장음표시 사용
11쪽
uberiorem securioremque materiam, Senectuti seposuit
rara temporum felicitate, ubi sentire, quae velis, et, quae sentias, dicere licet. I. Opus adgredior opimum casibus, atrox proeliis, discors seditionibus, ipsa etiam pace saevum. Quatuor principes ferro interemisti. Trina bella civilia, plura Oxterna aC Plerumque permixta. Prosperae in Oriente, adversae in occidente res. Turbatum Illyricum: Gal-
Uberiorem sectarioremque. Alier comi arativus non erat in Bud., excidit etiam e Gue s. sed ut appareat. Habet enim uberioremque. Ηuu frustra tentat Acidalius tiberiorem. Notio lihertatis est in securior. En . Plenum υariis easibus. Parum tirma aut germana lectio. Nam Vatic. ille opt. Ῥus aggredior vibus ea-sibias praesert: et supra adnotatum Ορimum. Et tu Romario antiquitus excuso itern legas Opimum casibus. Censeam fuisse opulens casibus. Quae vox Paullo a vulgo seductior exscriptores seduxit. Lim.-Flor. vibras casibus. Guel L plenum alamis casibus , ut edd. Vett. inde a Puteo inuo: sed in marg. gra toribus vibus. Bu L plenum gra Mioribus casibtis. At opimum eiasibus IIS. Agr. ed. pr. quod recepit Heliena. I. FriCrou. coniiciebat obsitum vel ιιberis filius eviosum: Crustus in Probabili hus p. 3o. ino inum. Patri, locum antiquitus corruptum sitisse, Et tentatas correctiones: ex quibus sane opimum optima, nee redolens librariorum inscitiam. Et
tur. Sed tamen correctionem esse puto, non veram Taciti manum.
Viri doeti nimis adhaeserunt notioni ubertatis et varietatis. At sequentia operis huius attri uis considerauit. Praesertim ultimum, ipsa etiam PGc saeυum, apparebit, hic desiderari deterioris significationis adiectivum, qualia sunt se quentia Omula. An suit horridum P Casus horridos etiam Senec. H. F. 657. vel
hori sim, ut Cicero dixit pro Sext.
Σέ. horribilis et graseis casus. Melius nihil dum excogitare potui. ΕRN. Quum recciita lectio nitatur auctoritate Vatie. coiL et ed. rom. nolim reiectam. Bip. recebere invinum. Iae. Gron. volebat culosum.
Ipsa etiam etc. Vulgo in ipsa. Sed praepos. abest a Bud. At Agr.
Lubet. Quatuor principes. Ne erres cum vulgo, neu Pisoncm inter istos censeas. Intelligit enim Galbam , Othonem , Vitellium, Domitianum. Nam et ad huius exitum Historiam Per
12쪽
liae nutantes: perdomita Britannia et statim missa r
ortae in nos Sarmatarum ac Suevorum gentes: no-
,ti Virellium . huius in Flavium, et L. Antonii in Domitianum . de quo Sueton. et Dio. LIPs. Trina IISS.
Flor. Bud. Guel L ed. pr. Terna Agr. Hemamque permixta est eodem seretempore gesta, ut domi et soris turbaretur respublica. Eart. Trina recte restituere Bip. Plaeeti Perdomita Britannis et sicuim missa cohoris. In vitio aperto et con-lasione loeus. Quid enim illud missa cohorte' Itane vulva cohortis ressuerit, in Sarmatas ae Suevos belrum pyiugae. Denique, quis hic sermonis contextus aut cohaesio, missa
cohorte in Suevos, Daeum cladibus involutum Z qui populi sane diversi.
Omnino recte correximus pridem; es domisa Britannia et statim amis-aa e coortae Sarmatarum ae Sue- Dorum gentes: nobilitatus cisa mutuis Dacus r non exiguo ad historiam momento. Discimus scilicet,
perdomitam Britanniam quod Domitiani imperio accidit et eamque
laudem Agricolae foeero fiuo noster tribuit in eius vita c. ro. Britanniae situm non in compariuionem curae
ingeniique re feram, sed quia tum primum Perdomita est et mox ignavia aut dissidio prineipum in parte
amissam, sive magis placet, omissam.
Quod in Domitiani ultimis rebus
erum Censeo, externo imperio non allaboratilis. Etiam Spartinuus au Ctor c. 5. sub principia imperii Hadriani, tenem Britanniam sub rO-ntima ditione non potuisse. Addit I. amplius, Penetrasse erindem principem tu Britanniam, nec tamen totam reciperasse, sed Per Octoginta quinquo milita passuum mu-
rum duxisse . qui Barbaros Romanosque diMideret. Cuius muri mentio etiam Dioni 72, 8. in vita Commodi; Ttisu, inquit i. rj- de Britannia loquitur)-τι xttχσε τὸ
sive vallum potius, quod Severus imp. duxit per millia posuum XXXV. ut Eutropius ait 8, x s. sive XXXI Lut Victor epit. 2o. De quo vallo di fuse et diserte Beda I, 5. Aliquid etiam Windlinitidua Saxon. ab initio. At sons totius huius corruptionis varie enim interpolatus locus a verbo eoortae ortus : quod plerumque libri scripti in medio adspirant cohortae, eohoriri. Hi inrturbellae. Lirs. Eleganter hunc Io- cum a Lipsio correctum satentur omnes, nisi quod Savilius, Mercerus, nychius, I. Grouovius missa
servari volunt: quia non amιε α est Britannia, sed tantum neglecta rquod ipse sentit Lipsius i unde etiοm omissa legi posse dixit, ut A. 6 .
36. Armenis omissa. Sed missa idem est. Quare Picliena, qui Pri mus Lipsit correctionem recepit, hoc debebat ponere, quoR omne libri sex. et edd. habent. Atque ita nos cum ByeLio ct I. Grouovio se-
Morum. De Sarmatis, etiam aPud alios leges: de Suevis, vix Puto, Cattos saltem nominant, in Domi liani quidem rebus. Sed tu scito. hos Suevos, non illos esse, qui in ipsa Germania, et qui vulgo nolle sed qui trans Istrum , assiti Surmatis. Illi, inquam, ipsi, quibus Vau-
13쪽
bilitatus cladibus mutuis Dacus. Μοta etiam prope
Pariliorum arma, salsi Neronis ludibrio. Iam vero Italia novis cladibus, vel post Iongam Saeculorum Se
xtius a Druso rex datus, quique iliter Mari uin et Cusum fluvios Iocati. Itaque militia Plerumque sociati eum illis. A. I si Van-m. mantis propria peda es , eques a Stirmatis L.argibus erat. Et iamnuno bello hoe in Domitianum. otiis fragmenta praeclare et abs. ille iis haerebnmus : γ 67, S. Ευ τη
Plor. quod recte receptum nychio et I. Gron. qui inde natum putat in xoIanoa , quod est in IIS. Glieis. sine in in edd. Puteol. Beroald. Ale. Bhenanus delevit. M. Pr. et cod. Bud. in Sarm. Ε . Cluuibus mutuis Daeus. Epito inarii de hoc bello Dacico multa: et polita Statius Silv. I, I, 27. Das Callis meisque sidem. Iterum: mee est quae victis parcentia foedera Callis, Quaeque suum Dacis donat clementia montem. Cur montem diserto nominat Z sicut in eadem testa re Silv. I. I , 8o. Tu eiMile nefas . tu tardum in foedera montem Longo Marte domas. Quia ne montana Diicia, et tales thi munitiones' Apparet e fragm. Dionis, in rebus Traiani 68, 9. Ο ὐ T. α
κωὲ τὰ αἰχμαλωτω. Suspicari etiam possis, in re occultius aliquid dea gnari ; stνῶς enim et unum monum dumtaxat appetiitat. Aspectum igitur a poῖta ad ridendam et miti
stuporis superstitionem Dacorum, qui hus sacerdos in monte quopiam deus habebatur, et mons ipse sacer. Straho 7 , p. 298. Παρα δε ταις ζιrαις o ἰυιυς-Θtός, και es
e τως. At enim de Getis hoe Strabo ita. Sed tu disce, Getarum populum Dacos esse, ex Dione bi , zz. et Strabone ipso statim. Etiam Ap planus in praes. S. uotat, Gelas ultra Danubium a Romanis Dacos appellari. Λddo etiam Cappadoci hus montem pro deo suisse. Trrius
Adde eundem Statium Theh. , a .
Et eoniurato deiectos Hrtiae Da eos. utituae clades sunt acceptae
et i Ilatae. Sed v. Burm. ad Virg. G. a. 497. Ests. Getas a Dacis Sua ho distinguit l. 7, p. 3oέ. At nomine tenus diversos esse , resuri Plin. έ, I 2. ab. Husi Neronis ludibrio. Dat et accipit lucem Suetonius in cxtremo dierone et Denique cum post XX.
annos, adolescente me, exstitisset
quidam eonditionis incertae, qui se Neronem esse dιeeret lam 1 Mora bile nomen eitis. vult Parthos fuit,
ditus sit. Post viginti annos , inquit, a morte Nero via. Ergo iuXlV. eousulatu Domitiani hic motus. LIps. Vide iusta a, 8. Sed bene hue I. Gronovius advocavit
Lactant. Mail. Pers. e. a. utii luculentissime res narratur. LRN. Post longam s. s. repeticis. Iam
antiquissimo aevo saeviisse Vesuis
14쪽
Iriem repetitis, adflicta. Haustae aut obrutae urbes , secundissima Campaniae ora. Urbs incendiis vastata, consumptis antiquissimis delubris , ipso Capitolio ci vium manibus incenso: pollutae Caerimoniae: magna adulteria: plenum exsiliis mare: insecti caedibus scopuli. Atrocius in urbe saevitum. Nobilitas, opes, omissi gestique honores pro crimine, et ob virtutes certissimum exitium. Nec minus praemia delatorum invisa, quam scelera; Cum alii sacerdotia et consulatus , ut Spolia, adepti, procurationes alii et interiorem
vi una, vel viae Herculanei et Pom-Peiorum docent, pumicosis seoriis stratile. CL Wiuchel in uim in Sen-dschr. voci den Herculan. Entde-CLungen. Hamilton's account os ille discoveries at Domi eii. Haustae aut obrutae urbes. p. eundissima. Verius distilixeris: H-srae aut Obr. urbes , Iecti trilissima Cam aniae ora: et urbs ine. νasNum
Id eitim significat, in impallia hau atas aut Obrutas tirhes Prodigiosa illa eiectioue vesuvii montis, quae sub Tilo. Qua duo oppida eum Pa gis multis obruta, Herculauium et Ponisinii, quin iIle ipse naturae magnus mystes Plinius periit eodem casu. Statius de hac re ele
credetne virum Uentur a P DPag , Cum segetes iterum, ctim iam haeo
desertia virebunt, Infra urbes populosque premi Z Tangit et Plutaris elius de his, qui sero a Num. P in. e. 42. in iis, quae ThesPesio reve-Ivt. x, ubi ἔρος apPellat: quod male interpres Lesbium montem ver
tit. At, quod in Taeito de ineen diis urtiis est, intellige de Capito inuo exusto sub Vitellio 3, 7r.ὶ et de igne triduano, qui sub Tito. Dionem vide 6S, II. 66, 24. tars. Et
him Pichetia. ERN. Recte. Sic et Bistorii.
Pollutae caerim&niae. Vestaliumnemne incestis, qriae Protraxit Doniiciamis puriter eupiiniit. Praeter historico, Papinius allusit, qui Prospectati te ni Domitianum facit Silv. , , 3b- ιιιι tacita vis. t Dee tv rcus ignis, Atque expliaratas iamtiaudet Vesta ministras. LIPs. Inyeeli ciaedibus sorvuli. I. c. insulae , in quibus exsules clauSi, quae eraut sire desertae et seoPulosae et ad eas missi suhiude, qui exsules trucidarent, ut in Atinalibus iam vidimus. Mare quoque urite de insuIis, imprili is maris Aegaei. Capiendum. ΕRN.Atrocius iιi urb' sue itum. Recte. Imago enim saevitiae cac diuinque multa in insulis et Provinciis, maior in ipsa uri . Egregius tamen etiacutus quidem iuve uis mavult in urbe serMitium. L Ps. Et interiorem mi. Vidito interpretes recentiores in hoc haesisse
et male vertisae. Interior potentiri
15쪽
potentiam, agerent, Verterent cuncta odio et terrore. Corrupti in dominos servi, in patronos . liberti; et, quibus deerat inimicus, per amicos OppreMi. 3. Non tamen adeo virtutum sterile saeculum, ut non et bona exempla prodiderit. Comitatae profugos
Iiberos matres: secutae maritas in exsilia coniuges: propinqui audentes: constantes generi: contumax, etiam adversus tormenta, servorum fides: supremae clarorum virorum necessitates; ipsa necessitas sortiter to-
est maior, nec id debebat ignotum aut dubium esse. Sic Ann. S. 2. 1ires intimae. Adde nos in Clave Cic. ia v. intimus. Din. Bud. in
riorem. Agerent, ferreni euneta. Metio- veni Flor. cod. Agerent, verterent cuncta odis et terrore. Corru 'ti etc.
secutus est Pichena. At vulgatam et lectionem et distinetionem multo multorem esse docuimus Ohserv. 3,aa. GRos. Nempe ibi docet, usitatam esse apud Livium et alios
Phrasin vere, ferre, et odio ae ter rore sic explicat, ut Lipsius. At Ieetionem Flor. quae est aliam in Guel L AP . edd. ante Rhenanum omnibus, de sendit et recepit rursus Bycλius, late et acerbe contra disputante I. Gmnovio. Lectio , quae est in textu, ab Rhenano iv ducis, utcunque explicari potest. In merent ferrent saeile assentior Gro- Novio : sed interpungi debet post
εerrore. Nam odium et terror non
bene conveniunt verbo corruyti, quocum tu tali re eoniunguntur. aut intelliguntur verha vim allieiendi hahentia. Λn omnes tantum odio et terrore corrupti, nemo FPe. Prae mi is etc. etiam liberti in patronos Enre. Florentino coti sentit etiam Bud.
Lam priscam laetionem eum dem. Freinsti. Bip. reposui, interpunetione adhibita, quae et Mureto et Acidalio
placuit: Rhenaniis temere ex ingenio textum mutarat. Temere quoquo Bychio succenset G novius. - Λdripit eis verterent Crus. Pro-hab. Erit. p. 3r, et legi praecipit verrerent, Provocatque ad Plauti True. 2, 7, 7. Rud. 3. 6, 7. coli. eum Truc. Prol. v. 13. citat quoque Val. Flaec. 4S4. Priscian. l. I . Odio et terrore. Odio Proprio, errore a Domitiano. Nam ille vulgo usus delationibus et opera servomm.. Plinius Paueg. hoc tangens C. a. Non enim iam seroi yrine is nostri amici, sed nos stimus , nec reter Putriae alienis se manciyiis cariorem, quam ciMibus suis, credit. Omnes accusatore domestico liberasti: unoque astatis publicae signo , illud, ut sie dicam , aerseiae bellum stιMM- Iisti. Lips. Sic et G u. I. c. sed
. not. Praeced. Eare. Su remae eL necessitates. Hic praedicatum desidero, unde virtus eluceat. Nam necessιtas suprema nec virtus est, nee bonum exemplum. An fuit: avremae elum inr. necessitates fortiter toleratae. Certe
non sati sucit Lipsius in Disponet. Ε Η. Ηilier. Rse. ib. intelligit moe-tem ion meritam, insigui constantia
16쪽
Ierata; et laudatis antiquorum mortibus pares exitus. Praeter multiplices rerum humanarum Casus, Caelo terraque prodigia et fulminum monitus et suturorum Praesagia, laeta, tristia, ambigua, manifesta. Nec enim unquam atrocioribus populi rom. cladibus, magisve iustis indiciis adprobatum est, non eSSe Curae
deis securitatem nostram , esse ultionem. 4. Ceterum, antequam destinata componam, repetendum videtur, qualis status urbis, quae mens exercituum , quis habitus provinciarum, quid in toto te rarum Orbe Validum, quid aegrum, suerit; ut non modo Casus eventusque rerum, qui plerumque fortuiti
osse talanx, quae statim dieitur sortiter tolerata, quale exemplumis Seneca I S. 6 I. Iustis indietis. Cum Byctio et LGronovio dedi indiciis, quod ex ed. prima iam indicavit Gruterus, est que in MSS. Fllar. Agr. Guel L edd. Puteol. Beroald. In ed. Rhen. irrepsit, haud dubie operaraim vilio, ιeiis, quod per negligeritiam sequentium editorum ad omnes pro-Pagatum est: cum Po sent etiam sine libris vitium odorari. ΕRX. Cod. Bud. et ed. Rom. magia istustis indietis. Cf. et Amisen. ad Plin. Paneg. c. 5,-- D. de Liai malle praeseri ιυδ is, cum I. I. Rousseau. Non esse curae deis. Impium, impium, tuum dictum, Taeite: et si non imprudens. Nam humano ingenio si rem libras: cum tot eludes, tot tristia, lam rara in bonos praemia. Qiid nisi advigilare deos tantum censean iri poenas 3 Atqui nos
scimus aliter : nee rem metimur ex
iis modo vae sunt, sed quae sutura. Qui vindieem tantum deum statuit, tollit ex deo quod est dei.
immo quod deris : vim beneficam. salutarem et adiuvatium. Itaquci homo sile r et tecrim alter ille te
berautis superis tam eum placeret.
Quam vindicta macet. Α quo, sal Ior, aut tu sumpsisti. Lirs. Contra impie latis eriminationem tuentur ei tum Bip. item Hilux. Rac. 3. - et D. de Lamalle. Aut plertimque fortuiti sunt. UDeus lite, nisi fallor, etsi tectum. Si
enim casus eventusque rerum sOr
tuiti , quomodo remittis me ad caus M A Z aut cur ubique tam multo tu, tam serius in iis explicandis
duin qui plerumque haud Di tuitiatini: ad rein et ad verum Certe, si non ad Taciti metitem. LIps. Foro tuitum interpretatur Savilius, tu ius uullae sunt, aut ignotae Caussae,
17쪽
sunt, sed ratio etiam caussaeque noscantur. Finis Neronis ut laetus, primo gaudentium impetu, suerat, ita varios motus animorum, non modo in urbe, apud patres, aut populuin, aut urbanum militem, sed omnes legiones ducesque conciverat: evulgato imperii arcano,
posse principem alibi, quam Romae fieri. Sed patres laeti, usurpata statim libertate, licentius, ut erga priu-cipem novum et absentem: primores equitum proximi
inde mei inm reprehen it, ut impriidenter locutum. Cui reprehensioni subseribit Freiushentius inversiones 2, 3 i. Quomodo enim, ait, sortuitorum eaussae tradi Possunt' aut quomodo, quorum Cau sae possunt tradi, pro fortuitis pos-
tint haberi ' Mihi vero, qui μ&rumque fortuiti sunt, est, iii quibus Plurimum fortuna potest, qui ex
fortuna Pendent, et saepe cocitra exspectationeiu eveniunt; adeo ut ex illis solis cognitis ad consilium Capiendum nihilo sis instructior; ut non si ut magistri et auelorc rerum serendarum. Ex quibus nihil discas nisi fortuitum ; nisi fortunaedontim, nisi quid egerit, elim de Partibus decerneret transigeretque fortuna; hoc est, huic ex sente ut iare in , illi asperam foedati que Pro venisse I ged ea Di tuna cornes virtutem ducem habuerit an destitue rit; unde exstiterit, Contiuuetur,
mutet ac sese circumagat, Lecun dum meliores, an deteriores, ct
quare, dederit; tibi quod ab alio
Capias exemplum, quod sequi re aut fugias, at quaquam ex hoc opere, et saepe ioco ac ludibrio fortunae, ex his ixost principiis , sed ex exordio, filoque et serie ac decursu rerum, Min mam, consiliorum, quae ad ista viam muniemut, abunde colliges. Nero apud Suel. omnia scienda feeisse, sed eMentum in manu esse Fortunae; illos, ut sapientes et doctos inros fortiaita debere excludere. Cf. et Gellius Iέ. r. GR . Nil mutandum , etiam Pi- elicua sensit. Ratio etiam etc. Cf. Sempr. Asel Ilo ap. Gell. 5. 28. Aut μvulum cuit urbanum mili tem. Sic e Flor. restituit Pichena.
uti dictum, Budensi, sed Parum
interest. Princi em Hibi quam Iioniae.Ol in enim ita iudica hutit, rem mali ra misyli esse. i i raIOι es Irgi ab exeris citibus , et solenne ausPlcat Dum comitiorum in castra et Pro ιncias , proeul ab legibus magistratibusquct. ad militarem lemes it item transferri, ut praeclare Livius 26, 2. Sed nunc alia tempora erant, alii mores. Gnos. Ego et turn huc traxerim : Caesares hanc opinionem scivisse et uluisse, tit Romae tantum , sic rit sedes esset
imperii, ita caput eius sieri posse ι;
18쪽
gaudio patrum; pars populi integra, et magnis domi
hus annexa, clientes libertique damnatorum et exsulum, in spem erecti: plebs sordida et circo ac theatris sueta, simul deterrimi servorum, aut qui, adesis bonis, per dedecus Neronis alebantur, maesti et rumorum avidi. 5. Miles urbanus, longo Caesarum sacramento imbutus, et ad destituendum Neronem arte magis et impulsu, quam suo ingenio, traductus, postquam neque dari donativum, sub tromine Galbae promissum, neque magnis meritis ac praemiis eundem in pace, quem in bello, locum, praeventamque gratiam intelligit apud principem, a legionibus factum; pronus ad novas res,
scelere insuper Nymplii dii Sabini praesecti, imperium sibi molientis, agitatur. Et Nymphidius quidem in ipso
conatu oppreSsus: Sed, quamvis capite desectionis abla-
eum crederent, facilius posse Romae impediri, ne quis contra se im- Perator Crearetur. Id igitor sitit in arcanis inis erit, h. e. in artibus eius servandi ne tuendi. ut ad annales explieavimus. ΕR . Pars Populi integra, et mngnis. Attende , et me cita re criberi 2 Piars P. integra , et magnis domibus an nexi clientes libertique damnatorum. Integram partem Populi spPelI.it, incera et lascivia temporum non Corri Ptam. LIPs. Probant Dichena,
qui recepit in textrim, et Acidalius, sed ita, ut post tibertique inseratur quique vel quodquo. Neutro opti . Vulgatum est in omnibus scr. Bud. quoque et edd. vet t. rret que restitutavi a Fre inAliemio eL BFevio . Pars populi integra est honestior et tueorrupta : opponitur enim soris didae plebi: Da annexa magnis dOmibus , vel per cognationem, ut ad
sinitatem, vel per clientelam. Clientes et liberti damuatorum et exulum eriguntur in sPem Patronorum ex dominorum recipiendorum. Ε N.
Qui in bello. Placet sere, quod tu seripto filius meus Iacobus Uxotiti notavit: eundem in pace, quem imbello , locum. GRos. Sic et Flor. Guel L Bud. et Reg. Lall. cd. Pr.
unde restitui. Saepe tu liae Coii li uinetione obliqua accusativi tu Dominativos mitiali. ΕEN.
Imperitim sibi molientis, agitatur. Malim agitatus. Non euiui cuminaxime fiebat illud, sed latu aut cadventum Galbae iactum erat. GRO. . Nox sed est a Rhenatio bene inductum, e i Omnes scriPti et ante eum editi habent ei. En N. Sic et Biad. Rhenanus recte vidit, ob sitiale vocis praecedentis initialem sequere. tis excidiisse. .
19쪽
to, manebat plerisque militum conscientia; nec deerant
Sermones, u Senium atque avaritiam Galbae is incre
pantium. Laudata olim et militari fama celebrata se Veritas eius angebat adspernantea veterem disciplinam, atque ita XIV. annis a Nerone adsuetactos, ut haud diminus vitia principum amarent, quam olim virtutes verebantur. Accessit Galbae vox , pro republica honesta , ipsi anceps, MIegi a se militem, non emi. nNon enim ad hanc formam cetera erant. 6. Invalidum senem T. Vinius et Cornelius Laco, alter deterrimus mortalium, alter ignavissimus , odio flagitiorum oneratum, contemptu inertiae destruebant. I ardum Galbae iter et cruentum, intersectis Cingonio
I Ianebat pl. m. conscientia. Acidalius vult constantis. Speciosa. sed non necessaria coniectura. Conscientia male saeti acerrimus stimulus ad odium et res novas moliendas. Eaque sententia crebra est apud omnestiistoricos. Sic c. g. exercitus Germ. metu incitantur. ΕM . Angebat advernantes. Miror, tam diu toleratum esse in Tacito ineptum verbum compernantes, qu ad
eum in ed. pr. plane sit aspernanees, quod etiam e Flor. et Agr. Codd. Pr
Nox male pro verebantur Bychius e suo eod. venerabantur ἰ quae est
glossa illius. Male etiam alii Pieh. id. tentant reoerebantur. Num eodem sensu vereri dicitur. Ed. pr. et Bud. mox etiam habet militem, non princ*em, ut alii scr. et edd. veri. idque bene restituit Illaeuarius. Ests. Qui prineipem posuit, credebat de Pisone semimem esse. Bud.
verebantur. Hane vocem Petronio c. ba. hoc sensu reddere parat Hein Pro 'Merebantur scissi ut apud Liv.
39, 37. Odio saguloriam onerusiant. Sive, ut libri seripti in his Bnd. onera-
eum. Vox quidem ea retinenda est, male a Beato expulsa. LIPs. Sic et An L a. 3. Gaos. onerarum etiam 'M. Hor. Guel L edd. vetti anis Rhen. restituit in textum Pichena. Sensus est: odium stagitiorum al-lerius ita Gidham trausiatum , et inertiam alterius in eoutemptum ad duxisse Galbana, atque inde perni ciem eius nutam. Ceterum ignaὐδε- simus capa de Lacone. V. Sueton. Gath. 24. Enr . Acid. pugnat Pro vulgari onerabant. Cingonio Varrone. Ita s hamus iubet Vaticanus, qui non aliter nominat et Plutarchus, cui C. 4. est
X tW ωυενς BV v. Sed ita Taciti vulgatis etiam libris ira perscriptuni a. 14, 4b. Censuerat, Citigonius
20쪽
Varrone, consule designato, et Petronio Turpiliano , consulari: ille, ut Nymphidii socius, hic, ut dux Neronis, inauditi atque indefensi, tanquam innocentes, perierant. Introitus in urbem , trucidatis tot millibus inermium militum, infaustus omine, atque ipsis etiam, qui occiderant, formidolosus. Inducta legione hispana,
remanente ea, quam e Classe Nero conscripserat,
plena urbs exercitu insolito: multi ad hoc numeri o
s. Ius ἰ ad hoe numeri. Numero cod. Alle.
Varro eonsul designatus. Est autem hic ipse. Lips. Antiqua edd. 1ectici Cleonio, ut habet etiam HS. Bud. et in Gueis. Eas. In Ioco citato ex. Λnu. Iέ. dele consul designatus. Petronio Tumiliano. Qui eonsulsuit a. U. 8iέ. Plutarchum sperno . sive librarium . in quo C. Ib. Tιμ- τε υλ ιαυὸς dicitur. LI s. Duae Neronis. Non potest Placere illud diax Neronis. Putem hic , ut Idus Neronis. Neque aliter Plutar- Chus c. I . habuisse videtur, quod reddidit et ret μὴ aesaiyδου .- i
haud seio, an nihil peccarint i ceris, ut solent, qui nihil preearunt, a tristitiis occidi, nempe inauditi et iudesensi. Gaox. Scilicet Muretus
volebat tanquam nocentes. Acidalius quamquam innocentes. Ego ulterutrum probem. Num ratio Grono viana est nimis arguta. Sed quamquam Praetulerim. Illud lan in iam est in tit. ERX. Tanquam bene se habeti CL Plin. cp. 4, 1 . de Cornelia virgine vestali.
Ioe mulibus. Classicos intelligit. de quibus c. 37.
Quam e classe Nero. Iam olim legiones classi e , si numis fides,
in quibus video : ANT. AUG. II . V s. R. P. c. et Parte altera : LM. XVII. cLAssIeAE. Lips. Bud. Nero ex classe.
Multi ad hoe et innumeri. Vitium quivis videris et sermonis ineptias, immo sordes. Quid enim illud est multi et innumeri ' Adstricto uostro scriptori satis erat, credo, alterum. Ferretus emeuit ibat: mi. lites ad Mo innumeri. Ego verissime ex Farnesialii vestigiis multi ad hoc numeri. Ad hoc Sallustianum est: et valet, etiam, Praeterea. At numeros hie capio cohortes, manus, vexilla : crebrum id verbi sub aevum Taciti, eo setisu. Plinius epist. Io, 38. de tironibus: non m distrιbuti in numeros erant. Ulpianus I. r. De his, qui notantur infamia : Exercitiam non unam cohortem neque aliam dicimus, .Sed numeros mullos militum. Idem i. uu. De bou. Poss. ex testimi I. siquis mιlierum ea Hici numero translatias sit in alium Sueu Vespas. c. 6. Et tunc quulem compressa res eSt, reMociatis uia Dufictum numeris, ρω timer. Chaidianus in Epithal. Pallad. 86. Regnorum tria