Annales academici

181쪽

etai nequaquam parvi sint facienda, non unice pendare disciplinarum cultum et Academiae gloriam. Non aemia usu venit ut in angustissimis si praeolarissima quaeque aiat permis Matrum igitur a quotquot dis linis eoiendis opem damus, omnibus utibia anniti ut quidquid aliundo

disciat per nosmet ipsos compensemus et palpleamus. Qua in re quid singuli nostrum, Collegae honoratissimi praestiterint, meum non est re-eensere. emo tamen aegre seret, imo omne expectant me tibi, coniunc, tisatae FRANCIACII AORARIA RHARINa operis in paucis eximii, Hippocraticorum librorum voluminis primi editionem absolutam gratulari. Utinam tibi contingat eorum quae reliqua sunt editionem feliciter ad finem perducere atque aio exemplo tuo non tuis solum verum nostrum omnium discipulis ostendere, quid valeat improbus labor cum ingenu acumine et doctrinas elegantia coniunctus lFama mihi est ita a docentibus ad discipulos transitus. Ex Academiae

oroniuganus, Med. Stud. quorum obitus parentibus, cognatis, amicis laetumiasimus neminem nostrum non commovit. Est sane quod gaudeamus, quod his postremis mensibus, quum innumeri cives nostri et circumiacentium regionum incolae morbis laborarent vel etiam nunc laborent, et defunctorum in hac urbe numerus quaque hebdomade ueto numero duplo aut sero tripla maior ait, iuventus nostra academica non tantum nullum damnum sit paam, verum etiam impedita non sit quominus ad hunc Ac demiae diem natalem cum aliis ludis tum festiva per urbem illustrem prooemione celebrandum se accingeret. Et vel sic tamen, Iuvenes praestantissimi, carissimi oommilitones, e medio vestro abreptos quum recordor, quota eunt cogitationes qua via invitis nobis se obtrudunt, quot mihi voces audire videor gaudentium strepitu altius clamantes et nos hortanis ne voluptatibus toti dediti acerbos nobis paremus dolores, monenteaque ne laude quidem diligentissimo labore partas a morte nos tutos servare et interdum paucorum modo dierum intervallo nos separari a sepulcro. Quae quum ita sint, optimi Adolescentos o utinam et vos et nos omnes quotquot sumus, summo studio id unum appetamus, ut si sorte maturius vel

182쪽

m I. I. P. VALETON ORATIO. quacunque tandem hora hinc avocemur, nec vita nobis poenitenda Gomors timenda sit totque his quoque optimum Academiae nostrae, nam ad hanc hodie mihi omnia sunt reserenda, praesidium ineat. Sint licet dis versae de commodis Academiae promovendis sententiae, ineant alii ali

vias, vetera tenaciter asserventur, nova cupide arripiantur, modo nos omnes, cives academici, aeterna sectemur, modo nos omnes veritati et virtuti, non nomine sed re non ad speciem sed vere studeamus, quidquid porro accidat, cademia nostra, quod omnium in votis est, salva et incolumis stabit. Iam vero tempus est deponendi muneris quod per annum gessi. Atque lubens id acto, quemadmodum credo omnes qui ante me suere Rectorea secisse, qui postea erunt facturos, nam onus plus uno nomine est gravissimum. Nec tamen deponam nisi gratiis actis omnibus huius Academiae quocunque tandem loco civibus, quorum humanitas me sustinuit onusquaquod subieram levius reddidit, Vobis praesertim, Collegae benevolentissimilqui mihi rem meam pro viribus agenti auxilio suistis. Si quid autem a me

minus recte sit actum aut dictum ignoscatis quaeso Vobisque persuasum habeatis me Rectorem omni studio operam dedisse, privatum in posterum quoque daturum ut, quidquid mihi contigerit, vestram colam amicitiam et saluti consulam Academiae nostrae. Cui quod bonum, faustum, felix, ortunatumque sit, electum a Rege Augustissimo in annum proximum, Virum Clarissimum, in Facultate Iuridica rosessorem ordinarium, BERNARDII IANuM GRATAMA, cademiae Rectorem dico, renuntio, proclamo.

Salve igitur, Virmagnifice, nec eo tamen minus coniunctissime t axit Deus optimus Maximus, a quo solo omnia nobis bona sunt expetenda, ut annus magistratus tui Tibi, Academiae Patriae salutaria quaevis et iucunda

asserati Illi soli sit laus, honos, gloria i

187쪽

rimus vo- , Ora plus esse praeiadii olinautas in bonis Dinoor tis quam in