장음표시 사용
21쪽
uidetur quod, quae capti l Seu ab illo praemissa sunt,
Victor te uerbo quidem alligit, ut ea partianum aliunde mutuatum esse Bique R Maximo opineris, praeserti in quia mei iam in Caracalla eiu multa, de quibu ille non retulit repeliantur. Attamen altius quiddam Victor Spartiano uitis scribendis Spectasse cognosci iii hi ex uerbi Spart. Pap. νι): et quoniam longum est minora ersequi, huiu ma-ynifica illa quo u icto et occiso Iuliano Praetoriantis cohortes emat torauit et cet. a quibus ipsi etiam Seuerina Victori uita exordium capiat. Eigo, qui rebus leuioribus consuli neglectis grauiore sere litteri commendauerit, potius rerum qua in uilarum S riptoris appellit laudem neque huius Xemplo ab ortu principis prosectus quae priuatus ille DX pertu S, quid edere, quo Se modo ueStire, quam quoque die uiue uili rationem sequi Solitus esset deinceps exposuit. Idcirco ut e Maximi narratione uerbis, quae supra Significaulinus, praemiSS Solummodo ea de Pescenni et ludi Albino excerpsit, quibus grauissima eorum sala continentur, sic de Seuero dixit res Maximo et ipsi magnificentiores cSSeuisaS. Contra part plenam euiusque principi et integram uitam litteris consignare aggreΗSus constanter eS narrationen illius secutus. Primum de Seu maioribus retulit copiose,
nostra sententia eodem aximo duce, quod e Getae cap. a colligimus: Geta autem uictus est et a patrii Nornine te aut a terni, e cuius ita et moribus in ita Seueri Mar Maaeimus rimo seyten nario satis copiose retulit, ex quibus priora uerba Maximum radidisμ probat Viet narratio c. XX Geta cui nomen paterno ab auo erct, unuHupra diximus ex illo petita esse quibus cuin initium ui incSeueri Sparti uniue comparans ibi Maximinam narrationem
esse minime insiti aberis Deinde in cap. 2 et a Seueri pueri
adolescentisque institutionem, primo litieris, tum forensibu Anctionibus militiaque instructi explicuit hue ipsa uero Uicior in cap. XX uers. Em d. ArnlZen. et Spuritanus cap. Idi huius uictum est quum eum eae humili fortuna auxisset breui comprehensa repetierunt, ut a Ximum, quo auctore haud dubie illa uterque scripsit, eo ipso loco Vici. c. XX u. , et Sp. c. l, copiosam rerum Superiorem narrationem Suum contraxisse quaeque tu e et I cap. Spart narrauerit, ex illius libris transscripta esse patent. Atque etiam minime umbigna Maximi iudicia in cap. A cernuntur; non enim Scriptor ex eo quod Seueri uita in ipse legisset in uita priuata illum de Marii uxore iacuisse, uel uni Maximo, qui illa iam ipse usus esset, c0 zn0uii uuae en inii cap. Per c. Nigii aestimonio Diusdem milae Flucrina c
scripta sunt, haec e Clod Alb. cap. 3 in libiis Max expο-
Hii sui AH conesequitur iam uero ex eo Seu loe principis ullam on obiter Solum a scriptore cognitum Sed iolum Curio Se ieri celam esse intelli titur, ne quum omnino libro Maximinus partiano in promptu suisse capp. 1 et ira doceamur, ne id qui dein de uti Scueri priuata iudicium huius esse operium est. Dua de re si quid sorte dubitationis resideut, hoc quicquid est, dissipant quae in serius de genitura uxoris dici sunt; nam e Maximum radidisse in libris suis uelor Alex. Seu in cap. 5 docuit. Atque ut uiues ulterius vestigia et Sequamur, in cap. si Seu quicquid de uliani salis extremi ira diluin est iani opere cum uitae ut uerbis es. cap. passim ri congruit ut caedem res duabus iii uitis iiΗdem sero uerbi signi scalae sint, nisi ubi eripior Iulianum
ConteXellii ea, quae magis hunc qua in Seuerum ait in 'erent,
illic explicatius tradere uisum est. Uuem quidem ConSen Suin narrationi nullus quidem sic interpretari dubito, ut ullae uiriuΝque uel urem uni aximo Se emancipauisse dicum. Id ut Setitiam quum iis quae modo demonstrabam, tum Simili Con Sensu narrationis de Clodii Albini rebus utor Seueri et Clud Alb seriptorem intercedente moveor Cuiu exempla
haec Suppeditu Feu cap. 10: et primo qui lem ab Albinianis Seueri iluces icti sunt, s. cuui Alb. cap. 9 et Primo quidem conflictu habito contra cluces Seueri AI-biuus potior fuit, porro eu L L: tunc sollicitus quum
consuleret a Pannoniacis auguribus comperit se ictorem futurum, aduersiariu in Nero nec in oleStatem centurum, Nec euasurum se tuae a quam esse periturum, multu statim amici Albinum sieserentes enere, multi uces caset smit, in quos Seu an irriti uitertit s. eum ib. Pup. 9 steriique quum sollicitus augures consuleret, TESPOHSum
illi est, ut dicit Mar. Mamimus, uenturum quidem in
potestatem eius Albinum, ea non tuum nec mortu rim, quoa et iactum est, nam cum Nitimum proelium commis-SHN ESSE , innumeris suorum caesis, Plurimis fustatis,
multis etiam e litis Albinus ussit; porro Seu cose. II: Eo temyore lectis actis, quae e Cloilio Alb lauacinus, qui Auru metiuit et a dii is Albini erat, facta sunt, iratus
Neria tui Seuerus quasi hoc Albino senatus raestitisset Commostram inter eos censui atque in serius ile inue L. bini coryore licito paene seminecis caseu abscindi iussit
Romamque deferri idque litteris prosecutus 8 es eum Ul0d Alb. l. l. caput eius excisum ii circumtulit, Π0mumque misit litteris a senatum statis quibus insultabat, quoi Albinum tantoseere uilexissent et eius a Fuem
22쪽
et fratrem praecipue cingenti honore iuvit larent, cs. praeterea Seu cap. li cum ib. cap. 9 ue Albini corpore a Seuero male tractato aeque taeore liliis illius). Iaii autem scriptor Albi iii Iaximum iis iii aut auctorem eorum, quae Cum uitae Seuerinae narratione mirifice congruunt, ut hanc qui scripsit , illius clibros illam ipse transscripsisse existiman tu sit. inique ei iam in cap. , Seu . de Pescennii desectione et bello traditu cum cap. , uti a Pe, P. Separatim Seripi ne a curatissime consentiunt nee quod haec etiam uerbis magis inter se quam o Seuero et Clod Albino excerpta conueniunt mirere si . quem iescennium eundem Seuerum, n0n eundem Seuerum quem Clodium Albinum scripsissae perpenda. . Spartianus mulem eu et e SP. uelut putide repetiit, quae in libris Maximi legerat, unde iuri cum
tianum non omnia quae apud Maximum legerit suo in libros recepisse cognoscitur ex his uerbis Capitolini Ju Clod Alb. cap. 9 denique quum Sollicitus au epure conesuleret re, ponsum illi ist ut dicit Mar. a X inius Sed ion uiuum nec mortuum, quod et actum est, quae quum a Spuritania eiusdem rei definitione es Seu lo di Nesideant, ob id ipμum tamen temere nege hanc codem c sunt e luxisse. Num cap. Pes . hi uerbis ae hoc escennio uates uixerunt quo a neque tuu neque mortuus in potestatem Seueriettenturia eSSet, ea iuxta quia illi pereundum esset illic Spartianum et Capitolinum Maximum irai SscripSi 'Se palet, quia in loco escenniano coniuncta sunt, quae partim in ullurieuerina, partim in Clod Albino eguntur. Duodsi duodecim priora uitae Seuerinae capti historiam
Maxiluinam repraeRantur Certum est, idem in reliqua eorum,
quaera caput antecedunt, conuenire ex alii indicii probe colligeremus, etiamsi in cap. lis Maximi menii inieci non esset. . Etenim uerba quae in exiremo cap. te lex untur, Commouum in sentitu et concione laureauit, eum sepellauit, infamibus uisplicitisse uixit, DahPareret eum GPertissime furere duce Maximo Commodi is eripior in cap. Iabreui ignis cauit, quem eundem atque Seueri auciorem infra efficilemus suisse; riuumque narratio iap. in tam rarei praecedentibus nexa sit ut ea uix intelligi queat, nisi Maxi-iminum de Seueri late Seueri actionem Albiniam persequentis
iudicium c0gnitum est, pari ianum usque Sese eundem stantem secutum pertum 'St. viui quoniam excerpsit ioitu tuu in
quicquid in maximi scriptis repererat tranSSeripSit: passim miro uiolatus est nexus orationis , Cuius rei in eapp. 4 et
15 plura exempla extant. Nam Palaestinis poenam remisit, quam ob causam Myri meruerunt praemi Ssae narrati uni minime cenueniunt ac magna a scriptore leui late d- ni ista Sunt de Plautiano traditis, quae quid in illi se molis praeclare inter Se ipsa cohaererent nec, qua belli Parthici descriptio continetur, oratio nexa est eo quod contrahendae Maximinae narrationis studio tum neglestia sunt, quae dexpositionis integritatem dici reserebat, tum interiecta, quae non satis docemur belli ne illius an alio tempore acciderint. In cap. J Ieg unitar haec traiecto uenique exercitu Brittiuisio continuato itinere tenit in Syriam, Parthosque submouit, seu postea in Syriam rediit ita ut se araret a bellum, quod Parthis inferret Sic enim coniectura nostra admodum probabili legendum si). Verum
Seu nille Iunii in Syriam redisse raderetur eam reliquiSSene esSari dicendus erat idque Maximus, opinor, attigit, incurio Se Butent execrpens pari ianu neglexit.
Porro neque uerba cap. 4 ex ir multos inter haec causis e ueris uel simulatis occidit et quae deinceps Sequuntur neque cap. I inter haec escennianas reliquias Plautiano uctore persequebatur et proxime Cripiae ipsorum nexu statim intelligas superioribus apta 8Se, quum ad empti ne urale si pili scandum minime sussciant: inter haec, et ualde dubitari liceat, bellumne Parthicum gerente an in Syriam regresso Seuero Plautianu reliquias
Ver igitur quicquid onput i praecedat o Maximos pari ianus petiuit quod reliquum est ut etiam in quatuor
po Steriora apis ulla uali re probemus. Ac quum cap. 19 partem ps Steriorem Maximinam narrationem esse contendimus: uerbis Aur Victoris cap. XX: deinde laboratilibus Secundurum initia carumque auctores memoriae uni nucii re puritano longe diuersam ab interpretibus illorum eamque Solam pr0babilem interpretationem adhibendam esse Brbi iramur. Scholiues non olum ea quae diximus, uerum etiam pri X me
praecedentia patrocinio sei mire corrupta edixit ac uibas potius loco libidine corrigendi quam lucem attulit . a Saub. in adnot. ad Seu . . pari. re inue, quae uox in Cod. St, permutauit uocabulo pro in ne illud proh intelligens rue- cedentium nihil mutandum esse es Getae cap. eui
proinde idem pud Victorem secundum Cari cap. XXX MI
23쪽
quod ad to ualuissu dicenti quo pacto asserti iri dilores et ii on ita ualde lenem Hilutionem probare puluerint non SSequor. Atque Victorem iis uerbis nihil viligisse probabile si Senteni iam praecede uti enuntiato Subieciam, qui si deinceps Significare uniuerse uoluisset quae Seueri et M. Antonini exemplo proxime des uiuerat minime uoce dein Su esset, quae rem aliquam nouam Superioribus adiunx at. Iam uerui, partianus obitu et funere Seueri commemorato eiusdemque
numeratis operibus Himile quid dum in cap. 6 sic dixit:
tu licium e eo post mortem nassuum omnium fuit, maxime quoi uiu nec a filiis eius boni aliquia reipublicae Nevit et postea inuti uentibus multis re myublicam res Romana praestonibus uiresetui fuit, quibu continetur Sententiu c se cordia et prauitale filiorum atque e re publica iam ludibrio hostium libidinique obiecta Seueri ut publicae felici iniis nuciori gralam memoriam ac gloriosam pinionem in animis ciuium alam esse; et ea quidem Viciori quoque uerbis expressa obseurius sunt. Nam laborantibus ad ciuium bono principe Parentium et ab hostibus reipublicae lacessitorum condicionem, Sec milia 'inn Hili earumque auctores in uniuersum dicta ad pariam per Seuerum coquentortuo desideratam salutem imperii reserenda sunt. Duuo
sententiarum similitudo Viciorem et pari quum illa scriberent eodem ex fonte pependisse testatur. Ac quod deinceps ille noli ita ut pari ianus Seueri uictum, uestimenta, eurpuris formam descripsit, ex eo consilium res leue praetermittendi, quod supra proprium suisse narrationi Victoris diximus)eon tanter ab eo Seruatum esse intelligitur. In capp. 0 24 quae manifestum effici liceat pari ianum e Maximo petiuisse leguntur. Iuliam Bassiani nouercam in cap. 20 ille cum Victore cap. XXI dixerunt suisSe, quem e communi
fonte errorem conceperini. In cap. 2 Spuri maprno uiros raro claro filio teliquisse eodem aximo uetore questus
est, quod ex his colligas probabiliter quid Murco felicius
fuisset, si Commodum non reliqui8set herestem quae eadem in M. Aurelii cap. 1 reperiantur: qui Marcus si eliae fuisset, Alium non reliquisset herestem nimirum
huius quoquo ui iam e libris Maximi omnem uiam esse infra lucu enter probabimus. In eodem eap. extremo quae de Carae nomine ac thermis eripla sunt recurrunt in Car. cap.
9 et Viet. cap. XX quem e Maximo hausisse quidquid in Car dixerit sciamus. Neque de cap. de dubitamus idem
quod de . Et assi mare, licet non doceamur initiis manife-siis. Illo enim mortis Seuerinae omina continentur cupitis equidem exposita. ix qua re cognoscas Maximi narrationum
mythistoriol uoluminibus comprehensam. In cap. 23 o 24
repetita quaedam Sunt eorum, quae Supla erilis o nitigit:
dico Iargitionem frumenti cap. di et olei cap. S); 0rro
reuerentiam quum prouinciale mortuo Seuero praeNi iterunt in cap. 4 Secundum quod in in cap. 9 Scribendum est: ipsi a senatu, a gentibus liberi Sque tu stinus ampliessimum exhibitum fuit, utque inter diuus S relatus, denique Septi-Zonium, s. cap. 4 Cum en p. 19, ut, quae in posterioribus illis capitibus diei essent, tanquam pro Supplemenio Superiori concisae narrationis haberi uoluis, Maximus et Spari ianus uidentatur. De Seueri si e no Laboremus, cuius in
cap. 23 mentionem eripior feeit os Pert ubi ea res
similiter exposita est de libri Aelii Mauri, quos in cap. 20Spari citauit, infra dicetur.
Quibus cognitis in uic dubia nobis spes oborta est qui Seuerum e Maximo excerpsisset eiusdem in uilis nostram adnotatem perluti fore ut alia praeterea inueniremit'. Enssuum ad Seripiorem referre ne seiungere a libelli Capitolini non iam disseile fuit quam graue negotium no Strum. Aam libros Maximi certissimo Spartiani historiae testes nacti qua in ulla Latinorum et Graecorum auctorum ut illorum numero pluriuin uestigia cernantur, eam ab hoc c0nteae tam esse
Eandem ob causam Caracallam et Getam Spartiano ri-.huimus. Nam e Victori narratione cum cap. , 9, 10
Car. mire congrua eam huius uitae partem transScripto aximo alam e SSO Cognouimuri. Nec Squam e0rum, quos Capit. Secutus St, Scriptorum Graecorum uel tenuissimum
cuiusquam uestigium latet contra ab Ierodiano fere mirum quantum Scriptor Carae dissentit de eius principis moribus, de caede Geiae os cap. 2 Car. eum Herod. lib. U. Cap. et Si et Carac. cf. cap. 7 Car eum IIerod. lib. U. Ap. 22-zi ). ne meminit tantum quae uberius ille explicuit: bellum Germanicum es Spart is cum Ierod IV. cap. det seqq. . expeditionem Parthicam es en p. G cum Ierod.
24쪽
matrem inlei missam partitionem imperii es. Heril. IV, c. o, 6 cuius ae ne meminit quidem Spartianus . . Praeterea in cap. 4 initi, ipse te mi aiorit, ut Bassiani imississe se dixit disserere, quod in ulla Seueri des iis alii dixisset Ibident
etsi ob aemere praetermissum librariis uocabulum, quod uerbum uixitio Scit inceri Henientia est, universe tamen idem respici certum St, quod passim Scriptor in Seuero ies igit. Perperam qui dein Cn Saul, onus e uocibus: Caesarem Augustum. AH toninum Secundum Superior quamque Scribi in Sparti uno potui, Se et uir uinque Hases et Gelam a militibus primo Cae Sarem, tu in Augustum appellatum esse si uiuit es. adnot. ad cap. I Car.). Uuoniam eni in Scriptor militum Onsilium patri Seiunxit, ineptum esset momen Antonini
coniiciensem inferre, quod et milites cap. 16 Seu . et pater cap. 1 Seu . Getae imp0Suis Se Iradantur prorsus autem absonum momen Mustus ti quod riuum milites citi Britannia
belli absoluendi causa Bassiano tribuerunt, mole StisSi me pater tulerit es Seu cap. 1, Viet. cap. XX), quodque Getae
patrem aut milites addidisses in Seuero non doceamur. Resia appellatio Caesaris tum ad uitae Seuerinae narrationem aptissima, ubi a SNianum a patre cap. I et 14), Geium ab militibus cap. 16hCaes. nuncupatum esse raditum sit tum hoc loco admodum probabile, quod Simili librariorum negligentia tandem uocem in cap. I, Seu omis Sam esse perspicitur e uerbii Victori , cap. XX: quum aeger bellum moraretur avum anxie milites ferrent eiusque silium Bassianum, qui in CaeSar erat, Augustum fecissent. Jam uero raperia Maximinae narrationi. indicia sunt in cap. Carad. quod maximam Iariem cum Getae cap. 6
tantopere congruat, ut e uno utrumque auctore exscriptum
esse perspicias; s. etiam eap. 3 Cur init eum Gelae cap.r init. nec enim quod in iei l. l. BasSianum e curia regresRum uirum demina Sque plorantes offendisse traditum est. licet in Car. cap. 3 eadem aes Caracalla e Capitolio reuerso accidisse diculur ex narrationi diuersilas plurium opinio bum muciorum milii ur, merum pari ianus in Gela Maximnum me e ligentius quam in Car. aranes scribens in illius
uita integrum nexum narrationi neglexit, quem ieruauerat
in posteriore. Aeque Simulatam Caraealtae assabilitatem tum exposuit in cap. 7 in Geta postquam mulierum triSi ii iam attigit, quanquam in Caracallae cap. 3 pi inceps illam sertur ostendisse in Capitolio, priusquam Moesias muliere deprehenderet; similiter in cap. 6 Gelae de nobilium caede uirorum, ut Papilliani, 0rr de seditione praetorianorum a Bassiano oppres8a, denique de nec Helui Pertinacis sestiue in
principis immanitalem quia ecli cf. Getae l. l. cum Cara c. cap. 10 exit . roiulit, iri usquam Sta ea pel Seeuius, ' quae regresso in curia Caracallae acciderunt sc s. cap. 7 Gelae , et amen eadem ipsa in Caraealtae cap. 4 probabiliter dixerat tum euenisSe quum o Capitolio in curiam princeps reuertisset; quoniam uero ii Silem uerbies X prc Ssu muni quae se utrubique alio ordine excipiunt, ambigi non potest quin Sparti unus ea ab eodem scriptore diuerso quidem tempore mutuatus Sil uelim omnino aerum ordinem Susque deque habui Sese uel ex eo cognoscas, quod in cap. e Carae post obitum tali ii Bassianum in praetorix astra contendisse scripsit, scilicet illum Eboraci uita exceΝSisse atque etiam Caraealtam citi Britannia tum fuisse apud se non reputauit; ergo id non opinionibu plurium rauciorum di Screpantibus Spartiano exes eripiis, Sed indiligenter excerpenti scriptori tribuendum St.
Gelae et Caracallae tundem auctorem suisse uesiniur
uideretur imperium cum Seu cap. S). Ac ne quid dubitationis de sententia nostra relinquatur in uilis Getae et Carac epistola et oratio nulla apparet, atque adeo pari ianum, quam apud Maximum legerii, rationem non recepit, uerum eius Sententiam ire ui narratione expressit: es. Car. cap. 2'. clune curium ingreNSus St, et sic uerba secit: - Jam exspoliauerit quisque Bassiani orationem
hendit ut in Perlin. cap. . Denique nil Squam alius ulliuΗLui in scriptoris neque nomen praeter Maximum ci cap. 1 8
citatum St, neque nranii legitur, qua in apud Soli plorem aliquem ab Maximo quide in diuersu in pari innues ipse repererit; contra de robus utilissimis iraque in uita consensus narrationi tantus est, ut eas ab uno Seriplore unum sontem transscribente contexta esSe oporteat.
Porro anquirenies num quae uita ex iis, quae alii auctori tribuerentur, moliui a Ximinae narrationis prae Sc e Stigia
25쪽
ferret intem uni clio e abal una excepti duobus posterioribus capitibus, quae infra exani in Subiicientur, ex illa cona positum
esse cox nouimuS. Nam quum nullum omnino Buciorem Scriptor Iaudauit, tum, quae undecim prioribus Capitibu contii e-nntur, Pler myrte Maximum tu tita Heli ossabali ipsius
dixisse aperte docemur in cap. 1 exiremo, ubi pronomen horum non olum, quae proxime antecedant, uerum Superiora
etiam inde a primo capite designare munifesto probat consensu Victori et Sparti uni de narratione cap. l. 2. I cs. eum Vici cap. XXIll . Ibi quum Victor scripsit Hoc impuriit ne in robae quiuem aut Petulantes mulieres fuere, quipye orbo toto obscoenissimos erquirebat uisenilistiactandisue a tibus libid/num ferendarum uete unde relicuit, quae in cap. 5 et si parie prior ripartianus copiose exposuit; ex quibus Scripturam cod. in narratione Victoris tuendam esse intelli et licet. Atque eodem maximo petita sunt in cap. 2-l narrata, quae quum o Superioribus apta Sint, ii uniues eiusdemque aucturis ingenium et Scribendi genu prodant, ium exiremi exp0Sitio uti, quo eliogabalus oecubuit cap. 13 - 1 S iam copiosa est tantumque a Graecis Aetnam partem Scriptoribus abhorrei, ut ab Latino quodam auctore pro Dei esse existimanda sit, qui ipS nun mediocrem eius rei cognitionem habuerit. Iam uer cap. l a legens ne unum quidem reperies quod ab homine leuia grauibus rebus discriminante litteris commendari potuerit, quulem quidem narrationem Maximi suisse Vopiscus tradidit Firmi cap. ), quumque undecim superiora uitu Capita ex illo transscripta esse sciamus, ne dubitari quidam licet, quin p0Steriorem, quam diximus, uitae partem maximo puritanus petiuerit. Iam ad escennium ransire licet. Cuius ut iam ut ab eodem qui Seuerum Scrip Sit pro se iam Ase erueremus ΛΙaximi uestigia persequebamur, quo Sol Spartianus etiam eam uitam ConteXen auctore usu Sit Nec enim ulla in prioribus
capp. Sententia reperitur, quin in Iuliano et Seuero eigatur, es cap. 2 Pe se eum Iul. cap. 4 et is UcSc. cap. 3 cum Iul. cap. 4. Similiter quae cap. 2 praecedant eodem exsonte manasse mentio percussoris Commodi eadem in Comm. I iisdem uerbis saeia arguit. Atque ut hoc loco de epistolis dicere omittamus, cap. Δ et priorem G puriem cum Seir. cap. , t 9 initio mire congruere Supra cognouimu'. Nec Spartianum reliquam ullam scribentem ab excerpendi Maximi
consuetudine re CesSisSe probabile est, praesertim quum eius
certa indicia passim deprehenduntur. Nam in si cap. uvi- modi Commodum sacris Aegyptiis deditum suiSSo traditum edit.
Idem primum sedisse Caracallam huius in uila docemur, ut
mira narrationi repugnantia oriatur iani autem Car. Seriptorem e Maximo totum pependisse probauimus, qui cum ipse haud dubie ei iam pugnantia infra miratus est atque inter soconciliare conatus quumque in e Se cap. 6 iterum de sacris Aegyptiis a Commodo celebrati disseratur ibi apertum est narrationis Maximina uestigium. Ex qua item uaticinationes
uicitur uerSu . . . . et Primum quiuem Ortibus .... HieGIectum est, quoi inter eos etiam referretur, iam deest aliquid ad nexu integritatem . . . . te manet imi erium . . . .
eae quo intellectum est Romani illwn imperii 'rincipem futurum, atque inserin scriptor tale uersus dixit sortes mollianus rei militer autem uadi . cap. 2 Vir stilianas sortes cones uiuisSe dicitur, quam citandarum sortium rationem nusquam praeterea apud Scriptores hist. Aug. inuenimus, ut quoniam uita ladi . maximina narratione omni nata est,
etiam illa uerba uilae lex Seu Maximo Capitolinum debuisse colligi liceat cf. cap. 5 Alex). Atque in Pese cap. constanter eadem dictio eae quo intellecturn est, quae in Alex. Seu usurpata est, ut Maximi proprium scribendi genus illic cernatur. A quo eodem pari ianus mutuatus est ea, quae in cap. 1 de Pese oratorias audes spernento
tradidit es Alex. Seu cap. 3 ct l . Resiat ut de epistolis cap. 3 et 4 insertis dicamus.
Alias enim eae n0n reperiuntur in uitis, quas a partiano scripta esse e0niendimus deSunt inmadriano, Vero Caesare, Antoninis Ver Aug, Periinace, Sept. Seu. Carain, Geta. At oratione atque epistula non qu0d omnino ignorabat, uerum quod Sine ullo incommodo putabat omitti posse, iunari ritu ne in ud Sei Scere ne e lexit; er ζο ea nunc missa secit, qua litteris Coni mendare longum SSe es Pert de epistula cap. lo, do orat cap. z nunc assum pSit, ubi in iis aliquantum momenti cognouit ad res moresque diiudicanda inesse; qua de re legas Conam eap. S. Atque ut in Commodo senatus consultum et acclamationes tradidit, ut iusticium senatus e Commoreo cognosceremus, Sic in Pescennium edixit intulisse epistolas, quibus omnimn ste escennio iusticia duceremur; qua ipsa dicendi genus Maximinum produnt cuius in libris quum scriptor Pertinacis et Commodi orationem epistolam, acclamationes sederasse affirmauerit.
etiam uitae PeScennianae epistolas illi deberi patet. Eminenteae praeterea ueco et col0re, nativo ut uere ex annalibuη
26쪽
scantur cf. 0 min. cap. 15.)Si piae multita quodammodo est disquisitio Clodii Al-hilli auctoris, quem qui uilae est. Scriptorem fuisse duxeritualde nostro arbitratu errauerit. Nam ille et diueresis e libris uitam Albini composuit, et subditicias epistula nSSumpsit, ut prorsu eundem Sese Ihibeat, qui Maximino S, Gordd., J Iax et Alb. pertexuit nerum a se narraturum nr.
num cap. I secutus est conflanlius quidem, quum Secundum eorum mentionum opineris Iam inim in Irimi Pop. verba fuit frutem Clod rapprobatio esc. quanqunm scriptor non dixit Maximina esse esse tamen essestimus ut e Silone de ui in esc., eodem ex auctore descriptionem belli
ciuilis fluxisse ostendimus es. Seu papp. O et si cum Alb. cap. s); item uitam Seueri nam in cap. O cilii inmo Maximi libris Capitolinum cognouisse probauimus Ps rueteren Xtr. cap. Alb eum Vici cap. XX uerbies: iter Pertinacis aitctor occidendi.
Cordum licet scriptor in cap. 7 otia uerit, inmen iam in
secundo S aueiorem secutus. piestolam enim non ab ipso Commodo prosciSci potuisse ex en crui ipsa licet. Primum quidem uocabulum athonalis auctorem Diocletianiae et Constati tiniae aetati arguit, qua qui rutionatos, illem temporo Superiori rocitratores dicebantur hinc onus repetanda est, eur Capitolinus in Alex. Seu . o. 4 scrip Rosii Procuria foresia est rationales , deinde indocti hominis inserenium arguunt uerba et proauit meras erus, quae quidem Commodus certo ipse non dixisset ni uide Dialem eorum, quae mussinu ex parie epistola continentur in cap. 6 quibus 'ebus c- censu Commouus Caesarianum ei nomen obtulit et stan ilistipendii facultatem et pallii coccini tenui; ad quae
Corduin littera ea ossinxisse Suspicor ex Ap. 3, ubi Capitolinus epistolam ex illius libris petitum etiam ipsam admodum ineptam persecutus est. Ex Herodiani interprete quodam non modo in cap. I breui dicta, uerum etiam enarrationem insidiarum Albino lactarum depromp8it es Clod. Alb. e. Meum Herod. lib. III cap. 16 et i τ). Duod autem Graecus scriptor litteras memoriae non prodidit, Capitolinus edidit, ex eo perspicua est indoles narrationis eiuSilem, quam in eap. Secundo disseri nostrae depinximus. Verumeuimuero schiptor in cap. t radidit quare Sortem illam, qua Seuerum laudati m in esc. ita stimimus ut quum ullam ese Nigri contexuisse se tum uel Sum, qui
ibi legitur in cap. S cognitum habuisse aperte prose88ussit. Uirumque ut libenter concedimus sic eam, quae ei alem tulit, uitam escennianam Capitolini esse omnino negamus et hunc et pari ianum re uiri usque principi perSecui OS, uitam uero cScennii, quae exi at, a partiano, Clodii Albini Capitolino Seripiam sentientes. ut quum in Albinum Maximi, Cordi, Herodian inarrationem intulerit: escennianam quoque uitam, quam idem Scripsit, iisdem o scriptoribus conflatam fuisse perspieuum St. Ac quod in escennium, idem in Iulianum ualet. Nam in cap. 4 Iul. narrata supra intelleximus eum PeSP eapp.: et maximam lartem congruere porro quae rim Capy. 6, 7 SQ ut Ieguntur, eadem breuius expressa Sunt in Sept. Seu G cap. Denique in cap. 2 scripta uia haec fuit consul cum Pertinace et in proconsulatu Africae istem
successit et semper ab eo collesta est et successor hyeMliatus, maxime eo te, quum Aliam suam Iulianus e--onuens uimni suo ait Pertinacem uenisset laque intimasset ille adhortata ius est iuuenem ad patrui bScruationem dixitque hunc obserua ebita reverentia quia collega et Successor meus est, quae correcia exhibuimus Secundum Pert. cap. 4. Duod quum in exirema media, Superiore Iuliani uita continua Maximi narratio appareat eam qui Seripserit eundem Seueri et escennii auctorem extitisse con8entaneum St.
Fimiliter in Perilia nec extant, quae passim in Iul. et
Seuero reperiuntur. Ad Iocum modo citatum accedunt Pert. c. I cf. cum Iul. . , Pert. cap. 4 Cf. Cum Seu Ca P. T. Verum os iam ipso scriptor se Maximi libros manibus uel SaulSSe proseSSus est in cap. 5 exir , ut posterior uitae pars nullum dubium it quin maximi Seriptis unauerit. Vt uero idem in priorem conuenire probe in uerba
aulicum ramulitium cap. 1 etiam in Seu. c. 6 Ieguntur; de signo Portinacis in cap. 5 atque in Seu 23 ita refertur,
ut pari ianum utrubique Maximum seculum SSe et Spicuum
sit quod quidem ille in cap. 2 ipse pro sessus St. Sic totain per ut iam detectis Maximinorum librorum indiciis artis criticae Iegibus repti e naret, i qui Clodium ib., aer. Di ad , Alex.
Seu ScripSit eundem Portinacem contexuisse Contenderes.
Atque eon Stans assiduusque usus scriptorum Maximi et epistolarum praetermissio, ex quibus narrationem Spartiant cognosci debere diximus, ei iam in Commodi uita cernitur.
In cap. 1 initio acclamationes et senatusconstilli sententiam ex illi deprompta esse scriptor diserte dixit, ut in aperto Sit, cui cap. S Ei auctori debeantur. Eundem laniem arguunt uerba cap. 17 mmc tamen Seuerus .... 3.
27쪽
retulit et quos proximo sequuntur es. eum Seu ap. a linitio. Porro Commodiae caedis expositi iisdem uerbis continetur in esc. cap. extr. Verba cap. 16, te palatio ipse ua Coelium montem in ectilianas aestes mistrauit
e Maximo excerpta esse concluderemus e cos o Pert. eii
amsi in cap. la tentio illius acta non esset Uuae porro capp. - 13 continentur, malis ostendunt nurrationem Maximinum n Vopisco castiga iam Fir. cap. I), ut, quia tibi illani transscripiam esse intelleximus, nullus dubitationi locus relinquatur, an non alius licuius scriptoris cibi uestigia latere existimemus, iraesertim riuum in cap. υ sueta in ea, pila Romum inuecla et a Maximi cernantur iudiei manifesta.
Neque prior capti a minime Bbhorren ab reliqua ulla etenus narrationis continentia nulla causa apparet, cur huic abiudicemus, maXime quum in Pup. 2 de honoribus pueri Commodi relatum Sit nil modum conuenienter capiti 16 M. Aurelii ubi corrupta quidem Scriptura est non ita tamen, quin assii muro nobis ieeundum iod ni scripturam liceat sic eriplum fuisse quo quidem temyore sane impertitor silio ad trι- timphalem currum in circo esse cucurrit.
Audii Cassii uita secundum ea, quae si abili ulmus, di-
oscendorum Scriptorum principia ab libris pari iani seiungatur oportet. Num auctor eius Parthenianum quendam dixit in eop. 5 offectatores tyrannidis ametisque a Neteribus memori ne prodidi SSe, quem quun in libro suo de acerba in milites seueritate Avidi copiose scripsisse ab eodem traditum sit, non dubito equidem qui seuerae exempla militiae in cap. Δ et si enumerata e Partheniani scripti petii sint. Duno uero auctor uilae in serius maximo assumptu de seditione Cassii tradidit es cap. med. amatusque est
ab omnibus orientalilius ut nocet ar Maaeimus in ita diui Marci), haec eodem ordine scripta Sunt in M. Aur. cap. 24 inde a uerbis et fecisset, nisi M. Cassius rebellasset s. cap. 7 et si partem poster. eapp. S et Auid Cass. eum M. Aur capp. 24, ea init. 26). Cur autem non iam superius uestigia Maximi in Cassio reperiri licet, cui auctorem usque a Sexto cap. adhaesiSSe SeianiuS'cur praeterea non ea in Aurelio deprehenduntur, quae Partheniani scriptis luxisse ualde probabiliter coniichmus 'Utriusque rei ratio posita in eo est, quod Maximus haud scio a solus M. Aur scriptori cognitu omnino non sus
est Partheniano. Eo accedit quod quem librum inspexerit Spartianus nusquam si e nisi cauit, CasSi auctor plerum quo docuit Ps. cap. 6 exit . ut dem Mawimus refert in libro, quem securi tum ae ita M. Antonini est uit, deinde in cap. 99. Duod uuiem maxime iumentum facit ille narrationis probabilitatem suae epistolarum teStim0nio es capp. , 9 14 confirmauit. Oratio, quam Aurelius ad senatum dedit c. e), ut uidianae desectionis auctoribus o CitSque parcerent, aut in Maximi libris ab eo inuenia Si quippe quae in cap. S exit . e 9 initio narrata comprehendat, sisese autem ut a sentitu et it me grauiter in conscios stet e-ctionis anima reuerteretur ), quae etiam in M. Alii . s. eo prodita sunt, hi quum litterae nullae extent haud scio
an ii paritano eodem quo ub uctor Commodi, Per , Seu. Con Siliis praetermissa Sini aut a Scriptore Cassii ad Maximi uarrulionem, quam modo diximus, efficia. Duae quoquo modo Se habeniat, alium Buciorem M. Aurelii, lium Au. Cassii
uitam ConicXuiesse muni se Stum est. Iam quum ueterum e-
μtimoni librorum de nomine Uule Gallicani consentiant, nisi huius illa ulla uere esset, iure quisque miraretur, quo modo tale nomen temere Scribi p0SSet.
Sequitur ut de ludi iano Aelio Caesare, Antoninis, Ael. Augusto diSSeratur. Atque in Hadriano praeter Maximum nullia narrationis nuctor euatus est cf. cap. 2, 12, ubi necessurio legenda st Salm adnot. Eo, o). ueni ripari ianus non modo ubi nominauli, uerum etiam quum reticuit Sequebatur, quod e duobus exemplis licuit nobis perspicere. Nam quae in cap. 6 de ui diuinandi Iadriano
innata dixit non citato auctore huc DX Aul. Caes. cap. 3 Maximo de pro in pSi esse cognoscitur, Dindo uerba inter
cibos unice iam ibat tetrahitur mactim cap. l dubitares nil nun tribui oporteret eidem, ni tibi Capitolini uerba in
Alex. Seu cap. di omnem scrupulum eximirent. Uuamici raptiui masti cognitionem citam in Act Cues uitae cap. codem o Maximo sibi peperisse Spuriiunum quominus Statuamus non obesi ut locu onini ex parte interpolatus. Nam ttili ferunt non e cuntur in Palatino, deinde ex surcula non quinque in regio numerus Sunt, quae non cadunt in appellationem euisset armaci denique uerba ste quo geriere cibi aliter refert Mur. Maximus non enlayharmacum, seu tetrapharmacum pyellans in reg. et Polit eodd. 0 nreperiuntur, id quod maxime mouet interpolationis Suspicio
nem nostram cienim in reg. Cod ulla Suppletae Suut quae in Palat reperiuntur laeuiane es Vuler. Cop. I. all. Cap.
28쪽
Palat scripta, es. Aureliani cap. 9 exir. ubi non recte sensit Salmas. , Similiter ei iam omissa, quae uulgo circumseruntur Max et Balb. cap. 1is . Ergo cur illius coci librarius uerba, de quibu agimus, consulto miserit, Si in uerborum continuatiun reperit, me minima , quidem tuu Saapparet Nos ea et quae praecedunt hoc St Gyrunam gl0SSema partim ex adr cap. El natum habemus, atque iam in antiquissimi libri, qui codicum extantium stanssuit, margine Seripla suisse iuniicimus Accipe enim alia, quae ait in Scriptoribus Ialent . interpolationum exempla: In Comm. cap. quasi a latronibus nutum ex Carae. Pop. a iussema in Gord tert. c. 23 Deaemseus quidem GSSerierat eae silio Goraiani fertium Gorilianum esse Hiatum, quae neque ubi in codilicibus leguntur, meque ubi CaSaubonus et SalmaSius collocasa uoluerunt, apta sunt; perie haec subditicia atque cap. e in extr. uerbis laene iisdem oriuisunt; porro in Gordii cap. 21 insiticia habemus: si quidem ea ebent in historia poni ab istoriograi s quae ut fugientia sint aut sequenda, non iam ob ineptissimam Sententiam eorum uerborum quam is uocabulum L historiographis De Iadi . cap. 14 uerbis inmatoria carmina Scripsit iam supra iudicauimus Praeterea, quae maXl me e0n- Silio nostro conueniunt. in Heliog. cap. lici iorum pleraque Iar. Maaeimus icit in ita ipsius Heliostabuli; in Getae cap. es de cuius uita et moribus in uita Seueri
Mar. Maaeimus primo septenario satis copiose retulit: quae aue ad auum paternum reseras; et haec duo non St, cur non pari iani ASe probemus, si quidem haec coniectura Sali se ipsa tuetur Iam nutem ad Hadrianum redire licet, ubi probabile esses demonstrauimus etiam iam marrationem, quam ipse parti unus aximinum non edixit, Maximo tribuendam esse. Ac magn0pere haec coniectura confirmatur eo, quod inmadr. cap. 2 et e do Aelii Veri adoptione narrata ualde cum Ael cap. 3 congruunt, porro de ualetudine Veri cf. cap. 3 adr cum Veri Caes. cap. 6 de mori eiuSilem Hadr. cap. 3 cum Veri cap. 4. consentiunt autem iliani ullae Hadr et Ani pii, et Caesaris et Aug. de rebus n0nnullis ita inter se, ut ea similitudo o sonte communi a Spuritano transscripto ala haberi debent f. uadi . cap. 4 S umortuo Aelio . . . . Annium erum et M. Anton cum Anion si cap. 4: sane istoytionis . . . . et 'une Sequuntur proxime, deinde de iognomine: pik of IIa di . . Ex et cap. E exir cum Ant. pii cap. 2 de muro cuspilicium adr lies cum Ant. iii cap. i. do cro utroque cf. Vcr. nes. cap. si cum Veri Aug. cap. 2 Ael Caes. c. rum Ueri Aug. M.
A M. Aurelii scriptorem unum Maximum aueiorem cognitum habuisse similiter uiue licet 'ile enim quae de Au. CusAii desectione in capp. 24, β, si radidit, ea n0n sol uni
que ad narrationem Maximinam expressit, id quod in praecedenti A demonstrauimus Praeterea riuae me Ael. Aug. in prioribus in pilibus M. Qui dicta ' sunt cum ' libello ' de eodem Ael separatim Scripto mire id SSim congrunnt, s. Aur. cap. et erum quinem Murcus Cayuam pro se Cutre ...... contetistit eum Veri Aug. cap. 3 profectum cum ad Parthi mn bellum . . . . ad eum Nisen reum friater
tu uerbis habuit hunc reuerentiam Marci UETUS ...; Ant phil. Pap. 4 de itinere Germanico et morte Aelii cum eri cap. 9, ubi mendatio Salinasti uestinatum est non neceΝSaria est, ualde uero probabilis in Ant phil. c. l4: legatos au imperatorem.
Verum praeter eam narrationis similitudinem uestigia transscripti Maximi alia in M. Aurelio Iuculentissima extant, quae si n0biscum cognoueris, originem turbarum sere librariorum negligentiae tribui Solitam es Casa ub adnot. ad cap. 16, 7 exit . ipsi partiano probro dare non dubitabis. Maximus quidem duobus in libris de Marci uisa testim uniqGallicani Auid Cass. cap. 9 ita piit, ut quae ille una eum
Vero Aug. OSSit, prior, quae e morius , 0 Sterior Comprehenderet. Cuius partitionis manifeSia indicia in Marco pari iunio reperiuntur. ViceSimum Caput a cibi sub M. Antonio haec sunt gesta post fratrem exordium capit, ut praemissu ii narratione utriuSque Augusti principatum euntineri Priptorem uoluisse con Sequatur. Ium uero in parteliosi eriore Copio Sius eadem, une per prioris quin quo capita
1, 20 breui tradita sunt. In cap. 1 honores diuo Vero decreti enumerantur, quod ipsum etiam in Eo cap. initio factum est, in cap. 6 coinmemoratur de se ii Cassii cuius orius ac ratio iola in capp. 24, β, inexplicatur in cap. 16 quam princeps benignitatem affinibus praeSitierit, et cur ipse solus tum mulio facilius rem publicam rexerit ostenditur quorum mirumque in lup. EU repellium aest: in cap. l de apparatu alterius belli Marcomannici solo ab areo suscepti et de uenditione ornamentorum importalium refertur,
qua eadem in cap. ei et e narrantur; in cap. I parie
29쪽
priore cai Issim oblius Imperatoris attingitur, culus in cap. 2S rationem sustus, scriptor exposuit: in cap. Ἀ- do silio Commodo hic sane tir tantus non reliisuisset deque adulterio Faustinae disseruit, quorum priorem in Capp. v et , posterius in c. 3 iterum meminit. Uua de le- rata narratione quid sentiamus ipse se ii pior Senientia nubis incerti suturis Succuriit, qui in cap. 19 extremo Seripserit: et quiueam haec breuiter et congeste. Nam quum in prioribus ullae qua iu0rdecim capp. litteris ea mandasset, uno in priore Max libro tradidit, alterum deinceps librum rupit miranSScripsit, nec inde grauissima ianium re deprompSit, uerum etiam uerba Maximi totam uitam apte desinientia, quae in cap. 9 exit . eguntur: antum sane ualet boni principis uita Sque ad haec et qui lem haec breui et congeste. Ex quibus quoniam scriptorem e Maximini historia eXCerpentem duo rete retinuisse intelligitur et uniuersam diui-Sionem et reS, nihil nim in posteriore purio a cap. 20)scripSit, quod non in quinque prioris cap p. attigerii, utrobi
que narrationem acetam ac peruersam, inconcinnum uero orationem euasiSSe non mirum est huc non pertinere Sen
tentias cap. 16: Post Veri obitum M. Ant. olus rem publicam tenuit . . . . erat enim pSe tantae tranquilli in iis Nam et Adrianus ut dictum est os. IIadr. 4, hunc iundem SucceSSorem parauerat intelligitur e Vicioris epitomae
cap. 6 et uir. Iib. VIII, cap. l, qui quidem cita in pSi Maximo usi sint . Ac lucin publici expositio mortem Aur. secuti ni quo exequiarum cap. 1, ob id ineptum lucum tenui, qu0d ei uncia Suni, quae in cap e et e de moriente
principe narrantur, quae Si illi apte admiscentur coniunctuque collocantur in uita extrema, et pia ratio et narratio integra esse itur, quali quidem apud Maximum egebatur. Et hoc in reliqua cadit, quae supra diesiunctu repetitu quo notabamuS. Tantam incuriam si quis librat iis, quam Spartiano probro dare malit, qui in posterioribus Aur. Api liburi de obitu Veri ac Marci, de bello Marcomannico, de Marcim0ribus in Sittulisque, de Faustinae impudicilia tradita in quinque capita tran8Scripserint, post uero diliderint copiosiorem Spartiani narrationem habeat quidem, quibus opini unem eam tueatur, urgumenta turbas, qua Casa tib in cod. regio nuli cap. 5 et sequentibus esse cognouit, porro uerba Fuit autem OHSue tuu Marco .... et multum aue Oluc Turit ἐιbert Sub Marco et ero ... c. si), quae ο ι 0eo ipso Spartianus non scripsit, attamen fastile resilietur eo,
repeti Consessus est; nam do uenditione inamenti ima ei liri
s iam In cap. 1 egisse dixit in cap. 21, praeterea instentos Faustinae amore iam supra in cap. 9 a Se notari meminit in cap. 3 ia ae amatis antomimis ab ita ore fuit sermo, Ni sui erius iaeimus. Ac quod modo diximus iii posterioribus nouem capitibus quaedam ita recurrere, ut Ni cum pri0ribu quinque Scile coniunx:erentur, pia e Seet 0 ne inna narratio Maximi esse eretur idem in ta eiusdem uitae caput conuenit. Nam anta autem fuit pestilon ia, ni tehiculis auia uera sint exportata minime o Superioribus ex Sunt, quae quantum Marcomanni monuit civibus Romanis iniecerini, ne quo paci eum ni inuere rin Ceps ο-gilauerit desiniant. Ibique e nexu sublatus Ss, quod Sparii auus de ortu ac uia pestilentia intermisit dicere, quamuis de ui eius perniciosissima scripserit Ac quum X et Aug. cap. S pus bellum Parthicum ue in in Babylonia naiam occidentem uel Su Serpsisse patent Maximinam ille narrationem, quam in primo auctoris Maximi libro plenam integramque inuenerat, duo in membra diuisit, quorum unum arci, alterum uri uitae insereret. Ac suo iure ori brinem pestis, quum illam Scribebat, huic seposuit, quia Vero Aug. indiyria commuranii eius ortum uitio ueriendum Ss alii contendebant alii negabant aeque ac damn08am uim in iiii Marci expoSuit, cuius opem publicae calamitati a iam ibidem celebraret. Vtrubique autem Maximum a sparsiano trans- Seripium esse ex eo intelligas, quod in cap. Id de honoribus Vero uictori ac Marcu decretis prorsus ita Scriptum est, ut in Veri cap. 7, cui ipsi scriptor subieci pestilentiae descriptionem, quam expeditionem Parthicam proximo consecusani CSSe innueret. Idem ei rerum ordo in ulla Marci cernitur, nisi qu0d ibi mentio belli Marcomannici illius inierat quo luis deScriptionem interiecta est, quod quum Xui Sit uix bellum Si uti cum sinitum erat. Ergo Si pie conciliantur, quae in utraque ulla legimus, ex Se Commode neXa narratio olitur uniues eii pioris, qui quin Maximus uerit non nos dubitam ii A. Ad priorem uisae partem accedamus. Ibi ut illud praeteream, quod in cap. adi pii uni condicio ab Hadriano acta planc Similiter nique in ladi . cap. 4 expressa est, in cap. 1 ipse cliptor de origi ii principis Maximi testimonio scripsisse Se professus est; a in uero in post eliore uitae pars maximinue narrationis inani seSitSSima uestigia ostendimus, licet ille eum uetorem ibi reticuerit. Ex quo Spuritanum priora quoque capitu ubi mentionem auctoris non secerit, eundem constanter sonte in irai SSeripSisse probabile est. Non enim quod in cap. 6
Aurelii Antoninus pius corpus Adriani Baiis absumpti uectu
30쪽
rus Romam reliquisse, in Iadr autem eap. 25 IIadrianues
in An l. pii conspectu loricia obisse traditur: ea tantum inter Se dissident, ut alio auctore unus alio niter locus a pari ianuscriptus es Se putandus is p0SSunt enim haec eun iliari, maxime quum humilem in excerpendo operam pars ianum posuisse sciamus. In Adriano enim tum denique irincep aea rutans Ant. pium sertur arcessivi esse quum e Baii nihil prosi ere id est tortem lipe silurum sentiret, ni que ille aiunt oriente prin stipe illuc aduenisse. In Marco autem hoc puli μsimum resere l)at ostendi Antoninum corpuris alis Sportandi causa Romam reliquisse, non lem ob euiuem ne i an mortuum principem os ei disses, quandoquidem e0nsilio Antonini Maias profecti Iadrianum morbo iam consectum dici a prisconuenit. At si cui haec argutius ab nobis diei csse uidentitur is ipsum Maximum pup nani in scribere potuisse reputet. Juam coniecturam non quod effugere alio modo in qua lineremus salebram nequeamus amplectimur, uerum quod in Cara c. c. D a Ximu a Comm. cap. 3 abhorrentia litteris mandauit ips quidem contraria e conlox vis S intelligenes. IIoc si quis ci etiam in adi . et Ani phil. l. I. accidisse
contendat: non o Tesrngu mur. Adhuc e unque ulla cuius ea eripioris larrationem
prodat eruimus. Reliqua Si quaestio de quibusdam locutionibus, quibus partiarius discrepantium inter Ne nuciorum opiniones significare consueuit. Sunt auteni eae it alii troilunt uel tradiderunt in 'esc. Nigri cap. 1, 'ert. cap.
lo, Iladi . cap. 24 aliqui scriptores uic itiit putant): Seu . cap. 10 et 4 Carae. 1 Getae cap. , multi icuris: Pert. cap. 9 et ii, Iadr. cap. 4 eis it plerique 'etuler uni Seu cap. 6 sunt tamert, qui reicunt Carae. c. S. Atque ita Maximus sere diuersi lutem opinionum X pressisse censendu e S ab eoque illa deprompesisse pari ianus. Dua de re nemo erit, cui non persuadeat collatio horum Io
corum M Aur. cap. 4: Avidius a Sueius , qui in eratorem se apyellauit, tit qui iam reicunt Faustina uolente, quae e mariti ale uulne esse eraret; alii uicti ut emen ita morte Antonini Cassium imperatorem se Mysesillasse;
hi uidit Cassii cap. 7: hic imperatorem e Phellauit, ut quidam dicunt. Faustina iolente, quae male tu fini Marci iam dii istebat alii autem cicunt hanc artem
inhibuisse milit bus et Drouincialibus Cassium contra Marci amorem, Ni sibi osset consentiri, qui reiceret Marcum cliem obiisse. Duorum auctorem uerborum Maximum fuisse partiano et Gallicano supra probauimus; ex quo quid io ac lii; uis micli 0nibus, inter se simillim ii suciendum
iudicii sit in aperto est . Praeterea ullae Hadriani et Scuer. ab ipsis principibus contextae loco uestimonii isti alam sunt' de illa s. di . cap. 1 et cap. 6. de hae Seir. cap. ι IS uti una Viet meu , cap. XXV ubi toniecturi Casu ubun loco partiani refellitur) I'esc. Nigri cap. 4. Iam supra i es cap. II dissert. et Clod. Alb. cap. A cum Pese cap. 4h pari ianum, quae in ilia Seueri attulerit, i libris
Maximi, non e huc ipsa eo nouisse probauimus, ut idem cui in Iadriani iudicium consectarium sit. I,ibri Aelii Mauri et historia belli 'ars hie a uadrato conteXla commem0runtur Ac quum haec quoque uerbas testisse me iam ne l. Maurum Phlecoontis rulliani libertum sic se libendum cSt, nam, quod in Palat testitur Phlegontis Hadriani libertum haud scio an ex adi . cap. ras alum ii memini. . . . Neliu ueret es Seu cap. 20 aeque ac reliquam eius uitae narrationem maximo excerpi esse dico, ne cui iusto longiu prolapsa S Se u Spicio mea Arguatur, Ael. Iaurum libertum Phlossontis dici perpendatur oportet; quod Spartianum omnino Maximi libris emancipat uni unde comperies se putemuSyNimirum Phlegon te ut erudito madriani cliberio clim uita
Hadriani a cap. 6 ibi disseritur, ubi simul iniectu Si mentio librorum principis p Sius, quae quidem probabiliter Coniicientes dudum in im uitae Seuerinae exemplo confirmati Sumus, Spartianum maximo' cognouisse in uita, Seueri I 0 0, ubi iterum Phlegon commemoratus sit, eiusdem indicium auctoris atere iure nostro latuimus. . At enim opinione ma- iurem pari iano negligentiam iribuimus, quem ne 2 emus eri-liis rem uuluisse, cuiu a se libros lectos esse ipse assi mauit eruin accipe ei iam maiori incuriae exempla: in Ae I. Aug. eap. 9 aucior ScripSil si quo bello quia per estatos
sestum sit sic lege in Marci uita plenissimo isse utatum
est; quae ut in cro iure Maximus Suo Scripserit, Spartianocerie Scribere nullo pacto icuit cim enim in Marci cap. 14 paucissimi uerbis expositionem belli illium absoluit, meque enim sic eam inconstantiam sustuleris, Si qui Verum Scripserit eundem M. Aurelium pertexuisse negaueri S quum unum uiri u Sque uitae seripiorem et nostra praecepta et librorum
testimonia approbent. mimiliter in Ae L Veri . Caes. cap. de Luci Ceiunii Commodi Antonini Tamilia eius Iu uita se
uberius 'eripluium ii omisit, mon soluit tamen ii omissum,
qui ibi jepcile iit, qua, in Ael. Caesare dixerat. - onmediocrem scrupulum iniicit mentio Muadrati in Ael. Aug. cap. facia; qui quunt Maximi aequalis sui ium χιλιετηρίδα Suam Suida teste cf. 0 Kοθρατος ad Alex. eueri prin-