장음표시 사용
541쪽
nunquam et homini, ut in Sinuessano agro et Puteolano spiracula vocant, alii Charoneas '' scrobes, mortiferum
spiritum cxhalantes; item in Hirpinis Amsancti '' ad Me- 3phitis '' pedem, locum, quem qui intravere, moriuntur simili modo '' Hierapoli in Asia , Matris tantum Magnae sacerdoti '' innoxium : alibi '' fatidici specus, quorum exhalatione temulenti sutura praecinunt, ut Delphis, nobilissimo oraculo. Quibus in rebus quid possit aliud causa, asserre '' mortalium quispiam, quam dissusae per omne
naturae subinde aliter atque aliter numen crumpens λXCVI. xciv. Quaedam' vero terrae ad ingressus tre- i
mnia Spelunca , manifestum Pst . faces enim, quis sub sortiiee sugratiant , solo admotas exstinguuntur ἔearumque vapor, inaequaliter densatus, saevum, halit uiri non uno pede altius es urgere, oculis prodit. ED. II. HI uno. II arduitius post id verbum sententiam clausit. ED.
I 3. choroneris. Σαρω,εια βαραθρα mortifero spiritu quem exhalant, vitam homini eripere seribit et Galenus l. VII, de usu partium, c. 8. H. x 4. Amsanrii. Virgilius. AEDeid.
Neminἰt huius pestiferae terrarum partis Cieero, de Diuiti. lib. I. II RD. 15. Ad Mophitis. Ita e iees Nss. omnes: etsi disitset Hermolaus, num Ditis reponi oporteat. Nephitis ipsa Iuno est, aeri eorrupto Prae sidens , cui templom excitatum apud Cremonam auctor est Tacitus, Ni t. III. es p. 33. Hodie loeus ipse Amsancti, Mephitis restiti tuomen . Musti. Ipsa vero Nephi iis
interdum pro putore sumitiar, talpro igne Vulcanus, Iuppiter pro
aere. Ita Virgilius, AEn. VII, vers. 84 : . saevamqtie exhalat opaca me phitim. HARD. 15. Siniti modo. Hoc etiam refert Arist. vel quisquis est auctor libride Mundo, cat'. 4. ΗΑn D.
a . Hierapoli. Besert hoc pluri-hus Sirahci . lih. XII, pag. 5 79, et liti XIII, pag. 629. HABD. s. Meerdoti. Ita Apuleius. lib.
de Mundo. Innoxium quoque caeteris exseetis ac semiviris esse , tradunt Dio invita Traiani Damascius apud Photium in Bibl. cod. 24a, pag. Io 53. et Ammianus, i. XXIII.
Ηιν D. - Nirum, nisἱ hunc stiperis stiliosum timorem sacerdotes Proinsania incusserant, tist quis in arcana eorum penetraret. ED.
is. Alisi sutidiei. Naee totidem
ephis Arist. l . et . I ABD. o. 'erre. Dal. et HE. efferre. Ε.. XCVI. I. Otiodam et ero. Ad in gressum ambulantium, et equorum
542쪽
munt, sicut in Gabiensi' agro, non procul urbe Roma, tingera seri ne CC, equitantium cursu : similiter in Reatino)., xcv. Quaedam insulae semper fluctuant , sicut in agro CaecubO'', et eodem Reatino, Mutinensi, Statoniensi'. In Vadimonis' lacu, et ad Cutilias' aquas, opaca Silva''
cursus, terrae quoque tremere sen
tiuntur in Brahantino agro , quae Belgii pars, et circa S. Aud mari sanum. II. -. Et saepe alias in paludosis, s dum instabilem ac spongiosum habentibus. ED. 2. Galiensi. Gabii, oppidum Italiae, inter Praeneste et Romam. NILL. - Ηodio non exstat; locus Campo Gallo appellatur. FD. 3. Reatino. Beate, urbs quondam Sabinorum Italiae, hodie ditionis etesiae, Rieti appellata. MILL B. 4. Otioedam insulae. Seneca , Nat. quaest. Ith. III, cap. s 5 : . Sunt multi, inquit, lapides pumie si et leves, ex quibus quae constant in insulae, in Lydia natant. Theophrastus est auctor. Is e ad Cutiliastia tantum insulam vidi. Alia in Vadimonia laeti vehitur: alia in laeu Statonensi. Cutiliarum insula et
ath res habet, et herbas nutrit: tamen aqua sustinetur, et in hane atque illam pariem non tantum venisto impollitur, sed et aura; nec unquam illi per diem et Doetem in uno Ioeo statio est: adeo movetur levi latis. Huic duplex causa est 2 aquae gravitas medicatae, et ob hoc ponis derosae; et ipsius insulae materia vectabilis, quae non est eOrporis solidi, ere.. Tales insulas, quae arti res habeant, quae contis impellanis
tur quo lubet, et in quibus pecudesaei armenta pascantur, ad Fanum S. Atidomari in Belgio, magia a Cum volupiale ipse spectavi. Quas vero Seneca se vidisse testatur, et Plinius hoc ioeo refert, earum hodio Dulla fluetuat. Do fluitantibus in Orehomeno. et xopto, vide Theophr. hist. lih. IV, cap. I 3. BAnn. 5. FLetuont. Vet. apud Dalec. itant. ED. 6. Coctilo. Motis et parva regio Latii in Campaniae e tisinio ad Sinum Caietanum. Mi LL. - Locum
Palustrem es e Martialis docet, liti XIII, ep. II 5: . Carcii La Flanda Dissen rosa coquuntur Amyclis, Vitis et in media ricita palude viret. . ED. . Stironiensi. In cod. Reg. I, I, et Chiss. Stationensi. At Varro, lib. III, de Re rust. cap. II, Statonen-som e Plinius, lib. III, cap. 8, 5Ia
tones accolas vocat. HARD. - Staia
totaia , urbs Etruriae, inter Aranetii tam et Nar am sumina , quae hodie, ut docti homines eoiniciunt, Costro dicitur. NILLER. 8. In Vadimonis. De eo laeti Livius. lib. IX. 3s et XII, 4; sed multa eleganter Plinius junior, lib. VIII.
Epist. α Ο Ηodio Iago di Bessianelio, in Etruriae parte, quae Patrimonium D. Petri dieitur, milliaribus a Tiberi vix tribus. HARD . s. Ad Cti uias De his lib. III, cap. 37. Vide ot Varronem lib. IV, de ling. Lat. H. - Sabinorum laeus in agro Beatitio, dietus a Cutilia urbe sub lacuiti posita. III . Hodie Cotua , non procul a Cit
Io. Sitia. Insulae herbidae, aruu-
543쪽
quae nunquam die ac nocte codem loco visi vir. In Lydia , quae vocantur Calam inde '', non ventis solum, sed
etiam contis, quo libeat, impulsae. multorum' ' civium t Mithridatico bello salus. Sunt et in 'mphaeo' parvae, Sal- 3tuares' ' dictae, quoniam in symphoniae cantu ad ictus modulantium pedum moventur. In Tarquiniensi 'in lacu
magno Italiae, duae nemora circumserunt, nunc triquetram si guram edentes, nunc rotundam complexu, Ventis impellentibus; quadratam nunquam.
XCVII. xcvi.) Celebre sanum habet Vcneris Paphos', r
dine et iunco ieetae, ut ait Plinius de Vadimonis laeti , poetiee sitia dici potuere: forsitan etiam arbores ibi a reverant. ED. r. Noete. Sic Chimetii eodex. Dalee. et Ua. Melti. ED. II. In Lrdia. Martianus, lih. IX, cap. x e. Nonne, inquit, ipsius
vetustatis persuasione Compertum ,
in Lydia Nympharum insulas diei,
quas etiam reeentior asserentium Varro se vidisse testatur : quae in medium stagnum a continenti procedentes cantu lihiarum , primo in circulum vicitae, doliine ad littora revertuntur. . Locus arronis quem
Iaudat, est lib. III. de Re rust. p.r . tibi Fulvius Ursinus in notis. Sotionis fragmentum assori, hoc ipsum de iis insulis qtiae sunt iti aeu qui Calamina dicebatur, comis memoratilis. Ut inde liqueat Calaminas paludis. λἱμHἰς Καλαμι- cpartem aliquam ac veluti sinum sui se Nymphaeum , de quo mox Plinius . in quo exiguae illae, caeterisque minores, ad letum pedum, qui in symphoniae eantu fieri solet,
x 3. Calamino. Et v. Sutiminis , typographi lapsu. ED. 4. Multorum ei iam. An quum Mithridates tot Romanorum millia per Asiam dispersa , uno die intersici iussit, antici post U. C. MI xvi 3
Auctores ot interpretes silent. ED. 5. που sors. Fortas a stagni
nomon fuit. Martianus quidem ad Lydiam retulit. NixL. - Plinius. XXXI, is, stagnum quoddam nympharum in Lydia ecilloeat. Sod insulae parvae in Lydia quomodo
latinum nomen satitiares vel saliares
habuero 3 In I itio parvus fluvitia a Plinio IV, 9. Nymphaeus appellabitur, hodie iam a. Nymphaeum autem in agro Apolloniatium , irea Aoum fluvium in Illyride Graeea . mox dicetur. II, IID. Miud, unda Tigris fluvius emergit. VI, 31. Aliud ;n Citieia. V, 'αα. Videtur
que hoc nomen commune pluribus stagnis suisse, praesertim aliquo miraenio notabilibus, aut ad fluviortim capita Positis. ED. x6. Salitiores. Cl. Salmasius, savitiares. NM. Reg. I ι α , S, Broierio
II. Tarquiniensi. Lago di Brae. eum; ab oppido proximo nomen habet, in Etruria. HABD.
544쪽
in cujus quamdam aram' non impluit. Item in Noa. oppido Troadis, circa simulacrum Minervae. In eodem et relicta sacrificia non putrescunt .i XCVIII. Iuxta Harpasa oppidum Asiae, cautes stat horrenda, uno digito mobilis : eadem, si toto corpore impellatur, resistens'. In Taurorum paeninsula in civitate
Parasino' terra est, qua Sanantur omnia vulnera. At circa Asson ' Troadis lapis nascitur, quo con Sumuntur omnia Corpora : sarcophagus' vocatur. Duo sunt montes juxta
insulae, poetis saepe decantata. Vide Tacit. Histor. II, di et 3. ED. I. , ram. In omnibus libria edi. tis aream legitur et in utroque Beg. eod. At in Chissi. arum, prave; etiamsi Taetius histor. . lilia II templum Veneris paphiae doseri-hetis: . Sanguinem arae, inquit , Ossundere velutum e precibus et igne puro altaria adolentur; nec ullis unquam imbribus, quanquam
tu aperto, madescunt. . HARI .
Non prava igitur Chimetiani e ἱ-
eis lectio, quam ipse secutus est Harduinus in textu , singulari sano ineonstantia. ED. 3. In Nea. Steph. pag. 487: Λεα. κωμm καὶ ρρουριου et rἱM. NARD. 4. Non piatres ni. Id in pluribus Iocis observatum . qualitate soli vel aeris Cadavera incorrupta servari ridque maxime notatilis eqt K Ioviae, in subterraneis speeubus templi , tibi sanctorum eorporum inviolata multitudo asservatur. Condition putredinis sunt duae praesertim, humor et calor, quae uhieumque ah- sunt. inarescunt potius Cadavera quam dissolvuntur. ED. XCVIII. 1. IIurpaba. De eo oppido, lib. V, cap. 29. HARD . a. Resistens. II c ita ut intelligo, minus admirabile ust. Potest enim quatitie unaque ponderis moles, si persecto stet aequili tirici in carditio tenui suspensa, parvo motu impelli; sed eadem potest, statim tibi ini-Pialsa est, obstaculum Ossendere qutid nulla vis vincere queat. G. 3. In Tatirυrtim pentastilis. In Tariis riea cherson O. BRDT. 4. Parasino. Ita Omnes codi sMSS. librique editi : quorum ab auctoritate desciscere vix ausim , oisi eruditi quidam in ei. Diale characena, scribendum putent. Ptolemaeo, lib. III, cap. 6. Παρώστα urbs ost Tatiricae Chersonesi, eadem furto eum parasino. MARI . - Loge Chaiaracenia , nee quidquaiu dubita. Cha racem , gens Taurica , memorantur
a Plinio. IV, 6. ED 5. Asson Trocidis. De qua libro
V, cap. 3u. DABD. s. reo utis. Quoniam corpora
γος Stephano. Pag. 326, verbo Austic. Vide quae dicturi sumus lib. XXXVI, cap. α . In littore Verais guae in Amoriea septemtrionali
eam dom vim inesse arenis observa ἀrtini Hispani, ut testatur Herrem, lib. VIII, Decad. I. II. D. - Saris
545쪽
flumen Indum : alteri natura ost, ut serrum' Omne teneat, alteri, ut respuat. Itaque si sint clavi in calceamento, Vestigia avelli in altero non posse, in altero sisti. Locris' et CrO- stone' pestilentiam nunquam fuisse, nec ullo terrae motu laboratum, annotatum est. In Lycia vcro semper a terrae motu x L dies scronos '' esse. In agro Arpano' ' frumentum satum non nascitur. Ad aras Mucias '' in Veiente, et apud
Tusculanum' , et silva Ciminia ', loca sunt, in quibus in
eophagus lapis iterum memorabitur , libro XX VIII, cap. 37. Teristium et explieatius libro Xx XVI,
p. 27. Schisius sui se videtur. alhalinis partibus praegnans. El . . O ferrum omne teneat. De hoc miraeulo iterum dicetur, t. XXXVI, cap. 25. I Milo. Montes i ii videntur ciriginem dedisse sabulae quaesti Arabicis Nocti huκ leg; tur, Niaci. 53, de naufragici saeto ad Montem Magneticum. Apud Nostrum paulo infra, ea iumento legebatur; sed oriathographiam quamvis haud insolentem mutavimus, quod caetera hujus miliae vocabula vulgo per e, HUNPer ι, apud Harduinum et nos esse.
8. Deris. Epigephyriis nempe, in Brutici. Vide lib. III, cap. Io. In tertia Italiae regione cumCroton recensetur hare civitas , lib. III, c.
o. ED. 9. Crotone. Unde nata parcentia,
euius Strabo meminit, lib. VI. p. α6α. ob salubritatem aeris, brιεστερα, Κριτω, ee. Seribit etiam Smliger Exere. 3α, in Cardan. Png. I 4 , oram illam o identalis AEthiopiae, quae Nigir stivium accolit, etsi calidissima sit, pestilentiae quoque
Io. XL dies serenos. Dissicile hoe eoneiliari pinio t eum loco superi recap. 84, ubi die utitur tune demum
sit , id est, quum e terra in auras ortipit. ED. I i. Arpans. Id est, cirra Argyli patia vel Arpos sito. De Arpis.
Apuliae urbe. 1, die gli Arri, videlib. III, 16. Dalee. et Elχev. cum vetustioribus, Ardiano, male. FD.
di, et Colli. a. atque editiones vel
res, quod et Rhodiginus probat, lib. XVIII, eap. ra. In honorem sorte Q. Multi Scaevolae , vel ab eo erectae arae illae suerunt, ut Sestianae a Sestio, lib. IV, cap. 34. Prius
Imrtius legebatur. R BD. - Celeis herrima gens Mutia , quum Murcia ignoretur; itaqueΗard uitio facile asia sentior, etsi Q. Mutiunt scaevolam quemnam potissimum innuat ille, haud satis scio. ED. x 5. Insculanum. Subaudi agrum. Hodie I Pisaeo i, in Latio. Veiens autem ager in Etruria, nune sine
oppido. ED. 6. ciminio. Saltus Ciminius prope Viterbium in Etruria, unde nomen, Monte Ii erbo e adiaeet ei lacus cognominis , Lago di Romia Hione. De utroque Virgilius, aeneid. lib. VII, vs. 697 : . Et Cimini cum
546쪽
terrain depacta '' non detrahuntur. In Crustumino' natum scimum thi '' noxium, extra Salubre CSt.
XCIX. xcvii.) Et de aquarum natura complura dicta
sunt; sed aestus maris accedere et reciprocare, maxime mirum : pluribus quidem modis; verum causa in Sole',Lunaque. Ilis inter duos exortus Lunae asiluunt, bisque remeant, vicenis quaternis lite semper' horis. Et primum attollente se Cum ea mundo , intumescentes; mox a meridiano caeli sa-stigio Vergente in occasum, residentes: rursusque ab occasu subter calli ima et meridiano contraria accedente. inun-
monte laeti m. . De silva Ciminia, Livius, lib. IX, cap. 35. II ABD.
II. Depacta. Viscoso et tenaci solo itissa , ita ut aegre detrahi possint; nam omnino detrahi non Posse , ridiculum est. ED. I 8. Cras umino. Crustumerium Oppidom Sabinorum supra Fidenas. prope Tiberini fluvium ; Dunc vi-Cus Marciritano lecti M. Idem aliis quando dicebatur Crustumim , unde Crastiaminias ager. NIL L. 19. Ibi. Si ipso in loco recens depascatur. Demessum vero et siccum , innocens est e videlicet quod laerhae quaedam pecoribus noxiae, lenta vaporatione noxios amittant
uecos; ut saepe obser attim est, sicin
eatas in ossetnis plantas plerumque virtute medica defraudari. ED. XCIX. r. In L. Lunaque. Plures e veteribus eum Plitiio ad uimilliaque; 'theas Massilietisis ad Solem tinum retulit, teste Plutarcho, lib. III, de placitis Philos. cap. I . Nerito tamen Luna videtur in hae
scena vel Omnes una per se, vel certe praecipuas partes agere; quando tam admirabilis est hujus cum Lunae motu connexio, ut eaeeum esse Decesse sit qui non animadvertat. HARD . - Verissime Solom et Lunam in causa tacit Plinius : DO-rum attraetiolithus sese invicem nunc adiuvantibus, nunc minuentibus, plus minusve attolluntur maria r ut maximus sit aestus, quum ambo sidera in coniuneticine sunt; nee tamen extemplo, sed aliquani post sentiatur. propter necessariam in motu aquarum propagando m Tam, noe omnibus t eis eodem te mis re , propter varias littorum eu vaturas, aliasque causas, quibus longum esset immorari. De his omni hos conseri si libet, intor alios asu nomos clarissimum LA PLACA, mecinnique cetiste, tom. II. ED. a. Semper horis. TDατικως loquitur , et ad vulgi sensum. Alias enim vicenis quaternis horis eum dodraniate . sola minutis horae octo et quadraginta , dicere debuisset : quum Luna tantumdem insumat spatii. ut ad idem Ieridiani punctum remeet; quod ubi est assecuta, affluxus
3 .utindo. Caelum intellige, quod videtur quotidiano motu cum Stellis assaeis volvi, Lunamque ipsam
et caeteros Planetas secum in orbem trahere. ED.
547쪽
dantes; liinc donec iterum exoriatur, se resorbentes': nec tiunquam codem tempore, quo pridie, ressui'; ut ancillante ΤSidero, trahenteque secum avido haustu maria, et assiduo aliunde, quam pridie, exorion to : paribus tamen intervallis reciproci, senisque semper horis, non cujusque diei aut noctis, aut loci', sed aequinoctialibus ''; ideoque inaequales vulgarium horarum spatio, utcumque plures in eos ' aut dici aut noctis illarum mensurae cadunt; et aequinoctio tantum pares ' ubique. Ingens argumentum, 3 plenumque lucis ac vocis etiam divinae V : hehetos esse,
qui negent subteruacare sidera, ac rursus cad in resurgere; si initumque torris' ', i inino Vero universae naturae,
typographico lapsu. FD. 6. R sui. Bestientes. ED. 7. m vineiutinio. Credas ancillari sidus, et indulgere mari, iat non ab eadem parie, qua pridie, pastum
ea oceatici hauriat. Ilaec vero poetis venditanda ratio, non physicis. H. - Hoc sensu , si voratri Plinii misistem assequitur Harduintis, nobis quidem legendum videtur exhaurienta , Pro Moriant . Cliissetii eo dex : tit anelliantes si AH aeido, trahentique secum haustu maria, et assiis diae vili de quam pridie Morienti. ED. 8. Non estisqM diei aut noetis.
Non vulgaribus illis Romanorum horis, pro anni tempestate brevioribus longioribusve. ED. s. Avi Dei. Neque eum loci latitudine variantibus. ED. ID. A tisnoe inlisus. Quales iam
diximus esse nostras. ED. II . In eos. In gestus scilicet. Pro.
Posuerat Dalecampius lianc lectimnem e legunt tamen omnes in eas, intricato sensu , et eodem qui jam nutea expressus est ; quum talis pleonasmus a Plinii sit ingenio alio.
nae noctis horae sotias diei adaequetit, quemcumqtie numerandi ac dividendi modum sequari , et in qu cumque latitudinis gradu. ED. 3. Diotare. Sie Vet. apud Dat . At edd. omnes dArno, Aine sensu. Eadem profecto apud Plinium 1ἰgniara est', quam apud Sacrosanctum vatem, Psalin. mi: . Dies, inquit, diei eructat verbum , et nox noeti indieat seientiam, etc. . Pliniuη item Naturae vocem audire sibi videtur m3steria sua revelantis .Et alias quoque diuinitatis epitheton Naturae imia siturus est; ut lib. XXII, 56:.Parens . inquit. illa et divina reis rum artifex. . Nee mirum; quum in totius Operis deeursu , nullum sere alium Deum agnoscat, quam Caelum aut Mundum, id est utii
a 4 . Similemque terris .... eaiadae
548쪽
exinde laciem, in iisdeui' ortus occasusque operibuS: Horialiter sub terra manifesto sideris cursu, aliove essectu, quam quum praeter oculos nostros seratur.
4 Multiplex etiamnum lunaris disserentia, primumque septenis diebus. Quippe modici ' a nova ad dividuam aestus, pleniores ab ea exundant, plenaque maxime servent: inde mitescunt, pares' ad septimam primis : iterumque' alio latere dividua augentur, in coitu ' Solis parcs plena . Eadem aquilonia', et a terris longius recedente, mitiores, quam quum '', in austros digressa, propiore nisu vim Suam 5 exercet. Per octonos' quoque annos ad principia motus et paria incrementa centesimo Lunae revocantur ambitu : augentibus' ea cuncta Solis annuis causis: duobus aequi-
faelem. Vide supra. cap. 65, quae de antipodibus dixit. En.
15. In iisdem. Eodem modo utrinque orientibus Occidentibusque sideribus. ED. I. A no . Dalee. et ElE. nosa , sine praepositione. Nos eum Maris duino Chim. eodicem sequimur. En. a. Pares ad septimam primis. Aplenilunio ad diem inde septimum
pares sunt aestus prioribus a nova luna scilicet ad dividuam. Ila D. 3. Ilerumque. Rursum quum alio latere dividua est alterum vocant lunae quadrantem augeri aestus Imripiunt. II ABD. 4. In eoitu. In coniunetione cum Sole, seu novilunio, aestus sunt Pares iis qui plena Luna fiunt. Secuti
fi amus codices Beg. a , α, Chim. ete. . id ipsa loel exigente sententia. Prius legebatur: in eoitu Sotis pares. Plane eadem. etc. Salmasius conjiciebat, pag. IO 7, in eoisti Solis paret et plenoe c satis infelieiter. RARD. Vetus apud Dalee. In eoisti Solis pares piane. Eadem, etc. ED. 5. Eadem viqtidonia. Ex vieinitate Lunae ad terras textum augeri satetur etiam Franc. Besta, in Meteorol. traei. I, de mari, cap. 35. ex Al-herto Magno. D Ri . - Nec Luna. nee Sol , quum ad septe rati iovem Progredi, elaque altiores ess his videntur, a Terra lamon idera magis distant. Mutua enim orbitarum inelitiatici eum elliptim singularum fgura Dullam rationem Ita het. FD.
7. Per octonos. Cur vero non Po
tius annis undeviginti redeunt lite vices , quum Sol Lunaque tune ad eosdem forme situs revertuntur paut cur non aliis lunaribus periodi, p Id seri Plinius existimat, quod
octo annorum spatio centum Lunae cireuitiones numerentur. II RD. 8. Aventutis. Sie Vet. apud Dal. Opti ino quidem sensu, Et eleganteae vere Pliniana struetura. Contra gditores Omnes legerunt aventa retuleruntque ad priora verba centesimo L .e omlitti ; Plinio repugnante, qui simul dicere non potuit
549쪽
Doctiis maximo tumentes, et autumnali amplius, quam verno; inanes vero' bruma, et magis solstitio. Nec tamen
in ipsis, quos dixi, temporum articulis, sed paucis' ' post diebus ; sicuti neque in plena aut novissima, sed postea:
nec statim ut Lunam ' mundus ostendat occultetve, aut media plaga declinet; verum duabus sere ' horis aequinoctialibus serius : tardiore semper ad terras Omnium, quae geruntur in caelo , essectu cadente , quam visu sicuti fulguris ' , et tonitrus, ct fulminum. Omnes autem aestus in Oceano majora integunt spatia sinundantque, quam in reliquo mari: sive quia totum in universitate animosius est, quam in parte; sive quia magnitudo aperta ' sideris vim laxe grassantis ' efficacius sentit, eamdem angustiis arcentibus. Qua de causa nec lacus, nec amnes similiter moventur. Octogenis' cubitis
paria tunc esse inerementa et majora. Noa autem intelligimus , addendas e se ad ea cuncta, quae dicta sunt, Solis annuas causas. ED. 9. Inanes vero. Depressiores ac minus tumentes. IIa BD.
ro. Paticis post diestis. Altero nempe post die : non igitur ipso interlunii , pleniluniivo, aut Lunae
λχοτομου. sed altero tantum postea temporum momenta die. ΗAAD.
Utio die et dimidio altero, 36 ciretior horis , in Gallia. ED.
Ir . Ut Lianam. Nee in eci praecise puncto quo Lunam terris eaelum ostendit, subducit ve, aut in meri.
diana eaeli plaga sistit scaelum enim
Meum rapere ae torquere sidera
novimus , sed aliquanto post. H. x I. Duabus fere horis. Variat pro locis hoe interuallum a nullo ser temporis momento ad undeeim horas et amplius; sed Gaditius . tihi saepius Oceanum observarunt Veterires . duae circiter l, rae et una dimidia interstitit, maximum inter maris affluxum, et transitum Luna, Plenae vel novae per meridἱanam lineam. ED. 13. Fulguris. Supra, cap. 55. ED. I. Magni tido aperia. Late patenistis Oeeani spatia. ED. a. rare grassantis. Non in uno puncto, neque in angusto spati nitentis. sed quasi vim suam diutiniadentis. ED. 3. Oe omnis. Vix Pytheae hae in parte hahoiada sdes. Tamesis, Cerinte , ubi aestus maximus, mare vix reeipit ad eubit a x v. Inter Nor vegiam et Daniam vix sentitur aestus. At in ora Gallis3 San is Mael viana. quae Anglicae opponitur . usque ad I xx pedes aestus attolluntur, et quandoque ad M, ut aiunt Furneis rius . lib. IX , Hydrogr. cap. 2 ΙἔFr. Resta, traei. x, de mari, cap. Is; et alii. II A D.
550쪽
supra Britanniam intumescere aestus Pytheas' Massiliensis
uuctor est. Interiora autem maria terris clauduntur, ut
portu. Quibusdam tamen in locis spatiosior laxitas ditioni paret: utpote quum plura exempla sint, in tranquillo mari, nulloque velorum impulsu, tertio die '' ex Italia provecto-j rum' Uticam, aestu servente. Circa littora autem magis quam in alto deprehenduntur lii motus : quoniam et in Corpore extrema pulsum venarum, id est, spiritus' magissentiunt. In plerisque tamen aestuariis propter disparest derum in quoque tractu exortus, diversi exsistunt aestus, tempore, non ratione, discordes, sicut in Syrtibus'. i C. Et quorumdam tamen privata natura eSt, Velut Tauromenitant' curipi', saepius, et in Euboea', septies die
4. 'thoos.Vide cap. 77, et cons. Auetorum Catalogum . ED. S. Ditioni.Lunae Solisque esset . tiar, quae eiet aestum. NARD. 6. Tertio die. Asriea Da littora , ad Utieam, Tunetum, Hipponem,nliasque quasdam oras, sentiunt quidem aliquem aestum, sed levem rei Melita certe multo majorem. Quare quod tertio die ex Italia Uticam deseensus sit factus, id non tam aestui, quam prono aquarum Ponti, Propontidia, et aegaei maris lapsui in mare in tornum, atque inde in
eas Asriea Das. adjuvante tam ntiotitiihil, si ita videtur, ipso aestu tribuendum est. HABD. 7. Prooee Ortim. Supple, navigat rum. Ε
8. Spiritus. Non spiritus, sed sanguitiis. At Plinius foedissimo em
rore , arterias sanguine Carere, et earum quasdam tantum vitalem
continere spiritum amrmabit, lib. XI, cap. 89 , quo, si vacat, respice. Ihidem. cap. 88 : . Arteriarum pulsus , inquit, in cacumine maxime membrorum evidens. . Vides illum sihi saltem optime constare. Eo. s. In Srrtibus. De his Solinus,
cap. 27 et u Syrtes inaccessas undosum ac reciprocum mare essicit.
euius sali desectus, vel incrementa haud promptum est deprehμndere; ita incertis motihus nunc in brevia crescit dorsuosa , nunc testibus inundatur inquietis : et auctor est Varro, perflabilem ibi terram ventis penetrantibus, subitam vim spiritus
eitissimi aut evomere marIa, aut Te- sorbere. Λ HABD. C. I. Tauromenitani Dadec. Tatir minisam.Tauromenium, hodie Jaoriamina, Mossanam inter et Catanam ,
in Orientali Siei lim plaga. Vide lib. III, cap. I 4. ED. a. Euripi. Euripon vocant, inquit Mela, lib. II, cap. 7, agens de Chaliseidico, is rapidum mare, et alterno cursu septies dIo ac septies noete suetibus inuleem versis, adeo immodiee fluens, ut vetitos etiam a plena ventis navigia frustretur. . H. 3. Eulo . Lib. IV, c. α I. ED