Gilberti ex abbate Glocestriae episcopi primum Herefordiensis deinde ...

161쪽

EPISCOPUM.

Domino suo dilecto fratrique arissimo R. Exoriori, Dei gratia episeopo, fratrem. μπσο gen- e elem minister, alutem et dilactionem. Ua multa est confidentia, multa est et saepe prae-aumptio. Inde eat, quod amabili et amandae nobis semper benignitati vestrae prece multa securitate pomaetim , ut nobis in quibusdam quae ad vos spectant, in ea q- nobis ad praesens orta est nec altate, a veniatis. Duplevit jamdiu querelis aurea omnium canonicus quidem Hugo de olea, Maerena se a nobis ecclesia de Stantes violenter Heclum, et rebus suis injuste spoliatum. In plenam etiam nostri in ollationem, ad dominum papam querelam audem

protulit, et ad dominum legatum litem hujus rei

gnomondae reportavit. Quia vero vestram non

latet prudentiam, qualiter praedictuamum in partubus eatria aliquamdiu convereatus ait, cujusmodi etiam religioni addictus, rogamus ut iteras nobis hujus rei indice concedatis, et nos obia in omnibus amplioris gratiae debitorea inciatis. Quem arctioris observantiae gratia a se constat inclusime, constat etiam his quae ante Pomederat renunciame. Quod quia de ipso audivimus, ab amico veritatis testimonium expectamus. Et quia ad multorum correcti nem religionis amatoribus inhonesta frequenter' neatissime proseruntur, si quid vulgo notum est, quod adversarii nostri faciem confundat, petimus ut et hoc literis ipsi elucescat. Valate.

162쪽

AD EUGENIUM PAPAM.

Reverentissimo et sanctissimo domino et pastri Eugenio -- pontifici R. Dei gratia Moniensis, timilis emacoma, et sanctitatis vestrae servus, salutem et debitam eum omni devotione obedientiam. ROGATu venerabilia Batris nostri et amisi Gilberti Heres mensis ecclesiae, et monachorum inoceatriae, et maximo pro veritate manifestanda, scripsimus domino Cantuariens archiepiscopo, apostolicae sedis legato, Veritatem quam scimus de Hugone de Cotes,

et eandem vobis eorundem rogatu veracitis scribimus. Relicto, ut audivimus, canonicorum regularium ordine, ut proieris scivimus, apud nos inclusus factus, non qualiter Vellemus apud nos conversatus est.

Ut enim de caeteria taceamus, de incontinentia etiam apud vulgus intimatus est, et non immerito ut credimus Clericus namque juxta cujus ecclesiam cellam habebat, ut asserit, deprehendit cum eo in cella sua mulierculam, quae per fenestram cellae ad eum introierat, et quia non erat alius introitus vel exitus, per eandem exivit. Quam quum super introitu sui causa conveniret, nihil conveniens, nihil honestum respondere potuit. Hac igitur ejus inhonestate et infamia, licet ad hoc magnae honestatis et bonae famae viri multum studuerint, nunquam ad plenum sedata, multoties volebat a cella sua exire, et secundo hoc etiam religionis proposito relicto, On chalin ordinem se velle simulat subire. Et certe licet honestorum et religiosorum virorum honeat et religiosa violentia diu detentus, tandem absque con-acientiis et licentiam tra, non paevarii, ut audivimus, K2

163쪽

132 GILBERTI EPISCOPI pecuniam secum asportana exivit, et tamen nec monachicum habitum assumpsit, nec ad claustrum canonicorum unde exierat, redivit. Sed post multam Vagationem ad nos rediens, petiit ut in parochia nostra, et in alia hereditate posset subiremitae nescio vel canonici specie habitare, quod nos nullatenus aine vestra vel legati vestri auctoritate, tum propter ejus inconstantiam, tum propter infamiam pristinam permisimus. Quod quum intellexisset, praedictus Hugo post multum temporis ad nos rediens, dixit se

praesentiam vestram visitasse Vitae suae aeriem totam et veritatem vobis revelasse, et sic auctoritate vestra

cum hac postulatione et proposito, ad nos redisse, sed de hoc proculdubio mentitus fuisse probatus eat, utpote qui nec litera vestras sibi testea ostendere potuit, nec aliquo vero vel veri simili argumento, quod vos vidisset, vel quo tempore dicebat visitasset, probare. Convicit enim eum quidam esericus noster, qui eo tempore, quo se dicebat o visitasse, cum domino Roberto bonae memoriae cancellario vestra incuria morabatur. Haec pauca de multi quae honestiua tacenda videntur, vobis acripsimus, ne verbia ejus persuasibilibus, quibua abundat, vel sala religionis specie quam praetendit, vos decipiat. Valeat

sanctita Vestra.

DUCEM.

Rem nobilitatis et indolis, ut audivimus, Fremae Η. Omitis Andegavensis Ilio, Normannorum duri, et regia Angla um portione domino, G. Dei gratia Herefordiensis episcopus, salutem et aemritium. PLAcoI vobis literia commonere me, ut cito Venirem ad vos, facturus id quod in manu domini ab-

164쪽

A.D. I 148 1.J ABREPORDIENaI EPIsTOLAE I33batis Bord promiseram. Ut promissa complere quam citius potui, promtus ac Ti, et quia processeratia ulterina, Heres dis reditum vestrum biduo expe tavi. Auctoritate vero obedientiae me non solum vocante et monente, sed urgento et trahente ad aliud diutius expectare non potui. recor itaque, si placet, ut me hac vice excusatum habeatis, et absentiam meam sequanimiter sustinendo hac vice, me

vobis gratiae debitorem emtatis. Si qui vero sunt aemuli aut malevoli mei, qui ob me odium vos in injuriam Dei et coleris detrimentum, suggestione maligna trahant, bonum est vobis timorem Dei consiliis malignantium opponere, et illud sapientia et

gium memoriter retinere, Beatus vir qui non abiit in consilio impiorum. Omnium enim sententia ex Deo procedit, quem si in initiis non bonis offenderis, exitu vestri cum honore mae non poterunt. Det vobis intellectum et modestiam Dominus, ut et pro vobis orent ecclesiae, et dominationem vestram in longum expetant plebes subjectae Valete. EPISTOL, VII AD TUEOBALDUM CANTUARI N-

Patri suo et domino Cantuari ri archiepiscos T. frateri misso diensis eclem ministeri aliam et obedientiam. Ex quo literas vestra suscepimus, Ductus nostri laboris hic est. Bogerum subpriorem Virum bonum, dominum David, G. R. et eorum complices in partem nostram convertimus. imaliis vero, sicut ab initio, sic vobis adversantur adhuc, et quae itineri suo necessaria sunt, hic adquirere et praeparare modis

omnibus moliuntur Unde nisi vobis videtur aliud,

165쪽

mnasium re intimo, ut domina Ricariis prior et dominus Samson iter ad dominum papam quam citius arripiant. Indignum eat enim illo tanquam eonaeieris bona se euriae primentare, nostro autem qui

viam Domini gradiuntur in veritate, tanquam male eona a delitea re. Unde opua eat, ut literaa --nea praelatia eo alarum et conventinua, qui in partibus nostri sunt, dirigatis, ut juxta eonaesentiam suam literis suis ad dominum papam eatentur jure ista, para illa conventu Meahamenaia, quae in elo tione domini illelmi est, quam longe et numero amplior, et merito purisiam innior habeatur. ε

ter vero quae negotio ne maria sunt vobis domin

Reginarius aperiet, qui ad primentiam vestram, Et ad videndam electi sui faciem, toto seclinat deaiderio. Valete. EPISTOLA CUI.-AD EUND M. Patri m et domino Caiatiariensi Dei gratia isti poscos T. G. epia male ordienata dueetio a et obedientiae famiarium.

QuonuNDAM, domine, relatu cognovimus,' priorem sanctae Bae'. in ea a de Stantes aua quodammodo partea interponere, et jus sibi in ecclesia sancti Leonardi, contra ecclesiam in eatris vendicare.

Quod quam legitime sinat, hinc potestis si placet

advertere. Praedicta quippe ecclesia petitione domini Saleaberiensis, et eorum quos ibidem aeeum habebat, Walteri scilicet et Rogeri atque Henrici, de manu domini Wigorate is a nobis suscepta, dominu prior illis adversu nos apud dominum immensem querelam deposuit, et nos de praedicta ecclesia m-amnaum indua voeari fecit. Quumque jam Matuto

die in praesentia jam dicti episcopi foret inter no ali-

166쪽

A.D. 1148 1.J REMURDIRMaI EPIaTOLAE 135 quamdiu adii ventilata, et idem episeopus in sapodicta Messala priori nihil ae unquam conoessime Maereres, dominu prior adversus no die certo audientiam vestram appellavit. Quumque appellationem

proaecuti Matro nos praesentaremus conspectui, auditis omnibus quae de ecclesia sancti Monardi prior

oontra nos allegaverat, reaponsioni nos obtussin judicium in nullo oo antea. Ipse Vero nos praeumniena, aut omnem eap maum nostrum in audientiaveatra fit renuntiavit in totum, seque in praedicta ecclesia nil vendicatum ulterius au multorum testimonio proclamavit. Unde vestra diacemat sequi, tas, quum sit de praedicta eccleata motae ponte mnuntiaverit, si ipsam litem instaurare alia dealdorat.

Noa enim quae vera novimus, eatificamur, et ea opportuno loco et tempore probare parati sumus. Valete. EPISTOLA CIX AD RoaBRIuM EBORAC NaRM

Patri mo et domis R. Dei gratia Eboracens arct episeopo, frater s. mrefordiensis Getesiae misinter,

salutem et servitium. Si nos admitteret solitae jam dilectionis arcamini, secreta signo auderemus, nec ad patrem directa, multorum oeulis intuenda committerem . Sed quia nos exes o novimus, ideo non jam intus poώ-isa, sed soria vix habentes iteras mittimus, ut Veniam postulant, et auo ristiam domino, si quomodo possint, apud Vos redintegrando concilient. Quod tamen trementi chartulae factu facile non perinus, ad quam ne manum porrigi, nee vestros facile -- Verti oculos Osae eatimamus. Unde a nos dedi natio justa repulerit, volumua altem alio non latere

167쪽

136 GILBERTI EPIs P quod quaerimus, quia vestram non serentes ultra imiscundiam veniam excessui postulamus. Nam si quid in vos diximus, hoc ipsum palinodiam in nos manu propria conscribendo recantamus, et a vestrum vel modicum movimus animum, ipso culpam satemuro', quominus caute prorumpendo, id nullo vestro exigente merito, in dominum offendimus et amicum. Cum caritate quidem stetimus in mimis causa quam ovemus, et a serrum de manubrio nobis imeonsiderate moderantibus elapsum eat, quid supe

ea oonsilii, nisi ut ad magnum illum Eliseum cum poenitentia et lamento Murramus Magna apes est, ut poenitentem praeco poenitentiae non repellat, et ingemiscentem altius, ipse gemituum praedicator non abjiciat. Poteramus equidem debitum aritati pensum prudenter et honeste persolvere, et discept tione ecclesiastica, juxta juris sormam, etiam Domino non in hoc indignante, resistere. Sed quid ad nos extendere digitum, brachia contorquere in os, et

tanquam alicujus essemus momenti, ore Imsem non

solum spumantia verba, sed et tumida iactitarei Quo nobis ea die pudor, honestas, ecclesiastica discuplina, et ipsa bonae mentis affectanda sobrietas abierunt 3 Quam male statim in momento omnia nobis elapsa sunt, ut nudati bonis, intrinsecus statim --

ceremur digni imi ut a gratia caderemus. Sed qui cadit, nunquid non adjicit ut resurgat 3 os an sic undique premit iniquitas, ut nobis ad gratiam nullus sit aditus An si modestia nobis excidet, miserico dia quoque vobis elapsa est Et si praecincti me in peccati legem abducimur, Eona illa aurea vobis a mamillis avulsa est Absit, ut qui sibi quotidie remitti supplicat, supplicanti conservo debitum non

remittat, et abstersa pater iracundiae nebula, non in aeronitatem solitam mena sese vestra reciperet, nece

168쪽

A.D. 1148 1.J ire avonDinNais PraetoLAE 187anii nobis ad veniam utique non obaeraret. Nam quantulum est quod deliquimus, nisi quia summi quaelibet offensa cutininis magna quidem habenda est 2 Verbum verbo subrunximus, et ut in disceptatione mos eat, simili simile coaptavimus. Nam quum dixissetis quia nobis eo usque peperceratis, respondimus, quia multa habebamus in quibus sublimitativeatrae peperceramus et nos. Quia verborum im austa clausula, nunquid incompositos vitae nostrae

mores, aut animi, quod absit, vitia, Cynica rabie mordendo perstrinximus f Absit, ut in mentem vestram haec surrepat opinio, ut suspicione hujusmodi confundatis innoxium. Testor inaccessibilem illam

lucem, quae bonarum occulta mentium penetrat et illustrat, illam quoque communem spem qum an torum eat amplexa devotio, nos verbis illis nil aliud intellexisse, nisi quod multa ad corpus causae spectantia, ob reverentiam Vestri tacuimus, et penes nos comprema tenuimus. Nam cum de literis eorruptis

ageretur, poterant in hoc articulo multa durius objici, et per rhetoricam auxesin, ut satia ipsi nostis, amplificari. Cumque eisdem literis et jus et spoliatio innueretur, non in caelum os nostram posuimus, ut precum salsitatem vel in modico arguere Praesumeremus. Quum juria habeat sormula, ut etsi sacram oraculum hujusmodi precator attulerit, areat penitus impetratis. Haec Divola sunt et his similia, in quibus vobis peperiam , ad quae mentia oculum dum tumide loquebamur habuimus. Νam si ad tempus urgente caritate stulti lacti sumus ob Datres, sed non insani tamen, ut probra diceremus in vo quem prae caeteris huc usque dileximus, quemque laudum titulis in multorum invidiam frequenter extulimus. De vestris pater occultis nulli rectius quam nobis fidem habebitis, nam quis novit occulta homi-

169쪽

nia, nisi spiritu hominis qui eat in ipso Moscoram Deo quod non mentior. Nil amaritudinis

habuimus inrua adversum vos, ni quod interprete primente scripto confessi aum . Unde et acerbi quam ipsa res expetat nosmetipso accusarim , eo quod indignationem vestram in nos quantulamcunque etiam molesti me a tinemus opinabitur quispiam ex animo non dici quod dicimus, o ut eatrum demulcendo an vi saetae in nos appellationi on aliquatenua evitemus. Non hic noster est oeci , Christi sumus, ip a vicario confidenter astabimus. Suo currant sat curriculo, prori sibi quasque a tiantur eventus. Elapsae potius amicitiae damna plangimus, quam imminentia timeam . Valete, et moveat vos utinam spiritu ille pistatia, ut amico revertenti etiam dum longe eat in amplexum o --

PIST AD GILBERTUM.

Veneraueui fratri et Minam amico G Dei gratia Here- fordiensi episcopo, R Eboracenais Dei gratia archi.

SuacEPTAM de manu dilecti filii H quam ditatis palinodiam vestram, priuaquam alicui priua copia fieret, diligenter invexi veritus tu primis ne vivae

Vocis eatrae, ut salva pace vestra dixerim, ardorem,

-- lit arum apice exInfimerent. Reaediment utiaque apud nos, et in manibus nostris illud in risset arcanum, et Vaga in publicum exeundi negaretur licentia, ne geminata injuria omnem reconciliationis viam excluderet Fateor quidem me a quae vobis calor animi ministrarit, aliquatenus ommotum, non

170쪽

nem obscuratus. Habeo enim ex pristina consuetudine, ut cor ita et labia maxime erga amicum circumcisa, quae artiori lege convisit singulare exemplar patientiae Christus, ex quo lubricos animi mei motus per gratiam auam cingulo sacerdotali voluit astringi. Non enim mihi a pectore excidere potest, quod face dotali ex lege datum est in mandatia, ut cum turturem via hujusmodi caput ad pennulas reflectat, et quod in descriptione templi mensarum labia intrinae a reflexa dicuntur per circuitum, quoniam Verbi seminator divini ex omni parte circumapectus, ad cor debet revocare sermonem, audire quae dicit, operari quae In aedicat, ne si intenderit arcum, et sagittis sacraescripturae vitia pere aerit auditorum, convertatur in dis belli, et avertatur adjutorium gladii ejus, necantillatur ei in bello. Miror valde, nec satis admirari possum, unde anctitas vestra tantae me implucitatis me crediderit, ut quia voce mea mihi reddidistis, putetis ostensum. Quibus in verbis, teste Deo et conscientia mea, nullam me tunc arbitratus sum, sed neque nunc opinor accepisse iniuriam, praesertim

quum hujusmodi ad iram mitigandam et eonciliandam

amicorum gratiam proferri soleant. Si vero sub e rum ambiguitate meam in aliquo gravari crederem opinionem piaculari me subjicerem flagitio, qui tantum amicum prior ad hanc provocamem contumeliam. Gravius aliquid extra cauaam dictum eat, cujus tanta est et hit admixtione personae ad quam spectare videtur acerbitas, ut contra caeterarum injuriarum naturam dissimulatione minime potuerit aboleri Sed de his pauca. am quantumlibo in parte ista oratio succincta odi a nobis quam periculosa. Id que ad priora redeam . inmurit ille epistolae vestrae