCiSSa est omnis spes salutis et vim tantum symptomatum

mitigare debemus lenioribus antiphlogisticis, emollientibus, et antispasmodicis. Non infrequenter hoc tertio morbi stadio, quidam aerumnosi es- sectus generantur, uti Pedarthrocax , tumores albi, hydarthroses, caries, hydropes, quae omnia

nullam admittunt curationem, sed gravius modibum exasperaut et vitam in extremum adduculit.

32쪽

Qui chronicis detinentur affectionibus. melius se habent in collibus , exceptis ulcere pulmonum detentis. II. Medicus, quo plus potest . aegroti gustui cum remediis obtemperet. III.

Terror non raro convenit ad morbos quosdam fugandos. IV. Pathema animi caussa plerumque gravis et frequens nev rosium.

Hydrops exitus non infrequens exau- thematum irregulariter decurrentium. VI. In chronicis quibusdam articulationum morbis essicax remedium in saxa.