장음표시 사용
11쪽
omnino tu quod iubebat facere noluit; quibus si adhibueris ualde probabilem CaSauboni einendati0nem iubebatur, in-nino correctum locum habebis in Opil. aer cap. 13 medio: In teranilis te aulicis tum impius, Palat et ex in re g. Osscrt uernaculis glosSi meram Scaligerus scripturam eruit: in uernulis: Clud Alb. c. 5 qi ou esset ianiani iam in te milituris o superbiam, Palas. et exe MeSte Gratero, qui scripturarum ali 0nem accuratius SalmaSio notauit, quippe qui suherbi in Palat scriptum esses docuerit. Atqui nexus Sententiarum sagit ut ut scribatur: quod esset inimi iam inde militaris ac superbi. Nam fertur in scholis saepissime can- tuasses inter puerulos quam emendationem nostram omniunt certissimana esse illud ipsu in D suherbiam testatur stini liter in Opit Macr. cap. 44. In Palat exo. , in te maritus temere Scriptum est ubi iamen aeg. inde praebet: ibid.: quana et omnia eius a militibus eruasa sunt: alat et
babiliter illa ab editoribus laeseria scriptura AES es. Onam.
odium eum tenebat ortim, de quibus apud se probatum, quoia fures fuissent Palat et exin, in aegio: probatum esset qu0rum utrum praeseram haereo; ibidem cap. QO: rion nunquam et orationes et poetas in Palat. et ea c., etiam hoc loco dubitari licet utrum illius codici auctoritas an
orationi concinnitu niagis respicienda Sit, certe in cod. regio oratores Scriptum Si ibidem cap. uerum Gallicanae mentes it sese habent iurae ac retorridae in Palat et exe in reg. et ut . altero: retrorsae'. illud solum probabile est et consi matum Max et Balb. cap. s. in IIadita c. 14s fuit enim litterarum et poematum nimὶtim Studiosissimus in Padal et exe , in regio omnium studiosissimus; quae quamquam non contemnenda Scriptura est, tamen haud
scio an nata Sit ex illa nimium studiosissimus emendata ubi uocubalum nimium gli SSum SSe coniici0, persaepe enim quae in Pulati codice cerruptae quidem Scripturae deprehenduntur, eas tu reptio male mutatas SSe intelleximuου qua de re explicate dicemus in dissertatione de horum Scriptorum codicibus; quorum qui extant iam hoc loco assii maro licet omnes e libro manuscripto istium, ipso lacero marte quae corrupto derivatos esse; 0rro Iadr. cap. 23 Peragratis Sane omnibus par tibus . . . . in morbum in ciuit lectualem, in Palat et exin, in reg. letalem quorum etsi illud inaudit una et nouum amen dubito an similiter atque adiecituum censualis in Gord cap. l: . usurpatum Sit. Consulto praemiSimus eXcorpia, quae a Palatino codico
non discrepare Intelleximus quum ex inaniunt scripturarum consensu Sententiae probabilitatem nostrae lucere cuique in propatulo Sit. Jam ea sequuntur, quae ita a cod. Palatini scripturis abhorrent, ut nunc praua earum nunc probabili mutatione discrepantiam naiam esse intelligatur Alex. Seu cap. 10:
uideo quid uos moueat ad hoc nobis addendum alat;
si hoc nobis nomen auendum XC. Teg. Prosecto indoles Orationis quae ab ii uorbi exordium capiat petit ut nomen addatur. IIadr. cap. 4 et de suis ilectis multa uersibus comyosuit, amatoria carmina scriPSit Palut reg., o Steriora interpreti alicuius uerba esSe quum alia tum maxime copulae desectus probat, nec uero Grai enues nec Salmasius
toria carmina uersibus composuit perspexerunt. In eap. IT uerum alia ui quum lures series a rouocanuam liberalitatem r/nciseis pariter et se attererent Palat. ,
pariter et se varieti attererent reg. et Xα, temere nisi forte omnino scribi praestitit parieti et e nitererent; neque abest suspici quin uox parieti test Grui ero integri codicis uerbi adiecta sit ab eo qui e pari iani Scriptis excerpero salinasio uisus est Clod Alb. cap. 6 standi stipenui facti itatem et pallii coccini utensti Palat. . coccinii exin; probanda est Pal. scriptura quanquam alibi mire terminatandiectiva ibi reperiuntur, ut in Clod Alb. c. si tinue illi ioco nutr/cis etiam porphyri nomen inuitum est, ubi porphyrei uel porphyrii uel purpurei scribendum eras, porro Alex. Seu cap. ex nummos plurimos sp uraui et quidem
Ex qua collatione quum satis pateat qui Salmasio ex integris pari iani libris excerpsisse iesus Sit eum olum pependisse e cod. Palatino, duo praeterea diici necessu est, quae opinionem illius unditus euertant. Vnum in eo consistit, quod in excerptis idem qui in eod. alat. editione Mediolu-nensi et Veneta ordo uitarum reperitur, ibique potius disiectaseae quam apte e Se nexae Sunt, quas quidem turbas quis dicat iam in scripti suisse pari iani ipsius certo quodam consili et ordine uitas pertexenties Ergo qui XCerpsit non ritu eo dicem Palatinum quam editor Mediolanensis inspexiΝs censendus est. Alterum, quod maXime rem cauSamque Continet, eo nititur, quod citat e Sex prioribus uitae Maximini capitibus
excerpta Graterus extare dixit enotauitque 7 sere illa ium
12쪽
Palat codicis scripturis consentientia, ut iam manifesti erroris negligentiaeque Salmasium Summum lioquin uirum conuincere liceat, quippe qui aXimini cap. L hanc nolam adiunXerit , , cusque vartianus SuPertores enhn omnes Nitas tam liquia mihi liquet, quam ιllum lium praeter artianum earum auctorem merito oSye ui teri Hactenus enim Spartiani excerpta antiquissima et optimae notae, quae quidem aecerpta in Aleaeandrum Seuerum uesinunt eumque innimn quae PraeceSSerunt, uitarum auctorem recte faciunt. Hinc igitur incipitaul. Cayitolinus. Ergo igitur qui e Capitolini quoque uita excerpsit eum non tam pari iani quam omnium historiae AuguStae scriptu-
Tum uita ea Silem quae ad 0Stram aetatem perlatae Sunt cognitas habuisse neceSSe St.
Jam ne igitur codicis Palatini et regii estimonium douilarum auctoribus mirifice congruens Sequamur Abnuo equidem ut qui maxime. Illi enim ut breui probem eur omnino dissidi oportere credam uita Valeriani, Gallienorum, triginta tyrannorum, Claudii iis in libris Capitolino Hesio natae sunt, quamquam estimonio opisci apertissimo quasi necessitate adstringimur ut eas a Trebellio Pollione Scripta esse ta
tuamu , s. Aurel. Cap. I. - at enim praeter rebellium
Pollionem etiam Capitolinus easdem uita pertexuit, quaeque in historiam Augustam quondam librarii receperunt Secundum codice non Pollionis, sed huius pera acta esSe nos existimare neceSse est. Uerum in uitis illis mirum est, quod quamuis triginta tyranni imperante Gallieno non cxliterint tamen ejus appellationis causa Scriptor non legitimis e principibus duo qui alio empore uixerunt adiecit atque uno libello comprehendit'); quam ipsam curam idem opiscus in Firmi cap. lorebellium Pollionem Stendi Sse aperuit, ut quae hodie cireum serantur uitae trietinta tyrannorum, Claudii, Valeriani, Gallienorum minime dubium sese queat quin rebellio Pollioni, non Capitolino ribuendae Sint. Vere autem nisi Vopisci Seripla extarent, ea de re quaesii-onem instituere dubitaremus, quia quem codices exhibent nuctorum recensum haud scio an quodammodo tueri liceret t): Sic enim Spuriiunum, Lampridium, Capitolinum omnium quos Aurelianus secutus est principum integram quemque hi Storiam eontexuiSs diceremus, ex qua postea quispiam librarius y s. Trebelli Poli trig. tyr CnP. 1. f. Casaub. proleg. edit. in ipsiensi horum scriptorum
Spartiani adrianum, et Caesarem, id Iulianum, Seuerum, Peου c. Nigrum Caracallam, Getam Lampridii Commoduni, eliogabalum, Alexandrum Seuerum, Diadullienum; Capitolini Titum et Aurelium et Uerum Aia et Antonino', IIeluium Pertinacem, Clud Albinum, Opit Macrinum, Maximinos, Gordio nos, aX et Balbinum, Valerianos, Gallienos, triginta tyrannos , Claudium Selix eret. Dua ratione conssaiae libris nonnulloroni scriptorum historia Au ru8la alius aliam uitam temere diceretur de compo Silo conteXutScte.
Verum enimuero illo modo minui librorum auctoritas monebat ac uirorum dociorum pes rei contio uersae dirimen duc ad irritum redaciae acrius Stimulabant nos, ut c
ini egro e narratione uitarum auciores erueremus odicum
nex Iecio testimonio. Neque enim Doduellus, qui de scriptoribus hi est. Auguste uberius ceteri egit, pleraque non reliqua secit. Tam illo uana eriticae arii praecepta Secuius est, ut de partiano, uni pridio Capitolino, Vopi Se prorSus indignam erudito ciero quin ingenio Suo Senteni iam dixerit. Ac ne disquisitio nostra eius refutatione distineretur, praemittenda esse duximus, in quiburi proba ratio cerneretur criminationis illius. Primum quidem Do duellus a praecepit dign0Seendorum auctorum ibi accepi is nunc Stetit nunc discessit, ut quae omnino Sequenda esse docuerat, mox ipso oblitu esse aut futilitate corum perspecta prudens deSeruiSSe uideatur. Duum uis cuina IIudi . Veri Caesaris, Antoniorum, Veri Augusti, Commodi uitas a partiano Scriptus Seso Sum pSerit, quod in iis earundem rerum conSimili narratio reperiretur es pag.
43-47.), tamen Cassianam uitam eidem deberi negauit,
quam etiam ipsam cum M. Aurelio Parii in Congruere inteI-
lexit pag. 49, 50 er et nisi aliae cauSue accederent non ex historici quae dicuntur testimoniis petitae Doduellus
eius Consensu rationem iantam habere non debebat in Pe- Scennio narrationem uerbis iisdem atque in Seuero passim expreSSam adeoque quod in una idem in altera peccatum esse
pax. J7 , Caracallam denique egente uitam Seueri egere iuberi pag. I uidit, neque haec amen iam unius Scriptoris earum uitarum indiciu habuit, sed Seuerum Lampridio, Nigrum ci Caracallam Capitolino uindicauit, contenditque eodem soni utrumqae usum esse pag. 57-Ga); Sic imprudens ipse uertit, quae de Iadriano, et CaeSare, Antoninis Ael Augusto Commodo dixerat; cur enim similitudinem
13쪽
narrationis, quam his In ullis deprehenderat, non eadem ex causa repetiit neque pari ianum Hadriani et Ael. Caesaris, Capitolinum Bononii et Aurelii et Veri Antoninorum, Lampridium
Commodi scriptore eundem quemque auctorem transcripsisSostatuit Idem quum Capitolinum Graecos et Latinos rerum auctores eonsulere solitum perspexisset: pag. 66, Pescennium Caracallam, Getam nullum Graeci scriptoris ueSi igium
prae se serente illi assignauit uiam quaestionis Solam eam DSSe Contendit, qua ex Sua quisque narratione Scriptor Ognosceretur pax . 420, iam etsi de Cassiana uita quaeren neodicum auctoritate prosectus est pag. 49); 0mina principum, ad quo codice proderent uita datas esse, tu Commodo,
sdem mereri concessit, contra in escennii, acrini
pag. 7 et e vitas nomen Diocletiani librariorum
temeritate illatum esse statuit Verum in eo genere quae-Stionis non ita agendum est, ut ubi o certi indicii cognouimus a librariis mutationes facias esse odicum testimonium aliquamdiu spretum mox sile dignum habeamus, In quo procliue periculum est assii mandi id quod probare aggredimur et pro uero umbram arripiendi. Et haec quidem inconstantia Doduello quoque eam fraudem secit, ut Capitolinum usque a Pescennio seribendarum tiarum exordium Cepisse posuerit. Huc accedunt opinione eiusdem multam uidelicet Iucem obscurae rei laturae, si ulli rationibus iterentur. Vitam Seueri ab tertio auctore Scriptam es pag. 4-57 et Commodi ultimam paritaniae historiae esse ibidem et in pag.
51 et 2 sumpsit, causae anten ab eo expositae magis
Vulcatium Gallicanum ut alterum historiae AuguSsae Scripto em itingunt; quem ipsum inchoatae a paritano historiae reliquos principe addere uoluisse maxime e loco eurrupto
cap. III. cf. 0du pag. 2, 5 conclusit, ubi Vulcatium, sine iuste siue iniuste ' Scripsisse ut in cod. reg. legitur)facile quidem suspiceris, at nobis hiStoriae AuguSia ejus, qua noSiram ad aetatem perluta St, auctorem quaedam instituti sui causa nouasse coniicientibus parum satisfacias, praesertim quum etiam haec sententia: omne qui imperatorum nomen uel iniuste habuerunt, apte defendi possit.
Ne haec quidem ausis nituntur uis, quae eodem loco monitus dixit a Vulcatio nullam praeter CaSSi ui iam contexi aniseribendique consilium susceptum esse, ut Spartiani historia
abSolueretur es pag. 5 init. , quae quo minus probabilia Sua ponte Sunt, eo diligentiorem probationem petunt. Porro Pescennii et Alex. Seueri eundem scriptorem suisse ex incerto testimonio licuit, I pag. 4, 64 non enim Salmasius cod. Palatini scripturam quamnetu libenter, - est Grutero: quam ne tuli ueniter corrupit, Sed corruptam emendare uoluit. Ut uero quos ante retuli integra Sint, ne sic quidem in uita Dcscennii ueteres illo quaeri necesse est; quia scriptor in cap. 31 uitae eiusdem Achillem et Alexandrum Macedonem commemorauit. Quod Script 0r Alexandri in cap. 5auciorem rei nominauit, quae eadem nun aperte significato testimonio in Sept. Seuer narratu St, idio duello argumensum esse uideri non debebat, ut qui Septimium contexuisset eundem Alexandri uitam cripsisse negaret pag. 5. I numenim atque eundem Hadrianum et Ael CaeSarem pertexuisso statuit, quanquam in illius uita non aperto auctore tradita Sunt, quae in Capite OSteriori tertio repetis a Maximo sodebere partianus professus est. Nimirum egregiis an exilibus in scriptis uerseris interest, tam uero peruerse ille scribillabat, ut perpaucis abSolVeret, quod Se 0pioSe expositurum esse promiserat. Denique Doduellus Septimium Seuerum Vicioris cum Lampridii uel pari iuni ex parte congruero cognouit, I cuius rei rationem quum male haesisset utrum
huic duci quidem illius atque auctori an Mario Maximi ab utroque transscripto tribueret, tandem dubitare se innuit an Victor e Lampridio Spartiano pependisset. Atque eo ualdo notabilem negligentiam uir doctus comprobaVit, qui si aliqua
sollertia esset in uitis conserendis usu Maximum non soIum Sept. Seuero, uerum etiam Caraeali 0 Getae, acrino, Heliogabalo, Alex. Seuero ConteXendi uuctorem narrationis a Victoro et Spartiano et Capitolino adbibitum esse inuenisset. Ac satis de Doduelli praecepi is uerba fecimus nec enim diiudicari quicquid ille sen Si reseri modo, quae uniuerse senserit, n0 omne criticae ueritati numero habere constet.
Ac Maximinos, Gardianos, Maximum et Balbinia in ab eodem eripiore pertexto esse patet ex eo, quod in quoque libro haerere se scriptor ipse professus est eundemne Maximum Pupienum an duo principes haberet cf. MaX. mai.
14쪽
cap. 24 Max iun cap. 7; porro in teriti eorum quos dixinuis libri Max et Balb. cap. lia tanta est autem histor iborum inter se errantium imperitia uel usurpatio, ut multi unilem Mainimum quem Payienum telint ilici, quum erodiantis itae uiae temhorum scriptor Mazimum dicat, nos Payienum quum et Dein typus Graecorum scriptor Maximum et Balbinum imperatores uicat factos
contra Mazimum post Gornianos uos et a Mamimo ictum Mawiminum, nou a PuDieno ubi quum Scriptor alibi nonaei Maximi scripserit aeglexeritque Pupient, uere Seriplum fuisse quum II erodianus . . . . Maximum di ut, non Papienum coniiceremus, iis haec non ip Sitis Capitolini, verum alius scriptori Latini ab eo in considerate transscripta uerba esse doceremur eiusdem uitae cap. 16, 17 l, Duodenim in cap. o. acriter ille perstrinxit idem in serius iue. 16. ut probabile amplexus testimonio epistolae c0nfirmavit,
ut eiusdem imperitiae, in quam iam acerbe Supra inuectus eSt, 0 Rem et reum Cum ueri comm0d praestiterit. Ex quo Causa perspicitur, cur in Secundo libro orti cap. lo inter
quos erat Maaeimus siue Pupienus et in cap. 9 exti .:
qui GordianuS Posthac Sic enim necessario Scribendum eo loco est cum Balbinoo Pupierio siue Maximo uertitus adeptus est imperium nun uiuenus Maximus et Pupiens Maximo similiter atque Clodius lege utem Coelius Iaalbinus cap. 20 aximin maj , cap. O Gordit. Scripserit. Ergone, quiSpiam occurret, Capitolinus non ipsam erodiani Scripta e gebat,
Si modo uerum est ea quae supra attulimus tib illo esse li- unde assumpta Prosecto ille non modo non ipsius Graeci scriptoris libris usus St, uerum eorum ne interpretationem quidem integram norat. Nam et reticuit nomen Ierodiani,
ubi continuam eius narratiunem ira nSScripsit quaeque Sic tradidit ea adiecto auctoris nomine alibi iterum tetigit, et narii alio ipsa Ierodiani tum continet, de quibus Graecus nucior suis in libris non retulit, tum leniter nautata apud Capitolinum reperitur. In Max et Balb. cap. 6 estimonio Dexippi et Herodiani Maximus et Balbinus principes a Senatu aduersus Maximinum cum puer Gordiano lecti SSe traduntur, quod intermissa Herodiani mentione in cap. 2 O prorsus similiter litteris mandatum est. Acmaximini maiori uita pau- issima eaque admodum euia continet, quae non in Ilerodiani Iibris leguntur; cxtremum cap. , cap. O lis, ni Soz, 19 24 si obiter eum Ierodiani lib. VII. duodeuiginti prioribus capitibus conseruntur: primo quidem e mera horum interpretatione nata esse intelligi Ite et diligentius tamen inter secum parata Sententiam nostram si abilire Nam in capito O
eorum quos in Suspicionem conspirationis diluetos itemque in cap. te quos in Germania hostes Maxim occidit Capitolinus cerium numerum prodidit, Ilerodianus desilire intermisit num uero illum quem uis de medio Sumptum memoriae traditurum suisse putemus Praeterea Capitolinus quanquam quemadmodum Maximinus accepto de electione Gordiani Augusti senatui omni ex parte probata nuntio Se geSSiμset per- Sequens Maxim mai cap. 1 7 init. mirum quantum ab Herodiano discessit lib. VII. cap. S), amen illi narrationi latentiora huius uestigia adimiscuit; quod ex his cognoscilicet Capitol. alia ille amissis amicis qui eum tri- aere non Poteria ut consilium habuit, qui facto Rus esset se tacebant, ut qui factum senatus facili titillabant Sic enim partim Salmaesti, partim nostra coniectura Corri rendum locum sese arbitramur scripsisse pateat porro Capitol. ibidem: e consilio a concionem processit, in quo concione multa in Afros, multa in Goraianum plura in Senatum ilia it.
Neque uero narratio tantum uerum ellam oratio, quam
Maximinum habere Capitolinus secit, debetur scriptori, qui
Herod uerbis de suo quaedam adiecit iisque mutationem adhibuit; qui enim neget uerba postrema ergo si uiri estis, si uires habetis eamus contra senatum et Afros, quorum omnium bona os habebitis, resipere eloquentiam Graeci Scriptoris eadem in cap. 4 exii . lib. VII. dicentis, acquummaximinus eadem occasione permotus in Gord. c. 4 uerba aciens inducitur etiam initium eiusdem concionis Herodianiae eo in oscitur: s. uerba reum nos in Germania nomanam et enuimus potestatem, reum nos Illyricum barbaris inclicamus, Afri idem Punicam raestiterunt eum erod, ut Graeci scriptoris oratio duo in membra ab Latino diuisa esse intelligatur. Atque etiam ordit. Cap. oratio, quam de electione Gordiani Augusti iuuenis habuisse sertur, ex Herodiania ii VII cap. E partim nata cSt, quod quidem haec uerba probant nos enim, qui Procuratorem eius Maximini moribus et ita consimilem Occiuimus, nisi facto myeratore salui esSe nou OSSumuS.
Nihil tamen minus eae concione quum alii rebit tum hoc
disserunt, quod quam Herodianus pud ipsum Gordianum eam
apud plebem Africanam Capitolinus iuuenem habere secit;
ergo hic utebatur Herodiani historiis ultu alicuius script 0ris narratione istis Duem Tatium Cyrillum interpretem illius
15쪽
Latinum suisse e Maxiiiiiiii cap. I. admodum probabiliter nobis odia ere videmur, ii 0d quem ille ordinem esset in uitis scribendis seculus eundem Capit0llnu Se Seruaturum esse eo iii Ioco pollicitus est. Ac quamuis ex Herodiano petita sint, quae de Tito accepimus cs. cap. 1 IIa X. et rebell. Poll. cap.
de ibique Salin. , tamen si Scriptor eum ipsum legisset nescio an uartini, non Titi nomen litteris proditurus fuisset. Duod expresSius Sane Latini cuiusdam scriptoris indicium est.
Ilis cogniti iure ambigas, uirum Tatium Cyrillum erod. lib. VII. cap. 2 es cum a T. cap. 10 respicientem illo
autem, quem modo igni si cauimus, Herodiani locus emere est a Casa ub uno praetermiΝsus in adnot. d. cap. 13 Maximini), an ipsum Capitolinum dicas obiurganduin esse, quod de de Herodiani iam praue Senserit, ut eum ab Alexandri partibus alienum aximino nimis sauiNSe contenderet Uuumquam posteriorem ineptissima Cyrilli in iei prelatione uerboruin καιεμελλε ποιησειν et secis Set Si uixi SSet cap. 13 ax. corruptum iudicium secisSe probabiliues eo uidetur, quod non integros libros Herodiani egit eiuSquo de expeditionis Persicae eueni senteni iam ab Latinis Scriptoribus toto ut dicitur coelo abhorrentem os AleX Seu cap. 57 obiter cognitum habuit; qua sola affirmantes Capitolinum inductum esse ut de Graeco scriptore male iudicaret poti8Simum uerba eius quantum vivemus Max. cap. 3 respicimus Sic qui scripsit eum et probrum Alexundri et laudem Maximini erodianium in libris dixisse sui nece SSe St. Duorum uero Capitolinuri illud in Alex. Seu cap. 57, hanc in MaX. cap. l. aperuit; nimirum non quod erodianus clade Persica de qua retulit probrum Alexandro illatum esse manifesto uspiam dixisset sed quod opinionem de illa principi optimo minus honoriscam et a publicorum fide testimoniorum es cup. 57 dissidentem concepisset, contra Maximinum Splendida uictoria ponicitiam cs. Μax. 13 si uixisset uero consecuturum suisse existimaret partibus illiu alienus SSe Capitoliuo uidebatur, quod contra Casa ubonum et olsum dictum uolumus; cs Wolsit edit. praef. pag. 4e). Eundem uero interpretationem Herodiani
aliena narratione miStam legisSe confirmant nonnullae orationes epistolaeque ad uerba Graeci Seriptoris accommodatae. Litterarum enim quas Herodianus principem de Germanica
uictoria ad senatum dediSSe retulit VII. 7. ipse quidem exemplum non edidit, at edidit Capitolinus in cap. 1e subditiciarum quidem et ad narrationem cap. 1 superiori essi-ctarum orationem de euentu belli uniuersi senatui scripta ni os init. cap. 13 altoque abier0diano silentio praetermissam cs. cap. S in medio posuit, quum non ipse confinxisse
sed ab alio, qui Graeco auctor aliena uerba Ddmiscuerat, homine consciam mutuatus esse cognoscitur ex eo, quod illam integram persequi superuacaneum esse dixit; similiter epiStola, quam senatus ad rect0re procincturum ut ipsi Gordianoque fidem seruarent cohortandos amandauit, es.
cap. II Max. ab Herodiano commemorata tantummodo est ac breui narratione expressa es. VII., γ), a Capitolino
autem ipsa excuSSa diligentius Sic tamen ut sententias illius ab hoc repeti ias Sse nemo ignoret.
Quod quum Capitolinus dissipatam magis Herodiani quam
continuam narrationem adeoque ne illam quidem integram noSset, ac neque fontium quo adibat natur perspectu nec usquam probato ueri inueniendi tudio Cyrillum iansscriberet urgentibus praeterea Latinorum scriptorum admodum diuersis opinionibus fieri non potuit quin et mirae in ordinem rerum Herodianium turbae ab eo inferrentur et quaedam iterarentur putidiSSime. Nam Senatu consultum, ex quo Gordiani
imperatores uocati sunt, in Gord cap. 1 tacitum Cordo, opinor, at Scriptore praecipiente appellauit, uerum Herodianus concionem iacitam dixit ut Maximus et Balbinus Aug.
eligerentur ab ordine amplissimo in cupitolio institutam, cf. VII. cap. Eo cum cap. 2 libri ejusdem adeoque ipse Capitolinus in Maximini cap. 14 ubi eodem de consilio egit
iacitum senatusconsultum, quasi omnino non cognitum habuis-Sei, ne uerbi quidem commemorauit Scilicet in Gordianis Cordum, tu Max maiore Cyrillum sere exscripsit tria porro in
cap. ed Gordianorum miscuit, ut plane inaudita ac nouas res ibi prodiderit; nec enim ium senatores in Capitolio sed in curia congragati suerunt, quum Seditio praetorianorum per Maecenatem et Gallicauum essecta est, os VII. ES nec eodem empore it, id ortus tumultus, quod milite Gord. tertium principem magitabant, ibidem et cap. 26 lib. VII.
Herod. , nec denique ueterani ad curiam concurrerunt, quum tertius Gord. 8Set Aug. appellatus. Duarum quidem seditionum et causam et tempora Capitolinus confudit, de quibus consulenda sunt Herod. lib. VII. cap. 26-29. Ac quum Capitolinus in aximi et Balbani ullam excepta capitalis illorum principum inuidiae exposition cf. cap. Id cum Ierod. VIII., es. praeter ea, que supra attigimus, nihil ex Herodiano transcripserit nec toto in libro plura de Maximo quam de Balbino uerba fecerit, scripturam cod. Palatini in cap.
16쪽
lo haec sunt vitae de Maae eae Herodiano Graeco scriptore magna eae Marte collegimus es ibi adnot. Casau et ruteri)spernendam esse et quae deleti uerbi et Maminio reliqua sit, sententiam eiu Lutini Scriptoris esse perspicitur, quo etiam in Maximinis et odianis contexendis partim usu sit. Nani Maxilia in majori uti paene omnis, Gordianorum, aX. et Bulbini exigua tantum pars conssata ex Herodiani narratione est, cur igitur nunciam primo in libro illud scriptor consessus est, in quem liba Si uplius quam in teritum conueniant Ergo Cyrillum Ilerodiani interpretem eundemque uitarum earu in nuctorem in Xtremo Max et Balb. iobabile est ea dixisse, quae etiam aperiores ullas altingerent luod enim deincep de imperitia historicorum Maximum et Pupienum eundem fuisse Senitensium dixit ei iam haec alius iijusdam, qui Graecos auctore Ll, Latinis accurale discrevit, scriptoris peruersum iudicium haberi oportere Supra docuimus. Ac Dexippum Graeciam auctorem e e0dent, e quo Herodian una, Seriptore Capitolinus cognouit qu0d ipse quod ain- modo in plinc. Maximinorum Significauit, ubi Cyrillum lion solum Ierodiani uerum omnino Graecorum interpretem Latinum dixit. Ac Dexippo ille Secunda parte tribuit ut cuius raro narrati0nem tranSSeripserit huiusque si usia potius
ac fragmenta quaedam Cyrillus uide in Latina redididisse, quibus Capitolinus similiter est atque Herodiantis usus. I amin Max et Balb. cap. 6 ualde incommodo loco mulieres
Aquileienses capillis arcuum neruis usae esse traduntur testimonio Dexippi quam rem bis non itato auctore praemisit, ibid. cap. 11 et ax iun cap. 7 similiter in cap. 6 Ma X. iun Scripsit, quod in G0rd. cap. 10 repetiit, in quo
posteriore illum Graecum priptorem et Si audatus non est,
tamen transscriptu in SS B proXime praecedentibus putet. Ac
ter Dexippum de uiginti uiris aduersus Maximinum ni issis disseruit alio enim pertinent Max et Balb. cap. De oratio Gord cap. 4 ius eri in qua princeps illos commemoret dubium esse n0n potest quin ab interprete Herodiani et ex ipsi prosecta Sit, quum prior pars ex illius, ex huius uerbis posterior conStet.
His auctoribus Capitolinus Cordi scriptori Latini nugas
ineptiasque addidit; qui obscuro iantum principes descripsisse et ex Opil. aer cap. I. et e cognoscitur quod Maximini
minoris es. cap. I. 2 dx Gordiani iunioris cap. 1 et
2l ac tertii es. Pup. 22, 27, 31, 34), deinde Maximi et
Balbini te s. cap. 5 o te uitas paene integras ex eius illo
scriptis compoSuit Eundem licet Capitolinus propter putidam rerum levissimarum errationem liquutie acerbe perStrinxerit os Gord cap. 2 et ax et uulb cap 4), tamen adeo est uetu rem amplexus, ut cum ControuerSae rei haberet iudicem locupletem es Gord. c. 7), Seque metu cutem quaedam narrare diceret, ne quae ille dixi S, et ipSe praetermi-Sisse argueretur c s. cap. 2. MaX. iun. ab eo litterarum exemplum petiui in cap. 4 0rd. eidemque epi Stolam cap. a Maxi in iun inSeriam tribuimus, cui Capitolinu haec praemiSerit Sane equul PraetermisSum tueatur. Atque licet hic Latinis scriptoribu plures noesset Vulcatium Terentianum, cap. 1 Gordis. Curium Fortunatianum MaX. et Bulb. cap. 4et S; Cordum iumen sere sol uni transscripsit, ut Cuius libri apud eum tantum quantum e Graecis Ilerodiani ualuisse uideantur. Iam quum Dexippi narrationem ab reliquorum Aeripiorum discreverimus, Cordi autem ueSi igia tum e rei uni inanium, qua dicitur memoriae prodidiSSc indole tum ex opinionibus eius a Graecis auctoribu diSerepantibus cognoReantur, qua Cordus Scripserit citam ibi facile dispicere licet, ubi eius nomen perscriptum non est. IIuius igitur narrationem sese probabiliter coniicimus in ax inui cap. 1-9,
partem p 0Stcri 0rem. Verum adhuc ostendentes, uitas Maximinorum, Gordianorum, ux et Balbini ab eodem Scriptore Contextas SSec quo pacto ille esset in iis scribendi uci Salus expendentes iure diceremur disiunetiora secisse a consilio dissertationis no Strae, niSi praeterea extaret, quibus rebus Capitolini narratio ab reliquorum uitis Scriptorum disseret. Nam eas, quas diximus uita Capitolini Sese nemo negaud. Docet en in hoc a persuadet ut omnium librorum mirus Consensus Sic narrandi genus a uilis quae sero Spartiano tribuuntur
immane quantum dissidens, idem laciunt ullae Trebellii Pollionis in codicibus sero Capitolino tributae qui error
quomodo natus sit, nondum a quoquam explieitum esse sentiens Statuo in antiquissimo quodam libro iamiam
deperdito et fonto qui extant omnium uilis Capitoliui proxime adiuncias suisse Trebelli Pollionis, cuius nomen pri inae earum Philippo praeniissunt esset deinceps uero
17쪽
pronomine: hisdem signis caretur ita sere Trebelli POMlionis Philippus eiusdem Decius, eiusdem aleriantis, eiusdem Gallienus e cet. quum uero membrana Philippi
ac Decii uitas comprehendens extincta esset seri non potuisse quin qui e Iacero libro uos codices derivarent, ulli uocabu- Ium , eiusdem ad Capitolinum referrent, alii Omnino ut est in regio cod. nomen Significare mitterent. Duam coniecturam nostram magn0pere confrmant uerba librarii uitae Max et Balb. Subiuncta in eod. Palat. erylicit silii Capitolini a mimus siue Pupientis et Balbimis, incipit eiusdem Valerianus. Duare etsi Valerianorum, Gallienorum, triginta tyrannorum ullae Trebellio Pollioni tribuantur ne
cesse est, tamen proXime iis praemissae Maximinorum, Gor
dianorum, Max et Balbini, quae si audis illius ansam praebuerint, cerusSi me a Capitolino Scriptae Sunt.
Iam autem perspecta plurium Capitolini uitarum indolo certa eius scriptoris indicia haberi haec Iicet quod et Graecorum et Latinorum scriptorum ibi narratio reperitur, atque
in illis Herodianum et exippum, in his Cordum, qui potissimum transscriberentur dignus Scriptori uiso esse, deinde quod maxime Causam seri ratione atque epistolae ab illo receptae subditiciae pleraeque Sunt, quales quidem ianium abest ut Spartianus Ssumpserit, ut niSi eri quadam ege de qua infra dicetur litteris nulla omnino mandauerit. Nam quod olsus in praes Herod sui uniuerse dixit Latinos hist. Aug. Ruetores cerium Sse litteras ex actis publicis petiuisse id in Capitolini ei te libellos non conuenit adeoque rationes Maximino tribulas qua ille ab erodiani concione multuni diuersa esse putabat, Maxim mai. cap. 1 et Gord cap. 4 decerptas ex hac Sententias prodere Supra probauimus; ut quod de Graeco scriptore, idem de Capitolino uirum praestan
tissimum sentire debuisse necessario consequatur Ornt. Cap.
ISMax insertae fidem Casaubonus et Salmastu iure addubitarunt, alteram ualde miror hunc e monumentis publicis depromptam existimauisse post collationem a Casaubono fine-daot ad ax mai. institutam, qua in posteriori ratione prioris sententia repetitas SSe probaret. Atque haec duo etiam in uilis acriui et Diadumeni cernuntur, qua minime dubitamus ei scriptori uindicare, qui
Maximinos, ordit. Max et Balbinum perteXuit; qui quum in Macrini cap. I. Iunium Cordum ob inutile eius consilium
uita perlexendi principum obscuriorum nique ob plenam rerum suillissi inarum narrationem reprehenderit non solum cognitos sibi libro Cordi fuisse ostendii, uerum etiani prorsus ita ut scriptore in Gordianorum cap. 21 de illis se sensisse innuit. Porro in cap. 9 ct lo continua uerodiani narratio reperitur, quam illi Graeco Scriptori, non alii cuiquam tribui oportere discas e capitis 1 uerbis: Scienuum praeterea, quod Caesar fuisse iliciatur, non ustustu Diauumentis puer, quam discrepante in ab alii Scriptoribus Senientium Herodiani osse indumeni Bueior in cap. 2 dixit. Ergo Capitolino Macrinum et Diadumenum idem quod Gordianos et Max ac Balbinum scribenti occidisse videmus, ut de quibus in una
ulla non adieci aucturi nomine retulit, ea in altera traderet auctore citato. Eundem enim Diadumenum quem Macrinum contexuisse mox docebimus. Accedit uero illuc, quod scriptor quum epistola in uitam a crini intulit, tum a Ne allatarum exempla non iam uere Scriptarum imitatione acta quum fide digna habuit Sententiam enim orationi Macr. cap. Gab ea quam uero principe cum Senatu Communicarunt multum abhorrere cognouimus e Dioni Cassii lib. S, cap. 37; ubi, quas Graecii Scriptor ab Macrino et Diadumeno litteras senatui missas esse dixit, easdem coaliauit Capitolinus, quum earum uterque meminerit, quas Macrinus Senaioribus de suo siliique imperio primas rudiderit. Jana Vero ille Iocuples pro seclo eius rei ierii ies, iliSe enim Curiae quum de nouo illorum viii et Iinii agebatur Senator intererat, in alio minis uirmat epistolani in dieii in SiendiSSe, quae quamuis de patro ac silio inseri pia mentione in tamen Diadumen Antonini contineret nullam. Atqui in Capitolinia ratione non modo non neglectum nomen Antonini est, uerum praeter Macrini Auxu Aii delectum honore quoque expo Siti Sunt, quos Antonitio puero milite decreuerunt. Jure igitur ea ex ingenio scriptoris alicuius actorum publicorum monuiuenia iiiii laniis nata esse existimatur. Atque ut in Macrino sic in Diadumeno, ubi iam eri uinnarrationi Capitoliniae indicium latero breui diximus, quasi uere Scripturum epistularum exempla proditu Sunt, qua ex
ipsis facile intellectu est non ab iis saetas esse, a quibus
Seripior putauerit. Uuanquam ni in ceriam rem non habemus, qua litteras ab Macrino uxori suae et patri a Diadu mono datas cf. cap. 7 ct S cuincamus insilicia esse, aulamen in iis sente uti ac leguntur, quae quoui ab homine mediocriter duntaxat illorum condicioni pertio epistolae n.
hiberi potuerint. Praeterea idem in Diad. quod in Macr. iudicium Scriptoris de Antoninis est; tu cap. 3 huius uitae
18쪽
qui principes Antonini nomen, qui cognomen uel praen0men acceperint explicatur, alqne in illis iit pius, phil. Ver. , Comm. CaruC. Guia, Diad. . eliog. in his duo i, ordit., Seu . Peri. Jul, Maer numerautur; quod quidem discrimen omne e Si in Diad. Seruatum cap. 7), idem ruciere enuntia loruin ordo atque eadem uerba, quibus illud Significaretur, relenia Sunt. Dua de re nihil in Gela et ar ne in superioribus quidquam Antoninis radiium est, licet illa de p-pellatione ibi mulio aptior Iocus disserendi sese obtulerit. deque tamen cur hoc ita se habeat mirandum Sti quum alii auctori eas, nas modo diximus, uitaS, alii Macr. et Diadumenum debeamus. Quem ipsum ut eundem Gordianorum auctorem sui,Se contendam inducor contentiones horum loco tum: Muer Pap. nec inter Antoninos usu Antonini et Gord eap. 4 tantitan autem . . . . auSCTUSe-Tit es etiam Gord iun. cap. 7 . Neque praeiere ut dum e St eum pluribu numero Latinis scriptoribu Dindumenum e Mner pertexentem usum esse de Mario Maximo es. Maer ei p. 7 Var. Heliogabalus cum Heliog. cap. te et i Hor in Pleraque Mar. Maxium . . . . , i deierea Diad. Cap. di init es cum Vict en p. XXII ted. Lollium
auium Vrbicum is in D ad Cupitolinus cap. 9 ut alios Bulture Peteri in uilis citauit quantum Lollius Urbicus in historia sui temporis ficit, Max et alb. e. lo: Nero uiantis litae stiae tem vorurn scri se tor G0ri .ei p. ei Vulciat. erentium m qui sui temporis Scripsit historiam, Alex. Seu. 37 Gorgilius Martiali eiustem se Oribus scriptor, ibid. cap. e ut Herod. Giaecus se ii pio risur in libris te myorum sitorum. Nam iure
noritio nil ullinu eo loco Alex. seueri, cuius ut iam iisdem dc nu Si nou posesinita non Capitolino tribuere. Et evoquidem ibi pertiores tiam in Macr. et Dia d. Sunt. Brru'
tio enim Ieruiliani et ex ippi passim apparet, ut ruginei in eius ium Sine certo consilio nucioribus Latini admiSia, tum aliqui si e n in laeta mentione sontis ex quo manaueriti tranS- Seripi Sint Herodianum in capp. 2 et 7, Dexippum in eap. 49 eis auit Capitolinus, praeterea illum Silentio praeiermitten ex 'erip-it tamen in cap. 9, quem lucum interpro ian Unuenia bonus emero nobi illum obiura asse videtur, qu0d
DXir. et oroide parca suisset, ab illi auara tantum p pDl- Inla 8Set. Et enim ex Neiod uerbis, quae Capit. periere8peXit, et e Voeabulo: tipistum, quod per Se 0n apium
it, scriptum suisse puliciam intelligi licet. Porro epistola es. o. 6 atque oratio cap. 5S Alexandri in uita reperiuntur, quarum poSteriorem nemo concesserit eam esse, quam ille vero habuerit, priorem autem Senatus acii peti iam alienis, non suis uerbis Capitolinus affirmauit, qui quum in annalibus quaedam se reperisse ait, c. 7 ne sic quidem arbitratu no Siro dem meretur, ulraque enim Mar. Maximus, qui haud scio an praesectus urbi imperante Macriti esset os Dio Cass. l. LXXV lit, c. 4
c. 5, 3l, F, G Alex.), aut Acholius, aut denique Encolpius, quo Alexander familiarissimo usus est cf. cap 7
Capitolinus. Nos Acholium noli usum Sse coniicimus cap. 64, ubi valde probamus ipsianam coniecturam intima, non itinera clibendum esse. Confirmant uero sententiam nostram a Capitolino Alexandrum contextum esse mentio Herodiani in cap. 5 iniecta, quam ipsam Cap. in MaX. m. cap. id respexisse probabile Sese Stendimus, porro probrum v e Cordo tactu in Macr. I), quod praetermiNSi illustribus principibus obes curiores ianium contexuiSSet, quo Se B p. praeter Clod Alb., aer. Diad homine laude indignosci iam clarum principem deseripsisse professus St, uerba denique cap. 3 Heliog. Cum lex Seu . G miro congruentia, quorum illa 'apitolinia osso infra efficietur.
Atque ui in universum dicam, ex quo quid inter Capiti lini et pari iani scripta intersit perspiciatur, ille uita e pluribus Latinis Graeci μque scriptoribus composuit, hic Solo
Mari Maximo in scribendo auctore Au est. Duod ut X- plura re muri maxime similitudo narrationis inter Victoris eius qui de Caesaribus scripsit et Spartiani Sept. Seuerum inter-eedens sestit, qua in uia est, ut iis, quae ricior adiecit de suo et Coi Pisae iudi orationis uerique contraXit Sceptis prorSu eandem rerum narrationem uterque Cognoscatur memoriae prodidisse.
De eo consensu narrationis of Scitolii, Annae, Gruteri Aru-izeni uti noti nil cap. XXolet. Casauh et Salin adnoit ud P. Seu rapp. 1 et 18.
19쪽
Dua quum universa' des Spartiani scripsis doctrina nostra niteretur, eius quem modo profitebamur e0nsen Sus alionem planius significandam esse existimabamus Primum quidem utriusque Seu collationem in Stituere ruisum est Viet. in cap. XX haec de Seuero tradidit: Uelit Seueritin Ustim,vito praeclarior in Teyublica fuit nemo , quenι quanquam inacta aetate mortuunt ius itio elogioque lugenuum sanaeere auStruentes illum iustum nasci ut emori minime convenisse scilicet quoa corrigenitis moribus nimium pos quam a ueterum innocentiam quasi mentium an tutem yeruenerant clementem habuere Spartianus consimiliter de eodem in cap. M ile hoc senatus ita uilicauit, illum aut nasci non ebuisse aut mori, quoi et nimis crureolis et nimis utilis reisnt blicae et tueretur; porro ibid. Viet. δεο-rum infinita caeste ruuelior habitus ac cognomento Per- tinctae, quanquam ob tillae parsimoniam similem ipsum magis ausciuisse lures Dutent nobis mens a crea uiuum prona acerbitati myositum; iam cum uti istam hostium, quem tamen uti bellis ciuilibus solet conuicio loci auAlbinum e tulerat, caussa ea osita nouissime conclusiS-Set VHid, stiaeso, faceres, si tu osses ille resyonait: ea perferrem, tiae tu: - eadem part expressit ita in cap. IT uenique cognomen sum Pertiniacis iston uam e stια Noluntate quam in morum parsimonia uiuetur habuisse δ)nam et insinita multorum caeste crustelior habitus quum quiuiam eae hostibus eistem se sui)pliciter obtulisset tityusillaeisset: ipse φλ quia facturum esset, non mollitus tam
prudenti uicti intersici istim iussit. Vici bld L It iste
velenclarum cuyistus factionum quo einceps mitius ageret necessitudinem facti lcisci maluit, ne Patillatim .... proceueretur . . . eliae G yruueris, Grinis I raecipue adeo ιν nullo congressu misi lictor discesscrit χuxeritone imperium subacto Persa um rege nomine Abyaro. eques
minus Arabas simul adortus ut est in ditionem redegit
In cod. scripturi est qui quan iliana id quiarii Schoitus iure mutauerit utque emendauerit probabiliter: Dilreria Arntaeeniunt intolerabili illi scripturae adhaerescenteIII. I Deest ad nexus integritatem asperitatis notatio id uero partiani non librarioruni negiligeritiae tribuiritu K, qui Maxiluui 'gli ςenter trangscribens nescio nil a cis miserit quanqtinui alii putant acerbitati imposituri . Similis enim incuriae exempla infra asseremuS.' Sic seripstinus, ut ententiam ad icturi et cod. Pal. uerbi proxime accedentem efficeremus.
prouinciae modo, Adiabena quoques ni terrarum macios cesseectaretur in tributarios concessisset. Ob haec tanta Arabicum, Adiabenicum et Parthici cognomento patres uiae e. Iis maior astyressus Britanniam, quae aveo' titilis erat pulsis hostibus muro muniuit Per transuersam insulum recto trimque ait Hem Oceani, quin eti Tripoli, cuius , pii Imia Oriebatur, bellicosae gentes submotae uocul. 9uae factu ritu facilius eo atrabantita, quoia ' imylacabilis uelictis Strenuum quemque vraemii extollebat , - part in cap. 7 et 1, Fuit Praeterea ne tenuarum tipidus factiorium λrope a nullo constressu nisi uictor disceSSit. Persarum essem Abyarum subestit, Arabas in uitionem, uiabenos in tributarios coestit Britanniam, quoi maximum ei/ι imherii lectis St, tur Der transuersam insulam clucto utrimque ait Hem oceani muniuit, tinue etiam Britatinici nomen iacccseit. Trinolim tinue ritinuus erat contusis bellicosissimis stentibus securissimum euuiuit ac populo Nomano diurntim oleum ratuitum ac foectinuissimum inueternua clunarit. 7 Inem tim implacabilis elictis fuit, tum au erissenuos inclustrios quosque uilicii singularis. Atque haec hactenus. Nam quae praetere uterque de Setieritate in latrones Seueri, de uitae ab eo Scriptae de dos editione militum in Britannia laeta de mori principis, donomine Antonini liis tribulo tradidit, eodem iure persequin ubi licuisset, nisi Victoris et Spartiani narrationem et sententiis et uerbis congruere iam satis Superioribus intelli
Neque in Vict Caracalla cap. XXI ulla sententia reperitur, quam nun part expres Serit uerbis iisdem de nomino Caracalli es. Vici. c. XX init cum pari cap. 9 med , de bello Alemannico Viet. Q. l. cum Spart. cap. 10 exti . . de
st Sic choitus scribendunt rebatur, certe reliqui interpretibus probabilius. ego tui ne Schotti quidem emendatio omni ex parte Placeret, ο ς tubam scripturam quae ni eo utilis erat, maxime qui dein uerba Spuritani quod maximum eius imperii decus sat respiciens.' In cod. legitur quo haud dubie id quod nos scripsimus Victoris ipsius eat.' Sic necessario scribendum est Casaiab. 8 sentiente Salma Sio . . . in ueternum gruit donauit. eri ut neque in codd. Pal. ,reg. ut uocabuluiti tigium legitur, neque in cap. 2 3 part ullam tigri donationem meminit, quanquam ibi de fruiuenti et olei munificentis si in largitione dixit. Jam nute in eandem frumenti largitionem in cap. 8 attigit, ut hoc loco ten p. 18 scriptorem de te ta;
20쪽
Juliae impudicitia f. Ict. I. I. cum pari cap. 10 in ii., de sacris Aegyptiis, de Car operibus es Vict. l. l. cum Spart.
Cap. 9. Haec Si quaeras collemne ex fonte uterque an e libris Spartiani Vicior petiuerit')t co unius arii Maximi scripta strenue Secuto esse intelli eras et ex Vici cap. XX uerbis: e Perferrem, quae tu, quae Spartianus I 0n ransscripserit,
quanquuii eam narratiunculam Similiter nique ille exposuit, et e I apiniani mortis narratione sic ubi et ore liueri mandata: cap. XX quae ictoria Papiniani eae itio foeuior
facta, ut sane utant memoriae curiosi, quisese quem ferunt illo ten ore Bassiani scrinia curauisse monitumque uti mos est aestinanua' Nomam quam celerrime componeret colore Getae uiae isse haudquaquam varifacilitate uelari parriciuium, qua ieret, lucirco morte affectum. Se haec myrobe absurua Sunt, cum constet Salis Praefecturiam praetorio gessisse, neque inconstite illum uirum tantam contumeliam im Here potuisse cui amori ac massisterio erat flub ea partianus ita radidit in cap. S ara c. in Multi uicunt Bassianum occiso fratre illi mandasse, tit et in senatu er se et Gyua Popillum facinus stilueret, illum autem responclisse non tam facile parriciatum incusari posse quam Feri. Est etiam haec fabella, quoi uictare noluerit orationem, qua inuehensium erat in fratrem, a caussa eius melior fieret, qui ' Hoc ab omnibus adhuc interpretibus dubium relictum est,
qualiquam uerum Casauhontia in adnot. ad Spuri Cap. 1 Seu ., Carne cap. 9 auspicione leni ductus attigit.
' In libro iras Schottus destinando legi affirmauit: destinanda uero non e satis refellit Arnt Zeuius quod Inusquam Praeterea Getarn extra urbem occisum a quoquain traditu ui esse dixit. δ' Hunc locum interpretes non intellexerunt, quare Od. g riptura, quam quidem exhibuimus, uarie ab nonnulli eorum inutata est Casa ubonus requirebat haec neque nisi in Condit . . . . . .
qui amori uerba illum uiri inradiassianum reserri posse arbitratus quod nobi quidem ineptum uidetur Arnt Zenius desiderabat uoce in ministerio perperniti. Quaeritur, quid hoc loco incondite sit quod omnino si Irnificat: publice et ion Ordinate inconcinne ἰ quaru po teriorem ut in Obtinet in Iul. cap. XIX Vict.ntque etia in hoc loco in quo uersamur, idem ualet, si quide in hoc dicere uoluit Victor Papinianum praes prael in eum, qui ipsum diligeret cuiusque inagister esset, id gere non potuisse, quod a praefecturae negotiis omnino alienuin esset dii miri iu icto Maximi uerba uelius perspexit Spartiano, qui haec ex illo
ex Prynerit neque rue f. Poterat dictare racio ne ni quaa nisi ictor succurreret mitino non intelligerentur.
occiderat, illum autem negantem respondisse, illita est parriciuium, accusare cinnocentem . occisum. . Mi hoc
omnino non conuenit; nam neque Praef. poterat uictare orationem c constat eum quasi fautorem Getae occisum. Haec me superiori inter Simillima is Se qui neget 'na in in universu iii ab utroque Seriptore idem S eodem modo resulatum a disset re in men inter Se neque perium Sti ut enim parti unum maxillic lo Sietiorem . sabulam, Si in priore in Victor , pnistianium, quam minuitio Solam tradiderii, ac fellens noluitii. uam discrepantium riuuin eo in tu in AES Ne aeCie nobi dicere uideamur, quod ex eodem illi auciore sua hau Serunt, forsan dixe ius Victorem quum Sparti uno uteretur alteram sub ellunt mini Sis RP, quae ipsi a priore non iam re quam uerbi disci pare uideretur hoc Si uerum e SSet, unde tandem idem Papinianum caedi patrocinandae causa Romam a Caracalla amandutum esse didici-set Maximus quidem scriptor copiosissimus suis in libris ea de re sere sic uidetur disseruisse: occiso extra urbem Geta Papinianum scriniorum rues. nullium, ubi id facinus Carneallae apud Senatum populum quo oratione probaret, mimisSum neque tamen ii, Seculum SSe; praeteis alteram tabellum extare, Papinianum orationem qua princeps defenderetur Scribere iuSSum recusauisse; quae minime conuenire eo, quod illo tum qui dein non scriniis med praetori piae sectu sui SSet, me in qui munere fungeretur paria in Ciedibile Sua sponte esset, ut amuniem alumnum tanta assicere contumelia potuisse, ut eum morte in merui, Se plobaret.
Verum ne iniis diu in re minimo dubia probanda uersati esses dicamur, libri Maximi iam uulgati antiquitus ain
totique propter narrationis, qua pollebunt, ruber talem erant,
ut clim praeter pari ianum et Victorem etiam Mupitolinus, Vopiscus cs. Prob. cap. Σ), uirupiues quod e comprirnii uno
in iis iuriis pertexendis ulerentur atque Amm. Marcellini aetate Maximus diligentius quam Clutis Simi rerum Romanarum Scriptores legeretur es lib. XX tu, cap. IV, 9 ι . Nec quum eum pari ianu paene Solum in reliquis mili suis ei lauerit Victorem quam iii Scripta illiu ne sale sua extarent mutilum mel totius dimidiatum quam plenum et integruin Maximuna ut rerum auctorem consulere maluiSSe probabile St.
Ac nobis Spari ianum in unius Maximi scriptis quunt Seuerum Scribercta pependisso contendentibus io in obstare