Bibliotheca rerum Germanicarum Monumenta Carolina

발행: 1867년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

EPISTOLAE CARNI INAE. 42

habeo scholas eantorum, ex quibus plerique ita sunt eruditi, ut o 813414 alios etiam erudire possin Praeter haec vero habeo scholas lectorum, non solum qui Veiorum lectionibus exercentur, sed etiam in divinorum librorum meditatione spiritalis intelligentias fructus consequantur. x quibus nonnulli de libro euangeliorum sensum spiritalem iam ex parte adipisci possunt. Plerique vero librum prophetarum secundum spiritalem intelligentiam adepti sunt; similiter libros Salomonis vel libros psalmorum atque etiam Iob. In libris quoque conscribendis in eadem ecclesia,

in quantum potui, elaboravi. Similiter vestimenta sacerdotum vel ministeria procuravi. De restauratione etiam ecclesiarum, in quantum valui, non cessari ita ut eiusdem civitatis maximam ecclesiam, quae est in honorem sancti Iohannis baptistae, a novo operuerim, et macerias ex parte erexerim. Similiter ecclesiae saneti Stephani tegumentum de novo instauravi. Ecclesiam quoque sancti Nicetii de novo etiam reaedifieavi; similiter Melesiam sanctae Mariae. Praeter monasteriorum restaurationes domus quoque episcopales inter quas unam restauravi, quae iam pene destructa erat quam operui. Aliam quoque domum cum solario aedificavi

et duplicavi et hanc propter vos paravi, ut, si in illis partibus

vester esset adventus, in ea suscipi possetis. Claustrum quoque elericorum construxi, in quo omnes nunc sub uno conclavi

manere noscuntur.

In eadem civitate alias restauravi ecclesias. Unam quidem in honorem sanctae Eulaliae, ubi fuit monasterium puel larum in honorem sancti Georgii quam de novo operui, et ex parte macerias eius a fundamentis erexi. Alia quoque domus in honorem sancti Pauli do novo operta est. Monasterium quoque puellarum in honorem sancti Petri dedicatum ubi corpus sancti Anemundi martyris humatum est, quod ipse sanctus martyr et episcopus instituit - ego a fundamentis, tam ecclesiam quam domum restauravi ubi nune sanctimoniales numero triginta duae, secundum institutionem regularem

1. p. Lugdunensis a. iam aeripsi ro eam d.

432쪽

EPISTOLA CAROLINAE. U. 43α813-814 viventes, habitare videntur etc. Monasterium regale insulae Barbarae ita restauravi, ut tecta de novo fuerint, et aliqua damaceriis a fundamentis erecta ubi nunc monachi secundum regularem disciplinam numero nonaginta habitare videntur '

Alitis inseruit hare situm in medio Arari fluvii, quod animmitus est dedicatum in honorem sanet Andreae apostoli, et omnium apostolorum, nunc autem in honorem sancti Martini reeens videtur esse fundatum iussu domini Caroli imperatoris, qui ibidem praesedit dominum Benedietum abbatem eum quo simul direxit ibi suos codices. η Alius addidi Mee: Cui etiam abbati tradidimus potestatem ligandi et solvendi, uti habuerunt praedecessores sui scilicet Ambrosius, Maximinus, Licinius, clarissimi viri, qui ipsum locum rexerunt; quos ueherius Lupus atque Genesius ceteri- quo episcopi Luodunenses, ubi ipsi deerant aut non poterant adesse, mittebant concognituros, utrum catholica fides reete crederetur, no fraus heretica pullularet. Quibus illis in tantnmerat commissa cura, ut, si ecclesia uedunenis viduaretur proprio patrono, ipsi in cunctis adessent rectores et on- fiolatores, quousque ecclesia a Domino dignissimo illustraretur pastore. Nos similiter posteris illorum ano potestatem tradidimus. Insuper iussimus fieri decreta priscorum regum Franciae, ut, quemadmodum ipsi statuerunt monimenta emendi et augendi locum in omnibus rebus, quas ad praesens habere videntur, vel in futuro, Deo auxiliante acquirere poterunt, sine ulla querimonia per secula possideant. 43. Petra abba Nonantvlanus malarium archiepiscopum Trevirenδem rogas, ut opiscula duo ibi mittia'.

post Domino et venerabile et mihi cum summo amore nomi-814 Ian.

1. Bene vidit Balutius 8 Agobardi opp. II p. 146 verba Moe: situm in medio isodices additicia esse neque vero vidit, hoc idem evenire in iis, quae infra leguntur, verbis: Cui etiam abbati per secula possideant'. Nec potest dubitari, quin omnia illa a monasterii insulae Barbarae sodali quodam admixta sinti

433쪽

MISTOLAE CAROLINAE 43. 44 423

nando Amalario resuli almo Petrus indignus abba in Domino poAt salutem. 814 Notum sit venerabili almitati tue, quia propiciante Deo sani sumus et sedulo in predibus existentibus pro tua tuorumque sospitate. Et humili prece tuam beatitudinem deposcimus, ut pro nobis apud Deum intercessor existes. Et obsecramus tuam amabilem et inviolabilem caritatem, ut illum expositionis odicem, quem dictante Spiritu sancis, corde tuo in itinere maris exposuisti, nobis dirigere digneris adisumentum et statum sancte ecclesie nostro; ut, qui legerint et edificati fuerint, pro te, beatissime pastor, Domino preces fundant. Iterum obsecro de illa exposleione, quam ipse de fide et serutinio seu baptisma imperante piae memoriae domno garolo exposuisti', ut pariter dirigas. Haec nostra postolacio impleta, magnam te apud Deum mercedem invenire credas et pro te plures oratores, et me indignos ratresque nostros in omnibus servientes, quicquid nobis tua veneranda ulmitas iusserit. Et nobis de sanitate tua qui nunciare digneris. 44. Amataris episeopu Trevirensis Petro abba ti Nonantrulano mittit de esset quod agitur in misεα op culum in n vigatione criptum, de ritu baptizandi librum ad Carolum I

Desiderantissimo et reverentissimo a sanetissimo igitur post

merito laudando patri et seatri Petro, grandeuo venis ili abbati hi '

monasterio Nonantiae, Amalarius exiguus in Domino perennem

salutem.

1 Nonantulanus 803 821. 2. Amalarium scimus una cum Petro abbato Nonantulano vero anni 13 a Carolo imperatore Conatantinopolim missos esso annoque i paulo post imperatoris obitum rediisse V Annales in Mon Germ. 8S. I 200 et mi ra. p. 34 supra p. 406.

434쪽

424 EPISTOLAE CAROLINAE. 44

post Nuperrime suscepi a vestra sanctitate directam epistolam,di plsinam aritate et humilitate. In qua inter alia continebatur,

ut meum, non tantum meum, sed et vestrum quamvis parvum opusculum, quod inter equoreas cominationes udimus,

vestre celsitudini scriberem. In quo si quid dignum, si quidonestum, si quid rationale reperitur, non me nempe doctrine sed vestre merito sanctis precibus deputantur. Unde oro, an tissime pater, quicquid in eo temeritate mea faciente ae stulta presumcione, inacionabiliter scriptum est, per vestram rude tiam coreptionem habere mereatur et nos indulgeneiam apud omnes doctores Scripsi enim, quicquid mihi videbatur iustum et honestum, non eo animo, ceu valuerim omnem rectitudinem presumpti peris indagare, sed ut tangerem meo incepto utros industrios, qui facillime possent rei veritatem dilucidare eius, quam vehementer desiderabam.

Seripsi, ut nostis, quo illos arbitrabar immitari, qui in

choro stant et cantant intrante episcopo in ecclesiam, ut postea in sequenti opere demonstrabitur que consencientia esset nostro toto Veio, quod agitur in missa, sive in psallendo, sive in situ, sive in qualitate, sive in quantitate cum nostris autenticis, quos omnis ecclesia colit repputans apud me, nihil statutum esse in ecclesia neque aput anticos patres neque apud recentiores, quod racione careat. Si enim gentiles argumentantur ludos aliquos suos allegoricae promere, sicut alleatores, qui perhibent tribus tesseris suis tria tempora significari presens preteritum et futurum, et vias eorum senario numero distingunt propter sexetates hominum inuanto magis christianam industriam ac Milonem sibi a Deo concessam nullo modo excederet frustra aliquid statuere . Non ideo exemplum de gentilibus posui , ut eos imitemur. Sed si illi hoc vel illud argumentantur racionis, quanto magis totum, quod raelonis est christianus sequi debet, qui summae racioni Deo se sponsorem lacit. Non ideo Dominus

435쪽

villeum iniquitatis laudatum esse dicit', ut illum imitaremur; post sed si ille ex illicatu iniquitatis prudenter sibi in futurum pro 'λε vidit, quanto magis oportet christianum ex iustis censibus a,

quirere, qui eum recipiant in terna tabernacula. R0go, pater, ut non ad puplicas aures libellus noster mi, latur', ne intrem in dentes obtrectatorum neque cacinnis superborum per auras resultans de humilima doctrina paupertatis nostre. Quoniam non me refero magistrum de hac scriptione,

sed discipulum', inquirentem quod diligo seire. Adidit etiam sanctitas vestra in epistola commemorata, scedas, quas legisti missas ad domnum Karolum imperatorema nostra parvitate de scrutinio et baptisterio , predicto operi innectere. Quod non distuli', preponens illud quoniam antea quisquis eatetigatur et baptietatur , quam perveniet ad sacros

ordines.

Addidi etiam et ipsas epistolas, quas gloriosissimus imperator memorativas misit nobis in prima' nos excitans ad id aciendum, in secunda prebens auctoritatem operi acto. Similiterque vos precor, ut non pigeat dilectionem vestram perlegere ea, que modo addimus et ille non legit ut, sicut que ipse legit, sic et hee, que vobis leguntur, ex vestra sancta auctoritate corrigantur que corrigenda sunt, et firmentur que smanda sunt. Mihique libuit vestram epistolam Operi vobis specialiter directo reponere cum versibus quibusdam marinis'. Vos enim meum nullum latere volo. Pertractavi, postquam corpore sequestrati sumus, aliqua inquirere de nocturnalibus officiis et de aliis, que in die aguntur; et de cena Domini et paraseeue et sabbato sancto. Ad quod si vestre oraeiones me perduxerint, credo meis motibus adesse et adsuturam fore misericordiam Domini. Valete in Christo.

mitatur . . magi nostrum . Oscipulum . d. distulti . e. Metia . . r. tur . l. baptizaur . g. gloriosimus e. h. memoraturas . l. aequiιαν ex ua; et infra ex vestra h. firmenda e l. oraetonis .

i. Luc. 16 8: Et laudavit dominus villicum iniquitatis, quia prudenter secisset'. 2. v. p. 34 supra p. 406. 3. P. 32 supra p. 402.4. p. 35 supra p. 409 i. p. 43 supra p. 422. V. lnsta cap. 45.

436쪽

8i Amalarius venerabili abbati et rodi13 Quid, pater, angustos repedas quid in equora calles

Namque quieta tenes. Forsanque paras renovare Succos tu nostros iterum, vel frangere dente Crustas et tostas micas volitare per auras.

Agius inter hondentes lauros habitans', Dons Maxima et ipse, vocat fratres ad fercula pacis; Disiunxit labens Arion', quos turbidus auster Iunexi Quo properare petis sic, abba meus, quo ξVentorum dominusque vetat sine pergere fratre. io Quid mirum, si Gregorius iaceat lacrimansque, Si non est mirum, Christi chorum trepidare. Aequoreas tangens dominus partes, lacrimabant Discipuli. Sed Gregorius non pertulit undas';

Vespere iam properante rogat cessare procellas, is Quas dicit senior maiores surgere Eoo'. Abba iubet monachum vultus attollere sursum, Sumere de mensa fratrum saltim exiguumque. Gregorius dixit Hinc non urgam, nisi faecimo puppis maneat'; neque hae tabulata relinquo. et Nocte vigil frater non dormitans neque cessanta. Ea aliotheea pas Προνει eoiae c. 10 membr. asee. x M. I deserimis mihi Geroldias ne is de nonati. Edidi Frobentus in Ietiis ore. T. II 525. h. e-- e. e. qui tempora c. In pro tu es enim, quam Dessa quitempora eo quilino-qora aersi potueris. d. Parus e. e. totas e. s. rodentes c. g. maxima et seripsi eo maxime . h. a recula . . turpi e. h. dominus qui . l. si . . undans . n. si aeri si M. Nave ro quas diei senior ma

1. Uerimannus Augiensis Mon Germ. 88. V 102 huius earminis ad annum 13 memoriam affert hoc modo: Κarolus imperator Amatharium Treverensem archiepiscopum et Petrum Nonantulanum abbatem Constantinopolim misit, quorum do poricum acriptum habetur . amendanti mihi hos versus gratiosissimo consuluit Mauritius Haupt. 2. Sanctus Silvester, coenobii Nonantulani praeses ra. Arctos.

437쪽

EPISTOLAE CAROLINAE. 45 427Salsa vada undarum iugiter turbare procelle, 813 Et ratis alta profunda petens nimium cito saltati Triste caput sensus mestus patitur male Tandem' Cum victis tenebris rutilans miratur Eous, et Sat metuenda truces agitabant flamina limphas. Nos cursus revocant ad Durasinia 'castra. Forsan delectat castrum atres Eginense,

Et palmas agitare satis per tempora longa; Puncta ubi Tippo manum plorat rapuisse alienam .so Singultu nimio pulsabat sepe quietem Hic nostram pro quod sat mesta caterva iacebat. Ac memor esto saeerdotis, quem sidera tollunt; Pro famulo, quem finis equi retinetque sepultum,

Funde preees, venerande pater, eum Datribus una.s Partes Constantinopoli ' properemus; et ante Tempora laxemus gelida intraque Attica rura. Postquam constantinopolim lustravimus urbem, Bisque quater decem hac noetes possedimus ambo; continuo statuunt vigiles, qui limina claudunt: M Ne monactus orsan per opaeam vaderet urbem', Sed sancti poeius cursus psallat Benedicti; Aut sors, ut ociusque larent ignota nefanda Illius nobis urbis. Que sepe beabat Totque viros, tantos famulos per secta beatos; 45 Quam legimus tenuisse caput regni omnis Eoi. Tune sero rediens basileus Leo mandat et ipse: Ut veniant fratres ad summa palacia regis. Hi loquitur', hic est Karoli orat vita per aevum

x. notu turbas e. h. piatur patitur . α eandem e. e. cursum . e. revocant aeripsit n. mul pro revocat it . . dura fima e g. agitare aer psis m. mur Pro agere r. h. manu . i. aliena . . Constantinopolim . utrique e. m. lustrabimus . . opacam urbem seri sis M. Hau proopaeae, urbis. o. h. e. p. balaeta e. q. Hi eloquitur . r. siteonMei M. mur pro de .

1 Dyrrachina. . rem . . res pusillas. 4. M. Haus non

dubitat, quin his verbis finis equi Ioes cuiusdam vocabulum signifioetur. b. eos imperator 813 Iul. 11 - 820.

438쪽

813 A natorum eius sacri simul ordinis omnis 5 Est populi memorans Francorum voce benigna. quo laxatis pelagi profunda trahebant' Aequoreus ursusque ratem, cum ingens sera venit. Quis ventorum avidas pennas tot dicere suffert3 Et non miretur tantum crepitaneia lora Τοι erribilem hinc sonitum fluctus redduntque marini Inde trucesque ratem quaciunt et viseera vires Ventris. His maiorque metus cum est mortis amare, Vates sum tibi, sancto pater Non fugies tumne, nisi perfundari aquis, nimiis aciem . 6 Effugias Mauros, metuas clavos rigidosque . Tu cumula tela, ut Maurum iugules metuendum, Quem nobis monstrant, protinus' quem flamina tollunt;

Tende arcum, donec percurramus mare cursu

Seu procul atra Selavorum litora linquero pellan . 814 65 Post vernum, sero licet Italiamque virentem Nos pervadimus hanc cursim rapidoque volatu, Silvestri ad dignam ecclesiam sancti properantes. Obvia iam stat sancta cohors fratrum simul omnis Flebilis aegregius pastor lacrimans lacrimantes et Suscipit orbati gaudent de sospite patre. Gaudia perfundunt lacrimis', quia leta caterva Germanis monachis, patribus dant basia blanda. Obtamus, letus maneas cum fratribus almis; Inter quos fratris memorare tuique marini 75 Tu dignare, pater, non exiliens modo tristis. Frater egoque tuus, quoniam nunc tristia carpo, Triste polii fratri; aroli quia morte fatigor.

crimas M v. memorale . . non . . triticia . . Driste e. t. polum .

1 ecclesiam s. Silvestri Nonantulanam.

439쪽

EPISTOLAE CAROLINAE M. M

Nos utrosque Deus iungat pariter sine fine 14 cum arolo condam rege, et cum Datribus almis. 46. Dunsalu Theodradae, Caroli I imperatoria liae, monachae

factae gratulatur'.

In nomina Patris et Filii et Spiritus saneti). Dominae post elarissimae regiique generositato sanguinis nobilissima et ex 'λε '

eellentiori morum dignitate decoratissima Theodradae iungatus presbiter licet indignus aeternam in Deo salvatore salutem. Saepe volui, domina carissima, salutatorias ad vos dirigere litteras. Sed quia veritus sum, praesumptionis ac temeritatis noxam apud vestrae censuram almitatis incurrere, utpoto quod ego, et egrinus et vobis adhuc vix sorsitan cognitus, ausus sim scripta vestrae audactet ingerere beatitudini, repressi paululum manum a stilo haesitansque ad tempus distuli. Sed eum reco datus sim domini mei, vestri genitoris, beatae memoriae Κaroli quem non solum vero a sincero amore dilexi et nunc maxime diligo, sed et suam propter eum cunctam prolem p rentesque et propinquos eisdem fraternae visceribus caritatis amplector, quorum memoriam in orationibus cotidianam facio, prout portet revocans animum hacque laetus fiducia, istas vobis direxi litterulas continentes vestrae optionem stabilis ac sempiternae salutis gratulationemque vestrae optimae electioni, qua contempto habitu seculari, aerum Christi velamen induere voluistis', audaci consilio sed probato et laudabili fluxa et e dum spernere, certa aeternaque requirere, abrenuntiare diabolo et seculo et pompae et operibus eius, et sequi Christum eiusque vestigiis privatim ac domesties inhaerere. Perfecta caris foras mittit timorem'. Maria bonam partem elegit, quae non auferetur ab ea neque in hoc seculo nequita futuro . Nullum

I. Theodradam, Caroli ot astruda filiam, parthenoni Argentollensi prope Parisios abbatissam praesuisso scimus. V. abillo Annal. Ord Bo- d. II 348. Ioh. 4, 18 ra. Luc. 10 42. A. Matthia 12, 32.

440쪽

post autem munus, nulla oblatio tantum amabilis et aeceptabilis est Deo, quantum si se ipsum sibi homo devola ad voluntarie offerat Unde hoc maxime et praecipue hortatur sanctus Paulus immo christus in aulo, dicens: Obsecro itaque vos, fratre8, per m

aer ordiam Dei, in Ghibeatis orpora vestra Matiam visam, 8anctam Deo placentem, rationabile sit obsequium vestrum .

Unde sollicita et intenta mento assiduo vobis et nobis pro vobis orandus est Deus, ut, qui bene incipiendi vobis donavit

voluntatem, bene etiam perseverandi et consummandi tribuat lacultatem. Qui enim perseuerauerit et reliqua. Post etiam bonum et legitimum certamen et post inelitam de diabolo 'antiquo humani generis hoste et fragili carne spiritui rebellante victoriam, optamus, vos a Deo perpetuam adquirere palmam et mercedem illam ineffabilem obtinere, Nam nec oculus vidit si reliquia Haec te caesareo generatam semine tarta, Moribus et specie ornatam, Theodrada salutat. 47. tingatus αδ episeopo quodam a ridium petit .

In nomina Patris et Filii et Spiritus saneti Domino sancto patrique in Christo benignissimo atque piissimo pontifici ili.

Dungatus devotus et spontaneus vester samulus stabilem acie petuam in domino Iesu salutem. Vestra copiosissima benignitate et lueesentissima secundi simaque humanitate constrictus detineor, addictus vestro assiduo famulatu debitor continuus. Ad hoc enim vestras exercitium culturae Deo tendit incrementum dante ut, quod seminando temporaliter seritis, in perpetuum fructificando metatis, et quod minimis tenuissimisque tribuitis, maximus ditissimusque auctor hoc Meepisse fateatur. Qui iuxta suam inuentissimae ne haustaeque felicitatis ubertatem non disserat accepta providis retribuere feneratoribus.

SEARCH

MENU NAVIGATION