Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars prima continens cosmologiam curante C. Alexandre

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

Boreas ', dicti. Numerosior ratio' ' quatuor his interjocorat: Thrasci an inedia regione inter septemtrionem et occasum solstitialem itemque Caecian V, inedia inter Aqui-

tricinem sive Aparetiam . et exoris una stit; itialem, titule stare Circi an mox dicemus, Aquilo interiacet , quem Borean nominant. Ita Agathemerus loe . cit. μέσου Αταρκτι καὶ Καiκίου Βιρ a xv. Hunc vulgus nautarum Nord norinest appellitat. II an. I8. - paretias es Boreas Heli. Apameticis nempe Septetu rio . Bitreas Aquilo. Daleeam p. et Eliseu. Apamelius aerii oe Borem. Ille doΑ nit Pliniana ventortina diatributio: alias deinde abal in propositas recensebit potius quam eona prohabit. Qui dnisi putes inaequalem pror us caeli

divisionem ah ei, et tam esso, sat aris nece o est, verba ista brumatis et solstitialis, de occasu vel ortu , non ad astronomicam verita. tem. sed latiori quodam sensu, apud noΑtrum usurpari; Di sit haec Pliniana divisio eum nostra satis coriis venietis : Septemtrio, Nord; Aquilo, nos Hest; stilis tantis, Vulturnia

19. Numerosior ratio. Qui plurimos , hoe est, duodecim numrrais vere ventos, ut Varro et Timosthenes antea latidati, attigulos ita αἱ tu diserevere. ut teretis singulis mundi quatuor partibus assignarent: saetoa septer trione initio , eursuque itido per solis exortum. austriam- quo, in sopion ivionem itorum flexo: Apareticis . sive Septemtrici , Norae.1; roas . sive Aquilia . Amia ' noMeit. Caecias , Ese ru - est. Apeliotes , sive Subsolanu , Est. Eurus, sive VultumiuR , Ut stiGest. Euronotus, qui et Phoenix, Sud T s-- est. - Notus, Rivo Auster Sud. Libonotus, Stid ς s--- LLIh . sive Asrieus, Otiest , suinora L- Zephyrias. xive Favoniu , c est Argostes. sive Corus, inesι ζ noM- es/. ThraseiaA, Nord ἰ νδ est. Hunc veritorum situm plane approhat Dionysius in Go pon. lih. I.

cap. II. ΗΑnD. - Narduini notae. quam transcripsimus. nomina tantum hodierno more exscripta adisiecimus . ex figurata et en oram rosia

452쪽

LIBER II. 33i

lonom et exortum aequinoctialem, es, ortu V solstitiali; Phoenicem' , inedia rogione inter ortum brumalom et meridiem ; item inter Lilia et Noton. compositum CX 3 utroque medium, inter meridiem et hi hornum occiden

tem' ', Lit,onoto . Nec finis. Alii quippe V Mesen nomine

Aparcitan, hoc est, Soli temtrionem. et Argesten si e Corum , qui ab Occasu solstitiali spirat, ut diximus . Thrascias sedom habet, quem accolae isi DA ora, Circium in tot dii m

Diana in rcini m. a I lih. Ilippoer. de humoribus, icitia. III, pag. Si s. Thrastiam Galli vocamus A in

quod in Hard uitio et plerisque legitur, reponendum esse credidimus. Sic q a quo paulo infra apud Har. duitium it Mum log tur. ED. 22. Al oriti fias illati. Expungenda haec verba e laxuit olim Pintianus. reclamantibus OinnibusMSS. cetistiit et Salmasius in Exere; t. ad Solitium . pag. rasa, tibi se miro devexat in explicando hoc

univertici ventorum sit . Iistitia in emtione xtia reapse induxit ac praetermisit. Nos retinetida censemus . Emenda in stilum praeposterga ititeris Duractἱonis vitio, uti edi euravimus, quum anton sic perperam leg etur : Darer Aqui&nem . et a quia noelio m. Aι oriti solstitiolem Phi

ni an. Noque enim mo Dix, sed Caecias ab exortu solstitiali est. Teniis Agathmortis iam toties aptu i latus, qui sex Artomidori raoΠρα-

ciuerc,. Phrenicem Gallice diei niti,

α Hi et Antem. Adhuc eci loco Dali compius resti Ptim Prohigerno planit. Velum ali hiberia Ocrasti Liha spirare; o moridio Ν - tum , quos inter modius e t Lit notus , iam antea ex Agathemoro Plinioque docuimus. . Lili notu . inquit Seneen Natur. quaest. lib. V.

cap. I9 - apud nos siue nomine est . . GalliΑ Stidis stili is oties t. II R i.

45. Alii quippe. Sensi fit. quoianm esse qui inlis Aparetisti, quem illi etiam Borean voeant, et Caeciati , Meseti addiderunt. quem nos Borean diximus appullari. Ita Galentis iis leati plane veris

his, tomo Vul, comment. in lib.

Hippoer. do humoribus, Pag. 5sau. Sie proxime Caeetati collocat Meson Ta etaea Chiliad. VIII. hist. αα 4, v. 787. Aristoteli certo is quem

453쪽

etiamnum addidere inter Borean et Caecian : et inter Eurum et Noton, Euronotum. Sunt etiam quidam peculiares quibusque gentibus venti, non ultra certum procedentes

tractum : ut Atheniensibus Sciron 'Τ, pauluin' ab Argeste deflexus '', reliquae Graeciae ignotus : aliubi elatior ' idemi Olympias ' vocatur : consuetudo omnibus his nominibus Argesten intelligit '. Et Caeci an aliqui vocant Hellesponti an ΤΑ; et eosdem δ' alibi aliter. Item in Narbonensi pro

vincia clarissimus ventorum

Dia turbaro Plinium immerito Salmasius queritur. P. I 452. NABD.-Hic est proprie ventus quem nos vocamus Nordis est, quem in priore sua disisione Plinius Boream, sive Aquilon .in vocavit. ΕD. dis. Et in or Gram. Iidem, inquit, inter Eurum et Notum. Euia ron tum Ioeant: sed is a Phoeniee nomine tantum et appellatione d infert. ΗιηD. - Gallis G S--s-- est, aut certe proximus illi veti

tus. M.

a . Seiron. Zephrri, quoniam in Attica spirare a Seironiis saxis viis debantur, Σκεiριως voeabantur :maxime vero ea appellatiori Corus sive Apriuetve signahatur. inquit Straho, lih. I. pag. dig. Seironia saxa quae vocentur, dicemus libro IV, cap. 33. Seneca Natur. quaest. lib. V, secl. II r . Atabulus Apuliam in fiat. Calabriam Iapyx,

Athenas Sciron , is etc. II ABD.α8. Pati m. Vet. apud Dat . intilo. ED. α s. Deseatis. Versus septemtrio. nem. ΗARD. - Ille ergo proprie nobis dicetur Nord is otiest. ED. 3o. Alitisi ola ior. Dalecampius et Elaeu. α Διi eurior Elatior est Paulo magis in meridiem vergens,

est Circius ' , nec ullo''vio-

xi desistis dieitur qui in septemtrion om vergit. Pro alitisi, quod Plinio

noti inusitatum adverbium Est, u tu

mus pro hellespon iam . quod dedit Narduinus. ED. 34 . Et eosdem. Careian. Credo. et Argesteti. Deinde pro alibi, Chinfletianus, teste Dalee. atii. ED. 35. Greius. Gallis dieitur, μώ- ovestis norae De eo multa Strabo, lib. IV, pag. 38 I; Phavorinus apud Gellium, lih. II, cap. a I : sed ante alios Senem . Natur. quaest. lib. V. p. I 8. Pliuius rursum ilh. XVII, cap. I. IIA D. -Vids et eruditum 3Ienagium. alia e Gallieis scriptoribus testimonia proserentem, Diet. Elymia. verbo, ora. ED. 36. Me tillo. Dalec. et meto. nee tilii. Utriumue construetionis

exempla occurrunt. ED.

454쪽

LIBER II.

lentia inferior, ostiam plerumque recta Ligustico mari perserens : idem non modo in reliquis partibus caeli ignotus ' est, sed ne Viennam Τ' quidem, eiusdem provinciae urbem, attingens, paucis ante limitibus '', jugi modici

occursu tantus ' ille ventorum coercetur. Et 'A Austros

in aegyptum penetrare negat Fabianus Quo fit manifesta lex naturae Τ, ventis etiam ct tempore et sine dicto. XLVII. Vor ergo' aperit Davigantibus maria: Cuius in principio , Favonii hibernum molliunt caelum , Sole Aquarii xxv Obtinente partem. Is dies' sextus est ante Februarias Idus. Competit sermo ct hoc omnibus, quos deinde ponam , per singulas intercalationes' uno die an-3 . Ignotus est. Dalee. et Elisu. ignotus, omisso τω rit. Vett. et Chim. apud Dat e. ignoratus est, male. ED. 38. A. Viennam. Hoc ipsum a se animadversum indigenae retuleis

tit. Vide Nie. choriar. lib. I. hist. Delphinatus, pag. 4s. Plinium Salmasitis ridet, in Solin. pag. Is 57, qui Cireium Metiliarem Galliae veti. tum appellet. Aetiam agam, si in eo refellendo immorer. Id egit abunde Vossitis in Melam , Pag.

39. Potitas ante limitibus. Patieis agrorum limitibus interiectis, pamvo iniservallo. Vet. apud Dalec. mia eis milithtis. F D.

4 3. Ε Austros. Habet hoc ipsum Theophr. lib. de venti . pag. 57. et

hus et de causis naturalibus seri- p it. Vide Auetorum Itidieem. FD. 43. Da naturae. Naturae Potera. tia. ED. XLVII. I. Ver ... veris. Clausum sellicol tempestatibus mare. Is rat.

Carm. lih. I, Ode 4 . . Solvitur

aeria hiems grata vice veris et Favoni, Trahuntque siccas machinae carinas. . HAED. - Sie fieri de

huit , timida adhue et imperseeta

navigatione. Iam tamen aevo suo etiam adversus hiemes pomicac messe avaritiam latebitur ipse Pliniis, in huius eapitia sne. ED. u. Is dies sertus. Columella lib. XI, cap. 2 : . Septimo Idus Febr. Favonii spirare ineipiunt. . Ila D. 3. Comperil sme. Ut circa amistum Idus sui quique metista ventioriantur. N BD. 4. Per singultis inter i. Quarto quoque anno. quando intercalatur,

venti qui ad VI Idus aliudvo tempus stati sunt, die uno anticipant, ut ad VII Idus stare intelligantur.

455쪽

ticipantibus, rursu inque lustro sequenti. ordinom servantibus. Favonium quidam a. d. v m Calendas ' Martii, Clielidoni any vocant, ab lii rundinis visti; nonnulli vero Ornithian , uno et i xx dio' post brumam, ab adventu avium. stantem per dies novem. Favonio contrarius est, quem Subsolanum appellavimus. Datus est autem huic exortus Vorgiliarum, in totidem partibus ' Tauri, sex diebus ante Maias Idus: quod tempus V Austrinum est; huic

vento Septemtrione contrario. Ardentissimo autem aestatis tempore exoritur Caniculae' sidus, Sole primam par-

5. Ltistro sequenti. Tribus annissoquentibus. Lustrum impr prie, Deatur quatuor annorum pericidiis. qtia bisqexii AΡparantur. Venistos, ait, quotannis ad eortum diem reduces, bissextilibus tantum annistino die anteeedere. ED.

6. A. d. VIII GI. Monsi. Hoc est, ante diem octavum Calendas. Ita e dices omnes MSS. Regii 1 ,α . C ib. I , u . Chim. ete. At Cois lumella, lib. XI, cap. di, a d. VII. alendas Martii hirundinem eo Apici ait : unius diei diserimeti interest ,

et Zephyri prima nuncia, sive Favonii, ut canit Oppianus , lib. III,

τalius, lib. I, Ep. 7, ad Maecenavito n. v. a 3 : . Cum Zeph)ris, si conce/os, Ot hirundine Priina . . N. R. ornithion. Quasi Avicularem dixeris e nam Graecis axis ορυις est. Alii pomo Atint C tu moliae l. c. cit. Ornithiae venti. De iis rursum dicemus capite sequente. ΗΛBD.

s. L no et LXX die. Hard uitius, reclamantibus Di ipse Dictur timis tithus MSS. tino et LX die; sed male, ut opinor. Ait enim Plinius Favonium, qui vere primo saretne pit, a. d. vi Idus Folar. etiniisdem Cholidonian a quibusdam vOiscari , a. d. viri Cal. Mart. reduco tunc primum hirundine; tib ali Iavero Ortiit hiati, sed paucἰs post diebus, v aut Iu ante Ctilendas Martii. xx nempe post brumam, quae, si Cratum ollae ered tur, radit in xvi Cal. Januarii. ED. I O. Diatus est stitem hule. Suhia stilanti. Η, BD. Vet. apud Dalee. est vitilem exorsus Virga ram, ramisso verbo Attis. ED. I. In totidem partittis. Tauri parte quinta ot vicesima : non . iiii vir alias sane perquam erudi ius censuit, in sexta. NABD.

ia. Quod tempus. Quo tempore Alastor sat, et dies sunt humidi. Ita Columella libro et cap. cit. Η Idibus Maiis Austrum ait spirare, Subsolatio tum desitioiate. ED. 3. Cani ire sititis. Hoc nomino

Plinius tibique Sirium designat,

456쪽

tum Leonis ingrcilientc : qui dies xv ante Augustas Calendas est. Hujus exortum diebus octo serino Aquilonos antecedunt, quos Prodromos ' ' appellant. Post biduum autem P cxortus, iidem Aquilones constantius perflanthis diebus '' quos Etesias 'Τ appellant. Mollire cos '' creditur Solis '' vapor geminatus ardore sideris : Deo ulli

Ventorum magis stati sunt. Post eos rursus Austri si e- 3quentes, usque ad sidus Arcturi, quod exoritur undecim

hoc egi, Canis majoris particulam fulgentissimam. Vide lib. XVIII,

14. Quos Prodromos. Quaq; Prae-Cur Ore quos quuiti Octo sera aediehu Cati ictilae ortum antecedere Plinius ait, seu diem xv Calend. Aug. atque adeo ei rea quinium

Idita Iulii oriri. hatid abludit a Columella, qui lib. XI, cap. 2 : Sexto Idus Iulii, inquit, Prodromisare incipiunt . De hia Prodromis Aquilotii litis egit Arist. Meteorol. lib. II, cap. 5. II A D. - Cic. Att.

lib. X VI, 6 : . Ego adhue spervenienim Vibonem ad steam ) magis

Commode, quam strenue navigavi: remis enim magnam partem; p dromi titilli . . EI . 1 5. Post hidiatim utilem erorem. A.

d. xrri Calend. Augusti, ut dicetur lib. XVIII, eap. 68. Η ABD. 16. Persunt his diebus. Canieuis laribus. Ita libris hactetius editis erat, Persant dialtis XL. Sed aino ullo dierum ti timero ita habent. tit odi tu simus Beg. I, Coth. I, 2,

ot. I aloe . Sanviet arinus. aliique. Quadragenarius eserto Dumorun Constare titie loco ricin potest, sed ut summum tricenariu tantum si Cintum ollam audiamus. Ille enim lih. X . cap. I, Etesias ait spirare caleti. dis Augusti ineipere, desinere vero tertici calondas Septembris. Biduo ante Assyriae desinere scribit ipso Pliniu XVIII, 74i et Arist. Met orol. lib. II. cap. 5, nulla die. rum , qui titis spirant Etesiae, saeta

tamen Bhradius lih. I, ait Apirare di Α xx, ut e ex Beg. I. Timosthenes apud Schol. Apollonii , etiam decem adjicit. Η BD. 37. Etesias appeliani. Hoc est anniversarios. Ετησία, ah ἔτος, un-ntis. I ABD. - Pro oppeuiant, quod Chiss. dabat, Dat . et Elge . πο- eant. Male autem hie iiiiiiiii Plinius Etesias Omnes ab Aquilone spirare; vide cap. Proximo, not. i5. ED. 8. Molliri eos. Cur a vetere leis etione, tum eod eum MSS. regiorum, I. 2. Ghis s. ete. tum priorum editionum Parin . Venet. I. I. Brix. etc. discessum sit , ut scriberetur

mollisi iis, nescio. Abest enim id longis imo a Plinii mente: qui Aquilianos Etesias, e ventorum frigidi simis molliri ait Solis geminato ea. lore ab ardore Caniculae, ut mitio. ros ipsi satit. NARD. 19. Solis Pamr. Calor, ut diximus

457쪽

diebus '' ante aequinoctium V Autumni. Cum hoc V Corus incipit. Corus autumnat '': huic est contrarius Vulturnus.

4 Post id aequinoctium diebus sere quatuor et quadraginta, Vergiliarum' occasus hiemem inchoat: quod tempus in ii '' Idus Novembris incidere consuevit : hoc est Aquilonis hiberni, multunaque aestivo 'in illi dissimilis, cujus

ex adverso est Africus. Anto brumam septem diebus tot, deinquo postea, sternitur mare halcyonum foeturae, unde nomen ' hi dies traxere :

cap. 49. Sideris vero Domine Cani. eulam , sive Sirium intelligit. II a D. xo. Uaritam dialtis Circiter diem

qui est pridIe Idus Septembris: quo

die Areturus medius Oritur vel, meni; imo signiscatu terra, mari

quo, ut ait ipse lib. XVIII , 4. Η.dit. Anta a qtila litim. Quod in-eidit in viii Caloiad. Octobr. Vide lib. XVIII, cap. 74. I ARD. α α. Gm hoe cortis. Columella haud multum di,cedit a Plinio, lib.

XI. e. u. HARD. Cum hoe, nempe eum aequinoelio. ED. α 3. Atittimniat. to sere autumno spirata regione stirit is nota Oueat, Oppositus itaque Vulturno, qui es ,--es . ED. α4. I.; harum oreastis Vide quae

Petavius erudito disserit in eum locum , adversus Salmasiuin, lib.VI. Vae. Dissert. in Uranol. e. 8. HARD. , 5. In III Idm Nooem is Tamen Columella, lib. XI, cap. I. . MI Idus Nouemb. Vergiliae mane occidunt: latomat. . Ei sane ab um Cal Octobr. quo die sit aequinoctium , ad vi Idua Novembris dios inistercedunt sere quatuor et quadea-ginta. Quod si tertio Idua Vergiliae

e duni, ut libri omnes prae se se. runt, non dIos quatuor, sed Octo et

reliquum tempus hiemat.

quadraginta scribi oportuit. Notum est autem ah nota numeri IV, ad Ul. proeli vem esse lihrariis lapsum. Nihilominus receptam scripturam esse retinendam, Plinius ipse admonet lib. XVIII, cap. 6o et 74. Et Columolla, lib. XI. cap. I, A qui isti iii sidus triduo definit, viri, vir, et vi Calend. octob. ΗΛnD. α 6. Hoc est Aqui nis. sie libri

omnes, recte. Hoc tempus est, inviquit , Aquilonis hiberni, qui est δἰ

exortu nolstitiali spirat : euius exadverso est Africus, ab occasu bruis mali. Hann.dis. Nomen hi dies. Halcyonides. Haec multo uberius narratitur, t. X, cap. 47. Ha D. dis. Reliqtitim temptis hiemar. entis scilicet peracto anno iam sinPloge baechantilius. Porro si collegeiaris Observationes hoc capite contentas, invenies totum anni cursum sie inter ventos divisum. Vere primo, die 7 s ruarii. Geontas. - A. d. viii Cal. martii, dio α α sebruarii Fiso itis Chelidonias dieius. Die xxx post brumam, die u 5 sebr. . Goonitis ornithios dictus. - Post

458쪽

LIBER II. 33

Nec tamen '' saevitia tempestatum cludit V mare. Piratae δ' primum coegere mortis periculo in mortem ruere , et hiberna experiri maria : nunc idem hoc avaritia cogit. XLVIII. Ventorum frigidissimi ' sunt, fit os a Septem - itrione diximus spirare; et vicinus his Corus. Hi et reliquos' compescunt, et nubes abigunt. Numidi Asricus et praecipue Auster Italiae. in se Τ trahere nubes. Sicci quam desinentes . Nivales

novem iuvi, die fi mari II, ientintilii vitii marii. - Ante d. vi Idus malas . die ro mali, Griolianus. Idibus malia, die is mali . Auster. - Octo forme diebus ante Caniculam, die ro julii, Aquilones Prodromi. - Biduo poni Caniculae exinorium, die a o tulit, Mialones Etesim. - Post xx dies, die dis augusti

Austri frequentes. - Arcturi exortu, die xx soptemh. etenti nulti titit marii. - Fquinoctio , die a a septembris, Corus. - A. d. iii Id. nov. die ax novembris, Aquilo hiberatis. -Antehrumam vix diebus, die ro decembris. ω li Mai. - Post brumam vII

diebus. die a 4 decembris. hiems. Confer maxἱme Columell. lih. XI,

p. I, ubi tota res amplissime tracistatur. ED. 3o. Nee tamen. Hahet in hane sententiam plane aurea Senee. Nat. quaest. lib. V, toto cap. I 8. HARD. 3 t. citidis. Dat . eoncludit. ED. 3α . Pistitie. Piratarum metus. Η.

XLVIII. 1. Voratorem frigid7ssimi. Haec Aristo t. Meteorolog. lib. II,

cap. 6. ΗΛ D.

Narrant et in Ponto Caecian Corus et Vulturnus, praeter- Aquilo et Septemtrio. Graim

rias nuhes ad se vocat 3 quod etiam proverbici declaratur: tit Getas nu hes, opes vici se rahit. Caeteri namque, unde spirant, inde expellunt. . Idem repetit, Meteorolog. lib. II, eap. 6, et post eum Theophr. lib. de veniatis . pag. 65. Iax causa verti esse videtur, quod a terra spirat, atque adeo nuhes non expellit, sed in cauialum elatas ei reumagit, atque Orbiculari linea rursum ad eum locum unde aspirat . addueit. NA D. In eausa etiam hoc esse potest, quod plerumque ventum aestimamus in aeris regionibus altis eumdsm spirare quem in nostris ἰ leviter proias to et temere iudieantes e nam et ipsas nubes, pro altitudine sua, diversis impelli ventis, contrariasque in partes agi. saepe videmus. ED. 4. Proeterquom d sinentes. Etsi exemplaria omnia legam desinentes.sortassis tamen rectius seripseris

459쪽

clines' Septemtrio importat et Cori s. ff.sulosus Auster :

, tepidi' vulturnus et Favonius. 1idein Subsolano sicciores: ct in totum omnes a septemtrione et occidente sicciores quanta meridie et oriente. Saluberrimus' autem omnium Aquilo : noxius Auster' et magis siccus ''; sortassis quia

quando, qui dicuntur tepidi, Vul-

urnus inter orientem et meridiem, Favotitus ab occidetite spirat, Notus uol Auster a meridie. Iideni Sutis lano , qui ab ipso spirat Oriente. siciaetores dieuntur a Plinio : quod recte Observandum. Nam si venti aietam res eo sunt. quo magis a continenti spirant; humidiores autem , quoplos aequoris permensi sunt: vetiti

Romae humidissimi ab o idente et meridie spirare debuerunt. Varila autem de causis haee ratio millo modis perluctari potest; et videtur Plinius Grarem magis quam Roma

8. MIMore mus. Ita Hippoerat at h. de morbo sacro, cap. 7. C-ser ista autem cum iis quas Celsus habet, lib. II, cap. 1. HARD . s. Maias Atister. Hippocra . lib. d. humoribus : Noetoi βαρακορi, Lκαρπισαρικοὶ, Μωθροὶ, διαχυτυιοὶ, ete. . Austri auditum gravant. oeulis caliginem, eapiti gravitatem, torporem membris inducunt, di solvunt, ete. . Eadem repetit lih. III. Aphorism. 5. Et liher primus Epidem. totus in eo serine argument habitat : tibi et Galenus in Comiamentar. ad eum librum, et ad li-hrum II. pag. 72. I ABD. o. Et miagis si tis. Nagis otiam nocet Auster, quando est Aiecus. Eatin editione Dale inpii et Gr novit, Heetura Chimstii admonentia , Dum melius legatur : Salti rei somnium Aquilo. quia sicetis et frigidior e noritis Auster foriassis , quia magis hismiatis. Ausi sunt et alii ante eum hine Plinii vortia sic praepostere permutare, quod seri contempta archetyporum fide, iamdudum G

lenius conquestus est. Nos receptam Ioetionem egregie tuemur Aristotelis auetoritate, cap. I. Probi. 22.

Austri sicei, et nullo modo I timidi.

460쪽

OBER II. 339

humidus Digidior est. Minus esurire '' eo spirante creduntur animantes. Etesiae noctu desinunt sere V, ct a tertia' diei hora oriuntur. In Hispania ot Asia 'A ab oriento flatus est eorum ; in I Onto ab Aquilone; reliquis in partibus a meridie. Spirant autem et a hruma, quum' vocantur 3

em e eat : at quum ventus imbre Coniungitur, DOa aqua refrigerat. . Et

ante philosophum medicus Hippocrates , lib. de humoribus, k,uδρ teti

uetieti . . siceitates, itaquit, austrinae sunt ista quem locum Galenus, om.

VIII, pag. 57r, huiusmodi tempestates ait multum a naturalibus disserre, creare morbos, etc. HA D. r. Minus esurire. Arist. eap.

mvacuuiu, a desinente die de inunt, noctu quieseunt. . Itaque flare haud sane displicet : sed magis arridet hane voculam fere ad sequentia re fore : n eici enim gemper quidem desinunt ; sed non semper iidsem hora tertia incipiunt i immo apod nos vix unquam ea hora. Sie igitur libenter legam : fere or a tertia diei uisa oriuntur. Alioqui et desinere absolute, voce ea non adjecta flare, de ventis dieimus non invenuste.

Plinius ipse paulo antea, hoe ipso

capite : . Sicei, Corus et Vulliarianus , praeterquam desinentes. . Et in x : . Sept nitricinos impari sered intini numero. . Sic e diversci ime pere pariter absolute dicuntur. Paulo post IpAor . omneΑ venti viei bus suis spirant maiore ex parte, antur eontrarius desinora i incipiat. . II. 3. V o tertia. Hoc est, medio tempore intor Solis Ortum, et meis ditim diem. In eam rem lepide Seneea, Nat. quae t. V. I r : . Etesiae, inquit. Oh hcie a mniculosi a nantis, et delieati vocantur; quod, ut ait Gallici , mane n seiunt surg re : eo tempore incipiunt prodire , quo ne per inax quidem aura est, Ctc. . H. 4. Vspania et Asia. Fle Ire et Prodromi appellantur, ut reete Golsius admcinoi, lib. II, cap. II. qui stato tempore anni, quum Canis oritur , ex alia atque alia eaeli partes spirant. In Hispania ab ciriente stare, et eosdem esse eum Euro serihil pariter Posidonius apud Strabon.

lib. III, pag. I 44. In Ponto, ah Aquilone, Polyhius, lih. IV. In hi

regionibus nulli paene sunt conaton tes, aut anniversarii venti. Η diri. - Εrgo rapito superiore Plinius de mari suo, nempe Tyrrhenci aut insero, tantum agebat: quod monere debuisset, ne quis Elesias semper ah deni eaeli parte spirare, et semper Aquilonibus annumerandos psis crederet. ED. x s. otium et oeantur ornithia . Vet.

SEARCH

MENU NAVIGATION