장음표시 사용
241쪽
uisae, et incipaam primatu dignitatem et gloriam hoc ipso digne promercimo. Quem quidem prim
tu honorem multis praede morum vestrorum temporibus e lesia Cantuarienae obtinuit, et in Ebor eensem Meleatam modi pluribua factisque memoria dignis exercuit. Indo a limitati eatrae Cantuariensis, Iesiae tota supplieat plenitudo, ne filiam λvemus matrem suam levare calcaneum, et in ej I
ritatem incaciter aspirare permittatis, neve ina negestandae crucis, quod aes Cantuariena concemum a testatur antiquit , in acandalum, quod absit, ecclesiae Anglorum et stuporem regni, Eboracenais ille in aliena ulteriua prorincia circumferat, auctoritate apostolica provideatis. Si enim bene meritos beneficii ampliare dignum eat, Cantuariena proculdubio ecclesiae non solum antiqua convenit privilegia
eo ervare, Verum etiam novis eam aemper dignitatibus insignire consequens est, quae nimirum aedi aemper apostolicae se in quibus potuit obnoxiam devotis-aime recognovit.
EPISTOLA CL.-AD EUNDEM. Patri sti et domino summo ponti ira frater G. L- iamris ecclesiae minister, devorum et debitum eariatatis et obedientia famulatum. INJUNOTAM nobis de colligendo censu beati Petri sollicitudinem quanta pomum acceleramus dilige tia, quem licet nondum plene collectum habeamus,
qua tamen via collectum transvehere quave cautela salvum transmittere valeamus, juxta anxia nobiscum disquisitione investigamus. In quo, quia nostra nobis non plane succurrunt consilia, vestram super hoc
sublimitatem duximus consulendam. Non enim
242쪽
A.D. I161 9 IGMD-I-aI HIavoLat. 201 nobis tutum erile ignotos populo et reg- incomvita jamdictam deserie Muniam, nisi quatenus Tm verentia pacis et protectionis domini nostri regis Anglorum noscitur diu ri. Non nostro in Me,
teste conaesentia loquimur labores, aut causam expensas, sed ipsa inim pericula 2rmidamus. Inde ea quod eatrae suppriam sanctitati, ut vestri, si placet, nuntii circiter calendaa Octobris, nostris apud Rotomagum nuntii occurrant, qui aut delatam per
nos illuc pecuniam ad vos aque, cum e qu prori debitis securitate perserendam suscipiant, aut curam
ipsam alicui fidelium vestrorum prout vestra decem uel auctoritas, exequendam iiuungant. EPISTOL CLI AD EUNDEM. Patri suo et domino remmo pontifici A. frater G. L-doniensis ecclesiis minister, debitum dilectionis et obedientiae Iamidatum. uri ex eatri, domine, forma mandati magistro Μatthaeo lustria Anglorum regia cancellario, diem adversus R. prioremmonem iste is super ecclesia de angaran statuissem , ipse eodem die in pra sentia eatra adversus jamdictum priorem experiens, ecclesiam jam dictam cum adjacente sibi parochiα injuste sibi ab ipso detineri conquestu est. Ame-Tens eandem ecclesiam cum tota in parochia ad usecclesiae suae de Langaran pertinere, ipsamque eccletiam de angaran hanc de qua agitur, multo tempore Pomedime, nec eam aliquatenus judicio, sed sola Monem ecclesiae violentia amisisse. Quod cum coram positis testibus probare paratu emet, prior ilico exceptionem sibi peremptoriam objiciens respondit, se super eadem ecclesia in nostra jamdudum praesentia,
243쪽
cum adumma eum magister Matthaeus intenderet, ad audientiam amatolicam appellaaae, aeque ad aedem ipsam apostolicam inclinetum veniam. Ubi quum amisi Matthaei diu praestolatu fuisset adventum, nee Us nec Pro se aliquo omparante πο-
stolico tandem judicio hanc ipsam, ut Maerit, mel aiam de angaran ad j monem te iri ecclesiae pertinere, instrumentia testium et juramentis a-eienter ostendit, et super hac lite victoriam bonae memoriae domini papae Adriani sententia reportarit. In cujus probationis ausa et mundum eum latae aententis testimonium, privilegium ejusdem domini papae Adriani ostendit. Hanc ipsam probationem
reatificans, et ecclesiam do Lanruac ecclesiae onem utensi confirmans. agister vero,atthaeus -- Versum se absentem et indefensum sententiam latam fuisse audiens, priorem hoc falsa suggestione obtinuisse asseruit. Quod ut in vestra probet praesentia, ad audientiam vestram ad sestum omnium Sanctorum appellavit. Valeat dominus meus et pater in Christo carisaimus. EPISTOLA CLII.-AD EUNDEM. Patri suo et domino sum- pomtifici a frater G. L-doniensis ecclesiae minister, devotum caritatis es obedientiae famulatum.
Ci1M instaret apud nos si inde fidus de Lues, archidiaconua Derbi, ut super quibusdam decimis ad
suam, ut asserit, praebendam pertinentibus, adve sua Thomam clericum, juxta vestri formam munda justitiam consequeretur, homam ilico Oatrum intendit declinis judicium, ostendena post directa ad nos iteras vestras aliud a sublimitate
244쪽
A.D. 1161 9.J i Dominam Eriam . mvestra ad dominum Wintoniensem emanasse mandatum, ut causam nobis aut delegatam, ipse evocatis partibus et audiret et terminaret. Quum itaque literas eatra super hoc ipse prae manibus haberet et
ostenderet, nos negotium ipsum suspensum tenere curavimus, donec nobis per os plenius elucescat,
quem nostram liti finem dare oportet. Valeat dominu meus et pater in Christo carissim . EPISTOLA CLIII AD EUNDEM. Patri mo et domino summo pontifici A. Dater G. Lon- mensis ecclesiae minister, debilum duretionis et obedientis famulatum. Era rem grandem dixisset mihi dominu meus, per omnia quidem obedire debueram, quanto magis eum sibi a me tapetum pedum humile a stratorium mitti mandaverit. Mitto itaque super quo scripsit, non tamen quale descripsit vestra a limit , optana ut munus exiguum mittentia affectus amplificet, et si deest forma rotunditas, id quas pene nos est penuria artificis tale quid in hunc modum aptare acientia excuset. Non enim conduntur apud nos tapeta, aeda transmarinia partibua advehuntur. Quibus in tota civitate oatra diligenti crutinio perspectis, quod melius invenire potui, dilectae mihi in Domino sanctitati vestrae transmittere, multa mentia alacritate mravi. Muro suo inexpugnabili circumcingat vos Dominus, et armis suae potentiae protegat semper in Christo dilecte pater.
245쪽
EPISTOLA CLIV AD IINDEM. Patri suo et domino summo povi et Aleaeandro, frauer G. Londoniori erelam minister, totum quod in aepotest humina et ad Obediendum prompta devotis. Di mar mihi, pater, et diligendae semper in D mino, sanctitati vestrae gratiarum refero totis animae meae viribus actiones, quod apostolica mihi viscera
clementer aperiens, et in necemitate summa unxi
tati meae pie compatiena, oculo in me misericordiae reduxistis, et cui mortis injuste nectebat laqueos adversantis mihi pol tatis austeritas in vitam me respirare paterea tandem caritate voluistis, in ira siqua fuit memor misericordiae, totum tamen quod oportuit justitiae resem an et disciplinae. Quod secto beneficium eo mihi gratius, longeque reputatur acceptabilius, quod non ad preces regias, non ad multorum in id porrecta suffragia, non ad opum oblata pondera seu promima, sed de sonte caritatis lucidissimo pectore scilicet apostolico, in filium se iste progressa, non meis meritis exhibitum, sed
omne praeveniente meritum, ola totum gratia misericorditer indultum est. Unde quod obsequiti sum Pater, et quod honoris, vestrae circa me munificentiae sateor in omnibus obligatum, adeo ut me velle quod volueritis, totum subire quod injunxeritia compellat pariter et suadeat non solum aedis cui praesidetis auctorit , sed ex impensi etiam magnitudine beneficii innata siquidem et jamdiu super hoc concepta voluntas. Suis itaque circa me ibique placitia e tra sanctita utetur imperiis, in omnibus quae meae possibilitati responderunt, patri filius, domino eo
obediet, nec durum reputando nec asperum, quod
246쪽
A.D. 1161-89.I LONDONIENaI EPIATOLAE. 205 apostolicae circa me novero mansuetudine rampi cere Sciat enim dominus meus, et certum teneat,
me a tempestatis hujus qua jamdiu quassamur initio id semper voluntatis, id habuisse propositi, ut vobis
Occasione quacumque Maisterem, et, is coram positus, anxietatis mei cordia exponerem, ut a sublimitate vestra impetrata clementer ejus cui astringor
ossicii absolutione, ab his quibus obruor fluctibus
saltem nudus evaderem, et cum multorum nequeam,
saluti saltem meae aliquatenus providerem. Omnes enim ab Anglis finibus ad vos usque decurrentes, ut qui adam non certe placeant, me seminarium di cordiae, subversorem ecclesiae, incentivum malorum, fomitem litis et odiorum omnium sinistre denuntiant, et quae nec Vera sunt, nec unquam juvante Domino, probari poterunt, sanctis Vestria auribus QVersum me quorundam promissis et precibus instillare non omittunt. Et ecce pater morior, cum nil horum secerim, cum horum in nullo conarius sim. Dantur in me sententiae nec consessum, nec convictum, sed nec quidem commonitum. Formatur et confingitur notorium, et ut grassanti nihil desit invidiae, quod nulli notum eat, audacter asserunt asenotissimum. De manu mea sanguis quem non effudirequiritur, et injustissime quae non rapui cogor exsolvere. Quae nimirum omni in me mensura metuens, omnem praeveniendo sententiam apostolicam
jamdudum appellavi praesentiam, ei super his optans
assistere, quem in jure certum est non errare. Quam nimirum appessationem si minime prosecutus sum, haec causa extitit, quod legatis ad dominum nostrum regem a latere vestro directis, eis omnium quae inter dominum Cantuariensem vertebatur et nos, cognitionem pariter et diiunitionem commisistis, teria destinatis ad nos, ut nos ei praesente exhiberemus,
247쪽
M quod auditis partibus, atatuerent in nos, firmiter
aerearem . Quibus rem minime prosequentinua, quum ob imminens periculum in eorum denuo praesentia una cum fratribu nostris appellaverim, hujus etiam appellationis prosecutio nobis a vestra gratist domini regia interventu remissa eat Teatantur hoc literae quae penes nos uni apostolico igno communitae. Quum vero judicem moveri non oporteat iacum de gravamine suspectu eat ad superiorem Pr vocetur, offensus tamen dominus Cantuarianaia, eo quod ad vestram appellaverim audientiam, meum caput impetere, me non eruato ordine proposuit excommunicando in care. Hua rei praesciua, -- tentiam praeveniens, ad vestram item appellavi ementiam ejus examen expetens, qui merita causarum recte ponderans, suum unicuique D sequa ratione conservat. Quod enim legitur ne in una eademque cava tertio vipelletur, non eo spectat ut quotiena episcopus ae a metropolitano suo gravandum puta mrit, libere non appellet, sed eo potiua, ut a sententia a tribus gradatim judici a post appellationem -- probata, qui victus eat appellare non debeat. Quod quidem non solem ninibus adjuvando dicimus, sed ut hi qui de crebra nos appellatione redarguunt Vespaucis respondeam . Ad culmen igitur apostolicum sic appellavi, sperans id subaidio futurum mihi, ne ante diem appellationi praefixum, meus p ae statua ab eo contra quem appellatum est aliquatenus interverti. Sedia enim apostolicae soliditas illa est, de qua mari dictum est, Huc usque enim, et hic confringe tumentes fluctu tuos. ad quam appellando allis judicis cujusque sententia jam lata sua- penditur, si fuerit prae pellatum, lata postmodum
viribus omnino caret, ut tam re quam nomine Pr sua nulla reputetur, habenda magis irrita, quam alb
248쪽
A.D. 1161-89.J BONDONIENaI MIsTOLAE. 207qua extrinsecus solennitate irritanda. Quia tamen populus juris apices et canonum occulta non percipit, lata in me oatmodum post appellationem sententia, a doctis de humilitate culpari, quam divina celebrando de ausu quasi sacrilego a multitudine reprehendi, me sic habens, sic in omnibus exhibens, ac si me teneret aententia, quam ab ipso suae pronuntiationis initio apostolica sublimitas elidebat, ad quam praemissa appellatio sententiam ne quid posset omnino potentiarime reprimebat. Qui nimirum articulus quum pomi in partem hinc patrum auctoritate suffragante plurimum disputari, inspecti tamen literis, qui a me Vestra carita instruere et consolari dignata eat, altercationem respui et juxta vestri lammam eo illi absolutione suscepta praesente evangelio
me vobis in id quod vestra mihi sanctitas dederit in
mandatis obligavi, vestro per omnia pariturus -- perio pro possibilitate, non recemurus a Promisso. Temperet obsecro caritas Mema mandatum, q--
usque meum in jure deprehenderit actore aliquo et idoneo teste peccatum. Si meritia gratiam referri distuli, aestivus calor, dissiculta itineris, depraedati via metua et carceris, id fecere differri. Si progre sua in itinere ad vos usque non processi, explorat rum insidiis impeditu sum, et a nuntiis domini regis
a matris a limitate reverias, sub multa intermin tione revocatus obsecro per misericordiam Iesu
Christi Domini nostri, ut pater iram filio de corde
remittat, et in sua protectione maceptiun totum demetem ad omne posse meum et si auum vellet ai-deat. Conamve incolumitatem vestram Dominus,
249쪽
Patri suo et domino, summo pontificiis frauers L-doniensis ecclesiae minister, debitum Omnino πιθα-tionis et Obedientis famularum. A vestram, pater, indignationem exhavata fletibus, et aerumna corporis me jamdiu virtua elanguit, et obnoxia quaeque sensibus ossiciis indevota vis, innata doloris intimi paene fecit immensitas. Ad vestram enim aversionem factus illico sum plebis abjectio, notis meis opprobrium, et amici plena comsusionis occasio. Et nisi pia clementia medici cura languentia Maeri vel in modico lanuginem obdu isset, in aluti desperatae cicatricem mora profusior ulcera patientia induramet. Nunc autem pater cum
ex his quae parem filio indutiit picta aliquam mihi
liceat sperare salutem, reviviscit spiritus meus, exultat anima, et pro mansuetudine benignius exhibita, ad gratiarum actiones mens tota resurgit, et ad ann titatis vestrae provoluta pedes, totis supplicare viribus totis anhelat exorare desideriis, ut post mordentia austeritati vina, piae lenitati oleum mei infundatur ulceribus, et paternae correptionis asperitas Memae tandem circa me pietati uberibus excipiatur. Intus
jam apud patrem sit, qui pro fili pulset et exoret affectus, ut punitum jam satis suscipiatis in gratiam,
et correctum graviter vestria devotum firmitem --quiis habeatis. Intra castra remeatum pietas P tema promoveat, et praelibatam mihi gratiam ad perseetum manus apostolica juata tandem miser tione perducat, ne in luctu et miseria dies meos transigere, et me dierum meorum paucitatem quae
250쪽
superest, in amaritudine finire compellui. Consorvet incoluntlitatem vestram Dominus ecclesiae suae
multis profuturam temporibus, in Christo dilecte
EPISTOLA LVI.-AD EUNDEM. Patri avo et domino summo pondisci A. fratrem Gndoniensis ecclesiae minister, salutem et debitum honoris et obessim in famulatum. BENIGNITATI vestrae, pater, mihi jam frequenter exhibita corde provolutus et corpor gratia humillime refero, quod onus u me quo premebar anxie, praevalente tandem gratia summovistia, et a moestitiae me tenebria in quandam optatae spei serenitatem intus apud patrem pulsante pro filio pietatis affectu, misericorditer induxistis. Unde soluto vinculo quo tenebar, nil, pater, est quod optem amplius, quod
desiderantius assectem, quam annotitati Vestrae pra seu nasistere, praesentem me totum vobis exponere, et hanc dierum meorum paucitatem relictam a tumultibus et turbinibus abstractam, vestri moderamine consilii totam Domino mancipare. Unde meis graviter accrescit insortuniis, quicquid obstaculo mihi quo minus optata peragam, et labores meos diutinos et diu continuata taedia optato tandem fine conclu
IIinc mihi dolor iusidet, et meum udequaque spiritum involvit anxietas, dum ex causis plurimis emergunt plurima, quae me avocant a proposito, et non insione quadam, sed necessitate multiplici retrahunt ab incoepto. Et quidem in causis illa prima est et praecipua, quod exivit iii aures omnim jamdiu a celsitudine vestra in me latam sententium, cum Oliata mihi pro parte gratia vix adhuc paucis innotuerit.