장음표시 사용
31쪽
nem suscipiant 3 haec receptio tribus modis fieri potest. vel enim ipse Dominus perse novum emphyleutam recipit, vel per literat sibi, vel per depositionem coram competente Magistratu i. e. in Civitate Constantinopolitana apud Uitum .Clarissimum Magistrum Censuum, vel praesentibias tabula. riis per attestationem : in Provinciis autem per Praesides vel desen res. Singularis plane haec est dispositio circa recipiendum emphyleuram, cum exprellis verbis & contactor, procurator prohibeantur, ut per illos receptio fieri qLeat.
α) Alienato fundo emphyleutico solvi debet ab alienante pro subscriptione & depositione certa pretii sbluti pars: ne avaritia Domini magnam molem eecuniarum eis agitarct, ad solutionem quinquagesmae partis pretii vel aestimationis suit restricta, quam praestationem Juniores JCti vocabulo barbaris seculis nato Pudemium appellare iblent c3
His circumstantiis observatis, si Dominus pergat contrarius esse in recipiendo emphyleuia, s ab attestatione facta duo menses effluxerint, licet emphyleutae, etiam non cou- sentiente Domino . . Pime jus Muna, vel .em nevinata in lios conferre.
Sunt etiam praeter venditionem . de qua clarissima legis est dispositio, alii modi, quibus emphyleusis transferri
potest, aut permutari. Sed an etiam hoc casu Domini consensus petendus est, si nihil conventum p Consensus Domini quidem non requiritur, cum ille modo in venditione. circa quam Domino Jus protimi seos competit, necessarius st: hic loci autM. ubi dissentire nequit Dominus, nullius effectus aut utilitatis esset ejus consensus. Caeterum ea, quae in venditione emphyleuseos Observanda sunt, ad reli. quas alienationis species applicari quoque debent, ita ut mirer
32쪽
mirer, multos ICtorum, inter quos etiam TITIUS in Iure rimaro Lib. III. Cap. XL p. et 3. existimare, in Caeteris alie- n attonibus inter vii os si ve onerosis. sive gratuitis ne sdien- , tiam Domini esse necessariam, quam opinionem chim L. 3. C de Fure emphy. vix conciliare possum. Non enim desola venditione, sed de quocunque transferendi modo lin quitur Justinianus, donaturus Me permutatutus emphptosin Domino suam intentionem revelet. Generalia sunt eius vetaba : Minime licere emphtetitae sine Consensis Domini meliorati nes Das aliis vendere vel jus emistemicarium in alios transferre. ' Et et mnino opus est, ut novi emphyleutae notitiam
habeat Dominus et ipsi enim non quivis obtrudi poterat et idoneus si & non prohibitus et hinc de mutatione emphyleutae ipsi constare debet, ut videat, an ad solvendum e b leuticum cavonem idoneus Me opus quoque est, ut Dominus subscribat aut deponat et solvenda ipsi etiam est euim . quagesima aes alionis laci, quemadmodum, sacta venoitione, quinquagesima pretii offerenda erat Dominoia His ob servatis, Dominus contradicere nequit : aut si contradicat elapso duorum Mensium spatio, novum emphyleutam, in- . vito quoque Domino, introducit, cui tamen vix adimi poterit propter inhumanum dissensum pars aestimationis loci, mrout quidem plurimis, imo ipsi DONELLO, videtur. St. lent de hac poena leges, quae nihil agunt quam 'ut . obse 'Vato. praescripto modo . legitime translatum confirment equinquagesimae autem partis solutio sane effectus est Dominii directi , quod in emphyleusi semper illibatum manet Domino emphyleuseos. Ex adductis manifestum erit, an etiam e brevilcarius per modum ultima Voluntatis emphyleusin alicui eum essu legare possit i quod negare non dubito, quamvis in contraria sententia omnes pene conspirent Doctores, quorum nonnulli eo utuntur argumento.
9uod nuspiam prohibitum reperiatur v. BEIERI Insis. in quo salii eos credo. aut non accurate inspexisse ultima orba L. 3. C de Fure emphin. in qua Imperatori legitimo
33쪽
. CAP. II. .DE EMΡHYTΕVs I transferendi modo descripto, his verbis' finit: Si autem ali. aer fuerit versiatus , quam nosra constitutio dispositi, jure m. shyieulieo cadat. Nec obstat L. Ti. F. de Leg. i. in sua. de legato lando vectigali, cujus ex sententia Triboniani una natura. est, sermo sit et nam praeterquam, quod Justi,nianus non semper se starum in Iure mutationum memor 'suit, interpretatio citatae legis tanquam antiquioris ex iuniore illa Justiniani instituenda est : hinc. si . testamenti, rationem in translatione emphyleuseos habendam esse, di. cere velimus, opus sane erit, ut testator modum ab imperatore praeceptum observet, qui an facile in ultima Uoluntate applicari queat, aliis diiudicandum relinquimus. Multo minus nobis contrarius est g. de locati conduct. in quo haeres emphyleustos non testamentarius, sed legitimus intelligendus est..
Non majori cum libertate agit emphyleuta, si partem landi alienare velit. Complectitur sua sanctione Justinianus meliorationes, . vocabulo caeteris bonis autoribuPParum frequentato. graeca Voce, quas I inperatores Graeci latinae Iurisprudentiae immiscere solebant εμ πονη-ται vel ut alii legunt, ἐμφυτευματοι dicuntur. Hae omnino partem
praedii emphyleutici constituunt, & consistunt in accellionibus, quas suo labore, suisque impensis Emphyleuta produxit. De vocis sensu vide dodium 1 Ctum Tholosanum JU- ANN. CORASlVM in eleganii Commentat. de Iure empo tetit. p. 243. Si igitur emphyleuta partem venoiderit, pars vendita ad Dominium revertetur,. quod es communibus aequitatis Principiis constati.
34쪽
Alienationi comparatur in Iure oppignoratio L. in. C. de reb. al. non alien. quam in agro emphyleutico locum .habere clarissime docet L. 3 l. r. de pignor. Plene autem non pervenire potest in Creditoras manus. obstante dispositione L. C. de ure Ε bi. Imo dominus solvendo creditam pecuniam repellere illum posse .mihi videtur arg. d. l. quem.
admodum etiam pignoris Ius evanescit, si v eligati non soluto, jure suo Dominus mitur. - S. XXV. Ex his colligo, quanta Dominii pars. apud Dominum emphyleuseos maneat. Nulla alienatio absque ejus scien. tia fieri potest : nulla venditi' sine ejus consensu aut mora effectum habet: gaudet jure protimi seos: in quavis translatione accipit quinquagesimam aut pretii aut aestimationis partem, & ita tanquam ad fontem emphyleutae Dominium recurrit quod inseparabili nexu junetiam in directo Dominio. Porro eminet hoc Dominium in variis praestatio. nibus ad quas emphyleuta tenetur. Definit illas Iustinianus, in L. a. c. de Fure empbr. Consistunt illae in solutione annuae pensionis & publicarum sunctionum apochis pro .randis. Arthua penA est certum vectigal sive canon, qui Domino emphyleuseos offertur, de cujus solita quantitate vid. . JAC. GOTHoFREDUM ih L. t 9. Cod. Theodos de exact. Quam tamen ex Jure novo arbitrium contrahentium definit. paliscentiniones sunt publicae pensitationes, id est, ea, quae . fisco aut Reipublicae quotannis praestantur, quorum penula. ' tioni praedium emphyleuticum est obnoxium. qualia sunt vectigalia, tributa, publicae viae resectiones, collationes in resectionem aggerum & similia, quae qui praestat, dieitue his praestationibus fungi, unde praestationes ipsae dictae suo-- eliones L pen. V uo. C. de apoch. pubL Haec munera atque
35쪽
a8 . CAP. II. DE EMPHYTEvs Ionera a praediis ipsis debentur. Plura vide apud DONEL 'LUM in Comment.. de Fure. Civiti Lib. IX.
. ' Nunc quaerendum est, quomodo filatatur emphyteusis. Varii sunt amittendi modi : Si Dominium ejus, qui constituit emphyleusin, fuerit revocabile, illo revocato, emophyleusis expirat: si ad tempus conitituta modo fuerit em- phyleusis, elapso ex contractus natura illo, finitur L. ult. Τ 'Si si Emphyleuta nullis relictis succestaribus sue-1 it mortuus, si tota res interierit ; qui modi admodum n, turales simia & facile intelliguntur
Sed non raro ipse emphyleuta est in culpa, ut praedio 'emphyleutico exuatur. Tres hic c us sunt recensendi. Primo intermissa solutio annuae pensionis vel apocharum pu- blicarum iunctionum privat tam inutam praedio : qui tamen non ante cadit Iure suo, qu*m triennium in his praestandis cessaverit. Neque tunc simpliciter; potest enim hic . . terminus ex pacto Vel restringi Vel extendi ; si quoque em- , phyleuta pensionem intra triennium obtulerit, &; Domino . accipere reCusante . obsiεnaverit &. deposuerit ea forma, . quae ad liberationem debitoris praescribitur in L. a. C. defuisre Emph. tutus erit. Alias expelli potest, nisi justis ex cauass se defendere queat. inter quas φst, si compensare queat, arg. g. 3O. A de Oct. Jus emphyleuticum, ut supra monui, amittitur, si illegitimo modo emphyleusin in alios transferre suerit ausus emphyleuis. L. R. C. de jure bi- .' Ini o digous est, ut expellatur, si rem vel dolo. vel culpa 'insigniter deteriorem reddat, quod ex paritate rationis ex auth. qui rem C. dc n. Rc s. colligo. ,
36쪽
Haec sunt quae Civilia Romana Iura de Emphyleusi. disponunt: si prolixiora desideras, evolve scriptores, qui de hac materia ex instituto egerunt. Habes AVRELII COR.
MLGl NEt aliorumqtie diversi pretii dignitatis tractatus, . ad quos provocare mihi visum non suit, cum mn tam Doctorum opiniones. quam ipsa legum argumenta excutere animus fuerit. De ecclesiastica Emphyressi nihil dixi, cum illius naturam inquirere, sequentis capitis labor dc scopus sit laturus
. QVID cIRCA ILLAM LEGEs ECCLESIASTICAE ET IUS CANONICVM DI,
g. I. Ecclesiasticarion rerum prima eoatatio e Privsigia A, Imper toribus rinu Ecclesiasticis concessa. f. II. Origo distinctionis m. - retori Geb ticam re scidarem. I. In alienario .rerum Ee Astiasticarum imo Empbtei prohibetur. S. IH D-ger Ecclesu cae sun difficillimae circa conressionem Eminem hoc f. V. n. Temporaria conceditur : perpetuae corolutio limitatur a distinguuntur Ecclesiae domus venerabiles, a quia bus Emphyleusis est constuuenis. S. VII. suaedam perseme prohibentur acquirere emphyleusin. g. VIII. Modus vis, candi phVte in nec non amittendi. g. I X. quid leges Iuniores Ec-- . elegialicae constituerint. X. De Venditione Empote cos. S. XI. Cause, cur Subte Gel stica tot gaudeat raro- .
37쪽
3o CAP. III. DE EMPHYTEVs.I . I. . cclesia christiana, quae temporibus Imperatorum Ethniis .corum paupertate & miseria conflictabatur. pc,st felicem idololatriae eversionem multis bonis aucta in summo . splendore suit constituta, & immensa compilavit patrimonia. Ab eo tempore distingin coeperunt ros satirae & clesiasticis a rebus fecularius ἔ illae quidem successu temporis multis praerogativis di privilegiis prae secularibus gaudere inceperunt, quod in doctrina de Emphyleusi non paucis modis observabimus, in qua clarissi ive patet . quantus primorum Christianorum Imperatorum fuerit Ectus in clericis rerum abundantia ornandis & onerandis. Has divi- . ιtias ut redderent clerici perpetuas, laborarunt. aut autoritate Imperatorum hona ecclesiastica irrevocabili & perpetuo Jure ad se pertinerent, cujus dispolitionis fundamentum in lege Romana L. 14. -& in prolixissima Conis stitutione Novella VII. cap. I. de non alienandit aut permutandis rebus Eccles assuis immobilibus Oe. ex quo principio ad 'infinitas conclusiones progressi sunt et quas hic recensere non patitur institutum, & ex PAVLl SARPI tractatu de be-
Nesiciis nec non RICHARDI SIMONlS Hsoria Ddituum Deo suorum, elegantissimis libellis, accuratius disci poterunt.
Dividitur 4ta Emphyleusis in stetitarem & ecclesiasti-
eam. Illa edam privata & pagana dicitus Leoni cασιλικων
gunica emp teusi. non de eccissi fica. Haec distinctio non1bluin utramque Emphyleusin in sua origine distinxit: maior differentia in i plo Jure observatiar, cum ecclesiastica apud legislatores longe majorem favorem habeat, quam secularis;
38쪽
eularis; & inficiari nequeam. me non videre, quomodo Do-itores Iuris ab Emphyleusi ecclesiastici ad secularem semis per liuo argumentari queant: quod fieri solet frequentissi. me. Ecclesiastica enim multis modis differt a seculari, inprimis ratione constitutionis, durationis, obligationis &c. Id, habito accurato Emphyleuseos Ecclesiasticae Examine.
Ne res ecclesiasticae iterum in manus Laicorum incnderent, aut eorum proventibus carere tenerentur clerici, res ecclesiasticas alienandi, aut Dominium circa illas imminuendi facultas per leges seculares & ecclesiasticas Nevere restri 'a fuit. Continetur alienationis verbo Emphyleusis ex sententia C. F. A. de reb. Eccles nulli. inquit, alienare rem immobilem EccIesiae sive agrum Me russicum mancipium , Me domum sive horiam: nec creditoribus specialis 6pothecae litato ligare. Alienarionis autem verbum cominam donassonem, venditionem, permutationem H phyleusin perpetuum contra ctum: sed omnes Aacerdotes ab hujusmodi alienatione absineant, poenas timentes quas Leontina Constitutis minatur. Videamus igitur, quid jure novissimo. quid Conciliorum Autoritate . quid legibus Canonicis suerit constitutum. JUSTINIANVS, qui in bonorum ecclesiasticorum utilitatem inulta sanxit in GueII. cxlti prolixe agit de alienatione O embleusi, locatione se opothecis, aliis adversis Contractibus in universis sicis rerum Facrarum cum qua iungi me retur superius citata Nov. VII. Ut igitur ordine procedamus, videbimus, an & quomodo Emphyleusis ecclesiastica constitui potuerit.. - g. IV.
Quod ad primam quaestionem attinet, dissiciles sane
39쪽
petuae constitutione. Invenimus quidem in L 14. g. s. Cis n. Ecclesiis. quod . observatis certis cautelis, desideranti cuiquam certarum possessionum atque praediorum surbanorum sc. sive rusticorum in ad Ius Ecclesiasticum pertinentium temporalis ususDuctus possessio praestari possiti sed tam durae lunt .conditiones, quibus hoc Ius conceditur, ut vix credere possim, sponte aliquem se ejusmodi negotio immissu- 'rum esse, inprimis Vm. VIL Cap. III. contraria est omni Emphyleusi perpetuae, & in Cap. VII. ejusdem Noves aetantus deprehenditur rigor : Si vero re perpetuam quisu. emp teusin accipere praesumseric quod non licet, mut tempor Iem quidem , non tomen siecundum bEjus nostrae legis obseerva, rionem : - etiam sic cadat quidem ab Empi Pleusi in qaod da. tum est . maneat apud venerabilem domum, O S. s. lmo I a. belliones ea Instrumenta concipientes in exilium privati spe redeundi mittantur, imo Iudices vel dictare talia instrumenta praesumentibus vel saeti suscipere & gestis monumento. rum ea firmare audentibus cingulo, dignitate & sii bstantia
privandi sunt. v. Leonis Constitutionemriri L T : C. de n. H
elef. 'Aliquanto liberalior est JUSTINIANVS in Νου. CXX. qui emphyleusin in rebus Ecclesiae immobilibus constitui permitti , quamvis haec quoque concessio upide limitata &. circumscripta, imo in illum casum serme .unice extendenda sit, quando praedium in emphyleusin concedendum plane inane nulliusque prorsus utilitatis & impossibile sit, ut Ec. clesia vel domus aliqua venerata Iis ex illo aliquam habeat
utilitatem. Collegit THEODORUS BALSAMON GUitui, Lib. L n. XVII casus, in quibus Constitutio Emphyteustos permittitur. Si Emphyleuses constituantur absque di. minutione reditus, aut quum omnino res ipse sterilis est. Nam quae ab serilitatem damnosia sunι. donare atque aliis concedere possunι. Eandem , quoque liberalitatem videbis in ALEXANDRO lli. e. 6. X. de reb. Eccles Illas vero terras,
quae de olvir extirpatis sunt arabiles factae, eis bereditario 2 m
40쪽
re sub annuo tensu po eris concedere tenendas. a quibus ipsas μο υεI' parentum Hortiva labore constiteris fuse extispatos, nisi jorte assis possent : ut mirer, laborare GON ZAL EZ ThL
LEZ in Commentario ad hoc caput, quomodo hoc cum cap. nulli f. X. & emravag. ambit. Conciliare possit. mini omnino est, quod canones alienationi bonorum eccleii .sti. corum, imo contractui Emphyleuseos se omni temporu opis
posuerint. In Concilio Constantinopolitano IV. circa iA 8 o. cassatur, quae secta est in scriptis vel sine scriptis ab Epi- . scopo, venditio. vel emphyleutica traditio. S illarum Autor deponendus est, ut praevaricator divinarum legum & praeceptorum apud HARDVlNVM ih Couect. Con l. Tom. Vp. 9cs.' Revocantur quoque per Conculum Pontigonense can. X. libellario vel emphyleuticario Jure amissa Ecclesiae apud HAM DUINUM COMil. Tom. VI. Port. I. p. ι r.&apud BALU-ZIVM in cupisular. Tom. II. p. 2 2. Dura quoque sanctio est contra Emphyleuseos ecclesiasticae . utores, quam reperies in additi tertia ad Capitular. Reg. Francor. n. LVI. apud BALVZ. Tom I. Cipuia. p. 3I66. ,,Nullius sub Romana ditio. sene constitutae Ecclesiae vel Syllodochiae vel Monasteriorum rectores earum rem immobilem nequaquam liceat alienasere, id est, agrum, domum, mancipium, Panes civiles, neque secreditori obligare; Alienatio enim est venditio. donatio, peris mutatio, emphyteukOS perpetuus contractus in Osenes omni . . senon convenit, ut se ab hujusmodi alienapone abstideant. MTabellio vero, qui talia instrumenta conscripserit, per- Meetuo exilio tradatur. Magistratus vero Iudices, qui in ta--lia instrumenta consenserint. & dignitatem. & facultates Mamittant se . Est tamen omnium harum sanctionum sons citata sit perius JUSTlNlANl Constitutio. quae quoque docet modum qui in Emphyleus introducenda est observan. s. Plura de damnationibus Emphyleusium ecclesiasticarum vide apud THOMASIN. de Beneficus Part. III. Lib. I. Pap. S. n. I 4. p. m. 'a2. 9 Para. I. Lib. IL Cap. 28.