장음표시 사용
331쪽
A Sumens p 'fra de consuetudine robur, Et sua compIectens uincula mortu amori Doctant potita uana oblectamina mundi, subdunturq: pio colla domanda iugo, P, putres fibras descendat cura medentis, ut blandum morbum pellia amica saliv.
Legis litera, quae docet, no esse peccandu si spirit' uiuificas desit. occidit. Scire enim peccatu tacit potius, quam cauere. Et ideo magis facit augeri, qua minui, quia malae concupiscentiae etiavraeuaricatio legis accedit. ς XLIII. index pereati lex est plectenda uetando, Que, nisi cor mundet spiritis,interimit. Nullus enim e stili sonssola orm dine pane, mi sinctum, Criustum non amaι imperium. Hunc tamen affectum non te sed gratia constri. Quodq; iubet legis latera, remit.
πLV. . Que Dem omnipotens premitti perficit ipse. Nec proprium externis viribus implet opus. Hinc sicara sitis sterat quod crescit amat, Auctorem, qui quod pondet, resciet. Nam sinnae Dominus promittit,non operatur. Sed solum humanum praeuidet arbitrium. Non haec dona eius Usunt praedicta uocanda, ceu quisqua ex proprio sit borem absque Deo. Quod quia non recipit pietas, ueros reptarat, Gratia nos reparet gratia iusti licet. Quae sic in cunctis implet sua dona uocatis. Ut quorum dux est iat et ipsa comes.
ad gratiam. Lex data est,ut gratia Christi quaereretur. neque enim tuo uicio non implebatur,sed uicio prudeciae carnia. Quod uicium per legem demonstrandii, per gratiam san an dum fuit. XLI II LNOns ruit iugis legis prudentia earnis..
Peccati stimulos nec uperare potest. rei quia mens anceps patitur male corporis aegri, Qnerere diuinum euimur auxilium.
Lex igitur Arit,ut poscatur gratia chrigi Ardua, qua legis irassa queant fieri.
Nec iam non ualeat carnales uinceresensu Qisos iusta ligis conditor ipse iuuat.
Hoc quod promittit Deus, ipse facit, non enim ipse promittit unum,et alius facit: quod iam no est promittere.Ideo homines no fi ut boni ex operibus suis, sed ex Deo uocante ne ipsorum sit bonitas,sed Dei et merces non imputetur secundum gratiam, sed secundum de hiluin,atchira gratia iam non sit Patia. opera bona. Sicut non impediunt ab aeterna uita iustiun quaedam uenialia peccata, sine quib' haec uita no ducituri sic ad sterna salutem nihil prosunt impio aliqua bona opera, sine quibus dissicilime uita cuiuslibet pessimi hominis inuenitur..
XLVI. Vt quaedam tenues macula in splendore piorum Maior uirtutum,quas vacuat numera Aeternae donis nequeunt obsistere uite.
Nee merita ob sturat gaudia culpa leuis. Sis aliquid plerungue boni pars impiastestat. Magni mola mali quod icile obruitur. Nee prodest quiddam rectisquisse malignis. si uerum et sanctum non coluere Deum. una sides igitu pes una est,atque amor unus, Quo patructus, sits bratus homo. Nam bona quae prauis naturae ex dote supersunt. Augent peccati pondera,non minuunt.
Cum mala uoluntas accipit potestatem efficiendi, quod cutit, ex iudicio Dei uenit apud quem no est iniquitas. punit Deus etia illo modo, nec ideo iniuste est, quia occulte. Caeterum iniqui se puniri ignorant. nisi cum manifesto supplicio senserit nolens, quantumalii siliquod perpetrauerit uolens. X L VII. cum datur iniusto peccandi optutu potesta Vr mla menspraue,quod cupit ejiciat. sa ε
332쪽
vi quibus exultant criminibus pereant. crescit enim occulte cum longo poena reatu,
Ausebus illicitis si nihiI ob titerit. Et magIs erranti, ne parcant flagra timentum est,mm,ne non sat quod uoluis nocet.
Omnia uitia in malefactis tantum modo ualent, sola superbia etiainui roiste factis cauenda est. X L v Il I. Omne genus uicij proprio tantum ualet actu, Et peccata suam quaeq; gerunt speciem. Sola est innumerιs armata super&a telu, . cui potiunt uires cir bene gesta dare.
mala finut. Interest plurimuin, qualis sit usus uel earum rerum, quae prosperae dicuntur aduersae. Nam bonus temporalibus bonis non extollitur .nec malis frangitur. Malus autem ideo huius mundi infelicitate punitui,quia felicitate corrumpitur. XLl X. In rebi s mundi non ei dein omnibus usus. Nee euneti paribus cuncta strunt animις. Nani; bonos no blanda instat, non a per a fungui, sed fidei invictae gaudia uera iuuant. Terrae autem. Crio m breuiter florentis amator 1eu raret optatis seu μιιur,miser est.
Mala mors puta da no est, qua bona uita precesserit. Non enim facit malam mortem, nisi qui sequitur mortem Non igitur multum cura dum est necessaridmonituris, quid accidat. ut moriantur, sed moriendo quo ire cogantur.
cuncta bonis pro uni quos Ex mors ipsa beatos Elficit ut fumant praemia principium. Ille igitur finis malus est.quem ycena sequetur, Et qui perpetui porta doloris erit. Non quo absumuntur lachrome, cuncti h Iabores, Ut veterιs pereant omnia signa mala
Vita no amittitur corporis sanctitas, manete animi sanctitate in corporc OP pressis. Sicut amitti lux sanctitaci corporis, uiolata animi puritate in corpor intacto
LI. Mens idaesa nihil uiolato corpore perdit, Si uitam carnis uulnera non maculant. Nec crimen icti recipit non mixta uoluntas, Velle magis sicinus, quam tolerare nocet. ' Sic autem ad cordis penetralia cuncta recurrunt, Vt plerans animus sit sine carne reus. . Dum quod ab ιntactos o tum est corpores lus concipit, Cr tectis motibu3 intus agιL
Maior animus merito dicendus est. lui uita in aerumnosam magis eligit erre quam fugere,& humanum vicii cium maxime ii uulgare, quod plerunt
caligine erroris inuoluitur, prae conscientiae luce, ac puritate anilauc ni cm
Qui ualet aduersis oneratam ducere uitam. Et tolerare magis uult mala,quam lugere. natoris multo rit animi quam terre paueicens indom in tu tum tuicium populi. Mens etenim recta, π purι sibι constia coriis. Hoc pliis splendescit,quo magis atteritur.
Iustis quidquid malorum ab iniquis
dominti irrogatur lioli eat pinna criuuinis, sed exanun uirtuti5. NalnbOHuS. estia in si seruiat liber cli Maeliis auton e . tia in si regnet, seruuS et t. ncc uia IuS do mini sed quod grauius eii tot domino ruari, quod ulciorum 1eru . Oll. ne is quoties iustis dominantur iniqui, Non est puniti supplatum meriti. Sed uirtus fidei sub tali examine rescit, 'N e struitenruuat libcra corda iugum. solus peccator struit mali qui bret amplo
333쪽
c sA Cum mens tarnalis nimium Jominante t ranno Tot struit sceptris dedita, quot uiciis.
sunt. Nemo quidquam Deo recte uoueret, iii si ab ipso acciperet,quod uoueret.
Hoc sursum dignum est ire, quod indevenit.
Omnis substantia, quae Deus Domi nuS non est,creatura est, et que creatura non est, Deus cli. Nulla igitur dissere n-tia est in deitate trinitatis, quoniam quod minus est Deo, Deus non est.
L v. Natura omnipotens una est, que cuncta creauit,
Et proprie,quod sunt,omnibus esse dedit. Nam quidquid minus est,non est Deus,a patre natu Verbum,Cr qui amborum stiritus est, Dem est. Una eadems trιum, quoniam est Uenti quaest Nunquam uel mala uel minor esse potest.
adeo est. 3 Tales amat nos Deus quales facti sumus dono eius, non quales facti sumus nostro merito. LVI.
Tales a Domino, quales formamur,mam r. Non quales nostris extitimus meritis. Sanctificet,docea plantet,riget, excola ornet,
risibi perpetuo, quod placeat, iat. Nam nihil est hominis, quod digne posit amari, Perficiat proprium ni bonus auctor opus.
o PRRA DEI sv NT EXTRA tempus.
ordo temporum in aetcrna sapientia Dei, sine tepore est, nec apud eum ali qua opera nunt noua,qui fecit,quae futura sunt. LVILArtifice in summo sine tempore temporis ordo est, Inq; Deo rerum non variat series. Aeterno auctori simul ad unt omnia semper,
Uolutas Dei estprima et summa causa omnisi corporalium, spiritualiu moemotionum. Nihil enim fit uisibiliter, o sensibiliter, quod de inuisibili atq; intelligibili aula summi Imperatori S aut ΠΟiuo eatur, aut non permittatur secunduineffabilem iusticiam erae liuorum,at poenarum, gratiarii, ae retributionum in ista totius creatu rae amplissima quadam immensam Republica.
LVIII. Principium mundi Deus est,quo cuncta mouentur. Et quae permittit, I iubet, auctor agit. Hinc mutabilium, rerum immutarilis ordo
Aeterni seruit legibus artificis. Inq; suos sines procedit quaeq; uoluntas,
Nee uari s meritis arbiter aequus abest corda regens, uires tribuens, peccata remittens,
Mitis subiectis implacidus timidis. Vt nec poena malam quenqκm,necgloria tutam, Suscipiat nisi cum laude,et honore Dei.
scire uolens in qua rerum sis partelatandus, Discitae,quid timeas, quidue sit i quod amat. Nam cuncti boe gemino nascunturymite motus, Restondentq; suis germina principi s. Et quod q*iss bonum, sibi tempore duxit in isto. Hoc summi regis iudicio eapiet.
L X. Angelisos ciues,Cr Chrissi in membra renatos Non trabat ad ueterem carnis origo hominem. Musta quide in nostros bona milius procreat usus.
Et pleno tellus struit opima sinu. Sed terrae bost,itibus coeli superestra uocati Virtutis palma est sternere blanda Lli. Et sic praesentis stat iam transcurrere uitae, Ipsa peregrinis ne uia fit laqueus. Nam declinantes pro summis ferre labores, Terrenorum auidos infima Ascipient. ιι DEugsE N T E N T I AR
334쪽
Davs INUESTIGARI LI s. lunt. tamen non continuo sunt beati:
Excedit supereminentia deitatis no contra autem, miseri si lio habet, quod soluin usitatum eloquium nostrii, sed uolunt uel si habent id, quod non recthetiam intelligentiae facultatem. Verius uolunt tamen miseri sunt. Propiore eni in cogitatur Deus quam dicitur,& go beatitudini est uollitas recta Riam uerior est,quam cogitatur. Non aurem si no sit quod cupit adepta. quam praea rue noticie pars est, si antequam pos ua,etiamsi quod cupiuit, obtinuit. 1imus scire, quid sit Deus,possumus sci LXHI. re quid non sit.
Nulla quidem mens est mortali in corpore uiuens, Quae plena ui teat cognitione Deum: Sed nuris operum signis ostenditur auctor, Rectorems suum condita quaeq; canunt. de licet fandi uires,animis uigor Vιncat, excedat gloria lavss Dei Nos tamen oscio cordis gaudemus, Cr oris, Et tanto oblectat succubuisse bono: Hine sibi intus,hinc flumina oriatur amoris, Quod latet exercet, quod superat reparat.
restitutio. Diabolus superbus seduxit homine superbientem ad mortem. Christus humilis rc duxit hominem obedietem ad uitam. Quia sicut ille clatus cecidit,&deiecit consentientem: sic iste humiliatus surrexit,&erexit credentcIM. LXII. Leti r immodico naturae elatus honore Angelus, inde hominem subruit,unde ruit,
Sed christus miserans deceptum muti maligni, Inscissi ad uitam pos redire dedit. Si caueat pactιs ho struiresuperbi, sectari cr studeat dimam humilis Domini.
Qui patris in deitate manens Deus omni creator, Verus desacra uirgine natus homo est. Me nostrum a Iumens matris de corpore corpus, mi ut assumptae earnis origo Deus. In quo per lauacrumsidet uirtute renata coelesteaccipiet gens noua principium.
Nil hominis primi retinens, sed plena strandi, Splendore, Cr cupitis glorificanda hi.
Nonsemper uere est filix impleta uolantur. cum sepe iniustisset mala uota animis. Recta igitur cupiens,etiamsi non sit c leptus, Persistendo tamen uelle bonum bonus est. At prauus quod stri animos non habet actu, Tam miser est,quam si,quod cupit,obtineatia
non potest. Magna miseria est hominis cum illo non esse sine quo esse no potest. In quo enim est, sine dubio sine illo non est. Nam si eius non meminit, eum iu non intelligit, neque diligit, cum illo non
est. LXl m. Maiestate Dei concluditur omne quod ii quam est, a Qua sine mi rerum stare, ueIes ρo: est. Huic homo si recte Amulatin proximas ba re si resilit,insero degit m exilio. Omnia sic Domnas disici immat ordine iusto. Quo sin: summaban: s,ima parata matis.
Diuinitas uerbi aequalis patri facta. est particeps mortalitatis nostre, no de suo, sed de nostro, ut de nos efficeremur participes diuinitatis eius non de nostro merito, sed ipsius gratia de dono.
Omnipotes genitor natus φ,er 'iritus almus Una in personis par tribus est deitas. Quae genus humanum prostratum staude maligni, Ad uitam hac 'it pos redire uia, Naturae ut nostrae christus causes redemptor ν ortatis feret non minuens,quod erat. Omnes beati si non habent.quod uoi rer, habitum servi uacuaret iura oranni, Iunt recte,uel si habcnt, quod recte -- Lι letham letho Minccret immerito. .
335쪽
A Hinc verbum coni insertura,conems receptas, Nec sie contundit cerpore, nec gemittat. sis iraturam hominH uirtute eugente superna Est ut in uero lumine lumen homo.Qn i uim mortis pere uite absorbuit Mullam: Factum est eternum,quod fiat occiduum.
Et uerbum in nostra rarae manere negas,
Divinae pietatis opus dissoluere quam Spe : siua mundum distoliare cupis. m quis uentura quenquam ala bitab is afolis ue hominis primi erimine liber erit Si deitas verbi non nostrae est insita eum Aur Christus falsi corporis umbra fuit.
Quis genitus puer est intactae uirginis dilao, ve natura annis creuit , ex aucta cibιs
In qua prole,patrem mundi sie credit Abraham. Qvaeue eius stirps est omnia sanctificanis Quod repule genas, simul est cr pontificale, B Quis uellem Dauid filius er DominussPeccati seruis.CT mortis compede uinctis, Unam eli dignatus ferre Redemptor opem. Q ii nostri generis earnem eum marie receptans No stra,hosti, ut nobis uinceret,opposuit. Et carne exuta dominantem perculit hostem, Vt caperet palmam praeda uetusta nouam.
Perfectum odium est, quod nec iusticia, nec scientia caret,id est, ut nec pro ter uicia homineς oderis,nec propter omines uicia diligas. Remigitur in inalis odimus malicia,& diligimus creatura,ut nec propter uiciti natura dane tu nec propter natura uictu diligatur. L XVII. Recta uolans animus sapiens, er amator bonesti
Quosiam odio dignos talicat esse suo.
Nec tamen hos toto depellii foedere gnarus Naturum errantum diuidere tui; si Sie generi indulgens proprio,ut peccata rectri tet,π ut iamnet crimitia, non homines.
MENDACIUM DIFFICILI vllueritate.
Difficilia & laboriosa sunt figmenta
mendacii. Qui autem uult uerit in dicer non laborat. Quietiores enitri sunt boni, quam mali, et absolutiora sunt uerba veridicorum quam commetata fallacium. LXVIII. Fagiaces emper curis torquentur maris, Et mala mens nunquam g udia pacis habet. brica dum trepido mendacia plasmate fingit consumens totum tempus in arte mali. At simplex animus,commenti cr liber iniqui, Nil amat tum bim,nil gerit implacidum. Sectator ueri potietur luce serena,
ut quoniam mendax,noxs dolors sibi.
LXIX. Ad patriam uitae de noctis uare uocati, Virtutumgradibus scandite lucis iter. Ardu Lais arctus fert ad cillestia ea is, Demia ad mortem ducit CT ampla ui Qn a Atlax tumidi incedit sapientia mundi, commentius uri Mi cata ruit. Et mala corporei sequitur dum gaudia sensus, Exulat i uero lumine eeca procul. Nec sistrum babitu uisti tum ornata iuuatur, Perdit meus ueri nescia, quidquid agit, Nouerit ergo Deum sepiens, totius medullis Diligit,in sio se quos amator amet. sit bonus er iustus,sit uerax ais benignus, Sit 'rina erit eculam ux er imago DecIn christo Actus nomis. π tam carne uetust cExutus, vilem mente relinquat humum.
ut sacri templi quacuns in parte locetur, Magnum erit capit ιs corpore, quidquid erit.
Bonae sunt in sacris scripturis mysteriorii Dci profunditates,que ab hoc regu tur, ne uilescat ob hoc querntur,ut exerceatur.Ob hoc aperi utur, ut pascar. ιι 2 LNS,
336쪽
Qitamuis in acris libris quos nolle laboras, Plurima sint lector clausa er opacu tibi. Inuigilare tamen studio ne desinesancto,
Exercent animum dona morata tuum.
Gratior est juctus, quemles productior est. Ultro obiectorum uilius est precium. oblectant adoperta etiam insteria mentem, Qui dedit,ut queras addet, ut inuenias.
Orans cum sudore sanguineo Dominus noster Iesus Christus significabar, de toto corpore suo, quod est Ecclesia,
emanaturas martyrum passiones. LXX l. Ferre parans christus poenam,mortems propin Inuictumq; Ivis ingenerare fidem. quam, cim prece sanguineas fundebat corpore guttas. Et pretium mundi sudor erat Dominι. Nee crucis asperitas poterat terrere uolentem, Quae regnatarc glaria carnis erat. Sed cruor ille pares sanctis spondebat honores, Orturis toto corpore maroribus. N i cum sacrafieges terrarum impleuerit orbem, Omnis ab Me uno semine me is erit.
Sacramentum summae pictatis in iudicium sibi sumit indignus. Bene enim esse non potest male accipienti, quod bonum est. LXXII. mgnum praesidium est sacro libamine pasci, Si cor participis crimina nulla premunt. Nam geminit sibimet peccati pondera, qui quis QMe bona sunt , sumitique mala, non refugit.
Qui laudat domin si in miraculis beneficiorii, laudet etia in terrorib' ultions.Nsic enim bladitur, et nuc minas sino blandiretur, nulla esset exhortatio:
si no minaretur,nulla esset correctio. LXXm.
Qui laudat Dominum de mundi conditione. Et rerum instreispraedicat artifcem. PER I Laudet er aeternam morte flammus minantem. AEt iusti regis iudicium metuat. Spes depromisiis nihil ambigat omne dabit rex. Quod parat,eπ meritis gratia maior erit. Sed properent sontes peccati abrumpere nodos Ante diem mortis,dum locus est ueniae.
Irrenda. Remedia conuersionis ad dominum nullis cunctationibus disserenda sunt. ne lepus correctionis pereat tarditate.
Qui enim poeniteti indulgentia promisit, dissimulanti diem crastinum non spopondit.
LXXIIII. conuerti ad rectos mores, Cr uiuere sancte in christo meditans,quod cupit,accederet. cedant uirtuti uanarum obstacula rerum, Ne perdat uoti tempora lenta fides. Quid iuuat in longum causas producere morbi cur dubium expectat cras bodierna salvis Scimus correctis ueniam non esse negandam,
Sed nulli nostr est ultima nota dies. η
Omnia, qu ar timentur rationabiliter declinantur,Deus sic timendus est, ut ab ipso ad ipsum confugiatur. LXX V. Utile prudenti est,muniana aduersi esuere, Et quod uitandum est prospiciat fugere.
Sed cum peccati merito manus omnipotentis omnia concludens arctat ubique reum: unum proli gium totum est Deus ipse timenti, A quo di cedens ne pereat,redeat. conuerti nanque ad Dominum certissimέ uita J,
Et pacem ollissi querere sola salus.
Qisi terret, parcit quipercutit,ipse metituri Vivere αι illi,subiere, quem metuis.
Uirginitas carnis, corpus est intactile uirginitas animae, est fides incorrupta. LXX UI. Cumis uirginitas intacto corpore habetur. Virginitas anime est intemerata fides.
337쪽
sed mentis pietas auget utrunque bomom
Multa nos in facultatibus nostris superflua habere probabimur, si necessa ria sola retineamus. Nam uana quaerentibus nihil sufficit Sc quodammodo alienorii retentor est,qui profutura, pauperibus in utilitatem non habet.
LXXVII. Hagnum peccatu est amor immoderatus habendi,
Et plus quam uitae Iussicia cupiems. Nam quod nos uestit,quod poscit cura salutis,
si uanis sit mens libera,non onerat.1 qua ergo superant, quorum non indiget usu Debilibus prosint,atque iuuent inopes. Qgi quis enim cupide non expendenda recondit, Quae nulli tribuit, pauperibus rapuit.
sint. In magna egestate sunt diuites ino a pes iusticiar thesauros non habentes sapientiae. Qui autem Domino seruiunt, ea bona acquirunt, quae perire non possunt.
LXXVIII. Terrenis opibus cilm diues gaudet iniquus, Veris si miserum nescit egere bonιs. Num quid erit, quod non momento temporis uno Perdere muniana conditione queat. cm licet aduersis ce antibus omnia parcant, Lege tamen mortis sit laciendus inops.Aι bona iustorum nullis,obnoxia damnis,
Hostes urta, nes,Cτ mare non metuunt.
Indemnis seruat proprium sapientia cera i , Nee perdant meritum pum, fides in suum. Omnis uirtutum semper ubstantia Iulua est, Invitis christi munera nemo rapit.
Non sufficit abstinere a malo, nisi fiat,quod bonit m est, Sc parum est, nemini nocere, nisi studeas te multis pro
LX XIX. Dignus laude quide est,uitamsine crimine duces, Et quaecunq; sibi sint nocitura cuuens: sed non hoc pietas contenta est limite clauii, Nec iustis uetitis abstutu ille,sat est.
Maior cura beat est fratrum releuare labores, Et ferre optatum tristibus auxilium. Pascere ieiuno nudos uestire statos soluere discordes conciliare sibi. Et quaecunq; homines miseri sola ita querint, Hoc ut po ιbιla est,promere corde pio. Vt remuere cupidus, ueres benignas, Quae mala sunt, agiat quae bona sunt, istit.
Peccator cum peccat,ideo a Domino non uidetur, quia male agentis pcena differtur. Grauis autem in eum de cernitur, cui etiam ipsa correctio dene gatur. L XXX. Gaudet transgressor peccato impune potitus,
Si non in clur debita poena reo. ceu nulla ostendant hominum eominissa tonante, Aut aliqua excelli noticiam lateant. sia uetitorum avidis grauior tunc ira timenda est.
cum best remouent uerbera iusticis. Numquid erit morbi, quod non dominabitur illi, cui Vera auxilium iam medicina negias
No potest fraudari suis delectationibus cui Christus est gaudium.Aeterna enim exultatio est,qus bono istatur ar
LXXXI. Felices uereficiunt,si perch beatos Deuero, T summo gaudia natu bono. Nam mundi ex opibus breuis,ae peritura uolupus Edita perpetuae simina mortis habet. Non placeat vanis animum submittere rebus, Pelliferiss auidum mentem onerare cibis. cor mundum,m sapiens studia uirtutis alatur, Et christi in nostro pectore regoet amor. Qigo semel impletus nunquam uacuabitur ido, Aeterna et erat fumina fontis erunt.
338쪽
Deo, qui ubique est no locis,sed actiori ibus, aut sumus longinqui, aut pro' pinqui. mia sicut dissimilitudo separa i nos,ita illi nos iungit in Umo.
LXXX ll. omnem habitum mundi totus Deus impla π am
Nec praesens ussi desinit esse loco. bit, R 'quo longinquus multum est nimium s remotus, Qui quis sincerae iace caret fidei. cuius si radi s depulsa nocte nitescat,
Divino impletus lumine lumen erit. Non igitur terrarum orbis,non aequora ponti Inuia circuitu sunt obeunda uago: Vipo it rerum dominator er auctor adiri, Quem teplo in cordis mens pia semper habet, A quo ut d undis terra inti serta recedit, Sic uitae merito proximus est similis.
Omnis uita infidelium peccatum est,& nihil est bonum sine summo bono. Vbi enim deest agnitio a ternae L in commutabilis ueri tatis, falsa etiam uirtus cst in optimis moribuS. LXXXm. persint, Quamuis multu homini post vulnera prima, susQne uιtam bane faciant laudis habere decias. Si tamen ingenio claro et probitatis amori Fons delit fidei subdita corda rigans, cunctarum frugum marcescit inutile germe Nec sturtur uero lumine III us bonor.
Ignoratus enim Deus,er non credita Iirtus, Quae uera ad summum prouehit arte bonam, Non sinit eniti regna ad coelestia mentem Ob Ductum uanis,occiduiss gravem. Perq; omnes calles errat sapientia mundi, Et tenebris addit, quae sine lace gerit.
Malh celebrat sabbathum qui a bonis
Operibus uacat. Ocium autem ab ini quitate debet esse perpetuum quia bora a con scicia tia non inquietum,sed tranquillum facit animum.
LXXXIIII. Non recto seruat Ieg lia sabbatha cultu, Qui pietatis opus credit in his uetitum. Nulla dies actus bominum non damnat iniquos, Omnia conueniunt tempora iusticiae. Nec corrumpuntur uirtutibus ocia sancta, Tantam a peccatis libera corda uacent.
Libera semper est serii itus apud D csi,
cui no necessitas,sed charita, feruit. LXXXV. Libertas nulla est melior maiorue potestu. Quam Ieruire Deo,cui bene servit amor. Absque iugo polita est ditionis amica uoluntas, Quae uiget 4 cta non gemit imperio.
Quo uicio primum superatus est homo, hoc uitianti uicit uictu. Cum enim omnia peccata si erauerit, manet pcriculum, ne bene sibi mens conscia in se potius, quam in Domino glorietur. LXXXVI. maligni. Qua primum in mortem est homo pu*ws fraude Hanc isti extremam bella peracta mouent. IISublimes ut cum palmas, clarasq; coronas Sumpserit, atque hostem subdiderit pedibus. Virtuti propriae uelit a ignare triumphum, Non Domino, cuius munus opusq; filii. In quo uno semper superat qui non superatur, Quo dignante manum subdere, nemo cac, t.
quissitas. LXXXVII. I ncipitis uitae qui uis superare Iabores. Dilige,quod simper uerus amator tabet. Instant terrenis in ista pericula rebus, Feruent pro damnis praelia, proj lucris. Et nihil est inter tarnalia vota quictum, Nec pax solacitis, nec modus est cupidis. In solo hi mens tuta Deo,quem linquere nolans,
Nunquam erit aeterno non opulenta bono.
Adulanti ii lingue alligant animas in peccatu, delectat enim ca faccre in quibus
339쪽
a bus non solum non metuitu erepr h enior, sed cita laudator auditur.
LXXXVIII. Lingua assentatrix uicium peccantu dc eruat, Et delectatum crimine laude ligat. Nulla siu ut Iuno reparande cura salutis, Blanditur sonti dιm male uasus honori Libera 'potius vox correctoris amici, Serpere nec fibris crea uenena sinat. Nec credens medici uerbιssistucibus eger Noxia lamiatae vulnera pellis amet.
pii mus. Qui nonda percepto rcgenerationis lauacro pro Cliristi co&mone moriuntur,rantum eis ualet cisusio sanguinis ad abolenda peccata quantum si abluerentur fonte baptismatis.
LXXXIV. Si mundo moritur diuino sonte renascens, Fris nouus uita,qui siepclitur aqua.
Non sunt rauiati sacro Baptis nate chrissi. Fons quibus ipsa sui sanguinis unda fuit. v Et quidquid sacristit m aeu forma lauacri,
Id totum impleuet gloria viari r b
perficta. Iusticia nostra quamuis uera sit pro pter uerum boni fine,ad quein refertur: tamen tanta est in hac uita fragilitas, ut potius remissione peccatorum constet, quam perfectione uirtutum.
Muna quidem in multis e leuerentia βctis,
Qvorum animas superi gratia roris alit. Sed dum mens quaeda patitur mala corporis egri, Et pugnam internis exteriora movent: Nunquam ita perlicto Op:tur uictoria bello, Vera ut securus pace Datur homo. Inter discordes motus contagia sierpunt, ses virtutum gaudia vulnus habent. vi sciat cunctis longa experientia notum, Non esse hoc plen/m tempore iusticiam: Ni nominus miserando iuuet delicta suorum, . Et dans virtutum munera,ecι ucnum. .
π cI. Diuinor i optrum secretis noscere edusis, Humanis non est posibile ingeni js. Nee nullo tamen intuitu leculatur operta, Qui multa ut lateant, scit placuisse Deo.
In quo inens imbuta fide simul omnia discit, Peri, operum lectem siuscipit artificem.
Tingentem ribus , mas, loca, tempora,motus, Mensuris nostris,ponderibusq; uis. Scrutari nee cura procax obstrusa laboret, cui cuncta in Christo nosse, Cr habere datur.
Non est desperandii de malis, sed pro ipsis, ut boni fiant studiosius supplica
dum est. Quia numerus sanctorum semper in de numero auctus impiorum. X cII. Vt morbo oppresis praestanda est cura medendia
Donec in aegroto corpore uita manet: Sie prauis multa Cr uiciorum molegrauatis,
San ctarum pietas est adhibenda precum Vt dum pol ibile est mutari corda malorum, Horrescat noctis deuia lucιs amor, comι sisq; novam mentem det gratia christi,inia fiunt homines iustificante boni.
In tranquillitate Pacis compraehendenda est cloctrina sapietiar, orae inter 'tribulationum turbines difficulter a gnoscitur, nec facile inueniuntur in aduersitate praesidia, q ae noli fuerint in pace quaesita. π cii LDum non perturbant animum discrimina munit, . Dumcl: diem pacis praelia nulla premansi
Exercere fidem diuinis conuenit armis, consilios omnes anticipare minus. Tranquilla Cr curis uacuam sepientia mentem
Imbuet, π placidi pectoris hostes erit. Nam quod non fuerit conceptum corde quieto. . Acquiri inscuo turbine non poterit. ιι 6. BONORVM .sENTENTI IR
340쪽
uolans amisio. Potest homo inuitus amittere temporalia bona,n unquam uero,Iusi uolenS, perdit artem a. X cIIII. Omne bonu mundo concretum,et tempore diris. intacunque amitti conditione potest. Et quamuis damnis uigilanter cura resistit.
saepe tamen proprijs distoliatur homo. At bona quae uere bona sunt,nec me tenentur. Semper habet quisquis semper habere cupit. Nee uim fine potest christo subnix4 uoluntas,
in quo persistens omnia uincit amor.
Fideliter supplicans Deo pro necessi
tatibus huius uitae,& misericorditer auditur. 8c inisericorditer non auditur. Quid enim infirmo sit utile,magi S nouit medicus, quam aegrotus. Si aute id postulat, quod Dcus praecipit, fieto innino quod poscit,quia accipit chari to,quod parat ueritaS.
Saepe quidem Domini corripitur populus. Qui tempestatum uaria sub clade laborant. Noscant se iusti fines gelu Dei. Atque ipsum toto gemitu planctuq; precentur. Vt qua sicit miseris auxilietur ope. Non etenim proprio arbitrio curabitur aeger, Nec uero leges ipse dubit medico. Morbida rimetur penetralia dextra salutis, Et depressa graui uthera peste leuet. Absque dolore quide nequeunt mala sueta repelli. Sed quod uberunt ψdicis,amara movent. Poeniteat morum, π uicijs virtute fugatis, Regnum peccati restuat aula Dei. Ad ueniam tendunt iam pia uerbera regis, Ira breuis rectis gaudia longa dabit.
XcVI. Nunquam bella bonis, nκnquam discrimina defint, Et cum quo certe mens pia semper burit. Qve carnem oblectant ancto sunt noxia cordi, Acontra animi Iegem praelia eo in habet. Pulsant exterius diuersis motibus hostes. Intus eruile est, Cr sociali malum. Vt posit mundi illecebr s, uicijsq; resisti, vis est corporei mortificanda hominis. Sed quae mens recto famulam sub iure tenebit, Edomite ut regnet earnis in um s. Excelso nisi quaeseruit bene ubita regi, unde est fida uolanslat ut inde valens.
OmniaFer uerbum facta sunt,& sine ipso factu est nihil. Cum itaque uniuersae creaturae per uerbum Dei factae sint, iniquitas per ipsum non est facta, quia iniquitas nulla substantia est:&pccca
tum non est natura, sed uictu natura ,
appetentis id,quod non est sui ordinis.
xcvl I. Perverba omnipotens Deus omnia condidit anus, A ' quo natura est nulla creata mali.
Et quod non set diues sapientia uerbi,
Non habet in rerum conditione lacum. BNulla igitur uici s ubstantia,nullas uita est, Qua vegetet corpus, materiarnq; suam sed cum libertas discedit ab ordine recto, Nec struant propria, quae bona Ium,modulu, In culpa er uisio est uagus in contraria motus, Dis malum veram destrui se uicm, In quam si toto properet quis corde reuerti, Nullus neglem limitis error erit, Totas delati peccati poena peribit, condita in integrum restituente Deo.
Deus, cum aliquid male poscitur, dando irascitur,&non dando miseretur. XCVIII. cum Deus effectum precibus non praestat iniquis,
Multum concedι quod nocitura negat. Errantes tu to,non uult delinquere ficto.
Iratus sineret, quod prohibet placidus.
Discat filicsupplex gaudere repuIsa,
Incipials animo pellere,quod uoluit, Parcentemq- Dcum noscat sibis m ruiturusi Non exaudiri,ne rueret,mcruit.