C. Cornelii Taciti Opera quae exstant omnia ex recensione Ier. Iac. Oberlini. Tomus primus quintus

541쪽

rnem imbribus, superfusus amnis palustrem humilem que insulam in iaciem stagni opplevit: nec classis, aut

4erμatque nomen, donec Oceano natis oceatur: ad Gauleiam rimm laetior et placidior adsuena adMerso -gnomento Vahalem adcolae dierant. Insere. 26 r Petito eolloquio scinditur Nabaliae stimulis pons, in

cuius abrutia Progressi duces: ubi Lipsius et ante Lipsium Rhenanus halis suminis yonar an naMalis

Ia: Biatasei, doneo trans Rhenum Se rit, mrs Catio rum isditione domestica pulsi extrema Gad ea a

Ome υacuia cutioribus, sinintque in-- aulam inter vada altam oecu Mere, quam mare meanum a fronte, Rhe--s amnis tergum ae latera circum-ιuit: qui et ipse locus est vexati simiis: ubi monet Lipsius. in uOn- nullis codicibus legi, insulam νο- eatam silam, vel υacasuam , vel ι Mata attam. Unde ille, sed dubie, institiam Vahali aessitam. Rhenanus, quod in Budensi libro invenisset in-νata altam, sub vada sitam eastigat, Grosius ex ν iis tam vacarirem.

C ex Spinae insulam Volaritam. Nam Pitaena de Florentino suo ta-ael. Ego opinabam insulam in Vahali sιtiam occ&ρ Mere. Vel insulam inter vada Viahatis sitam: quod verum est, nisi mavis insulum Biatu. .iae assitam. Sed alterum verius, ει ita eonieceram, antequam Lipsiana coniectura mihi liqueret: in sequentibus malo , em mare Oceanum frontem , Rhenus amnis tergum ae tera, cireumluit'. sed ad rem: au-ρe fundi Wψis , ut aversunditur ad iacentibus amnis supra c. I έ. --diderat Cisilia aliquam in Rhenum molam, cuius obiectu reMOIutus amnis adiacentibus superfunderetur. Ainu. 13, 5b: potitia mare over funderent, adfersus terearum ere- ριο ετ quo loco vulgatum posse ferri, nec ri 3 opua esse, ut Cunque apParet: sed vera sorsan lectio: quum interim sexu autumni erebrae vis pluseiae . et alseeos imbri bua aversmus amnis: habeι enim Rhenus duos alveos, quorum alter

Vahalia distus. Vid. Anu. 2, 6, 2i Epicedio Drusi v. 226: Vix eripiendiectas aloeus ritus aquas. Ovid. Met. 8. 558: m tenues eviat stitia HMeus undas. Per Ora et alseeos Fumrnum Ann. 2, 5. Possis etiam. sexu autumni , ut crebri pluseia al-Meo imbrium vi aversusus amnis: nisi mavis. erebrae Huseiae : et alitus ἰmbribus ae suyerfusus amnis: alitus pro altus saepe apud Valerium Nax. Vid. Pisbius ad 3, 4.

4: quem super notas aluere ripas Horatio 4, 2, 6r vel legendum erebra diluoia et ripis imbrium vi su perfusus amnis i Plinius epista 8,ι7. Νιιm istic quoque immite et turbidiam caelum: hic assiduae lem Pestates et erebra diluoia. TiberisHMeum ocessit, et demissioratis ripis alte superfunditur: vide reli inqua: vis ut Mn. 6. 37. Euphraten nutia imbrι- ει, 3Ponte et immensum adtouir vis aquarum Proru ens Anu. 32, 57. υis suminis Anti. 2, 17. Ovidius de Euenolluvio Met. 9, toέ; nimbis et hie molibtis auctus. Ap. Suet. Aug. 72. Iegendum assiduo imbre hiemaret, nou in urbe, quod praecessit. ΗΕ Iris.

Hexu Men. e Bud. Sic A. 1, is, flexo in vesperam die. Cic. Pro Coelio 3i: In hoe sexu quasi aetatis. Nox et Reg. Lall. per hiemem , quod rectius. Reeepere et Bip. CL et Α. 4. 25. Nec ciassis aderat. Nempe di

542쪽

commeatus aderant: castraque in plano sita, vi fluminis differebantur. αέ. α Potuisse tunc opprimi legiones, et voluisse Germanos , sed dolo a se flexos, . imputavit Civilis. Neque abhorret vero, quando paucis post diebus deditio insecula est. Nam Cerialis per occultos nuntios a Batavis pacem, Civili veniam, n ostentans, Veledam, propinquosque monebat, u fortunam belli, tot cladibus asVersam. Opportuno erga populum romanum merito mutare. Caesos Treveros, receptos Ubios, ereptam

Batavis patriam: neque aliud Civilis amicitia paratum,

quam vulnera, fugas, luctus: exsulem eum et extorrem recipientibus Oneri: et salis peccavisse, quod totiens Rhenum transcenderint: si quid ultra moliantur, inde inii triam et culpam, hinc ultionem et Deos fore. Mao. Miscebantur minis promissa: et, concussa Trans rhenanorum side, inter Batavos quoque sermones orti: u non prorogandam ultra rianam; nec posse ab una

natione totius orbis servitium depelli: quid persectum caede et incendiis legionum, nisi ut plures validiores

que accirentur Z Si Vespasiano bellum navaverint, V spasianum rerum potiri; sin populum romanum armis Provocent, quotam partem generis humani Balavos esse ' respicerent Raetos, Noricosque, et ceter rum Onera sociorum: sibi non tributa, sed virtutem et

missa. qui in plana Batavorum loca Popularuli ea in petereia Moxs rebantiar MS. Gueli. edd. ante Rhen. mala. Ea . Is a Bud. cor.

rexit. Morisbae. . . . mutaro. Malim mu

tarente sic mutare fretanam alibi: mutare sdam Mn. 4, 47. Nequa aliud. . . . paratum. Hic ρο rarum edidi e Gueis pro vulg. yer clum, quod hie alienum. illa erba confusa seimus. ImItatus est Beot. Ens. Et Lall. item Bip. ει- raetim habet etiam Bud. quod miror a m1en. neglectum. In aliis contra Bud. hic peccat, aic in seq. PTO fetum pro μerfectum: fures Pro

543쪽

viros indici: proximum id libertati: et, si dominorum

electio sit, honestius principes Romanorum, quam Germanorum seminas tolerari: is haec vulgus. Proc res : u atrociore Civilis rabie semet in arma trusos: illum domesticis malis excidium gentis opposuisse: lunc infensos Batavis Deos, cum obsiderentur legi nos, interficerentur legati, bellum uni necessarium, ferale ipsis sumeretur. Ventum ad extrema, ni res,

piscere incipiant, et noxii capitis Poena poenitentiam

saleantur. n

a 6. Non sesellit Civilem ea inclinatio, et praevenire statuit: super taedium malorum, etiam spe Vitae, qua plerumque magnos animos infringit. Petito colloquio, scinditur Nabaliae fluminis potas: ita cuius abrupta prodiebam corrigentem iurentutem et viros nunc magis cum Fl'r. legam virtutem: id est bellieum ab iis robur exigi, non Pecuniam aut opes. Lips. Sie Flor. Inchen a liber: ante virtutes, uude tu Mentutem Rhenanus . alii alia. Opinor sed Nirtutem, tit Miris indiei di quia per virtutem intelligat, iam supra 4, 1 . ex

auerat, nec oyibus Romanis societateMe Malidiorum attriti, viros lantum amnaque imperio ministrant. Sie alia scribenda sua , nam C ex Spinae, societateoe aliorum: vulgo societate vialidiorum. De Norib. Gerna. 29: Omniam harum gentium praecori BataMi. . . . Manet honos et foetetiatis antiquae irasigne , nam nee tributis eontemniantur Iege conteruntur nec publieanus Materia: ea emρti oneribus et collo tionibus, et tantum in usum proeliorum ae- positi, et elut telia et arma. I ,ss. Bud. υirtiates. Murcius et Acid. eiiciendas putabant duas voces Mirtutem ei. Mox Germ. seminus : intellige Veledam similesque. cf. 4, 6 I.

Proceres et atrociore Ci uis rabis. Legendum . proceres atrociora e C Milia rabie semet in arma trusos.

Fabiaiae fluminis. Nusquain id numinis in hoc raetu. An oppidum eo nomine' Quod Iunio Hadriano videtur, legitque NaMaliae: et ur- hem Campos ita indigitat, ad alnum.liodio australem. Ptolemaeo parum firmiter innixus. Ego ambi go . ne Viahulis cori igetidum si Pontem quidem aliquem coeptum a Romaliis paullo supra legas. sed Batavoduri : de quo haec non vane intelligas, nisi quod Batavodurum ad Rlienum fuisse volunt, quos arguat hie loeus. Lips. Idem visum aute Rhenano quia in Bud. fabatia ). Λliis aliter : liae Commemo

rare , quum incerta sint omitia , ni

hil refert. Ε κ. VM ilia hie Ioeum habere nequit. Civilis in Transrheni liam coucesserati; Cerialis agebat tu Batavis. Cluverius G. Λ. 3, 17. et Alting. t. ι, P. 67, intani gunt alveum Rheni, qui vuIgo Assa Drusi, qua Isula Rlieuo commuitur.

544쪽

II ISTORIARUM

gressi duces: et Civilis ita coepit: u si apud Vitellii Ie

gatum defenderer, neque sacto meo venia, neque dictis fides, debebatur. Cuncta inter nos inimica, hostilia, ab illo coepta, a me aucta erant. Erga Vespasianum vetus mihi observantia: et, cum privatus esset, amici vocabamur. Hoc Primo Antonio notum, cuius epistolis ad bellum accitus sum, ne germanicae legiones, et gallica iuventus Alpes transcenderet. Quae Ant nius epistolis, Hordeonius Flaccus praesens monebat, arma in Germania movi, quae Mucianus in Syria, Aponius in Moesia, Flavianus in Pannonia. n

Pontanus M am volebat. sed ea nimis a muris Romania remota. CH-

Mius nil definit a. 19. Et ciuilis ita eoepit. Coniunctio nem e Flor. praefixit Pich. Bud. non habet. Et quum Wioatras esset. De Me oeci sensit Sidonius in Epistolia 4,a : Crius Tacitus e maioribus unus luis , sub verbis euiusdam Germante. dueis in historia arura retulat: atim Vespasiario mihi venis amici sis , et, dum pri tua esset , amici --.Mamur. Ian. a. Antonitis epistolis. Distatis o Hoe. edidit Pichena. Ante edd. omnes absens. vix in ed. Iuleo. vitio operarum saetum mosectar: id fideliter ab omnibus conservatum que ad Piclienam, a Flor. admonitus, correxit. MN. Absens glosin me debetur. Bussi ita: Quae Antoniua yraeaena monebat, omissis intermediis. Cum Me loco conferri meretur 4, Fabianus. Lego Fl ianus. LIPs.

Consentit Florent. et Bud. unda edidit Rehetia. m. Bud. in finainale in Parma.

VOLUMINIS TERTII FINIS.