Bibliotheca rerum Germanicarum Monumenta Carolina

발행: 1867년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

qualiscumque ex nostris aut pro salutationis causa aut querendi 84 I9I institiam ad vos properaverin Nihil durius vobis exinde apparet. Sed sicut vestris hominibus sine vestra absolutione ad limina apostolorum neque ad nos coniungunt, ita et nostri homines, qui aput vos venire cupiunt, cum nostra absolutione et epistola veniant. Quia, sicut nos semper vestris hominibus suscipientes commonemus, ut in vera fide et servitio atque puritate cordis totis eorum viribus in vestro manerent servitio, ita et vos simili modo, quicumque ex nostris hominibus ad vos evenerit, eos omnino obtestare atque commonere, sicut vestrae regali prudentia concaedet, quaesumus ut, sicut genitur vester sanetae re ordationis domnus Pippinus magnus rex eo beato Petro eiusque vicario coneessit et demum excellentia confirmavit, sic ammonere atque obtestare iubeamini, ut nullo modo audeant se in superbiam elationis abstollere, quare aput vos properaverunt, sed potius subiecti atque humiles in servitio beati Petri et nostrae preceptionis maneant subiecti. Et hortates eos: Quia

omnino a perritio et dicione beati Petri eiusque edi eicarionumquam o aubtrahimu8; ed in ea de et puritate, quam polliciti timu beato Petro voatolo, aque in nem εaectili per manemus. Qui si tales reperti fuerunt, a vestra excellentia simulquo a nobis maneant correpti.

Et hoc pariter poscimus vestrae a Deo protectae regali potentiae ut fidelissimi nostri missi vestrique prelati missi pro amore Dei et beati Petri apostolorum principis nostraeque dilectionis eos ultro citroque fovere atque commendatos habere dignemini; quia nimis erga presidiatorem et protectorem vestrum beatum Petrum apostolorum principem et nos fideles repperimus. Et ideo petimus, ut amplius per vestrum regale adminiculum, nobis poscentibus, elevati atque exaltati pro nostro amore in vestro refulgido regno existis Quia quantum' apud totius mundi sanctam Romanam ecclesiam eiusque rectorem simulque antestitem amplectendo honorabili terque glorificando vestra di

302쪽

784-791 vinitus preordinata summa excellentia diligit, tantum eam beatus Petrus apostolorum princeps una eum omna lia nostra excellentissima regina vestrisque nobilissimis subolis et hie longiori aevo regni gubernaculo perfrui et in laturo ineone sa facit soliditato victricae gaudere. Incolumem excellentiam vestram gratia superna custodiat. 99. Hadrian a papa episcopos Hispaniae hortatur, ut ab se roribu Mingentia, Eliphundi Aὰearie eaneant. Addit de

tempore pa/chali, de pecudum anguine δε praede8tinatione, de Aero arbitrio, de vitanda Iudaeorum et paganorum

communione'. Cod. 97 Cen. 82ὶ 785 791 Hadrianus episcopus servus servorum Dei dilectissimis nobis omnibus orthodoxis episcopis per universam Spaniam commo

rantibus.

Institutio universalis nascentis eclesiae de beati eui sumpsit honore principium, in quo regimen eius et summa comsistit. x eius enim ecclesiastica disciplina per omnes ecclesias,

a. e eod. f. I, 46. Lemma Itom exemplar epistolae Hadriani pa pae dire et ae omnibus episeopla per universam Spaniam ommorantibus, maxime tamen Eliphando vel se arte eum eorum consentaneis pro haeresia vel blasphemium, quod silium Dei adoptivum nominant; eum multis apitulis sanetorum patrum os reprehendens Noe non et de a se ali estivitate seu et do sanguine paeo dum et suillum o sanguine susso eato, quem in errore predicantes dicunt ut qui eis non ederit, rudis et ineruditus est; quos sub anathematis vine ut obligatos et ab elesia extraneos dieit. Similiter et de prodistinatione Dei, quod si quis ad bonum praedistinatus esset contra malum resistere nee esse illi non erat, si vero ad malum n tus, bonum illi exercere nihil proderiti Pro quo apitulo apostoli eis adhortationibus os eastigans; ne non et de hoc, quia communem vitam cum Iudaeis et non baptiza tis paganis tam in se is quam et in potis se et in diversis erroribus nihil pollui ae in qniunt nee non et de filiabus eorum quas populogantili tradent, vel de aerationibus eorum seu et de mulieribus quae vivente viro sibi maritum sortiuntur; simulque et de libertate arbitrii, vel alia multa, quod numerare longum est, eos eastigans eum sanetorum patrum tradicionibus h. orthogis de m. c.

1 Fastrada. 2. Instituti coeperit esse conpiige descripta sunt ex Bonisaelia papa epistola ad Thessaliae episcopos, egesta poni. Rom. n. 147.

303쪽

religionis iam crescente cultura, fonte manavit. ieenae synodi 85 non aliud precepta testantur, adeo ut non aliquid super eam ausa sit constituere, cum videret nihil supra meritum suum posse conferri; omnia denique huic noverat Domini sermone eonoessa. ano ergo celestis toto orbe diffusis velut apud suorum certum est esse membrorum, a qua se quisquis abscidit, fit christianae religionis extorris, cum in eadem non ceperit esse

conpage.

Audivimus quippe, quod quidam episcoporum partibus vestris degentibus, apostolicae sedis doctrinae contemptores', contra Romanam P orthodoxam fidei tradicionem novas introducere nituntur hereses pretermittentes vas electionis beati Pauli apostoli sententiam, quae ait: Si quis vobis euangelizaverit, preter quod mangelizatum habuistis, anathema est . Quapropter exultantibus animis confidentius orthodoxam fidem vestram incitamus , ut ab omni pestis incursu pectora vestra sapienter intemerata servetis et rectae fidei doctrinam, quam a sancta nostraratholica et apostolica olim predecessores vestri a sanctis nostris predecessoribus susceperunt, usque in finem defensare atque o, servare nihilominus satagimini quoniam qui perseveraverit usque in finem, hic salvus erit'. Quamvis ergo magna locorum inte valla nos dividant, si in unitate fidei nostrae perseveraveritis, vobiscum sumus; tantum ut sit auxiliante Domino constantia perseverans, dicente apostolo Vobis enim datum est pro Christo, non olum ut in eum credatis, sed etiam ut pro palpatiamini'. Dudum vero, quod licharius archiepiscopus Galliarum suegessit nobis pro quodam Egila, ut eum episcopum cons eraret, valde nimisque eum in fide catholica et in moribus atque actibus laudans, ut consecratus vestris partibus emitteretur predicandum'. os vero predicti Wilcharii archiepiscopi petitione

a regionis e. h. sie ro eum. e. quodam e pro quod quidam. d. on- templo c. e. Romanam et rosa uti in eod. l. inestamus e. g. yee-

I. V. Aet apost. 9 15. 2. V. Galat. 1 9. 3. Matth. 10, 24. 4. Philipp. 1 2s. 5. arehiepiscopus Senonensis. 6. V. supra ep. 78 p. 234.

304쪽

79 eredentes, eonsuete illi lieentiam tribuimus ut canonice eum examinante, quatenus, si post discussionem et veram examinationem rectum et catholicum eum invenisset, episcopum ordinaret; et nullam quamlibet alienam sedem ambiret vel usurparet, sed solummodo animarum lucra Deo offerri. Quia una cum

Iohanne presbiter partibus vestris venientes inuo peius est, ut eius fama in auribus nostris sonuit non recte illa Egila predicat. Sed erroribus quidam ingentii magistri sui sequens, extra catholicam disciplinam, ut fertur, conatur docere et alia plura capitula, quae absque norma ecclesiastica alios suaderi videntur. Quod si ita est, vestra fidelissima dilectio, qui

normam et disciplinam sanctae nostra Romanae celaesiae consequitur, ullo modo eorum insaniam credere vel sequere studeat; quia procul dubio minimae vos credimus sanctae Romanae γelesiae ignorare disciplinam. Sed potius ammonentes, ad veram et orthodoxam fidem eos reducere studeamini. Porro et de partibus vestris pervenit ad nos lugubre e

pitulum, quod quidam episeopi ibidem degentes, videlicet Eliphandus et Ascaricus cum aliis eorum consentaneis, Filium Dei adoptivum confiteri non erubescunt. Quod nullus, quamlibet heresiarcha, talem blasphemiam ausus est oblatrare nisi perfidus ille Nestorius, qui purum hominem Dei consessus est Filium. Quapropter ullo modo eorum serpentinum venenum in qualibet parte vestram subripiat vel coinquinet dilectionem. Sed sanet rum principum apostolorum Petri ac Pauli divinam tenentes consessionem atque eorum sanetae catholicae et apostolicae R mane ecclesiae sequentes tradicionem pariterque precipuorumae atholicorum probabilium patrum doemata amplectentes, firmi et stabiles atque immobiles et inconcussi una nobiscum in eorum luculenta traditione perseverare inrefragabiliter et inemetanter

I. s. Migetii, qui tres personas corporeas statuens, docuit, Patris pedisonam esse Davidem Filii Iesum a Nazareth, Spiritus sancti Paulum apo stolum. V. Enhueberi dissertationem in Alcvini opp. ed. Frobenius T. I 955. 2. p. Toletanus, cuius doctrina anno 785 emanavit. V. robenti disserti,

in Aleuini Opp. T. I 21. 3. de quo es. Elipandi episeopi ad Fidelem abbatem epistolam Aleuini opp. . II 587, 90.

305쪽

nitimini in primis consessionem beati eis principis aposto 785 791lorum atque clavigeri regni celorum tenentes, qui ait Nisa Christus, Alius Dei visi' deindo vas electionis beati Pauli πω stoli, subposterium fidei, qui inquit Proprio suo otio non pepercit Deu8, e pro nobis omnibu tradidit illum'. Et si ipsi principes apostolorum filium Dei vivi et proprium eonsessi sunt, quomodo oblatrantes ultumant heretici filium Dei adoptivum dioere Quo solo auditu omnis christianus gemens pavesciti Unde beatus Athanasius Alexandrinus episcopus, antiquus et egregius predicator de divina incarnatione verbi, consonante sanetae primae synodo qua in Nicea, insta cetera ait: Si quia

uero adversu divinam cripturam diere, alium d ens Ilium Dei et alitim, qui eae Maria, hominem secundum gratiam adoptatum, e ut eo quatenuδ εδε duo Adios, unum ecundum naturam Alium Dei, qui a Deo, et unum ecundum gratiam, qui ea Mari hominem; et i qui Domini no/eri earnem de aura dicet et non ea virgine Maria, aut mutatam deitatem in carne et confviam, aut aliena tam aut passibilem Domini deitatem, ut in

adorat domini no8tri earn sicut hominia, et non adorandamas, hominis e Dei earnem; uno anathematizat atholia et apostolica ecteria comentiente divino apostolo et die te: Si qui vobis euangelizaverit, preter quod Moepistis, anathema rit .

Sed et beatus Gregorius aetangenus, qui et denoquus, scribens ad Cledonium iusta cetera inquid ': Si qui duo intro est

filios, num quidem qui a Deo et patre, ecundum vero qui ea matre, et non unum et eundem, et adoptionis eaecidat, qua promissa est his qui recte credunt. Naturae ero duae, Detia et homo; nam et anima et corpu3 Alii vero non duo neque dii. Neque enim hi duo homines quamvis auis quod interitia hominis et eateris apellanit. Si oportet continuo dieit, alium et alium, e quibus aleator isse non quod et ipsum invia

I. Matth. 16, 16. . Rom. 8, 32. 3. S. Gregorii Naglangeni ep. 10 sorat. κὶ, opp. ed Caillati, Parisiis 1840 T. II p. 85. Utitur autem Hadrianus haesepistola in Latinum pessime conversa.

306쪽

78 791 bilem visibili, et me tempore quae in tempore, non alius et aliua ab L Utraq- unum ero. Et inha': Si quia ea operi a perfectis, aut babeisma, aut post ea mortuis re-mrrectionem adoptionem dignu dicit, i quo pagani pre-εcripto introducunt, anathema εα

Unde preeipuus Amphilochius Iconii episcopus in sermone suo in sancta epyphania nos docuit: tine in Spiritu ancto propter adoptionis gratiam inpo/ribile enim te aeripere autori tatem adoptioni et elamare : Abba paterW, nisi signante adoptionis piritu; et post pauca: Nisi ille passus fuisset ervi forma ullo modo tu gloriam adoptioni Lerares et post, dieum: Diligite imperiale donum evire adoptioni dignitatem. Sed et beatus Gregorius Miseni episcopus super Matheum disponens, ita ait: Si vero paci ou ea, doptionis grati coronaris. Quatenus et beatus Iohannes Constantinopolitanus episcopus, qui et Chrisostomus, ad eos itos scribens instruit: Benedictu De , iterum dicamus, qui facit mirabula solua, qui

facit uniuersa et converti univeraci Me libertati serenisate 'perfruuntur, qui tenelantur ante captivi. Et cive eeciariae εunt, qui fuerant in peregrinationis errore et Miltiae in orte vereantur, quisuerunt in confusione peccati. Non enim εune tantum liberi ae et ancti, non tantum ancti ae et i ii non olumi tirae et siti, ne solum Alii sed heredea, non εolum heredeaae et fratres Christi, nee tantum fratre Christi sed eo redea, non tantum coherede ae et membra, non membra tantum aedet templum, nec tantum templum e et organa piritus. Benedictu De , qui Dei mirahiliaciolus. Vides, quod sunt baptismatis largitates Sed multi quidem eidetur cael tem gratiam in peccatorum remissione tantum con8istere no autem honores conputavimu decem. Hae de ea a et iam infantulo baptizamu3, ut non in eoinquinati peccato, e ei detur anotitia iustitia

a mortui c. b. anelmanto e. yro et clamaro . e. arenitatis e. d. t m. c.

307쪽

adoptio hereditas fraternitas Christi, in eis membra ain omnea, 78 7sIis miritu inhabitatio sane' Item idem ipse super Iohannem euangelistam docuit: Non enim facem beneficum, neque eontrarii retribuere, qui tibi fontem beatitudini donarit tibi enim adoptionis digniua, ibi malorum amputatio et bonorum omnium datum. Idem ipse in psalmis: Factum eri istud, hoe mirabile in oeuli noεω , ut nos, qui anteis rionem Dominiatae t tamento eroemu et lege, adoptaremur in litos Dei.

Ecce, dileetissimi nobis, qualiter sancti patres orientalesta enerunt, inter dona charismatum adoptio esset, et nobis omnibus, qui in peccatis nati sumus et iterum per baptismum renati, a domino nostro Iesu Christo filio Dei unigenito concessa. Unde et beatus Augustinus egregius doctor in sermone de natale Domini inquit Audire silii iuris, adoptari in regnum Dei. Et iterum in explanatione sancti euangeli super Iohannem pro hoc manifeste docuit': Quotquot autem receperunt eum . Quid ei prestitit Magna beninolentia, magna miser eo M. Meti natu rat, et noluit manere unua. Multi homineaetim filio non habuerunt perhaeta etate adoptant,sii et volum ture faciunt, quod natura non potuerunt hoc faciunt homines. Si autem aliquis tibin Alium unicum, gaudet de illo magis; quia Olti omnia po38e urti eat, et non habebit, qui cum eo diuidat hereditarem, ut pauperior remaneat. Nec se με. Atim eundem ipsum, quem genuerat et per quem cuncta creanerat, misit in hune mundum, ut non eδεα unua, ed fratres Laberet adoptatos. Non enim no nati um de Deo quomodo unigenistia, ed adoptati per gratiam ipsius. Ille enim enutinigenitis oluere peccati et cetera Item in alio sermone

eiusdem libri ' Nullo modo autem Oamn dicere habere ae ea ritarem, qui dividunt unitatem me dicta eunt', ubεequentia videam . Perhibuit Iohannes testimonium', quia vidit. Male

a dat . . adoptaremus e. e. sunt m. c.

1. S. Augustini sermo 194 in natali Domini 113, pp. Od. Benedietini T. V 898. 2. In Iohannis evang. cap. I, Tractatus II 13, opp. T. III. u302. ra. In Iohannis evang. v. 1 Tractatus VII 4 5, opp. III u 343. Dissiligo by Ooste

308쪽

791 testimonium perhibuit ' Quis ψε est litis Dei'. Oportebat ergo, ut ille baptizaret, qui e/t situ Dei unie , non adoptatum Adoptati Alii ministri unt uniet; nisu habet potestatem, ad optati ministerium. Licet baptizet minister non pertineri adnumerum fratrum , quia mala vivit et male agit, quid noceo solatur mi est, qui baptizat, et cetera. Idem in alio sermone': Nos enim de gentibus enimuδ. De gentibu autem non mirem , nisi Detia de lapidibus auaritaret lios abrahae. Facti timus Alii Habrahae imitandosdem, non nascendo per amem. S ut enim illi degenerando hereditati, is nos imitando adoptati. Et infra item idem in alio sermone': Pater diligit lium, et omnia dedi in manu et ' Adiecit: omnia dedit in manu eius', ut nogaea re his, qua distinctione dictum sit: Pater diligit Assium . Quare ergo Pater non diligit Iohannem et tamen non omnia dedit in manu eius. Pater non diligit Paulum et tamen non omnia dedit in manu eius. Pater diligit lium, sed quomodo pater filium, non quomodo dominu εervum quomodo unicum, non quomodo adoptatum. Pariter beati Hilarii Pietavi ensis episeopi super Matheum inquit expositio': Beati pacisci, quoniam Alii Dei voeabuntur . mei ortim beatitudo adoptioni est mere , ut fili Dei manean Parens enim omnium Deu tinua est. Neque enim aliter transire in nuncupationem familia eius licebit, nisi in oblivione earum rerum adrempta, quibu possum ostendi, fraterna invicem ea-ritalis pace vivamuδ.

Sed et beatus Leo egregius papa atque precipuus doctor

ex sermone sanctae pyphaniae ita nos docuit: Unde, quod illi tres viri, niverearum gentium personam gerentes, adorato Domino unt adepti, hoc in populis aut per sdem, quae λει scat impio3, totv mundus ariequitur; et hereditatem Dei ante

I. s. In Iohannis evang. c. 8, rael. XLII 5, opp. IV. II 578. 2. In Iohannis evang. cap. 3, Tract. XIV 11, pp. . III. Π 406. . . Hilarii opp., Basileae 1550 p. 348. 4. s. Leonis sermo 35 in epiphaniae solemnitate b); D ed Ballerint T. I p. 129.

309쪽

aecula preparatum aeripiunt adoptivi, e perdunt qui uidebantur 785 7si a Legitimi. Et post cetera ex ipso sermono': Da nobis currenda eri via, quam ψε Dominu ε Mae t tatus est; qui nobis, nulli operum meriti su agantibtia, acramento conati lutere Memplo, ut in adoptione vocatos, per illud proveheret ad salutem, per hoc inbueret ad laborem. Item ex eiusdem beati simi Leonis pontificis sermone de passione Domini': Noa autem, di estissimi, qui ab ignorantiae tenebria liberati, dei lumen ae- emimus, et in novi testamenti hereditate per electionem adoptionia intrauimus, festivitate, quam Brahe camalia perdidit, gaudeamua. Item alius sermo eiusdem de pentecosten ' με autem, dilectis- at mi ad beatam hereditatem et animae et carnis per regenerationem εancti Spiritu adoptati, eaeratissimum diei istius fretum racionabili obaequio celebremus, constente cum beato Paulo πο-atolo, quod dominu Iesm, A cenden in altum, aptivam duris eaptivitatem, dedit dona hominiZ ut euangelium Dei per omne nuntianae voci eloquium predicaretur, et omnia lingua 'eonfiteatur, quoniam dominus Gua in gloria est Dei patria. Si enim sanctorum omnium orthodoxorum patrum pro huiusmodi opuscula vobis exarassemus, antea cartas et scriptores deficerent, quam divinus per eorum disputationes cessasset sermo;

sed in his omnibus vestram delissimam credulitatem ad fidem chatholicae et apostolicae Romanae aecclesiae, qui in errore positi sunt, redigente, fructum animarum Deo offerre studemini, ut nobis vobisque potissimum lucrum adcrescat Pariterque et hoc pervenit nostris apostolicis auribus, quod multi in partibus illis, in insipientiam atque cordis dementiam devoluti predecessorum nostrorum sanctis pontificibus et nostris relationibus adque ammonitionibus series seeundum Venerandi Nieini concilii institutionem de pascat festivitate edita , contempnere audeunt quod, si plenilunium quarto decimo scilicet

310쪽

785 79 lunae dies ab sabat contigerit, alio dis dominico videlicet quinto decimo lunae die pasea sanctum minime sit celebratum; sed, pretermisso eodem quinto decimo dias, in alio sequentis septimanae dominico, quod est vicesimo secundo lunae die, paschalis festi gaudia pronunciant celebrandum. Quod si interius mente perpenditur magni ac venerandi Niceni concilio trecentorum decem et octo sanctorum patrum simul convenientium promulgatam paschalium festivitatum rationem, procul dubio omnis error omnisque ambiguitas ab hesitantium ordibus auso retur. Sed dum plerique propria commenta, ut acuti perspicaces et mundanae scientiae gnari, spiritalis vero erudicionis ignari, vindicare desudant olitanam patrum tradicionem desidiosa ignavia pretereunt et vera mendaciis obumbrare inhiant. In eodem quippe magno Niceno concili decennouenali cyclo patrum eo firmat sententia, ita inter cetera ibidem sertur promulgatum: quod non amplius quam usque ad vicesimam primam lunae diem huius sacre sestivitatis sollemnia dilatentur. Quam pascherationem et Antiooenum demum venerandum corroborans concilium, inter reliqua ita inibi in primo scilicet capitulo eo

stat exaratum: Omnes, qui armi fuerint dissoloere definitionem staneti et vigni Niceni concilii, congregatum m presenti pii/rimi et fenerantissimi principia Constant ini, decialutifera sane i pMehae sollemnitate, eicommunicandi et ab reelesia Mae abicienda

cenamua et i tamen contentis adversu ea, quae bene gunt

statuta, per8fiterint, atrocioribus ore summissuros interdicti nibus censuerunt. Nam et beatissimus Dionisius in ea, quam do ratione paschae promit, epistola ait: M oderim Kalendarem Aprilium die tinctorum orientalium sententia aequinoctii curaua re alia con8eq-tur, decreverunt, maximae gyptiorum peritiam, qui huis calculationis gnari doctique um, inquirendum pecialiter adnitatur, in quo etiam a luna quarta decima 8abbato eontingat, equenti die dominico lana quinta decima celebrandum pascha, anet unodu Nicena in ambiguitate

I. V. supra p. 236 n. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION