Singulares selectae quaestiones morales iuridicae in quibus ex principijs theologicis, sacro, atque ciuili iure plura, variaque dubia ad vtrumque forum pertinentia, vt plurimum nouiter excitata, dilucide, & breuiter resoluuntur. A Zacharia Pasqualigo

발행: 1662년

분량: 737페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

ta quidem licentia non alit r, quam ad

formam prae ictorum Canonum, υt praemi ritur, concedenda, nonnis gratis, libere, o

sine ullo pror a pr. tio, aut pacto directri fel indiseris, concedantur sub poenis etiam gratiioribus nostro,succes Ortimque no Iboria arbitrio , instigendis. Ex quibus eoastat, quod nihil prorsus exigendum sit a conis cessionariis, quὲndo conceduntur huius modi licentiae.

Ordinatius pro liuiusmodi licentiis tu iun gere aliquam eleemosina. videtur enim assiimatiuξ resbluendum etiam ex ipsa Constitutione Urbani nam vult concedi huiusnodi licentias ad sormam sacrorum Canonum. Sacri autem Canones duconcedunt licentiam, in itingue eleemo sinam , ut i a Cap. Licet. De se. Unde

S. Congregatio ante dict. Constiti Urbanis ejus respondit, pol se iniungi aliquam eleemosinam pro locis piis. dummodo noapplicetur Cathedrali, vel mense Epist

dictis heentyr neque iniungi possit aliqua eleemosina. Ratio est. Gia hae licentiae concedendς sunt gratis sine ullo prorsus pretio, aut pacto, ut statuitur in praefata

Constit. Vibani. Si autem imponeretur aliqua eleemosina, licentia non conce. deretur gratis, quia non conceditur gra. tis, quod conceditur iub aliquo onere ,. cum onus aliquo Pacto compenset, quod

conceditur. Vnde est illud Apost. ad Ro

ma n. . Ei autem , qui operatur merces nuimputatu secundu m gratiamine eeundum

debitum . Et ideo solae dicitur gratis dari quod ex merae libetalitate datur absque eo, quod aliquid prorsus exim tur:

sata Constit. vlbani debent concedi abGque ullo pacto. Non concederentur auto absque pacto, si iniungeretur eleemosina

nam concedens exigeret a concessiona. rio, quod erogaret eleemosinam, de concessionarius censentiret in hanc erogationem, et cum hoc Onere acceptaret ii.

centiam, in quo colistit ratio pacti. quod nihil aliud est, quam duorum consensus in idem placitum, L i A. De pa I. ubi Glos.

de Doctor. Unde etiam consurgeret quidam contractus, nempe do, ut facias iuxta ea,quae notant Glos in cis De af . &Obligat. Bald. in Rubr. C. De pact. Alexan in s. inita Deυerbo obligat. Vbi autem est contractus non ibium interuenit pa .ctus, sed omnino excluditur gratuita co. cessio. s Atque ob eamdem causam qui 'mutuum dat, non potest mutuatario im. ponere obligationem, quod det aliquam eleemosinam, quia cum onus dandi eleemosinam sit pretio aestimabile, aliquid pretio aestimabile exigeretur pro mutuo, et prolude non mutuaretur gratis, quos est reprobatum. Cap. Pleris. β. Et ecce. I 4 Quaesi. 3. de Cap. Illo De pignori de Cap. Consuluit. et Capris, De Uur. Ergo nec gratis concederetur licentia, si concede. tetur sub onere dandi eleemos nam. 6 Neque oppositum deducitur ex Constit. Vrbani VI tr. de qua nu. i. Quia ibi Pontifex circa hanc materiam duo decernit. Et quod licentiae exercendi opera seruilia infestis concedantur secudum formam Sacrorum Canonum, et quod gratis concedantur si ae ullo prorsus pie. tio, aut pacto. Vnde non inferri potest quod possit imponi onus eleemosinae, . quia si hoc sequeretur, esset de necessitate hoc onus imponendum , quia haec ina positio e set secundum formam sacrorum Canonum. Vnde concedi secundum so mam fac rorum Canonum, est concedi ex causa necessitatis, et seclusis. solemnio tibus festis &c.

fr. concedatur licentia Piscandi in die. bus festis certis anni temporibus subc5ditione, quod aliqua portio Piscaturae de tur pto eleemosin a, sicut signifieat dia oula Ita quod, quae importat coaditionem

seu modum, ut notant Socii . estv II, 9. π.et voci .Galganet. de condit. Odemonstras. paria, cap. t ' quasi. IS. num. ι in Giurba com

st. 8 i. num 8. Quia cum urban. ia praei a. ta Coastita praecipiat,concedi gratis, ge si ne ullo prorsus Pretio,aut Pacto, remanet.

552쪽

γ Quaest. Morales Iuridicae

eorrectum vis, quoad illam partem .s Ex quibus deducitur . Quod si Ordinarius ijs tantum concederet licentiam laborandi in diebusfestis, qui de piscatura aliquid ipsi afferrent , aut de fructibus collectis, aut aliquo alio munere ob se. querentur, Aut si concessa semel licentia non amplius ijsdem concederet, quia non attulissent aliquod donum , violaret dictam Constit. Vrbani, di subiiceretur poenis, de quibus ibid. Pontifex decernit. Hoc enim pacto in directὸ obligarentur populi ab aliquid erogandum pro obtinenda licentia, quod est expresse prohibitam in dic. Constit. quatenus prohibe.tur etiam pactum, de obligatio in directa. o An autem sub praefata dispositioneVrbani contineatur etiam licentia aperiendi a phothecas in diebus festis, de ven. dendi, loquendo de illis apothecis, quae

clauduntur, dc earum rerum venditione, quarum necessatas pro victu eam non , excusat. Assirmative resoluendum est. quia hoc quoad contrarietatem dedicationi diei ad Dei cultum, de prohibitione aequiparatur opetibus seruilibus, de spe. ei aliter prohibetur a Pio V. in sua Constit. Cum primum. g. quae est s. huius Pori Leis Dor. a. Bullae . Ab omni illistio, se uili opere obstineant. mereatus noni ant, prophans negoctationes , ac iudicio um Depitus conquiescant. Quod autem disponit ut de uno ex aequiparatis,disponitur etiade alio Li FDe te .i, de notant communiis ter Doctores Goc in Cap. Si DRquam 's. .De eoAI. iv 6. Bercius con La . n. 3. Iib.i. Curi. iun. con Q ra . num. I. Alexan. cons a I. num. 3. lib. 3. Decianis consil. s. n. s s. lib. I. Euerar. in Topica loco. A Simiti,num. Militat enim eadem ratio, ob qua vult Pontifex, quod licentiae gratis conce. dantur, cum omnia illa inconuenientiae ,

quae Iocum habent, si pro licentia laborandi aliquid exigatur, locum habeant etiam in licentia aperiendi Apothecas, de vendendi: de ideo locum habere 'debet eadem iuris dispositio I. His selis. g. Sati seria m catil8. CDe reuocan. donat. dc alia vulsata iura, de communiter Dodiores.

- . .

An optio licum habeat in praebendis Ca-

1 Π E aequitate Canonica admit- η u litui consuetudo optandi pin. in guiores praebendas Canoni-catuum. vi constat ex praxi plurium Ecclesiarum, dc Cap. Cum ιn tua. De eo nec in G. et notant Glos . . Archidiacon. n. I. Franc. num. 6. ProbuS ad Monach. num. 3 . Io. Andri Geminion. et alii ibiae Francis Marc. deci . Delphin. ias. num'. a. par.l. AZOr. Par. a. lib. 6 cap. 36. quaa.l3. Moneta, de Opt,ca u. cap. a. num. L Rota icis 6. in e De consuetud. in Nouis.& coram Merlino decf.ioo. num. I. Hoc enim aequa videtur, ut qui praecedunt antianitat

seu autur melioribus praebendis tanquam

ij, qui

lati

553쪽

ij, qui diutius interuierunt rcclesiae, de

praecoctςtis benem criti sunt. Quo flantet inivrsa dubium, an optio locum habe tin m eulidus reseruati. , seu quando vacat

canonicatu in mense reseruato.

per quam dςclaratur, quod consuetudo optandi non babet locum aduersu4 α seruatione mi oc derosatur eidςm consuς. tudini etiam immemorabili, α nota otetiam Gonetalce in eamdem Rota coram Puteo

Ideo certum manci, quod non possit optio locum baberet quando praebenda est inseparabiliter annςxa Canonicatui, qui luc simul cii Canonicatu cadit sub reueruatione. Et ided tunc solum remanet locus dubitationi, quando Prabenda est se parabili. a canopicatυ. a Quia autem haec separabilitas potest contiosere dupliciter, vel absolutό,de nipliciteriit, ut prs benda stare possit ta quam corpus separatum absque eo,quod sit qnnexa alicui Canonica tui. Vel sistum

secundum quid i quia scilicet possit separari ab hoc, vel illo canonica tu, non au rem ab omni canodica tu , sed semper dobeat alicui adbarere ideo difficultas lia. bct locum stante hac posteriori separabilitate. Nam stante prima separabilitate iceitum esti non cadere sub reseruatione. atque adeo optionem locu habere,qui tunc agitur de mere temporali, quod neque e si annexum spirituali.& proinde re. sciuatio canonicatus non se extendit adipium, It hoc est, quod tradunt Gonzalea ad Reguι8. Canceuar. Slos 3 num 3 s.

si autem praebenda sit tantum se parabilis posteriori modo, adhuc non ς-dete sub reseruatione consuluerni ce. lebres Advocati Romanae Curiae, α Hiie.

ronimus Zachus Canonicus Bers omen. sis inspeciali allegationes de hac materia.

id pluribus probat fundamentum huiu

opinionis est. Quia reseruatio allicit tantum titulu praebendae, non autem bona

temporalia praebendae, quia hac sunt quid

mςre temporale, & separabile a titulo vacant ecquod sati ex eo constat, quod extra inentes reseruatos retento eodem titu.

lo fit mutatio bonorum tempor/liun praebendae. Haec autem separabilitas suri. cit, ut temporali bona non cadant subreseruatione .s Verum tenendum est. Non habere locum optionem in mensibus referuatis, iust ad bona remporalia pubendialia, quaηδε f. iam nUeparabilia a. boe,υelitis canonicatu, sed non ab omni. Ita G in Zalez ad Reg. Cancel glos .ntim. i. Moneta de opti

6 Ratio fundamentalis desumitur ex eo. quod bona praebendalia , quaecunque sint quamuis in se spiritualia oo sint, sunt tamen quid annexum titulo spirituali, ita ut quamuis possint separari ab hoc , vel

illo canonica tu i dum tamen non possunt separari ab omni, remaneant a huc in genere annexa titulo spirituali. Ic proinde induant naturam spiritualis,&ςodem iure censeantur iuxta Cap. uanto. De tu die. 6: obseruant Glocibi I. verbo connexa

communiter Quod praesertim verum est, quia huiusmodi bona ex institutione exiguntsemper esse unita alicui titulo spirituali,dc aliquis titulus spiritualis eadem bona exigit, unde consurgit mutua connexio fundata in naturali exisentia tituli,& bonorum praebcndalium, quae consurgit ex canonica institutione. Et hoe fusicit, ut reset tia se extedat ad bona pr*beari

554쪽

qψα Quetst. Morales Iuridicae

hendalia tanquam ὀnnexa spirituali , & omni titulo separati possent, Zc se habetet

eodem iure censenda. tanquam membrum extraneum, quod γ., Confit. Quando vocat Canonica- non pertineret a L complementum titulitus Regula reseruatoria reperit bona prp. iuxta ea, quae tradunt Abbas in Cap. Ma --bendalia unita titulo canonicali r&non . ioribus. num. . ver.Quandoq. dc in Ca P. D1- quocunque modo, & veluti per accidens lecto. num. 6. De praebens Caffodor. derisiicuti sunt unita alia bona , &membra , I . num, P. De praeben. Rota coram ve- quae non exigunt titulum canonicalem. rat decis356. num. I. par. a.dc in Mediola. Sed unione nata ex intrinseca exigentia nensiCanomcatus. Iu0. I 6364 coram

tituli, cum non possit esse titulus canonia militerio. &decis II S. 8. Re calis, nisi habeat praebendam saltem in , centa expectatione Cap. Relatum De pubendis, s Accedit etiam. Quod cum ex instia Si quidem cam importet ius percipiendi tutione canonica tuu tot sint prςMdς,seu fiuchus , dicit essentialem ordinem ad ho- portiones bonorum praebendalium,quodna fructifera, quae requiruntur, tanquam lunt tituli canonicales, satis ostenditur, Complementum canonicatus,&materia, quod institutio canonica assignauit has circa quam versetur ius beneficii. Cum . portiones bonorum praebendalium, ut es ergo reseruatio reperiat ista bona praebe. set semper debitae alicui titulo, seu vi es. dalia unita titulo tanquam complemen. sent substentaculum tituli, ne ius , quod tum ipsius, &essentialiter exigitum, assi- dat ad percipiendos fructus, esset frustra--cit nedum titulum, sed etiam bona ipsia, torium, seu ut habens titulum , haberet tanquam conflantia unum quid cum ti- etiam,vnde fructus Perciperet Ex quo in. tuto ita ut connexio, quam habent bona sertur necessaria conexio inter bona prae-prςbendaliacum aliquo titulo canonica- benda lia, & titulum, & spiritualitas exii sit determinata ad hunc indiuiduunia connexione cum spirituali,ut notant A titulum. Et proinde reseruatio reperit hv. bas in Cumaioribus. num De praebend. iusmodi bona praebendalia suo modo spi. ' Rota in Hipparegiensipraberie.23 Ianuar. ritualizata non solum in genere perexi- 16og. coram Manetanedo,&ingentiam annexionis cum aliquo titulo Gadiutoris 27.Nouemb. I 6O9. coram Dis

;pirituali,sed per actualem connexionem noZetto, & in Mediolanensi Canonica Ius. cum titulo spirituali singulari. rasa s.coram Ghisilerio,& deciss Consir. a. Quando aliqua ita se ha- 138. num. 6. par. s. Recent. lent ex natura, aut institutione sua, ut io Neque obstant adducta in con- unum sine altero stare non posuit, habent trariam quia satis constat, quod ad ea connexionem ad inuicem inseparabi. cludendam reseruationem honor u praeulitatem iuxta ea, quae notant Aret.in Cap. bendalium, non sussicit, quod separentur

Translato.ntim. 3. De Consit. Niconit. in , ab hoc, vel illo titulo, quia cum hoc ad Repet. Rubri me .s8. De noui ope . nunc. huc stat, quod ab intrinseco exigat uni Menoch.de arbitri co 9 s. num. 8. Ita au. nem cum aliquo titulo, ita ut, licet possint

tem se habent bona praebendalia & titu. esse sine hoc, non tamen possint esse sine Ius canonicalis. Nam quamuis haec bo- alio, quod lassicit, ut censeri debeant e na sint separabilia ab hoc titulό,&e con- dem iure cum spirituali. Vt autem exitia, non sunt tamen separabilia ab omni merentur a reseruatione,opus esset, quod titulo, sed semper retinent ordinem essen- possent de per se stare absque exigentia tialis conexionis cum aliquo titulo, quod alicuius tituli canonicalis iuxta ea, quae suffcir, ut ex natura, & institutione sua , tradunt Aeneas de Falconib de reseruatis snt adnexa spirituali, S spirituale sit ad- esse. 39 in D Rota deos. 9,num. 3. ver

nexum detrahat secum ii pes h ona, quod Nec ob Iat. De consuet. in Ant uicae cora, sussicit, ut quando reseruatur titul , ca. . Caualero decim II 6.num.2.&cOrana Pen dat etiam subreseruatione eadem bona, nia. decis 6 I rinum.6.

quia, ut eximerentur, opus sti liquod ab ci xi Ex quibus deducitur, quod licet

ea tra

555쪽

extra menses reseruatos optentur bona Praebendalia canonicatus, non tamen

Der, hoe separantur 1 titulo spiritualii ed Glum fit mutatio tituli spiritualis, itavi l la eo unius succedat alteri Sunt etiam valdh diuersa separaria titulo, etc5mutari titulum , ut enim sequeretur separa.tio,oporteret, quod praebendalia bona re. maneret absque ullo titulo, quod tamen in optione praedicta non contingit, nec fieri potest. Vt autem comutetur titulus, sum cit. si loco unius succedat alter . Ex

quo tamen fit, quod bona praebendati semper innitantur alicui spirituali titulo.

An Pontifex possit dissensere in primo

Unitatis gradu in linea recta ex copula illisita. I.

tatis tinea recta.

I A ras non oritur ex matrimonio, sed ex reputa.

t N Pontifex dispensiare possit in primo assinitatis gradu in

L - linea tecta ex eopula illicita , duplicitet accipi potest, nepe quo ad validitatem: et quis ad decentia,et honestatem ita ut licitε procedat. Et quamuis plures doceant primum gradum affinitatis praesertim in linea re Aa esse impedi. mentum dirimens de iure naturae , &proinde non posse Pontificem in ipso dis Nasate, quos citat Sanchezlib. . de ma

uius in supplemen. ad 3. pari gurat

nent, primum assinitatis gradum esse ta. tum impedimetum de iure ecclesiastico,

et proinde posse Pontificem super ipso

556쪽

Quaest. Moreses Iuridicet

Et probabile putam Molses.

. Loquuntur autem hi Doctores de ptimo gradu assinitatis ex copula licita. 3 Hoc autem constat ex Concit. Aurelian. 3. can: . ubi praecipit matrimonia

venientium ad fidem contracta in primo amnitatis gradu in linea recta non dissolui, quod non praecepisseti si de iure natu,

raefuissent nulla. Et constat etiam ex obseruantia, nam pluries summi Pontifi.ees in hoc gradu dispensaverunt, quorum nonnulla exempla restit Caram es. num praecein. citat. dc plura alia reperi utitue apud Historicos.Unde cum simus in materia, quae concernit mores, non potest dici. quod Summi Pontifices in hoc erra.

uerint, de quod dispensatio fuerit nulla. Ex quibus fit quod a fortiori possit Pontifex validε disy nsare in primo gradu amnitatis lineae rectae ex copula fornicaria. Quia aut ex hac copula non comsurgit assinitas de iure naturali, ut volui Nauari eo l. . desponsalisb. . alias con-IHi a. de consanguin. Hent uea lib.ia sum,

cap. t. num. 2.Victor. insum. Ubi de matrim. num.296.Sancheae lib. . demaraim. disp. 6 s. ηum,s. Vnde neque agnoscitura iure ciuili pro assinitate, nisi ea , quae supponit nuptias I Non facilAS Sciendum eii. dc s. η et F. De gradib. ct a nib. Vel si consurgit, est facilius dispensabilis, Se passim disipensari solet super ipsa a S. Poenitentia.

dis. . de sponsalib. pun. s. numio. Quia sirilicet non est assinitas legalis, nec in so. ro externo exhibet speciem assinitatis.s Et hoc verum est, etiam si inter eos, qui fuerunt prineipium assinitatis intercesserit matrimonium, dummodo tamen copula prς cesserit matrimonium, de post matrimonium non sit sequuta alta copula licita. Affinitas enim non consurgit ex matrimonio sine copula, sed ex copia la, ut declarauit Pius v. insua Gnnis, Aes

Romanum, quae est. I . tom.a. Bullari de S. Concil- Congregat. ad cap. 3. de reformatis

matrimsessa . cuius declaratio est tenoris sequentis. matrimonio peν verba depraesenti non sequuta copulano oritur a i-rat,sed ρublica honestas ρ.ad quartu. Pe Pium V. Vnde copula quae praecessit ma. t timonium in ordine ad amnitatem remanet in illo statu, atque adeo etiam affinitas, in quo esset, non sequuta matrimonio.

6 Quod spectat ad secundum pun

ctum, an licite, dehoneste possit summus Pontifex dispensare, pendet ex causa dis pensationis. Et quidem si praecessit copula, praesertim cum siusceptione Iiberorum, adest sufficiens causa ab reddendam licitam, & honestandam dispensationem, ve

Ratio vero sufficient ae ex eo ded citur, quod tunc lex est capax dispensa tionis, quando in aliquo casu, aut impedit, quod melius est, aur inducit aliquod malum, ut docet D.Th. r.et. Ψ s. 97. Q. in corpore. Constat uxem , quod stant

557쪽

illi

copula, praesertim cum susceptione libe- e manibus satellitum no incidit reuela terum seruare legem impedimenti ma- in excommunicationem , siquidem nes-ttimonialis, impediret, quod melius est, ciebat, quod nomine curiae ecclesiasticae nempe recuperationem honoris taminae, caperetur; imo praesumebat, quod cape.lestitimationem prolis&c. Et etiam indu- retur nomine curiς laicalis, cum per ei uticeret malum, nempὶ periculum inconti, de catellites caperetur. Et proinde quam. nentiae, iacturam honoris, malam samam uis mali egerit,non tamen fecit orus, cui die. Vnde ex utroque capiter lex admittit dispensationem. qitae ex his causis non solum fit licita, ad honestatur, sed etiam fit aliquo modo debita, cum casus sit extra scopum legis, nec in ipso possit lex obtinere sium finem,sed sortiatur finem contrarium.

an 'scopus possit declarare excommm

eripuit reum e mani

bus satellitum Curia inicalis , sed captum iussis ipsius. Qua L a 36.

sciret adnexam esse excomunicationem; nec suit contumax contra Ecclesia. Ignorantia autem, si non sit culpabilis, sicuti excludit contumaciam, ita etiam praeseruat ab excommunicatione, ut tradunt communiter Doctores. Ita Hostiens. tu

tum, Quidam vim intulit satellitibus, & VasqueZ dusei 6 de excommutiteat num.6 dedit deo eommoditatem fugiendi, Putas Azor. par ι .lib. I .cap. 3.qu. 3.e,' ia fuisse iussu laici iudicis, exco,quod quasi φ. Auna decensu .par. i.cvs .dub. 7. Glit: fuisset per satellites curiae laicalis, in 3. senten.Comnch. di p. 33.de&non per satellites curiae Episcopalis, - oriris me habet Episcopus. Vnde 'Io,num.as 3. Candi d. di qui sis 22.ar. 3I. Euhitatur an possit Episcopus declarare dub. 6.Turrian. . I. deeωα .i s. b. 2. instim incidisse n excommunicationem Baunius tracto. de censis. quae i. is. dicto hhliacillatam curiae ecclesiasticae. vlt. Sayr.lib. I decensuri cap. Ig.numer Is,

eemmunicatu . .

ea communicatus.

558쪽

Quaest. Morales Iuridicet

tur iussu curiae Eccletiasticae,& proinde , quod actio quam exercuit suerit subiecta excommunicationi. 4 Et hoc a sortiori tenendum est, quia cum Episcopus haberet suos satellites, quibus utitur ad capiendos reos: & mandatum iactum satellitibus curiae laicalis esset secretum , consurgit praesumptio , quod captura fieret mandato curiae sincularis,cum ministri operentur nomine sui principalis. Vnde cum delinquens habeat pro se praesumptionem, transfertur onus probandi in aduerserium, quod sciret mandatum iudicis ecblesiastici l. sis. s. Quod me au. de t Ab ea V. De proba t. Sc

Dum enim habet pr sum p ionem prosei subtrahitur a delicio; & ideo no potest ei. dem subiici, nisi probetur, quod commiserit. secundo. Quia, dum is, qui eripui ereum 2 manibus satellitum, saretur, seno fuisse erepturum si sciuisset, quod captus suisiet mandato curia Ecclesiasticae, exuit

omnem cotumaciam contra Ecclesiam.& se illi obsequentem pr bet; unde cesiat fini excommunicationis, & proinde n5

potest excommunicatio habere locum , imo esset absoluendus, si eam contraxisset. Excommunicatio namque est medicina, quae ordiuatur ad sanandam contuma etiam,& corrigendum delinquentem, Cap. Multi. 2-Quaar.& Cap Notandum. a ausII. 3. cap. i. De excepi, in 6. de

s Et proinde, quando quis verE incidit in excommunicationem,& citatus, Mcomparet, Sciatisfactionem offert, non posse denunciari excommunicatum, tradunt Suare et di ,3. decensuriferato. num. 17 Cornetus s. par.sse. I. decenseri inge nere dub.υη ver. Et Aroges. dc di p. 7 de excommunicat b. vn. quaesi 4. Leander decensur. Iract. i. O. T. qu tiro Ria cum cessetfinis excommunicationis, qui est correctio delinquentis, non potest per de- nunciationem manus teneri contra osse rentem satisfactionem. Hoc autem a soriatiori locum hab. t quo ad eum, qui se purgat a delicto, ob quod esset de nunciamdus excommunicatus. eAn Parochus excomm snitatus mitaru

llus possit dare licentiam assendi

matrimonio.

tum.

559쪽

COax Querrunt Doctores, an P.

rochus excommunicatus virandus possit .dare Iicenriam assistendi matrimonio.Et quamuis magis communiter sentiant, quod possit hanc licentiam dare, ut HenriqueZώθ. ra,fum.

is cense .cra La. δο ιι qus i. s. Fundamentum huius sententiae est. Quia assistere Matrimonio non est actus iurisdictionis, sed ad summum actus dominii: unde dans liceutiam no communicat tu risdictionem , sed adlammum dominia.

Excommunicatus autem non toleratus

non priuatur dominio, &ideo potest in

alium transferre.

a Attamen jn facti contingentia oppositam opinionem consului: ncm p . Non nee Paracbum excommunicatum couincerire licentiam asiaendi matrimonio, qui tradunt Nauar. consiLr .nu. 6.de clande Lisson r. Ledeis. de matrim.

sua rea de paenit. disp. 27. Iect. I. num. s.ci de censuri d p.r fecta. num γ Dicasti Descra meri tract. I ociis. 3. b. I O.n. I s. Quae opinio in praxi sequenda est, cum

opposita possii reddere dubiam validi

tatem matrimonii, & parere lites quo adsiccessionem bonorum.. 3 . Et meliori etiam nititur funda me; to. Quia Parochus no assistit matrimo-pio tanquam testis , sed tanquam Paro. Pa squalig.Quaest. Selectochus exercens munus parochiale cum suis subditis. Et proinde assistit, tanqua superior auctori Eans actum subditorum. Hoc autem est exercere in subditos iuris. dictionem illam, quam habet tanquam Patochus;quae ita est propria ossieti ipi ius ut nulli alteri conuenire possit, nisi ex delegatione, aut ratione superioritatis, quae sibi sit bordinet auctoritatem Parochi. Da ergo Parochus alteri committit hane as sistentiam, committit illam iurisdictione. quam habet tanquam Parochus supra suos subditos, quam tamen non potest committere, cum sit ipsia priuatus CV, Audiuimus. avi GaII. i. de cap. . De et . Vicari in o. ec Cap. Si is, cui De os . deleg.

- Nec dici potest. Quod committat

exercitium domini ii non autem iurisdictionem. Quia committit id, quod sibi conuenit tanquam Parocho ratione s perioritatis, quam habet supra suos sub. ditos: dc proinde committit iurisdictioue quae est annexa osticio parochiali. Committit etia potestatem auctorizandi acta; auctori Eare autem est actus superiori tactis parochialis, atque adeo iurisdictionis facultas enim faciendi , quae concernunt munus superioris, importat iurisdictione iuxta ea, quae notant Glos. in I i. g De tu.νisLomasae Bar. ibid. Abbas in cap. Quod Sedem. De o s. ordinari Molina δε iust. cst

s Consir. Excommunicatus non to teratus est iuspensus ab ossicio, quia cum

non possit communicare cum coeteris, remanet suspensus ab ossieto, quod trahit secum talem communicationem, ut d cent communiter Doctores Nauar. cv. 27 Manualori r Sotus in ,δ I. 22.que LI.M.' . Mareae disp. i . Δ een ν- serii. r. Henrique Elib. i 3. um eap. . nu.6. Fili lucit act. a. eap. c. qvII. Corneius. 3. par. disp.ro, te Mammuπicat. g. s. duba.dc alii cum D.Th.3. paν quast. 6 . a 6. a. 3. Mia suntem aquasi. 22. a 3. Elgo sit Priauatus exercitis eorum, quae pertinent ad Oificium Parochi . 'Amstere autem matrimonio, sicut de dare licentiam assistendi est actus officii Parochialis.

G Consir. a. Excommunicatis non

560쪽

m st. Morales Iuridicae

est adhibenda fides, ut decernit Stephanus Papa in Nee

is quoquam crerintur, qua ab eis dicuntur, ψι eoas ibuntur. Ergo non possunt au.ctorizare aliquem actum , quia iam pruvantur facultate auctorizatiua, cum nec sua dicta, nec sua scripta auctorizare pos sit. Unde nee possunt alteri tribuere iacultatem , ut nomine proprio auctori Eent. Plaesertim quia excommunicatus a cominmunibus actibus excluditur. Cap. Pia. De exem. Non solum iudicialibus, sed etiam . extraiudicialibus, Cap. Licet De sentent. excommuuicationan 6. Ergo repelletur etiaab assistendo,& auctorizando matrimonio, atque adeo non poterat alteri communicare hanc faculti tem.

Deniq. Assistens matrimonio virtute licentiae Parochi, non assistit nomine proprio,quia non habet de se iacultatemaumrizandi matrimonium ι sed nomino

eiusdem Parochit atque adeo procuratorio nomine.Non potest autem excommunicatus non toleratus constituere

Procuratorem , ita ut auctoritate ipsius exerceat munus sibi commissum, ut statuitur in Capsta De praeuiat. Sed talis insitutio est nulla, ut obseruant ibiae panormit. Innocent. &alii Canon istae. Suarezdis. 6. de censeriseri 3. . sayn lib. a. de

chus excommunicatus nulli ter dabit licentiam assistendi matrimonio. Neque opposita sententia nititur sussieienti fun. damento;quia non Alum concessio huius licentiς est communicatio iurisdictionis parochiali ut constat ex

dictis:sed etiam

ex aliis quoq. titulis modo desu.ctis repugnat corucessio talis si

Poenitentiaria ad fauorem non ha

ω ν annorum quadraginta.

Extundit di pinioncm ad aliud di vincto.

Ifficultate saeit dispositio Coiscit. Trid ess a. . cap. s. de re. format. viii ita di ponit. Poeni. tentiarius aliqtiis ab Disopo insituatur , qui Magiste B,υel Doctor, auι Licentiatus in Theologia,vel iuνe canonico, in annoria quadraginta, seu alids, qui aptior pro tota qualitate reperiatur. Vnde cum Conciliurequirat aetatem quadraginta annorum,

non videtur posse institui aliquis minoris aetatis absque eo , quod dispe nsetur super dismsition e conciliba Tenendum est..Quia pini Pontilex

admittere resignationem Onitentiaria ad fauorem carentis atate quadraginta anno a

obrique eo, quod si e ιν βριν dissositione conetly. Ratio est. Quia dispositio Concit.

ita requirit aetatem quadraginta annora, ut tamen permittat eligi Poenitentiarium minoris aetatis. Nam utitur dictione disiunctiua ,seu, ibi Seu aliis qui aptior pro loci qualitaIe reperiatur. Dicitio enim, suiuata propriam sisaificationem habet

SEARCH

MENU NAVIGATION