장음표시 사용
301쪽
partem concedimus, et insuper de Domini confisi misericordia, consessis de poenitentia sua, o di relaxam . Valete in Chriato. EPISTOLA CLXXXIX.-AD EOSDEM. G. Dei gratia Londoniensis episeopus, uectis sibi in
Domino, univerri sanctae matri Gelotiae Aia, sati tem in Domino. Tula vestrae facimus inritati, latorem primentium R. a praede more nostro bonae memoriae R. Londoniensi quondam episcopo, ad gradum sacerdotii promotum, in ipso episcopatu diu ministrame et prout sacerdotali congruit ossicio digne conversatum fessae. Quem cum in partes extera trahat ad pra aena oborta nec altas, has ibi dimissoria ordinationis et honestatis suae, datae etiam albi a nobis decedendi licentiae testes concentimus dilectae nobis in Domino benivolentis vestrae preces affectuoae porrigentes, quatinua ob divini reverentiam ordini ipsum in quo locorum venerit inter vos in caritate a cipi tis, et honorem quem Domini ministris exhibere j tum est, ibi misericorditer impendatis. Valere V optamus in Domino.
302쪽
A.D. 1161 9.I LONDONIENaI EPIaTOLAE. 261 EPISTOLA CXC. D EOSDEM. G. Dei oratria Londoniensis pia pus univerat emi suae fusis salutem, gratiam, et benedictionem. AE semel rite finita mini, ne rediviva suscitentur in jurgia, propensiori cura prospicere convenit, in his praesertim quae fidei firmat religio, ne si citra usum
patione convellantur. Unde vestrae innotestamus universitati, T. clericiun querelae quam coram nobis adversus Venerabilem Datrem nostrum, incensem episcopum super violentiam jam secundo instituerodestinaverant, in capitulo Londoniae nobis ad super eadem causa cognoscendum residentibus, in muli rum Praesentia renuntiasse, et se fide interposita id se in perpetuum observaturum firmame. Quod ut in
posterum liquidum fiat, praesentis scripti patrocinio et sigilli nostri appositione communim . Valete. EPISTOLA CXCI.-AD EOSDEM.
Dilectis ibi in Domino, universis sanctae matris eccle-- miis, frateri Londoniensis celem minister, salutem, gratiam, et benedictionem. CONTROVERsIAa amicabili pactione sopitas, firmitatis tunc demum robur perpetuum accipere constat, cum eorum quorum haec fimare potest auctoritas, et
303쪽
stea in nasti PIM PIliteris consignantur et appositis miniuntur sigillis. Unde transactionem inter venerabilem Batrem no trum; alterumIN Wicensem episcopum vn eum ejusdem lac monachia, et Herberium ericum de Mariam, super quaestione muri, et alii querelis inter eos habitis, praesenti acripto in lucem redigere cur vimus, ut redivivae litis in posterum iniqua penit auferaturio aio Herberina itaque nobis ad super eadem lite cognoscendum, ex mandato domini papae reaidentibus, producto in medium authentio domini Nomice is episcopi instrumento, tacti sacrosanctis evangeliis juravit, ae omnia quae concepta fuerant in instrumento, bona fide etiam inviolabiliter observaturum, seque omnibus querella inter eum et praedicta persona hactenus habitis renuntiare, Visa voce
proposuit. Nos itaque, id exigente juria ordine, tam dominum episcopum quam monacho adam dictim. petitione penitu absolvimus His testibus EPISTOLA CXCII.-AD ORDEM.
Dilaetis sibi in Domino, universis anciae Muria eccle-- ssiis, frater G. Londoniensis eccisara minister, o vitem, gratiam, et benedictionem. Quae sententiali finita sunt calculo, aut mic bili sopita pactione, ne iterum rediviva suscitentur in urina, nos pacis amatore decet attentius providere. En propter, controversia super ecclesia de Hattona inter R. de Mevio, et, claricum diu agitata, et ad de ea cognoscendum apostolica auctoritate nobis delegata, quo tandem fine quieverit, utri-
304쪽
A.D. 1161 f.J N-NInNara Iam E. 263 usque partis mutuo in id concurrente voto, scripto commendare dignum duximus. R. itaque Meseatam de Hattona quam priua petierat, tenere debet quamdiu vixerit, solvendo praetaxato, marcam menti annuam inse octava sancti Michaelia, praenominatae ecclesiae jure integro utrolibet eorum decedente, a perstiti reaervato. Hanc pactionem uterque se bona fide observaturum, interposita moramenti religione promisit. Hoc autem tam solenniter notum, ut firmitatem in posterum obtineat, praesentia ac stiteatificatione confirmamus, et igilli nostri apposutione communim . micteatibus EPISTOL CXCIII.-Am ΗοMAM CANTUARIEN-
Patri su et domino T. Cantuarierin Dei gratia archia episcopo, fressitem G. Londonientia celeriae sinister, ut rationis moderamis aempe sibi redita iam
DocE nos magistre bonus petere, docet et qua Tere, et ut aperiatur nobis docet ad ostium cordia ejus cui supplicatur, non opportune solum, sed importune pulsare. Hoc auctore potimus et pulsamus, quatinus apud excellentiam eatram nobis, si placet,
ad gratiam pandatur aditus, et ad id quod justum
est non negetur accessus Clamat post nos Ericus beati Pauli Hubertus, asserena justam adversus Bald-ricum clericum ibi competere exceptionem, ut ad
solvendum viginti quae ab eo postulat Baldricus, ipse de aure compelli non debeat. Unde sibi audientiam
305쪽
praeberi supplicat, ut Baldricum ab intentione hac,
sacra legum et canonum auctoritate repellat. Quod quia juri consentaneum redimus, prece pressibus antevertentes supplicamus, quatinus in re ista quod
uum est decematia, et in clerim beati Pauli non imperium ad praesens in ligando, sed sequitatem potius in judicando exerceatis. Quum enim liti se offerat ut impetentia se intentionem potenter elidat, vel a circa hoc desecerit, non id solum quod petitur, sed in expensis etiam, siciuatum fuerit, condemnationem subeat, sibi diem statui, ipsumque in haec audiri oportere quis ignorat 3 am quod objicitur, acta agi non debere, et me varii et inconstantis
hominis contra sua pacta venire, quae etiam sententia vel amicabili conventione finita sunt, in litem
reV and non esse, quale quidem sit, Vestra plene
novit auctorit . Non enim quod actum eat illud agitur, ae ex transactione viginti de novo petens exceptione repellitur, ex cujus probatione nova in
illum lis inchoatur. Quid enim 8 si debitum hoc vel jam solvit Hubertus, vel remisit forte Baldrima, vel
de non petendo pepigit, vel extra naturam contractus hujus quum sit juris stricti transactio, auctoritatem ου ad evincendum ageretur ae praestiturum repromisit, horum quodcumque probetur, Hubertua plane non tenetur. Hujus itaque residui petitionem quum, ut sibi confidit Hubertus, plane repellat exceptio, intimo sublimitati vestrae supplicamus affectu, quatinus sententiam qua clericum nostrum teneri praecipitis, amore justitiae nostraque prece relaxetis, et causam quae inter clericos de novo constituitur, suo inter eos Μarte currere permittatis. Quod a nostra non meretur supplicatio, obtinuisse tamen debuerat ad dominum papam, et ante sententiam au certo testium numero facta appellatio. Νon enim haec causa
306쪽
A.D. 1161--.I LONDON Naxa PIsTOLAE. 265 est quam appellatione remoto apostolica, terminare jussit auctoritas. am in qua aliud intenditur et aliud revondetur, et antentia prorsus alia deside-- ratur alia proculdubio causa esse dinoscitur. Agit itaque si placet vestra modestia, ut relaxatione hac amicum vestrum humilem exaudiatis et honorem debitum et firme, ut aestimo, promissum domino
papa exhibeatis, et jus Baldrici, si quod habet, et si
in tempus dilatum recte in nullo tamen minuatis, et sic a tramite legitimo in nullius offensam vel in modico recedendo, universa ocundo fine compleatis. Valete. EPISTOLA XCIV.-AD THOMAM CANTUARIAN-
Venerabili domino et patri in Christo Domin Cantuariensi arehiepiscopo Guberius Londonis a Meterireministeri alutem.
ΜυLTIPLIcEM nobis et diffisam late materiam profunde pater et copiose rescribendo proponitis, et nos licet super appellatione ad dominum papam prosequenda sollicitos, Vestrae tamen a limitati rescribere, gravi quidem et nos graviter urgente necessitate compellitis. Emissis enim sparsim elagiis no de toto fratrum nostrorum collegio seorsum ponitia ad convitia, ut singulariter in no et si immeritos ignominiosa congeratis et probra Sobrii sensus hominem gravitatis reverendae personam, magistrum ratione prelationis et dogmatis veritati reverenter obnoxium, mirum est ad verba veritatis exarsisse tam graviter et velut evocatum ad collaras, innocentiam filii pio
307쪽
patri consulentem, non solam non ad alam, aeditipatu opinionem nota quadam malitiae oujus ibi minime conaesua eat, ejus non id exigente meritor peratiae unde eum Melesiam Dei subvertere, fas nefasque confundere, montem illum qui ecclesia et eorumna Dei viventis eat, non sano apite vellera
jicere, ad ea quae vestra sunt ambriae, et quod ab his obtinendis reputii fuerimus, ob id vestram eo iamque Dei pacem temere perturbarae in bello D mini terga dedime, intimis scripti publie denot
muri dissicile est, ut alleamus, ut hanc advereum nos opinionem, vel a praesentibus admitti, vel indefensam futurae posteritati tra mitti, consemionem innuente silentio permittam . Quum ait itaque mal rum radix et origo cupiditas, ne nos huiua a pectos
habeant quibus prava suadentur e facili, nos hine ipsa jubet necessitas exordiri. Ait apostolus, Quia est hominum occulta hominis, nisi spiritus hominia, qui est in ipso Latent quidom homines occulta'
minum, et abyssum ordium de caelo dominus intuetur. Ipsum ignota non transeunt, oculis non tibiunt. Est enim aermo Dei vim et incax, penetr
biliorque omni gladio ancipiti. Nec est ulla re tura invisibilis in conspectu illius. Ipsi et oram ipso loquimur subripiam examine non vana aut ficta,
sed quae veritate conaesentiae subnixa sunt, confidenter et libere respondemus, asserentes utique qumniam ad ea quae vestra sunt ambitionis stimulas nunquam vel momento sensimus Honorem hunc
nulli unquam invidimus. Nulli ad hanc gratiam munere Vel obsequio gratia vel more deservivimus, ut ad hujus fastigia culminis accessum nobis merilegum quibuscumque modis aut ad niculis aptar mus. Quia hoc melius pater quam vos, quis poterit liquidius aestimare, quem ipsius ecclesiae tunc tem -
308쪽
A.D. 1161 f.J LONDONIENaI EPIaToLat. 267ris Mehidiaconum, et domini nostri regis electum, emilibus non consiliarium solummodo, sed cor fuisse eo tat et consilium, sine quo non quidem facile, sed non erat possibile ob haec omnino quempiam obtinere progressum nobis itaque quam apud vos gratiam collocavimus, num per nos aut per alium Vestram unquam gratiam xeniis aut obsequiis attemtauunus, ut ad quod nisi per vos attingi non poterat, in id ope vestra sublevaremur hinc nostram pator justum est metiri prudentiam, quales mos aliis exhibuerimus, qui nec vestrae celsitudini quam rerum summa sequebatur ad turpe supplicare compendium, nec aliqua favoris gratia unquam vel in modico blandiri curavimus. Rem hoc ne concludimus, hoc nobis onus ipsi confidenter imponimus, ut sit nobis illa die repositum, si nos huius culpae conscios in aliquo reprehendit cor nostrum. Non nostram itaque pater non nostram in Vestra promotione repulsam planximus Blo quidem die non nostra quaerere, sed quae Domini nostri Jesu Christi, non nobis, sed erus nomini in omnibus gloriam exhiberi toto cordis an sectu desideravimus, attendentes rem secus fieri condoluimus. ementes rus ecclesiae subverti, las nin que confundi, montis illius magni quem dicitia deo sum cacumen inflecti, sponsam Christi libertate pristina, sibi semper usque tunc observata reverenter, et exhibita inverecunde privari, altis utique in domino suspiriis ingemuimus, et dolorum quo nunc experimur assidue, praelibationes et praesagia certa quadam divini spiritus insinuatione, multi quidam in ecclesia Dei praesensimus oportebat equidem ejus tunc meminisse quod scriptum est, Dissicile est ut bono e agantur exitu, quae malis fuerint inchoata principiis; ad ipsa quidem si recurramus initia, quia toto orbe vostro, quis ignorat, quia tam resupinus ut nesciat
309쪽
vo certa licitatione proposita cancellariam illam dignitatem multis marcarum millibua obtinuisse, et auras hujus impulsu in portum Cantuariensi ecclesiae illapsum ad ejus tandem sic regimen accessisse, quam Pie, quum sancte, quam canonice, quo vitae merito id exigente, multis quidem notum eat, et Milo quodam doloris intimi bonorum ea cordibus exaratum. Diem auum clauserat ille bonus et bonae mem riae pater noster Theobaldua ecclesiae Cantuariensis dudum archiepiscopus, et vos qui cordis ocul in casum hunc pervigila minime claudebatis, conseatim a Normannia celeres in Angliam reditus habuistis. Ex intervallo directus est a domini nostri regis latere vir magnu et sapiens moderator regni Ricardus de Luci, quem laqueis anathematis innod tum hodie digne sic merito honorastis, regia hic ad omnes habebat imperium, ut Cantuarie ea monachi et ecclesiae ipsius suffraganei episcopi vos expeterent,ma eligerent, vos in patrem et pastorem negotium nulla deliberationum mora protrahentes RasLunerent, alioquin iram regiam non utique declinarent, Verum se regis hostes et suorum proculdubio ipsis rerum argumentia agnoscerent. Quod loquimur experiora vim , attendente enim eccleatam Dei suffocari graviter, ob quod in ejus libertatem, quodam modo proclamavimus, verbum illico proscriptionis audivimus, et exilio crudeliter addicti sumus, nec solum persona nostra, ae et domu patris mei, et conjuncta nobis innitas, et cognatio tota. Hoc quidem calice, et aliis propinatum eat. Scriptum vero est, Leo rugiet,
quis non timebit. Et illudit rugitus Leonis, sic
terror regis. Quod tantae voluntati impetu praecipiebat rex, quod effectu compleri tanto nuncio e urgebat, in quod cordia oculos vos omnes injecisse noverant, in quod omne vestri minis et terro-
310쪽
ribua promissis et blandiciis vigilanter instabant, quia negaret torrenti huic voluntatis et praecepti regii quis resisteret Stabat regni gladius in manu
Vestra, si in quem torvos oculos habebatis, terribilis in hunc et importabilia irae quodam velut igne coruscans. Ble quidem gladius quem in sanctae matris
ecclesiae viscera eatra manus paulo ante immerserat, cum ad trajiciendum in Tolosam exercitum tot ipsam marcarum milibus aporiastis. Qui ne limatus denuo per vos aptaretur ad vulnera, jussis obtemperavit ecclesia, et declinando quae metuit, simulavit se velle, quod noluit. O quam longe erant omnium corda bonorum ab hoc ipso, quam dissidentia vota. Motu tamen est et impressione completum, quod interminatione diri ima fuerat imperatum. Sic in ovile ovium non utique per ostium, sed ascendens aliunde introistis, et hoc pater introitu libertatem ecclesiae tot sibi temporum conservatam curriculis, demistis, quae si ejus vita est, ut scribitis, ipsam utique exanimem reddidistis. Deus bone, quia horror illa die, quis omne horror invasit, cum prognosticum illud de more conspectiun et circumastantium oculis est oblatum, illud inquam prognosticum quod in futuri casu indicium evangelista athaeo quasi vaticinante prolatum est, ait enim dominus ficulneae non habenti fructum, nunquam ex te hucina naacatur in sempiternum, et arefacta est continuo oportuisset igitur illa die non recta mandanti principi respondime, quod oportet Deo obedire magis quam hominibus. Illa utinam die corda nostra pleno timor ejus occupasset, qui potest animam in gehennam perdere,
et non solum corpus occidere. Quod quia secus actum est, parit nobi enormita haec erubescentiam, erubescentia confusionem, confusio poenitentiam quae condignam inferet opem, serente domino satisfacti-