3 Ad Monasterii divi Prosperi Regiensis commentaria historica appendix seu pars tertia per d. Camillum Affarosi Regiensem ..

발행: 1746년

분량: 179페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

illius ad summi Pontificis notitiam beati vi

delicet Leonis Pape luculentissimi qui eo tempore in

it Fama sanctitatis mas Post Sixti Pontificis obitum , qui eonis tigit die undecima Augusti non vero v Kal. Apr. ut vult Baron. γAn. V., cum vacasset sedes quadraginta de amplius dies eodem anno vigesima secunda Septembris Leonem S. R. Eccles Diaconum ex Galliis redeuntem , ab omnibus exoptatum, patiei terque expectatum, in Romanum Pontificem ordinatum suisse nos docent Prosper in Chron. . Marcellinus Comes, de alii . Haec cum certissima sint, improbabile videtur, quod ad Leonem jam Pontificem, ut scribit Auctor noster notitia Prosperi quitani primum pervenerit . Et quidem in Galliis dum versaretur eo, ut inter Duces Romani exercitus Albinum, de Aetium amicitias omponeret, atque Manichaeorum, Pelagianorumisque haeresibus, ibidem iam ebullientibus contrairet, quemadmodam seriptis, teste Photio secit, Pros er Aquitanus doctrina a zelo catholicae fidei, quam strenue in Galliis tuebatur, praelucebat . Per inram ergo dicitur hic, post pontineatum solummodo, Prosper inno. tu illa Leon . Prosper, inquam , ille, qui multos ante annos plures Tractatus ediderat , scilicet contra Pelagianos de inst. Virg. contra Semipelagianos in Capit de gratia & lib. arb. Contra Cassianum ea mine de ingrat. In vineent Lirinens a contra adversarios D. Auguis

stini. Magis vero consulatur hi Auctor, quod Prosper ex praeseripto Apostolicae Sed is Capitula celeberrima de gratia divina Spirio

tu Saneto afflantes, ut ipse dicit , exaravit , quodque ob sanctitatem, Ac doctrinam multis jam ante annis vel magno Augustino trans mare in Africa degenti notissimus erat . Sed haec satis ut evincam , non esse fidendum huic Auctori seculis prope septem distanti, quod Prosperi Aquitanidama, qui ob sanctitatem , doctrinam, ob Augustini disciplinam , ob bellum tandem contra Semipelagianos pro

vindicanda Christi gratia honestissime susceptum , larissimus erat, tune solum ad Leonis aures pervenerit, cum jam Petri sedem oecuparet. Crediderim potius, vel ante discessum e Galliis a Leone jam electo itineris socium adscitum , vel jam in athedra sedente ex quitania accersitum, ut opera ejusdem uteretur ad haereses intra r. bem grassantes consutandas conjunctimque profligandas . opinioni seu persuasioni huic meae saces praebere videtur Photius, ubi ait Roma etiam quidam pro hares libere locuti sunt, quos Vir sane divivus Prosper, libellis adversus eos in vastus editis faciae dissavit, extin-xιtque, Leone etιanisum, quem diacamus Romanam sedens gubernante.

22쪽

cbmmentaria Historica Appendis. 3in Urbe Roma que totius Orbis est caput statum Ecclesie doctrina pariter, exemplo inreprehensibiliter gubernabat perlata est. Quem illico prelibatus Papa Sancto instigante spiritu simulque Christior cepto subnixus quo precipitur qui vos recipit me recipit intra hospitalia proprie sedis accitum ossiciosissime suscipiens ejusdem caritate fraterna interveniente potitus alloquio nimio cepit jucundari tripudio . Nam sicut olim beatus Petrus ex adventu Uindividua societate Pauli Apostoli cum se primum in Urbe Roma viderunt letatus fuerat reque gau

dio lacrimas sudisse pro certo novimus haud

secus

sera in Laerἰ-as fudis . Quamvis expresse in saetae seripturae paginis non habeatur Petri Apostoli in Urbem Romam adventus attamen implicite id satis superque indieari non dubitamus . In prima etenim Petri Epistola, Urbem Romam Babulonis nomine indigitavit Apostolus ipse eum ait . aula VH Eeelesia a est Babrone collecti quae quidem verba, non de alia quam de Urbe Roma esse intelligenda, antiquis Patribus , put Joh in Apocat Tert i. Dim adv. Jud. c. s. Hieri eat vir. illus Aug. de Civ. Dcne. Q. Theologis, iit. ae atholieis sere omnibus usque ad see. XVl persuasum fuisse, exis

ploratum habemus. Nonnulli vero inter Novatores primatum in nismano Ponti fiees, ut Petri Succetare aegre serentes, vetustam hane certamque traditionem evertere conati sunt, verba Petri de vera Ba

bylone, non de Urbe Roma intelligi debere eontendentes. Atineatam se hue usque laborasse experiuntur itineris namque Petri, ejusque praedicationi , non in vera Babylone sed in Urbe Roma satis et ra est mentio apud apostolicos Patres, Papiam nempe , Clementem Alexandrinum, origenem, aertulianum, praeter quam plures lios, qui saeculis immediae sequentibus seri plere , Irenaeum videt cet, Presbyterum Cajum, Dionysiam Corinth. Episcopum , Eusebium Caesariens. 3ce. Sed & nonnulli etiam ex ipsorum Aeatliolieorum classe Doctores ι eamdem transire sententiam non dubitarunt , adeo ut indurati in pravum animi argumentum sit, alium venari significatum . t unde sacrorum librorum hauserit Scriptor eertitudinem, quod Petrus Romae obviam Paulo actus laerymas fuderit,

23쪽

α Ad Monasterii Diti Prosperi Regiensis

secus summus iste Ponti se ex adventu tanti Viri

tamque in sanctarum scripturarum dissertionibus prudentissimi gratulanter exultabat . Eo namque tem

pore sicut in Libro refertur Apostolicorum in

per diversa sancte matris Ecclesie loca maxime quidem in Civitate Calcedona resis uticiana simul ε Nestoriana ex fonte scilicet Diaboli prosus pu-lulabat que unam dumtaxat i naturam in Chri. sto

Apostolieorum . Sub Apostolicorum Patrum denominatio isne illos tantum intelligi, qui vel ipsorum Apostolorum auditores

vernn , vel non multum temporis ab illis distarunt , omnes celesiasticae Historiae Scriptores consentire , nemini ignotum est Qua igitur ratione antiqui Patres qui de Eutychiana, ae Nestoriana Haere consutando meminerunt , quique quadringentos amplius annos ab Apostolis distarunt, Apostolici hic nominentur, non video. Multo minus autem hic Apostolicorum Liber . si quidem a vulgatis, recensitisque diversum, velit intelligi, qui sit coniicere possumus. Unam dumtaxat naturam. De istarum haeresum initiis hae sunt quae pro certis habentur . Nestorius, qui monasticam viis tam antea professus fuerat , a sanctitatis famam etiam affectaverat , Theodosium Imperatorem adduxit, ut post Sisinii mortem ad sedem C. . eius patrocinio veheretur. Hane igitur Anno 18.eiam occupasset , venenum , quod diu pectore conceperat ab ipsis episcopatus initus evomuit, atque Dorotheo praecone , seu ut aliis placet Anastas Presbytero, teterrimae in Dei param haeresis semina jecit . Dorotheum namque publice insurrexisse narrat Cyrillus p. ad Acac Beroens , illamque propugnasse coram Nestorio in celesiae suae Cathedra sedente , plurimumque approbante Socrates autem paullo aliter id narrat . . e. 31 euius hae verba tilia asias Presbyter , ut una eum es Nestoricio Antiochia tuae v nerat, ejusque o suetudine semper usus erato in magno honore abino habitas. ιιρα in rebus gerendis consiliarius, quodam tempore in Ecclesia docuit , Mariam a nemine Deiparam voeari debere ἶ eam enim omiuem esse , ct ab homine Deum non posse nasci . Quae verba, omnium animos tam clericorum , quam laycorum magnopere euibarunt. Porro est huic aeri aliam addidit Nestorius , Christum videlicet in Virginis utero efformatum, non Deum , sed ab

24쪽

commentaria Historica Appendix Isto es Domino nostro contra fidem catholicam

asserere nitebatur naturam . Quorum igitur ob ne

fandam perfidiam pretitos Pontifex eo destrue dam simul cum beato Prospero cis xviro quidem eruditissimo vel reliquis Romane Ecclesie resulibus Christiane fide zelo succensi collatione facta juxta

regu- Unigenito Dei verbo diversum, in quo, ceu In Templo, Deus ha

bitationem elegerit proptereaque Deum nec natum, nec passum nec mortuum dici ullo modo posses Contra quas impietates Alexandrina Synodus primis A. 43o postea Ephesina . 43 r. sunt coactae in quibus anathema Neliora , ejusque sectatoribus auctoritate apostoli ea pronunciatum est . Eutychiana vero haeresis ei rea annum 4 2 ortum suum duxit Dioscoro presbyter postea lexandrino Episcopo Lae Eutychete itidem presbytero nee praeserentibus . Hic itaque Evtie hes asserebat , servatorem nostrum Dominum Jesum Christum, ex duabus quidem naturis derivasse, sed non in duabus substitisse ; ae propterea naturam tantum humanam, non divinam sortitum esse. Contra quem Cpolitana primum indicta , deinde Q,lchedonensis sexcentorum, amplius Episcoporum celebrata est Synodus An si In hae , actione v statutum fuit, unum eundemque Dominum nostrum Jesum Filium Dei umis genitum, non satis esse ex duabus naturis dieere . sed praeterea confitendum in duabus inconsus naturis immutabiliter , indivise minseparabiliter subsistere ν Nestorio Se Evtichete , una eum e rum sociis anathemate pereulsis. Simul eum B. Prospero . Contra Nestorium, ae Eutiehe tem qui tune temporis voce , a scriptis prae eteris decertarunt Leo Pontifex, Cyrillus Alexandrinus, a Proclus Cyzicenus , pi scopi suere a Prosperum vero qui tanum celeberrimis illis concertationibus se se immiscuisse , nemo scripsit. Unus tantum Genn diu , post Prosperi obitum eleberrimus Seriptor , nonnullos opinari, non scire , dixit , Leonis Epistolam ad Flavianum a Prospero Aquitano dictatam , ex styli sorsitan , a simili quadam verborum conformatione id inserentes . At qui rem serio perpenderit. illum quidem quae gesta tune fuerant in chronte suo, e alibi narrasse comperiet, in eam autem arenam eum alii aperte descendisse, non inveniet.

25쪽

ας Ad Monasterii tam Prosperi Retiensis regulam scio catholice fidei in Synodo Nicena

constitutam sanctam II. Trinitatem pariter consessi sunt simul, in uno Christo Deo videlicet nostro ante Luciferum ex Patre genito dc Homine in fine seculorum de Uirgine nato duas natura prout sancti fatetur Eccletia asserentes predictas hereses o re vertoico contriverunt ipsosque Antichristos uticen scilicet e Nestorium juxta irographum tunc ad Marcianum i 8 Imperatorem directum conio.

eredi debere, in Deum Patrem , aeternum , omnipotentem , filioque eon subitantialem in ipsum Filium a Patre gemitum, non factum ipsique Patri consubstantialem, ac Deum de Deo a de in Spiritum Sanetum a Patre Filioque procedentem. Sauctam Trinitatem Antiquissimum Hymnum in Sanctii csimae Trinitatis honorem ab Apostolorum serme temporibus in Ecclesia decantari solitum, nempe, Guinia Patri, Filio ct Spiritui Sanct , subdole corrumpentes Ariani , ut scilicet Filio ac Spiritui Sancto aequalitatem adimerent , sicque pronunciari debere asserentes Goria Patri per Filium in Spirit4 Sant L. Conciliri Nicaeni Patres, damnata hac phrasi , Merem ritum ut sanctum de apostolicum retinendum statuere, alteramque ei addiderunt partem, sicut erat in principio is nune , de semper is in secula seculorum. Di Ad Marcianam Imperatorem . Theodosio Imperatore e vi Ei repente sublato , Marcianus Senator, cui Puleberi Augusta defuncti imperatoris Soror , c ab illo in Imperia onsortium iam adscita Reipub bonum se se nuptum , alvo castitatis proposito . dedit, Imperii habenas statim , ac suscepit, eum haeretic rum thecm non pateretur se decipi , sicuti Theodosio turpiter evenisse cxploratum est, de Synodo cecumeni ea congregat da ae ne Pont fice ortante, pluminum ogitare cepit , Quare sequentia P , nempe si Calchedone congregata sui , a glorioso fit in absoluta . in illa vero , imperatorem ipsum inter Praesules adstitiis quamvis non abnuamus , sub initium attamen , de in D

ribus synodi sessionibus adfuisse i quicquid sentiat Baromus haud consentimus etenim nec ex ullius synchroni Scriptoris Testim

26쪽

Commentaria Historica Appendis. 7na fidei voce dampnarunt. Dumque per aliquantum tempus reverendus Prosper cum jam dictoni , neque ex ipsius sanctae synodi actis conjicitur , in quibus, sextae tantum Sessioni prim4m legitur interfuisse . In eadem vero sessione quid ontra Nestorianos , Eatichia nosque de fide tenendum

sancitum sit , haec formula in compendium redactum est Sequen in te igitur Sanctos Paιres, unum , eundemque eonfiteri Filium Dominam Iesum Christum constanter omnes docemus, eundemque perfectum in deitate , eundem perfectum in humanitate , Deum verum , hominem verum , eundem ex anima rationa ct corpore , consul n-tiaIem Patri secandam divinitatem , eonsubstantialem vilis Iecuaedam humanitatem , per omnia nobis similem , absque peceat . Ante reuia aidem a Patre genitum secundum Deitatem , in novismis autem aiebus eundem propter nor , ct propter nostram a tem ex Maria Virgine Dei uenitrice secundum humanitatem , unum eundem ne Christam Filitam , Dominam uigenitum in duabus naturis incoae re,

immutabilirer , indivise , insepvirabidiser agnoscendum qMam suis Iasa differentia naturarum propter unitionem, magisque salva propri tate utriusque natura in unam personam , atque μbmentiam concumrentibus et Non in duas personas partitum, atque divisum, sed unum eundemque Filiam unigenitum Deum Verbum . Dominum Iesum Christum , sicut ante Propheta de eo , ct ipse nos Iesu Christus erudivit , ct Arris nobis S mboum eradidit . Hae sunt quae irca fidei regulas in ea Sessione prasente Imperatore Marciano sancita suere . Utrum vero haec cunitio sit intelligenda chirographi nomines, quod eidem Marciano , Seriptore hoc nostro asserente, directum fuerit , nemo audebit facile definire eum id ex actis non eonstet .sane, ut quid Imperatori Chilographum dirigere opus erat , eum ibi laesens adesset y aliud vero divinare frustraneum

puto

Aliquantum tempus. Quo praecis anno Prosper Aquitavnus ad beatum Leone Pontificem vel sponte vel voc tu proscetus fuerit , aut quanto tempore, vel quo in ossi ei apud ipsum

aliquando diversatus sit, e tenebris adhuc non satis erutum . Id certe clarum est, atque in conseis apud omnes, Prosperum quitanum praefato Pontifici aliquando adstituita, ut ad Manichaeorum , QPelagianorum haereses profligandas adiumento esset Eminenti csimus Cardi Barouius, ex eo quod in lib. de Promisi div. 6. cir D a ca

27쪽

ui Ad Mnasterii D. Prosperi Regiensiu

cto Papa Leone precibus illius devictus Deoque o lente ibidem moraretur oppido necessariis ad diversa Ecclesias directis Epistolis muliisque Hesibus ipsorum dogmate contritis . velletque jam destinatum carpere iter . idem sanctus Papa Leo celitus per visum ammonitus eidem beato Prospero sutura

Episcopalis dignitatis in Civitate Oao miliensi

ore ea finem , uiusdam Flori fiat mentio , qui ad animarum subver sionem illieita moliebatur , ob quae e Campaniae finibus pulsus suetat; asseratque Libri praefati Scriptor se eo tempore in ea Campaniae Provincia diversatum, eum ait , in alia nobis apud Campa

nsam eanθιtutia, cum venerabilis, apostolis honore nominandae Lea Agantehaos Dbverterest, ct canterere Pelagianosci autumat doctilliis

mus Annalista, e Galliis tunc temporis Prosperum aceersitum, ei ea annum stitieet e s. sed eum illud opus eruditioribus nostrae . eatis tanquam genuinus Prosperi scelus minime arrideat, constetque, Mantehaeorum, a Pesagianorum errores tune temporis in Campania gratTantes a solo Leone consutatos , ipsumque Prosperum Photio testes, non nisi post aliquod temporis eosdem errores Raamae rursum enascentes dissipasse, profecto insertur , adventus illius epocham anno P . Baroniano argumento nullatenus figi posse Photii verba hae sunt Cum temporis deinde progressu , secta illios Nomines c Pelagiana haeresi insectio per aresis sua abjurationem Ecclesia restisat essent, tertim malum ab ipsis principium fumpsit, aer Septimio piseopo renascens eadem Aes, antequam longius serperet, fueris reprimenda , datis ad Leonem Roma tune sedem apostolisameenentem iteris 3 cui Leo feroenti et eis ontra impietatem Eam depugnavit . . non diu rursum velαι existere , atque nasci mala radice impudenter eum ea isset, Roma etiam quidam pro bare libere Acuti sunt, quos vir sane divinus Prosper Ioellis adversus eos in vastas diris facile dissipavit , exrinxitque, Leone etiam

num quem diximus Romanam Sedem gubernantes; ex quibus ver. bis, ea praecipue observanda oeeurrunt , nempe Leonem etiam num Romanam Sedem tenente, quae ejusdem Pontificatum jam diu exercitum innuere videntur.

In Civitate miliens . Regium Lepidi , Emiliam olim dictum nonnullos ex nostris credidisse jam memoravimus in prima

28쪽

Commentaria Historica Appendix as

parte Commentar Monasterii D. Prospcri . Auctores etiam eruditione praeelaros id ipsum asseruisse jam vidimus: at eum assertae denominationis tempore, multum posteriores ne ipsi is quae ab ipsis afferuntur ad id probandum argumenta, seu a chirographis, seu a nummis malibus petita , non satis pondetis a re visa sint ut nobis, veritatem inquirentibus , id possent persuadere parvi secimus . Verum eum sciamus, eruditos quosdam nolirae e iam aetatis Viro , minime approbare , quod id a nobis omnino negetur, idcirco non inutile fore putavimus, si quaestionem hane ad examen iterum revocaremus , simulque opinionis nostrae iunda menta aliis expendenda hic exhiberemus . Apud omnes igitur in re geographica ac historie non advenas, illam tantum taliae partem Emιliam audire, quae ab Arimino Placentiam usque proinns , a via per ejus medium discurrente nomen mutuata est , tameertum, quam quod ertissimum . Id exacte , de erudite explicat doctissimus Panci rotus noster, cujus verba hic afferre placet Gaiasia togata erat tot ι ea regis qua est intra Padum , Appenninum , Rubieonem , a Trebiam , ut Plinius , Proismausque volunt dicta , quod toga Romana ejus incola uterentari. Toras hie tractus in duat regiones divivitur Flaminiam, AEmitiam : Nam M.

AZmilius Lepidus, ct C. Flaminius Uri devictis Lliaribus Apuanis, ne in otio milites essent, tire Bononia Ariminum usque viam a se Iaminiam dictam stravit, alter Placentia ad Ariminum viam A itiam oravit. aque Flaminia appetivia est, qua a Tiberi Ariminum daeis A ilia, qua Placentiam Arimino tendit. Nos, νε ita disidemus , ut quod est ab AE ad ternam flavium , sita Picenum, seu Marchia ne itanas ab M ad Rabieonem Ar FI minia , Mam nune Romandio tam appetunt inde iacentiam sque, aut ad flumen Trebiam, A milia Mareus enim Smilius Leprduas, Proconsul Civitatem Regii dirutam in aravit Pod etiam ostendit hae mi a Inseripio, M. LEP. C. R EG iNST. quam Valerius Probas ita interpretatur Mareus Lepidus Civitatem Regii instaura vitra ibi e Forum Masarum abaia , unde Regium Lepidi, Forum appellatar. Hae regio ab ipso AEmilia est dicta, qua priss -- retia voeabataer; sed hodie tota Bononiam sque sub nomine Lombardia censetur . Hae e Pane in Tracti apud me s de Magistratib. mp. Rom. ap. ris. Ex via igitur Emilia se dicta a M. Em illo Stratore suo, saeta demum Provincia est , ut ait Sigon in not. Imp. Occident eos eique Consulares praesecti sunt istis de D. Αmbrosio legitur . Huius porro regionis fines , licet Langobardorum

aevo ampliores, ac invariatos contractiores tamen seu decurtatos,

29쪽

3o Ad Monasterii Diti Prosperi Regiensis

exaeto Langobardorum Imperio, erudite nos docet nonymus Mediolanensis i seu Joannes aspar Beretia ordinis nostri Monachus in sua medii aevi Tabula horograficaci Et tamen non asseniliamur in eo , quod in Francorum documentis duplicem similiam indigitari putat, nempe Regionis, mi vitatis: si enim exis, sunt verba nonymi, non alia quam tractus ab Agro Bononiensi at o eas ad Ariminum L Civitas , non alia quam Ravenna, vel ars; sc ille pag. m. 8. n. o. Doctissimo autem Auctori negotium sa-eessisse videtur, quod in quibusdam Diplomatibus Emilia tanquam Civitas ab Exarchat Ravennatensi aliena videatur , de quodamis modo distincta , cum de illa tanquam ab Exarcha tu seposita haheatur mentio a Ludovicus ni in , Otto , de Henricus , die uniue concedere Exarcharum Ravennatem sub integritate, ει est, Civita. rem Ravennam , ct Smiliam ct obium . At, cur exprimere 24- - , inquit nonymus , si est Regio in Exarchatu contentaeeriissime igitων , eoncludit , Smilia Urbs , nonnisi Ravenna

ves pars . Sed perperam i Nec Ravennam , nec partem ejus aliquam , nec Civitatem aliam sub Emiliae nomine intelligi , eon. stanter asserimus. Anonymi namque argum eruo reponi posset, e- eur exprimere Civitatem Ravennam si, ipsa jam in Exarchaia tu contenta ρ repetitio nae inanis utique suisset . Expressis igitur Exarchatus finibus seu extremitatibus, aveona nempe, 6 Robio, AE miliam seorsim , tanquam peculiarem Provinciam , in qua aliae etiam Lrbes Bononia nempe, Mutina, Regium, Parma QPlacentia comprehendebantur , optime expressam voluere, licet, ipsa in Exarcha tu contineretur neque enimvero opus erat illius Cl-vitates enumerare, eum sub Smilia proprie dictae vocabulo oristineri sat notum esset , quod quidem de Civitatibus aliis trans Bononiam stis verificari non poterat , cum in alia Emiliae parte comprehenderentur; quae pars , Smilia denominatione antiquata Flaminia potius quam Smilia nomine exprimeretur , ut, ipse doctissimus nonymus coniectat . Grtioni huic maius robur accedit ex iis , quae in D. Petri Dam. p. ad Cler Episcopumque Placentinum habentur; nempe Anno Ios celebravit Dominus a. Pa Paschalit Concitium dee. In Me Canetis constitutum est, ut AZ- milia tota eum fui Urbibas, idest Iacentia Parma Regio, Mutina , Bononia, nun tiam alterius Ravennati Metropoli subjaceret ;Utrasque igitur Provincias , quae trans de cis Bononiam erant Flaminiam nempe A miliamque nostram, sub A itis nomine satis expressa putavere , de voluere Imperatores Serenissimi in eorum Diplomatibus, quod intra Exarchatus fines comprehendebantur

30쪽

Commentaria Bistorica Appendix si

am hae . Ravennam igitur semper Ravennam, non Emiliam dictam indubitanter eoneludimus Nee officit, quod , Agnello teste, Meliboetiam dicta sit aliquando , quamvis enim & id concederemus quod tamen ex tali corruptione vocis prodire potuerit Acimilia , ut vult nonymus , omnino negamus 3 Scriptori seculi xv. obellino id hariolanti, eandem fidem prorsus habendam censemus , quae ΑΣ- rario , aliisque nostris eiusdem aevi Scriptoribus , qui ut ipsam hane Urbi nostrae denominationem affigerent, frustra laborarunt. Et ouidem si eorum momenta rationum, quibus sulciuntur maxime serio perpendantur , idoneo antiquitatis teste quum sint destituta ne nisi emendicatis speculationibus firmata , parvi Deienda existimamus si enim ex numismatibus petantur, nil sutilius , eum uel supradictis Commentariis nostris observavimus , eo seculo usa suerint , quo talis denominatio , etiam si aliquando ipsi Urbi communiter donata suisset prorsus obsoleverat , nec unquam a Seriptoribus, vel Historicis , vel in aetis etiam publieis adhibita sit , in quibus , nunquam tum Emilia , sed a tum exii , vel Regio perpetuo legitur. Si vero a vetustis quae tamen pauciora sunt monumentis argumenta petantur, nil obscuriusci Duo tantum mihi ernere hactenus datum est , quae ad tuendam hujusmodi denominationem aliquid subministrare videntur , quaeque fortasse Scriptoribus nostris errandi oecasionem obscuritate sua praebuere

Alterum est Heribaldi Episcopi Annois 3 quo Canonicae sancti Michaelis Ecclesiam se da- . iam concedit, positam in Regio Civis vetere per quod videtur indicari alia a Regio diversa Civitas, .hane similiam redunt; iterum in Archivo Cataonie rum Cathedralis diploma , quo Clemens III. dictus , Pseudo Pontifex , eonfirmans bona Canonicae Anno Iosa eaque enumerans hae habet decima leti terraeo in Civitas qua vocatur Regium, cum omni integritate , O Marsi , ct omnes res , a sunt in circuitu Civitatis , qua Oeatur Emilia. Sed quid inde nil plane eerti Quod ad Heribaldi etenim documentum attinet is nos concedimus, eo tempore alia potuisse esse antiquae Civitatis jam primum sub Regii nomine a Lepicto excitatae vestigia, quae ab aliquibus, ne terrae , quae circum ipsa erant, tum iis quae cireum Regium novum extiterant , confunderentur , ad novae Civitatis diserentiam sub Emilia nomine distinguerentur , non quod vere sub Emilia Civitat in denominatione populi unquam extiterint , de Civibus namque Agmiliensibus se dictis, atque a Regio diversis, ne scimus nec somniare est . Quo ad alterum vero Pseudo-Pontificis documentum, ecquis est quinestiat, Ponti fieum, Regum, aliorumque Dipi

SEARCH

MENU NAVIGATION