C. Cornelii Taciti Opera quae exstant omnia ex recensione Ier. Iac. Oberlini. Tomus primus quintus

발행: 1820년

분량: 546페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Germania ac Britannia et Illyrico, quos idem Nero, electos praemissosque ad claustra Caspiarum , et bellum, quod in Albanos parabat, opprimendis Vindicis

coeptis revocaverat: ingens novis rebus materia, ut

non in unum aliquem prono favore, ita nudenti pa

rala.

7. Forte congruerat, ut Clodii Μacri et Fonteii Capitonis caedes nuntiarentur. Macrum in Africa, haud dubie turbantem, Trebonius GarucianuS, procurator, iussu Galbae; Capitonem in Germania, cum similia coeptaret, Cornelius Aquinus et Fabius Valens, legali Iegionum, interfecerant, antequam iuberentur. Fuere

numeri eonoensus uocederet. nequσwae recusaret, et omnes eupidis

aiane id Iacerent. Quin noster ipse

Taeitus hac voce iteriam usus, in Agricola I 8. Quamquam transacta aesta , ερον si Per P Minciam nume

ri. Hai si quidem Proha et certa , sed illex ista libido correctorum, ignara quiescere etiam in certis. Itaque rescriliit quidam: multi ad hoe innumeri. Id est, inquit, qui in numeros legionemne nondum relati. Aenmen i quoi l lateor superfuisse illi iiiveni. magis quam iudieium rni i quod aetas tamen id eorrexisset et direxisset. At tantum abest, ut δε tironibus aut eouectilio milite Ilic Tacitus: ut eontra veteranos

intelligat et eleetos sub vexillis. Itaque magis distinete paullo post Abriei exercitus electos nominat

et Germansera Nex ilia. Oniitto, quod notionem eam vocis nobis ingerit, sine exemplo. LlPs. Firmat cor et iovem Lipsit Flor. ed. Pe. Ceterae edd. ante Rhen. ad Mee innumeri. Inde a lilienano e Buil. ad hoc et innum. Guel L adhoc iunt. meri. Enn. Quod de Ferreto nil fertur, non ita se habet. Is no II ex ingenio , sed ex aliis variautem lectiouem Promit. Clodii Maeri. Mentio eius iuniimo Galbae ap. Patiuum ad Suet.

Galbam C. II.

Fonteius Culto. Consul huiustantii eum C. Iulio Ruso. Sie Cassiod. et Fasti Graeei. Nox Bud. nuntiaretiar. Paullo ante Acid. ma Iebat parato. Hatia dulis turbantem. Vocem eieci, quae aherat recte ah optimo Ithro. Et passim ita turbandi verhomi prLei. Lim. Nempe res e qua vox in Guel L Bud. edd. vett. at non in ed. pr. eodd. Hor. Agr. N.

22쪽

qui crederent, Capitonem, ut avaritia et libidine Aodum ac maculosum, ita cogitatione rerum novarum

abstinuisse; sed a legatis, hellum suadentibus, post quam impellere nequiverint, crimen ac dolum compositum ultro: et Galbam mobili late ingenii, an, ne allius .erutaretur, quoquo modo acta , quia mutari non poterant , comprobasse. Celerum utraque caedes sinistre accepta: et inviis semel principe, seu bene, seu malefacta premunt. Iam adserebant venalia cuncta prae

potentes liberti: servorum manus subitis avidae, et, tanquam apud senem, sestinantes: eademque novae

Crimen se dolum eo . Bud. crimen ad doliam eo . Et in Diso semel principe etc. Ego hic non haesissem. Λt haesit Gru teriis, qui volebat ut; haesere alii, qui vellent accusativos, quos etiam Scotus edidit. Veri in non raro Tacito ad sei,tetitiain talem transitus fit per copulam, quo modo nolletiam in vernaeola utimur. Deinde

in Iocta premunt tutellige modo eum. In Flor. et Bud. est yrin-cψi, ut reseratur ad Iavia. Sed ee teri libri omnea vulgatum habent. ΕRN. Simili ahiativi constructio

a. s. Male iri e d. Agr. est Premuntur, quod RycLius Praeserebat. - Reg. Byckii praeminuit. Sic et Biid. a a. m. Priua yremunt. Iam ad rebant ν. c. Hoc quo que temere lentatur , primo a Pi- eheua et Freiusheiuio, qui inter-Pungi volunt post cuneta r et ita ententiani corrumpunt. De aliis.

qui nouerent Galbae, dixeritu Venit laudem ad Ruaritiam libertorum

et servorum. Non bene etiam e suo

bant. quod ear non in montem Ponte veniat. Loquitur de iis, data opera. tanquam de mereatoribus , qui merces venales adscruuta Εas. Pichetia voluerat alam austerebantur v. c. Fretii h. iam haut υ. e. Acidalius τὸ asserebant

istos non re 'eri . Ser, Orum manus stibilis aseidae. Ad ea auferenda, quae suhito sortunae munere obvenerant, ut recte Picheua. Venuste exprimuntur mO-

res hominum famelicorum, quibus ex in i,erato magna se ingurgitaudi iacultas data est. E X. Eademque noseae aulae. Sentpntia natu alios involvere video eadem mala novae aulae Galbiauaa suisse, quae veteris, id est Nero nianae : sed non aeque excuSata.

23쪽

aulae mala, aeque gravia, non aeque excusata. Ipsa

aetas Galbae irrisui ac fastidio erat adsuetis iuventae

Neronis, et imperatores serma ac decore corporis, ut est mos vulgi, comparantibus.

3. Et hic quidem Romae, tanquam in tanta multitudine , habitus animorum fuit. Ε provinciis, Hispaniae praeerat Cluvius Rusus, vir tacundus et pacis a tibus, bellis inexpertus. Galliae, super memoriam Vindicis, obligatae recenti dono romanae civitatis, et iii

Quia ita Z quia Nero ortu et natalibus Princeps, quia iuvenis, quia tu plebem etiam gratiosus. Itaque plusculum ei litore volebant et ignoscebant. Non sie in Galba, qui eleetus: qui senex, ideoque Prudens esse debebat : qui denique

parcus, tristis, et per omnino Imucis gratus. LIPs. Mox dedi irristitae fastidio e Flor. et ed. pr. Ceteri et tr. et Fast. Melius foret irrisu. Eas. Bud. et tr. ac Dal. Tanquam in tanta natati. Tanquam abest a MS. Oxon. ERN. Hispaniae Praeerat. Nempe ei-teriori s. Iarraconensi. Vissi infra

ep. 3, 13. Ea ρaeis artibus, bellis inexpertus. Paeis artibus serri potest, si eum Rhenatio tutelligas evertus, quod latet tu verbo inevertus cuius generis et alia exenipla in raeito. Quamquam ne hoc quidem

necessarium est, cum Tacitus sae

pe tali ablativo, absolute Posito, utatur, ut intelligatur, instruetus, abiindans. Sed Faernus set Ursi-uus addi volebaut clariar, quod est in m. Agr. Heinsius ep. ad Graev. t. 4. Coll. Burm. pacis Parartibus P. 498. quod valde probat Graevius p. bob. Mox bellis NM. Elor. Giteis. edd. ante Rhen.

qui male e Buαὶ substituit belli

sc. artibus . Vctus restituit Bychius. Bellis Oeaepertus est, qui nullus res bello gessit, quihus scientiu militaris cognoscerctur. ΕRX. Contra heui inexpertus , qui bellum nunquam vidit. Recenti dono romanae ciseitatis. Quomodo recenti et nonne iampridem Galli isti comati id adepti a Claudio Z elarum id e I acito Α.al, a 3. Sed expedio. Olini quidem

ius civium adepti, nou tamen Promiscue, sed proceres tantum. Caute ibi et circumspecte Tacitus: Primores Galliae, inquit. quae Comata adpellatur; idque mihi votes. Sed nunc ecce a Galba distusum

id ius in Gallos omnes , qui pro

Vitidice stetissetit. Plutarchus aper

24쪽

A. U. 822. A. C. 62. .

LIBER I. '

a I posterum tributi levamento. Proximae tamen Germanicis exercitibus Galliarum civitates, non eodem honore habitae, quaedam etiam finibus ademptis, pari dolore commoda aliena ac suas iniurias metiebantur. Germanici exercitus, quod periculosissimum in tantis viribus, solliciti et irati, superbia recentis victoriae, et metu, tanquam alias partes lavissent. Tarde a Nerone desciverant; nec statim pro Galba Verginius: animperare voluisset, dubium; delatum ei a milite imperium, conveniebat. Fonteium Capitonem occisum, etiam qui queri non poterant, tamen indignabantur. Dux deerat, abducto Verginio, per simulationem a mi

citiae : quem non remitti, atque etiam reum esse, tan-quani suum Crimen accipiebant.

s. Superior exercitus legatum, Hordeonium Flaccum, spernebat, senecta ac debilitate pedum invalidum, sine constantia, Sine auctoritate. Ne quieto qui

α ι LIPs. Tributi Ieseamento. Quarta paris tributi. e. St. Germanis exerc. ML ante Rhen. omnes male Romanis. Mox statuetis ademptis , int. Parte agrorum. Nox marsus dedi Germani exercitus quod et MM. quidam et edd. veteret liabent, pro Germanisi , ut similitudo esset. EM. Bt d. Germanis exeriniatibus. . . . Germanici exercrtus. Si et militudo ut sit, posteriorem sormam utroque loeo sequor. Sic et Bip. Agr. quoque Germanιcas. Finibus ademmis. Cf. c. b3. Sollisui et irati. Haud temere mutem ἔ aptior tamen membrorum eonnexua et responsio, si legas uiuiti et elMi. Melu nempe solliciti, victoria elati. LIPs. Retistra. Vid. Suet. Galb. x6. Iremebat su per loris Gemia exercitus. Nox: in Britannieo exereicu nnil irarum. Post Muretus et Acidalius malebant: etiamsi quera non poterant. Non male, ut opinor. Est enim de eodem exercitu sermo. ΕRN. Verginius. Cogn. Rusus, de quo Plin. ep. 2, 1. 6, Io. Ne quieto q. m. regimen. IIS. Guel . regenti, in quo an melior lectio lateat, alii videanti Vulga tam sero, in ea interpunctione, quam seci. Nox delevi etiam, Post ultro: quod suspeetum fuit ab initio, eum primum hune locum legerem. Post, abesse. vidi a NS. Flor. Oxon. nune etiam Guel L ed.

25쪽

dem milite , res meia; adeo furentes infirmitate retinen-lis ultro accendebantur. Inserioris Germaniae legiones diutius sine consulari suere; donec, missu Galbae, A. Vitellius aderat, censoris Vitellii ac ter consulis filius: id satis videbatur. In Britannico exercitu nihil irarum. Non sane aliae legiones, per omnes civilium bellorum motus, innocentius egerunt: seu, quia procul et Oceano divisae; seu crebris sex peditionibus doctae hostem potius odisse. Quies et Illyrico: quamquam excitae a Nerone legiones, dum in Italia cunctantur, Verginium legationibus adissent. Sed longis spatiis discreti exercitus, quod saluberrimum est ad continendam militarem fidem, nec vitiis, nec viribus miscebantur. 1 o. oriens adhuc immotus. Syriam et quatuor legiones obtinebat Licinius Mucianus, vir secundis adversisque iuxta famosus. Insignes amicitias iuvenis ambitiose coluerat: mox, adtritis opibus, lubrico statu,

Bycuo et I. Groii. edidi A. Vitel- Uus , ut est etiam iii ed. pr. N. Bud. Agr. A. Vii. Adeo furentes ete. Adeo h. l. insolentius dicitur Pro mulco n. a gis , sicut alibi dixit noster pio multo minus , infra S, εέ. - ρι' veris quidem rere adeo ruentibus debilitatus. Sed et Pro multo ma*rs est A. 3, 3έ. 6. tb. ubi iunctum negationi est pro nedum: sed ta-

uieu per se est massa: ne tecia quidem urbis i adeo νublicum G trauit m nunquam adiit.

IIissu Gulbae. Blid. iussu Galbae. Nil missu et alibi. CL Ind. Id satis vide tur . Dic iam vi- dc ur, qu si militest tibulos imagines tantum Vitellii spectarint, et paternae ci virtutes processerint pro suis. Λlias non male fortasse, Ibiis: ut missioue in hane Vitellii Oelesti consilio adsignet, quae ad imperium scilicet via. LIPs. Vtilingatum verissimum. Ccterum Pos sis et iura referre ad Gallianae ei a tis visum ad dignitatem hominis. quod patrem talem habuisset. Sed malo cum Lipsio ad milites referre. Eas. Gruti ad Galbam.

Nec visiis, nec viri s misce bantur. H. e. nee vitia hua inise se velut per contagionem, Commutat Care, nec se conimigere et vires suas mutuo .ugere Poterant. Ε . . Mor adtruis Oribtis. Et iamite mo neba' Grammaticum eti leve est.

26쪽

LIBER I.

suspecta etiam Claudii iracundia, In secretum Asiae repositus, tam prope ab exsule fuit, quam postea a principe. Luxuria, industria, comitate, adrogantia , malis honisque artibus mixtus. Nimiae voluptates, quum vacaret 8, quoties expedierat, magnae virtutes rpalam laudes; secreta male audiebant. sed apud subiectos, apud proximos, apud collegas, variis illecebris potens; et cul expeditius fuerit tradere imperium, qunm obtinere. Bellum Iudaicumcem eum Nero delegerat

.releritis. Et sane crebro lia veteres. Ut Tibullus in eodem hoc ver-ho 1, 4, 43. Aue veri insuetas

ottermisse manus. Ut accedisse proae es isse, comistisse Pro constitis

se , iii Pandecus t et hauritum pro haustulis in Apuleio Neu a, P. 32t. Elin. . Et notavi plura talia, quae vix promam. quiu rideant. an irrideatit tuagistelli nostri. Uniutam eu hic ridean ecce et a Florentino iam codice scripturam hane stabilitam. Laps. Recepit Picbena, non Lipsius, ut Ryevitis videtur Putasse et idque ambitiose contra ByeLium defendit Iae. Gronovius. non abstineas tanta eo agehu ir

eontumelia, sertim seu torrum v

candis etc. nec improbare videtur oudend. ad Suet. Aug. 4o. At NS. Guel L Α . Bud. ed. pr. Et eo terae , usque ad Picheuum, omne Grat atιε et quas secutu sum, nillil timens iras tales, sed nee istas Lordes invidens cuiquam. Multa talia 'sunt in riSS. optimis, ab anti Pia riis librariis invecta: sicut in m. Circis. semper est quoius et alia: qiine etiam interdum viri docti edi lare. Quae si stati in in textum tu reulur: quid fiet tandem'

in Apuleio semis tale quid, non

Flavius Vespasianus di tribus legionibus admini-

io 'lacito. EaN. April. Met. 1 . p. 26o. in eodd. alteruerant. CLet vosti de Analog. 3, M. In no xtto ubivis scri intur attritus, V. A. 2b, 36. H. 3, bo. In socretum Asiae. In Lyciam. ut opinor, sprete legationis. Col

yroMinoiae eius I rei e) tigatus. LIPs. Pro remaltus, quod eιι ii libris omnibus, Acidalius malebat amositus, quod est sane verhum ordinarium in hae re. ER . Quoties ex edierat. Erem ire hie ignisu at in expeditionem, sive ad bellum proficisci, ut infra c. 88. et i , , t . ut iam alii notarunt.

non displicebat nee Rhenano, ne Byckio, qui et ipse in suo MS. ha-hehat audiebat. Ε Mures possis elia in colligere striam laudes , substa ulive : quod non dubitari pote t. qui ii sit inelius vulgato. Sed et tuin Riten. Lentubat: palam laudari. Nostrum, ut puto melius. Sed tamen

vulgatum etiam ferri potest, quod

27쪽

HISTORIARUM

strabat. Nec Vespasiano adversus Galbam votum aut animus. Quippe Titum, filium, ad venerationem cultumque eius miserat, ut suo loco memorabimus. Occulta lege sati et ostentis ac responsis destinatum Vespasiano liberisque eius imperium, post fortunam credidimus. it. Aegyptum copiasque, quibus coerceretur, iam inde a D. Augusto, equites romani obtinent loco regum. Ita visum expedire, provinciam aditu dissicilem, annonae DCundam, superstitione ac lascivia discordem ac mobilem, insciam legum, ignaram magistratuum

in omnibus libris reperi; et illius

eorruptelae laures e laudares , iam supra simillimum exemplum e Flor.

vidimus. Mox fuerit MM. Flor. Biid. Guel L ed. pr. Ceteri fuerat

his lue ad Pichenam. Eri N. Rhen. coiiiiciebat secreto male audiebat. Et sic eod. Agr. nee ita male. Prius laudes reposui eum Bi p. seil. ei

tribuebamur. T. fuerit vel fuerat

expunctum volebat Gruta Suo loco memorabimus. Male an ..tea memoraseimus. Nam haec quidem narrat infra 2, t. Lips. Me in

ed. pr. Puteol. Beroald. Ale. Memoraseimus Rhenanus tacite edidit: Mi nescias, an consulto. ΕRN. Videtur vitium esse typograpbi. Ostentis. CL infra 2, 78. Post Hre. eredidimus. I. e. Postquam cognovimus fortunam Vespa siani, Postquam imperator saetus est. Credidimus est credere coepi iuuia Ita persectum dicitur e alioqui esse deheret credimus. Ea N.

Aegrytum , iam inde a D. Aviasti sto. Supra A. 2, Nam Au-gtistus, inter alia domi irationis arcania , Netitia, nisi μermirru , ingredi senatoraus aue equitibus i Itistribus romani, , a osuit Aegyptum. Arrianus id eon filii exemplique ab Alexandro Magno esse cen

res praefectos Am tum distribuit. eis. Cautio ab Alexandro esse potuit: non tamen imitatio. Quia ille in plures, isti uni permiserunt ἔsed infirmo. Liri. NS. Guel L Ae gyptumque eviasque. Mox vide

tur esse debere coemetur, vel e e

centur. Ferri quidem Potest coerceretur propter vecta ιam inde ab Augusto: sed oservetur melius et

verius est. Si e Paullo post: Thraeia , et quae aliae procuratori a cohibentur etc. Loeo regum est,

ii iii e tantum dignitatis habent, ut nihil prope, nisi nomen regium, desit. Ens. Bud. etium inde ab Aug. Annonae I umiam. Ernesti, quem sequitur Doueville, dedit secundam.

Admitti posse, iudicat D. de Lais malle ; ipse tameti praesert secundam , quod et veteres editiones habent et eodex Badensis. Ignaram magistratuum domi retiuere. Domi licet referre ad magistr. Nec legea suas, nee magi

28쪽

domi retinere. Regebat lum Tiberius Alexander, eiusdem nationis. Africa, ac legiones in ea, interfecto Clodio Macro, contenta qualicumque priricipe, post

Atratus suos ae domesticos habe LQuamquam Dio Ss . 37. solis Λlexandrinis senatum ademptum dieit: quem iis restituit Severus, anctore Spartiano in Sev. x7. Sed et domi relinere potest accipi pro, Per Procuratores administrare, per Caesaris magistratus. GN. - Dotisville et Brotier reserunt domi ad retinere. V. Dureau de Lamalle. Tiberius Alexander. Ego hunc illum puto, qui in eastris et gratia Corbulonis i b, 28. Qui et Iudaeae Procurator, apud Iosephum 2o, S. Pater eius, item Tiber. Alexander, qui Alabarches Λlexandriae, et Da-ier Philonis Iudaei , cuius nunc aeripta habemus. LIPs. Dicitur eius isdem nationis, quia in Aegypto natus erat ex familia, Iudaiea illa quidem, sed quae Alexandriae Sedes fortunarum haberet, ceterum diidiim civitate romana donata, et

equestrem gradum adepta. Lare. CLet Η. a, 7έ, 79. Alciatus putat, eum esse, de quo Iuven. 1, M.

sed saltam filius istius sui

Plures igitur legiones tone in Africat Vix opinor. Adi, si lubet, quae scripsi A. 4 , Uua salie or linaria legio

in Africa, neque aliter illisa numerat, aut nominat, hoc iPso arino

II. 4. 48. Legio in Africa, arιαι-liaque euianuis i ermi finibus. Iu-vare aliquid hane lectionem videatur Iocus u. a. 97. In AFica legio cohorsesque dilectae a Godio suo O , moiae a Galba d issae. Quasi novam legionem illi veteri

aditinxerit Macer, atque ita sub initio Galbae suerint duae. Vane rquia cohortes dumtaxat delectas a Maero. indilligit , non legioneruipsam. Igitur inclino , ut hic rescribam: Auraca, ae legio in ea. Lips. Libri Omnes constanter legiones. Ae sorte legiones hic pro copiis dicuntur, unaque Iegione rui liberi pro uno filio aut filia,

Parentes Pro patre, uti supra vidimus triumphales aMOs de uno Iέ ,

a. Libri porro plures habent Africam, quasi ad regebat referretur,

Αgr. ed. pr. contenea, ut ad fricam reseratur. Quae res suspicionem aliquam movere potest, Verba

ae legiones in ea esse insititia, nata ab eo, qui hunc locum superiori-hus similem reddere voluerit. ERN. Contenta restitui cum Bip. Post euer. domini minoris. Quis est dominua minori Maceri de hoc accepit Savilius. Eius erudelitatem anc erant experti. Sed an is do minust Solus imperator Proprie dominus. Aut non intelligo satis, aut legendum est domini prioris ut in c. Agr. . Dominus Prior, Nero, talis cognitus fuerat, ut sa-eile Africa ferret qualemcunque alium. Si tamen vera est lectio dominus minor , erit intelligendus Praeses Provinciae simpliciter, ut opponatur domino maiori, Caesari. Eas. De Macro capiunt etiam Brota Lilli. Bip. Eius lyrannidem testatue

29쪽

experimentum domini minoris. Duae Ilauretaniae, Rhaetia, Noricum, Thracia, et quae aliae procurat ribus cohibentur, ut cuique exercitui vicinae, ita in

lavorem aut odium contactu valentiorum agebantur.

Inermes provinciae, atque ipsa in primis Italia, cuicuimque servitio exposita, in pretium belli cessurae

erant. Hic fuit rerum romanarum status, cum Ser.

Galba iterum, Titus Villius, consules, inchoavere annum , sibi ultimum, rei p. prope Supremum.1 a. Paucis post kal. ianuarias diebus Pompeii Propinqui, procuratoris, e Belgica literae adferuntur: α superioris Germaniae legiones, rupta saeramenti reverentia, imperatorem alium stagitare, et senatui ac POp. rOm. arbitrium eligendi permittere; is quo seditio

Duae Mauretaniae. Tingitana et Caesareensis. mne divisiouem Pna ei tam scat Caesari Caligulae S. I. Princi ro terrarum , inquit , Mauretaniae ametianturusque ad C. Caeaarem Germanici P. regna: saeriata eius in duas in Misa proMineias. At Dio, palam adversus. Claudio attribuit so. s.

Proeuratoribus. De his procuratoribus Cae . v. Guther. de ossidom. Aug. 3, 34. Cuicumque aeroitio evosita. Si edodi e Flor. Age. Guein Pertinethoe ad solam Italiani: reliquum

asti commune. Igitur eaessuma verum, uι Guel L et edd. omnes,

Procu ratorim eo uentiar. Proeti alio ova

Ino Mere annum sibi utiιmum. Eleganter dictum. Solicitant tamen. Et nonne, iuviunt, idem est ultimum ae supremum Z Fateor: geminanda tameu vox fuit ob sententiam disparem. Non enim certe rei p. ultimus annus. Alioqui dicere Percommode potuisset, sibi et reiP. avremum. Non ergo audio adoleisseentem eruditum, qui per liter me monuit videri Iegendum reiρ. Prope Primum; quia tantum non vetus, inquit. resp. et lib rtas iu cepere a Galba. Logi alogi. LIps. Rupta saeramenti reseerentia. Ita mei Iibri, et sententia exigit. Rhenanus, dum Budensis codicis eor-rumam scripturam clisentia utrin. v ἰιμῶ observat, nodum in scirpo quaerit. LIPs. Ita rem eape. Bud. habet ruta aacramenti licentia. Inde Rhen. coni ieiebat riviiaacr. lia. sed in textu servat vulgatam.

30쪽

mollius acciperetur. Μaturavit ea res consilium Gaubae , iam pridem de adoptione secum et cum proximis agitantis. Non sane crebrior tota civitate sermo per illos menses fuerat: primum licentia ac libidine talia loquendi, dein sessa iam aetate Galbae. Paucis iudicium aut resp. amore multi occulta spe, prout quis amicus, vel cliens, hunc vel illum ambitiosis rumori

bus destinabant, etiam in T. Vinii odium, qui in dies

Fessa iam aetate Galbae. Sic libri scr. et edd. nisi quod Bud. babuit defessa ian M. G. unde Menatius coniiciebat defessa animis aetraea Galbae. Frustra. Nee enim hie post primum , deesse potest Min , o more Taciti. Melius Mar- Uandus ad Stat. Silv. 3. 3. Iesso iam araate Galba. Nam sessi annis, aenectute saepe dicuntur, ut ibi demonstrat, et lexi ea docent. Vim. Aen. a , 596. aetvita fessus. Sed et Getas fessa , et quidem exquisitius

dieitur saepe a nostro, Anu. . ete. ERN. Rhenanus lectionem Bud. interpretatur ita: aermonem

fuisse de fessa annis , uou animis , ut male hic legitur aetate Ggae,

putabatiive id primum nou requirere sequens deis. Haee sic Plaee-hant Vertranio. Interim Rhem via catum expressit. Multi Oeetilia me. Libri mei seripti stulta me, uti et in Guam1- viae. Placet tamen magis vulgata. Lira. Mutia etiam e L pr. quod nou serunt sequentia. Sed Flori et Q. Pri militis unde Piehena eonii-Hehat multis o ulta ves, ut est in cod. Agr. I. Gmnovius multis Occiata vei. Lector eligat. Ego vulgatam veram puto. Eas. Et hareoincndanda. Cod. Asr. habet: mu ris stulta spes; hine Heins. quoque et Ruch. eouiret aut mutiis Oeeulta ves. Bud. stulta ve, nec Pramedit mraliis , tolerabili sensu, sed potior vulgata lectio. Ambitionis rumoribus. Verum non negaveris amouiosia. Liri. Ambitionis see. sin his et Bud.ὶ et

edd. omnes aute Lilinium, Praeter M. Agr. Et tamen amisiti is ve

rum est, recteque receptum.

Bip. praeseruut ambitiooia subaudito ergo. Mihi dura nimis videtur ellipsis. Bene habet recePta l-udi

M T. Vinii odium a Merterant.

Parum cohaerens lectio aut aententia. A priscis libris abest vox dιμerterant. Et tollam sane ego arbiter, legamque: hune vel tuum a tuosis rum oratia destin ana. etiam in T. Vinii odium, qui in dies, ole. Multi, inquit, auccessorem destinabant ex ina spe, qui- clam ex odio Vinii. Non dissimile illud Taetii de Pisone e. 34. LMe nis recenti μνου et infensus T. Vinior seu quia er . seu quia irati ita volebant. Quod si retinendum tamen id verbi sit, mulem et diducam. Elin a in T. nii odium diserat ierant. Lim. Delavit Pleiana auctoritato non et

SEARCH

MENU NAVIGATION