장음표시 사용
311쪽
onam adso ut in maxillis nostris jugea lamniae ει -- verent donec convertat dominu captivitatam Syon, et mnaolatur merentea indemaalem, et HemEntia redueat oeula in amolato Ierusalem Interim ut quod actum eat currente Milo proaequamur, sublimationia Matris quia lancina extiterit, audiamus. Alio rege Matroa oepto regni gubemaculo ad illum usquediem Meleata quidem ancta alta pace flomerat, excepto quod, ut diximus ad inataurandum in Tolmam exer-
eitum manua Misaa jam nimia in aerarme agnoum eat, de matero, sub bono principe cuncta gaudebant, joeundissimo laetabantur universa. Regnum Memdotio devotum sancte pri tabat obaequium, et aacem
dotio se mimo siletebatur ad bonum omne regia imperium. Exemebantur in eviata gladii duo, devoto domino ea fiamulantea obsequio. Ne sibi
stabant ex advereo, ne tendentes in contraria mpugnabant alterutro. Unua erat populus, et ut aeriptum eat, unius labii, studena peccata peraequi, gaudina filia sortiter eradicari. Haec regni fuit et oleaiae pax, alismaic gratia fovebantur, et unani
voluntate jungebantur. In eatra vero promotione gratiarum per amus et expectabamus augmenta, et eoo peccatis exigentibus illico turbata sunt universa Virtua eat peccato cum exurgit occurrere, mentiaque inistro fretu ad Petram quae Christua eat, statim cum amuntur allidere. portebat it que vestram provissime prudentiam, ne dimentionea inter regnum et vos paululam exsurgentea in immemsum excreacerent, ne de acintilla tenui in multorum miciem tantus ignis exurgeret Actum amua eat, et ob causa qua enumerare longum eat, limentionea adaucta aunt, inflammata ea ira, et odium fortiteris, firmatum. Haec caua fuit, hinc emoriat occatio, πι- requirendaa dignitates regi , et in commune c--
312쪽
memoranda suum dominus noster rex Rr Imum apis
plicaverit et consilium, quarum observatio cum a vobis et a sum amuel ecclesiae vestrae exigeret episcopia, eo quod in quibusdam earum ecclesiae Dei videbatur liberta opprimi Maenaum dare reo savim praeterquam his quae salvo honor Dei tordino nostro poterant observari. Exigebat instanter dominus Mater rex Mervationes earum absolute
sibi a nobis repromitti, sed quod libertati repugnabat
Molesiae, et domini papa fidelitati a nobis nequaquam potuit obtineri ob causam hanc coacti sunt et , Et convocata concilia. Quid meminime opus eat, quae sunt acta Londoniis quae denuo rue --diae r - gesta sunt Clarandoniae, ad memoriam revocem . Ubi continuato triduo id solum actum est, ut observandarum regni consuetudinum et dignitatum a nobis fieret absoluta promissio. Ibi quippe Vobiscum stetimus, quem in domini spiritu stare metiter aestimabamus. Stetimus quidem -- mobiles, stetimus imperterriti. Stetimua in fortun rum dispendium, in cruciatum corporum, in subeum dum exilium, subeundum quoque, si is dominus permisisset, et gladium. Quia unquam pater filios in aua plus habuit consemione concorde, quia unquam pius unanime. inclusi eramus omnes conclavi uno, di vero tertio cum jam regni principes et omnes quidem nobiles in aumma colera exaniment sacto quidem fremitu, et strepitu conclave quo sedebamus ingressi rejectis palliis, exertisque brachiis nos taliter allocuti sunt. Attondito qui regni statuta contemnitis, qui regia juma non sua uia. onnoatrae sunt manua istae quas emitis, non nostra brachia, non haec demum corpora norim, Verum d
mini nostri regis Henrici mini ad omnem ejus umtum, ad omnem ejus ulciscendam injuriam, ad omnem
313쪽
272 GILBERTI EPI OPIHua voluntatem quaecumque fuerit, jam nunc appliam promptissima. Ipsius mandatum quodcunque fuerit ex sola nobis voluntate ejus erit uatimimum; revocate conailium, inclinate animos ad preceptum, ut declinetis, dum sas eat, quod jam non poterit --
tari periculum. Quid ad haec 3 quis fugit 3 quis terga
vertita quis animo fractus eat 3 veatra nobis exprobratur epistola, quod in die belli conversi sumus,
quod ex adverso non ascendimus, quod nos murum
pro domo Domini non opposuimus. Iudicet Domin inter nos, ipse judicet ob quem stetimus, ob quem ad minas principum flecti nequivimus, judicet ipse quis fugerit, quia in bello desertor extiterit, tetit proculdubio vir nobilis, et spiritus in Domino oonstanti simi Wintoniensis Henricus, stetit Eliensis Nigellus, stetit incolniensis Robertus, io trenais Hilarius, Salesberiensis Io sinua, Exoniensia Bartholomaeus, Cestrensis Bicardua, Wigomenais Bogema, Heres diensis Robertus, Londoniensis illeberina. His omnibus percumor defuit, non hi virtuti hi quoque
temporalia reputantes ut stercora pro Christo et emesesia exmauerunt se et sua. Dicatur itaque quod, rum eat, fiat sub sole od praesentibus nobis ot oementibus actum eat, terga dedit dux militiae ipse, campiductor aufugit, a Dareum suorum collegio simul et consilio dominus Cantuariensis abacemit, et tractatu Moravi habito ex intervallo reversus ad nos, in haec verba prorupit Est domini mei voluntas, ut per-jurem, et ad praesens subeo et incurro periurium, ut potero poenitentiam acturus in posterum. Auditis his obatu ima et mutuis haerendo oonspectibus adlapsum hunc a summo ut aestimabamua virtutis et constantiae viro suspirante ingemuimus. Non eat apud dominum est, et non, nec ejus perabamus sic
moveri posse discipulum Languente capite, languent
314쪽
A.D. 116I 9.J LONDONIEΝsIa PisTOLAE. 273 cito caetera membra, et ipsius infirmitas ad caetera statim membra dilabitur. Ipse quod exigebatur
annuens, et dignitate regias, et antiqua regni comsuetudine antiquorum memoria in commune propositas, et scripto commendatas, de caetero a domino
nostro regi fideliter observaturum, in verbo veritatis absolute promittens, in vi nobis obedientiae adjunxit, sponsione simili nos obligare. Sopita est hoc fine contentio, sacerdotii sic est pax conciliata cum regno. Descendit Israel in AEgyptum, unde cum multa gloria legitur postmodum ascendisse. Nobis quoque spe magna resederat, id quod dominus noster rex ad tempus ira motus exegerat, edato ipsius animo ad Dei gloriam et ipsius honorem in bonum denuo se resormandum. Invidit paci teneras pacis ille turbator pristinus. Et qui procellis enavigatis sperabamus tenerae jam portum Aquilonia ecce flatibus compellimur in profundum. Recens erat illa in verbo veritatis regi sacta promissio, vos nisi ab eo impetrata licentia non discessurum a regno. Scriptum est, verba sacerdotia comitem semper habeant veritatem;
illud quoque, quod quis dicit veritati debet, et quod
promittit, fidei. Emensis tamen diebus pauci ventis
Vela commisistia, et egressum a regno rem Tege Penitus ignorante procurastis; quo audito, nemo rege plus stupuit, nemo plua doluit, stupuit non esse completum, quod fuerat a pontifice quasi juramento promimum. Doluit in se grave Meua acandalum suscitari, et illaesam hactenus opinionem suam ex fuga hac apud gentea et regna gravissime lac stri. Quid enim veritatis ignari, quid poterant ex his aliud suspicari, quam regem regiae pietatis immemorem in tymnia rabiem exarsime, et odio Christi ministrum
ejus a regno auo et dominationis suas finibus expulisse mallet in carne sua manu vestra Vulnus να-
315쪽
274 GILBERTI EPISCOPIrimimum excepisse, quam hoc famae suae dispendium toto orbe Christiano per o et eatro incurrisse. Quid plura aquilone vela perflante completa fui et jam navigatio, nisi statu meliore coepti a ter obstu timet, quo flante prospere navis ad litus unde coepit navigare perducta est. In manu itaque regia cum vos rei deduxi et eventus, nunquid iram secum aut potentiam in vos, aut excessit opere, aut est quimquam locutus aspere ' Absit, at benigne susceptum et veneratione qua decuit honoratum remisit ad propria et os in regno manere, commimam vobis ecclesiam regere, animi vestri dilectionem et dulcedinem sibi rebus ipsi ostendere, humiliter et benigne supplicando commonuit. Vix a te detonuerat et jam circius fulminabat motu animorum Vix utrimque resederant, et ecce de novo emersit unde serventius ebullirent. Perlatum eat ad ma mandatum minum, ut cuidam regni nobilium super praedio quod a vestra Vendicabat ecclesia, quod justum foret exhiberetis. Qui post Matuto die ad regem revera aeruit, ae pene vos uatitiam adaequi nequirime, et se id ipsum juxta regni statuta coram vobis suo comyuoque testium juramento comprobasae; quo regem
prosequente diutius, et super exhibenda sibi justitia quotidie supplicante, domini nostri regis ad ma est
emisa citatio, ut statuto die a vestra sublimitas sibi exhiberet, ut quod ipso mandante non egerat, eo cognoscente litemque judicio dirimente compleret. Non eat a vobis hae admissa citatio, verum ma in
hoc sibi minime pariturum declaravit a vobis ad ipsum delegata responsio Arbitratus hoc ipso d minus rex juri suo detrahi graviter et potestati, Maiam regni jussit ad consilium Northamtoniam
convocari. Convenit populus ut vir unus, et Maidentibus ibi quorum id dignitati congruebat et om
316쪽
D. 1161 9.J I. DONIENsI EPIATOLAE. 275 divi, quod dictum est super exspreto mandato suo in querelam adversus vos usus qua decuit modestia et venustate proposuit. Porro quod intendit, Datrum vestrorum non expectato vel expetito consilio, vestra incontinenti consessio confirmavit, adjiciens vos ob id non paruisae mandato, quod Johannes ille qui regia ad vos mandatum pertulerat, in Vestra praesentia non evangelio ae tropario quodam proposito juravisset. Est itaque dictum in commune, causam non eam esse ob quam mandatum regium oportuisset omisisse, regnique ore consuetudinem in offensis hujusmodi mulcta pecuniaria suam rem mante misericordia placari regem paruit sublimita V tra intentiae ad plenum cavens super judicati solutione, Vestram tamen non latebat prudentiam decretum illud apostolicum, quod in hunc modum e ressum eat; ullus episcopus, neque pro civili, neque pro criminali causa apud quemvis judicem, sive cistilem, sive militarem producatur, vel exhibeatur. Et
illud, Clericus apud secularem judicem si pulsatus fuerit, non respondeat aut proponat. Et illud -- lassi papae ad Helpidium episcopum, Quo usu, quutemeritate rescribis ad Ravennam te parare proficisci, cum canones evidenter praecipiant nullum omnino pontificum nisi nobis ante visis aut consultis ad comitatum debere contendere 7 Sed haec altiori sorte scientia et spiritu clariore dis mitis, et quia regem unctio divina sanctificat, unguitur ei manus in sancti-isitem perum, brachiorum nexus in castitatem complexuum, pectus in cordis munditiam, scapulae in laboris pro Christo tolerantiam. Chrismate caput infunditur, ut secundum Christum a quo chrisma dictum est, et ejus nomine consecratum apto semper m
deramine studeat sibi credita dispensare, ipsum a ceteris secemitis, et judicem non secularem solummodo, T 2
317쪽
aedit ecclesiasticum reputatis, ad quod roborandum id ortasse proponitis, quod imperiali judicio papa Leo quartus emendare voluit, si quid in subditos injuste commisit, Ludovico Augusto ala scribens : Nossi incompetenter aliquid egimus, et in subditis justae
legi tramitem non conaervavimus, Vestro aut missorum vestrorum cuncta volumus emendari judicio, ut eorum legitimo cuncta terminentur examine, ne ait
in posterum quod indiscretum valeat permanere. Si vobis mena ista eat, discretioni, trae quam plurium in hoc consentit opinio, ut ob sacramenti reverentiam
regem eatiment, non omnes, sed quas distinguunt e clesiae et personarum ecclesiae causas oportere discutere, et regiae juriadictionis examine terminare; habet enim ecclesia quaedam divino tantum jure quaedam ut testantur humano Gradus ecclesiasticos, ordines sacros, et dignitate his cohaerente et potestat divino tantum jure sortitur. Unde si baptizat, aut consecrat, solvit, aut ligat, praedicat et informat, haec tantum spiritualia sunt, collata desuper ab homine in hominem, nec hominia dono, sed divino intu op rante spiritu propagata, hunc sibi nemo sumit honorem, sed qui vocatur a Deo tanquam Aaron affect verunt haec Chore, Dathan et Abiron a Domino non vocati et inaudita morte perierunt. Immiacentes se sacrificiis Ieroboam et Ozias, alter manu ariditate alter lepra percum sunt. Est igitur in tua omnibus sacerdos quilibet ut pater, ut pastor, omni rege superior, rex ut filius, ut discipulus, longe ins rior aestimatur. Si itaque rex delinquat in Deum, imitando Theodosium conciliari studeat opem face dolum. Si acerdotes se accusent alterutro, haec suo rex non usurpet judicio, sed ne patrum verenda conspiciat, incedens retrorsum causam hujusmodi pablio laudis operiat Suu et ecclesiae corporalia quae-
318쪽
A.D. 1161 9.I LONDONIENaI BPravoLag. 277dam divino tantum jure possema in tua decimae numerantur oblationes et primitiae, quae segregando sibi sanctificavit Dominus, et in usus sibi ministrantium aetem lege sancirit; quae quia divino tantum jure praecipit, ad cognoscendum super hia potestas se regia non extendit, humano vero jure multa possidet, quae sola sibi sunt hominum donatione concessa, non id praecipiente Domino vel legem super hoc si tuente, ut jam non levitica solum portione limitata ait, Verum donia eximiis et possessionibus ampliata; transtulerunt ad eam ampla sua patrimonia reges, transtulerunt electi principes, ut jam sit etiam corporaliter impletum quod de filiis ecclesiae dudum est propheta vaticinante praedictum, fortitudinem gentium comedetis et in gloria eorum superbietis. Et illud, ut det illis hereditatem gentium item Esaias, dilata tentorium tuum, longos fac funiculos tuos, ad dextram et ad levam dilataberis. Vetus quidem habet historia in opus illud tabernaculi antiquum, assum
populum ea devotione contulisae donaria, ut compulsi artifices dicerent Moysi, ius offert populus,
quam necesse est, quorum quantacunque devotio filiis tamen gratiae non sequatur. Quibus saepe numero non satis est donare singula, nisi supererogenti versa. Est vero cuique liberum cum transfert donando quod suum est, donationi conditionem quam velit annectere, quantum nec legibus nec bonis constat moribus obviarea hanc itaque donationi regum conditionem annexam aestimant, hoc consuetudine tot temporum obtinente curriculis assimant, ut regibus ecclesiae militaria, et annexa praediis alia quaedam persolvant obsequia, et possessione ipsas a regibus personae ause principalis hominio et fidelitate praesente Vangelio promissa recognoscant. Sic igitur ecclesiae geminata potestas est, ut hinc regi cae-
319쪽
lesti serviat, hinc terreno principi quod ad ios
apectat exhibeat, Quaque ministros incit potesta hine a Deo collata pontifices, hinc a rege sua pineo rea, aut barones. Potestas haec est, qua magnum in palatio obtinet ecclesia principatum, cum in omnibus regni judiciis, praeterquam si de vitae perieula tractetur aut sanguine lacum habeat ipsa ea cipuum haec regi nos obligat, ut a mant, ut ab ipso citati debeamua amistere, et singulorum mana universi discutere, et judicare am qui in his quae ad Deum unt gradu quodam distinguuntur, ut superiores quidam, inseriores alii reputemur, et alma, nos in hoc parea aestimant, ut si de fundis ad ecclesiam libertate regia devolutis, inter nos aut in nos fuerit oborta contentio, apud regem quae spectant ad singulos universorum definiat pronuntiatio. me mirum, a patrem teneat a filio lata intentia, cum ipsum qui eat filius patria aut dominum ore convincat ratio manifesta, et cum hominio fidelitas reverenter exhibita Cum ait ergo a Deo gemina
potestas, hinc sacerdotalis, hinc aegia, utrumque secundum quid praeesse alteri, et ab altera secundum quid posse judicari, patrum auctoritate omsrmant, ut sit regum et ramulum vicissitudo haec qua se vicissim judicant, et judicantur a ae sorte quoddam caritatis vinculum, reverentiae debitum, et utique necessitudo quaedam eo ervandae pacis ad alterum haec et his altiora considerana regem quati praecellentem, prout monet apostolus, honoratia et ejus parendo sententiae recte judicem agnovistis, sibique ervando quod suum est, ipsum in his quae ad Deum sunt vestrae parere sublimati prudenter et provide monuistis omni humanae creaturae propter Deum sancta se submittit humilitas, et quo se dejitat inserius, eo juxta verbum Domini meretur altius et
320쪽
gloriosius exaltari. tque in his utinam humilitatis
finibus res ipsa tota resedisset, et cum a vobis quaedam debita reposceret Dominus noster rex, cum de summa pecuniae quam in manu vestra ex caducis quibusdam excrevisae memorabat, quod jus dictaret, id sibi solum peteret exhiberi, ad declinandum regalia curiae judicium, tunc se vester minime gelus erexisset. Nam quid poterat inferre periculi danda super hac petitione sententia ad regimen ecclesiae vos a curia transierri voluit, et ab ipsius nexibus hoc ipso vos ut plures opinantur absolvit; quod si ad debita
minime referendum est, ut evectus loco sic absola
tur a debito, poterat negotium per exceptionem in rem versum plurimum expediri, et siquid compoto nequivisae includi, irate magis repetenti sua quam avide, de reliquo poterat satiatari, et civilia Maccaua absque hoc rerum turbine pace poterat honestissima terminari. Sed inauditum dicitis, ut in regis
curia Cantuariensis unquam compelleretur ad talia, et id dixeritis inauditum ossicialem curiae repentino transitu ad illam sic ecclesiam inquam hactenus sic ascendisse, ut hodie quis curiam, cras dispensaret ecclesiam, ab avibus et canibus caeterisque curiae j eundis usibus cito quis astaret altaribus, et episcopis totius regni spiritualia ministraret et sacerdotibus. Usus igitur in diversa tendente consilio, domum regiam crucem gestans in manibus introistis, et execrandae cujusdam malitiae suspectum regem omnibus ilico reddidistis. At ejus innocentiam summi offerendam praeconiis patientia declaravit illationem crucis adversum se et si moleste tulerit, fines tamen
regiae modestiae non excessit. Non ira motus essembuit, non verbo malignatus aut opere causam quam
sua repetens intenderat fine studuit justitis debito terminare. at declinando judicium ad dominum p