Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars prima continens cosmologiam curante C. Alexandre

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

imbres ventosque : quoniam' humidam a terra, alias vero propter vapores 'sumidam' exhalari caliginem certum ost: nubesque ', liquore egresso in sublime, aut ex aere Coacto in liquorum, gigni. Densitas earum corpusque , haud dubio conjectatur argumento, quum Solem obumbrent, perspicuum alias etiam urinantibus in quamlibet prosundam aquarum altitudinem.

XLIII. x Liii.) Igitur non eam infacias, posse in has et

ignes superno' stellarum' decidere, quales' sereno saepe Comnimus : quorum ictu concuti aera Verum est, quando et tela vibrata stridunt. Quum vero in nubem pervenerint,

vaporem dissonum' gigni, ut candente serro ' in aquam

XLII. r. Quoniam humidam. Vet. apud Dal. qtioniam vilios humid. ED.

x. Pro ter vapores. Propter M. Ita ardores. I A D. 3. Fumidiam. a Terrenum Vapo

rem et siceum , sumo similem. qui ventos, et tonitrua, et sulmina sa-cit. α inquit Seneca, Natur. quae t. lib. II, p. II. ΗΑ n D. 4. Nubesque. Nohesque sunt. inquit , partim e vapidis exhalationi. bus , quae e terra et aqua subeunt in sublime; partim ex aero ips qui conerescit frigore, atque Crasso it. Haec etiam habet Arist. Meaheorol. lib. I. cap. s. II AD.s In qtiamluet. Nimium iΑiud ane , ac praeter verum. Nam piseatores unionum maria Paeisei juxta Patiamam, in Orbe novo, reserunt noti infra quindecim cubita aspicia in Solem. Idem affirmant urinatores Indiae orientalis ad Ormis. Eium, ut Darrat Fmmondus didi cisse se a religioso teste, Meteorol. lib. I. cap. 3, art. a. II ABD. XLIII. x .Stiperae. Vet. apud Dalee. stipe artim. Sed alias quoque summe pro desver usurpatur a Plinio, ut XIV, α 3, stipe a distrio. ED. I. Seliarum deridere. Hos ignos ex aethere destillatos, quos nubes inclusos custodiant, causas esse to nitruum , putavit quoque Anaxagoras, teste Seneca , Natur. quaest. lib. II. eap. II. NABD.

3. Q les sereno se e eernimias.

Vide supra , cap. 36. ED. 4. Vaporem dissontim. Calorem in nube gigni, eum sono incognito.

menes . apud Senecam I . cit. cap. 37, ubi hane tonitruum causam is

assert. . Quidam, inquit , existimant ipsuin spiritum per frigida

atque humida Euntem , fionum redder : nam ne serrum quidem aria dens silentio tingitur. Sed quemadmodum , si in aquam servens massa descendit, eum multo muris mure exstinguitur : ita, ut Anaximenes ait, spiritus incidens nubtia hiis tonitrua di . et dum luctatur. per Ohstantia et interrisa vad ns. ipsa ignem fuga aerendit. . HABD.

442쪽

LIBER II. 3u l

ilemorso, et sumidum , Orticem Volvi: hinc nasci procellas. Et si iii nube luctetur flatus aut vapor, tonitrua edi: si erumpat' ardens, fulmina : si longiore' tractu nitatur, fulgetra. His ' findi nubcm, illis perrumpi. Et esse to- , nitrua impactorum ignium plagas' : ideoque protinus coruscare igneas nubium rimas. Posse ' et repulsu sidcrum depreSSum, qui a terra meaverit spiritum, nube cohihi tum tonare, natura strangulante V sonitum dum rixetur, edito fragore quum erumpat, ut in membrana spiritu intenta. Posse et attritu V, dum in praeceps seratur. illum , quisquis est, spiritum accendi. Posse et conflictu nuhiuiti

olidi, ut duorum lapidum, seintillantibus fulgetris. Sed haec 3

ri . ut ex aethere aliqua vis in inse-xioma deseendit. Ita ignis impaetus nubihu frigidis acinat. At quum illas interseiudit, sulget : et minor via ignium sulgurationes lacit, major fulmina. . Adde his et quae diis conda sunt ox Tullio, infra , cap. 49. NARD. . Si longiore. Plautus Seneca, loc. eit. cap. I 6 : . Quid ergo inter sulgurationem, et fulmen ititeresipdieam. Fis Iguratio est lato ἰgnis Pxplici ius e sulmen est e actus ignis et impetu jaelus. . Uure ibi sequuntur, similitudinem continent lectu digni imam. II BD. 8. Dis. Fulgetris nempe; ut itiis, ni minibus. ED.s Ignium Hugias. Quas ignes imis pacti nubibus eniciunt. Hoc uheiaritis explanat Senoca icie. sit. Cap.ra : . Siecus ille, inquit, terra-xum vapor, undo v ntis Origo est. quia coacervatus est, cum coitu Dubium vehem nter impactarum a I.

latera eliditur : deinde tihi latius sorit nubes Proximas, plaga et cum sotio incutitur, qualis in nostri igitibus redditur, quum flamina viti

lignorum virentium repat . . . . spi

ritus ille . quem paulo ante exprimi eollisis nubibus dixi, impactus aliis. nec rumpi , nec exsilire silentio potest. Dissimilis autem propitiis potest. Ob dissimilem impactionom

Natura cohihento stitium . quanMira rixatur aer inclusus in nube: edente fragorem . quuin erumpit: qualem uter edit plenus aere et intentias . dum rumpitur. Hann.r 2. Posse et aιtri ti. Hunc in diani exprimit Mneca loc. cit. CRP. ut Pi altorum , de eo sietu Diahitim. Et cap. 3, quaedam potuisse toni iatrua eonfitetur pumicum concur tiet arenarum attritu sἱeri, in quas volitos impegorii. Haur .

443쪽

3α a C. PONII NAT. HI ST.

innia osse fortuita : hinc bruta sulmina ct vana, ut quae nulla' ' veniant ratione naturae; his percuti montes , his maria, Omnesque alios irritos jactus. Illa vero ' fatidi ea ex alto, statisque de causis, ct ex suis ' venire sideribus., XI IV. Simili modo' ventos, vel potius status, posse et ex arido ' siccoque anhelitu terrae gigni non negaverim : posse et aquis aera ' cxspirantibus, qui neque in nebulam ' densetur, nec crassescat in nubes : posse et Solis '' impulsu agi, quoniam ventus non aliud intelligatur, , quam fluxus Τ acris: pluribusque etiam modis. Namque et

a 3. D qtiis nutu mentiant rufioneno ris. Contrarium plane diei de huisset , haec nempe naturalia Psse, qMar Daturali hias e causis prodire; illa clammentitia ot sicia. quae xenire die Latit a sideribus. Carieriam electrica vis, sub ultimi saeculi sitiem vel detoeta vel melius intellecta, veterum physicorum se hulas omnino subvertit; quartim una fortasse minus a vero discedebat, quae fulminati tibi iam collisione exeuii canebat :sIe enim electrica scintilla attritu corporum elicitur. Eia i 4. IIIa mero. De quibus dictumo i initio huius cap. H BD. 1 5. Et eae stiis lenire. Pramertim Θx tribus superiorihus planetis, uti dictum est, cap. 8. HARD. XLIV. t. Simili mori. Haec toti. dem verbis Arist. Meteor. II . 4. R. a. Et ea arido. Vet. apud Dat . et arido. ED.

ex pro imias , Expuncta ea quam

odiit libri hcibebant. halitu; ea, ininquam , usus Ust Cicero, quum dixit de Divincit. lib. II: .plaeero Stoleia eos anhelitus terme qui frigidi sint

quum suere coeperunt, ventos esse. Π n D. 4. Aera. Nos et vorem hoe sensu dicimus. Ph3siel etiam nostri, nunc aeris ipsius, nune vaporum cum aero mixtorum dilatatione . v ntia inrum causas explicare conantur. ED.

5. Neque in nAtium. Nam, titrecte Seneca, Natur. quaest. lib. V, p. 3 , nullum tempus magis quam

nebulosum , caret vento e et minime tum ventus est, quum ner nu

bilo gravis est. NABD. 6. Solis imptiisti. Forsan tiue per tineat illud Senecae loc. cit. cap. s. . Aliquando per se ipse Sol causa

vonii est, landens rigentem aera, et ex denso coactoque explicans. .

Vide Pstit. de placiti Plillos. l. III,

cap. 3. Nano. - ori sima bovidetur causa ventorum , praesertim eorum qui inter tropi eos certis semporibus assidue persant. ED. 7. Huius ueris. Id maluimus,

quam quod libri habent suetus

aeris. Nam Vitruvius , I, cap. 6 :. Ventus, inquit, ost aeris suens

. Votitus, inquit, est nor flueti Rin unam partem. Fluctus est maris

444쪽

o si iiiiiiiii laus, ac similius , ct o mari Videmus, ct quid 'mirati tu illo'; ot alios quos vocant Allanos' , o torra consurgoro. Qui quidem quum e mari redeunt, Tropaei o cantur : Si Pergunt, Apogei.

in unam partem agitatici. . Et Arist.

voti. Et Hippcier. libro de salibus,

ventum desilit , ἀερος ρευμα καχ ευμα , aeris suom et fusion m. Et ante eum Anaximander, apud Plutarchum, de placitis Philos . lib. II cap. 7. Sed et alia parte hune loeum

suspicor esse vitiatum , ae pro Solis impulsu, solo impia sti legi oportere. Videtur enim tres celebriores comis plecti Opiniones voluisse, quae cla- cum seruntur e quippe Originem ventorum sunt qui ad terram , uti Aristotelis : sunt qui ad aquam , ut Metrodorus apud Plutarchum; sunt denique qui ad aerem agitatum resorant, uti Anaximander, aliique auctores proxime appellati. Nam quod ad Solem attinet, is tam com primit quam anget satus. ut dictum mi cap. 48. Quanquam agi rati aeris causam scio ab Anaxi. mandro, et Seneca a nobis iti ncitis prioritius laudato , ita Solis calorem conjici. MARI .

n Quus, quod san insulsiam et experientiae contrarium. Nobis auctor sie emon dandi fuit sonora loe . cit. Cap. 7. . Fortasse apparebit quem

ruerit quando et unde procedant. Primum ergo antelucanos satus inspiciamia Α, qui aut ex sum initius. aut ex eonvallibus. aut ex aliquo sinu seiuntur. . Εκ κολπωv prodire,

eae sinusus, dixit Aristo t. l. lih. de

mundo . c. 4. atque inde irκιλ e dicti, quasi sinuatos. Tratum hunei eum conser cum Arist. lib. domundo, cap. 4. Nan D. s. Et quidem trian nilio. Ventos a mari etiam tranquillis Apirare lati-ttim noti assiduos , littorum ineolae

sciunt. ED. '

IO. Ahonos. Servius in illud AEneid. VII, vs. αγ : Quum menti postiera : a Flatus omnis , inquit, . qui est ripae aut pelagi, nitanus vocatur. . Iidena Arrὐrrisi a Graecis appellati. quoniam a terra con uria gust. ti uia. - Isidorus, t. XIII. cap. ar : α Λlianus, inquit , qui ini elago est , per derivati uom ah alto, id est, mari, vocatus . . Intolia ligo votitum, qui in alto sentitur, uti decumque prosectus e tutor lumquidem e torra , quum est Apogeus; sed non seinpor. vitruvius qui domlib. I. cap. 6 , Ahianum ah Ati iri parte siti Istra scire docet; si erit

ergo ventus qui hodietium vocatur sud-ouest, spirans inter Austrum

et Zephyrum. At mina nomauia 'talis vetitus a mari Tyrrheno, non a terra . veniebat. F D.

t. Tropoei. Venti sunt qui scitu

convorso atqtie contrario se mari iti

445쪽

3 xi iv.) Montium vero flexus crebrique Vertices, et conflexa cubito V, aut confractia in humeros iuga, concavi vallium' ' sinus, scindentes inaequalitate ideo resultantem aera quae causa otiam voces '' inultis in locis reciprocas faciij, sine sine Ventos generant.

4 xLv.) Iam quidem et specus' : qualis in Dalmatiae

idi. Et eonse tito, aut e-- fracta in i timeros juga. Sinuata in euhitum, aut attolletitia se in plures vertices, seu lumulos, quasi quosdam humeros iuga. Η ΗD. Vet. apud Dalec. aut eompi ai stiluo anfrae ti inutimerosa is . Alii r e

constrici stibilo aut fractia niritim erosa

lege potius erasti) DH. Nihil tamen muta adum. Humeri de collitiis, dicti etiam o statio profertinis tur Theh. l. VI, v. 7 4 : - viridesque humeros et Opaca theatri Culmina. . Alias Plinius arforam timoros dicet. ED. 1 3. Coneari malitam statis , sein distes ino tialiter Miso restitiantem

aera .... ventos generant. Iam qui

dem et smetis, etc. Hunc locum edi-

toros Plinii omnos insigniter eorruispertint, distinetis, tibi minime omistatum oportebat. capitibus , tota ideireti orationis struetura divulsa. Nos cipe eo licum R. 3 , di et Coth. sanavimus ea vulnera. Sic enim editum est in hune diem : seindunt ine 3 luis inde e tibi MSS. habent, uinis don es inrequaliscite tuos restitiantem aera, quae Oratio veluti pendens et

imper eis, desiderare aliquid ultra

videtur : id nempo, ωentos generant: quam illi clausulam in caput alteis Tum traiecerunt: quod non exemplari hus solum vetustis . sed, quod amplius est, Pli Dianae maxime sententiae adversatur. Is enim In eo totus habitat, ut ventorum origἱ-nem variam explanet. E flumini-hus, mari, ripa . superiore capite: e montibus, eonvallibusque, isto in quo versamur: e specubus dentisque , rupibus, domibusque nasci vetitos prodit capite sequenti, quod ab ii, verbis dueere initium d huit, Dm qtiiu m et speetis : addunt enim hane voculam, et, MSS. Haec a se invieem distrahere ae divellere, insignis euiusdam inconsiderantiae

fuit. Η aD. - Dal ampli veterumque Laee erat lectio : quar causa etiam moera mi inis in locis reeipr

eas Deit. Sine sna et enim generant jum qui m etiam spretis. Vel Amsine e .entos generant quidiam etiam spinetis. L eum hene restituit Haris

disinus, nisi quod parenthesim post

sine e clausit, quae manifestis postfoeit elaudetida erat, teste quum

verborum textura, tum ipso sensu. ED

I 4. Eliam vores. Η- est, ut ait

ipse, lib. XXXVI, cap. 23. monistes, juga , convalles, uaeceptas vo ces numerosiore repercussu multiplicant : nomenque huic miraculo Eetio a Graecis datum . . MARD. 5. Iam qiadem et speeus. De margumento Seneca, Natur. quaesi. lib. V, cap. a 4. Montem osse resolGaAgendus in lib. X. Laertii, pag. roo8 , in Provincia , ad Langonem, qui et ad Austrum et ad Boream

446쪽

ora' i vasto in praeceps hiatu, in quem, deiecto levi pondere, quamvis tranquillo die, turbini similis emicat procella. Nomen loco est Senta. Quin et in Cyrenaica 'Τ provincia

rupes quaedam Austro traditur sacra, quam prosanum sit attrectari hominis manu , confestim Austro Volvente arenas. In domibus etiam multis, madcfacta in lusa opa citate conceptacula' ' auras suas habent: adeo causa non

XLV. Sed plurimum interest, flatus sit, an V ntUS. 1 Illos statos ' atque perspirantes : quos non tractus aliquis, verum terrae sentiunt; qui non aura, non procella, sed

perforatus patet . ventosque ex se eodem tempore contrarios emitistit , quos intra se creat : neque Putandum est ventum egredientem ostio horeali, ingressum austrino, aut versa vice, quum ab uno ad alimrum pervius nullus sit ingressus.

1 6. Otialia in Dalmotiae oria. etc.

Chini. apud Dalee. Quia is in Dolismatia . ore musto . princeps hiatu. Quod do illo speeu narratur, sane exnggeratum est. Fortasses montis

alterius ignivomi eriter exstinctus, turbato sundo, vapores emittebat, qui contactu aeris detonarent. Nihil tamoti licet affirmare de re, quantum noverim, ineomperta. Εn. 7. In ore ica. Mela Pomponitis, in descriptione A Icae, lib. I, p. 8: . Est rupes quaedam, inquit , Austro sacra. Haec quum hominum manu attingitur, ille immodicus exsurgit. armasque quasi maria agens, siccis gaevit suetibus .HABD. - Αrenosus hie proseeto fuit cumulus, qHales in Afri ea multos inveniri neeesse est. Immota super scio constabat integer. Si attrectaretur . collabentes statim arenas ventus vel minimus attollebat. Inde amplis ta est sabula. ED. i 8. In domistis. ete. Chiul. apud Dat . In domistis etiam multa madeis

Harduintis : in domitus esiam mi is monti ela. Lectionem odidi, quae veri ima uisa est. In domitius ipsis, ait Plinius . Mepe ex angustis late-hris armaritim aut cellulam Obscuis ram esse ientibus, in quas aer Oxt --nus penetrare minime posse videatur, si repente illas aperueris, ventum aut flatum aliquem spirare sentias. Quod Plinius egregie sensit

non posse causa carere : unam

tamen non vidit esse dilatationem

aeris; qui primum huntida frigida.

que obseuri loci temperio ccin tri cius, repente admisso extrinsectis lore rarescit ae dissipatur. Itaque madefae a retinui, tanquam Pretiosam optimi codicis leetionem. ED. 29. Conceptactita. Dalec. et Ela. e praetitia. Chimetii tamen eo lex neeptvictilia proposuerat. ED. XLV. r. Illos sta os atqtie persρι- rantes. Venim nempe, quum satus

447쪽

326 C. PLINII NAT. l IIS T.

mavos appellatione quoque ipsa venti su ut: sive assiduo mundi ' incitatu, ct contrario siderum occursu DISCUntur;

sive hic ost' ille gonerabilis' rorum naturae spiritus, huc illuc' tanquai ny in utero aliquo vagus; sive disparili ' errantium siderum ictu , radioruinque multiformi jactu flagellatus aer; sive a suis' sideribus exeunt his propioribus sive ab illis caelo .iflixis cadunt: pala in ost illos V quoque legemitisiabiles potius sitit ot modico ple-rtim trio spat; a coritetiti. En. α. Sed mares. Quasi sortitares, validiores, constantiores. Vide quae dicturi sumus. cap. 48. HARI . Masculino, itaqMIt, g nere appcllantii r Venti, ut eorum vis mavi tila designetur. Hi ne qDidona senis stim ol hanc lectioni iti Ox Chimetii codico dosumpsit Harduinus recte, ut opini . Caeteriim Dalec. et Elet. habent : ινυι non atim , non myeel maris , sed vi Pellatione quoque ipsatienti sunt. ED. 3. II di inritum. Cuili rotatuvonios eieri Pori patet;eorum Opi. niti fuit: Copernicatiorum hodie , di tirtiti tolluris vertigine. Η IH . NOe est quiad jam ante Plinius in ratiorat. Vide cap. 38, not. 34. Falso tu mora: nam supra tetigit veriores causas, Cap. 44 , noli. 4 ei 6 , Iti otia : de quibus et latii iti a agetur, not. ii. Vocem hane Metuiti dedittia uitio Chimetii eodex , pro qua

Dalec. et Ela . iacitu. ED. 4. s. o hie esι ill . Id ol munier exprimit Seneca, lib. I : . Caeterum illa ost, inquit , lotage verior cauissa , valentiorquo : habere aera Maiaturalem vim movendi se, nec aliis unde concipesre; sed inesse illi, vi aliarum rerum , ita Lirius potentiam . ete . . uniae illi deindo monum esse ingenitum. tit aquae, Prinhat ex eo idem , quod sine tali motu procreare ex se nihil aut aer

aut aqua posset. ΗARI .

5. Generia lis. Alii genitalitis malunt, titi apud Lucretium dieitur, lib, lil, gen Inbilis atira Fuooni. Generabilis hoc loco dicitur, citivis gignendi est: ut apud p itis

penetrabitis, cui vis penotrandi. N. s. utie istae. Tot tantis codex, teste Plutiatio, hiae tutique. FD. 7. Tutiqtiam in tifero. Ut noti quotidiam formatus in utero matris suetuat. ED. 8. Disparili. In omnes paries iaculanti. F I. 0. Stiis. Atiundat hoc vortium , ei delendum videtur. Quippe nascipi init, quum a vieinnrum similii uia ditio ollatiarum, tum etiam a libra.

xii ingenio, qui . cap. 43 in sine

idem epitheton miratus orat. Ei . IO. uis propioristis. Septem nimirum errantibus. HAI D. ix. Ilios quoqtie legem naturirhialere. Non viii, sed multis nati raelo hiis stibiaeetit , sie inier se mixtis atque intextis, Di aliquid eerti de illorum reditu Atatuere n .mo posait. Praecipuae quidem venistorum catasae sunt attractio siclorum et Solis ealtir, aeris in leni variis in locis sublevantes aut rarefacientes. unde suenia quaedam in aere. tititi mari . sunt. Secundariae sura

448쪽

naturae habere non ignotam, etiamsi nondum percognitam.

xLvi.) Viginti amplius auctores Graeci voteros prodidere et de his observationes. Quo magis miror, orbe discordi '' et in regna, hoc est, in membra, diviso, tot viris curaefuisse tam ardua inventu' ': inter bella praesertim, et infida hospitia, piratis etiam omnium mortalium hostibus transitus seruae tenentibus; ut hodie quaedam in suo quis

que tractu, ex corum commentariis, qui nunquam eo Iccessere , Verius noscat '', quam indigenarum scientia :nunc vero pace tam se in '', tam gaudente proventu rerum

artiumque principe ' , omnino nihil addisci nova inquisi. sitione, linino ne veterum quidem inventa perdisci. Non 3 erant 'Τ majora praemia, in multos dispersa fortunae magnitudine: et ista plures sine praemio alio, quam posteros juvandi, cruerunt. Namque' moros hominiuit senuere ''

causae , montes, flumina, maria. Et quaecunique Possunt aeris temp. riem in fleetere , vel fluenta in aeremota sistere , repellere, circumagi

re, ete. Quod ad lectionem hujus

tiunt. Male ergo in editi, tu id pro

tuo, legitur. Eo. I a. Oria dis rua. Vet. ap. Dalec. oria Inm Hseordi : ut paulo supra, et iginti et amplius; nee inulto post, an membra ferirer torquentibus scilicet librariis auctorem aliquando subolia curiam , et praeeisse magis elegantiae stud osum , quam ut semper illius

sensum scribetitos assequerentur :

inde emendandi cupido. Ei,. I 3. Ino m. Post Moeniti addit verbum perquirere Vet. apud Dalec.

Aed sine causa. ED.

x 4. Nos l. Sie in editis pleris. ques et in I arduitici legitur: Vet.

apud Dalec. noscant. EI .is. Paeo ιυm festia. Tam laeta Hac voce rursum abutitur. l. xlv,

ium maiora praemia quam Munesurit, quum potentia, divitiae, tuis que doctrinae romunorandis saetitiatas, in multos princi pos divisa esset ς tune tamen plures quam

hodie arcanis rerum eruendi insti- dabant. ED. 8. Avim a mores hominiam. Sic Dalee. in Esr. eum voteritius plexis iti . Vet. apud Dalee. Dπιθι omores hominum. Harduinuq POpialam namque Omisit, ex NSs. ut ipse ait. Sed exqulare potuit ex aliquo libri, vox namque , nee tamen esso deletida, Plini a praesertim sententias coti- nectero Pliam ultra licitum ga oti- te. M.

449쪽

3 18 C. PLINII NAT. IlIS T.

non fructus '' : et immensa multitudo aperto , quo l- cum quo est, mari, liospitalique littorum Omnium appulsu, 4 navigat, sed lucri, non scientiae gratia; nec reputat caeca mens, et tantum avaritiae intenta, id ipsum' ' scientia posse tutius fieri. Quapropter scrupulosius, quam instituto fortassis conveniat operi, tractabo ventos, tot millia

navigantium Cernens.

r XLVI. xLVii.) Veteres quatuor omnino SerVaVere, per totidem mundi partes ideo nec Homerus' plures nominat), hebeti ut mox judicatum est, ratione : secuta' aetas octo' addidit, nimis subtili ' et concisa: proximis' interutramque media placuit, ad brevem Τ ex numerosa additis quatuor. Sunt ergo bini in quatuor caedi partibus. Ab Oriento aequinoctiali Suhsolanus . ab oriente bruinali Vulturnus': illum Apelioten' ', hunc Eurum Graeci appellant.

nerva, neque valde ingeniose. II. 3. Soetita resias. Vet. apud Dalec. proximia fetas. ΕD 4. μω udaeae . Ut essent ominnitio duodecim. Ita Varro apud

lum in nimio plures partos dividoret et quasi concideret. ED. 6. Proximis. . Qui diligentiu perquisiverunt, itaquἱt Vitruvius, lib. I, cap. s, tradid runt vorato e e octo , maxime quidem Androniens C3 rthesles: qui etiam exemis plum collocavit Athenis, turrim

marmoream octogonon . et in singulis latoribus ciet goni singulorum ventorum imagines exsculptas, Contra suos cuiusque flatus designavit: supraque eam turrim metam maris moream perfecit: et insupor Trit Nem aereum collocavit, dextra manu virgam porrigentem , et ita est machinatus , uti vento circumageretur et semper contra flatum consistorei, supraque imaginem flantis usenti indieem virgam teneret. . HAED.

. Ad his. m. Ad Homericam divis; tiem quadripartitam additis

qua uor ex altera divisione numerosiore. Η BD.

450쪽

A meridie Auster , et ab Occasu brumali Asricus '' : Noe ston ' , et Liba nominant. Ab occasu aequinoctiali Favonius '', ab occasu solstitiali Corus : Zephyrum V, et Argesten vocant. Α septemtrionibus '', Septemtrio. interque cuin 'Τ ct exortum solstitialem , Aquilo : Aparctias , ctoos asstabat e id enim Capuae nomen alterum suisse, ut BOmae Valentiam . auctor est Livius, lib. IV. Aliori otiam Oppid in ora, Pliniu lib. III. cap. s. Utrumque ab hiberno Oriente Romae. unde Eurus Apirat. . Sed et Eurus jam ei vitale donatus est, ἱnquit Seneca loe. eit.

et nostro sermoni non tanquam

alienus intervenit. . Nautis in Galliati Sti LEst, et Vent forata. I An D. o. Apellaten. Sive Apeliotem scripseris, ut edit I libri haboni sive Apholioten . ni MSS. nihil in

. Ah o idente hiberno . inquit,

Asrietis suribundus et ruens, apud Graecos Λἰ dieitur. . Asriere denique ipsius, unde is flat, et nomen hahet, situs rei'ugnat , quae Mu- mali oematii , ut vel ipsae Oeulo tabulae monent, non mistitiali Obtenditur. ΗARI . 3. Noron et Lilia. Nottin Auia strum . Asrieum Liba vocant. II. 4. Ab octasti a ianoetioli G-nius. Bursum hie Omnia mutant Daleeam pius et Longolitis, dum ille pro requinoeliati, immisit substituit: iste tib orta solstitiali Corum . sivs Argesten, non ab Oecasu spirare juhet. Vulgatam ieetionem defendit Agathemerus loe. cit. ivo gessaωc

fetidit ot Aristoteles, loe. cit. t iἱ-dom verbis. Ae denique MDeca . libro ei tato. cap. 16: . A solstitiali eidento , inquit. Corus venit, qui apud quosdam Argestes dieitur. Equinoctialis Occidens Favonium mittit, quem Zephyrum eme dicent

tibi, etiam qui Graeco nesciunt. . Favonium nautae vocatit ι' Hi et lement d'o Ir Corum, L mone Norinovis . le vent Maroties , Ia Maest L

35. Zephrram et Argesten. Zephyrum illum. hune Argesten Granis ei appellant. HARD x6. A Septemtrionisus. Agathemorus. I. I, e. se 1πο-Αρκτου , παρκτιαc. Ita etiam Arist. Meteor. lib. i I. cap. 6. Nautis, te Noris .

et aliquando etiam te veni Maroties , et lis Bis . HABD. 7. Inte in eum. Inter Sopietu-

SEARCH

MENU NAVIGATION