장음표시 사용
831쪽
erigendis Montalium Monasteriis, quia Moniales comprehendi ipsi
sustinent sub iisdem dispositionibus canonicis hactenus pro Regularibus adductis Argumentum praecipuum huius sententiae petitur ex duplici declaratione SS. Congr. altera quae a Legana citatur diei 12 Aprilis . si et a Gavanto resertur oe est in qua dicitur origi non debere Onialium Monasteria absque speciali S. Sedis licentia altera S. C., in limboren 1 tulit
eiusdem anni quae a Barbosa tuleMtur Apost Decis collecl. 62n. 3, ibi ii Moniales transferri non possunt in monasteria noviter erecta, nisi eadem Monasteria auctoritate Apostolica extructa suisse prius constiterit, ipsaque, praevia visitatione earumdem Montalium, capacia, eisque accommodata, atque ita absoluta reperta fuerint, ut mementariis, aliisque fabris nulla aedifica tionis causa an ipsa ingrediendi necessitas relinquatur 'Altera sententia, quam docent Rebum in Invae tit de erect.
in Colleg. n. l. Fusch de Visit. l. 4. 1 n. 6. Gambar de in io et potest legat de later. l. xc Mn. 3. Gargia de Benef. p. 2c. - . . Pignatel. t. 1 consul. 179 in fine, innititur Can. undam e Can. Qui relisiosis foeminis, et seq. 8 . . . quibus non derogarunt neque Tridentinum, neque pontificiae Constitutiones. Noniales enim sub nomine Mendicantium non veniunt, ancheg De praeceptis Decal. l. 6 c. 7 n. 16; uia ut bene aiunt Instele Ivester, Noniales non habent eae privilegio, sed eae sua in gula, posse habere redditus in communi. Neque Moniales e niunt in odiosis sub nomine Regularium. I in Concilium Trid , et Constitutiones Pontificia eum sub dispositionibus Moniales
comprehendere voluerunt, id xpresse decjararunt, Sic ex gr. , Concit. Trid sera. 2 de Requi. c. 1 Regulares, tam viri, quam mulieres cap. 2 Regularium tam virorum, quam mulierum cap. omnibus onasteriis, et domibus, am virorum, quam mulierum.
item Cap. 1 et I sic pariter Clemens Ili in Const. De lar-9iιione munerum, aliique Rationes insuper reddit ignatoli lac. eiι cur oniales non comprehendantur sub disposition Constitutionum, quas supra adduximus, scilicet tum quia dispositio, quae Versatur circa aliquam materiam qualificatam, non habet locum, nisi inveniat in materia qualitatem expressam a Disponente. Tum quia intentio non sertur extra eos, pro quibus intenditur finis; in casu, cum finis undationum onastiuiorum
832쪽
780 1 igaleas voroadat. sit succurrero negessitatibus Regularium , non sertur intentio extra eos, qui non subiiciuntur eiusmodi necessitatibus, quales sunt Moniales, qua habent suas dotes, etc. Quam sententiam probavisse dicitur . Congregatio Concilii; Fagnanus loc est. n. s. Hac autem posita diversitate sontentiarum inter Auctores tanti nominis, Consultor inserebat legem saltem certam non haberi, quae exigat pro iam approbatis a S. Sed Monialium institutis Apostolicum beneplacitum in novoriun onasteriorum er
Hinc respondebat Consultor difficultati desumptae ex S. ει
dis praxi, qua nova monasteria Omalium non eriguntur, sine
Apostolica licentia Adnotabat enim Consultor ob alias rationes, quum ex directa lege eiusmodi praxis inducta est, prout declarat agnanus in Cap. Grave de offici ordinari n. x Consues vi quandoque dubitari, an Episcopis liceat ordinaria auctori tate Onasterium Montalium erigero in vim dicti cap. 3 sera str de Reg. ractica est, ut erectiones flant a Sede Apostolica, i, tum propιer graιiaa , indulgentias, privilegia, et eremptiones, quae ab illa impetrantur tum propter facultatem educendi Abaιissam eae aliis Monasteriis pro novi Monasterii institv- η tione. Cum enim haec facultas fuerit piscopis adempta perii Constitutionem ii V., super Clausum Onialium, ut deminet, ius V. declaravit illa non consuevit concedi nisi promonasteriis erigendis Auctoritate Apostolica Supplicationes autem remit-
truitur a Smo ad Congreg. p. et Reg. in qua examinantur conditiones, et qualitates ad id requisitae, nempe ut erectios non fiat pro pauciori numero, quam duodecim Montalium Cho- ristarum ut os constituatur non in censibus, sed in bonis stabilibus rugiseris, ac liberis ab omni onere, et fidei - cosm misso purificato, aut purificando; et non minoris redditus pro dicto numero duodecim, quam 300 Ducat aureor. et maioris pro locorum qualitato ultra dotes Ordinarias a puellis deserem das ut onasterium erigatur intra moenia in loco salubri, ae libero a prospectu ut fabrica clausura, ecclesia interiori et exteriori loco pro Novitiis distincto, atque omnibus officinis, sit sufficienter instructum, et alia id genus. η Quare obligatio obtinendi S. Sedis veniam pro monasteriorum onialium PQ-ctione derivat non quidem ex directa lege, quae hanc licentiam
833쪽
ML RicAη volo auu. 781 praescribat, sed indirecte ex lege Clausurae aliisque connexis. Ex qua animadversione concludebat Consultor, si ex aliqua ci
cumstantia Monasterium Montalium alicuius ordinis iam a S. Sede approbati, erectum fuerit sola piscopi licentia iuxta ridentinum Concilium, non inde sequi, onialium Prosessiones esse nullas: Multa enim fleri prohibentur, quae si facta fuerint roboris obtinen Armitatem. Maxim e cum agatur de actu solemni S- Simo, ex quo graves essectus derivant inter quos ille recensetur, quo nullum deinde redditur atrimonium. Quare ut huiusmodi solemnis professionis actus irritus dicatur, lex omnino clura et certa haberi debet, sicut reapse in milibus habetur, cum agitur de aetate profitendi etc. Adducebat autem Consultor ad rem documentum a Pigna teli relatum om. IV. Consul. 74 n. I, quod omni exceptione maius esse videtur. Hoc enim documento sιenditur S. Sodoni valida retinuisse solemnia onialium vota, emissa in instituto iam ara Sede approbato, licet onasteria quaedam sola Episcopi auctoritate fuissent erecta ij, et Clausuram servarent tantum quoad egressum, non verum quoad ingressum propter quartum
uius tenoris est oeumentum prout a Pisiuatellio resertur Alexander Papa Vll. Ad suturam rei memoriam etc. Exponi siquidem nobis nuper feeerunt dileetae in Christo filiaemoniales resormatae Monasterii, seu Hospitii Dei, nuncupatae Miserieordiae esu Ordinis . Augustini, oppidi nuneupati Dieppe, rothomagensis dioecesis, quod ipsae te ac tria Religionis vota solemnia, paupertatis, Milicet, eastitatis, et obedientiae, nec non hospitalitatis erga
pauperes infirmas exercendae, quartum votum emittere solitae fuerunt, ete elausuram servarunt, Superiorissam ad triennium te alia loea, et domos regulares sub eisdem Regula et Institui de licentia ordinarii landarunt etc. Cum autem sicut eadem expositio subiungebat, his non obstantibus, nonnullae Religiosae dictarum exponentium quieti, earumque progressui, et incremento forsan invi-dρntes, asserant easdem exponentes non esse veras Prosessas et Regulares, unde earum status convelli, multaeque yr urbationes , et inconvenientia exoriri possent, nobis propterea eaedem exponentes humiliter supplicari feceriint ut sibi de opportunae declarationis gratia in praemissis providere de benignite postolica dignaremur. Nos igitur ipsas exponentes, specialibus avoribus et gratiis ete huiusmodi supplicationibus inclinati de venerabilivi fratrum nostrorum eiusdem S. . . Cardinalium negotiis, et Consultationibus Episcoporum et Regularium praepositorum consilio, atteu-tis narratis, Moniales lia praefato Monasterio iuxta ipsius Regulam, et vota professionem emittentes esse vere Reι Uiosas auctoritate Apostolica tenore praeSentium Gelaramus ac decernimus te.
Dieras tuli i66l. Pontifieatus nostri anno
834쪽
hospitalitatis votum Eas nim oniales S. Sedes declaravit,
esse vere Religiosas quemadmodum e contrario S. Sedes resPo det non esse sere Religiosas oniale votorum tantum simplicium. Post haec Consultor disquisitionsi instituebat super altera dubii parto, an Clausurae Papalis dosectus in aliquo Onasterio
irritas reddat Religiosas prosessiones ac statim adnotabat B ligiosam Clausuram duplici parte constare alia enim est observatis claustri non egrediendo extra illud alia est eiusdem claustri
observatio, non admittendo personas Miraneas saeculares, vel laicas intra illud. Observabat autem essentialem non SSe natura
sua clausurae legem Religiosae Prosessioni ea enim oritur vel eae voto aliis adiecto, iuxta larmulam ab Urbano IV. approbatam, quam refert amburinus de iure Ibbatissarum Disp. 8 , vel ex ecclesiastico praecepto Bonifacius Vlli universali Constitutione primus Clausurae legem edixit, eap. Periculoso de statu Regularium in Praesenti Constitutione perpetuo irrefragabii, liter valitura sancimus, universas et singulas oniale pra n Sentes, atque suturas, cuiuscumque Beligionis sint, vel Ordi- nis, in quibuslibet mundi partibus existentes, sub perpetua in suis Onasteriis debere de caeter permanere Clausura itas quod nulli earum religionem tacite vel expresse professae, sit vel esse aleat, quacumque ratione, vel causa nisi sorte tanto et tali morbo evidenter earum aliquam laborare constaret, quod non posset cum aliis absque gravi periculo seu scandalo η commorari monasteria ipsa deinceps egrediendi acultas. . . Has autem Constituti innovata fuit in Conc Trid. Sess. 25 de equi cap. , quod universis Episcopis, obtestatione divini iudicii, et interminatione maledictionis aeternae praecepit: ut in omnibus Monasteriis sibi subiectis, ordinaria, in aliis vero Sedis hosιolicae auctoritate, Clausuram Sanctimonialium, uti violata fuerit, diligenter restitui, et ubi inviolaι est, conservari, Sime procurenι. Post huiusmodi gravia verba ipsum Concilium satis declarat in quo eiusmodi Clausura sita sit si Nemini autem Sanctimonialium liceat post professionem eaeire a Mon feris etiam per breve tempus, quocumque praet tu, nisi eae adiqua ι qiιima auxa ab Episcopo approbanda, indultis quibuscumque et privilegiis non obstantibus.
835쪽
Haec duo Decreta in examen revocans Consulior inter caeter animadvertebat in eo convenire, ut Clausurae legem imponunt Onialibus professis, quemadmodum S. Congregatio Concilii declaravit circa Moniales Tertiarias, sive deloenitentia, quae si professae sint, ab Episcopis debent ad Clausuram cogi; si vero professae non sint, observanda est Constitutio S. ii V. Circa pastoresis sistoli Quare tantum Moniales prosessae his duobus Decretis lege Clausuras obstringuntur; non caetera quae tria substantialia vota non emittunt. Discrepant insuper duo dicta Decreta maxime in eo, quod ridentinum privilestiis quibuscetι-que derogavit, ac insuper lacultatem fecit Episcopis ex legitima causa coneedendi Sanctimonialibus exeundi licentiam. S. ius V. in Constit. Circa Pastoralis renovans utrumque lie- cretum statuit . Quod si aliquae oviales forsan reperiantur,
quae consuetudine etiam immemorabili, aut instituto, vel sundatione Regulae suae laetae, animo obstinat huic Cla a surae resistant, aut quoquo modo reluctentur, ordinarii unu cum superioribus earum omnibus iuris et facti remediis com- pellant easdem, tamquam rebelles, et ancorrigibiles ad ami praecise subeundam. Mulieres quoque, quae Tertiariae, seu de Poenitentia dicuntur, cuiuscumque fuerint Ordinis, in Coni gregatione viventes, si et ipsae prosessae fuerint, ita ut sos lemne votum emiserint, ad Clausuram praecise , ut praemit titur, et ipsae teneantur. uod si votum solemne non emis serint, ordinarii una cum Superioribus earum, hortentur et persuadere studeant, ut illud emittant, et proiiteantur, ac a POS emissionem, et professionem eidem Clausurae se subii- η ciant; quod si recusaverint, et aliquae ex eis inventae sue- rint scandalos vivere, severissime puniantur. Caeteris autem 3 omnibus, sic absque emissione prosessionis et Cluusura omnino vivere volentibus interdicimus, et perpetuo prohibemus, ne in futurum ullam aliam prorsus in suum ordinem, Religionem, Congregationemque recipiant. Quod si contra huiusmodi hanc nostram prohibitionem, et Decretum aliquas receperint, eas adi, sic vivendum omnino inhabiles reddimus Rc illarum quaslis et professiones, et receptiones irritas decernimus, et nullas, prout etiam praesenti Decreto irritus sancimus, et annullas mus. γγ Praeterea ridem lontifex alia Constitutione iecori,
836쪽
quodammodo coarctans facultatem a Tridentino Episcopis come sam praescripsit: α De caeter etiam infirmitatis, seu aliorum Monasteriorum occasione et praetextu, nisi ex causa magnis incendii, aut infirmitatis leprae, aut epidemiae a Monasteriis I praefatis extro, sed neque in praedictis casibus extra illa, nisi ad necessarium tempus, stare licebit. AEuae Constitutiones eonfirmatae subinde suorunt a Gregorio XIII in Constit. Deo Sacris et a Benodiet XIV. Const. Saluιare et in altera Regularis disciplinae. His expositis, quas ad legem Clausurae spectant, sibi qua rebat Consultor, an iusmodi Clausura, quae Papalis dici solet, sit conditio essentialis solsinnitati Votorum, ita ut ubi talis Clausura non vigeat, eo ipso Sanctimonialium vota dicenda sint simplicia. Et ante omnia investigabat, quodnam reale discrimen intercedat inter illam vocum distinctionem vulgari usu invectam, qua alia dicitur Clausum a paus, alia Clausura episcopalis aeanimadvertebat in iure eiusmodi distinctionem non haberi. Ex iure enim oniales ad Clausuram tenentur, et Ordinarii vigilat edebent super huiusmodi Clausurae observantia. Inspecta autem hac loquendi ratione nomine Clausurae Papalis, ea intelligitur, super qua piscopi dispensare non possunt, nisi in casibus in Ρontificiis Constiιutionibus contemplatis, vel iisdem similibus iuxta probabiliorem Theologorum sententiam Clausum autem episcopalis ea dicitur, super qua Episcopus libere dispensat. Animadvertebat insuper Consuetudinem rationabilem et legitime introductam, iuxta communem sententiam, posse legum rigorem Clausuram imponentium moderari, ceu inter alios docet Reissens tuo L. 3 iι. 35 3 2 n. 66; quod etiam facto in quibusdam onasteriis contigisse comperimuS. His animadvensis sic ad rem nostram ratiocinabatur Consultor Absque dubio Ecclesia tanquam essentialem conditionem statuere potest, ut in actu prosessionis intentio saltem implicita a Vovente habeatur, ut sese obliget ad Clausuram ob Servandam Etenim professione religiosa constituitur Monialis in publico soleain Ecclesiae statu, et speciali ratione permonae vadit ecclesiastici status, cuius institutio, et regimen eis subiicitur, quos Deus posuit ad ecclesiam gubernandam. Quae dici non possunt de iis qui vota simplicia emittunt, quac in pri-
837쪽
vata actione consistunt inter Deum et oventem, independenter ab Ecclesiae cesptatione, quamvis et eiusna i simplicia vota, ut convenienter observentur, si publice emissa suerint, ad Ecclesiae Praesules curare pertineat. cclesia itaque conditionem praedictam adiicere potest, ut onialis vovens in tali ecclesiae staιucollocetur. Videndum itaque superest an Ecclesia id secerit. lncitata Constitutione S. Pii . haec clausula adiicitur Caeteris autem omnibus sic aisque emissione professionis e Clausura omnino vivere volentibus interdicimus etc. Interdicit itaque . Pontifex ac irritas praeterea declarat admissiones et prosessiones a Monialibus emittendas, quae sub Clausurae lege vivere absolute recusant. Hinc Theologi docent irritas esse prosessiones M Dialium sub conditione emissas sese ad Clausuram non obligandi. Miranda de sacris monialib. q. 1 art. 4 Leggana t. 1 summae c. 25 n. 17 Emmanuel Rodirigue t. t quaea. Reguι. q. 4 art. laliique. Cum autem Clausurae essentia in eo sita sit ut oniales exire e Monasterio non possint sine legitima dispensatione; que extraneos in onasterio admittere sine licentia legitima; exinde opinabatur Consultor posse concludi sub hac S. Pii V. Poena non comprehendi Moniales illas, quae in onasteriis vivunt Clausurae legi subiectis, quamvis Clausura Papalis rigorose in iisdem non observetur, dummodo oniales paratae sint ad eam rigorose observandam. Quocumque enim nomine Clausura appelletur, sive dicatur apalis, sive piscopalis, seu a Clausura sit, cuius rigor per praescriptam consuetudinem quadam tenus temperatus fuerit, vel etiam per abusum dummodo Moniales dispositae sint sese subiicere S. Sed vel piscopo Clausuram in pristinum rigorem revocaturo, si id opportunum iudicetur; cum eiusmodi oniales illae non sint, quae absque Clausura
Omnino vivere volunt, sub praedicta poena, quae a S. Pio V. Omminata est, non comprehenduntur.
Post haec Consultor disticultates sequentes sibi resolvendas proponebat S. Sedes in concedenda licentia erigendi Sanctimonialium onasteria votorum solemnium, obligationem imponit statuendi apalem Clausuram quare non observata hac Rescripti clausula, Monasterii erectio illegitima erit hinc irritae professiones Etenim quando concessio fit sub aliqua sorma, i
838쪽
ritus est actus, si ea negligatur. Cap. Ctιm dilecta de Rescrip e cap. Venerisitis, deis se deleg Insuper ex constanti S. Congregationis Epis et Re praxi, qua non conceditur onasteri rum erectio, quin in e constituatur Clausura Papalis, videtur posse concludi S. Sedem non recognoscere solemnia vota quando emittantur in Monasteriis, in quibus constituta et observata non si Papalis Clausura. Primae difficultati respondebat Consultor, S. Sedem constantor quidem in eiusmodi licentiis concedendis institisse pro exacta observantia huius sanctae legis, tam utilis et necessariae ad implementum votorum solemnium, et consecutionem religi
sae persectionis; verum ex dicta clausula in Rescriptis apposita, Consultori inserri non posse videbatur, quod si Episcopus ex legitimis causis, habita ratione loci, in onasterii erectione statuat quidem Clausurae legem, sibi facultu tem tamen reservan concedendi aliquas dispensationes, quas opportunas prudenter exiStimaverit, dici idcirco debeat illegitima Monasterii undatio, irritaeque prosessiones emissne. Namque ut haec affirmari tuto POMeni, ostendere necesse esset, eiusmodi clausula praescribi substantialem sol 'mam ad validitatem actus ut puta si in Rescripto adiiceretur Clausula sic, nec alio modo si seeus fiu irritum si eι inane, vel alia sive e licite sive impliciιe huic aequivalens. Quod si in Rescripto ex adiiciatur, quae iam a communi iure praescribitur, non tamen sit validitati actus substantialis, hac clausula non nova inducitur substantialis sorma, sed ad instar instructioni ea apponitur; namque, expressio conditionis, quae de iure
inest, nihil operatur, imum. Legis cis de maιis Quare Sanche lib. 3 de uir disp. 33 inter alia scribit u quoties ex
primitur in commissione sorma iuris communis eo modo quo iure inest, non est intentio committentis inducere novam sol mam, et conditionem; sed est admoniti quaedam ut servetur sorma iuris communis; quare ea praetermissa non irritatur actus, qui alias validus esset, nisi in commissione ea soritia
exprimeretur, ut optime docent Glossa Clement. 1 de Osticio Delegati. Quin imo idem Auctor adiungit loc cis . . , quod Silarina adiiciatur, quae non sit iuris communis, non reputanda Stossentialis validitati actus, nisi eae aliis coniecturis clare deprehenduιur opposiιum.
839쪽
A EAlcANA VOTollux. 737 Porro In re nostra, iure communi Inspecto, cum Clausura
non sit conditio actui substantialis, excepto casu Constitutionis S. Ρii V. do onialibus absque Clausura omnino vivere volentiabus, prima proposita difficultas evanescere videbatur. Altori vero difficultati Consultor respondebat, affirmari non posse S. Sedem non habere ut solemnia ea Vota, quae emi tuntur in onasteriis, in quibus dumtaxat episcopalis Clausura servatur. Quin imo ex laeto contrarium constare aiebat. In facto enim constat, quod in casibus, in quibus relaxata nimis est, ac sere obliterata Clausurae lex, Sanota Sedos non ideo declaravit irritas solemnes prosessionos, sed opportunis remediis ad Clausurae observantiam Moniales prosessas coegit exemplo sit Constitutio Benedicti XIV. Cum sacrarum. In facto pariter compe tum esse inquiebat, adesse Monasteria votorum solomnium cum Clausura dumtaxat episcopali et ad instar exempli Consultor adducebat quatuor Monasteria, quae extant in Aesina civitate, qu rum duo sunt S. Clarae, tertium Carmelitarum, et quartum S. Benedicti, in quibus Moniales solemnia vota nuncupant eiusmodi quatuor Monasteria usque ad finem elapsi saeculi subiecta erant
logi Clausurae Papalis post Gallicam invasionem, sub Pio ΙΙ.
in pristinum redactis, Clausuram ab eo tempore piscopalem servant. Quamvis autem piscopi subsequentes de hac re e liorem socerint S. Sedem, nihilominus cum S. Sedes intelligeret ea onasteria a Clausura bene procedere, uuam innovationem aciendam esse existimavit. Ex quibus omnibus Consultor concludebat desectum Clausuraelapalis posse quidem causam exhibere, qua S. Sedes declaret in posterum vota emittenda esse debere simplicia huiusmodi tamen desectum per se professi ne solemnes irritas non reddere, excepto casu Constitutionis
Post haec gradiebatur Consultor ad secundum sibi propositum inpendendum dubium.
LEusi1. Cum iuridica quaestio ample iam disceptata sit, dumtaxat indicabimus quid in hac re opinaretur Consultor Attentis S. Sedis Rescriptis in compendio facti a nobis adductis absque dubio vota Monialium Visi ιationis renuncianda esse solemnia existimabat:
840쪽
quoad caeteras vero Moniales, distinguebat Monasteria alienius mdinis vel instituti cum votis solemnibus a S. Sede approbati a cael ri tuae approbata non sint cum votis solemnibus. Si de his secundi, igatur, certum esse inquiebat eorum vota esse simplicia; si vero de prioribus Institutis agatur, solemnia esse opinabatur, non δε- stantibus locorum circumstantiis; verum super hoc iudici supersedendum esse sentiebat, cum notitiae, et opportuna doc
menta ad reote iudicandum Consultori deficerunt. Hinc tertium sibi proponebat quaesitum.
0sono D PROVIDENDuci chsu. - Consideratis loci adiunctis,
considerata recentiori S. Sedis praxi in huiusmodi circumsistitiis, opinio a Consultore expressa non multum discrepabat a sequenti providendi ratione, quam tum S. Congregatio, tum Sanctissimus oraculo vocis pronunciavit 1 .RE3PONsio. Re mature discussa in particulari Congregationea SSino super hac quaestione iudicanda specialiter constituta, dieri Septembris 3864, respousum suit Ad mensem mens es 2): l. λια, quae emittunιur a Monialibus Visitationis in enunciatis Monasteriis, ιιentis Rescriptis a S. Sede impeιraitis, esse ostlemnia.
II. Id Clausuram quod αιιinet, praedicto moniales facultatibus iam eisdem concessis, in uariis . Sedis Rescriptis luantur. III. Cum elementa necessaria non habeantur ut ferri Iudirium
possit super votorum naιum, quae caeterae Minitules emiιιunt in monasteriis iam erectis, opportunum iudicatur pro nunc nιeri quendum super iisdem non esse.
IV. uod atιine ad Nonasteria de novo erigenda cum τοιis solemnibus recurran ad . Sedam pro approbatione, dummodo Mimpleri possint, saltem quoad substantiam, condiιiones praescriptae a Concilies aridenιino, a Constiιuιionibus posisticis e a Beeretis S. Congregaιionum. v. Attenιis locorum et emporum circumsιuntiis in posterum in omnibus Matibus foederatis in Monasteriis Religiosarum pertinenιium ad Insιiιuta votorum solemnium, comprehensis quoque
t His omnibus quae ab Episcopo quam sequuntur SHllo pronunciata consultore docte disputata sunt, quem quibus specialibus eircumstantiis docilibet facile subscribere putamus provisum est, ex Italico exemplari ad 2 S. Congregatiunis mentem et ea verbum in latinum idium vertimus.