M. Tullii Ciceronis Opera, cum delectu commentariorum, in usum serenissimi Delphini. Tomus primus nonus .. Tomus quartus, qui Orationum primus. 4

발행: 1753년

분량: 682페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

LIBER PRIMUS.

ARGUMENTUM.DEinceps hie omnia non dicta , sed scripta sunt eontra eum quod ita factum est . Fingit Cicero adese in iudicio Veriarem comperendinatum , ct respondere eitarum , re defendi . In caeteris enim orationibus defensor futurus , accusationis licium his L is , qui Verrinarum nomine nuncupantur , co ensare decrevit, quoniam accusare multos indecorum Tullio videbatur , in una ea a mim huius artis re eloquentiae demonstrare . Nam re bene intelligentes omnem virtutem oratoriam , quaecunque in crimiuati nibus constituta est , his expressam vident e o contra re hoc δε- fensionum vim in exteris orationibus , re nervos eius ex hae viris tute cognoscunt, quae in onrimendo exprimitur reo . Igitur rerum

scena hic facta est , ur dicit Tullius , non autem acta res est . ADEST , inquiν , Verres , respondet, defenditur . Ergo cum ρri ma actione accusatus si, ac defensus Verres , nunc , velut defensus iterum , se enim mos erat ) in altera actione accusatur ad utrimum rursus oratione perpetua . Crimina repetu udorum , ct alia pleraque ex anteacta vita saepe firmantur . Sumitur etiam hinc sape dessenso . Omnis enim confirmatis ab attributis personae , σnegotio sumi solet . Ergo attributa 'ersonae mavime in anteacta vita quaeri solens : negotium , in ipso erim ue . Libros igitur pro qualitate criminum Tullius Δυidens , anteactis unum duit , Huc scilices solum : erimini tu repetundarum quatuoν . Unum de jum Y a dic=

182쪽

I76 IN VERREM

dicendo , alterum de re frumentaria , tertium de Anis , quartum de suppliciis . Ad hane enim smilitudinem poeta Hrgilius Manoem judicem apud inferos , tanquam si praetor sir rerum capitalium , Quaesitorem appellat . Dat ibi sortitionem , ubi urnam nominat e dat electionem judicum , cum dicit , Consiliumque vocat : dat cognitionem facinorum , cum dicit , Vitasque & crimina discit. Ergo hic liber , qui de anteacta vita es, satum necesse es coniecturalem habeat. Capita autem quae ipse Tullius f cit , dividendo totam hane accusationem , sunt haec : primum in Guaesuram , deinde in Legationem O Vice-quaesuram , tertio in

Praeturam urbanam , quarto in Praeturam Siciliensem . Nam cum omnes ejus actus quaesturae nominc , legationis , praetura urbanae ,

Siciliens ue , quadripartita librorum divisione cvnoscantur : anis reacta ejus omnia hoc libro comprehensa sunt ad eorum fidem , qua pose dicentur . Prooemia fane huius Abri in simulatione eouia sit ut a sunt quasi verae accusationis in Verrem audentem adesse , atque defensum o in exhortatione iudicum ad recte judicandum rrum in miuis contra a Mersarios : ct in exhibenda ratione inicii sui , cur ita maluerit accusare , ut prima actione tantum testibus uteretur . Auae omnia ejusmodi sunt, ut non tam nova dicere ,

quam dicta Lbri superioris in securare videatur . Post haec omuia , usus Ciceronis per honores Verris cum criminibus junctos ditaso

per ordinem currit . AsCON.

Varie Ciceronis Verrinas orationes inscribunt Grammatici : σvarie in veteribus etiam libris inscriptae reperiuntur . Hanc aut morationem Primus Accusationis liber inscribi debere , ex ipsius C ceronis verbis intelligere possumus , quae sunt in Oratore ad Bru-rum . Adhibenda est inquis) numerosa oratio , si aut laudandum est aliquid ornatius , ut nos in Accusationis secundo de Siciliae laudibus diximus : aut in Senatu de consulatu meo :aut exponenda narratio , quae plus dignitatis desiderat , quam doloris, ut in quarto Accusationis de Ennensi Cerere, de Segestana Diana , de Syracusarum stu diximus , &c. Prima igi-xur oratio , quae Divinatio dicitur , nihil ad Verris ea rem peraxinet , sed cum Caecilio contendit Cicero uter melior futurus si Vcrris accusator , ipse-ne , an Caecilius . Secunda , pr parati

183쪽

ACTIONIS ILLIBERI. 177

quaedam es ad iudicium o testum interrogationem . In tertia domum incipit Verrem accusare , qui primus liber Accusationis a Cicerone quidem dicitur , a Grammaticis vero Praetura urbana inscribitur: cum fecundus Siciliensis; tertius Frumentaria; quarius de Signis; quintus de Suppliciis inscribantur . F. URsINUs . EMINEM vestrum ignorare arbitror , Iudices ' , hunc per hosce dies sermonem vulgi , atque hanc opinionem populi Romani fuisse,

C. Verrem altera actione responsurum non esse , neque ad judicium affuturum . Quae fama non idcirco solum emanarat, quod iste

certe statuerat , ac deliberaverat non adesse e verum etiam, quod nemo quemquam tam audacem, tam a mentem, tam

impudentem sore arbitrabatur , qui tam nefariis criminibus , tam multis testibus evictus, ora iudicum aspicere , aut ossuum populo Romano Ostendere auderet. Est idem Verres, qui fuit semper; ut ad audendum projectus, sic paratus ad audiendum . Praesto est : respondet ': d fenditur . Ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut in rebus turiapissimis , cum manifesto teneatur , si reticeat, & absit, tamen impudentiae suae pudentem exitum quaesisse videatur. Patior ' , Iudices, & non moles e sero , me laboris mei , vos virtutis vestrae fructum esse laturos. Nam si ille id fecisset , quod primo statuerat, ut non adesset : minus aliquanto , quam mihi opus esset , cognosceretur, quid ego in hac accusatione comparanda constituendaque elaborassem : vestra vero laus, tenuis sane , atque obscura, Iudices, esset . Neque enim hoc a vobis populus Romanus expectat , neque eo potest esse contentus, s condemnatus sit is, qui adesse noluerit; & si sortes fueritis in eo , quem nemo sit ausus defendere . Immo vero adsit, resipondeat : l ummis opibus , summo studio potentissimorum hominum

a N minem - Τ.tim unaνare πιι irrar, Iu daea 3 Hoc totum figmentum ess Cieeronis, ut sequentium librorum vera actio videatur. Nam Verres iam sua sponte elegit exilium. Ascanius .

a RUpandet I Recte dictum est , respondat . Nam apud vetere & iudices, & rei, & a

eusatotes , & defensores citabantur a praec ne praetoris. Idam.

3 Pariον, Iule/s J Cum dolere debuerit, resili sibi, pati, ti aequo animo ferte dicit ut pugnam victuria consequatur. Idem.

184쪽

i 8 IN VERREM

minum defendat incertet mea diligentia cum illorum omnium cupiditate vestra integritas cum istius pecunia : testium constantia cum illius patronorum minis , atque potentia . Tum demum illa victa videbuntur , cum in contentionem , certamenque venerint. Abiens si ille esset damnatus, non tam ipse sibi consuluisse , quam invidisse vestrae laudi videretur . U. Neque enim salus ulla reipublicae major hoc ' tempo

re reperiri potest, quam populum Romanum intelligere , diligenter rejectis Τ ab accusatore judicibus , socios , leges,

rempublicam senatorio consilio maxime posse defendi . Neque tanta sortunis omnium pernicies potest accedere , quam opinione populi Romani rationem veritatis , integritatis, fidei, Teligionis, ab hoc ordine abjudicari. Itaque mihi videor magnam , & maxime aegram , & prope depositam reipublicae Partem suscepisse : neque in eo magis meae, quam vestrae laudi , existimationique 1ervisse . Accessi enim ad invidiam judiciorum levandam , vituperationemque tollendam : ut, cum haec res pro voluntate populi Romani esset iudicata , aliqua ex parte mea diligentia constituta auctoritas judiciorum videretur: postremo , ut esset hoc judicatum Z , ut finis aliquando judiciariae controversiae constitueretur . Etenim sine dubio , Judices , in hac causa ea res in discrimen adducitur . Reus est Gnim nocentissimus ' : qui si condemnatur , desinent omnes dicere ,

a. N. n. enim saltis ειEa νeipti;Iseis maioν ptili R in. iudieatum fuerit , iudiciorum auis.' 4 Eadem repetit , quae in prima actione Gitatem aliqua ex parte constitutuin iri id icta sunt, e republica esse damuari vertem. quae tum Riictuabat , propterea quod multa Lem. iudicia a petie pecunia corrumpebantur r us Diliteisεὸν rejeAsa 4 Reiectos iudiee pro postremo sitit de Verre iudiearum si electi intelliti conuenit . thi enim reiectio re, ut lini iudiciariae controversiae conssi tuais iudicum , vhi & retentio, cominetur . In re- tur. Sive eni in damnetur , penes ordinem se lectione autem accusatoris, vel f aceusa- natorium mansura iudicia r sve absolvatur , tionis , vel praevaricationis per sdia , ut su- neminem liones e reeusaturum, quo minii, ad pra dixi, apparet. Idem . Equites tran serantur . Muretur , var. Lel . o Eι ρνο'. 2 positam J Desperatae salutis e xlx, D. O saepe eum apud Ciceronem , sc fle viret litis: tum apud alio, scriptore poni, pro quo vul- Ille tit depori proferere sata pareulis. pirius tistit ponatur , δέ huius multorumque 7 P De no via esses loe stilisaltim J Suhau. aliorum locorum exemplis ostendit Ioan. diiur, aceris, και κιbra, ad omnia , quibus Frid. Gronovius, III. observat. p. o. G huc verbuiti in hac sententia convenit . I. v. M. ium . 8 Itima vulgo νena 3 et on;- noeentus in esset Me 9MIisaltim I si pro iae leυκ viti. J Terenti vir Ea 1oώer. I vis r erωtur , locus integer stiturus erit . Hoc enitii dat is iis L. Au . Et de persona : Fatuus , dicit Cicero : Si de Verre ex voluntate po- . MUM, totavi sertis. M Oa.

185쪽

ACTIONIS II. LIBER I. 17

eere , his iudiciis pecuniam plurimum posse . Sin absolvitur, desinemus nos de judiciis transferendis recusare . Tametsi de absolutione istius neque ipse jam sperat, nec populus Romanus metuit. De impudentia singulari, quod adest , quod respondet, sunt qui mirentur : mihi pro caetera ejus audacia, atque amentia; ne hoc quidem mirandum videtur. Multa enim & in deos, & in homines impie nefarieque commisit'. Quorum scelerum poenis agitatur, & a mente consilioque deducitur .

III. Agunt eum praecipitem '' poenae civium Romanorum :quos partim securi percussit, partim in vinculis necavit, partim implorantes jura libertatis & civitatis in crucem sustulit. Rapiunt eum ad supplicium dii patrii : quod iste inventu est , qui e complexu parentum abreptos filios ad necem duceret , dc parentes pretium pro sepultura liberum posceret. Religiones vero , caeremoniaeque omnium sacrorum fanorumque violatae , simulacraque deorum , quae non modo ex suis templis ablata sunt, sed etiam jacent in tenebris, ab isto retrusa

atque abdita , consistere ejus animum sine furore atque amemtia non sinunt.

Neque ille mihi videtur se ad damnationem offerre stilum , neque hoc avaritiae supplicio communi ' , qui se tot sceleribus obstrinxerit, contentus esse. Singularem quandam poenam istius immanis atque importuna natura desiderat . Non id so- Ium quaeritur , ut, illo damnato , bona miti tuantur iis , quibus erepta sunt: sed & religiones deorum immortalium expiam

dae , & civium Romanorum cruciatus, multorumque innocentium sanguis, illius supi licio luendus est. Non enim larem , sed ereptorem; non ad alterum , sed expugnatorem pudicitiae ;

ς Impis , nefarie tie eomm ι J Nesandum , videtur Insaniae Verris causam velle monstrA est non fandum r nefarium , quod sacra p l- te. Est enim hie locus de suppliciis irroga-iuit sarre pio solita celebrati : ergo nelarii ti r ubi ostendit, elues Romanos Verrem pro sacrilegi. Irim. pridovibus occidisse . Irim. to Attine eiam praeisseem I Proorium Ci- Ia ReIisionea υere, e --o.. ue J De s-cetoui & in orationi hu . & in dialo i , & enis & furtis tacet modo, quas minus ido. in epistolis saepius eandem se litentiam dieere, net ad surorem avaritia. Idem . Ee isti eloquentiae diversiς modis , in iistem ia Stipplieio eammuni I fistimatione litis, sententiis, tamen ab aliqua occasone repe- ti exilio. Idem . illis. Nam & hic repetitio furoris , in qua

186쪽

18o IN VERREM

non sacrilegum , sed hostem sacrorum , religionumque ; non Scarium , sed crudelissimum carnificem civium , sociorumque , in vestrum judicium adduximus: ut ego hunc unum ejusmodi reum , post hominum memoriam suisse arbitrer, cui damnari

expediret a.

IV. Nam quis hoc non intelligit, istum absolutum , diis hominibusque invitis, tamen ex manibus populi Romani eripi nullo modo posse P Quis hoc non perspicit, praeclare nobiscum actum iri , si populus Romanus istius unius supplicio

contentus erit; ac non sic statuerit , non istum majus in sese scelus '' concepisse , cum fana spoliarit, cum tot homines imnocentes necari t , cum cives Romanos morte , cruciatu , cruce affecerit; cum praedonum duces, accepta pecunia , dimiserit; quam eos , si qui istum tot, tantis , tam nefariis sceleri bus coopertum , jurati sententia sua liberarint pNon est , non est in hoc homine cuiquam peccandi locus , Iudices: non is est reus, 'Τ , non id tempus 'M , non id consitum '' , metuo ne quid arrogantius apud tales viros videar dicere ne actor quidem '' est is, cui reus tam nocens, tam perditus , tam vi Elus , aut occulte surripi , aut impune eripi possit. His ego iudicibus non probabo , C. Verrem contra leges pecunias cepisse Z Sustinebunt tales viri, se tot senatoribus, tot equitibus Romanis , tot civitatibus , tot hominibus honestissimis ex tam illustri provincia, tot populorum , privatorumque literis non credidisse P tantae populi Romani voluntati restitisse λ Sustineant. Reperiemus, si istum vi-υum ad aliud judicium '' perducere poterimus, quibus probemus ν

damnatione poena, quam in eo ione populi Romani , &in eorum animadversione. Idem. 14 Non stim maiiar in s.f. sceιων, &e. INon istum modo terret, sed subtiliter etiam iudicibus eomminatur. Irim. Nam si absolvitur a vobis, ad populi iudicium addueetur, morte multandus propter ius libertatisti civitati , eivium Romanorum nece imminutum. Obiervabitis , pνima, populi soliti, potestatem sui se eivem morte damnandi .s cunda , ubi multatio bonorum erat , supplicium in corpus irrogari non solere. Horten

is Non is νευι I Qui est noeenti stimus. eon. 16 Non id r/mν9, 3 Quod invidiosum se. natui est . Idem .iν Non id rens, Iitim J Quod ex optimis viriη lectum tale est, ut si quid in ipso eulpae fuerit, sperari melius ex senatu non pon

st. Idem.

quo omnia ad vincendum parata. Dem.

equitum Romanorum . Idem .

187쪽

ACTIONIS II. LIBER I. Isrmus , istum in quaestura pecuniam publicam , Cn. Carboni

consuli datam, avertisse : quibus perluadeamus, istum alieno nomine a quaestoribus urbanis '', quod priore actione didicistis, pecuniam abitulisse . Erunt qui & in eo quoque audaciam ejus reprehendant, quod aliquot nominibus μ' de capi te , quantum commodum fuerit, frumenti decumani detraxerit . Erunt etiam fortasse , Iudices , qui illum ejus peculatum vel acerrime vindicandum putent, quod iste M. Marcelli , & P. Africani monumenta 'in , quae nomine , illorum; revera , populi Romani , & erant, & habebantur , ex fanis religiosissimis , ex urbibus sociorum atque amicorum non dubitaverit auferre.

V. Emerserit ex peculatus etiam iudicio . Meditetur de ducibus hostium '' , quos accepta pecunia liberavit . videat, quid de illis respondeat , quos in eorum locum subditos R) domi

suae reservavit . Quaerat non solum , quemadmodum nostro crimini , verum etiam quo pacto suae consessioni possit mederi . Meminerit, se priore actione , clamore populi Romani infesto

atque inimico excitatum, consessum esse, duces a se praedonum securi non esse percussos r se iam tum esse veritum , ne sibi crimini daretur , eos ab se pecunia liberatos . Fateatur,

id, quod negari non potest, se privatum hominem , praedo-

m. IV. L num

ecunias expensis N accepta, in tabulas pu-lieas referte consueverant . At eno autem ae miri. dicit, Carbonis nomine, & exercitus eis ius i nam consulis S militum eius nomine pecunia, ex aerario sumptas avertit, conversus ad

syllam belli civilibus . vel alieno nomι- , ad sumenti emptionem , quod Siculis non persolvit. Idem .

at Aliquot nomiaistit J N iuri pro debitore poni tritum est. Quis ignorat illud Colu

Ia . Dicit ipitur, nonnullis decumanis , qui debebant reipublicae de capite humenti decu. mani seu de summa , quam debebant populo Romano iure pactionis, tantum detraxit , D in privatos viam eonvertit , quantum ei

placuit. Graeυius.

a1 De Opite a Noe in stellia Deit grati sus in decumanos , ut frumentum in auctio ne promistunt ab decumanis , usibus populi Romani cum illi freti Verris pratia licerentur quam plurimo de summa detraxit ,

minusque eos inserre passus sit annonae populo Romano. Quod illicitum picibatur multi documenti . Aseon. 13 M. Marce Ii , ct P. Ahiraui montimemta J Si irra coneessa ἐχ reportata Si eulis a M. Marcello & scipione Africano . Nam Mariscellus donauit , quae uictis sieulis ademerant

Poeni. Idem .

24 Medii fuν δε atieisua fassitim J Hie eri. men de suppliciis esse cognoscitur: in hoe e. nini libro haee lallus explicantur. Hem. 23 wἰos in rartim ιο iam subdites J Captis praei num ducibus i verrex illo quidem remisit accepto praemio r pro illis autem mer catores innocenti simos partim trucidavit , partim domi strae privatim reservavi e , quod diceret timuisse se , ne sibi erimini daretur. eos ipsos a se pecunia liberatos esse . Mem.

188쪽

r 32 IN VERREM

num duces vivos atque incolumes domi suae, posteaquam Romam redierit, usque dum per me licuerit 'μ, tenuisse . Hoc,

in illo majestatis judicio si licuisse s bi ostenderit , ego opo

tuisse concedam . Ex hoc quoque evaserit: proficiscar eo , quo me jampridem vocat populus Romanus y7 . De jure enim libertatis & civitatis suum putat esse judicium : & recte putat. Confringat iste sane vi sua consilia senatoria: quaestiones omnium perrumpat : evolet ex vcstra se

veritate . Mihi credite , arctioribus apud populum Romanum laqueis tenebitur . Credet iis equitibus Romanis populus Romanus , qui ad vos antea producti testes , ipsis inspectantibu

ab isto civem Romanum , qui cognitores homines '' honestos daret, sublatum esse in crucem dixerunt. Credent omnes v &xxv ' tribus homini gravissimo , atque ornatissimo M. Annio , qui, se praesente, civem Romanum securi percussum eia se dixit . Audietur a populo Romano vir primarius , eques Romanus L. Flavius, qui suum familiarem Herennium , negotiatorem ex Africa, cum eum Syracusis amplius centum cives Romani cognoscerent , lacrymantesque de senderent , pro testimonio dixit securi esse percussum . Probabit fidem , & auctori-

16 tie dum per me licuerit J Quantum quo vinera it , ne ue semper eram coeniss=ntis in ipso fuerit. An hoc domi suae privatus, esse perunt. Et paulo post i Cia iam fastiis a quod est maiestati crimen , hostes publicos cum P. Duo P, eritis veni et i e noscoet M habere non dubitavi te sed finem secit huius mis/m aIi tiis de fumum. Dpplieia remisi udaciae me cogente , qui institi ut de elim retr F seuoraret, tum svie tiaris in omnes con- domo in publicam custodiam ducerentur. L mineres , ut qui neque tibi nottis esset, neque

iam . cognitorem Ioctiplerem daret , quamυia eliisa uua me iam νidem voeat portitas Rema- Romanur esset, in reticem tolle erire. Nos γ in

riti, J Se dicit, quia a dilis ess s ictus, ut dein Graci appellant . Horam. Nimirum coissendat libertatem pop. Rom. Irim. an romea sunt, qui homini , s res exigebat , as otii eoemto,ee hominet J Hoe genus dri testimonium dabant de eius statu , se illum sensoris in iure restisito. dicitur , maxime nolle. seneca Motoria. Groiux. cum de alicuius statu anitur . Ipse alibi , io stilis ti/ er trisinta J Ac per has to-Cost hoνens iuνis β. . Idem . Cognitorea hoe lux populus Romanus . Tribus principio tres loco eosdem videtur existimare dici Ascri- sierunt, Tarisissii una a Tatio rege; Ramnenis nius, qui in Divin. eum inquit. Coenitorem si altera a Romulo, Liae et altera a Lucu tu is sui. Ego evisit.νει simpliciter eos in- mone , sive Lucretino , so a Luco , quem tellipo, quibus eorum , qui eapiebantur . status lucum Asylum vocaverat Romulus. Post de& conditio nota esset, id est, qui testifica- nomini hu sabinarum plures factae , quibus ri pollent, eox non esse speculatore . Itaque deprecratricibus parentum bellum, marit in lib. Aeetitit. v. ubi liate eadem ipsa naris remque finitum est . Ad postremum trigintarantur, Nomines, inquit , tenties absuro Iora ti quinque facta. obtinuerunt autem nomen nati naxuant i ad ni ad ea Dea , quae num aut a tributo dando , aut qui primo tres sam antea viderant; tibi neque nati esse iis, fuerunte unde etiam Tribuni dicti. Ason.

189쪽

ACTIONIS II. LIBER I. 183ctoritatem , & religionem '' suam L. Suetius, homo omnibus ornamentis praeditus, qui juratus apud vos dixit, multos cives Romanos in lautumiis Τ' , illius imperio crudelissime per

vim morte esse multatos. Hanc ego causam cum agam beneficio populi Romani, loco stiperiore )', non vereor, ne aut istum vis ulla ex populi Romani suffragiis eripere , aut a me ullum munus aedilitatis δ' amplius, aut gratius populo Romano esse possit. VI. Quapropter omnes in hoc judicio conentur omnia : nihil est iam , quod in hac caula peccare quisquam , Judices, nisi vestro periculo , possit. Mea ciuidem ratio , cum in praeteritis rebus est cognita , tum in reliquis explorata , atque provisa est. Ego meum studium in rempublicam iam illo tempore ostendi, cum longo intervallo veterem consuetudinem retuli , & rogatu sociorum atque amicorum populi Romani ,

meorum autem necessariorum , nomen hominis audacissimi detuli . Quod meum factum lectissimi viri, atque ornatissimi , quo in numero e vobis complures fuere δ') ita probarunt, ut et , qui illius quaestor fui siet , & ab isto laesus, inimicitia justas persequeretur, non modo deserendi nominis , sed ne subscribendi quidem , cum id postulaxet δ' , facerent potestatem .

In Siciliam sum inquirendi causa profectus: quo ita negotio industriam meam celeritas reditionis , diligentiam multitudo Z a lite-

3o Retistio eis I Quia iurati testes diee- simum spectaculum. fiditis Cieero exhibebit

bant. Idem. Verrem notissimam seram. Men. 3i Lartinia a J Latum is earcer syraeus . 34 ia nume a e Aia complures si

Latomiae autem lingua siculorum lapidicinae mut J Alia enim sortitione nune sedentia- dicuntur, id est, loca caelis lapidibus exse- lia in Divinatione constituendi aecusatorisna. Idem. Legendum Ia.ttamus: quod ti ab suit. Ascon. aliis obseruatum. Hi ne ille loeus an se- 31 Dimisistat itissa, I Ad aliud araumetis necam, ex allusone nescio cuiuq Rhetoris e tum victoriam suam interpretatus, simplieitet iam, inquit, s c..dis . Iatirumiae ista fatetur quod in Divinatione expugnaverat , laim. Diata stes es. Menardu . scribitur Et non idoneam fuisse causam aeeusandi uertis Latomia. vide Fabri Thesaurum . Caecilio eommentitiam limultatem . An iustas 3r D. I. a μυν M. I De Rostris , quippe inimicitias manna dieit 3 e contrario virgi qui aedit is sum suctus . A aa. lius, Iriti'. Iti, fas. υiam Ptim eavit . I 33 Nώistia Militaris J Notata est a veteriis dem .hin Grammatieis aisphiboloesia , in qua im 3A Cum is mcliata. a J Bene addidit, quiaeus latet salsissimus . fidi lex enim munus e. in Divinatione huiusce rei mentio facta non debant, id est, ludis euhibebant serarum pem erat. Idem . regrinarum diversa genera , populo gratiosin

190쪽

r 84 IN VERREM

Iiterarum & testium declaravit: pudorem vero , ac religionem , quod , cum vetustem senator ad socios populi Romani, qui in ea provincia quaestor sui siem , ad hospites meos , ac necessarios causae communis defensor deverti potius, quam ad eos , qui a me auxilium petivissent . Nemini meus adventus labori , aut sumptui , neque publice, neque privatim fuit. Vim in inquirendo tantam habui Τ', quantam milii lex dabat e non quantam habere poteram istorum studio , quos iste

vexarat.

Romam ut ex Sicilia redii , cum iste , atque illius amici , homines lauti, Jc urbani , sermones huiuscemodi dissipassent,

quo animos te ilium retardarent , me magna pecunia a vera

accusatione esse deductum , tametsi probabatur nemini , quod& ex Sicilia testes erant ii , qui quaestore in me in provincia cognoverant , & hinc homines maxime illustres , qui , ut ipsi

noti sunt, sic nostrum unumquemque optime norunt: tamen

usque eo timui, ne quis de mea fide δ' atque integritate dubitaret , donec ad rejiciendo; iudice ς venimus. VII. Sciebam in rejiciendis iudicibus nonnullos memoria nostra pactionis suspicionem non vitasse , cum ipsa in accusatione , eorum industria ac diligentia probaretur. Ita rejeci iudices , ut hoc constet, post hunc statum reipublicae , quo nunc utimur '' , simili splendore & dignitate consilium nutulum sitisse . Quam iste laudem '' , communem ait sibi esse

Vim in i uis nIo rausam ha sui J Dicit res, ut in tota actione fideles actores esse plura erimina inveniti potuisse . quam inuen- viderentur: qui tamen non essueterunt suspita sunt, si vellet Tullius non ad leuem reis ciones hominum, eum in reiiciendis iudici. petundarum inquistioneiu sacere, sed ad uni. h is versarentur . Reiicien enim malos, &versa, qtue commiserat Verres . Nam certe relinens bonos, verus accusator intelligitur quantum abstulerit ex Sicilia verres , non Qui vero contra facit , ut sit impedimento quantum flagitii cora miserit, dicere accus, caeteris, & s rem astu testat , sicile tamentorem causa compellit. Idem . de hoc intestigitur quod praevaricator eVivat Ne quit de mea fis. J Et verri pe- Et est bona occasio cum causa laudaudi iu- cimiosi rapitiis invidiosum , de apud iudices diem oratoris. Idem. Legitur in mis. Et es plurimum valet , ut non sine causa de eon- bona Meusaris , cum eatis Ioiadandi iudices a sanita Cie ro dubitare videatur . Et valet ritων. GLaevius. ad suspicionem ma nopere et immo opinio. 4o po huise saltim τ/ipublicae qua tinnenem, vel potius sdem redempti Hortensii , titimuν J uni est per Io. annos , ex quoti fautorum Verris ad defensonem eius, quo Sylla vicit, e et quo iudieat senatus. Ason. se quoque e suspieione hominum non excepit 4 i stiam M. ιaudem J Vitat argumentum, Tullius. Idem . quod ipse Rhetoricorum primo reprehendit, seleboni , in me .cienciis itid ei 3 J Mul. de cotti riuile appellavit. Iaem. ii, inquit, ita subtiles fuerunt praevaricar

SEARCH

MENU NAVIGATION