장음표시 사용
821쪽
saeta veri pro dote donaιio setit. 14000, et aedes nonasterii recte consιitutae fuerint. In reliquis non eaepedire. Quaedam Communitas Montalium S. Clarae erecta anno 1650 cum votis simplicibus, screto S. C. anno 1847 admittitur ad profitenda vota solemnia item decreto distra Ianuarii 1854 Episcopo . committitur erectio onasterii pro Monialibus Carmelitis excalceatis, quae interim emittere non possint nisi vota simplicia, si dilatum est iudicium quoad professionem votorum
In Caenomano, o audientia Smi dis 31 Iulii 1818 pi.
Scopo committitur, ut Monasterium perpetuo eum inviolabili Clausura erigat, et easdem Moniales, ad receptionem habitus religiosi admittat, e professionem Regulae S. Benedicti congregationis C sιercensis tristioris observantiae etc. Item ex audientia Smi in and anen Sorores Charitatis Iesu et Maria implorarunt facultatem emittendi vota solemnia, quibus tamen die 24 Septembris 816 inter alia rescriptum fuit neque enim . Sedes a ιempore praeserιim Concilii Triden permittit, aut indulset, quod in Meselaιibus, seu Communitatibus mulierum solemnia vota emittanιur, nisi eae sub inviolabili Clausura degant, vivantque perpe
Decreto 3 obruarii 1832 legitur S. C. uisis precibus pia scopi Ficensis, eidem commisit, ut formalem erectionem praefati Monasterii Instiιuti Beatissimae Virginis, iam a S. Sede approbaιi,
in Iesina Votorum dio 16 Decembris 1863 agebatur de Com-
inunitate tertii ordinis . Dominici multis abhinc annis constituta, et Moniales in persuasione erant se emittere vota solemnia. Exortis deindo dubiis, super solemnitate Votorum S. Congregatio iudicavit esse nota simplicia, et pro nunc non eaepedire ι
solemnia emittantur. Item in Spoleιana Votorum 6 Marti 1838. In quibus casibus opinabatur Consultor simplicia iudicata fuisse Vota ob desectum canonicae erectionis et Clausurae Papalis l).
822쪽
Praeterea caeteris omissis eruditus Consulto plura adducebat petita ac obtenta Rescripta S. Sed is pro erigendis Onialium Monasteriis votorum solemnium, nedum extra Italiam; sed etiam extra Europam, et nominatim in Americae regionibus, in qui
bus Rescriptis S Sedes inter alias leges, Clausuram Papalem et
erat, quam parvum Conservatorium plarum virginum, in quo sub voluntaria Clausura vota simplicia nuncupabant. Reeentiori tempore piscopus . voluit ut piae istae viriunes habitum religiosum induerent, et apposita formula coram ipso Episcopo vota solemnia emitterent. In professionis sormula inter alia haec tia-hentur Promitto. me servaturam msulas statutas in hoc Monasterio, amρrobatas et declaratas ob piscopis praedeceasoribus. Post ordinum suppre sionem in pristinum ab Ordinario redactae fuerunt, renovata etiam professione, et Moniales in ea erant persuasione, sellicet sua vota solemnia esse. Exortuni deinde est dubium, ex eo quod piscopus, qui hanc immutationem induxit, nullem obtinuerat a S. Sede ieentiam eonvertendi Conservatorium votorum simplicium in verum onasterium. Quare ausa in S. Congregatione p. et Reg. discussa sub dubiis l. a an vota, quae emittuntur a Religiosis tertii ordinis. S. Dominici in Monasterio Purificatios is in Aesina civitate, haberi debeant ut solemnia: et quatenus negative: Ilo an supplicandum sit SSin pro Apo . stolica approbatione eiusdem Monasteriis sub Regula tertii ordinis S. Dominici,
et pro innovatione votorum emissorum a Religiosis viventilius, ut solemnias eva clant: S. C. ensuit ad . respondere esse vota simplicia et ad II pro nunc non e edire et ad mentem.
In citata Spoletana agebatur demonasterio Onialium ordinis S. Benedieti, quod auctoritate Apostolica fuit suppreSSum, eique subrogatum Conservatorium pro virginibus pereelitantibus in eo tamen manentibus nonnullis o-nialibus S. Benedicti Conservatorium itaque eidem Nouasterio subrogatum ex aliqua parte retinuit Regulam S. Bene-dieti, veluti quamdam vitae normam, et habitum Conversarum dicti ordinis; nunquam autem habuit Superiorissam eano-nie electam, neque horas eanonicas reeitavit, neque Clausuram habuit attamen professionem Virgines emittebant coram piscopo, et quidem ea formula, quae in usu erat in Onasteriis votorum solemnium. iusmodi autem professae
in persuasione erant, votum tantum astitatis solemne esse. Animadvertens F
ro Episcopus ex narratis, totum On- aervatorium considerari non posse ut partem religiosae familiae ordinis S. M. nedicti; et e contra cum solemnitas votisοι Eccιesiae institutione es inventa, ut ait Bonifacius Vli I. vota quae emittuntur in Religione aliqua, quae approbata
non sit ad haec solemnia vota nuneupanda, non posse naturam exeedere vin
iorum simplieiuna ea vota dicti Conse vatorii non posse haberi ut solemnia ν, nabatur. Quare proposita suerunt S. Congregationi dubia I. α An vota quae emittuntur a Virginibus Conservatorii. S. Ioannis Spoleti sint solemnia . et quatenus vota sint simpliciae II. α an expediat ut deinceps profiteantur iuxta professioni mrmam aetenus adhihistam. Congregatio respondit: non constare de solemniιate νοιorum, ιArchiepiscopus novam professionis formam praeacribaι, quae Obtiaιia com
823쪽
A E lcANA VOToauu. 72l reliqua cum eadem Clausura connexa, enucleate constanter in-oulcat ac omnino observanda praescribit. Adducta autem auctoritate Solargani de Iure Indiarum I. 3 c. 28, 18 et seqq. ad suam sententiam confirmandam, proposito sibi dubio respondendum esse negative opinabatur atque ita viam sibi Consultor aperuerat ad alia resolvenda dubia, quae cum potius in facto, quam in iure consistant, brevitatis causa omittere cogimur, atque gradum dicimus ad reserendum synoptice secundi Consultoris votum.
partes dividens sui voti materiem alter Consultor, sibi prop nebat ad normam canonici iuris disquirer tria dubia analoga illis a primo consultore propositis. Primum autem dubium sequentibus verbis asserebat A si coNDITIO SsENTIALIS SOLEMNiTATI
Proposito autem hoc dubio sic Consultor disputabat inspecto antiquo communi iure pro erectione novorum Monasteriorum Regularium, sufficiens reputabatur piscopi dioecesani permissio, ut ex variis M. Canonibus apparet. Sic in an de Monachis caus 18 quaest. 2 legitur: si Monasterium novum nisi piscopo aut permittente, aut probante nuLlus incipere, aut fundare praesumat. , Item in can. Cellulas caus 18 q. 2 legitur u Cellulas novas aut congregatiunculas Monsu horum, absque Discopi notiιia prohibemus insιiιui. In Concilio Oecu menico Chalcedonensi actione serta, haec statuta sunt v vivere et sincere singularem sectantur vitam, competenter honoren-ιur; quoniam vero quidam sentes habitu Monachi, ecclesiastica negotia, civiliaque conιurbant, circumeuntes indifferenter Urbes, nec non et nonasteria sibi insιituere entantes, placuit nullum quidem usquam aedificare, aut construere Monasterium, vel orati ni domum praeter conscientiam civitatis piscopi. Primam autem legem, quae potestatem hanc circumscripsit Consultor inquiebat fuisse Docrotalem Boni laci Illi emissam anno 1298, quaeque resertur inuit des cess. Prael. c. n. in x ij.
824쪽
In hac Decretali adnotabat Consultor cum Fagnan in v. Non amplius de Inst. n. 6 facultatein Episcopis ademptam fuisse dumtaxat quoad ordines Mendicantes, illisque praeservatam tamen esse lacultatem quoad loca eremitica, et ordines non en-
Gregorius X in Concilio Oecumenico Lugdunensi ea unis. do Relig. domib in 6. Religionum diversitatem nimiam, ne confusionem induceret, vetavit. Ac circa Ordines Mendicantes confirmatos per Sedem Apostolicam, post idem tamen Concilium institutos, quibus per quaestum publicum tribuere victum solet incerta mendieitas, inter alia praescripsit, ut rosessoribus e rumdem ordinum, nec de novo domum, vel aliquom locum aequirant, nec domus, seu loca, quae habent, alienare adeant sine Sedis eiusdem licentia speciali. Cleniens V in Clem unio de poenis ad refraenandos endicantes transgressores Constitutionis Bonifacii Illi poenas adiecit. Clesinente V. usque ad Concilium Tridentinum nulla alia
intervenit Constitutio circa Monasteriorum erectionem. Sacrum autem Conc tum Sess. 254 3 de Regul praescribens ut in omnibus Monasteriis tam virorum, quam mulierum, bona immobilia possidentibus, vel non possidentibus, is tantum numerus constituatur, ac in posterum conservetur, qui vel ex redditibus propriis Mona8teriorum, vel ex consuetis eleemosynis commode posSit sustentari subiungit nec de caeιero similia loca erigantur sine Episcopi, in cuius dioecesi erigenda sunι, licenιia prius Obιenια.
pia dimittunt, se ibidem ad alia trans vis alienationis titulo quocumque in alios ferentes, diversa seandala quandoque pro transferre praesumant absque Sedis Ap veniant, et frequentes clamores ad sedem stolicae licentia speetali, plenam et ex- Apostolicam perferantur nos super hoc pressam iaciente de prohibitione hviu providere volentes, perpetuo prohibemus modi inentionem si Meus egerint, irri- edicto, ne deinceps aliquis, vel aliqui de tum deeernentes Per iis tamen eis qui praedictis, quibuscumque super hoc pri vitam duxerint eremiticam seu solitariam vilegiis muniti, existant, quae ipsis con eligendam de Maiorum suorum licentiatra tenorem Constitutionis praesentis nul- quia cellas, mansiones se habitacula latenus volumus suffragari in aliqua ei in eremo, sive locis ubi non sit homi-vitate, castro, villa, seu loco quocumque num habitatio de propinquo, possint a ad habitandum domos, vel loca quaecum quirere, ae mutare , non intelligimus inque de OV recipere, seu hactenus rece terdictum. spin mutare vel ea venditionis aut euius-
825쪽
Clemens VIII in Const. Quoniam ad institvis 23 Iulii 1608
etiam modum praescripsit quo licentiam a Tridentino praescriptam piscopi dare deberoni: eorum ordinarios non posse licentiam ad novos Conventus iusotimque Menssieantium ordinis, in ta ιaιibus e locis eorum orianariae iurisdieιionis vibiectis erigendos imperιiri, nisi vocatis e auditis aliorum in eisdem Luitaιibus et Meis eristentium conventuum Prioribus, seu Procu-mιoribus, et adiis interesse halentibus, et musa servatis servandis eορnita, consιiterit, in eisdem civitatibus, et eis nono huiusmodi erigendo convenιus sine aliorum detrimento commode sustentari
Gregorius XV in Decreto Cum alius 17 Augusti 1622, d
claravi non esse concedendam a locorum ordinariis dictam lueentiam cuilibet ordini nisi obtentus mori consensus Superiorum aliorum Conventuum vel onasteriorum existentium intra spatium quatuor passuum millium, et nisi prius probetur ex redditibus aut eleemosynis posse saltem duodecim Religiosos sustentari. Urbanus VIII in Constit Romanus Ponιiso diei 28 Augusti 1624, ad removendos abusus et lites quae, ob privilegia quibusdam ordinibus vel institutis concessa, non observandi praescriptas sermas obveniebant, revocavit eiusmodi privilegia vel concessiones, ac dixit Praeterea ordinum etiam Mendican-ιium, Congregationum, Societaιum, et odiorum Institutorum Regularium Superioribus . interdicimus et prohibemus ne licenιiarum seu facultatum per os ut praefertur revocatarum, e annullaιarum, sive adi quovis praeιeaetu, vel causa, ιiam quantumvis privit maιa, nova non ιeria, Collegia, omos, Convenιus, et alia omRegularia huiusmodi, nisi de eaepressa ordinariorum icentia, ac servaι in omnibus, et per omnia Sacrorum Canonum e Concilii I ridenιini, nec non Consιit fel reo Clementis VIII quae incipit: Quoniam ad Institutam, ae Decretorum de mandato eiusdem Clemenιis, ne non sanct mem. Gregorii XV Rom. Pont. Praedec. desuper ediιorum forma, recipere, erigere, fundare, seu alias u mo tibe instiιuere, seu incoepta mire et absolvere audeanι, et
Denique Innocentius X in Constitutione Instaurandae. postquam suppresserit in tota Italia, et insulis adiacentibus Conve
826쪽
724 AMERICANA VOTORUM.tus cuiusque ordinis, in quibus ob deficientem Religiosorum numerum regularis disciplina custodiri non poterat, sic prosequitur, S. Verum via parum est mala praecidere, nisi etiam malorum causa et radiae evellatur, Constitutionem fel reo Bon,
fucii VIII, quae incipit: Quoniam ad institutam, aliorumque
Romanorum Onιificum Praedecessorum nostrorum super erectione novorum Conventuum editas, . earumque tenores innovantes, illisque addentes, hoc perpetuo prohibemus edicto, ne deinceps aliqvis Ressularis Ordinum Mendicantium, ne non vendicanιium, Congregationum, Societatum, et cuiusvis alterius Instituti, etiam Mei tatis Iesu, in aliqua Civitute, Castro, illa, seu Ioco ad Minitan dum, Omos, ve loca quaecumque de novo recipere, seu Ona-sιeria, Conventus vel Collegia incipere, vel fundare praesuma Msque edis Apostolicae licenιia speciali, plenam et evressam faciente de prohibitione huiusmodi mentionem in scriptis, et grasis concedenda, praevia Maminatione Congregationis negoιiis Disem rerum e Regularium praepositae; si secus egerint, eo ipso incurrunt poenas privationis inhabilitaιis etc. Intendimus autem in praemissis etiam ultra Badium e Instulas adiacentes, prou eaepedire viderimus providere. Hisco expositis documentis exponebat Consultor varias Theologorum et Canonis tarum sententias, ac eas in tres ordines dividebat Ρrima eorum est qui docent, susticientem fuisse post Tridentinum Concilium Episeopi licentiam ita sensit avare. Ordon. Passerin Fagnan. Reissest aliique ab hoc citati Ratio praecipua quam adducunt est, quod Concilium in cit capit. 3, cum prohibuerit ne novi erigerentur Conventus sine Episcopi licontia, implicite derogavit Decretali Bonifacit VIII. Quam Rationem sic illustrat subsequentibus adductis Constitutionibus Fagnanus in cit. e. Non amplius de Instit n. 66 vivam Constitutioncm Clemensis VIII postea innovavit Urbanus IlΙ. praevia revocatione lacultatum Regularibus concessarum erigendi Conventus ubique locorum des sola ordinarii licentia, ut in eius Constit Romanus Pontistae. Ergo a contrario sensu, servata sorma in Const. Clementis praescripta, Conventus endicantium erigi poterunt de licen- tia ordinarii, nec opus erit licentia Sedis Apostolicae, et hunc intellectum iampridem probavit Sacra Congregatio Concilii, dum censui pro erectione Onastorii ne dum requiri licentiam
827쪽
, ordinarii, sed servandum esse Decretum Clementis VIII., nisi erigatur de licentia edis Apostolicae, quia tunc erigi potesta in Ordinarii licentia Patet igitur non esse admittendum intellectum eorum, qui dixerunt Concilium, in dicto cap. 3 in An non sustulisse Constitutionem Bonifacit VIII., sed praeter licentiam Sedis Apostolicae, voluisse, ut adhiberetur etiam lieentia ordinarii imo nim ex sententia Sacrae Congregati η nis, ubi recti fit o licentia Papae, ordinarii licentia non
est necessaria; et ubi fit de licenio Ordinarii, non est nece, saria licentia Papae; sed tantummodo servari debet solemni- tas Constitutionis Clementis, et ita multoties vidi observa tum ij nam eadem S. Congregatio, tam me Secretario, quam
anteactis temporibus, multas Monasteriorum erectiones proba, vi ab Ordinariis actas absque licentia Sedis Apostolicae .... Et alis censuit Episcopum non prohibori de Capituli et quoruma, interest consensu, et absque Rectoris praeiudicio, ecclesiam saecularem ordinaria auctoritate in monasterium erigere.
Altera sententia est forum qui distinguentes Ordines en dicantes a non sindicantibus, docent Concilium non abrogavisse Constitutionem Cum eae eo Bonifacit VIII. sed eidem adiecisse novam sormam, ita ut pro erectione Monasteriorum Mendieantium, post Concilium, necessaria sit Apostolicae Sodis et Episcopi licentia. Hoc autem confirmant Constitutione Urbani VII l. Romanus Pontifer , in qua prohibetur Monasteriorum erectio sine expressa Episcopi licentia, et sine observantia formae a S. Canonibus praeseriptae. Sacri autem Canones exigunt pro en- dicantibus dumtaxat licentiam Apostolicam. Ad ordines autem non Mendicantes quod attinet, iidem Auctores ostendunt, hosii Auctoritas Prosperi Fagnani dum eius est; deinde Apostolicae visitationis;
loquitur de praxi S. Congregationum alteriusque super statu et resormatione pioris faetenda est, qui in hae re erat Begularium Indulgentiarum etc. de- maxime versatus Etenim Paulus V loco mandata quoque illi fuit explicandorum celebris Ioannis Francisci agnani eius Canonum in summo S. Poenitentiariae Patrui, illum Saerae ridentini Concilii Tribunali provincia; postea vero eiusdem Congregationi Secretis anno aetatis Tribunalis sigillo eidem collato, pluribus Suse secundo supra vigesimum suffecit; sacris consessibus, quamvis caecitatis subsequentibus insuper Summis Pon infortunio affectus, eodem tempore intincibus Sacrae Congregationi super ne servivit, me decessit anno aetatis suae gotiis Episcoporum et Regularium susse nonagesimo primo. Disjtjgso by IOO le
828쪽
7 si 1sgaic s votokοη. ordines extra Italram posse sola Episcopi licentia erigere M nasteria Sacri enim Canones, seu Cap. Cum eae eo cap. n. de Religiosis dom inra Clement. Cupientes de Poenis, supra ait guti, expresse loquuntur de ordinibus ondicantibus proindeque sub hac lege non comprehenduntur ordines non mendicantes, quibus solummodo ex Constit innocenti X. interdicitur, sine Ilicentia Apostolieae Sodis, reeti Monasteriorum in Italia. Ad huiusmodi sententiam confirmandam allegatur S. Rotae, eisio 745 par 2 Recent. Ad removendam autem difficultatem quae peti potest ex Opere Benedicti XIV. de synod dioeces. Iib. 9 cap. 1 n. 9. Adduci textu i observabatur, Benedictum XIV. non ea prosemo, sed biter et perfunctorio do hac quaestione loquutum fuisse; consideratis autem rationibus, quas adducit, quae r piciunt tantum ordines Mendicantes, Benedictus XIV. dicendus est eiusmodi dumtaxat ordines prae oculis habuisse cum affirmavit, non licere extra Italiam Regularibus nova erigere onasteria sola piscopi localis auctoritate; et in Decisionibus . notae quas adducit, agebatur de quodam endicantium Conventu.
Tortia demum sententia, quae communior Sse Videtur, sustinet, Omnes Regulares cuiuslibet ordinis etiam extra Italiam, non posse rigore Monasteria, nisi Apostolica, et piscopali licentia, Rationes autem praecipuae quae adducuntur sunt eiusmodi primo Concilium Tridentinum non derogavit s. anoni bus, seu Constitutionibus antecedeotibus, quae praescribunt licentiam Apostolicam namque cohaerere bene possunt simulsi Loeo citato sic legitur . Cum iret. Quare communis hodie, et in Tri- iampridem ante ridentinum Concilium bunalibus recepta est opinio, non licere Regularibus interdicta fuerit novorum Regularibus tam intra quam extra ita monasteriorum aequisitio sine expressa iam nova Nonasteria, aut ConVentUS. licentia Apostolicae Sedis, ut videre est sive Collegia fundare, sola Episeopi l in cap. Retistionum . confrmatos de alis auctoritate, sed Apostoli e Sedis Relis domibus inis; et in cap. Cum licentiam praeterea nee Sariam esse ea e de excess. Proel in satis patet, Quae omnia mature diseussa, et desinita nihil in Tridentina synodo detractum fuerunt occasione eiusdem musae εν fuisse eiusdem Apostolicae Sedis aucto stetten fundationis mspitii, in qua tres ritati, praeredenter stabilitae sed illud deeisiones Auditorii Rotae emanarunt, dumtaxat statutum suisse, ut, praeter una die 10 Maii i726, altera die 2 Apri- eam , piseopalis quoque auctoritas, et lis 1728 eoram Gamachaeo, ac tertia de licentia in iisdem erectionibus interve mum coram Ratio.
829쪽
AηΕhieΑΝΑ orolivv. 'l Episcopi et S. Sedis licentia una enim alteram non excludit. Secundo Urbanus VIII in Const. Romanus Pontifeae, supra adducta, verbis etiam vendicantium, comprehendit quoque non Mendicantes particula enim etiam, est ampliativa quod confirmatur verbis immediate sequentibus Congregationum, Societatum et aliorum Instiιutorum Regularium. Porro his omnibus prohibet o Monasteria et Conventus erigant, nisi de evre8Suordinariorum licentia ac sernata in omnibus, et per omnia Sacrorum anonum forma. Verum S Canones exigunt Apostolicam licentiam ergo etc. Tertio, Innocentius X in Const. Instaurandae, omnibus Regularibus prohibet Conventuum erecti nem sine praevia S. Sedis licentia Neque dicas eiusmodi Constitutionem respicere Italiam dumtaxat, et insulas adiacentes. Haec enim limitati locum habet tantum in prima Cotistitutionis parte, qua supprimuntur in his locis Conventus, non autem in parte altera, in qua prohibetur erectio novorum Conven
His tribus sententiis breviter expositis, Consultor animad-Vertebat, consideratis rationibus utrinque adductis, sibi videri secundam sententiam graviori undamento inniti. Namque Urbanus VIII in Const. Romanus Pontifeae, praescribens observantiam Ormae S. Canonum, et ridentini Concilii, satis declaravit, Concilium illis non derogasse sacri autem Canones de quibus est sermo, respiciunt Ordines dumtaxat Mendicantes :org etc. Declarabat autem Consultor quinam Regulares Omprehendi debeant, sub nomine Mendicantium atque cum sin cho de Praeceptis . 6 c. 7 n. t aiebat: si comprehenduntur Mendicantium nomine ii, quibus ex Regula, vel Constitutionibus a Sede Apostolica approbatis interdictum os redditus, et possessiones in communi habere, quamvis illicite contra prohibitionem illa habeant, vel licite ex ontificis dispensatione, Sicut hodie in rident sera. 26 de Resul cap. 3, dispensatur cum omnibus Mendicantibus praetor Minores de observantia et Ca- pucinos. Quare ad Ordines Mendicantium pertinent quatuor antiquiores Ordines S. Dominici, inorum, Eromitarum S. Augustini, si Carmelitarum de quibus fit mentio in cap. unic. S. sane de Relig. domibus in Pac praetore ordines Servorun Mariae, Minimorum S Francisci a Paola, S. Hieronymi, ut deci
830쪽
ravit . ius V in Const. 35 Romanus Pontis , et 8 hon lieae edis Societas Iesu, ex ulla Dum indefessae.
Ad caeteros autem ordines non mendicantes quod spectat, Consultor testabatur non haberi legem clare expressam, quae Oxtra Italiam obligationem de qua agimus Jmponat. Cum autem agatur de sorma observanda ad validitatem actus, necessaria est lex certa, et clara; secus etiam in dubio standum esset pro validitate actus. Reiiciebat vero rationes tertiae sententiae. Namque
in adductis Constitutionibus, vel praescribitur modus, quo Episcopidare licentiam debent, vel privilegia revocantur, et ad antiquam
formam concessae facultates reducuntur nova autem lex non
est in hac re statuta Circa Constitutionem autem innocenti X. inter alia Consultor adnotabat, Fagnanum lac cit. n. 7 testari dictam Constitutionem se Secretario compilatam fuisse in S. Congregatione super Stat Regularium. Quare prae caeteris eiusdem Sensum noscere potuisse. Porro agnanus adducta Constitutione ait, eamdem egressam nondum esse Italiae fines, et insulas adiacentes. Et reapse ultima verba illius Constitutionis Intendimus auιem in praemissis etiam ultra Baliam, et Insulas adiacentos prout eaepedire viderimus providere, sese reserunt ad ut ram faciendam dispositionem. Inspecta autem praxi supremorum Tribunalium, observabat Consultor, eiusmodi Tribunalia non semper videri sequuta suisse in causis iudicandis eamdem sententiam ex quo arguebat legem claram non adfuisse, quae omnibus Regularibus extra Italiam
Obligationem de qua loquimur imponat. Quod si Regulares omnes soleant oiusmodi licentiam petere ab Apostolica Sede, id necessitatem licentiae non ostendit Optime tamen se gerunt Regiselares sic agontes, in quaestione praesertim admodum implexa, ut Monasteriorum erectiones inconcussam firmitatem obtineant. His omnibus praemissis, gradum sibi fecit doctus Consultor, ad ea pertractanda, quae propius quaestionem nostram attingunt.
Ilinc secum ipse quaerebat an in onialium onasteriis erigendis, necessaria sit S. Sedis licentia praeter licentiam piscopi; ac initio observabat duas esse etiam in hac re Auctorum sententias. Mi enim cum Gavant Manues verb. Nonialium Monasteria; amburino de iure baιissarum; arbosa de μιαιase Episcopi, contendunt necessariam esse . Sodis licentiam pro