장음표시 사용
251쪽
Hinc omnium qui via obsident, qui calles directos
ad vos ut sormicae circumquaque discurrentes obambulant, furor accensu est, ut nec Deum verentes nec
homines, impune sibi in me cuncta licere judicent, obsevdum Domino praestare se reputent, si mihi injectis manibus damnis me pariter et contumeliis
assiciant, et carcerali mancipatum custodiae, hominem a summo condemnatum et reprobatum pontifice, ad exactam usque stipis ultimae redemptionem exquisita poenarum adhibitione compellant Stratas omnes hic adveraua me jam rumor implevit. Hac tranasturus ille est, quem manus apostolica cunctis exposuit, quem ut Egyptum spoliare suffocare, modis omnibus amigere bonus odor sacrificii Deo, et apud eces iam consummata laus eat. Aptate manus, adhibit c todiam, ne sub larva, aut quoquomodo subomatua evadat. Londoniae vobis opes incinnuia ecce sunt. Inopea Vos de caeter negligentia aes constituet.
Hic pater adversum me murus erectus est, haec undique dissicultas objecta, quam etsi juvante Domino
transcendere quoquomodo contingeret, aetas tamen
ultima, quae a phia bus me jam annis excepit, impedimento mihi est, ne aut iter istud arripere, aut inparibus sibi viribus laborem hunc aut possim aut audeam aliquatenus attemptare. Haec mihi am tot
invexit incommoda quot numerare longum est, et quae magis supprimere quam scripto propalare -- pellit erubescentin.
EPISTOLA CLVII.-AD EUNDEM. Patri suo et domino summo pontifici A. frater G. Londoniensi ecclesio minister, humilem et debitum caritatis et obedientis famulatum. VENERABILI carissimi fratris nostri, domini
252쪽
4.D. 1161-89.J LONDONIENAI EPIATOLAE. 211Norincenais episcopi, praeclara ab ineunte aetate usque in senectutem bonam ad id plenum exigunt merita, ut quos delectat honestas vitae, quibus religiomedi est ipsum digne commendare, et apud sanctitatem eat, cum supplicante debeant affectione promptissima pplicare. otum quippe satis est ipsum ab ipsis sere cunabulis per omne aetatum gradu honeste conversatum in ecclesia ut dicitur ad senectam jam nunc uberem pera enisae, ipsumque in ecclesia cui praesidet, et tu episcopatu quem disponit, in publica adeo gratulationes susceptum age, ut
quod sibi impenderitis honoris et gratiae, id tota
ipsius ecclesiae plenitudo cum summa gratiarum susceptura sit actione. Cum ait itaque patria in bonis filiis delectari, apostolicas supplicamus clementis . quatinus in necessitate praesenti, de qua per directos nuntio recurrit ad vos, oculos in ipsum misericordiae habeatis, et eos qui sibi adversantur inique apostolica severitate reprimendo, ipsum diem suum cum pace claudere, et a vobis ad patrem omnium cum pace velitis emigrare. Alioquin laesam se virtus erubescet, et uatitiam supergressa iniquitas in multorum praevalebit perniciem, et quae nunc alta pace sopita sunt, horum exemplo facta securior utique perturbabit. Valete Vos. EPISTOLA CLVIII.-AD EUNDEM. Patri suo et domino mmmo pontisci A. frater G. Gm doniensis ecclesia minister, vero dilectionis ametum, et humilis obedientiae famulatum. LUX, domine, post tenebras gratius illucescit, et post maeroria nubilum restituta laetitia, mens quam
dolor affixerat oeundius hilarescit Sic Anglicana,
253쪽
pater, ecclesia, quae suis destituta pastoribus longo jam tractu temporis luctum continuavit et lacrimas, ubi vestra sollicitudine, quam filiorum commodis studiose semper impenditis, per directos a latere eatro viros venerabiles Ubertum et heodWinum sedis apostolicae legatos in eligendia pastoribus et praelatia gloriam libertatis obtinuit, quanto eam dolor gravius afflixerat, tauto uberiori persua gaudio intus in spiritu abundantius exultavit. Datus ei fuerat juxta prophetam, pro zona funiculus, pro crispanti crine calvitium, et pro lascia pectorali juge cilicium. Quae
omnia, Domino poteriter virtutem operante per Vos,
sibi jam longe projecta sunt, et electionum ibi concessa libertate, jam quasi vestibus induta gloriae
.sponSO Suo et regi quam gloriose tam et confidenter assistit, hac usa libertate quam Domino gratiam ministrante per vos assecuta est. Sancta Cantuariensis ecclesia illa sancta Romanae ecclesiae filia spiritualis et devotissima, convocatis placopia sui stam- ganeis, et caeteris ipsius provinciae personia, in eligundo sibi patrem et archiepiscopum unctorum statutis canonum diligenter observatis, quum apud se inveniret idoneum, ad sui regimen accersire noluit alienum. Habens igitur prae oculis quod scriptum est, abeat unusquisque fructum suae militiae in ecclesia, tu qua suam per omnia transegit aetatem, in
aliena minime stipendia alter obrepat, nec alii debitam alter sibi audeat vindicare mercedem, juxta illud prophetae dicentis, aero patribus tuis nati sunt tibi filii, filium quem nutrierat, quem regularia Observantiae sacris jamdiu imbuerat institutis, Ricardum
priorem ejusdem ecclesiae monachum, virtutum meritis commendabilem, Deo ut credimus et hominibus acceptabilem, utpote cui ad doctrinam scientia, et tui
honestatem moros exuberant, totius conventu sui et
254쪽
currentibus votis, in patrem sibi et archiepiscopum celebrata solenniter electione suscepit, ipsumque ad hoc in sublime rapiens, Deo laudes et gloriam cum multa gratiarum actione populique totius applausu gratanter exsolvit. Ad cujus consecrationem aequenti Dominica post octava Pentecostes cum sunfraganei convenissent episcopi, nuntiosque suos et rati habitionis literas qui ex necessitate aberant destinament, ex insperato literae sub nomine regis junioris conceptae, in medium prolatae et porrectae sunt, appellationem continentes adversus electiones quae in
regno suo nequaquam celebrarentur Maenau. Cui
quum patre superstite nihil a quoquam debeatur in regno nisi salva patris sui fidelitate, licetque literae
porrectae multis ex causis quas enumerare longum est, suspectae nobis viderentur, majestati tamen vestrae debita cum veneratione deferentes, et honorem vestrum integre cupientes a Vare, a consecratione abstinuimus, et rem vestrae delegandam notitiae omne in commune decrevimus. Unde sanctitati vcstrae omne in commune prece affectuose porrigimus, ne cytharam nostram in luctum, et organum in vocem flentium convertatis, sed opera manuum Vestr
rum benigne dexteram porrigatis. Ut sciant omnes, domine, quia manus tua haec, et tu, domine, fecisti eam, et totam Cantuariensis ecclesiae plenitudinem vobis uberiorem obligetis ad gratiam.
255쪽
EPISTOLA LIX.-AD EUNDRM. Patri suo et domino, summo pontifici A. Date G. Londoniensis ecclesiae minister debitum aritatis et obedientio famulatum. QUA confidentia, qua sine domino meo patrique carissimo pro alio aupplicatum assistam, cum ad conelliandam mihi pene vos gratiam ipse potissimum admeato, ut famam late divulgat, indigeam Mnenim est mediator idone , quem conatat in mus oculis di licere, quem eae medium eo tituendo placatum quis debuit exhibere Attamen, in Christo dilectissime pater, dum me ipsum conaidero, dum
totum me mihi non parcendo discutio, utique non juvenis, mihi nullatenua occurrit animo, ob quod me commisisse quippiam a satae vestra projici, et a sacratissimo vestrae benignitatis aditu me justum ait eliminare. Vestria enim obsequii me paratum semper exhibui, nec a fidelitate ulla unquam potero varietate casus avelli. Qui vos oderunt, illos pater odio habui, et ut in libertate spiritus aliquid audeam, eatro reai tentea honori, constanter aliquando repuli pariter et consum certus. EPISTOLA CLX.- AD EUNDEM. Patri suo et domino mmmo ponit ei A. Date M. L-Mniensis ecclesiae minister, sinere et ver dilectia is assectum, et humilis obedientiae famulatum. I exsolvendis, pater, sanctitati vestrae gratiarum actionibus, nostra plane rauccumbit humilitas, eo
256쪽
A.D. 1161 9.I LONDONIENsI EPIsTOLAE. 215 quod Ecclesia Dei multis apud nos retro temporibus jugo servitutis oppressa, omnique recuperandae liberitatis spe Vacua, vestra tandem sollicitudine quam commissi vobis gregis utilitati vigilanter impenditis, suis restituta natalibus, statum ejus Domino commutante in melius, desiderata plurimum libertate jam nunc ex insperato donata est. Legatorum enim quos ad ecclesiae perquirenda remedia in partes nostras circumspectione laudabili vestra direxit auctoritas, hoc tandem cura prudenter et potenter obtinuit, ut in regno Angliae suis jamdiu viduatae natoribu ecclesiae ad sui regimen idoneas eligendi personas liberam in omnibus habeant facultatem. Inde est quod
apud nos quamplures ecclesiae suis gratulantur elemtis de vestra confidentes misericordia, ut hi quos concorditer elegerimi, dono vestrae gratiae promoti in melius consecrationis etiam munus Valeant obtinere. Inter has Bathoniensis ecclesia in venerabilem fratrem nostrum Raginaldum Salesberiensem archidiaconum sua vota porrexit, ipsum concorditer expetens, et nullo reclamante, aut contradictionem in aliquo Mente solenniter eligens, eique sui curam et regimen tota animi voluntate committens. Quem apud sanctitatem vestram laudum commendare titulis ideo supersedendum credimus, quod ejus literaturam, mores, et industriam, et in agendis ecclesiae negotiis emcaciam, ipsis rerum ut credimus agnovistis indiciis, utpote quem vestra donatum gratia et apud uos ex vestra magnificatum notitia, in id gratiae culmen erexistis, ut quae ipsum elegit ecclesia non modicam ex hoc ipso speret apud sanctitatem Vestram gratiam collocari. Quem quia juvante Domino in domo Domini cooperatorem bonum futurum credimus, fraterna caritate movente, et in hoc Rud eiam praestante petimus, ut operi manuum vestrarum
257쪽
belligne porrigatis dexteram, et conmerationem ejus accelerando vobis ipsum et propter ipsum plurimos artius obligetia ad gratiam. EPISTOL CLXΙ.-AD EUNDEM. Patri suo et domino summo pontisci A. frater G. Londoniensis ecclesia minister, debulam aruatis ι obedientiae famulatum. CONQUEATU eat apud nos, domine, prementium lator Ricardua se ecclesia de Bardiniuna injuste sp liari, et eam a Waltero clerico injuste sibi detineri,
asserens se ut jamdictam recuperaret ecclesiam amdudum bonae memoriae dominum papam Adrianum adisse, et ad venerabilem fratrem nostrum dominum Cicestrensem episcopum, mandatum retulisse, ut super endem causa cognosceret, et ipsam fine debito terminaret. Iam dicto itaque episcopo suas in hoc Partes interponente, juxta assertionem Ricardi, Adam clericus dictae ecclesiae, eo tempore detentor, cum eo in hunc modum composuit, ut viginti solido annu tim, nomine ipsius ecclesiae sibi solveret, et hos nolvendo, ecclesiam ipsam vitae suae tempore retineret. Ipso vero postmodum in hac solutione cessante Bi- cardus se dominum papam item adisse, et jam dictam ecclesiam sibi ab eo adjudicatam fuisse, seque sententiae hujus executionem ad dominum Ciceatrensem detulisse et jam dictum Adam secum denuo in hunc inodum transegisse asseruit, ut quinquaginta solidos annuatim sibi redderet, hacque solutione ecclesiam retineret. Innitens itaque auctoritati v
stolicae, qua sibi ecclesia jam dicta adjudicata est, cum
258쪽
A. D. 116l-89.J ioNDONIENsI EPIavoLAE. 2I7 ejus nomine jam nec viginti nec quinquaginta, nec aliquid omnino sibi solvatur, petebat ecclesiam sibi restitui, et apostolicae sententiae reverentiam debitam exhiberi Walterua pro res inter alios actas et judicatas,
aliis nec obesse nec prodesse debere asserens, se semdictam ecclesiam canonice adeptum, seque a Praedecessore nOatro bonae memoriae Roberto episeopo, nnte litis memoratae tempora, in e personam constitutum
fuisse respondit. Cumque postmodum in Galliis studiorum causa demoraretur, si inter Ricardum et Adam rei suae procuratorem ipso absente et ignorante, super ecclesia sua lis actitata et transactio interposita est, ipsam absenti sibi et ignoranti praejudicium afferre non posse, notissimi uris esse fisseruit. Qui reversus a studiis, et in propria Veniens, ecclesiam quam legitime nactus est, jure suo Possedit, nec pactiones Adae super re sua ipso ignorante initas aut ratas habuit, aut rata habere disponit. Volentes vero jus Ricardi, si quod erat, plenius intelligere, quis eum in jam dicta ecclesia personam constituerit, diligenter inquisivimus. Ipse vero praedecessorem nostrum dominum Ricardum seniorem ecclesiam hanc sibi concessisse respondena scriptis ut testibus, aut aliis quibuscumque amminiculis asse tioni huic fidem sacere, nec tunc quidem potuit, nec de caeter se facturum repromisit. Inquisitus Vero, an hoc probare sinceret, Adam scilicet tempore quo cum ipso transegit ecclesiam ipsam suo nomine possedisse, aut alterum quod inter ipsos gestum fuerat ratum postmodum habuisse, horum etiam probatione omnino se carere respondit. Unde cum causam
ejus veritate niti non liqueret, reverentiam tamen debitam domini papae literis exhibentes,' ab ejus decisione non absolvimus, sed rem in diem alterum quo sibi Ricardus providere posset uberius differen-
259쪽
218 GILBERTI PISCOPIdam aestimavimus Ricardus vero denuo penes nos
experiri renuens rem distulit ad sanctitatem vestram, ad festum sancti odii appellavit. Valere vos optamus in Domino, pater in Christo carissime. EPISTOLA CLXII. -AD EUNDEM. Patri mo et domino, summo pontife A. Diae G.
Londonis in Mesesiae minister, de tum ea uariis et obedientis famulatum. PERLATO, pater, ad nos mandato vestro super
comite Hugone et illelmo de aus, debitaque
veneratione suscepto, comes Hugo nuntiis ilico directis ad nos, anxie conquestus est, Datres dei teneia in laesionem suam vestram circumvenisse excellentiam, et falsa suggestione hanc, quae ad praesens in eum lata est, sententiam obtinuisse. egotium vero quod inter canonicos et ipsum vertitur, asserit eo quem consequenter ostendimus, ordine processisse. Villam de anteneia de laudo comitia Hugonis esse penes nos, sere nullus ignorat, quam se canonicis de Panieneia nunquam dedisse, nunquam scripto confirmasse, jurat, et modis omnibus asseverat. Annia
vero jam duobus emensis, fatetur se Willelmitin de Vaus, qui villam jam dictam suo ascribebat patrim nio, et jure sibi competere dicebat hereditario, quemque et patrem suum jam dicti canonici possessionis quam in villa ipsa habent, auctores laudant, ossenni
curia convocat in jus vocasse, et villam hanc adversus eum, utpote patri suo nunquam donatam, numquam hereditario jure concessam, coram omnibull
260쪽
A.D. 1161-89.J ioNDONIAMI EPIsTOLAE. 219 sollenniter evicisse, seque post evictionem hanc curiae suae judicio, ad villam ipsam manus extendisse, ipsamque ut suam ceu sperabat sibi aliquandiu posam disse. Praedicti vero Oatre aver hac necessitate recurrentes ad vos, mandatum ad nos pertulerunt, ut praedictum comitem districte conveniremus, et nisi auctoritate vestra per nos ammonitus, ei villam jamdictam et omnia ablata in integrum reatitueret, terram ejus totam au interdicto ponere, Et nisi velato satisfaceret, excommunicationis in eum sera aententiam non differemus. Obis itaque mandatumveatrum multo labore complentibus, domino nostro rege manum emaciter apponente, villa ipa canonicia reddita est, et quaecumque sibi ablata fuerant, eis juxta juramentum et probationem suorum, per nos integerrime restituta sunt. Vestrae a quid aliter excellentiae a gestum est, aio processime negotium venerabilis fratris nostri domini omicentis episcopi, aliarumque ejusdem diocesia personarum testimoniis poteritis evidenter agnoscere. Deinde processu temporis, cum ad dominum nostrum regem xen ordiae eonVenissemus, quia super villa hac quam sibi comes Hugo vendicat, si diu protracta est, et in longum sunt protelata certamina, in ipsa domini regis pra sentia super hoc tractatum est, ut canonio rem idisam litigiosam comiti cederent, et aliam ipso donante susciperent, in qua cum pace degerent, et in pace Domino deservirent. Qua in re, etsi prior domus
ipsius assensum daret, rege tamen sic consulente provisum est, nil ulterius fieri, negotium effectu non compleri, quousque totius conventus anteneis super hoc sciretur voluntas, et communiter haberetur
sensus. Conventu vero non approbante, Verum improbante, negotium non ultra processum est, nec