De antiquo iure Ecclesiae Siculae dissertatio Alberti Piccoli ex congregatione oratorij Messanensis

4쪽

ECCLESIAE SICULAE

Ex Congregatione Oratorii

6쪽

R odit in lucem,Cardinat is i l

ri itatio de Antiquo iure Siculς

Melesiae s virgo illa quidem, i

domi bene, pudiceq, edu cta,sed vi de conscientiς suς integritate admodum secura, ita de aliorum iudicija non aulo sollieita. Et sederat animo diutius Ilo am haberein paternas sacris.nam quia nullam ei natiuam pulchritu dinem inesse sciarem, & pro mea liuntilitate, atque inopi a, non pecuniam , ncm muliebrem mundum, non potentioru studia parare ei dotem p tuissem , satis habebam in familia retinere,

neque eam unquam publico elocare, ne teri

nuea rea meae aut mihi pudori,aut alijs one-

7쪽

ri essent. sed aliter Amiela visum qui de te. 'gis Papiae, quamquam magna sui parte iam

obsoletae, poenas intentabat, coniugija frequentandis sancitas: aiebantque,me omniinum maxime unum desipere,si inter aduersa

saeculi vitiasin tanta desipientiu cum vulgo Sapientum turba, ego unus seorsim sapere videri vellem, orbitateq; stud ijs iam olum, votisq; damnatam voce atq; exemplo laudarem. En igitur eam publico damur, sed

Tua sub fide,& clie tela, Princeps illustrissime. Quid ni autem ex Sacro Quiritium

Patrum Senatu unum Te Patronum ei le-

gerim, a quo non tutelam modo, sed & veis nustatem,sed & gratiam sperare plurimam possit Tu enim is ea, qui cum ad Virtute, Dignitatem, Litteras natus,factus sis; eumno modo in grauioribus Sapientiae studijs, sed & in hac praesertim, quam tractamus, Antiquitatis Eeclesiastic ς peritia tuo qu da iure Potificiu teneas,& ab seueriori Cein soru nota tueri authoritate scriptiunculam valeas,& secundo, ac beneuolenti piudicio Senatus Litteratorum iudicija pratire. Sistet eam Amplit. Tuς Hieronymus Aleander Cl. Vir,& mi hi multis nominibus suspiciendus, qui & illius pudorem sua, qua V let apud Te, gratia subleuabit.

8쪽

Diliensem Hisoriam veterum Seri rem Audia, lucubrationesque satis inms, sed mulio illuseriorem reddideres pientu Hominu vigilia,quossuperior at assae praesens maximὸ secum plurimos tulit. Nam quia Optimi Maximi Hispaniars, edi, Sicilia Regis prudentia, ct piem e longo sum fuimur otio, altaque. pare luctuosa Martis artes quieuere, Palladi suus bonis redk6O quibus scriben facere per umporum quieum non licet,voluminum editione ad famam, Miame, grassantur. Inde e quod pastu memoria G. Marium Are rium vidis, bene de re sicula meritum bominem, Thoamam Farallum, cuius eximiam 1nduariam, nobiles auα susseratura atates satis numquam laudauerint, Franciis

nis summa eum laude versatum, ita in mansuetioribus. hisce non vulgare nomen consecutum: NOHra υρνδ aras

Tonsillas suspieis, Mirabellas, Parmas, Valguarneras. Ruin o eadem ingenua laudis cupido,o demina Siei- ha benemerendi diu ex istimis Saraias Philippi clis serj laudatissimos impetus au axis, ex Gremania inmma Gere V Gualteoe ad illustrandam Insula Charetram

phiam, ad eruendas ex urbium cadaueribus, ex templorum, adiumque parietinis antiquas Inscriptiones. Atque --, in chorographica ret,ut Antiquari ut Historiea. bene bactenus eoMultum,ira aliquis exiseret,qui veteris.

Simia Politia tenebris sacer adderet, qui priscos urioris nos rerum mores, ritusque, qui receptas riuitatum leges sioseo sim exequeretur, qui amiqussimam Sisalorum Theologiam, vetustoris aut Sacra, Auspicia, Templa o seritati traderet. SMram quidem Sirilia christiana

9쪽

H istoriam iηtegram edendi spem nobis maximam feeis

Octauius caietanus profundi iudiei'υir,immensi laboris. Sed eiusfelicissimos conatus, nosram expectationem im- Iortuna mo=s,beu qua ιmportune abrupit. nec υιdeo quisio ius,ac legitimus h res ast Das illius lucubrationes, Osuia vindieare ab interitu possit, aus vetit. Porro inter

tot clarissimorti Viroru operas Siculae Historia aedificationem,ueluti collaIo consito, molientium, quid ni ego quoq; pusillus homo, si non quadratos lapides, bases, columna1,

lam meam θmbolam conferami Igitur ex υniuersa Sa' icrarum reru triac asione, bona cum υenia pιorum Mamum Caietani, particulam mihi sum sino meo modulo examinandam, nempe de Antiquo Iure Sicula Ecclesia, . in qua unu illud aue cire,quis reuera fuerit antiquiorubitulae Potit a Sacra satus,quae Metropolis Sedes: cυIrouersa haud dubiὸ dissertationepericuli plena,ct plurium Ibus, iudiciqsit, Diacitatam ζ quando, DI de Caietans suprasentia dicere omittam , qui qm ver bac re senserit, nondum editis illiviscriptIs, nisIlo a parec, Clarissimus QR Iirabella in sua veIerum bracusarum des glione

honorem Metropolis Patriae non timide Ueniacas, O non multis ante ipsum ann1s Vincentitis lusara, Ne Iinus domo,gente Syracusanus,in ea,quam Jcrinis, Orasione de Trimatu Ecclesia Panormitanae, tamets vraus urbas diagnIsas , PaIria claritas non leuiser eum tangereI, abripisse tamen, ct in transuersum ferri Panormuana critIta Issurio non inuite pasus eLI: υι qua externum hominem Grammaticis exercitaIionibus non vulgariter eruditum. hone tissime acceperat, atque adeo eas artes apudse cum laudeprostenti numerosis moris obstiterat nobilium puerorum greges educandos. Sed nobra tantum animi causa bonitas a diit, υι minimescienIIcas ιn ista bonorum

10쪽

eontemiora ignotam hactenus viam, eis nullius vestis pressam omnium primos aperuvie. Iudicem modo sortiamur,υIi amoris, O osi vacuum, ita non de media plebe hominem ed qui ct Antiquitatis Eccle incasula non indiligenter tractauerit,ct Conciliorum Actis, Pontificu, O Patrum episolis legendis a euerit, O- suum de re to- a iussiciti ab carceribus ad metas usi; tantisper suspendat.Nam ijs,quibus non suaseris,ne ersuaseris quidem, quiue ex diuerso ea iudicν imbecillitate sunt, υι tum δε- mum euscisse te quippiam putent, cum idoneum authoin remsententia tua fundum dederis, neq; placerepossim, si velim, neque velim, Aps . Adeo ne υero hominem ignarum, O infelicem esse quemquam, adeo ne humanitatis omnis expertem, Φ,n dicti tui tesem laudaueris, fidem babere non argumentis, non exemplis Uetit i vi Topicos omnes, quam late patent, disserenia locos valere multum iubeaι ι υι solis auctoritatibus certari, O re rum veritatem exquiri debere existimet Atqui non issipa scribimus, non cuique de triuio Hudia nostra desudant, sed ijs tantum, qui hominum more , hoc en rationum momentis, argumentora m vi, coniecturis, quo pertingere authoritates non posunt, quod in antiquiorum praesertim rerum inuestigationesieri amat luci se, atque adeo trahi non illibenter, etiam sponte, O ex animo pariuntur. Tandem eὰm buiusmodi scriptiones nullas non argumentationum species admittant, minime vereor,

quin multas praetermiserim; sed O modum adhibere de indu ria volui, ne libellus nomen commutaret, O vi,si

quos eamdem Spartam ornandi libido incessisset, esset

quod inuenirem.