장음표시 사용
171쪽
Graphaeo as ceps objecto res. Tureae saepe po- eis obtenta Ciri. fissor circum.
su induciae tres, aut fuminum quatuor annos durarent, tantisper dum , oblata aliunde opinportunitate , felicius arma resumerent.
Igitur Melim us Aga Peter aradi no Solnochum cum collega uno, & justo comitatu pridie Kal. Novembris venit: & Cataphaeo ibi hyberna agitanti , se a Primo Ventrio ad petendam a Caesare pacem publice missum dixit: petiitque , ut Viennam , uticiam Badens Marchione ea de re agat , Deommeare pateretur . Rogavit Caraphaeus , an mandatis de ea ineunda infriactus veniaret 8 negavit: ait vero, fiseras a Primo Vsabirio de ea scriptas ad Badensent ferre ; tu quam sententiam conceptae essent, ignorare. Ηeic Caraphaeus ancipiti malo urgebatur: nam a Caesare in mandatis habuerat, Turis eas de pace legatos ad se haut sineret commeare , qui certas sibi foederatisque non offerrent pacis conditiones . Turcas enim saepe pacis obtentu seu fallere , seu decipere : & nuper maxime, dum Albertum C praram Caesaris Ablegatum de firmandis induciis Constantinopoli multa & varia caussati morarentur , Viennensem invasi nem parasse. Sin , negato commeatu , tu
172쪽
CAp.I. ANTONI C A R A p Η AE I. Igyteras Caraphaeo dare nolint , & omni re integra domum redeant i cum usquequaque per vias se de pace legatos venire praedicassent, Foederatos in immeritam de Caesare
suspicionem venire posse , quod is pacem per suum belli Ducem in Imperiorum finibus agitet, nec consulat in Commune. Igitur ut ne Legati Viennam contendanis& Vegid literas sibi tradant , eo evasit Eos in seciem pacem petitum venire, re a
tem 'fa tit inter Foederatos sessiciones iliaetant , unde diffidia oriantur θ pacis memtione in Christantim exercitum evulgata , Omnem militum animis vim resolvant. Melimu-dus Is eam incere petitum venire afleverat, ut qui ex Mifulmanic i Senattis auectoritate a Primo Veririo legatus esset . Et Senarum, ρο 'fos magnos Turcarum Dominos, Antonius excepit , ubi e re sua esse norunt, nulla honesatis habita ratione , eos qui facile ibis Mem habuerunt circumvenisse . Itaque se iis haut credere , nis certit ma ejus rei haluerit atatimenta . Unum id sedulo dat Mehmudus , ωt Caraphaeus ad Musuia mansrum Patru m confessum scribat , qui eum hac de re faciant certiorem Caraphaeus ibiae cal-Prudens cir phaei consitam. Paeli mentis M
animis militiam eontentionem res laxuta
173쪽
dono potit. Legati a Caesare ad Turcas de pace ejus Aulae
ibi consulere , ut scilicet Chrisiani victores incirii felicesque in ipso inflense ingentium
vidioriarum cursu Turcis tiltro pacis facerent mentionem : re Venirius suas literas Foederatis ostenderet, probaretque Caesaris Ducem clam iis de pace cum Curcis agere, quo om nem foederati selli turbaret idem . Haec igitur metuens, dixit: se neque Turcici Sen tus , neque ipsius 2 urcartim Domini verbis, sed Usis rerum argumentis confidere . Heia Mehmudus quaenam graυiora essent 8 roga
in antecessum dono detur . Turcaeque petitionem demiranti , quid mirum , subdit ,stiti Δῶin summum Imperiorum par es, aequo uterque cum altero utamur jure 8 Quotiens Cassar ad Turrictim Senatum ablegatos de pace miser, ii magni is donli eos purpuratos ornarunt , ut sibi eorum animos devincirent : nec minori munificentia uoi sunt cum summis bel. li Ducibus , quibuscum ad utriusque Imperj limina de pace agitare mandatum es. Severo dono petere Techest υile caput , detestatum fuis , ceteris nationibus itirpe , Turcis. ibis exitiosum s quod ut omniumjuorum malorum caput
174쪽
CAp.I. ANTONI CΛRAPHAEI. I A caput jamdiu diris ultro ips devovere destiissent: tunc vero eos tellum odisse , pacem cinpere serio graviterque significarent . Turca Legatus a Christiano Duce Imped sui arcanum tentari θ eumque , servata Romani Imperatoris dignitate , Techelium privato nomine sibi proditum velle, ut sub eo exemplo nemo omnium Hungarorum posthac a Caesare sub Turcarum fide descisceret, qua porro eidem tradendus esset . Igitur Atianame opposuit, quosvus Mifulmariorum D minus Techelitim semel in iis receptum famae fervaturum dejeraverat. Sed eum Caraphaeus hac oratione confutavit . Demiror
sane vestram jurisjurandi religionem, qui per
pacem re inducias tumultus excitatis 3 o cupatis urtes s arces , or munimenta distin
tis ; lella direptionitus ει vasationitus magis, quam solemnibus Foecialis juris fom
mulis soletis indicere ρ An Sol manis immemores, qui cum se Ventrio vivo nunquam auces collisurum jurasset , mox al eo graviter
laesus , 'vesrae supersitioni Praepositum per ludibrium confuluit, quo pacto fama jurisju
randi religione laedentem ulcisceretur ρ per ludibrium quoque responsum retulit: dormientem,
175쪽
148 DE REgus GEsvis Lip. II. quia tunc non viveret, jure caedi posse. Ei isam esse vobis jurisprudentiam, ejusmodi verborum cavillis juramentorum cusodire fanaitatem. Ego vero id hautquaquam petissem e Chriasiana gente , quae adprime novit facramentacu odire, tinus Caesaris Ducum , qui paci rum observanti simus celebratur ,' nise certo Icirem ejus juramenti nullam vim esse ac potesatem , quo subditum contra Regem tuum concitastis , regnum alienum benescio dediseis, foedifragis armis Armare conati esis . Peto enim foederis perfidiose rupti audiorem tradi , quem fas gentium ultro dedi hosibus jmbet . An iniqua juramenta servatis 3 nihil autem pens habetis quae generis humani jm
re probata funt 8 Legatus eo sermone com motus substitit paullum cogitabundus, sor, te animo volvens magna saepe necessitate urgente statas regni rationes perrumpi; &flagitium arte aliqua occultari posse , ita ut I echelius nulla Turcatum ope , consilio nullo circumventus & prodibus videretur :mox Caraphaeum sciscitatur : - , Te-ehelio tradito, pax certo fauciretur Z eam enim rem dubiam fui capitis periculosare dicebat : nam si ad Venirium posea redeat, tim' fecta,
176쪽
fecta pace , procul dubio fe morte daturum poenas . Cui Dux respondit : Se ea de re ad Caesarem onini osscio scripturum : ceterum Caesaris ρο Foederatorum ejus facie De summum jus esse , ct arsitrium : atque adeo graυitate multo majore se id iis promiserere , quam Turcae Senatores , Ducemque: qui fave muneribus donisque acceptis, periummain vanitatemi ne tum quidem , quum
adpromittetant, animati erant, quae de pace spondebant, praesare. His igitur rationibus Mehmudus per suasus petiit a Caraphaeo , ut in rei secum actae tesimonium ad Primum natarium scriberet. Caraphaeus, ut dignitatem obtineret,
id denegavit ; cum ab eo literas ad se utillas scriptas accepisset: 9 aequalitatem hei quoque servandam ratus , quando Sol manes Mehmiadum dignum putavit, qui Usus adseverba ferret, dignum quoque qui sua ad eum
referat putare oportere . Sed ut ei gratum faciat, tamen ad eum scribere , Mehmudum
ad se de captivis permutandis venisse uti re ipsa aliquot permutatum venerat ) ut in de is Iisa mandata executum esse intelligeret. Heic a Mehmudo Soleymanis literas ad
nis promittunt. Caraphaeus Ina.
perj dignitatem sedula cursit. Disitigod by Cooste
177쪽
Caraphares literas Primi Meeti ri ad Marchiο- tum Badensem de pace scriptas accipit,9 Vien
nam tramittit,AVt a Germani, ac deminuta
is o DE RE pus G EsTIs Lip.II. Hermannum Badensem scriptas accepit ;easque cito tutoque ad eundem missurum pollicetur : mox literis a Caraphaeo acceptis , gratiisque diligenter actis a colloquio Melim udus discessi , spe data , intra via ginti dies se Optatum donum Caraphaeo adi turtim : cui Caraphaeus subdit, Mi alioqui itineri parceret. Ita Summum Numen s perbos adfligiti Hactenus Turcae jactabant, nunquam Imperium suum ad petendum ullo Regi , liberove populo pacem demissum esse : nunc eorum perfidia faetum, ut Verid literae, quibus Caesari pacem insinuabat, ne per legatum quidem , qui eas cum dignitate ferret daretque , sed vulgo per tabellarium perferrentur. His peractis Caraphaeus ad bellicum Senatum scribit: quod Aga Mehincidus nomine a Magno Veririo missus 'fum rogaverit , mandatane faciendae pacis haleret, an fallem potestatem , qua usum ad Badensent Marchionem ineret c ommeare ρ fe respondissis neutrum . Ex iis literis ad Senatum refertur, cui Amplissimus Bonvisius Cardinalis Pontificis Romani Legatus , & Fridericus Cornelius Legatus Venetorum adfuere : &
178쪽
Caraphaeum recte utrumque egisse probatum es. Alio Senatus die , quo Venetus, lonusque Legatus convenerant, Vezid lit rae , quas Caraphaeus ad Caesarem recta miserat , recitatae , quibus significabat et Se fracti sederis animitus angi i aliquo tamen pacto solari, quod jam auctores commeritas sceleris tui poenas dederint : at pios utriusque Imperj iuiditos aliena culpa immerentes vexari aequo animo omnino ferre nou
posse . Si Chrisianorum Imperator humani sanguinis parcus ad pacem inclinet, congressui locum edicat; lautissiper dum cum in sera rei agendae potesate Legatum mittat, se suo Musul anorum Domino auctorem imrurum ut quieti ac tranquillitati pullicae velit jubeatque commodari s speratque fore, ut Summum Numen piorum adnuat votis. Polonus, Venetusque super iis sententiam rogati sunt: & primus dixit: RGgem suum communem Foederati belli fortunam consanter prosequi decreυqse . Sed Cornelius nova Venetorum fidei edidit argumenta: quod cum Venirius Iob. Bapt. Do-
vatum domum mox reversurum quaedam de
pace submonuisset, quae is ad Senatum attulit
terae recitantur. Praeclara meis deratorum cor
179쪽
Hermanni Bais densis Primo A atrio rescriptu. tequam de pace agitetur, damna hilli α-ndanda. Jκre 'Aκus N. netusque cum Gesare eontra ruream sed rati.
Pe Foederatis iusta habenda in pacis tractatu
is a DE RExus G Esrrs Lia. ILPatres illico omnem ejur rei ivsitutiovem praecidendam jusserunt . Igitur Badensis de Consi ij sententia Soleymani respondit. Nihil minus expectatum illi evenisse, quam eum adse de pace scribere, neque Iatis offerre , quae damna injuso tello dederint
Turcas in antecesum esse emendaturos , qu
madmodum Caesarei, quotiens ab iis petiere pacem , fecere: 9 nuperis vicennalisus induciis, quanquam Turcae bis proelio ius essent, tamen Ciυarini, Varadinique , aliorumque on dorum , quae jam usque a Solomanis tenue ritus Hungarorum Regum polist fione per Tum cicam vim exciderant, Caesarem jure celsisse. Foedus ab iis contra gentium ias ruptum Mnde merito jure Polovum , Venetumque Cae- fari Chrisianae gentis Principi contra i m
yiam Christianorum facrorum 9 foedifragum
hosem Iociatos: quare de iis quoque in coπciapiendis foederis legibus rite , ordine halendam esse rationem . Neque L urcas s elus
paucorum auctorum mortibus expiasse , cum maxime Techelium omnium malorum caput
in v turpiter tot eaut . Oportere igitur eos non perfunctorie repromittere , fed fatis id Nee caυere , damua sumptusque lesii Caesari,
180쪽
CAp.II. ANTONI CARA PHAEI. IN Foederatisi ue ante omnia repinturos. Quare, crudis adhuc rebus , eos conloquio locum indicium petere importunum videri, ct intutum: qui fave per inducias uries occupant, a ros populantur, perduelles recipiunt , tributa graviora indicunt, atque adeo per pacis imulationem dant mala, quam si tellum inferrent, graviora. Si igitur ex animo fractum improbent foedus , O serio ad pacem inclinent, aequa proponant , tuta promittant : quod Iriecerint , Caesarem humani sanguinis fruga simis haut fane Congressum esse detrectatu
rum . Cetera se eis lonam mentem optare, xt Summi Numinis iram tempori placare possint. Sed Mehmudus, qui has acciperet literas , ad dictam diem non rediit : nam Soleymanes eum in ordinem redegerat, &in carcerem trudi jusserat: quia ut dictitabat , cum literas ad se nullas a Caraphaeo scriptas de re cum eo acta dedisset , eum
vana renunciare arbitrabatur e vero tamen
propius quod nullis certis ea de re mandatis acceptis, Vezirium Techeh caput C raphaeo proditurum spoponderat.