장음표시 사용
61쪽
s . CAP. IV. DE EMPHYTEUSI GERMANIcΑ in quibus verba occurrere solent: liuir unsere
nota quoque est disti iactio circa haec bona, in gehen undeligenthum. Successio est felicialis, quae ex pacto & provi- 'dentia vessit. Removentur. qui de gente primi acquirentis non sunt: reliqui admittuntur, sive sint masculi, sive foeminae. Alienatio in praejudicium totius familiae fieri nequit irrita est & revocari potest
Hisce consequens est, quod dispositio Iuris Romani de honis emphyleuticis ad praesentia nostra bona salinaria minime applicari possit. Illorum enim ab his prorsus alia natura est. Emphyleuta enim majorem potestatem in re emphyleuticaria habet . quam qui hujusmodi bona salinariatossident ; ille enim prudet jure alienandi, dummodo id
omino prius denunCraverit, vesentiat vero In alienatio nem sive non, nihil refert. Foteis etiam ille rem suam emis. phyleuticariam, excepto alienationis titulo. absque consensu
Domini in alium trans serre. ita ut futuri heredes & liberi. pro quibus hoc ius etiam est concessiim, id impedire S revocare non possint. L. M. C. de Pure Ε b. Quinquagesima etiam laudemii loco sol Vν solet. . Emphyleusis quoque est in patrimonio Emphyleutae . illamque transmittit ad omnes heredes, suos. legitimos & test rmentarios descendenistes aliosque. Denique etiam praescriptio in illis locum habet.
Quae omnia autem in bonis nostris salinariis secussa habent. Primo enim possessores illorum non tam Istam potestatem circa illa habent, ac emphyleuta in bonis suis. utpoto. Disi jam by Coos.
62쪽
utpote cum horum alienatio ipsis sit interdicta. Insuper illa in patrimonio illorum neutiquam sunt, sicut emphyleutica, sed ad universam familiam conjuntam spectant. . Deni-.qhe quoque non ad quoscunque heredes . sed tantum ad illos qui a primo acquirente originem trahunt. devenire possunt; porro quoque laudem tum in illis locum non invenit. Taceo, quod bona illa salinaria diu ante introductum in Germania ius Romanum floruerint, illiusque naturae iam tum fuerint. quam nunc adhuc in illis deprehendimus, quod
litterae investiturae tum antiquiores, tum recentiores mani- seste demonstrant, ut adeo haud vulgure argumentum exinde quoque depromi queat, quod juris Romani sancita atque natura bonorum emphyleuticoriim proprie sic dictorum illis;
utiquam suerint: indita α tam municata..
Nos igitur non movent illorum rationes, qui, bona silinaria emphyleuses esse, docent. Rem enim minime con ficit, quod bona latinaria. aequo ut emphyleuses, Dominii duplicis capacia sint. quorum alterum direetum, alterum utile dici queat : quoa objeetu in . contrainis sit praedium: quod annuatim Dolnino direeto praestanda, & in compensationem fructuum quaedam offerenda ; haec enim conditio etiam aliis contractibus inesse pol st & selet, quae tamen a DD. Em Phy euses minime appellantur : neque obligario bona salina ria sarta tectaque conservandi necessano infert emphyteu'seos contractum adesse, cum haec conditio ex singulari pru'dρntia & laudabili instituto his contractibus inseratur, quo nobilissimi istius benefidii a divina providentia concessi usu Sex pra lixior sit & perpetuus. Haec omnia ex natura & conditione horum bonorum fluunt . & aeque ex generalibus
de Dominio utili principiis decidi possunt, quam ex particu aribus legibus per positivas dispositiones nimis limitatis& a naturali simplicitate recedentibus. quod ni fallor, in su-Periori capite satis demonstratum fuit. S. XIX.
63쪽
16 CAP. IV. DE EMPHYTE USI 'tre. β. XIX. ostendimus igitur naturam honorum salinariorum. quibus Nobilissima utque dilectissma Patria ab immemoriali tempore gavita est : plura proponere & specialiora traelare. augustae utilertationis termini haud concedunt. Nihil amplius superest. quam ut DEvΜ Ter Osttimum Maximum implorem, velit Felicitatem inclytae ClVITATIS LIBER LIMPERlALlS SUEVO - HALLENSIS perpetuare. AMPLISSIMIQUE SENATVS vota & consilia pro salute publica selici successu exhilarare, omniumque rerum exoptatissimum largiri