Opere di monsig. Giovanni della Casa con una copiosa giunta di scritture non piu stampate. .. 3

발행: 1707년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

PETRO VICTORIO

ON Videor mihi posse amplius , ob preces

multorum , qui undique idem Me etiam a que etiam petunt, mel potius flagitant , in consilio permanere nec, qua prsmum svinprimenda censueram , IOANNIS CUe amunculi mei, Diana ingenii monimenta domi tenere: quibus omni bus omnas bominum generas postulatis , non parmi apud me ponderis , accesssit auctoritas tua , qua Llgentermibi sua i , ut boc fine ulla dubitatione facerem ;

nee paterer diutius tam suaves admirabilis natura fructus recondatos, abditosque iacere ,privaremque currit

ipsorum magna , solidaque moluptate , quam se inde ' hausuros sperant ἱ nec frustra νta , ut tu idem asse-merabas , ac sine causa sperant. Cum tu igitur auctor occesseris , mel ut verius loquar sponser , qui quasi damni infecti promiseris , meque hoc tuo periculo fac re iusieris , mix possum amplius tot honesorum homi

S A L.

3쪽

θ' amori tuo magno erga auctorem ipsum , fideiques

committo: facies igitur quod ex dignitate illius , cominmunique Mititate esse iudicabis . Unum ego illud doleo, O molesti in primis fero , quod ea , qua maiore an mo , nec minori ut arbitror o consilio , aut tam iuia

amerat , aut tota mente complexus fuerat , absolvere, non potuit: ita enim fortasse sitis illa ingens, qua an mos fere omnium it Ut , is endi ipsius scripta, expleri potuisset ; nisi potius ipsa eo pacto excitata fulset: --que exim modus ullus est, finisque bonestarum, ct i

genuo mira dignarum voluptatum , sed quanto plus aliquis earum evit, tanto magis desiderio ipsarum imflammatur , ac semper ulterius aliquid ardenter appetit. Unde autem id factum sit tu probe nosti ; mel cuncti portas , qui cognitum hominem habuerunt , atque in iisdem , quibus ipse , locis aliquando miserunt: cui enim perspecta non sunt multa , magnaque ipsius occv siones t Cui itidem inaudita est imbecillitas corporis, dolorque acer articulorum , quo saepe ille miserabilem in modum conficiebatur Ut de mita, si non brevitate , saltem non longinquitate taceam I eum alia potissimum atate mors eum oppresserit , qua mens bominis perfic, incipit, ct plenos , integrosque fructus edere potest. Sed huic quoque rei tu occurris , affirma que huiuscemori

partus optimorum ingeniorum Non ex numero , molequ

ipsorum ,sed ex mi , naturaque spectari debere , εν hane

semper eoU exudinem fuisse eorum , qui recte , o' ordiane iudiearant: quorum institutum merum esse multis , O meterum , ela recentium laboribus perspici poμ : cum videamus quadam parma monimenta ingeniosorum bominum in bonore, ct pretio esse I alia autem magnata,

Misrum , qui non tam polite sua scripta limarunt i

4쪽

me laborem illam emendania tulerunt , eontemnἰ m gnopere ab eruditis, o omni laude carere : nihil νυ re ipsum minus umquam studuisse , quam populo placere , contentumque semper fuisse omnibus in rebus imssicio paucorum. Postremum autem hoc quin merum sit, ae prorsus isto modo se babeat , non possum inficiari . Rectat igitur unum , quod valde me pungit : vereor enim ne parum pie faciam ,si admerser moluntati moris tui , c,' hominis eius mortui , cuius in primis volumtatem ratam se, θ' mandata Omma firma optare, o pro miribus etiam eniti debeo : non multos enim dissante Eam δ mita discederet , cum mentio facta es

set boram laborum , quid fieri de illis mellet , siquid asi accidisset , plane significamis : deleri enim fum

ditus ipsos , in ignemque imponi statim imperamis . Cum tamen socios multos babeam huius culpa ,si culparsia appellanda es , extiterintque omnibus temporiabus alii , qui bae in re ultima evoluntati mortuorum non obtemperarint , sed potius communi bono consulmerint , sudioque, ae cupiditati bonesto um mirorum

morem gesserant ; facilius ut opinor ) crimen Me sim 'inebo di a Manibus 'sius mortui meniam imperembo . Nuper certe idem Dctum es ab Dredibus sumis mi , ae singularis miri Francisici Gniceiardini , qui

eum ristoriam illam suam , tantopere naue omnibus probatam, imperfectam, ac minime expolitam relinque--t , mandamerat Hligenter ut occultaretur , mel p rius interrogatus a scriba , dum tectamentum comporineret , quid de illa ualueret, magno , ,' constanti animo resipondit; comburatur: Ilii tamen recte fecisse exiissimantur, quod ipsam ediderint ; edi non suum scel

re liberantur, verum etiam exiresa qaadam lauae dia

5쪽

gni putantur , se marimo beneficio eunaos monalopasserisse creduntur . Idem stitur mihi eventurum , si idem effecero , prorsus confido , id es apud multos me

gratiam ιniturum , ct Aminem quoque meum mihi ignoturum. Prasertim cum id , quod ille omnino 'moluit , praestari a me nulla ratione potuerit: neque enim ma- leo plurimor cohibere , in quorum manus iam prsdem

non pauca scriptorum illorum peretenerunt , ne ipsi ea rimulgent, impedire. Quod sam de nonnullis ipsorumnsu menit , ac non fine magno meo dolore factum es .

Posquam igitur animo ipsius satisfieri mix potes ,

cum ipsa uiarque emanent , ac formis etiam ubique excudantur , exfrmami me rectius D tarum , si omnibus iis de causis ipse illa antegriora , correctioraque ed di m , atque νta a Murs iocibus multorum , acerriami que desideriis obsecundassem. Quod tamen tua iudita cιι esse molo , O ut initio dixi J a te totum proficias , cum diligenter prius , an fieri debeat, cogitaris. Cur enim ego in hac re non sequar siententiam tuam , O , quod tibi probatum fuerit, id merum esse prorsus

putem, quem de bis litteris re te exsimare porie una omnium moce compertum , atque exploratum es. Amum culus certe meus tibi primas deferebat, ac de tua er ditione diministis fientiebat. Sed, ut omittam nunc doctrinam , edi praeclaram multarum Mnesarum artium cognitionem , sllud su primis me in bac opinione eonia firmavit , quod video, quanto amore 1lium mortuum prostquare , quantaque benevolentsa memorram sunt colas . Cur igitur hoc tua pot1ssimum cura non commi

tam , quod unum nomen ipsius plurimum illustrare po-res , re ab omni iniuria temporis , oblivioneque τι dicare I Nam, cum mos semper Derit, ut tu. ut me sis,

6쪽

eωμnuisque etiam meterem Hlorum Graearum , do Eissimorum virorum, labores suos mιrtenas ad fortuna tos homines , O maximos reges , quod ita putarent se patrocinii multum ,gratiaque suis scriptis comparatu ros nec non laudis etiam aliquid stlorum apsio muomana alia ros, cum abier se evados eorum este Osee dere non possem ,statui ego , quidqu1d bouoris , ac Hissultaris εος pacto ad quempiam pemenire potes , tiai potissimum deferre tuis propriis laudibus , - -

uisque commendationibus aggregari : quem animi mei

sensum tibi non semel antea significa vi ; et si tu semper id modesta causa meismenter recusasti. In eo meis re ego non solum iudicium meum sequor, ct id , quod magnopere multis modis eonmenire intelligo , facio ;merum etiam aliquo pacto moluntati Abus , cuius h nori, laudique ambo toto animo sudemus , pareo ῆ quod que ipse practare non potuit , ct ad exitum perduc .re , gero: scio enim illum in animo habuisse magnum opus efficere , ac si tiliter , copioseque de tribus plenior bus , politioribusque linguis, tamquam alterum M. Var--ronem I, uno volumine dis istare , ac tuo nomini mi-gilias has suas, qui in idem studium toto pectore e - rubueris, O ad Jummam intelligentiam ipsarum per veneris i , apta ut aiebat eongruenterque dicare et: es His doctissimus iis suum. in primis , propriumque

sermonem celebravit ἰ ιpse mero non eum tantum i a quo natus erat ,sed Gracum etiam, Latinumque , cu --δε imago quadam , ac mestigium noster est, frequent Nrit dr cvlere cogitabat , ct meterem etiam ipsorum orta - ωm, Duramque aperire, atque omnem deusque --'Runnctrctnaem 'sorum , o natumque explicare . Cum idia

χ tur magum bis etfius conatus impeditu1 Deris , ct in

7쪽

medis eursu tam praelara misηtar fracta , qaa ego ratione potui, molui desiderium ipsus implereu miseMe amantissimi tui iaminis lato animo munus au-α teque ιd ab auctore ipso , architectoque huius speris a cipere existimato , qui tui semper studio mas fuit, ae dum misit demam nitit enim maius exeo gare males ad ostendendam egregiam ibis3 moluntatem re ga te cumulate tibi in amore respondit Uale P Roma. Idib. Nomemb. ΜDLXLIL

PETRUS VICTORIUS

HANNIBALI ORICELLARIO

c. I,

Uod mihἰ, suamissime Hannibal, onus imposui , quammis fixa sponte magnum fuerit, numquam

. tamen grame mibi auxi r libenter enim ed

euli , ct in singulis ipsius partibus tractandis evoluptatem non pamam iument . Nam , quod in primrs aliaeui molestum esse potuisset , d sumae ipsum Lab re , an et baec scripta oporteret ,Θmihi negotium uouexhibuit , nec ullam in partem suspensum me renuis: iam pradem enim meeum statueram rectum boe esseta; dolebamque potius tam sero id fieri , ac de re , . a scrupulum non magnum in se haberet, tantopere det berari. Impulit autem me n hanc. -entem , fecique ut certi prorbus anima essem δε -- hoc facto , νώ eium , quod olim feceram de rvenio, doctranaque Minius erimis miri, im quo me θωos , comitesq- -itos

8쪽

habere pνacure intelligebam ; qui ct ipsi existimonis

nahil limatius , ac potitius bis Mommentis inmemra posese , nabat Auctorιs ingenio acutius , perfeci iusque. ειυeerte fructus antea admirabrbs natura resus mideram maderam autem multos, hanc profecto opsnronem de alio is animo meo excitarant. Possem autem multa de summo ingenio busus hominis , sonitaque cura, quam in boo genere scriptorum poneret , pradicare , qua me ab omnι reprehensione, culpaque temeritat1s ut opinor mindicarent atque id non tam ut me tibi, cui bee --nia nota , ct perspecta sunt, quam ut aliis omnibus puringarem . Sed , cum res su eum locum iam evenerit, hi

cuncta mortales ex bis praelaris Monimentis specimere aliquod capere illarum rerum facile possint, mri potius perfecte de ipsis existimare , iudicia 1 forum non pr=Occupabo , nec crimen arrogantia subibo : de bis solam alienis scriptis illud ex animo pronuntiabo , quod M. carere utiquando de suo- quodam tib , quem maiae probabat, ac perfectum undique esse arbstrabatur, in epistola quadam scriUt ue me non recusare , si forte aliter quam ego sentiam de illis aliquando exista matum fuerit , quin quantum de bis libris , tantum

dem de mei iudicii fama in ulla ipsa es o detrabatur e

Nam non pami rasam ponderis , ut boc seeuro animo facerem , apud me fuit , quod videbam bos miros bis seraptis sempiterna memori e commendatos , quomm la dem , ac gloriam libenter omnes probi, ct Mnesi homines audituri esseo, ac si quid etiam macula i ac etiarii aspersum foret in eorum splendore , decoreque illustrando , ψθιm silos rignitate eorum captos. , O -- cunditate illa perfusos , non anima mersuros 2 improbum vero fuisset , ac nefarii steteris profecto fimile ,

9쪽

ram putarum aromenum orentiare , ae istam borum bonectissimorum mirorum perpetuis tenebris dicare : quamvis enim indenti ipsorum minuti scriptores

deesse potuisse non videantur, non tamen nisi fallor facile parem huic nostro , ω iudicιο , θ' facultate disendi , praconem illa immeni et . Quod mero pertinea ad labores, quos magnos , mariosque sustissi , ut libeν

purratus, edi ab omni macula macuus exiret, omnem

ego bane molestiam, indignitatemque demoravi, ut amia o bominis lauri , bonorique servirem , nec um quam odiosos mihi labores illos esse cognomi , non modo enim ipsos grata memoria sodalis condivit , sed omnem p nitus inde tristitiam, amaroremque depulit. Lemamis quoque 'nonnihil hune meum . laborem , quod eodem tempore me gratum tibi facturum esse cognomi, quem etiam perspexi eidem rei toto animo fudere , ae curare quanta maxima diligentia posses , ut bae affinis tui Monimenta integra prodrrent. In quo ego oscium hoc tuum, mel pietatem potius, vehementer laudo ; ae maius quidem re in ilium beneficium contuli e ludia

eo , cum memoriam ipsius sta vivam tenueris, quam

si illum in vitam remocasses : cum enim alle mortalis uatus esset , necessario non multo post extintius fuisset ς bae autem ut spero J aterna erunt , o' nulla iniuria temporis, vetustateque delebuntur. Remitto igiatur ad te librum excusem , ela iam communem omni- ,

publicumque factum , qui prius tuus, primatusque erat,

mel potiu3 magis nunc , quam mquam , tuum , c mornet plurimum , atque omni dignitate augeat e- ,

qua tibi avunculus fuit , ac veris , propriisque ipsius laudibus celebret non suspectis , θ' aliunde , ut sapecouietis , ascitis s quin autem redundet quoque νn

te Diuitigod by Coosli

10쪽

ri ab id baius gloria das laudum nou es , neque otiam parmi pliad aestim dum. Gaude uitar uon Μαν- eximio boc tuo, ac praestanti bono, contigisseque tibi in mira eam aliis multit animi , O fortuna d nis , ut nascerere e sorore huius praelari misi : OA es tuo nomine nobilissimus . non messiocri tibi lauri ducito , prolatoque te dignum, ut facit, tanta famgurms , egregiaque virtutis coniunctione ι quin certere His plurimum amaris , ct summa cura sudisque mores, ingeniumque tuum expolieterit, dubium non es. Sed hae non sunt huius temporis : Illud magis adde dum est , ω ipse tua bae epistola concludenda: Graiatum admodum, aereptumque inibi munus tuum fuse , praelarissimum , honestissimumque munerum omnium ,

exictimareque me beneficιo hoc valde bonorem meam

creetis, psquam, de quo tecum prius sedulo e eram Uscere noluisti , ut personam aliquam tanto dono diagniorem tamenises 3 satis enim me , satisque resim

xiis ipsius erebris in Me volumine ornatum putabamae mιbi aliquo modo aternitatem partam rebar. Nam consueturinem illam antiquorum Graecorum non impro

se , quam tu in tuis litteris attigisti ue unde mem ria proditum est quendam ex illis., sapientia stud, sum, babitum fui e eo tempore contumarem, qu, nutatum umquam suum opus ad principem aliquem virum

miserit, cum multa praeclare scripssset, quasi eos contempserit , se illo honore indignos putaris . Romani mero seriptores illi veteres , O qui floruere ante quam Resp. in unius potestatem eaderet , Me novi faciebatat , neque institutum illud servabant , quia

maiores nullos se , aut opulentiores habebant : quare

ad amicos , familiaresique μοι Me traducebant , quor

a tu

SEARCH

MENU NAVIGATION