장음표시 사용
311쪽
1ro Lib. II. Tis. i. g. xx. De Rerum divis& acquir. ips. dona. Ad s. Insula. 22. Su MMARIAE
o. Ruid de jure civili, O quid de jure gem
r. 2uomodo, cst quantum quis de insula o cupare censeatur r. Reguia ex friu paragrapho derim. p. An hae occupano m Ea modus acquirenas dominii δει t
u. Lod si in a novatur in flamine Τ
νr. Cur ad vicinos hyec et Iro prema. 12. Secunda. o. Tertia.
. Et omodo Nuis inter vicinos dividenda)aloniam iter, quod per aquas secimus,
plerumq; periculosius est terrestri, ideo nemo mirari debet, si in tribus seqq. paragraphis dissicultatem aliquam , fluctuationem & periculum subierimu . I. Qu. Ri ruR t autem in hoc para grapho :s insula aliqua nascatur, hoc est, si mare, &flumen locum aliquem ravet siccum relinquat, L aquae eum circumfluant, & cingant , L. 3σ. ad quem illa insula aquis supere-Ginens spectet 8 Ad hoc Respondet Imperator cuin distinctione : vel enim nascitur in mari, a. vel in flumine. Si in t mari, quod tamen raro accidit tunc primo occupanti cedit. Ratio, cur raro fiat, est ista : quia altitudo tiprofunditas maris, ejusq; fluxus & refluxus nimis violentus, & magnae undae atq; procellae vix patiuntur terram coalescere, Si in sormam insulae eXaggerari, ex terrae motibus tamen quandoq; id accidet re Plinius testatur , L a. e. v. mel b. b. n. r. σ mi Harprecht. Ratio ' cur occupantis fiat, est in texturquia nullius esse creditur: quod autem nullius est, id naturali ratione occupanti conce-4. ditur. Ratio ' rationis : quia unaquaeq; pars judicatur secundum suum totum , oc quod juris est de toto quoad totum , idem est de parte quoad partem , L. qua de tota. f. de res venas atqui insula censetur pars maris, Ergo sicut mare ipsum , &littora maris , & arena, quae mari subest, nullius sunt, ac proinde occupanti cedunt, ita quoq; insula , Schneid. h. n. D Harp. 1ν 2. Id autem LiMITANT DO- s. ctotes s procedere quoad dominium & proprietatem, non vero quoad juiisdictionem, at
o c I insulat in flumine nascitur quod fre-Νquenter accidit) tunc fit eorum, qui ab
ar. Euid si ergo per unam pedem proximis
ar. An infiti quoala Utim Ocino in /num cedas eas. Septimus modus aequirendi. Ist. An circumluvis dominium mater 'imperium Nam iure civili inspecto superioritas pertinet ad eum, qui habet imperium in m/re : is autem habet, qui in continenti proximo imperium vel provinciam habet , post plurea alios , se allegatos mesenbecius
sula quoad jurisdictionalia subestet illi domino. Dixij-s civiti Ratior quia secundum es. Ius Gentium illa gens, quae insulam occuparet , iurisdi Bionein & imperium haberet, si- biq; regem , qui manu tua tegia illam regeret, sacere posset, Ant. Peregi in. ιι b. L iae jura ei. n. 6. ubi .. aa. tradit, insulas ne quidem quoad jurisdictionem subesse dominio Prin cipis maris s occupatores iurisdictionem omnimodam ab initio si hi vindicassent. λ ea successivis temporibus usi suissent. Quomodo i autem , di quantum quisq; de insula oc- cupare censeatur , vide diversas sententias apud Myns. h. n. s. Schneidewin. n. s. Harp. n. s. D totum caput at . apud Gruphiandrum in tractat. A diserti. Ex hoc j autem paragra- ι. pho, ubi Imperator definit, cujus insula st. etiam raro nasci solita , colligunt Doctorea
hane regulam : quae naturaliter , licet raro, accidunt, a iure non contemnuntur, ing. L. major, ra. C. A legar. harad. L. Sancimm . s. C. daea ωιιλια Hanc autem occupationem insulae in mari nata, aliqui SExTudis ' MoDuM P, acquirendi vocant, ut Iulius Pacius h. aliqui
vero ad acquisitonem rerum, quae per occupationem contingit, reserunt, ut Nyns. h. in Drine. nos de nomine L appellatione non la Dorabimus .
utraq; parte fluminis pmpe ripam praedia possident, siquidem inpula mcdiam partem
312쪽
Lib. II. Titi 1. I. 11. De Rerum divis &acquir. ips dom. 1 h
suminis teneat, ves in medio nata sit, reis. s. est an L. I. I. si uia, Ο.β. vi famin. L. r. s. s. g. a b T. Ratio i secundum Harp. Καα quia insula illa videtur decerpta ex ripis utrinque vicinis B proinde ad Midis proximos perti-ra net. Rat; ci t alia secundum mesen bucium h. quia alveus sumine desiccato spectat ad eos , qui vicina praedia habent, yi in I. M. videbimus. Ergo D insuaa quae non multum ab eo differt, iure derelisionis aquarum ad eosdem spectabit, Peregrinus AIur. cf. lib. a. n. M. Parum enim inter st, iitrtim de alvei duntaxat sola mutato , an vero de eo quaeratur, quod solo 8t terrae superfusum sit, L. yo. 3 La. ff. h. T. Ratiot actuc alia: quia qui gravatur in uno, non est mirum , si relevetur in alio, L. eum qui, go. mpr. ρ jurejur. atqui illi, qui vicina praesa habent, in hoc gravantur, si flumen ea deminuat , D corrodat, te plerumque, si inuata nascatur, vicinorum praedia diminuuntur. Ergo, M. a 4 Sed quomodo' di Videnda est insula inter vicinos 3 Ad hoc Respondet imperator , pro modo latitudinis cuium; sundi, qsae latitudo prope ripam si ιμι. λσ an L. adeo, p. g. 3. F. B. T. quod ita aliqui intelligunt, ut alluvione acquiratur singulis, prope ripam possidentihus, pio modo quantitatis praedii, quod in
fronte suminis est, Menoch. δ arsitra . eas a f. n. s. ser hum I. Insisti. Aliter paulo explicat me sentacius o. n. a. ct an I v ν s. n. Io.
pro modo latitudinis, qua insula cuiusq; sundum , ductu per medium flumen sine l. contingit. Debet itaq; linea, ver chorda, aut filum per medium flumen & insulam, de uno agro in altum vel de extremitate utriusque praedii, quae est iuxta ripam, 'dus, L. Ner eos, ast. A. h. i. Iul. Pac. h. deinde complicari, Min medio tignari, nodo vel Hancto, vel lecari, quo satio usq: ad medium chordae i illiusque puncti individat, insula unius censebitur, reliquum alterius emcietur, Myns, h. n. o. Itaq;
initie I medietas cedem uni & medietas alteri: si autem 1 insula esset plus 'versus unam partem, quὲm Mersus aliam , illa tantum pars insulae, quae uni parti propinqua , illius landi esset, & illa, quae magis propinqua est alteri,
cederet alteri, ita Bariolus in tras. ι . .e M--sn, est instit. ιι. s. n. ια ubi mediam partem
suminis, de qua Imperatot in textu nostro loquitur) ita deprehendi posse existi inat sdividatur tota fluminis latitudo in tres partes aequales , tunc enim, s insula teneat illam partem fluminis, quae est in medio, putat inter vicinos dividendam ess .
1 γ Uid s f autem insula uni praedio si pro- ,imior in hoc casu Respondet Imperator, insulam eorum tantum esse, qui ab ea parte prope ripam praedia hossident, ιμι. h. s in L./. so insiti. o.F. vi sumin L. . 1 2 3 L. pen. s. si qua, a. p. eod. Ratio 'secundunt Harpretatum Me n. o. quia parseitia duntaxat fundi esse videtur, cui est proxima, & ab eo velut decerpta, Ant. Pere r. h. Ratio i alia secundum mesenb. h. n. .. quia illorum esset alveua desccato flumine, ut an dicetur: s igitur in illa parte exiet Insula edi aqua, ea illis cedit, velut terra a flumine Belicta. Itaq; potius inter vicinos eiusdem rip secundum longitudinem dividetur: quia sepe ita in longum porriguntur , ut se ti nullorum agrorum snt oppositae, Idn.ρ. Raao tio 1 adhue alia: quia illis, versus quoru ripam& praedia insula respicit, plerumq; majus periculum imminet,& majori ser 3 impetu aquae fiequenter ad eam partem impelluntutis. ai Haici autem, quae dicta sunt, non ita de Ahent intelligi, ut si ego per unum vel alterum pedem duntaxat insulae proximior essem ιquam in sis, mihi totam insulam vendicare possim nam si chorda ducatur per medium,
apparebit, ine unum tantum pedem plus ha biturum, Myns. h. n. d. 9 sed secundum deesa arationem Barioli, ita nimirum, ut tota intercapedine, quae inier una in & alteram ripam intercedit, in tres partes divisa, sundus dicatur mihi proximiot tunc, quando illa prima parte, quae me, ve j meum sundum reipicit, continetur a tibi ainem , s in tertia parte; si
autem in media parte sit, tunc pro rata portione inter nos dividatur, ita ut, qui proximior est, quatenus proximior; praevaleat remotiori, peregrin. tib. t. ad jaeri est n. O.
Alium modum s thenserandi & di videndi a
tradunt Τheophilus hJoan. Puteo in is faex de viati ei, insatis, Ioannes Griphiander-ιν α
se ι.) qui videri possunt Nam modus dimetiendi potius ad Geometras, quom ad JCtos
Nanc t tamen doctrinam, circa modum a iacquirendi per alluvionem discretam , ut
me seniacius h. in . loquitur) sve per accessionem insulae in flumine natam, Jul. Pac.h. LimvANT Doctores nostri pR1MO : non procedere in agris limitatis , quibus insula non accedit, sed occupa hiis si ι L. ι. g. si ιηθ-ia. s. f. de flumini b. Iul. Pac: Ratio: quia in iis ius alluvionis non habet locum , L. - s.
Per limitatos 1 autem agros hoc Iocci hon a4 in liguntur illi, qui sunt limitibus divisi, &circumscripti ι certain terrae mensuram continentes , Cujae. l. a. osso. or vir ιυ. mss. Ratio : quia sic nulli, vel pauci accessiones reci- Aa 3 perent,
313쪽
28x Lib. II. Titi t. s. xx. De Rerum divis & acquir. ips dom.
lad illi, qui ex hostibus capti, partim militibus, partim civibus assignabantur, partim publico adjudicabantur, rem. in L. is uris, Oct. b. T.Harp. . ao. n. . sv. b. T. ubi Rationem 1 nominis talem assignat: qu limites illis adjiciebantur , Ut constaret, quantum assignatum , quantum vero in pu Mico relictum esset. Plura de his redibunt ins. F. M. h. T. interim inde Gryphiand. Accir. n. o. ct M . ct c. ann. V. Peregrin. l. . n. 7 . de jur. D. 'Consernotata supra g. . in Lu6 LiMπAin t hcuNoo r nisi taIis sit imsuta , quae non ipsi vi Meo fluminis cohaeret, sed virgultis, aut alia quavis levi materiaitassistinetur in flumine, rurejus stilum non tangat, sed semper fluctuet, ac mutetur , texe. I .pen. g. siqua. a. f. b. T. ubi Ratio: quia propemodum publica, atq; ipsius Euminis est insula, five publici juris, sicut ipsum flumen, RI Myns. h. in f Iul. Pac. excepti a. An autem iinsula etiam quoad usum vicino in totum cedat, vide Bart. in trin. 1L δ m. ct δε μι t. s. n. u. 3c Harp. h. π. r. σ myr. LIMITANT 1 ERTio : ut incrementum tala discretum, si seudo accedat, ut Iniussa in flumine nam, in regione fundi Budails, pertineat non ad vasarium , sed doin sin directum ,
tis. o. N. R. fol. sas. ubi aliud esse dicit m in mstento latente per alluvionem , id enim ait pertinere ad vasallum. L MITANT alii QN ARTO: ut In
Insula , in flumine navigabili nata, hodie de regalibus sit, nec ad privatos pertineat, post
Sixtin . de ruat tibis. cap. . n. n. Faut . in confidis no araris classo. σνδα si foc Da. . f. vide CarpZovium p. 3. juri'. fori constat. 3t. dcf. U. f. 1223. Atq; haec de t S Tim Mocio ac- a Squirendi, quem alii ad accessionem naturalem referent, re aecessionem insulae in flumine natae vocant, mi Iulius Pacius h. alii simpliciter , βω- aepellant, ut Harp. u. . alii vacans Iem indigitant, L. r. f. .. h. T. Schneid. h. nos it rum re contenti scrupulos scrupuli sis, & ba verbosis relinquemus .
et ostquam ' Imperator de alluvione ti colluvione disseruit, etiam de circumluvione tractare pergit, & in hoc Vers. AERIT : quod si aliqua parte divisum sit flumen, Miscio anfractu tandem iterum in se redierit,& infra anitum, agrum alicujus in mrmam instilae redegerit, an ager permaneat eiusdem, cujus antea festi Ad hoc Respondet Imp. ln textu nostro, ot Pomponius IC.
mativε , adeoq; circum uino dominium non amat. Ratio, quia speciem agri non mutat. Non enim suit unquam facies soli mutata , 8e insula non est recens nata, sed terra jam occupata, & ab alio possessa, cujus forma , facies. 8e causa cum non mutetur, certε nec dominium mutari debet, meseiab. Gryphia . Se Harp. h.
Ad Quod si naturali. 23. Su MM ARI A.
I. -N hoc paragrapho declaratur OCTAum t Mocius acquirendi, qui in accessio alvei h flumine derelicti, Iul Paetus h. De quo vide CarpZOv. 'I. con=n. d . I . σ s. Nam si flumen naturalem suum alveum, hoc est, ni rem ataeum revertar. ν
scissimi illam, perquam labitur in aem versae dereliquerit, & ad aliam partem fuero coeperit,mm in masser estra mdan in re Istinerimm tunc prior i alveus eorum est, qui Mprope ripam ejus praedia possidetit, pro modo scilicet
314쪽
tis.1 I. tit. I. g. 13. Delierum divit & acquin ips dom. 13,
Lilices Ialitudinis cujusq; agri, quae prope
ripam se, rexi. h. ct in L aius, γ. s. quod . s. f. de ac xν. ro. Aman. L. I. s. r. f. de μαικιώ. ii re viciniae vat vicinitatis L accessionis , L. aevio. r. s. s. inf=ε. T. Vel ut Peregrinus, ct G1ur. fibra. n. 72. loquitur, iure derelictionis.
sicut ergo sup ta diximus, insulam inter vi- .cinos dividi: ita quoq; f alveus dividendus
est, Myns. h. n. Iul. Pac. R 'Velenb. h. Ratio habetur in L. 3ν. s. r. f. h. T quia utrum
4. que eiusdem generis est. Ratio et alia : qui halveus videtur olim ex eorum agris factus, Ant. Pere Z. h. ac proinde quodammodo pars agrorum proximorum, Harp. h. n. O.ct ad s.
na & alveos suos, & ripas ex privatorum agris adjacentibus detraxisse existimentur, adeo ut non fluanimam , sed agrorum partes intelligantur. Id quod vel inde constat, quod flumina saepe alveos mutare, atq; eX agris novos alveos & ripas facere soleant. Paulo F. aliter i ratiocinatur Wesenbecius ad S. - . s. siv. h. T. ubi dicit: sicut terra reliqua est rivatorum , ita terra iuxta flumen , vel sublimine, quatenus extat, & occupari potest:
nisi enim obstitisset flumen, haec quoq; pars
ipsis in divi lione obvenisset ς quare in quantum flumen terram & alveum occupat, nullius privati in bonis est, L. . s. s. h. T. ubi recedit vacuo alveo relicto, vel insulam facit, pars ilIa accolentium fit vicinorum , s . s uia,
6. - . 3ο. of ι M. Rationem 1 quartam
ponit Osermannus in natura compensationis, quia si flumen in eorum praedia exund 837. set , noc eis damno cessisset. Rationem tquintam reddit M. Ant. Peregrinus lib. l. de surassis. n. s'. quia aqua fluminis divellens hsuo naturali alueo, & alium sbi constituens, novum hunc alveum publicum facit, ratione occupationis D incumbentiae, quod quia ad onus vicinorum spectat, relevari debent, ut alveus derelictus vicinorum commodo cedat. t. Rationem 1 sexta in superaddit Id. ιιιδ quia aqua publica ratione incumbentiae de privato facit alveum publicum, ideo cesanae Oct upa
ione alveus redit ad ius privatum . sicut in smili, s quis aedificat in particula maris, aut
in littore iure occup ationis, id quod erat commune, efficitur privatum, s autem aedificium postea ruat, littus redit in pristinam suam iuris communis causam. Non t sne causa ve- μὰ dicit ηmperator in textu nostro: s alveum snaniversiam reliqueris , & Gajus J C. in L. v. r. so. f. h. T. si irio naturali alveo relict5 flumen alio fluere ceperit. Ralio i quia finon in universum reli luit, tunc vel relinquit iuxta ripam paulatim recedendo, vel in ma-iuo locum aliquem eminentem supra alveum sciendo. In priano casu derelictus alveus jure alluvionis cohaerenti ripae cedit & piae dia ab ea parte possidentibus acquiritur, L. ri
r ,s de araprar. νεν. iam alluvio enim fit tam per accretionem , quam per decretionem . vid. text. in L. τλη- . o. 9. 3. Is de aq
grinus , ad iurisi . l. o. n. να ubi poli Decium tradit, per recessum aquarum paulatim per alluvionem acquiri, Myns. h. n. s. Si in medio secum aliquem l um relinquit, tunc j re insulae ei acquiritur, cujus ager propior fuerit, L. D. s. a. f. h. T. an autem idem st. amare retrocedat i vide Peregrinum n. s. ubi putat, quod primo occupanti cedat a.
Quod autem di titin est, alueum a flumine de resulum inter vicinos dividendum esse , hoc iterum t La MiTATHR , s limitatus sit ager Q
Ratio: quia in limitatis non datur accesso, L. an inu. θώ. T. Ergo alveus uti in nullius nis existens cederet occupanti, a. I. . peregrinus, l. l. vi iure bici n. so. in A.
Li Mi TR Tu Ri SECuNDor ut in quibus- Odam locis alveos derelictos quemadmodum At insulas Principes ad suum fiscum trahant. Peregrin. n. sν. quod mihi semper durum visum suit, ut videlicet onera & incommoda fluminis subditis relinquantur , commoda autem 1 fisco rapiantur, sed ut dicit Peregrinus n. o. I. urtio. tenacia sunt iura Prur. cipum.
xo cujus t est novus aIveus Ad hoc Re- spondet Imp. quod incipiat esse ejus juris,
cuius ti ipsum flumen est; cum ergo flumen sit publicum , alveus quoq; novus publixi cus erit. Rationem t reddit Ulpianus in L. r. μιε, 'Τ. vi mn M, quia impossibile est, ut alveus fluminis publici non sit publicus. Ratio rationis: quia pars sequitur conditi nem fui totius, alveus autem quamdiu subest
flumini, ejus pars est,& idcirco eiusdem iuris cum flumine. Harp. b. n. o. Ratio alia: t Ia quia pristina ejus sorma mutata est, Ergo
ipsa quoad pristinum dominum habetur pro deperdita, mesen c. h. Rado i tertia: quia I x
flumina censitorem vice iunguntur , ut ex
privato in publicum addicant, & ex publico si vatum faciant, tot in L. δε. β. t. f. β. T.
Ad Versic. Quod si post aliquod.
- Uid fit autem post aliquod tempus su- alveus , flumine derelictus erit 3 Adhoe M- men ad priorem alveum suerit rever- spondetur: si rigorem l juris sequi vellemus, i s clam, cuius tunc posterior, sive nullus tunc eorum fiet i, qui Prope ripam praedia A a 4 possident,
315쪽
Lib. II. Tit. r. g. 13. De Rerum divis&acquir. ips dona.
possidem , L nun ejus , cujus antea suerat. Ratio habetur m L. aio. r. I. quodsi L f h. T.
quia & ille ager, qui fuerat, desiit esse amissa propria forma, &quia Hior possessor ex supposito nullum vicinum praedium habet,
non potest rationa vicinitatis ullam partem in eo alveo habere. Quasi diceret ICtus : Qrma dat sti se rei, cum ergo hic isma, sive species agri sit mutata &amissa, res ipsa habetur pro deperdita , & extincta , ac proinde etiam dominium illi cohaerens perire videtur, me senb. b. n. p. Cum ergo amiserit prior dominus proprietatςm quasi re extincta , ideo ad illum non revertitur, mesenbecius his Ant. Pere E. h. praesertim cum in publico jure una cum flumine alveus esse incipiat, ut privati amplius esse non possit , mesenbec. d.
Io Uerum ' haec omnia procedunt stricta ratione. 8t summo in re: attenta autem aequitate.vix est, ut obtineant, d. L. adsis. I. s. s. sed scuti antea alveus fluminis factus suit publicus per accessum aquae: ita nunc privatus fit per recessum, ac proinde ejus esse debet, cuius antea fuit, text. an L. yo. s. Asb. T. L. δ 1. quemadm. servir aηNL,id. Peregri h. 22. d. jωκιμι. n. sν. ubi dicit postquam alveus desinit esse publicus, aequitas suadet, ut magis habeat prior dominus, quam vicinus jure vici mitatis , adde Dn. Wei Zenener disg. a. de sere. I vii. e. r. v. M. Ratio :t quia nostra manet res amissa , quamdiu spes est recaperandi . L. Pomponi ιις, . f. h. T. q. αλικῆν. v. b. T. We- 8 sonb. h. n. a. Ei haec posteriori sententia jure Digestorum confirmata utiq; priori praeserun- da. Ratio: quia aequitas vigori praeferenda, L. Piacuit. F. C. de iudacus. summum enim ius , lamma injuria, Cu. . ossis. F. a. ins desuces tib. Myns. h. n. R. ubi addit: non esse superstitiose
inhaerendum iuris subtilitatibus, quia ple-
rumq; sub authoritate iuris stricti periculose erratur: & favorabilior est causa illius, qui
certat de damno vitando, quam qui de lucro captando , ars. L. f. C. vi acquir. ch ret. spes in obscuris melius e si favere repetitioni, quam adventitio lucro, L. non iabet. ι. g. l. m is R. I. Neq; t obstat, quod Imperator in textu nostro Ispriorem tantum sentea tiam, Sc rigorem iuris reserat. Nam cum institutiones ex libris Jurisconsultoruin desumptae sint, merito etiam ex his e inserpretationem recipiunt, Hart-
Inan. Pistorius tib. s. os . n. v. quemadmodum
in sequentibus paragraphis saepius nota
. Hoc tamen LIMITANT Dd. PR1Mo : nisi a. flumen agrum alicujus tanquam alveum per decennium domino praesente, vel per a Q. δι nos, Co absente, occupatum tenuisset, & per istum novum alveum profluxisset, nam P stea , & si deseratur alveus, priori domino
non restituitur, Peregrinus sic. cu. mist. Myns. h. n. δ. per Rationem : quoniam tanto tempore
quilibet etiam privatus praescripsisset, Ergo jura prioris domini pen illis ad exemplum privati praescripta videntur. Adde Nesenb. h. n. I. ubi boni judicis dicit esse, ex autumitate temporis, quo alveus , flumine occupatus fuit, totum hoc aestimare . . UMITANT t SEcuNDo : ut tunc disposi- 2 tio paragraphi nostri procedat, si flumen novum alveum derepente , ves simul dereliquisset, tunc enim priori domino restituitur: s autem paulatim & sensim recedendo istud spatium post se reliquis let, ei non restituitur,
Myns. I Peregit n. loe. cu. per Rationem zquia tunc alveus ita derelictus jure alluvionis irrevocabiliter accederet. Nam ut su p. dictum, alluvio non fit tantum per accietionem, sed etiam per decretione in , nichi allein mann
1. IPuid si alicujus ager uim mundat infit a. Cur prioris domini maneat rario 2 ρομ-l riori. 3. a priori.
. ma disserentia inter inundationem, O
i s. si mundatio faciem agri mutu
I. RIGR t in hoc paragrapho: quidi. juris sit, si cui totus ager inundatus sit,
dicetium aqua. recedente ager maneat eius, cujus antea suerati Ad hoc Respondet Imp. D Gajus IC. in L. πιν aliud, 6.β. h. T. AD a. firmative. Ratio i h posteriori habetur in L. I. I. 1.f. ae Iluminibus, quia alioquin agri in .Egypto Othnes amitterentur, singuhs enim ἔ annis, cum Mi per cancrum coepit vehi, Nilus totam terram incremento suo operit , vide
. Un possessio satim amittatur '
L rimen in L. 23. T quemadmodum usam. dicitur, inundarionestuminis amitinti proprietarem est usu ructum. Gothos. ibid. Ratio a i priori est in textur 3.
uia inundatio landi speciem non commutat, cuti commutatur cursu fluminis mutato, ε novo alveo facto, tunc enim plana terrae facie in modum alvei excavatur, & fit profunda e senbec. h. n. a. vide L. cum usumstuct. a jσuib mad. ωμι f. amitt. Ratio 1 differentiae alia assignatur ab Harprechis n. quoniam , uu-datio est subita & brevis, sive exigui tem p ris, sed aluci occupatio in lenta , atque did-
316쪽
Lib. II. Titi t. s 14. De Rerum divis&requir. Ut gom. 183
tuma. Cum flumen novum alveum iacit, formam agri mutat; cum autem exundat, vel imbribus, vel oua alia ratione, alveum suum retinet, & tantum agrum tegit, di operit, L. LI. p. J. de sumamb. sorma in non mutat, Jul. Pac. h. & quo impetu venit, iterum recedit,
s. Ex quo a contrario Doctores INppRuNT& LiMiTANT PRiMo 1 s inundatio diu dura ret, & saciem pristinam agri mutaret, tunc idem . quod de alveo videri dicendum, art. L. ι. c. aliare , p. . de suis in. .es h. b. n. a. Myns. n. s. Ant. Pere T. Ratio : quia ubi eadem ratio, eadem iuris est dispontio. Sua LIMIT Ar nisi summa terra tantum ex undo meo sublata, & alia regesta esset, tunc enim solum non magis meum esse desnit, quam stercorato agro, L. cum usi f. a.. F. Ρι-
g. LIMITANT ' sv cu Noo: nis inundatio sit perpetua, Myns vel aquae per
decem annos agris incubuissent, Peregrin. Iae. v. m. n. tunc enim proprietas &ulasfructus amittitur, rem. in L ago, M. F. quamadmia m. f. a ιιι. M ita textus ille a Myns. h. intelligitur, per Rationem 1 quia spatio tanti tem- roris jus omne privati tolleretur, scuti per praescriptionem eum titulo ti bona fide , Pe
ν. An autem 1 possessio statim amittatur. non est huius loci disputare, vide affirmanistem Labeonem & Nervam in L. 3. 3. v. g. vi
Schneid. n. s. Myns. n. Io. ubi rationem rediadit. Negantem Paulum JC. ιn L.M. Ly.feod. conciliantem Gomosretam is rari l. . o- sterinan. h. Dic Es r tamen i in L.F aere. u. . quim.. 8.a .mμfamιιιψών. expressό dicitur, quod inundatione suminis amittatur proprietas Mususfructus. Ergo male imp. in textu nostradicit, landum manere ejus, cuius luit. Ad hoc Respondet Jul. Pacius h. & Dach. Hop-per.h. quamdiu inundatio durat,ti ager aquis tectus est, dominium quidem esse amissim, quemadmodum in grassatione & occupatione hostilii sed statim atq; aqua recesse. it, dominium ipso iure, sine nova possessionis apprehensione restitui priori domino, per d. .ar.& quasi iure pomiminii ad ipsum redire, Ciaste an. h. proinde Imperatorem in textu nostro impropriὸ loqui, dum diciti sundum ejus manere, non enim sensum esse, quod ve-rὸ ti omnino maneat, sed quia , ut dictum, ipso inre restituitur. Sic Ia volenus tu L. - ωμ- . d. t. dicit : solum perpetuo eiusdem iuris mansisse. Aliter respondet Bachoviva in nolis as me s. n. .f.. t. quod neq: proprietas, neq; usus verὶ & propriὸ amittatur; sed tantum apparenter, alias non restitueretur utrumq; decessu suminis. Alii textum istum aliter intelligunt, Ac in terminis limitationum nostrarum tantum procedere existimant, Myns. s. n. o. si videlicet non ad tempus tantum , sed in perpetuum sumen excurrerit. prout distinguit ulpianua in L. ι. s. rapa, II. da sumisib. Osterman. h.
δ. Specificasio quid' a. An specist ans sit dominus nova steriri
ν. Cur Proculiam eum, qui ρeciem fecisset pratio rima Io Secunda. u. Teristia. o. ara a. U. uinta. ι . I eratoris In iam meaea sntentia. G. Cur reducibura ad priorem rudem mareiariam maneant prioris domim ρεα ων non reducibilia cedam sterisscaniit an Rcriones fuatuor. I 1. Disserentia inter unum'alterum casiaem.
ιν. μή si θec cario fuerit facta mala de
as. Cur oecimans nihil aequirasyas. An a steriti rarione civili tantum, vel
as. Aquid contra rationem est, ut frumentum excutiora Nunquatur pa . Cur 'trus domino spicarum relinque rim fas. Mesinistis. ao. Antonii Marthis. ar. Hopperi invectio in compilatores juris. at An πρὸ s exficam cum aliena se raocupletabitur lay. uando stecificanti constitur' o. Concabasio legum rami ιλιι. Auid si partim ex flua, partim ex aliona materia, quis novam steriems
317쪽
Σ86 Lib. II. Tit. r. s. hs. De Rerum divis & acquiri ips dom.
I. U. Ri Tli Ri in hoc Paragrapho: utrum etia in speciscatio ut modus acquir nis. μα di dominii de iure gentium, ii ni ini-rum aliquis novam speciem conficit, seu sormat ex aliena materia. In exemplo: li quis ex alienis uvis vinum, olivis Oleum , spicis
frumentum, aut e X alieno auro, vel argento,
vel aere , vas aliquod secerit, vel ex alieno vino I melle mulsum miscuerit, vel ex medicamentis alienis empla itrum, aut collyrium composuerit; vel ex alienis tabuIis nastem,
vel armarium, vel subsellia , vel quid simile fabricaverit; vel sex alieno Iupulo & hordeo
cereviliam braxaverit, ex alieno ligno Ila-
a. tuam sculpserit; in his f & similibus casibus
quaeri solet: quis eorum naturali ratione dominus iit, utrum is, qui secerit, an potius ille, qui materiae dominus fuerit 3 Hac in re magna suit olim controversia inter duas sectas Sabinianorum & Procul ia-3-norum. Sabiniani t putabant eum esse dominum , cujus materia fuerat. Et pro se has rationes habebant: I. Sine materia nulla species effici potest, Ergo qui materiae dominus fuit, idem ejus quoq; , qtsod ex materia sactum est, dominus erit, i. adeo, I. g. cum ' M. q. r. Is de aequis. rer. Gm. a. Quod i nostrum est sine facto nostro ad alium transferri non potest, L. ad quod nostrum. f. GR. J. Mynsing.s n. 3. 3. Quod ex re mea fit, meum est, L. de
dit , iniquum videli, domino sine suo facto 6. dominium rei suae auserri. 4. Minus t prin cipale cedit magis principali, Ergo forma vel
jure accrescendi, vel accessionis cedit materiae tanquam principatiori, Osteritiam h. tanquam accidens substantiae , Harp. b. u.
tero esse non potest , L. si rem , M. 6. ΑΤ. de rei vend e. atqui nulla forma sine materia consi-
iactura locupletari debet, c. locupletari. de R. i. an 6. Ergo neq; specificans cum damno & jactura illius, qui materiae dominus est, P. Proculiani t e contrario existimabant, eum esse dominum novae speciei, qui speciem secisset, idq; ob has Rationes : i. Quod
factum est, antea nullius fuerat, L. r. q. .F b. T. Ergo iaciens censeri debet dominus, Ol-
Io r. Forma i dat esse rei, L. Iuliamu . q. ad exhib. sed is qui fecit rem, addidit formam, E. essentia & dominium rei debetur facienti,1 I tidem ilud. 3. Potentior i videtur forma, quam materia, quia haec per illam omninoi extincta censetur, & res lemel extincta in-Ia staurari nequit, Harp. h. n. a. 4. Mutatio fprioris formae opus novum facit, L. . I. us. δ .f. de oper. nov. mne. Ergo non est amplius
id. quod fuit, aliud enim est materia , aliud J3 species ex ea lacia, Ollarm. h. n. s. Dignius strahit ad se minus dignum, arg. g. . in b. T. Uignior autem videtur forma, quae dat esse
Sed Imperatori s nostro Iustiniano pla- 14
cuit inedia sententia existimantium, si ea spe Actes ad priorem & rudem materiam reduci possit, eum videri dominum ejus esse , qui materiae dominus fuerit. Cum itaq; vas conflatum possit ad rudem materiam aeris, vel argenti, vel auri reduci, illud materiar domino cedere. Ratio : quia i species non videtur Is novam sormam suscepisse, quae tam facit Eresolvi potest in pristinam ti rudem male riam, Myns. h. n. o. sve materia , quae adpri stinam speciem reduci tam facile potest, non videtur eam mutasse, aut at nisisse, . escrib. h. n. . sive, materia in iis speciebus, quae redigi ad sua initia possunt, potentior en forma,
leg, s. Ustermann. h. paria sunt esse tale, 9 ad tale polle reduci, arg. L. nec 3nterest, s .st. ad ia kid. Materia in his speciebus videtur praevalere forinae, quae tantum est accidentalis . Ant. Pere Z. h. Si ergo poculum vel scyphum ex meo argento secisti, poculum meum est, Iul. Pac. h.
Si vero nova f species reduci non potest i si
ad pristinam materiam, tunc cedit specifican ti, & is potius intelligitur dominus esse, qui secit, v. g. vinum vel oleum ad uvas vel olivas reverti non potest, Ergo illius est, qui illud expressi : cere vitia ad lupulum ti hordeum redire non potest, Ergo is dominus vi
detur, qui cereviliam coxit&braxavit. Ratio : quia i tabi species non potest ad priorem 1
hiateriam refulvi, materia habetur pro deperdita, materia autem deperdita dominium quoq: ejus sublatum censetur, Myns. h. n. F. Ant. Pere E. h. Ratio similis redditur , Wesen becto k my. Cum forma det esse rei, prior res extincta videtur, L nova constituta per novam speciem , cum ergo res non sit eaden , a priori domino non potest vendicari, M. n.f. f. ad exbib. Ratio adhuc alia : quia etiam alias, ubi nulla recuperandae rei spes superest, dominium amittitur, L. Pomponim, o . r. h. T. atqtii in his casibus prioris materiae recuperandae nulla spes est. Ergo, Id ibid. Ratio quarta : cum prior res sorina amissa desierit esse in rerum natura, &nova res silproducta, quae nunquam suit alterius, ideo specificans censetur quodammodo occupasse rem , quae nullius.sit in bonis, Id. 3n Isag. n.
Ex his patet i differentia inter unum M t Salterum sum. Nam in priori perspicue dominatur, sive praevalet materia , in posteriori forma Ergo ex tri & vulgata regula , pars potior & dominans trahit ad se minorem. Harp. h. n. r. ut & alias semper, quod dignius est, trahit ad se minus dignum, c. quod in dubiis.
318쪽
Lib. II. Tit. i. s. 11. De Rerum divis & acquir. Usdom. 13
-aquaeq: res debet censeri ab eo,quod prae- non potest icierari, cuia in tota tractatione valet, am. L. mrietur . vi nut. hσω. Hopper. h. hujus nostri tituli, Ac L. r. f.- - αια ρον iam. 19. Ad hoc f tamen, ut specificans fiat oriti rusquam bonae aut malae fidei mentio fit, sed innat rati rariona dominus, n se est, ut boia deciso universm sumpta est ab eo, an sormana fide , hoe est, illaesa conscientia novam thia mutata sit, nec re. Im4 in casu , quo quis ex Iam speciem consecerit, eo quod errore du, si a x aliena materia speciem fecit. Imp. doctus putaverit materiam suam ese. Nam s minium simpliciter trihuit specificanti, cum .d mala fide sectilet, stiens materiam alienam tamen quoad partem inter honam & malam esse, operam suam merito perderet, Aeregula fidem esset distinguendum. Porro DD. con- illa locum haberet, quod ex re nostra fit, no- cedunt, in casu accessionis non opus esse hona strum est, rexim in ta de eo,/a s. q.M. ιβ ad fide , ut acquiratur dominium et atqui specifi--his. Munsinserus h. n. f. Anton. pereet. h. catio non minias est modus acquirendi, quam Harprecht. n. /a. Vsses b. an pare M. n. l. ff. h. T. accessio: ad hoc Respondet Bactovius in noti Idem n. r. f ad ex. b. ideiri in sag. n. Ἀν. ubi auu . n. r. f. - .HA... ti liberε latetur, s-ao Rationem l reddit: quia si quis mala fide lu- hi videri materiam istam specificationis im-cri saciendi causa rem alienam contrectat, persem in jure nostro tractatam, id quod& commutat, furtum committit, pr. Λήλ ι f. a. ex sequenti argumento melius elucescet: &ab . tia ex vilin. s. a. eris of de Utic furtum putat, si rationem sequamur, vinum ti oleum
autem non est iustus quaerendi dominii mo- non exprimentis esse , sed eius, cuius fuerunt dua, sed delictum jutrientium prohibitum, uvae, vel olivae. de animadversone dignum, tantum abest , ut Dic Es S g c u N Dor frumentum ' non a 3 Inde aliqua dominii accessio sperari possit. vel potest reduci ad spicas, Ergo secundum do- debeat, ne per usucapionem quidem, nedum es inam ti distinctionem datam , etiam debe-
per solam specificationem, d. Idem rei relinqui excutienti, ti trituranti, quem mesenbecius in parat. dn. L sc ratiocinatur: admodum expressὸ quidem in textu nostros specificans sciat alienam materiam esse, me- habetur: id autem vicietur conti a omnem rarito amittit&operas,& speciem, a. L. M. cum fionem. Nam utiq; plus artificit impendit,
memo ex suo delicto, aut dolo & propemo- qui ex argento scypnum secit, quam qui ibi dum furto, lucrum sperare debeat, po L. AE eas excussit, cur ergo hic sat dominus seu -
ἀ- . s.ffi quis ut. L. a. 1. de re per μι- fas. menti,&non ille quoq; scyphii Respondeo : in Idem α .f. - exhibendum. Rationem non ab- textu quidem nostro hoc haberi, eo quod cO- smilem adducit, ubi ait: etenim iniquum vi- pilatores Institutionum paragraphum septi- detur, domino sine suo facto dominium rei mum, L. ades. πιν de aequiri rem . doman. non
suae auferri, & illud suri per contrectationem integrum. sed mutilum descripserint, expresis immutationemq; rei in novam speciem ac, sε enim Gaius I C. addit: non f debere dubi- a4quiri. tari, quin alienis spicis excussum frumentumar Et quamvis ' aliqui putent nasurali ratio ejus sit, cuius & spicae fuerunt, additq: Ram inspecta non opus esse, de bona, mal ve tionem e cum enim trana , quae spicis conti- fide disputari, sed tantum consderata ratione nentur, persectam habeant suam speciem, quietisti. Vide me senbecium A n. s. tamen ol- excussit spicas, non novam speciem iacit, seddendo ius, & post ipsum Mysingerus exi- eam , quae est, de egit. Unde 1 rectὸ mesen- ars imant, etiam jus naturale nullum locum da- hecius h. n. s. compilatores reprehendit, dia a re malae fidei. His i omnibus accedit pro cens: eos interdum necessarias omittere di majori confirmatione Ratio a posteriori: si stinctiones, quemadmodum 1ec inter exem- specifican; mala fide dominium novae speciei pla specificationis excussionem spicarum re- acquireret, malitiis via aperiretur. Nam si seriant, nec addunt Cati declarationem . qui vicerem penes aliquem honam materiam, e3dem1 3 addit, non tam esse speciscati quam mihi non vult vendere, posse Uego tu nem, quam detectonem speciei omnino per- Iam ei auferre , specificare, &uc rem meam sectae , ideoq; nec grana fieri excutaris , facere, ipsumci: invitum ad venditionem c ei iam si in spicas reverti non possint. Idem
gere, conixa regulam : Invitus nemo cogitur me senb. n. r. in m. . Aservit. notat, multa vendere rem suam, L nec emere. C. dejM.Alis. incuria L errore compilatorum iuris in pan-
Cum igitur malitiis hominum omni modo si victas irreps se. Gra vius in eos invehitur 1 aa
s . ins is allu eae isti I. potius talis inter- dicit: locos aliquot Institutionum reperiri qui pretatici sacienda est, ut censeatur specificans iadeo oscitanter ex pandectis descripti snt, ut operam suam domino materiae donare, int L aliud Pandectae . aliud Institutiones velint. cuj- per errorem, s. fis R. f. Schneid. h. n. r. Idem e thes .p. concedit hunc paragra Sed contra hoc phum, cum d. g. r. manum tia pugnare. Id-Dic Es PRIMO: distinctio ista , an quis ipsum t eandies fatetur Joachi inus Hopper. a bona vel mala fide vinum secerit, & oleum, h. ubi dicit: multa enarrari rudius in Institu-h1c mu L. -υ. N. s. si sau. 3. l .--λk- tionibus, quae in Digestis accuratius traduntur. Idem
319쪽
188 Lib. II. Titi t. s. 11. De Rerum divis & acquir. ips dom.
Idem as n. tis. νει testam. tui. Hr.psi Et potest compilatorum naevus etiam ex hoc deprehendi , quod hie abundent in exemplis super- suis, alibi ut in s. s. de haeria. ινώω ι. θ des iaciant in necessariis. Conser in sinis notavimus supra, r. n. II. pri Iesum. tur. vir. pQ
sachavius m n tu ad insons. n. ν. Fad axh -ἀariatione distinguendum putat: an solis ab aliquo elicita, vel imposita sit vera, vel veth nova forma. aut tunia eum specie exterea talis. Si nova est, ratio permittit. ἀο-stunum fieri illum, qui speciem feeit,veluti s aliquia ex iuditiano navim aut dolium fecerit. si non est nova, Zc nulla mutatio realiseontingit. ratio aliud suadet, utcundi res ad praeidam matellara non possit teduci, tibi videt ieet forma vel ipsi actu velati in easu ii timenti spicis inclusi: aut potentia proxima fuit, quod Meldit in casuvini de Diei, exuvia de olivia expressi. Vide insi. s.fri. n. p. IV. Hservit JDi Es TERTIO : sive ' bona, sive mali fide specificatio facta sit; sive species ad pristina in materiam reduci possit, sive non pos-st, si specificans dominus fieret, semper cum iactura alterius locupletavetur : cum igitur leges non Patiantur, quenquam cum alterius jactura locupletari, cur hunc acquirendi moduni permittunt ad hoc Respondetur: licet saciens novam speciem de aliena materia bona fide , fiat ejus dominus : tamen domino materiae datur actio in factum ad consequen
netur specificans, in quanti m locupletior ex
to constat, cui me imbec. h. n. r. addit: quia iniquum ellet eum alterius facto damnum incurrere, &rem suam amittere. Quemadmodum t E contrario specificanti & auctori sor- asmae, v. g. aurifabro eadem actio datur ad pretium accessionis & artificii. Pro specificatis
competit etiam utilis actio, L. Qilem, so. U. δε donat. inter viri est ux. utilis ex aeqeo, adver
sus ius strictum, Gothose. ibid. Quomodo i I
inter se conciliari debeant, L. a m H.f. de --
HAMnes vidimus, qzid iuvis sit,s nova
species fiat ex materia prorsus aliena, nunc in hoc Ucuiculo ulterius
3i Qua Ra Tu R: quod si partim t ex sua
materia, Partim ex aliena speciem aliquam secerit quis, veluti ex suo vino, & Eieno mella mulsum, aut ex suis fle alienis medicamenti Memplastron , aut ex sua ti aliena lana --nimentum, aut ex suo lupulo,&alieno horia deo cerevitam,quis dominas povae illius spe-3a et ei sit λ Ad quod i Respondet Imperator, dubitandum non esse,quin hoc casu dominus sit, qui secit. Rationem mox annectit; cum non solum operam suam 3c sormam dederit, sed& partem ejusdem materi ae praestiterit. Naturalis enim ratio eum praefert, qui plus ad effcientiam rei contulit, Wν. iassio. v.f. de M. st posth. . & duplex causa uni praeponde-
Hoe tamen f loia distinctio supri tradita
iterum est repetenda, ut obtineat in iis tam tum, quae ad priorem materiam &causam reis duci non possunt, ut exempla proposita otaneunt. Nam si reduci possunt, manet quisque materiae clam inua, deoq; nec species communicatur , sed suam quisq; materiam vindicatis m. L. F. ἔ.ssis rei voae Myns. .. n. f. mec L lul. Pac. & Harpretat. n. o. Deinde t adhibenda est eadem L 10- Tro, quae suprὲ, ut tunc tantum dominus fiat, si bona fide specificavit, non enim potest dominus fieri, qui mala fide rem alienam in novam speciem transfundit, L. dis is, M. f. s quin f ad exhib. Rationem reddit mesen clua ν. eandem, quam suprM. quia si antino tu crandi alienam materiam contrectat, timulat, iurium iacit: qui non est justus quaerendi dominii modus, adeo ut ne usucapione quidem res furtiva acquiri possit, s. furis . innis usucap. tantum abest, ut fraudulenta specificatione quaeratur. Atque haec de nono Acquirendi dominii modo . videlitat de speci cati magT .
Ad 3. Si tamen. 26. SUMMAR IA.
r. Iraextura an As modus aequirena a. Et quare ty. An junctura,Vquaret π. .
s. Iuid si rust rari possim L si 1ntextura mala fide facta i
r. Et uid si autem res intexta sis mei sor 8 l
st. ω uomodo cognoscatur, quidprincipalefit,
Ia. iasiavi remediis domino rei consalisur υ. rei ηυendicario detur ρ ρ . Cur non M. An actio a. exhibendam 3 or suando M. Cur isti, o non rei vendisatio
320쪽
Lib. II. Titi i. g. 1 c. De Rerum divis & acquir. ip L dom. 18β
' purpuram vesti mento suo intexuerit, utrum prior dominus retineat dominium
Purpurae, nec Ad hoc Respondet Impe- . rator negatiνε. Ratio est in i textu : quia purpura accessionis vice cedit vestimento, &quod rei alicui accedit, ei cedit. Etenim de accessione haec est juiis regula : si res quar- eam jam antea sit consecta , & habeat pro iam qualitatem & formam , tunc id , quod ei tanquam pars accedit, toti cedit, v. g. squis f statuae suae brachium , aut pedem alienum adjecerit, aut stupho an iam . dominus totius rei efficitur: sin ilii ei si lecto fulcrum, navi tabulam, aedificio caementum addiderit, id quod additum eli, toli cedit, text. in L. iurim. q. . a F. in res venae L sta si meis. afi . s. st j. M ac ιν. re .dom. Ratio : qui at accessio dicitur, quotl alterius rei ornandae vel augendae gratia adjicitur, per I, cum a--, N.
quatur principale, talia accessioria ei cedunt, cui individue adjecta sunt, Gothos ad d. L. as. . Dico iud, M: Ratio : qui at sicuti specificatio dominium non transfert , si materiae commodam separationem recipiunt, ita neq; iuncti ra, 8t adiectio talis. Ex quo Insertmesen eius h. in pranc. si quis purpuram: non intexuerit, sed tantum consarcinaverit, vel attexuerit, Ostermann. h. nua crg tritte istat ibridiis nur ingenthel quod maneat prioris domini. Ratio : quia facile potest absq; denti mento rerum separari. d. Haec autem, quae diciti sunt, AMpLIANOR t PRi r ut non intersit, sive bona, sive mala fide intexuerit, in h. text. - . iri: M. ver ε- νι subripuit. Myns h. n. a. ct r. 8c Harp. n.3. inesenb. n. a. Nam s quis rem alienam, tanquam accesseriam , suae propriae, tanquam principali, coagmentet L intexat, hoc casu, si species separari nequeat, ex regu in Ia universali accessio sequitur dominium rei principalis , etiamsi mala fide facta suerit, . mes b. in Isag. n. ιδ. Ratio i quia i in eo, quod accessionis vice alteri adiungitur, propter praestantiam, seu praeeminentiam principalis materiae, quae planὶ tegit & aufert reis spectum accessorii, non consideratur bona vel mala fides, insenb. in parat. .. f as exhib. absurdum enim foret, si res principalis seque
as. Nun id ista d M actiones ste invisere
a . auamodo id, quod nis es, peti potesὶ
as. Cur condisi possis ornon vendicara af Contra quos randinis detur dominus fiat, licet pretiosor sit purpurat
quam vesti Lipsius, tex . h. Ratio: quia licet alias prie valentiae ratio habeatur, &di-hnius trahat ad se minus dignum, id tamen fallit , i dignius & praevalens accessori δ concurrat, tunc enim non pretium &praevalentia spectatur, sed quid cui accedat, proinde non refert, quanti sit accessio, sive plus in ea Et, quam in ipsa re, cui accedit, texi in L. si a me tume, M. in r. f de com b. emps nihil enim vetat, plust esse in accessione, quam in principali, Jul. Pac. h. semper enim acceGrium sequitur principale , veluti pars totum, Schneid. b. n. 1. Qua in re t animus, inten- όν, tio, & destinatio facientis plurimum valet. Nam sicuti tune, si aurum margaritarum aut gemmarum causa adhibitum eis, ut eo com- , modius geli possint, tunc aurum margaritis
cedit: sin vero conti, margaritae auro ornandi causa adhibitae sint, illae auro cedunt, text. in L. st si non sent, alia . L. cum aurum. Io. ν. sea
'Ast. ἀπ-ro Ur Mng. let. ita quoque, si ptirpura apposita est, ut esset Ornamentum , vellimen incedit, si autem alio animo vestimento in texta suit, non item. Semper enim cum quaerimus, quid cui cedat, illud spectamus. quid alicujus rei ornandae causa adhibeatur.
t sis causa alii rei adjectum est, humano labore M industria , ei, cui adiectum est, veluti
accessio cedit, vid. Myns . n. a. Schneid. n. MAnt. Pere Z. h. Si autem ' sciri non possit, toutra res alterius causa accesserit, neutra alteri cedere intellia itur, sed quaelibet res ejus manet , cujus nut, aeri L. quicquid, a .fh T. Myns. b. n. . Ratio, quia in dubio talis interpretatio facienda est, per quam utriq; par ii minimum praejudicetura, DicEs : Iniquum videtur. hoc in cati do- t tminum defraudari, dominio rei suae, & est
contra regulas juris, quae dicunt, quod nostrum est, sine facto nostro in alium transfer ri non potest, L. id quod nostrum. f. de R. I. Miactum cuivis suum , & alteri nocere non debet , au. L. factum, Us. f. is αλ ad hoc Respondetur: etia in 11 causa sit injusta : nihilominus tamen naturali rei interitu fieri liotest, ut alterius facto alteri rei suae dominium auferatur. sic quando aliquis equum alterius interscit, via triticum alterius absumit, hoc quidem iniquum est, nihilominus res naturaliter domino perit, & si de jure civili actio ei
contra alterum concedatur. Cum ergo etiam tunc, quando res nostrae specie nova, aut acia cessione ita mutantur, ut ad pristinam causam