장음표시 사용
281쪽
Lib. IL Tit. 1 5. V. & 8. De Rerum divisione.
a JOdi Vini iuris est, id nullius in bonis est. Et λ quidem ' propriE, & per excellentiam nussim, actu scilicet & potόntia , Wesenb. in Isag. n. /o. Ratio: quia neq; ullius sunt, neq; alicuius fieri pollunt, sive quoad proprietatem , sive
quoad usum. Ratio rationis, quia exempta sum humano commercio, Harp. h. n. a. Nyns.
3 Quin m Tu Ri SECUNDO: quaenam res snt divini juris , vel quas divini, Ant. Pere r. h. ) Ad hoc Respondet Imp. res sacrae, religiosae, & sanctae. Ratio: quia hae Omnes
humano commercio sunt exemptae.
I Hic autem obitet monendum est, quos verba in hae iii membri divisione uia proprio de tutidibo stimantur e eateroquin genuina di latina s niseatione sancta, saeta, & religiosa genetigitis, atqi ita accipiuntur, ut serhutium de altero praedicetur, Baehorius iis uat. - . .
q. Ratio autem l hujus tripartitae divisioni mdesumitur ab antiquitate . atq; Ethnicorum more: sacra eni in apud illos erant superorum, religiosa inferorum , sancta medioximorum. Hoc est, sacra ad Deos superos , religiosa ad Deos manes, seu inferos, sancta ad medioxi mos , id est homines reserebant, Joachim. Hopper. h. & Harp. ns, QuaRitu R t TERTIO r an res nullius ac
quiri di dominio nostro subiici possint in Vi deri posset, quod sc, juxta regulam e quod nullius in bonis est, id naturali ratione occupanti conceditur. Verum quia regula ita procedit de iis, quae quidem in nullius bonis lunt, de facto talum hominis esse possunt, non
de iis, quae extra commercium serit,ideb R. spondetur, quod res nullius regulariter lim aequiri non possint, & in commercio non snt, nec etiam occupanti cedant, Beseld. - δονα jurid potit. δε iuri reri c. s. an prisya. Ratio 1 6. desumitur ex vulgari regula r quod nullius est . ut alicuius fiat, nulla obligatio valet effiacere, L. -- , Ira. f. is R. Ratio specialis quoad res sacrast quia semel Dpo dicatum non est amplius ad usum humanum trans serendum , cf-.ss. de R. I. an s. Hoc tamen Limitatur procedere taludiu, quAndiu sacrae, religiosae, & sanctae sunt. Res enim tales auctoritate superiorum iterum suo modo prophanari, & alienari possunt. Be ld.
Qu. Ri Tunt in ARTO: quomodo res p. nullius differant a rebus communibus, publicis & uni υerstatis i Ad hoc Resp. in eo, quod illae neq; proprietate, neq; usu sint, aut
esse possint ullius : cum tamen res communes , quae de facto nullius esse perhibentur , saltem in pratentia alicuius sint. Noccupando Ipsi quaerantur, mesen b. in Isaρ. n. so. publicae verb, & si respectu privatorum quoad proprietatem nulli ux esse, sive in nullius bonis di-
sent tamen alicuius populi, Romani vel alterius ; quemadmodum etiam res univer statis. quoad proprietatem ipsius universitatis esse creduntur, abiae quoad usuin vero omnibus , qui sunt de universitate , vel communitate
r. Auerim res Heantur sisera a. Per auses res sacra coninrentur 2 o μι- modo 3
s. Cur non sacra vocentur prophana si in res sacra pesserit arquiri , alienari, o pignorari Τ ct cur non . An sint in commercio δ. An alienari possimi eur pro redemptione captivorum 3 ist. An tempore famis
u. An pro sustentatione ministrorum Getesia εἴ hoc, & sequentibus paragraphis sigi ila ia
tim singulae res, quae divini, vel quasi divini juris dicuntur, declarantur; in pri in is
. QUAE Ri R : quaenam i res di eantur sacrae Ad hoc Respondet imp. quδd illae, quaerit Z id est, secundum ritum D morem Eccle sae) Dro consecratae, hoc est, ad cultum Seministerium Dεi dedicatae sunt, uti sunt aedes
11. tauom do disserant res sacra, bona Gisiastica stra. unde hae promistrantur '
ιδ. An bona Eclosiae sint extra eommercium
G. An cst quomodo alienari re ni t
r . riuare t . Utrum aerato adficio locis sacer maneat e
t. Cur aliud in ad eis in Bure HS sicinio tap. myd de jure canonico st
II. An lotus sacer profanari passi 'sacrae sub quibus comprehenduntur Ecclesiae, templa, sacella, Oratoria , martyr id, basilicae, naonasteria, a steteria & donaria, calices, vasa, vestes, ornamenta, Iibri, R finitia alia, ad divinum minister tum necessaria, a . C. d. SS. Meses vide Besold. isc. eri .f. U. Ratio: quia sacrare, D consecrare nihil aliud est, quam devovere, ut notat Budaeu tu poster. amor. ad Paud. atqui tam aedes sacrae, qui metiam
282쪽
Lib. II. Titi t. s. p. De Rerum divisione.
quam etiam donaria Dgo devoventur, At deia
votione osseruntur. Ergo. Non raro autem,
In Iure praesertim Caesareo inter se coniunia duntur sacrum & sanctum, ita ut sacrum 4 demst, quod venerabile , 8c incorruptum, seu intactu in: nt multis ostendit Rebussus M a M. A sua ..sini nostra ρ viii. sed insistendo an .
tiquae signifieationi. a. QuAERi Tu R i SECuNDor pet quos res sacrae consecrentur, Ae quomodo i ad hoc Respondet Imp. quod per Pontifices, id est, cujusq; loci Episcopos 3c Antistites, & quidem ritὸ, id est , public), Ac publica authoritate,
adeoq; non per quoslibet, nec quomodolibet, sed singulari ritu adhibito , vide tam lat. GL da 3 cansereas. E U.ctati. Sicut enim olim t apud gentiles res sacrae publici authoritate, &jussit populi a Consule, Dictatore, aut alioqui summo magistratu per solemnia verba , praeeunte praesanieq; carmen Pontifice summo, vel per Principem ipsum pontificatu maximo dec ratum, os in enim nullus ser) Princeps fuit , qui non ge Ponti sex maximus suerit, Osserm.
ita hodie apud Christianos , fle Catholicos, ab Antistite & Episcopo cujusq; loci, vel qui
alias pontificalia exercere potest, vero DE , Ae divino numini consecrantur, Atiae. s'. in rus.
de rer. διε Dieges. in laxis. v. res saerari , Ex quo a contrario ' IN FERT. Impera.
tor : si quis privata sua propria authoritate quasi sacrum sibi constituerit, v. g. sacellum
mesticum aedificaverit, sacrum non esse, sed prophanum, L. a. q. sacra. F. . . T. & si quis rem aliquam voverit, quod ipsa non efficiatur sacra, L. aa. de reicuas. Ratio secundum Nyns. n. s. quia sacrum non fit, nisi authorita re publica, quae h c deficit deficiente ergo eausa deficit effectus. Vide Vivianum ade. . t. de relag. iam, ubi dicit: licet otiicunq: laico permissum sit habere oratorium in domo sua, dummodo non habeat formam Ecelesiae, etiam absq; au claritate Episcopi , c. uniems dis consere. δ'./. non tamen ibi celebrari poterit absq; auctoritate Episcopi, e. clerisol. a. . . ι.
Ratio rationis: quia sacra publici sunt juris, L. a. q. Mim amem studui. F vi I. ct '. quae autem publica sunt, potestati privatorum non subjacent, arr. L. ius publuam. F de pact. L. n.--σα de Leg. 3. adde Harp. n. a. mesenb. kn.s. DL ad L. D. I. sacram.f. . d. V. O. Vide de saeris, publicis, 3t privatis, eorumq; disserentia Rebuff. Matii, hasi saeri nostri pa ιι. Ra- tio 1 nominis, cur privata, ge non sacra dicantur profana, est haec, quia procul , sano D religione sunt, Muns. n. o. vel quia extra causam sanaticam sunt posita , mesenb. .. .... Brisson. ti post ipsum Schard. in uxu. m. n.
aurini Tu R t TERTI 4, an re, sa. s.crae possint acquiri, dominio privatorum sub iici, alienari de Obligari ad hoe Respondet
Imp. in textur quod per suam constitutionem an L. sanes , a/. c. Δ SS. Eutis alienari , Ae quia alienationis nomine etiam pignus continetur . L. f. C. a. νεώ. ab . non alim. I Obligari
quoq; prohibuerit. Ratio prioris: quia se me D so dicatum non est amplius ad humanos usus transferendum. Ratio posterioris: quia quae juris divini sunt, humanis nexibus non debent illigari, d. L.sancimm . Ex quo 1 idem Imp. Iustinianus conm- 7. tuit, loca sacra vel religiosa vendi non posse, s.f tof δ empti ct --. quia res sacra non recipit aestimationem, L. sacra. p. an'. F. h. Toneq; in stipulatum deduci ,3. a. uns de ossit.' - ραι Ratior quia loca sacra extra commeriscium sunt, mesenb. h. n.s. quod non tant)m de templis, sed aliis quoq; locis consecratis& piis, ut monasteriis, hospitalibus, &c. acricipiendum est, ita, ut neq; vendi, neq; donari, neq; permutari, neq; ulla alia ratione alienari possint, auth. Me ,- ροντι tim , C da SS. Euhs
Schneide . h. n.s. Ratior quia haec omnia nomine reru in sacram in , Ac nomine alienationis, tanquam species sub suo genere comprehenduntur : remoto autem genere,omnes species removentur, ti prohibentur, aro. L. Iuris gentium, p. s. dolo mado. μ λ s. sive, δι .f de ροα
sunt tamen i calus aliqui, quibus non 8. quidem loca sacra ti templa facith, e. a. c. Do. q. a. sed res templo dicatae, v. g. calices, candelabra, aliaq; vasa argentea & aurea , etiam consecrata, cum videlicet non lassiciunt fiuctus, isti enim ante omnia distrahendi sunt alienari, ti quidem alii Ecclesiae integra vendi possunt, reliquis vero , qui sacra possidere
nequeunt, confracta vel conflata, aut commi
ιδο. e./o. Fatior quia confracta sormam amitiarent, Ac sacra esse desinunt, ac proinde alienaribilia fiunt, Besold. Ibe. cit. in iussi de jur. σῶwsro.f.3 . Fid. venat. in anast uri pontis νώι. daris. EGI ahen. an fodim. n. .. Gothose. MSchnea denum. h. n. . tis. α) & dominio privatorum subjici possunt, Id. ibid. an cunar. quorum unum Imp. in textu nostro recenset, nimirum
s Christianae fidei consortes, ab hostibus At in fidelibus capti, veniant redimendi, 3c nihil
aliud suppetat, unde redimantur, tunc enim causa pie tu , & lavor redemptionis capti v rum υι quo viis lyra ha nostra in iuri eam. alie nationem permittunt, .. L. sane--, ubi Ratio t redditur: quia non est ah surdum animas hominum quibuscunq; vasis vel vestimentis praeserri. si itaq; Christianos a barbaris vel Turcis capi contingat, nec pecuniam habeant, datur iacultas Episcopo, seu oeconomo,
283쪽
1 ei Lib. II. Titi t. s. 8. De Rerum divisione.
. res Ecclesiae distrahendi, aut acceptis nummis in causam pignoris dandi, unde ici Iicet captivi redimantur. μοιLos. vide multa exempla enarrata a Gothos CL M L. a . C.
deSI. Eeci M. Ratio : quia an ranae hominum pretiosiores sunt quolibet auro vel argento, P. Muns. h. n. . Schneid. n. . Id ipsum t iecundo fieri potest ex causa πω πιαι, tempore sa-mis. Nam si intoleranda fames ita pauperes premat, ut vitae eorum succurrendum sit, tunc etiam res Ecclesiae pro alimentis comparandis alienari possunt, L. cimus, cum a th. . Me imporrectum. C. d. T. Muns & Schneid. lucrat. per Rationem : quia aurum Ecelesa non habet, ut servet, sed ut eroget, subveniatq; in
necessitatibus, e. aurum, a. q. a. Ratio alia:
quia ad cultum D EI sunt consecratae: atqui grati stimus etiam cultus est D Eo pia e Ieemosina , mesen b. h. n. a. Io Idipium t etiam superioribus annis sa -ctum en vidimus, pro sultentatione re igio alarum, & ministroriam Ecclesiae, cum enim hostiles copiae Suecicae reditu Ecclesiasticos in tantum imminuissent, ut clerici & religiosi non amplius possent vivere, & cultui atque ministerio divino vacare, saeρὶ ipsis vasorum sacrorum alienatio permissa fuit. Confer dentati hsabiit etiιii pthride anno Is a. s. ab r ex Rirchm s se iisduias item de anno I s 44. s. ωα da 1 iram. Ratio: quia hoc pertinebat ad religionem, & lacra conservanda, summa autem est ratio, quae pro religione facit, L. σ3. an s.f. de rei . cst μ t. Idem tertio fieri potest . si Ecclesia debitris sit, nec aliunde lolvere pollit, & superflua vasa habeat, amkWa-
ubi Gothostedus notat, qualiacunq: vasa Ecclesiae redimendoruin captivorum causa posse distrahi: debiti vero causa superflua tantum. Vide a. casus apud Nicol. Vigel. meth. iuri Pontis Ly. e ra. quibus alienatio permissa eat.
II Hoc autem t Obiter N o T A N D u M est, aliud ei se res sacras, aliud bona, & res Eccle-sae vel Ecclesiastica. Illae enim res proprie sacrae dicuntur, quae ad usum& cultum divinum simpliciter &directb dedicantur, ac propterea etiam consecrantur, bie BD it clemethumb g insim-hae, ut dictum est, regulariter alienari nequeunt, nisi ex causa pie tatis , vel necessitatis. Bona autem, vel res Melesiasticae dicuntur, quae non proximE, directo, & immediatδ ad cultum divinum destinantur, ac proinde etiam non consecranatur, sed pro sustentatione ministrorum Ecclesiae, pro fabrica , & reparatione aedium sacrarum , & similibus usibus deputantur, Myns.
h. n. t. Schneid. u. a. unde etiam quasi patrimoniales vocantur, 'vesenb. h. n. a. Tales sunt
praedia, agri prata, pascua , vineae, piscinae.& similes, Haip. h. n. r. vide Besoldum, in du-
y Quemadmodum i frequenter videmus,qubdhomines pii & devoti, vel inter vivos Molesiae donent, vel in ultimis voluntatibus relinquam , domos, agros, prRta, pecuni:,s, & si- anilia alia, quae pioinde donationes aut legata pia , vel testamenta ad pias causas vocantur.
Ea ipsa stilent Ecclesiis assignati a Patronis tempore fundationis, erectionis, vel dinati nis , vide ιιι. ex de iure patranati sic ubiq; 1 se- r 3rὸ in locis Catholici; nam in Acatholicis saepe rapuit fiscus, quae sibi vendi re terat Christus) Videmus peculiares curatores contasti tui, vulgo . obcro irmn. I qui curam fabricae, & adminissiationcm -- nurum o rudi tuum Ecclesiasticorum habeant. Sic in sueuia in i in illis sere pagis repcri tur praedia cis Ecelesiam pertinctilia , quae no stro adiomate, da ualidi nnb I quasi E esiae amproprio ta , nulleia fie mr o irchen gavidineis &coloni ipsorum, die Mitvmb. Eauten vocari
Hae e bona 1 Ecelesiastica non sunt extra
omne commercium humanum , ut Ecclesia ipsa , .esenb. h. n. a. quia non sunt consecrata , sed pro sana, D temporalia , Venat. ioco Ant. Pere r. sed verὸ in Ecclesiae dominio existunt, usu capi queunt, ac certam aestimationem habent, unde divinae appellari vix po sunt, Besoldi Δι. ei ff. . quae licet etiam alie
al re sicuti & rea minorum , ιοι. tit. f. de reb. amri. I . dere. non aheti. vel res dotales , de e , λιηffitis ris. 43ώιέ. atio. Mo nihilominus eorum alienatio facili4s permittitur, non tantum ext causa necessitatis, veri, in etiam utilitatis, si ι sconditio Emesae possit seri melior, ita tamen, ut eae solennitates accedant, quae de iure ca- nonico in alienatione aerum Eccles asticarum requiruntur , de quibus vide tot. Dι. exi de reb. Eees. Aen. &.bi passim Can istas, R. P. Dyn
Molinam ἀθά. . Ratio autem huius est: quia i licet illae res non sint ἰn bonis hominis Iaprivati ; habuntur tamen in patrimonio Ecclesiae. Sicut ergo ea quae sunt in patrimonio civitatis, sive res publici patrimonii, non sunt
extra commercium, L A contrah. e. Ad pro necessitate resp. alienari possint, L uir. σ
ι.ε. F.Fag mg. venaeo f. de loci piab. fraendo. itati res Ecelesiae, NHAZ de aueh. cte Hr. L. --bemus , ι . eum si . C. de SS. Gel. quae rebus astia patrimonialibus alicujus civitatis comparantur : ita mesen b. h. n a. ubi etiam Rationem reddit, cur non potius aequiparentur ictus publicis,vel rebus universitati , nimirum propterea : quia non sunt in usu fingulorum, neq; usibus pubicis habentur expositae,ut res universitatis .
284쪽
Lib. II. Tit. I. g. g. & y. De Rerum divisione. Ad Versic. Locus autem.
UAERI Tu R i in hoc Versiculo: utromi I locus , in quo aedes sacrae sunt aedifica Qtar, etiam diruto vel collapso aedificio adhuc sacer maneat 3 ad quod Respondet
respondit, hunc locum vendi non posse, L
FGs Ratio secundum Theoph. quia oui sacer factus est, nullo modo sacer esse gesinit. In quo est differentia inter locum sacrum , &I8 locum communem. Nam i s in littore aedificium fuerit postum,&postea vel terrae motu subfdeat, vel exundatione destruatur, vesvetustate collabatur, aut alio modo diruatur, quasi iure postliminii revertitur locus in pristinam causam, & solum rursus publici fit
tio disserentiae traditur ab Harp. h. n. D. quia consecratio non solum si aedificii , verum etiam loci, & ipsum etiam afficit. Et haec deas Jure civili. Det iure autem canonico si Eccle-sae incendio, aut alia ruina dissecratae sunt, omnia ex integro peragenda , perinde ac s
nis tectum duntaxat corruisset , parietibus
illaesis manentibus, rex'. A e. tigneti o. exr ἀ
ι-μιν. ubi Vivianus rationem reddit : quia consecratio Melesae consistit non in tecto, sed in parietibus , in quibus sunt cruces, ti inuniactioneΑ, & Ecelesia semes consecrata non de bet iterum consecrari uenis fuerit execrata e. io. Uide plenius distinguentem Laynrnan. tis. s. Tras. s. e. s. is sui j -4s. n. v. Ol M. De sa eris i Ethnicorum nihil attinet dicere. Nam ac eum daemoniis suerint dedicata , non est mirum , quod ea sbi fiscus tanquain vacantia
Harp. h.n. o. postqi m constitutiones Impera toriae impia paganorum sacrificia abole ia
Erat etiam 'casus, quo locus sacer p OsἈ- alnus iure civili fiebat, si ni intrum ab notiitius
capiebatur, L. D.6 a.dia. V L. exm 9η. is νιορ π μ- θα tunc enim locus tanquam protinatus tantisper sacer esse desinebi, donec ab ea calamitate liberaretur, quo iacto
quasi postliminio pristino statui restituebatur, L. yA ti ibi Gotlios. Alyns. A . s. Alib.
ms. Osterm.& Harp. n. a. ubi hanc Rationem
reddit: quia dedicatio D consecratio loci sacri ad eius tantummodo populi usum ncta esse videtur, in cujus gratiam dedicatio facta est. Quare si is populus eo amplius uti non potest, quod fit, si hostes eum occuparint, ex tacita voluntate, ti voto dedicantis, ille saceresse desinit. Quando autem de iure canonico sociis sacer ita profanetur, vel polluatur, ut
vel nova consecratio vel reconciliatio st ne cessaria , vide apud Nicia. vixel. meth. itinponi f. I. . e. . regis. Venat. - a d jum pomo
s. Sepulchrum cur octas religiosus dicatur V. diua utristas hvus staretraphi ratro prima. 3. Secanaa. s. Tertia. ao. In locum Fuum cur inferre mortaum E.
si s varia. eeMὶ . Carsipue a iuvini juris fuerint habita 3 ar. An etiam in locum parum communem Io n. t. aa. An in commune sepulchrum ν. Iuid si non totum corpus sis uno sed M. Nunquid in re communi mel re si eam evis ' dino prohibentis u. Aut si reliqua membra a . Anproprietarius in eam rem cujus acu II. Anne totus fundus re inuouerit facturi u Q. habet Τ
285쪽
11 Lib. I I. Tit. i. s. s. De Rerum divisone.
t. inWM R i in hoc para grapho: quae- ubi caput iacet, totus homo intelligatur iace. Inam res dicantur religiosael Ad hoc Re- re. Caput squidem non tantum praestantior Hopondetur: quod illae, quae piis ushus, pars, & velut arx est corporis, verum etiam, puta mortuo sepeliendo, destinatae sunt, Ant. sedes memoriae & sapientiae. Ergo non mi perea. h. ti secundu in Imp. ille locus, in rum, si dignius trahat ad se minus dignum, si ouem mortuus aliquis illatus , ibiq; sepultus capitis potior, quom trunci ratio habeatur. L humatus est, ιιH. b.ctis iam tam m. s. Ph. Harp. h. n. s.ct . EA quo ι contrario sequi T. is enim inspecto iure civili, ti secundum tur, ea i loca, ubi caetera membra seposta & I. molem gentilium antiquitus religiosus dice- sepulta sunt, non fieri religiosa, d. L. . . ubi a. batur, & divini quasi iuris censebatur. Ratio 1 Ratio: quia unius sepultura plura sepulchra prioth , & nominis varia a Dd. redditur. emcere non potest. Vide Dn. mei reneg-Nam religiosus dictuq est, vel a rati Miso de- ger dig. . deservis. cap. .. devia. n. . sdicti ibi postis, L. enm m d versi, . . s. ι .f LIMιTANTuR lautem : ut non totus lania rein re q. ssim'. sen. vel a relinquenda . quod dus sepulturae demnatus , v. g. integer horia videli et propter sanctitatem a prosanis usi- tus, vel ager religiosus suerit effectus, sed ea 3.bus intactus .relinquatur. Ini arandis enim tenus, quatenus corpus humatum erat, hoc
agris, S conserendis hortis, sepulchra L lo- est, tantum illud spatium, quod occupabat ca- ea telisios, intacta relinqui solebant, D neq; daver in terra, & quod ipsum tegebat, non arari, neq; coli poterant, ut ex Gellio & Gi- vero, quod ex latere cingebat, L. As. Utilia
cerone notat mesenb. h. n. I. Harp. n. s. Ver- ch um. s. f. d. T. Ratio: quia alias brevi tota4. rutius in Irari. O. , eligio. Res ergo i religio- terra religiosa facta sui et .sae sunt, quae per sepulahra hominis demortui QuAERaTuR 1 SECuNDO : per quos locus rireligione contactae sunt, & a communi usu religiosus sat, & quomodo ὶ Ad hoc Respon-ho utinum remotae , meienb. - sq. n. as. det lin p. in rextu , quod unusquisq; , etiam s. Schneid. h. n. . Ratio ' alia: quia religio privatus, sua voluntate locum religiosum se apud Latinos sepe debitum osse ii, sive iu- ciat, dum mortuum insert in locum suum , sam muneris stinctionem signiscat, sic quan- mesenb. in paras. n. a F h. T. Adeoq; nondo alteri nos ossicium debere sgnificamus, erat opus publica aut horitate, sed privato ali- omni nos ossiciorum religione obstrictos esse cuius secto, & propria authoritate res reli- dicimus. Existimabant autem veteres , se gioni, id est, sepulturae addicebantur. In quo osticium defunctis debitum , & iusta ipsis non erat differentia inier res facias ti religiosas. melius pei solvere, quam si in locum P ne- quarum illae publica Ponti scis vel Episcopirent, υDi inquiete an omni turbatione Iiberi aut horitate per consecrationem , hae vero 6. iacerent. Ratio 1 tertia : auia religioni ha - privata voluntate per mortui illationem se bere apud Latinos , est conscientia , & Deo- hant. Nain antiquitus quilibet in suo landorum metu a re aliqua impediri: atqui etiam senulchrum vel monumentum facere, & pro sepulchra violate religioni sibi ducebant, sive lubitu mortuum sepelire poterat, ubi volebat,
. Ratio iret: & quare sepulchra quas di- simus in veteri L novo testamento, etiam Ju- uini iuris fuerinta, abita est ista: quia diis in- daeos sua sepulchra in agris L hortis propriis
seris . sive manibus erant quoda in modo con- habuisse, Ioa n. c. n. αμ σι./ν. v. a. Bes Olc .secrata; vel quia propter memoriam desun- loe eis. Sthne ld. n. a. 9 ti iure suo utens , nectorum sanctitate quadam videbantur reve- mine prohiberi, ror. ιιII. demor/.im. Et haeci I ren da : vel quia sanctorum e sent habitacula, religio valde privilegiata fuit, ita ut dicerent quemadmo)um apud nos Germanos omnes summam esse rationem , quae pro religione
defuncti, stiliiij id est . beati vel sancti praedi- iacit, L. H. in s. p. de reiipersa ton. public E8. cantur vide t Besoldum .n iusseri. iurid e. 4ntei esse mon prohiberi sepulturam cadave- po . de iuri ct divis rem c. s. n. s. Ins eum seq. ubi rum, & monumenta exstrui, atq; exomari, dicit: quod propter corpora ibi sta, in qui- L. r. s. inferiuctum. s. f. dis mora. anfbus divini quidpiam habitavit, visum fuerit, Hodie ' hoc immutatum, & aliud de is- I venerationem quandam , D metum etiam lO- re canonico introductum est , ut videt ieeteo debese t A quod Philosophi gentiles puta- privatu authoritate locus non fiat religiosus verint, animas a Dgo venire, & ad Deos ite- per illationem mortui, sed per solius spiscopirum abire . consecrationem , unde videmus loca ceriti . s. AMpLiANOR ' autem praedictae ut non quae coemeteria appellamus, sepeliendis mor- interst sue totum corpus hominis mortui tuis esse destinata D ab Episcopis nostris si illatum , L. f. h. .. g. h. T. sve caput ejus, consecrata, vide ιοι. sis. ext. ἁ septiis. Myns. 8.L. etim in δυ's, . . f. de relu. ct μ t. sem. n. . Schneidini . n. l. Harp. n. aa. unde coe
ubi Rallo redditur: quia caput est principse meteria apud nos Catholicos non tantiis reli- . homini membrum, unde cognoscitur, cuius glosa, sed sacra sunt, Besold. MAsri. deiuri in imam st no 3 ex aliis membris cognosci a m . rari n. s.f. so. non potest, Ostetman. h. ubi dicit: quod ibi, Qu. RiruRt TERTIO: utrum loca reli- Is
286쪽
Lib. I. Tit. t. s. s. De Re n girinone.
stoti potuerint aequiri, do dira privatorum subiici, vel alienari 3 Ad hoc Responclatur, quod non. Ratior quia eram quasi divini iu-xis , & sic extra humanum commercium , ita ut vendi vel donari non possent, art. L. d. s.f. . vi relig. ct s. t. sun. neq; obliflari, L. a. C. daretis. ersum .sen. limo i ne quidem resci sine permissu Pontificum , illi eni in explorare de- sebant, quatenus salva religione desiderio reficiendi operis medendum sit, L. r. g. /. F. de
mori. ans unde etiam ossa illata effodere non ieebat sne eorum decreto, L. a. in prirsae reis Ag. Osu ι.fin. I . . . in f feod aut humanum corpus ad alium locum transferre, L. δή. C dae res f. ct sumi. 6n. locus enim religiosus factus ad curam pontificum vel Principis
qui, ut supta dictum, saepe Pontificatum ge- rebat) spectabat, Oster m. h. Haec ' autem, quae de prohibita alienatione dicta sunt, pm
cedebant tamdiu, quamdiu corpus vel ossa sepulta remanebant. Postquam autem 1 Pontifice impetrabatur, ut reliquiae corporis humani trans serrentur, ex tunc locus desine-hat religiosus esse , L. . . f. s. f. de Hui ct sumi. sun. adeoq; iterum in commercio ho
as Alia ratio i erat monumenti, quod meis moriae servarulae causa extra itur, L. a. s. o. f.
derelit δc nullum corpus continet, Nyns. b. n. δ. vel cenotaphii, i. e. inanis tumuli, vel vaeui sepulchri, quodqeandoq; vivis nobis e
truitur, vid. Venat. in .vialis her. Pontus ares p. t. sn ad Ment. illa enim vendi, donari, & ad alios usus transferri poterant, L. o. s.ff. de relig. O sumi. sum Ratio: quia non erant loca religiosa, L. γ fis reri ἀνι d. L. 6. q. f. Ratio rationis: quia non monumenti alicti ius exstructio, sed sola mortui aut reliquiarum illatio locum iaciebat religiosum, per L. s. s. t cum seqq. F. de donat. 1nt. νιν σ nx. L. . I. non fit, fisadia fui. cul. Harp. h. n. a. sty vide Besol dum lac. cu. n. F. f. o. Et licet Virgilius mo. numentum religiosum existimaverat: divi tamen fratres contrarium rescripserunt, L. o. g. '. cum L.M.ff. de rer. dam
Quamvis f autem hodie paragraphus Isiste, quoad dispositionem suam, & materiam,
quam continet, sere inutilis sit: nihilominus, quia pro intellectu multarum legum facit, tiratio atq; aequitas ejus immutata permanet, & pro decisione aliorum casuum in argumentum trahi potest, vide notata seup. g. I. yrooem i. n. aa. ideo lubet illum totum examinare, & in rationes, quae pro aliis materiis prodesse possunt, inquireI .
a ctum' est,qubdunusquis'; mortuum in locum suu in pioprium inferre, ti sic religiosum facere potuerit. Et hoc non habet dissicultatem , sed manifestam Rationem : quia quilibet rei suae moderator est &arbiter, L. in re mandata. a . C. mandass. Coci
uti & abuti, meliorem δέ deteriorem sacere potest, s. a. μμ de iras. οροι sera vel ac Harp. h. LII. Sed jam a I QuoiUR: utrum fin locum non pmprium , sed quem quis cum alio communem habet, vel etiam in alienum inferre liceat mortuum, nec ne i Ad hoc RESPONDET Imp. PgiMo: quod in communem locum purum, id est, qui neq; sacer, neq; saninis, neq; religiosus est, sed ab omnibus hujusmodi nominibus vacat, L. a. ν purin, o. f. vi rabi ct fauet.'n. invito socio inferre non liceat. Ratio est: quia in re communi nemo dominorum quicquam facere potest invito altero, L. Sa-
μιιε. at. f. commvn. avid. sed in ea melior est conditio prohibentis, ta in re, so. de R. I. ux o. L. parietem. r. f. de semit. πώ. yrad L. in re e-muni, as. f. eod. Non debet alteri per alterum iniqua conditis inferri, L. non vibra. N. de R. I. in o. fieret autem conditio loci puri deterior. quia commercio eximeretur, ita Aldobrand. ges. &Harp. h. Uide Besold. in vis n. datur. σῶνι rer. My. n. r. f. M. ubi dicit: quod nihil novi in re communi invitis caeteris sociis
sacere licea. Laederet enim jus cujusq; ex
sociis, si rem communem transformaret, geex Ioco puro religiosum faceret , adimeret enim locum socio, cum res religiosa in nullius si bonis .REspo NDET uR' SEeuNno: quod in commune sepulchrum etiam invito socio liceat inferre, text. h. Ratio: quia licet invito socio re communi uti ad eum usu in , ad quem est ordinata, ut sepulchro ad sepulturan -- sen c. h. n. a. Harp. n. . nihil enim prodesset locum habere religiosum, cum alio communem, si non concederetur usus, At jus socii re communi uti volentis inane esset, si prohibitione socii posset impediri, arg. L. 1a. F. stem Meta. f. pro secio. Besos d. sic. citi f. 3ρ. δ ruamvis f alias in re communi melior sit con- a 3
tamen propter publicam utilitatem, ne insepulta cadavera jaceant, stricta ratio juris non servatur, quae plerumq; in ambiguis religionum quaestionibus omitti solet, L. H. . do
R spoNDEMR ' Τεmio : si unus in sun- a do habet proprietatem, alter usum si uctum, tunc proprietarius non potest locum rcli iosum facere, nisi consentiente usu fructuario, ac vice versa, toti λ ct L. a. s.f Uumf. Τ δευ- .ctμ t. L. .inyr.s is usus statio: quia minuitur illi usus frugus, cum colere locum religiosum, &ad utilitatem suam accornodare nequeat, meseM. h. n. s. proprietario au-Υ a tram eo by
287쪽
116 Lib. II. Tit. I. g. s. & Ic
tem causam sve eonditionem Ductiarii deae riorem sacere non licet, L. se , v. g. morae- Diau. J A asse . Harp. h. n. I . Ratio alia rquia ususfructus non potest esse sine proprie tale, scut nec accidens fine subjectob haee
autem in nullius amplius bonis esset Theoph. h. Si autem iconsentiat usus ctuarius, proprietarius locum religiosum sacere potest, L. Iacam, ιν. f. vi usus quia volenti non fit iniuria, cissenti. an is R. L sa s. idem est si testato a6 rem, i qui ipsis proprietatem ti usum s. restia quit, inserae velit, cum non esset alius locus, ubi tam opportunὸ sepeliretur, L. Iscum. δ .an priss de usus. L. a. F. s Abus st: de relig. Ratior quia cum uterq; beneficium, & sundum totum ab eo acceperit, ingrati suturi essent, si ei tantundem, quantum pro sepeliendo corpore necessarium est, denegarent, ti beneficio testatoris indigni essent, qui in eum tali ratione
in olienum. locum consentiente Domino liceat inferre, quia volenti &consentienti non fit iniuria , invito autem eb non item. Ratio :quia nemini invito ius suum adimi, vel deterius reddi debet, Harp. s. num. δ' a 3 ΗΕsmNDgTuR QuiNTO : etiamsi ah initio Dominus non sciat, neq; consentiat, si tamen postea ratum habuerit, quam illatus est mortuus, tamen locus religiosus fit, tera. s. qui a multis assirmativὴ legitur, ad idem est textus in L. s. g. .. de re vivus Ratio : quia Rati habitio retrotrahitur, & e ncessioni conia sensuiq; aequi paratur, e. ratshasiιsonem. de R. I. an o. consensus ex intervallo potest subsequi per L. uti. F. - SC. Macia. L. δ. s. prodae'. F. ωον. bon paria sunt ab initio assentiri, vel ex intervallo ratum habere, I semper, . fia R.
seratur, postea poenitere non potest, x licet maximε poeniteat, & sactum improbet, tamen locus religiosus fit, text. h. qui a Myns& aliis ita negativὸ legitur. Ratio: quia non licet mutare consitum suum cum alterius iactura, L. nemo. n. . de R. I. quae ab initio sunt voluntatis, deinde fiunt necessitatis : quod semel placuit, amplius displicere non potest,
edicto cautum esse, ne corpus justie sepulturae traditum inquietetur , L. Dasi fatras, M. F. ἐπνebe. ct sum ι. Ex hoc autem paragrapho, ti ex oo , quod locus religiosus fiat per illationem mortui, INFERT eian c. n. r. etiam 1 corpus mortuum , vel ossa hominum esse religiosa. Rationem consequentiae assert hanc : quia horum illatio locum profanum facit religiosum, L. Gai L de νιι . Ergo ipsa quoq; de-hent ese religiosa, juxta reg. propter quod unumquodq; tale, illud magis tale, ainh. mulio magis, C. de M. Aules Ratio 1 antecedentis est 3 squia sicuti nos Catholici reliquias Sanctoruna,
tanquam res religiosas, veneramur, absq; alia consecratione, quia credimus animas , quae
ipsas aliquando informabant, cum Christo in coelis regnare, easq; ipsas reliquias & corpora aliquando glori scanda esse: ita quoq; antiqui putabant, omnium defunctorum corpora & ossa veneranda propterea, quod vel cum superis, in campis Elysis , vel cum inseris in regno Plutonis & Proserpinae deserent: tiscuti ' nos reliquias sanctorum commercio 3 Reximimus, neq; distrahi permittimus, L. ne. mo, . c. is n. Eectis ita quoq; illi corpora demortuorum , & sepulatira eorum commercio humano eximebant. Vide Besoldum in , sor. 1ώrad. Di de iuri s AOq. rari n. f. 3s. Psu
s. a uanam res in lectesimi sancta ' uti
1. M totam muri civitatis Romana sint as. sanctit a . o. An ver. etiam casse erum , mutarum is ascastrorum n. tauidin praxi observetur a . n. Cur leges sanctae dicanture o qua y Ia. II. a .r . Legati cur sancti habeantur G. ay. assi Cur tribum plebis e n.
II. Cur termini M. Cur armum Z 3λ
Cur domus propria 'Cur Ecclesiastor sedera' Cur imperium' Cur asela 'Cur Ialva Dardia λ- semper parna sanguinis totum
beat, quosus quia ocum violas p
288쪽
2IT Lib. II. Ticiet. s. ro. De Rerum divisione.
dicantur sanctae 3 Ad hoc Respondet
uspianus in L. Facta. o. s. proprie. I. Τῶνιν. . vis sancta este, quae neq; sacra , neq;
religiosa neq; profana sunt, sed sanctione
quadam sunt confirmata. paulo aliter Marcianus J C. L. δάβ. d. sanctum est , inquit, quod ab iniuria hominum defensum, L sanctione , vel poenarum terrore a violatione bmunitum est. Ut ita idem seth st sanctum, atq; inviolatum , intactum, incorruptum , a. Briss Macrob. & Hotomann. Ratio 1 nominis est ista: quia sancire idem est, quod sanctum alion id sive venerandum sacere, sus sangu ine nostiae, Spleges. in υα atqui res illas, quas inviolabiles esse volebant, poena sanguinis muniebant, comminando scilicet, ut caput eius, qui contra secerit, consecraretur, Bris. Ergo res inviolabiles recte sanctae dicebantur δε sacrosanctae, quae sub capitis poena sancitae sunt, ut inviolatae & ineorruptae essent,
3. QuAERi Tu R f SEcuNDo : quaenam res in specie sint sanctae 3 Ad hoc Respondet Imp. quod inprimis muri &portae civitatis, L. . A
4. Orseqq. Rationem affert in textu: quia i poena capitis constituta est in eos, qui aliquid in muros deliquerint. Rationem ninilem assert Pomponius tin L. ι/. 1 de rer. διιι ubi ait: si uis violaverit muros, capite punitur, scutii quis transcendat scalis admotis, vel quali-het alia ratione. Rationem rationis mox annectit: nam cives Romanos alias, quam per
ortas ingredi vel egredi non licet, cum illud ostile & abominandum st. Nam L Romuli frater Remus occisus traditur ob id, quod murum transcendere voluerit, iuxta Vers Luciani , I ι. Fraterno ρνι-ι maduerunt sanguinas . -ών sic ergo i muri sancti sunt, quia eorum violatores capite plectendi, & portae , quia firmitate legali sunt roboratae, D iussae custodiri, & non violari, schneid. s. n. a. Ru- E. tionem l aliam reddit BrisI. quia ille locus, ubi muri aedificari debebant, aratro circumduci , atq; certis adhibitis sacris in designanda urbe ambiri solebat. Sic Hetrusci locum , qua murum in condendis urbibus ducturi erant, certis circa terminis inaugurato consecrabant, ideoq; nec habitari, nec arari nap. erat; Besold. tie. cir. n. ro. f. - . Ratio adhuc talia: quia sancire inter alia firmare signiscat; cum igitur m nri s iter nos tueantur, & fr-mis munitionibus tutos faciant, ideo sancti appellantur. Adhuc aliam Rationem Theoplitius ex fabulis veterum deducite sed nos , sui veritatem colimus, sabulas sabulosis re linquimus. Rationem seecialem, cur portae
civitatis sanctae fuerint Dabitae, adducitur , Besoldo Ac.- a. quia judicia in portis sa. Cay aequisi non possim tD. Cur Euantur quodammodo duini j ij iexercebantur, & inde non procul erat locus. tibi malefici plectebantur. Vide alias .ationes apud Lymnaeum rem. s. iuri Ρb. l. cap. I. a.. O βουφQuamvis t autem aliqui hoc tantum de g. 'muris civitatis Romae intelligant, Myns. 4.
h. s. Schneide in . h. v. s. Lolaeus de jura es--. p. I. c. a. n. u. ti plurimi ab Harprechto. n. it allegati, mesen c. l. n. a. tamen contrarium expressὸ deducitur ex L. s. s. a. Τῶreri dimis ubi dicitur : etiam in municipiis muros sanctos esse, & in I. s. l. me non, ι si is ronia u. ubi habetur: s quis vallum transcenderit, aut per murum castra ingrediatur, quod capite puniatur. Ex quo ' INFART mesenb. s. s. n. I. dispositionem paragraphi nostri de muris ti portis tam civitatum , quhm castellorum , villarum & castroruin intelligi, cui consentit Harp. h. n. ιν. per Rationem : quod hic salus publica , vita & fortuna civium omnium versetur, ne videlicet ea aliorum i ruptionibus & invasonibus exponatur, adeo que savor reip. hanc extensionem postulet. Nis enim aliqua severitate muri defendantur , non praestabant rei p. securitatem, nec possent cives iis s3ere, Schneid. h. n. s. Haec
quidem rigore juris inspecto bene desendi possunt , quemadmodum pulchrε defendit Harp. x ad contraria respondet, vide etiam
Carprovium in Crimina μι. q. ψαn o. ct seqq. Verum i contrariam sententiam tanquam mi- Iotiorem vidi practicari Dolae in comitatu Burgundiae , ubi cum quis vallum transcendisset, non hostiliter, neq; contem pisis, ludibrii, aut illusionis causa, propterea fuit sustigatus; quae mitigatio , sue mitior animadverso, etiam mesen cio, s. n. a. placet, alia enim est causa imprudentiae, iqnorantiae &necessitatis: alia maritiae L illusoniς .s poenam arbitrariam in caeterarum civitatum de remnicipiorum muris statuit Lotatis Λ r. Tahn in Iebnu-- La -- Ρα cap. s. m. 3 Bariolus quoqi ML. f. r. h. t. humaniorem sententiam esse putavit. v hoe easu poena arbitratia imponatur: ut ita tuor iuris tamiam tempore belli obtinere debeat , Steinhaus in D l. n. . g. s. T. vide de hDe plenius Lyrminum rom. a juripus. lib. ν. cap. r. n. as ar. r. ct aa. Frider ais. 4. δε --
Deinde i sanctae censentur etiam leges, DL. sacra, p. s. proprie. Ius da rari διέ. ubi Ratio redditur: quia sanctione quadam subnidiae sunt, D in iis aliquando adiicitur, ut qui contra eas aliquid commiserit, capite puniatur. Procedunt ergo haec potissimum de legibus capitalibus. Nam ut imp. in textu nostro dicit, eas legum partes, quibus poenas constituimus adversus eos, qui contra leges secerint, sanctiones vocamus, L.san tia legum, LA. vi pan. Rationem t magis generalem rediar a
289쪽
Σ18 Lib. II. Titi T. g. Io. De Rerum divisione.
dit BrisC in lexio. v. Iax M. ubi dicit : sanctae quoq; Ieces dicuntur, propter sanctiones, quibus leges se ipsas muniebant, quod enim sanctione quadam subnixum est, id sanctum
est, licet D Eo non sit consecratum, L. ν. s. 3. derer. Hemis Sacratas vero eas Leges appella .
tas Festus scribit, quibus cautum erat, ut si ' quis adversus eas secisset, sacer alicui Deo - 13 rum cum familia pecunisq; esset. Adhuc faliam Rationem deducit Horoina n. in texi . msanctum, ex Dionys qui l. 6. ait: antiquos ju-15sse per sacra omnia , se , posterosq; suos, hanc perpetuo legem observaturos, addit, execratione, ut qui Iegi parerent, ita Deos superos atq; inferos propitio3 haberent, qui non parerent, in seston Ergo merito legem sanctam vocatam. Nam sancta suerunt apud gentiles, quae caesa victima, vel sanguine su-so , D execratione interpositet confirmata sunt; & sacrosancta, quae iasi sacro iacto sancita sunt, vel quae suti capitis, aut alia graviore poena sancita sunt ut inviolata & incorrupta essent, vide Beu ld. in disert. de jur. σ
I 4 Tertio etiam : legati sancti habentur, t. f. F. de Marismba.. Ratio: quia co8 violare nefas est, D in Q L. constitutum , ut si quis legatum hostiuin pullasset, hostibus dederetur , eo quod contra jus gentium iactum esse dicatur. Legatos enim Ius Gentium ab omni injuria vindicat, D tutos atq; inviolabiles praestat, ita in nemo eos possit impunε offendere, vide quae scripsi ad M. F. ad L. Iul. de vi pub. 1. s ust. vers de iis . quι. Rationem t aliam reddit Marcianus IC in L. Fanctum est, L f de rer. H.
s. ubi dicit: eos sanctos dictos a sagminibus, id est, herbis illis quae alio nomine verbenae appellantur, nostro idiomate, dela Os n. traui) quas legati populi Romani ferre solebant, ne quis eos violaret. Vide Besoldum λά era. de iuri Cr divis. rer. c. s. n. ν. ubi dicit:
ouod sagmen non fuerit certa quaedam herbae pectes, sed quaelibet sanguine conspersa. Le-igati enim caesae hostiae cruore herbam circa aram, quae crescebat, quamcunq; , tingebant, essius conspersio dicebatur sanctio, & herbae cruentata lamen , a sanguine utruinque. unde postea tinctum sumi coepit pro omni, quod inviolatum habebatur. Plura delegatis non violandis, ti an idem si in deputatis Municipiorum 3 vide aliud Balthas. Conrad.
. interdictis L mandatis poenalibus defendan
I 6 Quarto i sancti quasi fiebant Tribuni plebis . quia Romani eos inviolatos secerunt. cum religione, tu in lege, sanciendo, ut qui eis nocuisset, eius caput Iovi sacrum esset, familia ad aedem Cereris, liberi liberaeci; venum irent, ut ex Livio I. 3. recitat Hotoman. an lexie. v. finctum. hoc est, si quis Tribunum plebis verbo aut sacto violaret, impunE occidi poset, quod ita placuit post secessionem
Eiusdem juris censebatAEdiles Curules,Bach. ad Vesenb. min. M.fansu, f. b. T. vide etiam L. Iuliam de Tribunis pleb. in indici Leg. Romi ver Iulia, o ver sacrara funia de Tribum plis. Quinto: sancti dicun ur etiam termini, II quia non tantum lege divina prohibitum est,
terminos tran serri, Deut. λ. v. t . ct ari v. in
sed etiam statim ab urbe condita Nuina Pompilium serunt, consecrato Deo Termino, iura finium religione quadam munivisse, ne quod fieri solet, quodq; estpemilitassimum,
temeritate cuiusquam, aut injuria violarentur , melan b. in parat. n. r. f. . rer. addet Myns. s. ouadam actumes, n. sa. Inst. de albo.
ubi dicit: Numam poenam capitalem constituisse in eum , qui lapides finibus movisset, quare sacros, id eit, inviolabiles esse voluit.
Sexto ' aerarium illud sanctum ab antl- iaquis dicebatur, quod prorsus intactum erat, ex quo nihil promi licebat ob annuas necessititates, ut ita sanctum idem sit, quod intactum
sanctius aerarium illud vocari est: ubi Principis atq; reipub. thesauri ad casus necessitatis extremos reconduntur, idq; Romae in Saturni aedet asservabatur. Alex. ab Alexand.
Septimo i sanctain uncavit Cicero in oras. IPyra dam. sua, cujusq; domum per Rationem rquia domes sua cuiq; tutissimum receptaculum est, L. Plerique, ιδ. f. de in im voci & ita sanctum perfusium est omnibus, ut inde abripi nem inem fas sit, L. ra g. de insum Octavo : t etiam Ecelesiae sacro- sanctae rovocantur, quia asylum praebent ad eas consu-gientibus, ut inde abripi non possint, ρ. t. C. de
Nono: etiam 1 foedera sancta appellan-attur. Ratio: quia gentibus moris suit, ut ea
sanguine sancirent, Hotomann. εn lexic. v. sanetam.
Decimo : Imperium t quoq; Rominum radicitur saeictum , das hellige ridinisterin hyBesold. in dissert. iurid pol. dejαν. or iuris renc. I. n. ρ.f. st. Harp. h. n. r. & Imperator ipse in L. f. myri QOLL. ibi: quid enim majus, quid sanctius est imperiali majestate 3 unde etiam . vulgo sacra Caesarea majestas appellatur. Ratio : quia nihil malis inviolatum Si intactum manere debet, quum imperium,&ipsemet Imperator, unde qui aliquid contra illud vel illum machinantur, criminis laesae majestatis se reos faciunt, vid. tot. ιu. ct 1bι --stn b. n. . . f. ad. L. DL male .
Undecimo: f sancta dicuntur loca, sive a 3
290쪽
Lib. II. Titi t. s. io. De Rerum divisione.
alala, & civitares ad refugium constitutae,
n. II. Harp. b. n. t. Ratio: quia violari, tiqui ad eas recurrerunt, inde extrahi non debent. De carceribes vide osterim. h.
a Duodecimo : sancti t dicuntur 'oca ita sanctificata, ut si aliquis ibi delinquat, capite
puniatur, vel manus inutilatione, aud is rer. Eius quemadmodum multa similia loca laGermania hodic habentur, quibus sal vaguardia, teri burgfrid es praefixa, Besold.
ac u. it. Harp. h. n. a . quemadmodum Dilingae sub porta aulica videte licet imaginem , re-Draetentantem manu in alicujus securi reicis iatam , uua id significatui, quod ibi delinquens,
hoc est, quempiam ibidem vulneran , aut etiam omnino occidens, vel morte, vel maianus mutilatione puniri possit, & debeat. Conser Spei dei in βιωuυ. Silrgmed. μι ιυ.
quis sanctificetur, ' an citum Ort Pingsti mi
auges flagni mird non aliter eaena in comminatam locum habere, nisi dolo malo, vel extra vitae periculum constitutus, alterum laeserit, & e Te dein circumstantiae concurrerint, quas deliit a Remi mums transcendentis Bar-tolus & Albericus, ad L. ωθ.f. derer. H assignant. Ratio: quia persona semper dignior esi quovis loeo sancto , vel humana sanctione munito, utpote templum Spiritus l .inthi, ticondita ad imaginem Di i: atqui si quis hominem occidit, vel laedit, non semper ultimo supplicio , vel mansi q mutilatione afficitur. Ergo neq; ea plena affici debet indistin se, qui violat locum sanctum. Vide CarpZo
ministri publici, apparitores, lictores, nuncii Camerales , vigiles nocturni, & alii ministri justitiae. Ratio: quia etia in illi inviolabiles sunt, D vel capitis, vel saltem alia gravis poena in eos constituta est, qui illos offendunt. Quemadmodum passim in Italia illi, qlli apparitores laedunt, bannirantur: ti juxta Aca demiae nostrae Inmi stadiensis statuta , si qui vigiles nocturnos aggrediuntur, ab Academia & civitate relegantur, quemadmodum praeteritis his annis multi ex studiosi, suo malo experti, Se reliqui alieno periculo cautiores redditi nerunt .
37 DLciruto . ARTO : ' multo magis sancti vocari ti censeri possunt magistratus ipsi,
cum propter eos ministri justitiae sancti reputentur , cte ipsi non minus, quam illi inviola-hiles este debeant, vide Bacho vium in uet. ad
testis. n. a. f. b. t. de reri Hys. Sic pop. Rom.
exilio inuictavit Coriolanum, ob id, quod iniuria affecisset Tribunum plebis, Menoch. da
Bart. Sc Bald. scribit, quod percutiens magistratum quandoq; capite mulctari possit. Ibid. n. s. reseri, Quod in Academia Papiensi , a studiosus quidam Ricius dictus, Ac in Pilana alius, Crassus 2ppellatus , propterea quod Rectore in injuria affecerint, capite fuerint plexi; per Rationem : quod Rector Gymnasii Principis personam sustineat, Ar dignitate omnes antecellat. Quod Rectorem injuria assciens capitis paenk plectendus sit, refert
quoq; Jacob. Middendorpius M. I de aeau min. 3. 3nyine eo quod Principis personam repraesentet. Sic scio in quadam universitate Germaniae studiosum quendam , non hum H loris literaturae , sed altiorum facultatu in , propterea quod non Rectorem ipsum led aliquem ex antecessiaribus stricto gladio iniecutus esset, propter solum conatum, in loco publico, in conspectu omnium scholarium, ad j tant1bus civibus armatis, virgis tu illa acerrim ὁ caesum,& pollea extra civitatem cum ignominia eductum, Lin perpetuum relegatum. Quid in nostra uni ueri te uit. Januar. hac in parte contigerit, notius est, quam ut referri
tu, imo SANCTI 33lMA, 5 multi mamabilis, bmultum admirabilis, gloriosissima Virgo. Mater DEI MARIA , vosq: caeteri S c TI MElecti DEI, cives caelestis patriae, quorum honor merito deberet manere intactus & invi latus, tum propter constitutionem Maximiliani primi Imp. Wormaciae in comitiis amiἄI49s .essitam , &in recessu Imperii Augustae a- l scio. ab eodem repetitam ; postea in recessu Comitiorum Treviri & Coloniae ab eodem anno 1 s II. renovatam: tum propter sanctionem Caroli V. Imp. in comitiis Augusta- his su reformatiora priuis. -δ I s 3 o. emissam .& amo ls 48. repetitam, deniq; in ordinatione politiae Rudoipni I I. Imp. anno I s I. confirmatam ; quibus poena capitis & coercitio comporis omnibus illis proposita est, qui blasphemo ore Beatissimam Virginem, ti Sanctos rein liquos violare audent, prout ad longum declaravi in commentario ad Carolinam poenalem, artis. ι3s. Similiter & il Ita, qui signum S. Crucis , imagines ti statuas Sanctorum conscinisdunt, in terram projiciunt, aliisq; scedis modis, & irreverenti ausu tractant, α β Canonici.
quos capitis supplicio plemndos censet Dam-
Dgc1MO SEHO : t SANCTus, SANCTus, 3. S cos est Dominus Dgus Sabbaoth : & in comparatione caeterorum tu solus SANCTus , tu solus Dominus, tu solus altissimus, JEs uCHRIsTE. unde non immerito leges nomen Domini sanctionibus suis ita muniverunt, ut
quisquis illud maledictis & bla hemiis lacessiverit , eum ultimo & capitali supplicio sub-