In Academiae Almi regalis Collegii Theologorum Neapoletani ortum oratio Carolo Borbonio utriusque Siciliae regi a Cajetano Confalone ... dicata

발행: 1751년

분량: 25페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

CAROLO BOR NIO

CAIETANUS CONFALONE

D. D. D.

Iamquam , SERENISSlME

REX , multis obaeratum nominibus me Aelianatum

Principi, Magno Regni Cancellario , promtear id tamen potissmum es , cur eidem gratias habeam immortales, quod ad Ῥices suas fisbeundas adlectas , viam velutisra-

3쪽

merit, qua tuis advolvi pedibus a picato

liceret 3 mihique omnibus naturae , arti

que prae sidiis desituto, ad tam Ingularis gloriae fasigium pateret accessus . Fruar

igitur tam excellenti fortunae benescio ue nec praeclaram adeo nanciscendi patrocinii tui occasonem oscitanter e manibus labi sinam.

ddulta fuere profecto , quae me iub initium

ab hoc aditu laudis non removerent modo, sed ab errerent omnino θ cum viderem ob quentis animi mei reverentiam tantae amplitudini parem asserre non posse. Audaciae notam verebar, quod mei pene immemor , paucis hisce puellis tuum voluerim in con- pectum venire, oculosque lacessere. Sed metum omnem, quem l a nominis tui λει-

jesas ine P , e vestigio detersi penitus 3

atque adeo prae entem fecit eximia illa humanitar, qua Collegium Theologorum per Regiam S. Clarae Aulam farciendum, in-

saurandumque se epist . Ex eo quippe ad bene de me ipso nerandum , fgnum aliquod fusulisse visus es. Nec m di persua

dere poteram, me cum illo honorum societate non iri conjunctum, qui cum arctus siocietatis nexu conjungerer . Patere igitur,

4쪽

Rex invicti e , impolitam hanc orationem, Collegii faciem referentem , nomine tuo tegendam , a me tibi Mi ue ac veluti Decimen jam resiluti Collegii accipere ne dedigneris . Ea quippe, ea es indoles ingenii tui, ut nativis quibusdam igniculis ad litterarum tutelam feraris. Non aliunde accersitus, ingenitus tibi liberalium disciplinarum amor, cum sanguine a majoribus tuis

accepi l . Et sane nis inconcussa Annalium es , tot tantisque Scriptoribus perpetuo mata , ab Carolo inter Caesares Magno per quem bonae artes diu consepultae , tandem aliquando revixere Te originem tuam repetere luculentissime comprobaret et idem ipse , pos babito veterum suffragio , per te dilucide evinceres . Heredem tanti Principis ostenderet Studiorum Universias in hac principe Regni urbe ex integro veluti resiluta , ac regia bibliotheca donata. Osenderet Gymnasum publicum Petiliae regia muni centia excitatum pro illorum commodo populorum, queis ad hanc Ursem di ilis patebat accessus. Et f cetera deessent, ostenderet denique Collegium hoc no-srum theologicum diu tenebris ob tum, a Sa

cra Diuitig Gorale

5쪽

era Majestate tua protino nitori reductum

adque tantam per te exis attonem devenis tum , ut cum Germanicis, Gallicis , Hi panicis, ceterissique demum Europae insegnioribus Academiis jam de dignitate certare videatur . Haec quippe ita praeclara sunt,

ut eorum decus nulla unquam obscuratura

sit aetas . Reliquas igitur praeclaris artuas res cum domi, tum foris gestas recen fere praetermittens, Deum Opt. Max. , ut diu Sacram Mast tem Tuam cum Serenissima Conjuge , ac Sobole ad populorum tuorum felicitatem incolumem, forentemque praestet , obtesabor. AE tuos tandem pedes provolutus, radens tum benevolentiae erga Collegium hoc nostrum , cui Clarissimi Praedecesores tui tot jura contulere, tum humanitati tuae, quae rarier ceteras tuas virtutes

emivet, Te rogo , atque obsecro, ut publicum hoc obsequii mei pignus aequo, libentique animo excipias. Quod fuero confe-quutus, erit profecto , cur ego de me magni e sentiam, el7' mei Collegae omnes in hoc tames levi monumento claris am nominis tui gloriam , animique magnitudinem admirentur , O praedicent.

6쪽

uod prae ceteris hic adsidentibus praestantissimis viris de Sacra Doctrina optime meritis , hujus Academiae natalem diem celebrandi munus unus Ego adsumserim ; haud temere , PatreS Orna

tissimi, Auditoresque Optimi , sive dicendi materiam , sive temporiS OPPOrtunitatem , vel lectissimorum hominum fiequentiam expenditis , a me factum existimare Velitis . Etenim quamvis lingula ista hominibus ad dicendum accedentibus timorem non levem facere consueverunt , mihi tamen laetitiam aeque, animumque Vel cessantem, vel nolentem ad clicendum impulere . Dicturus enim eram de Theologiae Academia , cui instituendae non parum imdustriae, studii, ac laboris tenuitas mea, ope D.Germani

Iuliam almi regalis Collegii Magistri adiuta, contulerat. Facturus insimul verba de Theologorum Collegio, Re- im munificentia excitato , & ab inclyto Serenissimo ege Nostro CAROLO BOR BONIO , quem Deus nobis seros in annos sospitem servet , prisco , unde maiorum nostrorum desiuia deciderat, splendori restituto, novoque insuper nitore adaucto, cujus regimen Abellinatum Principis Magni Regni Cancellarii nomine impraesentiarum immeritus gero . His accedit vehemens amor, & ardor, quo ad honorem, & decus huic Collegio, quod inglorium, & inerti situ squalidum diu jacuit , comparandum incensius , seror . His animo sese obversantibus , tantum abfuit, ut dicendi onus Mirectarem , quin mihi Votis omnibus expetendum, & libenti, accensoque animo adripiendum censiuerim. Qui mecum

7쪽

ita sentiet, nullius cet te temeritatis, quod unus ego in hunc lectissimum illustrium virorum consessum ad dicendum surrexerim , me redarguet , sed obsequentis , accensique animi mei votis humaniter ignoscet . Hac ego cogitatione erectus , ct confirmatus , stadium hoc litterarium ingi edi non dubitavi . Etenim si quid est in tanta honoris amplitudine jucunditatis, ut certe debet esse plurimum, ejus ego fructum, non nisi facto virium mearum Periculo, Percipere me Posse spero . Age ititur, ad ea, quae jam animo destinavi, adgredior. Et

quoniam in nullo commodius argumento orationem meamvet sari pcsse censeo, quam in hujus illustris Academiae,

quam sub faustissimis Regis Nostri CAROLI BORBONII auspiciis natam gloriamur, Vel indole, Vel munere exponendo : illud potissimum exponendum arbitror , quae ejusdem sint munera . His summatim delibatis , quae litterarum a primis earum in Europa incunabulis ad hoc usque Collegium nostrum Theologicum fuerint fata, enarrabo . Mox quid Theologiae praestet Academia, quae hujus curae, qui usus, ct quanta demum in illa excitata Auctorum sit gloria. Intelligitis, Reverendissimi PP., Auditores Ornatissimi, haec orationis capita invitationis loco esse ad conventus nostroS; neque hic agi, ut expleantur desideria vestra, sed ut accendantur, neque ut extinguatur sitis, sed ut excitetur: neque huic explendae Parti, sermone Opus est prolixo , aut arte oratoria elaborato . Quamobrem non breviter modo, sed & simpliciter de omnibus, quae propositi , me dicturum polliceor . Utar licentia , quam dudum sibi adrogarunt Philosophi: siqui-dcm illi legibus eloquentiae, quas iamdudum deseruisse

a junt , soluti , veniam certe consequuntur , si rerum potius momentis Auditorem abripiant, quam si demulceant Verborum lenimentis . Pretium scilicet sermonis facit artis absentia, quando ornari res ipsa negat, con

tenta doceri.

8쪽

Porro ut rem altius repetam, ipsamque Academiarum nascentium originem in lucem educam , OPerae pretium facturus arbitror, si breviter de Aegyptiorum , Chaldaeorum , Persarum, Graecorumque litteris initio quaedam delibemus. Aegyptios itaque quod attinet, sapientiae , subtiliorisque doctrinae curam solis Sacerdotibus eorum fuisse cordi compertum est. Cum enim Ρhilosephiae studia, cumprimis ejus, quae in contemplatione sita est, otium postulent liberale , nullis nisi Sacerdotibus permittebantur , queis onerum immunitates, largique redditus, honores, otiumque , Diodoro Siculo fatente Oredundabant. Quid igitur mirum, si omnigenae doctrinae professores nosce in sacro ordine extitisse Eusebius a , & Clemens Alexandrinus 3 observarint; ipsa nec abnuente Scriptura, in qua Moysem legimus , omni Aegyptiorum doctrina fuisse imbutum Quae vero Aegyptiarum scholarum instituta , eadem fuisse pene Chaldaicarum, Persicarumque , concordi t stantur ore Diodorus Siculus vi , & Strabo r . Ad

Graecas potius gentes, quae prae aliis litterarum gloria videntur floruisse, trajicienda est Oratio. His enim, ut magnam partem eruditionis nostrae , sic etiam nomen hoc Academiae debemus acceptum 6 .

i) Lib. I. eap. 1τω Σὶ Lib. p. de Praepar. Evang. Lib. 6. Strom. 4 Lib. 7. Biblioth. cap. 29. s Lib. I . Geogr. 6 Tenendum igitur Academiam initio nonnisi locum unum Athenientium Suburbiorum gymnasiis instructorum audivitia. Fuerunt nempe Athenis olim praeter alia suburbana tria cumprimis splendore aedifici rum, & gymnasiis celebria: Academia, Deeum, Coenosarges. 41orum posteriora duo praeclare persecutus est Meursus lib. a. Athenarum Attica inrum Cap. a. Quoniam vero platoni in Academia isthac schola philosophiae publica suit concessa , & quidem omnium prima ; hinc scholae philos phicae nomine quam maxime Academia illa Attica inclaruit. Academia quoque omnis plane Platonis schola dim est,& qui eam doctrinam amplectebantur Academisi; qui cum sententiis ditanterint, nata hinc nomina Academiae Veteris, Mediae. . Novae . A quibus cum plurimum alii

9쪽

Sunt enim anni sere hi simille , & ducenti , quibus

ad Graecos utilium litterarum studia Pe enerunt, magnifico quidem nomine, sed tenuibus initiis, ambiguiLque progressibus. Erant pauci quidam adscitis enim , quos favor, & adulatio eveXit, Tyrannis, numerus non ultra septenarium excurrit erant, inquam , pauci inter claudos, vel labantes erecti, quos sophos appellare coeperunt, quosque si Penitius Perspicias, modestiori hodie philosophorum nomine vix in duas . Mirum prosecto emicuit in illis ingenium , sed tenebris obsitum in plurimis hebescebat: vera, quae falsis confuse admixta emergebant, dies melior secrevit, & luce sua pei fusit. Talia fere sit ni rerum omnium principia, cum Drivatis auspiciis difficilia adgredi contigerit . Nulla enim tunc temporis auctoritas publica scientiis Patrocinata . Nullae conantium societates , communi agentes consilio . Prout unumquemque aut ingenitus ardor, aut oblatum alterius exemplum , aut fortunae ludentis opera ad meditanda sive Coeli portenta , sive naturae arcana, sive inorum indolem impulit et ita situm illis studium addixit , laboriosius illud, α minus foecundum , quod Primi nullis uti ducibus possent ; secundi primis uterentur, nondum, uti par erat, Uiarum gnaris. Cogitate homines aliquot exterarum rerum cognoscendatum desiderio accensos, dare se in viam , & Giaerere iter per dumeta , nullis antea hominum ve1tigiis signata ; quaerere autem singulos non communicato cum

reliquis consilio ; quaerere ibis auspiciis, nulla adjutos

abirent eirea semii Christiani secundi , & tertii confinia, extinctum sensim est ipsum Academieorum nomen , & invaluit Platonicorum appella tio , quemadmodum recte scribit S. Aug. lib. viii. de Cis. Dei cap. ra. Ceterum primo omnium in Italia Romae videtur illa vox reducta in usum Paulo II. Pontifice: idque non ut olim , de specie scholae phil sophicae , aut schola ipsa , sea de Collegio aliquo is ihoc tempore Romae commorantium , & priscae doctrinae collapsae restitutionem aliquam in iiituentium : eoque deinceps in Italia passim id genus Academiae institutae , ti nunc etiam in irequente sunt usu. Disiligod by Corale

10쪽

authoritate publica . Ex his iam animo percipitis, Auditores , quem illi eventum destinationis mae habituri

essent, qui scientiarum regiones, nullo antea tritas Pede ingredi , & lustrare sustinuerunt . Mirum illos non plane tota aberrasse Vial Testantur autem emicantes Pasi sim radii Ueritatum , non omnem illorum conatibus ilic-ccisum defuisse. Atque ut eximii nihil fecissent primi illi cum Thalete Milesio, nisi quod indicassent , & jam

signata reliquissent posteris ve1tigia , exant lati certe laboris gloriam primam , uberrimamque meruisunt. Per. venias enim a Thaletis anno quinquagesimo nono, quosophi titulum oraculi occasione acceperat , primo itatim seculo ad Pythagoram in Italia , ad Anaxagoram Athenis docentem, secundo ad Socratem , Democritumque, & Platonem ; tertio ad Aristotelem . Atque hi non jam se se intra mentias continere suas Vel voluerunt , vel potuerunt; maluerunt inter plures diffiundere , quae sibi detexisse visi stat, admissuri, aliquando etiam quaesituri auditores, quos sua docerent studia, & sententias. Quum res ita se haberet litterae faciliores adcessu

esse coeperunt . Hinc multa in litterarum cultores redundavit commoditas, redundas tque etiam utilitas in rem Omnem publicam , nisi dissidia intercessisIent, & rixae philosophantium . Quos Piofectus sperare non licuisse set, si Porticus, & Academia, Lyceum,& Horti consensissent ad investigandam communi consilio , tradendamque communi opera veritatem y Si certa ab incertis , a falsis vera, utilia a sit perfluis apte, & concorditer distinxissent, convertissentque studium suum ad optima 8 Si non eminere singuli supra omnes, sed juneti muniversi ad altiora adspirare maluissent 8 Id quando male consiliti neglexerunt , laudem quidem in eo merer tur , quod acroateria aperuerunt, & in instituendis aliis operam insumserunt. Ast in illo dedecus incurrunt, quod gIoriae magis, quam Veritati studentes, quibus umque poterant artibus sectam augere , & evehere mam , de-

SEARCH

MENU NAVIGATION