장음표시 사용
491쪽
c Onan. unicatus posit Optare, quando ad- quia acquiruntur ab Cptante absque no est consuetudo iuxta Cap. Cian intia pio uisione, quod1:cri non potiet, ii
De consue in s. traherent secum titulum, tunc eulm ellet α Non posse autem Canonicum ex- necessatia noua prauilio pro acquireddo communicatum optare, tradunt Suareae titulo iuxta ea, quae notant RDta coram di . ι 3. de cense .seta. I.numen 19.Fillluc. Mohedano, decisa. De consues.& coram numer. 2I. rom. 3. Quia in . Puteo, decis I96. lib. a. & coram Martino
quiunt optatio est quaedam permutario Andrea deci 9 num. a. beneficiorum, quae cum importet acqui- 6 Nec obstat,quod licet praebendaestionem beneficii, non habet locum inta, sint separabiles ab hoc, vel illo titulo, sint
excommunicato tanquam incapaci, ut tamen semper annexae alicui titulo ca. rotant Glos. in Climent. I. verbo. Obti- nonicali, atque adeo spirituali, dc proin. nenda. De parn. Ancharan. . numer. de ratione huius annexionis dicantur spi. ro. ver. Ourrit. Cardin. ver. υ 1. Cin rituales iuxta ea , quae tradunt Lotter. deuaru u. in Cap. Alma mater par. i. g. 7. Beneficdiba. qus I. as .na. s. ROta, in Menum. a ver- βuinto. D intexcommvn. Ve- cbolans Canonicarus 4.Iulij I 636. coram tum nituntur false fundamento, nec per Chi silerio,&deeil a 38.num. io. par. S. Re. ceperunt,quid sit optare neque enim est cent. Quia cum in optione fiat separatio permutare beneficia, cum non permute- praebendae a titulo, cui adhaerebat, amit.
tur tituli, sed permutare prςbendas, rete. rit spiritualitatem, quam ratione huius iis ijsdem titulis, ut mox dicetur. adhaesionis habebat,& acquirit spiritualis Itaque resbluendum est. Posse Ca. talem ex nouo titulo, cui incipit adhaere,
monicum excommunieatum optare Ita Re- rQVnde cum optans non acquirat titula
bufin RepeoCap Pontilasis. num i 32. Dc de novo, sed tantum fiat translatio praeiacter. excom. mini Inriolin De censu . tab. bendae temporalis de uno ad alium tua. cap. I 3. S. a. nu. is Sayruib a. Decensur. tutum, nihil prorsus spirituale acquirit, ea 6. uum. I 3. Alter. de censur. lib.a. p. sed solum titulo spirituali, quem antea . eap.s.lom. DBonae disp.a de excommu- habebat , incipit spiritualizare praeben. nicat. quaa. Σ.ρuni g. y. I.πum 9 dam temporalem, quam acquirit,&quae Ratio desumitur ex eo, quod i , ex separatione a praecedenti titulo desi- optione non mutantur tituli beneficio- nit esse spiritualis. Et ideo in optione fitrum, atque adeo nec etiam beneficia , tantum acquisitio alicuius temporalis sed tantum praebendae, quatenus impor- iuxta ea, quae notant Cardin. .ra5. tant temporalitatem, & sunt separabiles num. Lot ter. de Beneflc. ι b. t. quam I9.. a titulis, ut colligit ut ex Cap. in De con- num. 27. Rota coram Casi oti deessγ- Dei. in 6. ibi. In qua consuetudo habetuν num et Oseq. de PVbend. quod antiquiores Canonici gradatim mebo. Ex quibus deducitur. Quod si prae res involuerint,pisnt, cum vacant, perse, hendae essent annexae inseparabiliter sinia vel pere alios oditare prsbendas . Et tradunt gulis canonicatibus ita ut haec praebenda Zabaret cong Lia 6. numias. Catadortaecis esset incorporata huic titulo , habetot lo. II. num a. De praeben. Mohedan deci . I. Cum prima opinio, ita ut non posset C De coniuet.Rota coram Pennia decs s 97- nonicus excommunicatus optare. Quia isnsca.& in Oscens Canonicatus apud Mar- tunc fieret mutatio titulorunt; S in tantinchesaniae Commis par. I. pag. 6a3-num I. esset permissa optio, in quantum interue-Cum ergo interueniat latum commuta- niret auctoritas superioris, ad quem pertio temporalitatum, non obstabit exco- tinet prouisio iuxta ea . quς tradunt Ho munieatio, quin possit exequutioni ma- stiens in Cap Quasium.num 3.De rari r- dari, quia non reddit inhabilem ad ac- mut.Cardin .conficta G. nu. . vet E secun- qeirenda temporalia. muc. Lotter. de Benesic. gusuis. num. s De temporalitate autem praeben- a M. I .Excommunicatus aute non po-darum satis constat ad effectum opta adi, test acqui tete nouum titulum be neficia.
492쪽
An detrahens alicui δα Quaest Σ32:
Iem. Verum ubi locum habet consuetu. do optandi,praebendae sunt separabiles a titulis.
quo procedunt vincuntur,& ineificares redduntur; e proinde tanquam proteliatis, inesticax non habetur in cotiderati ne. Factum namque declarat,a deis detralens, alicui, excusitur ,si pro- animum cottariunt protestationi I. Si ta.
tegetur, si non intendere is re fa-
3 Nec dici potest, quod protestatio
remoueat animum a facto, quia scilicet operatur,quod verba no proserantur ii detractionem , & proinde quod loquens non intendat detrahere i oc ideo iuuet
habet, quando protestatio est contraria facto non secundum se, sed ratione alie ius, quod sit ab ipso separabile . quia taeheet animus contentiat in factum, noxa consentit tamen in idiquod alias esset annexum iacto,& cui protestatio contraria tur. In praesenti tamen ipsum factum se. eundum se. & non pera lioquid separabi. le,est contrarium protestationi. Detractio nam q. est inseparabilis a verbis detracto. rijs, atque adeo etiam laesio famae aliene. Vnde impossibile est, quod proferens verba detra tia non velit detractionem, sicut vult proferre eadem verba. Confit. ex alia communi conclusione. Si quis proserat in aliquem verbae iniuriosa , quamuis utatur protestatione, Salus bonoνe aut alia huiusmodi, non ex. cusatur. sedeensetur iniuria assicere perinde, ae si nulla uteretur protestatione . Ita Bart. in I si quis extraseir. init.F. aequis. ba edit. Alexan- in I via . De
Bsolutὸ resoluendum est. Pra renationem , qua drtracto prore latin .se non intendere ρνaiudieitim asterre Iarma, non excusate Et proinde non solum grauiter peccare, si materia sit grauis, dc subesse poenae, sed etiam teneri ad restitutionem famae . Ra tio desumitur ex natura protestationis quae si sit contraria ficto, prodesse no potest. I. In belli Facti a.1.Decapi possim, reuer. dc l. Si quis extraneus. β. De ac.. qui ν. 'red. de Cap satum. De osse. deleg de Cap. cum M. Ferrarient. De conaιD dc Cap sollicitudinem. De appellat. de Cap. Olim causam. De censib. de notant communiter. Glos. ibid. verbo.Pratefiatus. Feis lin. in dies cap.Cum M Ferear. Alber in I. si quis, extraneus. JDe acquiri uria, Bald. Wib sy. II, 3. Cephal. conjicaa a. lib. ΣαOlarad. conss. io 7. numeri Io' 4ur1cos
a Dum enim est contraria facto, si
eut non remouet iactum , ita nec etiam remouet anima deliberatum , quo pro
uenit iactum, sed ipsa sicut, & animus λ
493쪽
statio noaufert ver his qualitatem iniuriae; R ideo cu proseruntur in aliquern secun- dum qualitatem ipsum assiciunt. Hoc ipsum si utem contingit in verbis detracto riis, quae per Protestationem non denudantur qualitate detractionis, dc offensi. Da bonae opinionis., Imb eum iactum eontineat iniuriari , quam inserens protestatur, se nollae inferre , dum protestatur, se velle saluum honorem . Et iacta mapis attendantur,q uam verba I. Paulus as Rem.rat. habe. &
-ὴρ D ui ibiae Costa inscient. Duor. per hanc protinatim
nem infat nquam iniuriam, quia censetur, etiam JJludere: i iniuria affecto, duriue cum esse tu eum iniuria asticit, & prote. satur, se milla assicere; no secus ac si quis protestaretur, se nolle Titium vulnerare, . quem tamen ictu vulnerativo percuteret.
Aa quando pro desinone ' liret objcere alicui, quod mentiatur, liceat addere, quod mentiatur mi fur, mi latro,
requινaιur, Sι-accessoνiam sequatur nasuram principalis io Quano non azundatur, quod venit in consequentiam. Vt iur oci non venit in conseqxentiam ad verbum Mentiris.
I onueniat commun iter, quodn causa deserij sis positi alicui in continen hi obiici , quod
mentiatnr, ut si contumelia affectus, sta-tta, i es pondeat, .entiris. Ita Bar. in Lina omnia .g. r. f.De procurat. Castrens. ibid. Ias. in I. Si qtiis extraneus, init. num. a. ver. Secundo limitast De acquir hre . . Pennia in
Clofa disp. .lb Io.lit. C. Nam in hoc casu old: natur ad repellendam iniuriam, non autem ad inserendam s.& ideo continet meram defensionem necessariam, non autem offensam; & est mi edam declaratio,quod inserens iniuriam utatur medio
illicito mendacii ad ossendendum. Quoasi ea hoe inserens iniuriam aliquod det timmentum patitur, sibi imputare debet, quod prior alium offenderit non secus, ac qui vulneratur, dum alium aggredi.
et An autem liceat dicere Mentiris ranquam latro,a ut aliquid limite addere, fusilinat Harpreclitus in g. Iniuria autem.
494쪽
An quando pro dcc. Quaest 233. 39s
num. si .Inssit Pe iniur. de pluribus id pro . bat. Primo, quia quando verba tendunt ad eumdem este tum, no inserunt diuersas iniurias, ut tradunt Bait. in I, Iie apud
Huiusmodi autem additio tanquam iurcic rendit ad eumdem effectum, nempe ad exagerandum mendacium tanquam
si esset mendacium suris. 3 Secundo addit, quod verba illa si
Fur, Lam,&c. adduntur verbo mentiris
qualificat tu E. verbum autem qualificati-ue additum non inducit nouam iniuria, ut obseruat Angel. de Malesic. verbio. Ver. ba iniurio .num. 6.Tertiis. Haec verba Fur, L tro, dcc. sunt accessoria ad verba Mentiris: & ideo sequuntur naturam sui principρlisCap Arce frium. De eg tur in 6.&LNihilisti. 1. I. dcl. cum principalis.1. Deret, iur. Quarto. verba Fur, Latro,&c .veniunt. in consequentiam ad verbum Me. tiris. Non attenditur autem , quod venit in consequentiam sed principale. l. Nauis aduersat.1Ad let Rhia e lari.& Lug Vnde furiιθ. De exercit. aes de b Iani F. De auctor ε consen tui. dcI. Si is, qui, σ.Quod siseruus. F. De aequiis. rer, domin.
4 Quinto. Quando initium actus est licitum, omnes etiam sequellae ipsius licitae hunt, ut tradunt Bart. in I. auod aiι lex. . auod autem 1, Ad Ieg. Iciliam de adult.
s Haec tamen opinio non potest sub sineti. Et ideo tenendum est. auod quan.
δε ob defensionem ecceditur dicere Tu men tiris, nou liceat addere tanquam fur, latroo e. Ratio desumitur ex eo, quod non
est licitum dicere alicui Tu mentiris , nisi ob necessariam defensionem, ita ut qua tum excedit terminos defensionis, tantum accedat ad iniuriam: & ideo in tantum est permissum, in quantum sistiti atra terminos defensionis. Defensio aute, ut sit licita, deb t esse cum moderamine inculpatae tutelae, ita ut tendat ad propulsandam iniuriain, non ad inferendam , nec ad vindiciam. Cap Significast a. De homieta ibi. Id debet si ri eum moderamine inculpars tutelae non assumendum vindi
Adleg sequii. Constas autem, quod verba illa Fur. Latro, adiecta verbo Mentiris, nosunt necessaria pro defensione . quia verbum, Mentiris, sufficienter propulsat tota iniuriam, quae verbis insertur, ut tradunt
additur tendit ad inserendam iniuriam,&ad vindictam, 6 Confit. Totum,quod additur verbo Mentisis, est de se aptum ad inserendum iniuriam. Ergo cum non sit necessa. rium ad propuliandum, ut modo dictum est, inseret iniuriam,& egredietur terminos desensionis. Non est autem licita de sensio propulsare iniuriam alia iniuria, ut
est certa, de commua is sententia, quam tradant Archidiacon. in cap. Neganda-3. β Π 13. Dominie. ibid. Ancharan. com
dub. a. num. 9. Quia stilicet iniuriae illatio non est propulsatio iniuriae e de ideo non oest defensio permissa, sed vindicta. 7 Neque obstant, quae pro opposita opinione allata sent neque doctrinae ibi assumptae rectε applicamur. Vnde ad pii.
mum dicitur. Quod illa verba, Fuν, Latro,&c. addita verbo, Mentiri , non tendunt ad Di m r
495쪽
ad eundem effectum, sed ad diuersu in . Verbum enim tendit ad desensionem,& propulsationem iniuriae. Verba autem superaddita, cum non sint necessaria pro desensione, vi constat ex dictis, tendunt ad suum proprium effectum i &ideo, cum sint iniuriosa, ad inserendam
iniuriam. Defensio enim, quatenus exce. dii terminos inculpatae tutelae. vindicta
est, & iniuria, vico stat ex dictis supra n. s. 8 Ad a. Verbum qualificatiuε adiectum non inducere nouam iniuriam, si qualificatio, quam importat, sit intra eadem speciem, quia tantum auget, vel minuit intra eamdem speciem. Secus aut e sist diuersae speciei, quia tunc tanquam citeum statia addit nouam speciem iniuriae, quam secum trahit iuxta I. PVIDνea Instit. De intit nipulat de LSi vin=De Ieg. a.& Cap. Cum Maraba s. auasiti sit. De eelebrat missar. & iuxta ea , quae notant
Mentiris, υιδεμ, duo obiicit, & quod sit mendax, de quod si . sur. s Ad 3 Verba illa, ut fur, ut latro
non esse propriE aceesseria, quia ex natu ra sua nullo pacto coniunguntur cum verbo, Mentiris, sed selum a proserente . Accessorium autem sequitur naturam sui principalis, quando ei unitur ex natura sua. Rursus ut accessorium sequatur naturam principalis, requiritur, quod non sit diuersa ratio in accessorio, ac in princi.
verbo, Mentiris,& in verbo, Vt sed quia illud est intra terminos defensionis necessariae .' hoc vero extra ipses,& continet iniuriam, non defensionem.
ro Ad se Attendi principale, nor quod venit in consequentiam , quando
consequentia est naturalis, aut necessaria, non autem, quando est voluntaria, quia tunc attenditur voluntas,quae facit talem consequentiam. Deinde verba, visuri vitiuo non veniunt in consequentiam ad verbum Menti is. Quia mentiri, Δ ess sutem sunt vitia diuersa, quae cor sim scialent reperiri :& ideo unum non venit in consequentiam ad aliud. Quod verum. est, etiam si accipiatur iuxta explicationem eiusdem Harpprech. Quod scilicet significet, Mentiris sic ut solent fures. Nain hoc non ilum continetur iniuria me-dacis, sed etiam mendacis habitualis. EG
se autem mendacem habitualem no venit in consequentiam ad id, quod in aliquo speciali casu quis mentiatur. Cum
ergo ad propulsandam iniuriam sufficiat obiicere, quod inseres in illo speciali actu
mentiatur, dum sugillatur tanquam h bitualis mendax, exceduntur limites defensionis, & fit transitus ad illationε iniuriae, quod non venit in cousequentiam
ad desensionem si i Ad s. Illam regulam, quod quan .
do initium actus est licitum, omnes etiae ius sequellae licitae sunt, habere locum solum, quo ad sequellas necessarias: non autem quo adsequellas merὸ volutarias. Quando enim sequella est necessaria, sequitur ex natura antecedentis: unde cum
non possit ex licito sequi illicitum , fit. quod licitum sit , quod inde sequitur.
Quando vero sequella est voluntaria, tuc
consequens non commensuratur antece.
denti, sed retinet propriam naturam , A
ideo secundum ipsam est iudicandum . Alioquin omnia illicita possent connecti voluntari h cum licito, & dici, quod tanquam sequellae essent licita . Quando autem dicitur , Mentiris υι δεν
est annexio, &sequella volun taria, quia voluntarie additur, visur, & ideo licet liceat obi,
496쪽
e. ram iudice possit proferre iniu-
Nις dicitur iudicara in propria causa.
vera elimina ad eneruadam L eorumdem fidem , est alia quaeilio, de pendet ex eo,an hoc sistat intra terminos defensionis. Ideo modo solauaeritur, an reus, quando stat coram te-ibu Saul accusatore in praesentia iudieis possit contra ipsos proferte iniuriosa verisba aut conuicia. Et negariuὸ refluendum
II. Ita desumitur ex Couaru u. Cap. II. Variari resol- num.6. ver.Ego quidem ib. r. Menoch. eoisi. i. num. 29. quatenus v
lunt, quod proferens in iudicio conuitia
contra adu rsarium, non mereatur excu
sationem, quamuis hoc pacto detegat crinii na, quς detegi, intersit Reipublicae, quia haec facit malo animo, non autem ut prosit Reipublicae.
se defendere, non autem sumere vindicta de accusatote, aut testibus. Vindicta enim priuata est prohibita Cap. Signi Raaia. De lamieid. & LExtatΤ uod metus causa. de totait. Ne quis in sua eaus iudiaett. Quando ergo reus in iudicio prosett
iniurias, aut conuitia in accusatorem ,
aut testes, non se defendit, sed offendit. quia crimen illi obiectum non elidit ut reo obiiciendo aliud crimen, sed se delen. . PEqualis Quaest. Felin. dit ostendendo propriam innocentiam LIs qui reus.1. De pubι iussic. Unde cum nose purget ab eo, de quo accusatus est, in. fert intutiam, & ideo punibilis est. a Confit. Non potest praetendere ἰquod proserendo iniurias, aut conuitia in
accusiatorem, eum reaccuset Tum quia non seruat modum, quo reaccusare deberet:sed cum per modum iniuriae proserat,satis ostendit, se ex odio, & malo an Lmo proferre. Tum quia pendente causa non potest reaccusare Cap. Neganda. 3.αtiam tr.5 Neganda. C. Qui accus non
possis. Et idem etiam dicendum est de te stibus, quia ipsi quoque intrant ad causa.& coadiuuant accusatorem tam quam illius accessbrii. Ex quibus deducitur, quod parte laesa per huiusmodi iniurias instante, tenebitur iudex iniuriantem punire iuxta
LIn summa autem. Instit. De iniur. Ten
tur enim Iudex unicuique parenti administrare iustitiam 3 & ideo cum constet de laesione partis, di ipsa pro iustitia instet subintrat obligatio in iudice ad puniendum iniuriantem, & satisfaciendum Pat ti laesae.s Secundo insertur Quod cum ii iusmodi iniuriae coram iudice contra Pa tem prolatae redundeot etiam in offensa eiusdem iudicis,quatenus iniurias pros rens parui pendit praesentiam ipsius. Mexuit reuerentiam illi debitum, potetit i dex ipsum punire etiam ex hoc capite . Quamuis cnim non possit quis sibi ius dicera in propria causa; in hoc tamen casu non iudicat in propria causa, sed in causa
dignitatis, per quam Respublica in ipsis
497쪽
etiam in commodo amina. Dasumuntur donata ex ea a.
1 π π viusmodi expensae possunt es- ,--st se duplieis generis: nam pos iu A sunt ei se pro alimentis co gruis conditioni filii. ut si esset Praelatus, ct congrua alimenta pro hoc statu minustrarentur. Vel possunt esse pro emendo filio aliquo ossicio vitalitio, quId proin, desit ipsius personale. Quod spectat ad expenias primi generis. quamuis longe malo es sint, quam si filius domi tecepit-set alimen ra, in di. uisione banitatis, nisi pater declarauerit, vesic computari, fluendum videtur. et Ita statuit ut in simili casu, nempe quando filius vacans studiis in aliqua uniuersitate recipit alimenta a patre it I. Quae pater. 1. Famiti erciscun. ibi. auapa te Itho emancipato m diorum ea a ρe- regia ageuti,fubmini bauit. si non cred n in animo pateν misi e fuerit comprobatus, sed pietate ibita ductus in ratione porti ni , qus ex dfnm bonis adeumdemsilici mperiinuit, coma Iari, aguitur nonpaιιιur. Et ita etia notant Doctores in bune tu. Barti lo ui; Caualcan. De Uuse, mulier. relim ticv.a num. I9 a Gomer adtig. a9. um. Vnum 16. Thoining. cf3 a. insine Mer- Glinus de legit.hh. a. tii. a. quae Laa.numer 3. 2 Velasque et de priuileg. pauper par.Σ. ΤμηII.
a Ratio porro desumitur ex eo,quod Rhuiusmodi expensae fuat pro alimentis, quae,quamuis ampliora sint , quam si fi. t lius domi aleretur. sunt tamen iuxta con- nditionem personae, de statum , in quo re, operitur ide proinde fiant ei debita a patre. rcuius co sensus manet in illo statu, in quo taest. Unde tanqua exhibita ab eo, ad quς z: spectat ea subministrare, non possunt re. Et peti, cum non possint repeti, sed praesu. dimantur donata, quando se ut exhibita . Ut aperionis sanguine coniunctis & intuitu ita pietatis, de affectionis ι N. fisnius. TDe stenetre geII. dc I Alimenta.& LSipatινno, dc L ic.
Quod spectat a i expensas pro 'eme. .ido aliquo ovicio.quo med ante possit fi- lortius ad maiora se promouere, presumen- dum est mille donatas a Patre, nisi decla- . iret animum suuna in contrarium; & ideo non esse computandas in diuisione lim reditatis, Ratio desumitur ex maxima sanguinis coniunctione, qualis est inter Patrem.& filium, quae facit praesumi do, et nationem, ut tradunt Bart. in L Cum quid. 1
tutae, & ptae uptiones. Huiusmodi enim h
498쪽
expenis no Blum sunt propter commo dum filii, sed etiam propter commodum patris, de totius familiae, quia consert ad decorem Patris. &familiae, quod filius incutia Plineipis administret aliquod si tulinodi ossicium, praesertim cum possit illi inseruite pro gradu ad aliaua maiora consequenda. Vnde insurgit praesumptio,
quod sit donatio ex causa iuxta l. Hoc tu. N.A. De donat. ibi. Ob honorem aliquem promittas. Et notant Glotabid. verbo. τροηearum Craueta cons Li36. numer.et, Gabr. cens s r. num. s. hἶ.2.Rota coram Merii. decisos a. num. Ss, Vnde cum huius
modi expensae non tam sint factae in viil talem filii, quam in commodum totius familiae, non videntur imputandae in potationem haereditatis, sed donatas filio, ut mediante tali ossicio iam liae decus subsi. sisteret, eum id non debeat praestare implicando propriam portionem lagredit
iis paternae. 6 Similiter donatio praesumitur ex eo, quod pater non declarauerit, se velle, has expensas computari pro itione haereditatis filii . Potuisset enim hoc nullo negocio praestare; unde cum nitid declara uerit,consurgit vehemens praesuptio, quod donauerit iuxta ea, quae tradunt Surdusco R. s 3 ntima . Meiar.Reg. r. praesum . . a. Num. 6'ver. Sed tu. Mantica , Tae inh, I 3. nu Mosast h. deet f. Pedemon.
7 An autem sussiciat, quod pater de .stripserit expensas in libris rationum , ut censeatur, se declarasse, quod essent repetendae, & computandae in portione haereditatis, assirmative respondent Gomeae ad
num. . & afferunt tex, ι Nesennius 36 F. De negoc geA. Verum haec doctrina ita a, solutE accepta non est vera , sed tunc is luna, quando constat, expensas descriptas esse in libro rationum ad essectum, ut reperantur, ut si essent desicriptae subpar
litis creditorum: nam si ad alium esse ctum descriptae sint, ut si essent delcriptae, ut constaret de exitu,quomodo congrue rei cum introitu, aut ex aliquo alio capi te, non esset declaratio animi sum ciens, quod essent repetendae , ut in simili pon
lino Neq. Obstat tex. LMmnnius.Quia Io.quitur in casu, in quo praestita alimeta suerint ab administratore alimentato: tunc enim,si expensas retulerit in libros ratio. nu administrationis, costat, quod subministrauerit de bonis administratis. & non de suo ; talis enim descriptio declarat. quod expensae factae sint de bonis administratis, quia destribuntur tanquam spectent ad administrationem proinde ad effectum, ut computentur in reddenda ratione administrationis.
t X dispositione Costellii Triden
--ι non potest quis obtinere plura beneficiata, & solum permittit conserti aliud simplex. siprimum non sit sussiciens pro honesta substentatione. Modo autem
499쪽
dubitatur , an haec dispositio Ioeum lia.
Beat quo ad beneficia iurispatronatus. Quod autem non habeat loeum, sed pos- sat praesentari institui ad quaecunque beneficia iurispatronatus , tradunt iam.
tium. i s. Maskb.tn Daxi habendi eoncurs equi Z dub. is . Et videtur hac opinio ha hete iundamentum in verbis eiusdem Concit. dum no prohibet institutionem, sed collationem . ibi, SIatuit, υt impo ierumnum tantum beneficium ecclasiasticu n- salis constratur. Beneficia autem iurispa trouatus non conseruntur; sed praesentati instituuntur. a Tenendum tamen est. Hone di. ρο sitionem habere sicia etiam quὰ ad beηe- heia iurispatronatui lia etiam Garaia de
benesita par I . cap. s. nu.aso Et ratio et t.
Quia beneficia iurispatronatus regulantur secun aum regulas communes beneficio tum quia cum vere sint beneficia. sub. sunt eisdem regulis, quibus subsunt alia,
nisi quatenus de ipsis aliquid speciale di.
sponatur aut vjute, aut in fundatione a. Cum autem adsit regula, quod beneficia lingula singulis distribuantur, ut constat ex Concit.Trident; nec oppositum a iure quo ad beneficia iurispatronatus, aut inii indatione disponatur. suberunt eidem regulae a Praeterea suffragantur etiam verba eiusdem Concit.in illo cap. 1 .deres M.A . et . ubi declarans extentionem su. edi sipolitionis, habet. Meque non modo ad Cathedrales Ecclesas . sed etiam ad alia omnia benescia, tamsecularia,quan .eegularia quacunque, etiam commendata , pertineant, cuiuscumqueri tuo,ac qualitatu
exinanAQuς verba ob suam uniuersalita. tem apta sunt comprehendere etiam M. neficia iurispatronatus, ut proinde comprehendant l. a Totieιδ. Dedam. infec.& notantibi Alexan.in si Prstoria it. dc alij Doctores. Rota deetf79 I n. a par 4.Recen. Deinde notanda sunt illa verbata. Cui ulcunq.qualisatis exsan Dictio enim cuiuscunque , extendit dispositionem ad Omnem qualitatem beneficiorum, atque adeo comprehendit etiam qualitatem
iurispationatus.ta enim haec dictio adeo uniuersalis, ut iaciat comprehendi, quae
cino . Cum ergo beneficia iurispatronatus sint benescia certet qualitatis comprehendentnr sub dictis verbis cuiuscuo. que qualitatis. .s Neque obstat ratio in contrarium
adducta, quia quando Concilium dicit,
Vnum tantum beneficium ecclesvamcum Angultianseratών, non sumit verbum, Comseratur, prout distinguitur ab Instituere, ide dicit specialem modum concedendi, sed sumit generi cE, prout comprehenditomuem modum concessionis,cum subse. quearia verba tanquam uniuersalissima, di apta comprehendere omnem speciem beneficiorum, in hac uniuersali significatione accipiendum esse, declarent. l. Sed Iulianus.S. Interdia.de S.Proinde.F. Ad Ma.
6 Ex his deducitur, c5tra Pauinum.
De pote t.Capit. Sede vacan.qusH. s.par.Σ. num. 3. Quod patronus poterit praesentare habentem aliud beneficium sufficiens, sed obtcnta pacifica possessione secundi
vacabit primum, ut declarauit S. Concit. Congregat .ad cap. i .de reformat Asia .
Concit. Trident. ad illa verba, singulis eo eratuν. Sic autem habet dcclaratio. Idini in gituν cum essectu, ut unum possis 3 raianere, quia Ordinarius potes instituere pra.
sentatum, vel conferre aliud beneficium inis compatibιυ,velratione residentia,υel rati
nes cientis , dummodo babita poste onemescasecundi beneficij dimittatur pνim v. Ex qua declaratione obseruandu est primo,quod habes beneficiu sufficies potest ad alisld praesentari. Secundo, quia etiain beneficiis iurispatronatus iccum habet di ostio, quod non possit quis plura sunficientia simul habere, siue omnia sint
500쪽
Au habres duo benesia singula insi. sta
cientia teneatur alterum dimitteresi
tronatus Tertio, quod incompatibiliatas oritur etiam ratione susscientis 3 de ideo habet locum, siue beneficia sint iuris Patronatus, siue non. γ Secundo deducitur . Quod benesi. cia iuris patronatus poterunt conferri lia. hentibus aliud beneficium sussiciens abcque illius vacatione, si ita insundatione a sponatur, ut obseruat etiam Garaia, de bene opa .ri cap s. num ago. Quia sun dator beneficiorun e consensu Ordina
rii potest in limine fundatione apponere
conditiones contrarias iuri comuni Cap. Cum dilectus. De consuetudine, dc notant Glas ibid. Verbo. Con Lititum. Calderi n. Omi vis. De iurepatram Abbas.in Cap. Si suifcatum. not. i. Densben. Felin. in p. Cum accessisient. voer, Primo tammosi. Dacon tit, Rochus De iurepareon. verbo. Pro eo, quod. I 3. Lambertin. Deis epat . quas .9. principsar. I. lib. I. num . Gratia n. Dis t. frenis. cap. saa nu. 3I. rom. 3. Roba in His sensi et fauoris Nouemb. I 6i 6. coram Pirouano. Vnde Potetit etiam hane conditionem appo
a Tettio desueitur.Concilium Trident. dic. Cap. 7.de reformat se,7 a , Pro hibere conferri eidem plura beneficia noabsoluti, sed adesse tum retinendi. Vnde habenti Laifieiens beneficiu poterit alluit suffieiens eonserti, ita tamen ut habita pacifica possessione secundi dimittatur
primum a 's Et ita declarauit S.Congregat. Coeil. apud GarZiam par. I t. de benefle. cap. s. um. 283. Uer.Alia etiam , quς talis est.
Habenti ben filium D iens potest conferari aliud. Sed habita pinessione secundi bene. si seu cientis eat primum fue iens. Et ira tradunt idem Garzia ibid. Vallens. de
ιs87. coram Seraphicio , dc alibi passim.
uod habens duo beneficia a singula de per se insufficien.
tia pro congrua substentatio. ne, teneatur unum dimittere vigore Concilii TMeutine a. . p. II.i Ref/mai. si alterum fiat sufficiens, tradunt GarZia de Benesic paria I. cap. s. nu. at .vallens.de Bense lib.3 tit. 7.numeriret. ia haec videtur mens Concit. Quod unus habeat unicum tantum beneficia, quando est sussiciens; nam absolute r
mouet pluralitatem beneficiora , quam solum admittit rati me insufficientiae. a vetum considerandum est, quom modo alterum ex beneficiis sit factum sussiciens. Quia si est factum sussiciens eEindustria.& meliorationibus eiusdem beneficiarii, tunc absque vria difficultate , potest retinere utrumque,quia increme
tum beneficii spectat ad beneficiarium non ratione tituli eiusdem beneficii. sed Li a tali