M. Antonii Mureti Variarum lectionum libri 15. Ad Hippolytum Estensem, cardinalem, ac principem illustrissimum

461쪽

VAR. LECT. LIB. xv.

clam , noriint, quicumque me norunt, quidquani

sequius loqui velim: & tamen res ipsa stabigit me, ut

dicam,eum non nunquam reprehendendorum veterum paulo quam par erat, cupidiorem sitisse. Platociuitatis salutem in eo positam esse dixerat, si quam maxime una esset. Quam id si,phistice Aristoteles calumniatus est Z Non libet de Ideis dicere. Sed tamen non desint ex ipsis Arist oteleis,qui Aristotelem in eis labefactandis non optima fide cum Platone egiste fateantur. Parmen idem quide defendit Simplicius, nihil Aristotelis auctoritate deterritus. Et Platonis aut Parmenidis scripta non min is illa tem pestate in manibus erant, quam Hippodami. sed si

duo Hippodami fuerant, quorum uterqile de republica scripserat, cur eorum alterum Aristoteles insectatus est, alterum ne nominauit quidem ὶ cum pro sertim quosdam nominauerit, quorum nusqua alibi memoria extat. An illud verius est, ex his duobus

Hippodamis alterum Mileti, alterum, ut Palladem hIouis, ita ex hominis eruditissimi cerebro Florentiae natumr Et addit postremor Quod autem e si Zotetis sigmsicauit, eum, quem improbat, Milesium fuisse,pum-ri debet id fecisse. ut dis Zingueret ab altero hoc , eodem

nomine vocato, Uthagoreo. Non video, cur ita putari debeat: multos enim a patria nominat,etia ubi nihil opus est distinctione. victim dicit, Γαργίας Et libro primo cum dicit: οἶον η u το Θαλεω Mιλὲ ου, non opinor, Milesium dixit,ut eum ab aliquo Thalete Italico distingueret. Illum igitur Lia libutior Hip

462쪽

. D litteram vocibus in vocalem definentibu antiqui- u interdum addi solitam. Et eius rei proposita aliquot exempla. C Ap. X I x.

A LATINIs veteribus concursum vocalium

non amantibus fieri tape selitum, ut vocibus in vocalem desinentibus adderent litteram D, tum maxime, cum stabiequentis vocis prima littera vocalis est et, notum cst S ex Fabio, & e fragmento colu mnae rostratae C. Duillio positae, quoa E foro superioribus annis erutum , nunc in Capitolio visitur Atque idem obseruatum cst in iungendis verbis, ut ex re & eo, redeo: ex re & emo, redimo: ad eundem quemodum plurima. Sed de mederga, tiae a sede a,ad sed eas, ita frequenter apud Plautum leguntur; ut nemini ignota esse possint. Superessent & in posterioris aeui scriptoribus multa citis consis tudinis vestigia, nisi per errorem oblitterata essent. Nam 3c apud Catullum plane ita legendum: h t tu Catullia Obstina tus obesura . quod ex me in sermone familiari audi tum probauit Turnebus: dc apud Horatium duo loci sunt huius vetustae consiletudinis ignoratione depra 'uati. Nana & libro tertio Carminum, ubi vulgbest . . vos o pueri Erpueri

Iam virum expertae male omisatis .

Parcite vcrbs Ex quo alij fecerunt, male nominatis: plerique vetereres libri habent, maled ominatis . quod ut verum est,&libro primo epistolarum: i. Omnem cre e diem tibi liluxisse silpremum.

ex quo factum est , tibi diluxisse. Est autem ita locu . tus Horatius, ut Liuius in illo: Hic speciosit vltimmines P.Scipioni illuxit. Apud Plautum quoque in Rudente,

463쪽

dente, in extrema fabula, ubi vulgo ita legituri . . Tibi propino decumapnte: tu non habeo dubium, quin ita legendum iit: i

Aquam enim conseruo 'ropinat: &eum iubet vinum sibi ipsum miscere. u in etiam lib. x tali

gestorum, sub titulo, Ne quid in loco publico vel iii nere fiat, ubi legitur: Idem ait si odore fis loci , pestia lenti is mi , non esse ab re de ea interdicto uti: legendum censeo, non esse ab red eo interdicito uti Essentiae nomen a Cicerone nouatum esse. Emendat Seneca ex epistolis locm. CA P. xx.

MAGNAM saeculo suo laudem consecutus est de die di facultate, & philosephiae scientia & grauitato motu iii Ser.Flavius Fabianus: multa l. decocu alij, tum locupletissimus testis Seneca honorificentissimbscripsit. Is cum philosis iam ciuitate donare velle

multa vocabula nou Uerat: ne l. enim aliter seri poterat; cum in Graeco quoque ferinone, qui Romano immensum Quantu copiosior est, veteres illi necesse habui sient multa procudere. Putabatur auic primus, quam Graeci rsiam dicundi eam Latine essentiam no-. minasse. Ita certe Quinctilianus credidit, qui libro si cimdo,cum rhetorica a quibusdam Latine loquentibus oratoriam aut oratricem vocari dixisset: --. inquit,interpretatio no minus dura est,quam illa Flauipesentia. & libro tertio: vsiam, quam Flauim essentiam vocat, neque ne aliud est eius nomen Latinum. & h-bro octauo: 4 P ulta ex Graeco frmam no , ac pluriamaa Ser. Flauio: quorum dura quaedam a modum videntur, ut ens ore sentia: quae cur talopere aspernemuri

nihil video: nisi quod iniqui iudices aduersus nos sumus:

464쪽

412 M. ANTONII MURETI LIB. xv.

pauperrate sermonis iaboramus. Primus tamen eam vocem finxerat Cicero: sed quod eam Fabianus primus usii uiuisset, quodque alias multas fabricatus esset, huius quoque origo ad eum referebatur. Sed eam Ciceroni vindicat Seneca epistola Lix.nisi qubdlocus corruptus, ne id vulgo animaduertatur,impe dimento est. Ita enim legitur: Cupio, i fieri poteIZ,propitiis aurit m tuis quid sentiam dicere. sin minus dicamor iratis. Ciceronem auctorem huius verbi habeo, puto locupletem. Si recentiorem quaeris, Fabianum, disertum & eloquentem, orationis , etia ad nostrum

fastidium nitidae. sed pro illo quid tiam, omnino legendum est essentiam. alioqui enim cuius illos verbi habere se auctores diceretὶ Idque manifesto deci rant,quae statim sequuntur: syia enim iet mi Luril oquomodo dicetur ΣI A, necessaria natuinam coutinens, undamentum omnium i Rogo itaque permit os mihi hoc verbo vii. Quadi aquam autem res aperta est, nequis tamen calumnietur, alium testem in camrem dabo. Is erit Sidonius Apollinaris: cuius haressent ex epistola quadam ad Polemium : Lecturines hic etiam nouum verbum, id est, essentiam sed scii hoe ipsum dixisse Ciceronem. 2Pm essentiam, nec no ct imaoloriam nominauit, addens: Licet enim nouis rebus

noua nomina imponere. dc reetb dixit: Nam sicut ab eo quod est, verbi gratia, sapere & intelligere, sapientiam & intelligentiam nominamus regulariter, dc ab eo quod est esse, essentiam non taceamus. Iam igitur qui ad Nizolij epulas bellaria inserunt, ellentiae no mine auctiorem eius librum faciant licet. indolo riam, me quidem auctore, non addent. nam & apud Sidonium ipsam indolentiam legi debere arbitror.

465쪽

In hoc Variarum temonum volumine nihil repertum est, quod fidei sinceritati ac inte-. gritati contrarietur: VValterus vander Ste hen S. Theo- logiae Licentiatus, & Ecclesiae mi Herpiensis Canonicus.