Bibliotheca rerum Germanicarum Monumenta Carolina

발행: 1867년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

LEONIS I EPISTOLAE.

sent, repperimus in eis quatenus a Gradens insula, ubi For 806 810tunatus archiepiscopus suam propriam sedem habere videbatur, propter persecutionem Grecorum seu Veneticorum exsul esse dia noscitur'; et, si congrue nobis apparuisset, pro causa necessitatis in ola - ubi iam dudum milianus quidam episcopus praefuit quae et diocesis praedicti Fortunati archiepiscopi exsistit, illi suam sedem haberet; et qualiter vestra a Deo protecta imperialis potentia sine consultu apostolatus nostri nequaquam eum aliubi conlocare voluit. Nos vero do hac re pertractantes praevidimus ut secundum qualiter vestrae imperiali elementiae complacuit, ut in olanaeoclesia persisteret, ita maneat sub eo prorsus tenore, ut, si Domino annuente et beato Petro apostolo protegente per vestram in triumphis victoriam ipsa sua sedis illi restituta fuerit, secum dum qualiter praedicta Polana celesia integra cum omnia sibi pertinentia susceperit, sic iterum ea restituatur, et non de rebus eius aut pecunia ad suam debeat subtrahere sedem, sed neque cuiquam ex ipsis rebus seu peeuntis atque speciebus dare quoquo modo praesumat ut ipsa ecclesia semper inrefragabiliter cum suo antistite salva existere possit.

Reservatur siquidem in ipsis vestris imperialibus apicibus, quomodo in Aquis palatio nobiscum praevidistis de Aquileiense

ecclesia, velut una, quae suam sedem habere credat enim nobis vestra clementia, eo quod, quicquid ibidem una vobiscum vel cum atribus et coepiseopis nostris oratores vestri pertractavimus, omnia ad mercedem animas vestrae seu filiorum

Vestrorum esse conspicitur.

Omnipotens et misericors Deus per intercessionem sanctae suae genetricis sanctorumque apostolorum est a Pauli diu vos in hoc mundo conservare dignetur, et post multorum anno

I Fortunatum, amissa sodo Gradensi, in Galliam anno M so contulisse, annoquo 1 sodem illam recuperavisse, cognoscimus ex Iohannis chronim Veneto, Mon Germ. SS. VII p. 14. 15. 2. Aemiliani, quondam patriarchae Gradensis 749 757, de quo v Iohannis chron. Gradense Non. Germ. 88. VII p. 47 mentio inferri videtur. 3. anno 805, circiter dis Ianuarii. V. Rogesta pontificum Romanorum p. 218.

332쪽

LEONIS, EPISTOLAE. 5.6

806 810 rum curricula caelestia regna cum sanctis omnibus faciat adipisci. Piissimum domini imperium gratia superna custodiat, eique omnium gentium colla substernat

Et hoc vestras serenitati intimare curavimus de praefato Fortunato ut, sicut semper pro illius honore temporale laboratis', ita et de anima eius curam ponatis ut per vestrum pavorem suum ministerium melius expleat. Quia non audivimus de eo, sicut decet de archiepiscopo, neque de partibus istis, neque de partibus Franciae ubi eum beneficiastis. Tamen gratias agimus Deo, quia omnia vobis incognita non erunt Interrogate quidem fideles vestros, et omnia vobis nota fiant; eo quod illi, qui vobis eum conlaudant, hoc per munera et calciaria saeiun Quid nobis plus amabile est quam vestra descissima anima Et Deus cognitor est, quia post salutem animae

vestrae haec omnia vobis insinuamus eo quod de tanto amore, quem erga vestram serenitatem gerimus, ideo silere non possumus. Potestis intereogare fratrem nostrum Hildibaldum archiepiscopum et Ere baldum cancellarium. Fortasse aliquid exindo cognoverunt. Quia cognovimus eos animae vestrae fideles in omnibus. 6. Leo III papa Carolo I imperatori nuntiae, Lampad-- Pontia Beliam, maiorem ingula a Mauri direpta e8ge. Vehaelis I imperatori patriolum et patario duo non Gae ab Anthim duce Beneuentano adiutoε; sed Caietanos et Amalphitanos opem iis tulisse Maritim ouae didionis

Ora non accepiδου impetum .s1 Domino piissimo et serenissimo, victori ac triumphatori,

Aug. 26 a. et reliqua ut supra eod. pro imperium substerna b. Lamma Epistola de oecisione Maurorum in re cos.

I. V. Iohannis chronicon Gradenso Mon Germ. SS.III 47): Hio Fortunatus tanta famositatis suit, ut dive memoria Karolus imperator spiritalom patrom oum habere optaret. Cuius ad augmentum Meclosiae idem reverentissimus augustus quam plurima contulit pra episμ. 2 Coloniensem.

333쪽

3 23

filio amatori dei et domini nostri Iesu Christi, arolo augusto 12 Le episcopus servus er oram Dei. ΑΜ-2Scimus igitur, vestram a Deo protectam imperialem potentiam semper de integritate et exaltatione Rus custodia matris suae sanctae Romanae eclesiae eiusque finibus sollertissimam habere sollicitudinem. Et ideo notum lacimus serenitati Vestrae ea, quae nuper audivimus et ex parte certi sumus.

Vestrae siquidem a Deo data sapientiae incognitum non est, quod illa nefandissima Agarinorum gens partibus Sicilias

anno praesente venire consiliaverunt Nune autem, leui audivimus, in quibusdam Grecorum insulis coniunxerunt.

Pro quibus vero misit Michahel imperator patricium et spadarios cum stolo ut contra eos, Christo adiuvante dimicaredobuissenticumque ipse patricius in Siciliam coniunxisset, direxit missos suos per Beneventum ad Anthimum Neapolitanum ducem, ut cum toto ipso Neapolitano ducatu', qui illi oboedire voluisset , navale auxilium ei praebere studuisset. Qui vero dux occasiones proponens, in adiutorio eius ire contempsit. aietani autem et Amaistant', aliquanta congregantes navigia, in auxilio illius

abierunt.

Postmodum vero, ut audivimus, ingressi sunt ipsi nes-- dissimi Mauri, tredecim scilicet navigia, in insulam quae dicitur Lampadusa, partibus Siciliae constituta, et praedaverunt eam. Cumque de praedicto recorum stolo septem navigia ibidem explorando perrexissent, ut se' veritatem cognoscere potuissent, conprehendentes eos Deo odibiles Mauri, occiderunt illos. Et

I. inhaesi Annales Mon Germ. 8S. I 199 812: imperator tern-hardum filium Pippini, nepotem suum, in Italiam misit c propter samam elassis, qua et do Africa et do Hispania ad vastandam Italiam ventura dicebatur Walanem filium Ber ardi patruelis sui cum illo osse iussit, quoad usque rerum eventus securitatem nostris adferret. Hae classis par

334쪽

812 dum exspectassent eos Greei, qui miserunt illos ad explorandum δ' V t minime essent reversi, abierunt generaliter super eos. Et Christo miserante, totos illos iniquos Mauros occiderunt, ita ut

nec unum ex eis rivum reliquerunt.

Porro et hoc relatum est nobis quod quadraginta naves de ipsis Mauris venerunt in insulam, quae Pontias vocitatur, ubi monachi residebant, et praedaverunt eam. Postmodum vero egredientes ex ea, ingressi sunt in insulam, quae dicitur Iscia maiore, non longe a Neapolitana urbe miliaria 30, in qua familia et peculia Neapolitanorum non parva invenerunt; et Aue is-21 suerunt inibi ara usque 2 Kal. Septembris, et numquam ipsi Neapolitani super eos exierunt. Cumque totam ipsam insulam depredassent, implentes navigia sua de hominibus et scis necessariis, reversi sunt post se. aietani autem, qui post dosolationem iam dictae insulae ibidem suerunt, dixerunt: quod invenissent homines occisos iacere, et granum et scirpha, qua6 ipsi Mauri portare secum non potuerunt; sed et aballos Mauriscos, quos in suis ducebant navigiis, occisos ibidem dimiserunti Ecce, quaecunque audire potuimus de Grecorum partibus,

serenitati vestrae intimare curavimus. De nostris autem terminibus insinuamus vestrae tranqui,

lissimae imperiali potentiae quia per intercessionem sanctae Dei genetricis semperque virginis Mariae dominas nostra et beatorum apostolorum eis ac Pauli et per vestram prudentissimam ordinationem omnia salva et inlaesa existunt quo enim de illorum adventu vestra nos exhortavit serenitas , semper postera et litoraria nostra ordinata habuimus, et habemus custodias. Nosque cum nastris sacerdotibus in ecclesia lautoris vestri beati Petri apostoli Dei omnipotentis exoramus clementiam ut suam sanctam ecclesiam ab insidiis inimicorum custodire et defendere dignetur; vosque ad exaltationem et defensionem eius per longa annorum curricula conservare et protegere iubeat, ab

I. V. supra p. 323 n. l.

335쪽

que ad gaudia aeterna post multa temporum spatia cum sanctis 12 perducat omnibus. Aug Piissimum domini imperium gratia superna custodiat, eique omnium gentium colla substernat. Absoluta 7 Kal. Septembris. 7. Leo III papa Carolo I imperatori mittit Gregorii patrieti

Sicilia is litteras. De pace in decem annos confecta inter eundem Gregorium et Sarracenorum legato/; de centum Maurorum navibu ad Sardiniam mulam mari merris de Vehael I imperatore monacho facto'.

Domino piissimo et serenissimo, victori ac triumphatori, 13 filio amatori dei et domini nostri Iesu Christi, arolo augusto '' Α Leo episcopus servus servorum Dei. Tertio igitur Idus Novembris suscepimus epistolam Gregorii patriei Siciliensis, responsum scilicet serenitatis vestras epistolae, quam illi per hominem nostrum emisimus. Vobis N quidem, pro qua causa ignoramus, epistolam, nomini vestro titulatam, non emisi Illam tamen quam nobis direxit epistolam rae qua vobis exemplar aut postquam eam legeremus, a nostro sigillis sigillatam vestrae imperiali potentia dirigero petiit - nos pro vestra satisfactions neque eam ad legendum aperuimus, neque quid in ea continetur cognovimus nisi quod per illum missum nostrum nobis in verbis direxit id est sillis Sarracenorum missis, cum quibus pactum confirmavit ipse

patricius in annos decem. Dicebat enim ad praedictos missos Sarracenorum: Quale nobiseum pactum facem vultis eum ecce iam anni unt eruaginta quinque', quod pactum nobiscum f-tis et 'mum non fui Immo et Conεtantinus patricius, qui ante, praefuit, in Gem annos nobiscum pactum mavit 8que ad futuram octauam indictionem'; ed neque Φεum pactum simum tenuistis.

a. Lemma Epistola. qualiter ieilienses eum Sarrae enis paetum se eerunt et aptivi reddit sun b. a nostro sigillo, Iisura.

815 decurrentem.

336쪽

LEONIS III EPISTOLAE I

813 uno autem quale obis pactum faciamus, nobis incognitum ' eat. Ad hae respondebant ipsi Sarracenorum missi dicentes:

Pater istis amisalmuminis', qui nunc apud no regnare via detur', defunctus et iste relictu ere parvulis . Et qui fuit servuε, factus ε liber et qui liber fuit, 'etvi et dominus; et nullum e regem habere putabant. Sed ecce nunc, po8tquam omnia quae pater mu habuit sibi aubiecit, id si, macitabilitate hoc, quod petimuδ, pactum ervare. De panis autem non 3pondimuδ; quia non tine u dicione regni nostri. Sed inquantum valemu eos uperare, isti vos ita et no contra illos in mare dimicare promittimu/ etai oli nos non valemu3. με parte no8tim, et o a Grea, a christianorum Anibus eos abiciamuδ.

Post hae vero convenit illis; et confirmaverunt in scriptis inter se pactum in annos decem' ' Et dedit eis missum nomine Theopistum notarium. Et reddidit illis, quantos habuit conprehensos de ipsis Sarracenis ut illos christianos, quos de

suis silibus praedaverunt, reddidissent. Et postquam iam dictum pactum inter se firmaverunt, et missus noster ab ipso patricio absolutus est, invenit in Catena unum hominem, sub nimia velocitate ad patricium nuntiare festinans quod septem navigia Maurorum praedaverunt unum vicum in Rigio et duas naves ex eis post eos ad litus exierunt vacuae. Nam et hoc nuntiavit nobis ipse missus noster, quod audisset ab hominibus Sarracenorum missis quod isto Iunio mense transactae sextae indictionis voluissent cum aliis centum navibus ad Sardiniam peragrare et dum venissent prope Sardiniam, subito

1. Haru Arraschi chalisus, qui obiit d. 23 Mart. 809. V. Keil Ge-sehielit dor Chalisen II 165. 2. Arabico .amiru L muminina idom declarat, quod Latino imperator fidelium '. 3. Mi hammo Alemin filius Ilarunt Arraschid), qui regnavit ab obitu patris sui ad . 25 Sept. 813;

v. Veii l. l. p. 194 n. 2. Itaque de eius inorte Sarraceni illi ineunt menso Novembri nondum certiores lacti erant. 4. Cum Harii moreretur, fuit Mohammo Alemi 23 annos natus. V. et t. l. p. 163. 5. ab a. 813 ad a. 823. in m. Iunio a. 813.

337쪽

LEONIS III EPISTOLAE I

aperta est maris et sub uttivit illa centum navigia et post 813 modum si eum magno timore reversi sunt ipsi Sarraeeni qui hoc dicebant in Africa et nuntiaverunt ad familiam de illis, qui submersi sunt, et talem luctum secerunt, qualem nunquam ibidem sui Cumque ipse missus noster talia audisset, interrogavit illum notarium, qui eum custodiebat, si veritas esset, quae ab illis Sarracenis audierat. Et dixit ipse notarius quod ita esset; et ipso ore proprio legisset ad patricium illam epistolam, quam ei unus christianus amicus suus ab Africa direxit, in qua de submersione de praedictis centum navigiis continebat. Et hoo factum est in mense Iunio, quando illud signum igneum tamquam lampadam in caelo multi viderunti Ipsi vero missi Sarracenorum in navigiis Beneticorum Λωnerunt; et sic veniendo combusserunt igne duo navigia, quae dampania veniebant. Ecce, quod per hominem nostrum audivimus, serenitati

vestra intimare curavimus. Sed regamur serenitatem vestram ut postquam ipsa epistola Gregorii patricii relecta fuerit a vobis, nobis eam dirigere

non dedignemini.

Quod autem minime vobis epistolam ipse patricius misit,

et in illam, quam nobis direxit, nomen vestrum non exaravit, cum a vobis perlecta fuerit, statim vestra a Deo data sapientia cognoscere poterit, cur vobis epistolam ut decuit non emisiti Tamen is praesumptio non nobis imputatur, quod amando ea, quae de hac re sentimus, serenitati vestrae insinuamus videtur nobis quia sine consultu Leonis imperatoris sui non ausus est vobis adhuc epistolam suam dirigere. His praemissis, omnipotens et miseracors Deus sua vos protectione custodiat, atque post multorum tempora annorum ad gaudia aeterna perduca Piissimum domini imperium gratia superna custodiat, eique omnium gentium colla substernati soluta 3 Idus Novembris.

. D. b. beneticoram c.

338쪽

81 Dixit Gregorius patricius ad missum nostrum, quod , η' V hahel imperator monachus esseetus est cum uxore et filiis suis.

8. Leo III papa Carolo I imperatori nuntiat, quo rumore GLeone V imperatore Graeci adis perdiderint'.

813 Domino piissimo et serenissimo, victori ac triumphatori,' filio amatori dei et domini nostri Iesu Christi, arolo augusto

Leo episcopus servus servorum Dei.

Postquam enim epistolam Gregorii patricii Siciliensis simul cum nostra emisimus serenitati vestrae, coniunxit ad nos unum navigium nostrum cum aliquibus Grecis hominibus. Ex quibus unus dixit nobis quod, dum esset Leo , qui nunc effectus est imperator, contra Vulgaros ad pugnandum, Procopia uxor Michahelis imperatoris habuisset quendam amicum nomine eo stantinum patricium et exhortasset eum, ut sibi eam in coniugium copulasset promittens ei thesaurum absconditum multum, quod se abditum a patre suo habere dicebat, per quod populum erogare debuisset, quatinus imperatorem eum sibi elegissenti Tunc re ductus sermonibus eius iniquo illius consilio, et pacavit sibi multas, dans largissua dona. Post haec vero intromiserunt eum in palatium imperialem, laudem canentes ei. Ipso autem Constantinus secit ad se accersire Nicisorum patria cham et dixit se coronari, sicut mos est imperatorum. Ille igitur patriarcha nolens coronare eum, manibus propriis; uxorem vero Leonis imperatoris exorbavit '' et filium eius parvulum interemi Hoc cum audisset Leo imperator, ubi erat in finibus Vulgarorum ad pugnam, coepit amictis sermonibus increparo patricios et optimates, qui cum illo erant, dicens:

a Lemma Epistola de iniquo onsilio laeto. b. destrii in eod. Oaraua in re, M aequena versu a ductus ordisur. e. palatio ore as in palatium in eod. d. in eod. ersias a manibus exorditur.

1. I 811-8133. 2. Procopia. 3 ep. 7 supra p. 325. 4. V 813-820 . . d. 10 Iulii 813. 6. Ι 811-813ὶ 7. Nicephoro imperatore 802-811). . Constantinopolitanum. s. heodosiam. 10. Non perspicio, cur angio exorbare et excaecare idem esse videatur.

339쪽

Boni et ehristianisaimi viri, eur talem viniquitatem in me faeere 13 voluistis, quod elegistis me vobis imperatorem Et ecce nune et

tiaoren meam et Ilium meum ocriderunt, et levaverunt assa alium

imperatorem. Tunc omnes, stupore magno repleti dixerunt ei: Benigniarime domine, nullam perturbationem ante facian δ, donee in cessitatem ingredi aleamus. Et inito consilio, deposuit imperialem vestem et induit militarem et tollens secum quinque milia viros armatos electos ad proelium, reversus est ad murum civitatis Constantinopolitanae, et coepit cum eis Constantinum imperatorem foris muros vocibus magnis laudare

ac dicere: Constantinum magnum imperatorem multo anno3.

cumque nuntiatum suisset, quod multi milites fugissent a Leone et venissent ad eum, laudantes illum, secit eis aperire portas civitatis, ut rogam eis dare debuisset. Illis autem ingredientibus, non pepercerunt neque viris neque mulieribus sed neque parvulis, quibus invenire potuerunt. Et mortui sunt, ut sertur,1 milia inter viros et mulieres. Tunc ipse Leo imperator misertus est populo suo. Et petiit, cum Constantino bellum committere ne pro duobus viris tantorum christianorum sanguis inunderetur. Post hanc vero petitionem ingressi sunt ambo in locum, qui dicitur ippodromio et occisus est Constantinus a Leone imperatore. In eadem hora interfecit Theodorum patricium et omnes, qui in ipso consilio suerunti Procopiam autem uxorem Michahelis imperatoris occidit, et membra eius abscidens distribuit per murum civitatis cumque sibi vindictam taliter perseeisset et ordinasset congrue civitatem, reversus est ad exercitum suum in finibus Vulgarorum Postmodum vero coniunxit ad nos unum hominem Gregorii patricii, qui dixit nobis quod neque patriarcham oeciderunt, neque uxorem Leonis imperatoris exorbaverunt, sed neque filius eius interfectus est nisi unam parvulam filiam suam fecit Pr eopia, uxor Michahelis imperatoris, interfieere.

1 ae militare. 2. Tota hae Graeci illius narratio con-

340쪽

LEONIS, PISTOLAE. m. s

8ia aec vero a Graecis hominibus audientes, serenitati vestrae' ' intimare curavimus. His praemissis, omnipotens et misericors Deus sua vos protectione custodiat, atque post multorum curricula annorum ad gaudia aeterna perducat Piissimum domini imperium gratia superna ustodiat, eique omnium gentium olla substernati Absoluta 7 Kal. Decembris. 9. Leo III πα Carolo I imperatori legato guo commendat.

Nuntio eis queritur non potiti timi quam norae assi fuisδε omniaque ad palatium Ravenna pertinentia abεtulisδe'.

801 814 Domino piissimo et serenissimo, victori a triumphatori, filio amatori dei et domini nostri Iesu Christi, arolo augusto

Leo episcopus servus servorum Dei.

Ad hoc omnipotens et invisibilis Deus noster vestram a Deo protectam imperialem potentiam sancta suae ecclesiae secit esse custodem, ut ubique gubernatione laudabili ad augmentum gloriae vestrae vigilantior existeret et quos consilio exterius regitis, perire interius non permittatis quatinus per huctum piae soblicitudinis vestrae ad aeterna, quae sanctis suis daturus est, gaudia pertingere mereatis, atque ex bonorum vestrorum actibus dignam retributionem multipliciter percipiatis. Misimus itaque praesentes oratores vestros, Iohannem , delicet reverentissimum episcopum et Basilium religiosum g menum visitationis causa ad vestram imperialem elementiam cum benedictione beati eis apostoli fautoris vestri. Sed petimus serenitatem vestram, ut ne iniuriosum ducatis, quod non aliquid dignum munificentiae vestrae vobis dirigero valuimus. Verumtamen, de beati eis apostoli rebus, quamvis parva sint, quae iseruntur, pro magna semper benedictione suscipienda sunt. Quoniam et hic vobis valebit maiora impendere et apud

omnipotentem Deum beneficia aeterna praesentare. Dum enim in hominibus post Deum et sanctos suos

a Lemma Epistora, qualita missi, iustitiam aeturi, damnum la- u orunt b. et reliqua ut supra οὐ pro victori servorum DoL

SEARCH

MENU NAVIGATION