장음표시 사용
261쪽
22 GILBERTI EPIsCOPI eis quicquam per dominum noatrum regem aut comitem, aut quenquam suorum commutatum est, aut
allatum, aut aliquatenus ut asserunt, imminutum. Verum quod ad possessiones, in eo sibi atatu perm nent universa, quo vestrorum exstabant tempore praedeceaaorum, cum ipsorum auctoritate inter ipsos et
Willelmum de auctis diu protracta vita est, et
finita controversia Comes itaque primum e nuntios, deinde per se, precum arguens falsitatem, ad vestram appellavit audientiam, ostensum ut Maerit, se nec pomessiones eorum Rus ut dicunt temerario occupasse, nec locum suum aut villam, aut quicquam quod eorum sit, commutatione quae non processit obtinuisae nec datam in se aententiam quam multa humilitate sustinet et patientia, promeruisae. orro
appellationi suae terminum diem Ascensionis Dominicae constituit, et quia sive cognitio auae causae mandetur executio, precum semper convenit argui salsitatem, has appellationis ause testes, a nobis liter impetravit. Qua in re, ne per ignorantiam facti paraadversa caperetur, saepe dictis Datribus de ante-neia et formam et causam actae appellationis, per litem et per nuntio fideles denuntiare curavimus. Valere vos optamus in Domino, pater in Christo
262쪽
A.D. II 61 89.J LONDONIENM EPIATOLAE. 22 IEPISTOL CLXIΙΙ.-AD EUNDEM. Patri mo et domino, summo ponti ira frater G. Lon moria celem ministeri salutem et humilis obedientia devotionem. AD Vos, pater, referri convenit quae ad sublimit tem eatram pene nos appellatio facta suspendit. Monachis itaque sancti Umari decimationes quasdam a milite quodam parochiano nostro, qui Balde-Wino omicensi archidiacono innitate conjunctus est, in praesentia nostra repetentibus, idem miles jam dictum archidiaconum earundem decimationum tandem laudavit auctorem. Abbate vero sancti Ul- mari et ipso archidiacono statuto die in praesentia nostra super eisdem decimationibus adversum se experientibus, archidiaconus ipse ad patrem nostrum dominum Cantuariensem appellavit, quibus in ipsius praesentia constitutis, abbas a domino Cantuarierisia audientiam vestram rem appellando auspendit. Ρrosequentes appellationem monachi a sublimitate vestra literas ad dominum Cicestrensem retulerunt,
ut super causa cognosceret, literasque cognoscendo
dirimeret. Evocatis ad ipsum partibus, ut ex ipsius literia accepimus, res hunc finem ortita est. Decimationes jam dictae monachi adjudicatae sunt, et e dem saepedictus milca abjuravit. Directae sunt ad nos literae domini Cicestrensis testificantes hoc, et auctoritate vestra injungentes, ut jam dictos mon
chos, in corporalem earundem decimationum possessionem induceremus. Sic monachi possessionem nacti sunt. Emenso anno, cum jam messes colligerent , servientes suos direxit archidiaconus, ut jam dictas decimationem susciperent, et ejus no-
263쪽
222 GILB- -DOPImine aptarent, et in tuto reponerent. Quibus paraaltera incontinenti resistens, adjudicatas sibi auctoritate vestra decimationes aporistri, minime passa est. Verum vim inferre volentes repulit, suumque sibi detinuit. Querelam ad nos referens super hoc dominu archidiaconus, cum statuto die earumdem decimationum restitutionem sibi fieri, tanquam vim P sua exigeret, auctoritas rei judicatae sibi objecta est. Qui rem inter alios judicatam, alii ob ae non debere maerens, se judicio domini taceatrensia nequaquam interfuisse, ideoque sententiam ab eo obesae sibi non debere respondit. Aliis possessioni sibi auctoritatem is adjudicatae innitentibus, ipsamque convelli non debere Maerentibus, archidiaconua aegravari conquerens, ad vestram appellavit audientiam, et has appellationis suae teste literas impetravit. Valere vos optamus in domino, pater in Christo dilecte. EPISTOLA CLXIV.-AD EUNDEM. Patri suo et domino m-- pontifici A. frater G. L-doniensis ecclesiae minister, debitum caritatis et obediemulae famulatum. A vestram, pater justum ea resere notitiam, quae facta ad vos appellatione suspensa, Vestrae sublimitatis expetunt in sui decisione sententiam. Unde vestrae notificamus excellentiae, nos ob instantem querelam parentum comitia Alberici, diem constituisse, et tam comitem ipsum quam comitissam uxorem ejus in praesentiam nostram evocasse, ut quae
inter ipsos vertuntur audiremiis, et de veri plenius habita, mediante justitia decideremus. artibus itaque coram positis, parentes comitia proposuerunt copulam comitis et comitissae nequaquam lare legi-
264쪽
timam, eo quod priusquam comes illam duxisset uxorem, state ipsius comitia, Gallaidus scilicet MVeir, super ea in uxorem ducenda cum patre ipsius comitissae fide interposita pepigisset Maerebant
etiam eatenus proe sisse negotium, ut pater O- mitissae ipsam cum trium jam esset annorum, praedicto sinu rido, utpote futuram suam tradiderit, et vividus eam fratri suo comiti Alberico sibi custodiendam commiserit, et cum jam ex complesset an a suae tam de manu comitis, in domum propriam duxerit, sibique venerationem Omnem tanquam futurae uxori suae, tam Per B qum e suos, in omnibus, excepta thori communione, usque ad
annum duodecimum jam sere completum exhibuerit. His igitur inter patrem comitissae et Gainidum Datrem comitis, interposita fide firmatis, Maerebant Gauhidi et comitissae firmata fuisse sponsalia, et quae atris sponsa fuerat, alteri postmodum atri legitime non nupsisse. Adjiciebant etiam contractum
hunc ipso comitimae consensu fuisse firmatum, cum ad aetatem jam dictam pervenerit, et toto hoc annorum curriculo nunquam his quae agebantur vel momento contra dixerit. Comitissu vero, quae a patre suo gesta sunt, cum trium autum esset annorum, aetate nondum admittente consensum, se penitus ignor se respondit. Et si pater suus cum Gin idocontraxit, ut dictum est, id se nec tunc scisse, nec postmodum approbasse, nec his quae inter eos gesta
sunt, assensum umqu- Praebuisse constanter asseruit. Unde cum in contrahendi sponsalibus eorum requirendus sit consensus, de quorum hauria nuptiis agitur, ipsa Gauhidi sponsam se nunquam Maae ait, quae nunquam de conjugali copula cum eo subeunda, a quoquam requisita est, nec in hoc umquam animi voluntate consensit Si itaque a patre suo Gauseido
265쪽
tradita, de manu si uisidi a comite suscepta, si pos modum a comite Gaumdo reddita et ab ipso in domum propriam ducta est, et ibidem annis aliquot conversata, in his omnibus nec sitati paruit, cum Gaufrido nunquam in conjugale vinculum, aut Opere aut voluntate consenait. Quod ut manifestis declararet indiciis, adjecit se cum jam aliquantulum
excrevisset, patri suo iteras direxisse, et se connubio infridi nunquam praebituram Maenaum evidenter ostendime. arentes vero comitia patriam potestatem ostendente in sobolem objecerunt, trem posse filiae maritum eligere, quem nisi vel degenerem vel indignum elegerit, ipsam ejus voluntati dissentire nou posse Partibus itaque sic experientibu alterutro, cum jam tertio sedissemus, comitissa conquesta est, advocatos suos ob metum comitia et suorum causae suae patrocinium suum, quo minus
tute eo minus diligenter exhibere. In quo se gravari Maerens, ad Laetare Ierusalem: ad vestram appellavit audientiam, et rem continentes ut gesta eat, hana nobis literas impetravit. Valere vos optamus iudomino, pater in Christo carissime. EPISTOLA CLXV.-AD EUNDEM. Patri avi et domino summo pontifici A. frater, Londoniensis ecclesiae minister, ad omne patria imperium humilis obedientiae fumulatum.
SUBLIMITATI vestrae mandata debita domine veneratione suscipimus, et exequendis his, operam quam possumus et diligentiam reverenter adhibemus. Quae si quando non statim ad ipsa conquerentium Vota peragimus, non ideo negligenter aut tepide quae nobis sunt injuncta prosequimur, cum res cito
266쪽
A.D. 116I 89.J LONDONIENηI EPIsTOLAE. 225 decidere, aliqua procul dubio juris in facti necessitate praepediamur. . Unde si lausam Herie in clerici adversus virum venerabilem abbatem de Ibreio aliquantula mora protraximus, id ausae extitit, ut sub indulta mora verbia et ambagibua involuta veritas erueretur, et lia in longum protracta, fine tandem legitimo sopiretur. Eo vero processit inquisitio ut utatutis diebus Huribus, et partibus in se invicem experientibus, domino Wintoniensi et nobis et instrumentis et testibus liquido clareaceret, decimationea ipsas quas modis omnibus extorquere nititur Herie-Winus, ad ecclesiam de Docchinges, quam jam dicto abbati vestra jamdiu adjudicavit auctoritas, jure plenissimo pertinere, et easdem Herte no nullo prorsus jure competere. Factum enim quo nititur Herlewinns hoc est Tempore belli, cum in Anglorum regno licebat sere totum euique quod poterat, ecclesiam jam dictam quidam illelmus nomine adeptus est. Hunc erisWinus, ob quod ecclesiam ipsam patruua suus quidam, Videlicet sacerdos ante possederat, infestans plurimum, in hoc tandem induxit, ut decimationes ecclesiae sua solum auctoritate annuo sibi censu tenendas concederet, ut HerieWinua vessic ab ejus infestatione conquiesceret. Qui nimirum Willelmus non multo post ad frugem meliori vitae se transferens, ecclesiam cum Omnibus ad ipsam pertinentibus, in manum domini NorWicensis refutavit, ut eam ipse disponeret, et personam jam vacanti provideret. Ecclesia sic vacante Willelmus de Ureici fundi ipsius dominus, abbatem deo ei domino ΝωWicena praesentans, id supplicando obtinuit, ut
eum in ecclesia ipsa personam constitueret, eamque cum omnibus ad ipsam pertinentibus monasterio suo pia et in perpetuum valitura donatione comederet. Herte inua vero ex pacto cum Willelmo inito, nili Q
267쪽
nunquam episcopali auctoritate fimato abbatem ad praestanda sibi doeimationes jam dicta teneri aestimans .m petere non detistit, qua tamen sibi competem, nulla ratione juris ostendit. Ipso itaque inhia D auum nullum penitus ostendente, et cum Masibi episcopali auctoritate fuisse concessa quandoque diceret, in hujus etiam rei probatione prorsu deficiente, abbatem ab ejus petitione absolvimus, et domino, incensi ut decimationes jam dicta sibi reatitueret, et Hua de caeter paci provideret, apost lica auctoritate injunxerimus. Quod totum Her.
nus evacuare moliena sala vestrae auggemit excellentiae, nos causae quam inisa duo menaea terminandam
suscepimus, non nisi post undecim hebdomadas diem conatitutase, et nos a vestri forma mandati taliter reo sisae. Qua in re quod actum eat aperimus, ut si in jure erravim , edocti per vos in obscuritatibus hujusmodi, de caetero cautius ambulemus. and tum quidem causam intra duo me ea terminandis cepimus, et iusta eundem terminum causae diem constituendo Londoniae die ipso dominus Wintoni-enaia et ego convenimus. Dominu vero Wintonienata cum paum in curiam regis urgentisaim e vindie causa pertraheret, attendens mandatae sibi jurisdictionis diem cedere, aeque ob temporis angustias negotio Vacareis in posse, ea inerteWinum haberiae voluit exe atum Herie in vero inatante plurimum, et in hoe abbate praebente comensum, ultra praefixum nobis terminum diem constituimus, et eo
quo dictum est causam fine decidimus. Diu tamen super hoc disceptatum est, Maerentibus quin dami non licere, et haec ea lege probantibus, qua dictum est, Cum non eo die quo praeses provinciae με πit, e si judex ab eo datus pronuntiaverit, sed ductis diebus
alieniore tempore sententiam dederit, praeae ex in-
268쪽
similibus ad similia judicem procedere, et jus dicere sic debere de judice dato, ad certam summam illud
inducebant. Iudex qui usque ad certam summam in judicare visus est, etiam de re majore judicare po-ί. V . h. f. test, si inter litigatores hoc convenerit, quod ad imite pertrahentea inserebant, ad certum tempus judicem datum, a partes consentiant, ulteriore quoque tempore posse cognos re Hoc ipsum lege de arbitro comprobantes, qui licet de proserendo die cautum non sit, compromissi diem proferre potest, si partes eam sententiam ferre consentiant. andatum itaque vestrum in modum hunc interpretantes, et quod ob favorem alicujus indultum est, in ejus laesionem retorqueri non debere existimantes, juxta quod apud nos in mandatis hujusmodi consuevit ecclesia, in negotio dicto jam modo processimus, id praecipue secuti, quod in libro Digestorum expressum taliter invenimus Si judex ad tempus datus et omnes litigatores
consenserint, nisi specialiter principali aussione Pro O .s . a. E
rogatio fuerit inhibita, pomunt tempora intra quae visus eat litem dirimere, prorogari. Valere os . . . . EPISTOLA CLXVI.-AB UN M. Patri suo et domino summo povi ci A. frater G. LO Gniensis ecclesia minister, totum quod obessientiae et obsequii vale M ilia e prompta devotio. Vestram, pater justum ea referri notitiam, quae facta ad vos appellatione auspensa, vestrae sublimitatis expetunt in sui decisione sententiam. Cum igitur assertione partium merita pandantur causarum, causam inter dilectum filium et canonicum nostrum Η ricum et illelmum de Pontefracto
269쪽
agitatam apud nos, et sacta ad vos appellatione sua- pensam, sublimitati, trie directis his apicibus aperimus. Conquerebatur Henricus, dum studiis scholaribus occupatus abesset, jam dictum Willelmum intra fines parochiae ause de Stubebeia capellam erexisse, ibique in injuriam et dispendium ipsius in tris ecclesiae, divina celebrari seciane, et ipsius Oeeasione capellae, ipsi matri eccleatae decimationes, et alias obventiones ecclesiastica injuste diu subtraxisse Capellam itaque in parochis aua clam a mu- structam dirui, et rem in statum pristinum redigi, et sibi injuste subtracta ossicio nostro restitui proposita ad hoc et rationum et auctoritatum multiplici copia postulabat Willelmus vero novum opus inficians, capellam ipsam in fundo suo antiquitus extitisse, ipsamque se jure suo ad praesens innovasse, seque in ea in nullius injuriam aut dispendium divina communicasse respondit. Adjiciens, ae de ationes terrae suae juxta pacta inter suos et Henrici
praedecessores inita et firmata, matrici ecclesiae persolvisse, et annuatim earum nomine quatuor solidos, ut comprehensum fuerat pacto, reddidisse, et cum ad evacuandum pactum hoc ad dominum Cantuariensem aliquando appellatum fuisset, se ab intentione contra pactum proposita, sententialiter absolutum extitisae. Quae cum taliter allegare Willelmus, nulla tamen instrumentorum aut eatium assertione roborabat Henricus vero coram domino
archiepiscopo de decimis tantum illius anni, quo causa tunc agebatur, absolutorium fuisse judicium asserebat, adjiciens se hanc etiam sententiam ad vestram audientiam appellatione interposita suspendisse, vestramque sublimitatem domino Wintoniensi
totius causae cognitionem delegasse se tamen Rusam hanc aliis ira peditum megotiis prosccutum nou
270쪽
fessae. Instante itaque Henrico, et in jam dictis
iamia ecclesiae suae jus numerosa testium copia declaravit, se etiam easdem percepisse viva voce testium ostendente, et ea quae possederat sibi restitui postulante Willelmus nostrae declinaus jurisdictionis examen, ad vestrae sublimitatis audientiam appellavit, et appellationi diem sestum omnium Sanctorum eonstitvit. Valere vos optamus in Domino, pater in Christo earissime. EPISTOLA CLXVII. AD EUNDEM. Patri et domino avimmo povi ci A. frater G. L-doniensis ecclesiae minister, pedibus sanctis conculeato Satan in Christo triumphare feliciter. QUUM ad vestram, pater in Christo dilecte, sublimitatem omnium, sic disponente Domino, spectet ecclesiarum sollicitudo, ad ea tamen oculos misericordiae reducere benignius aequum est, quos amplior commendat caritas, et ad omnes obsequii devoti propensior in caritate benignitas. Quod quia in isca- mensi ecclesia diu viguisse ipsa rerum edocet experientia, ad sanctitatem vestram, cui sancta placere studia luee larius enitescit, in ea qua laborat in praeseu necessitate recurrit cum fiducia, inde proventurum sibi sperans auxilium, ude quique reserunt optatum, misericordia sibi laudabiliter compatiente, remedium. Quae nimirum hoste generis humani fidelium semper invidente successibus casuali nuper incendio concremata ad hoc miseriae perducta
est, ut quae nobilissimi dudum fuerat conventus habitaculum pauperum, peregrinorum, et hospitali gratia indigentium quorumcumque refugium, jRm non habeat ubi caput reclinet, ubi divina celebret, ubi