Tres regis Nauarraei declarationes, quas paulò ante obitum regis ad tres Gallici regni ordines habuerat, super iis quae à vicesimo tertio Decemb. anni 1588 in Gallia contigerant. ... Omnia Latinè per Tussanum Berchetum Lingonensem reddita ..

발행: 1589년

분량: 102페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

torum,Rectorum atque Magistraturi,

quorum authoritate dc opera sibi co- sala tuti&ab omni damno atque peri culo caueatur: acceptis libellis fidei pub. testibus, commeatibus, & aliis e

ius nodi ad securitatem prς standam

necessariis diplomatibus. Ita tamen, ut Regis ac illius Legatorum,aut aliorum quorumlibet, qui Regis nomine cum imperio sunt, diplomata ab huius edicti die concessa, inuiolate oreseruentur ac praestentiar: Poena Certisti ima&grauissima ex nostris decretis de constitutionibus in eos sancita,qui cainfregerint.

Hic omnes huius Regni ordines rogamus ut sibi ante oculos ponant, quanto nunc deteriore conditione fuerint,&in posteria magis magisquo futuri sint, tum priuatim,tum publice existarum turbarum ac confusionum diuturnitate. Ac primum Ecclesiastici considerent in armis pietatem extingui funditusque deleri, Dei nomen acinumen horrendis blasphemiis pol Iui,

Religionem omnem iacere: quod v- ' nusquisque in eam iam impietatis αiniustitiae consuetudinem venerit, venihil vereatur sacrum fidei nomen tua'. dibrio,

62쪽

Aibrio, & contemptui habere, cumVidet clarissimos &summos quosque Viros insignes illas suas,&omnium quae unquam aut fuerunt aut futurae sunt, maxime: execrandas ac detestabiles infidelitates, fidei simulatione velare solere. Nobiles etia animaduertant , quam graui casu collapsus,quantoque Oper debilitatus suus ordo tuerit,exiguo admodum temporis spatio : quum arma illorum fidei potestatique commisia, quippe qui haereditaria nobilitatis insignia,aut Virtutis certe praemia, prae- contemptione coculcata,in luto quodammodo volutantur, atque vilissimae& insanae plebeculς traduntur,quae ex tanta libertate in licentiam, ex licentia in effusam in omni insolentia ac petulantia nulla prorsus,ut videre li-Cet , nec meritorum nec personarum habita ratione) libidinem tandem euasura est. Tum iudiciorum praefecti, totoquo Iurisconsultorum, & magistratuum collegia diligenter expendant quot quantaque latrocinia per boni Publ. spe-

63쪽

speciem & quasi ianuam in hoc re gnum irrepserint adeoque irruperim cum in nobilissimam illam patriciorum Franciae classem sin qua illustris.

simi quique pro ea, qua iustitiam, cuius illic sacrum domicilium es , reuerentur& colunt, obseruantia gladios quibus succincti sunt,ultro deponere solent) quum in eum, inquam, sacro sanctum locum furiosus quidam rabula armatus &viginti nebulonibus, sicariisq stipatus irruit, supremae Fran. corum Curiae iugulo gladium intentat, eamque captΙuam per triumphum ducens in carcerem Parisinum quem vulgo Bastidem vocant includit cum

primus Curiae prcses,ut suae Religionis studiosissimus ac tenacissimus, si quis unquam fuisse dicitur, sic & contrariae

certus atque acerrimus aduersarius, morte immani Isima Tolosae ma ctatur, omni crudelitate laceratur,rapta-

tur,suspenditur, idque nefaria Episcopi cuiusdam & sceleratissima coniuratione. Ecquam vero haereseos vel speciem vel suspicionem quantum uis minimam unquam dedisse visus est O immanissima & foedissima furoris, crudelitatis & barbariei mon

strat

64쪽

ὶα a squae adeo superesse diu admodum . R no positi ni,nsi fortasse memoria quada: Q huic nostrae tum et tali, tum nationi quq in eos tulit &aluit, atque etiamnum Sc fert & alit) probrosa, nec non, HOC Un oue loci perueniat, execranda & dete Rabili. .

ua Tertii autem ordinis homines, quitati ex hoc saltem incommodo sibi aliquid

inuit Commodi comparare debuerim cogi - ia tent an vectigalibus & collationibus ρία reliquatenus subleuentur,an a militum te libidine & contii meliosa insolentia ita vexationeque liberentur: num su at o Lota sicinae in oppidis aut villae in agris colat modius se habeant, utrum pecunia pu- ip blica prudentius&frugalius quani an ali tea vul Condatur, vel promatur. Sed Ila contra an non acerbistimat & grauissi ince,tum pecuniarum,turn operum pu- blicorii in exactiones duplo augeanis tur: nonne in aedium ipsarum foribus a gramen prae solitudine & vastitate na- et scatur &Crescat, an non etiam pro Vnoa aerarii depeculatore tres iam illud to la tuni exhauriant & effundant. Nisi for- , lasse miga litas appelletur ac parsimo nia, clari istinarum ac pote nil istimaru ai

65쪽

domorum baiulis perditi Irnar aCin simae popul 1 faeci) permisia direptio:

Vt & iniquissctinue bonorum virorum vexationes dc expilationes,qui in Calamitate Sc confusione rerum tanta VC-he menter ingemiscunt de acet binamὸ

afflictantur. Quae sane calamitas ad breueis, nino exiguumque tempus duratura videtur . indeque hoc consecuturum, Ut vulgus aeditam illor si quos Politicos nominant direptioni, infestis animis δc manibus adire fietum,

atque non aliter quam lupi stragi,

de cadaueribus, auidissime inhians,desciente iam praeda , crudelissime ac promiscue in clai isti mortim ac pote . tallimorum quorumque pecunias inuadat. Meminerint praeterea Vrbes. , quae se ad coniuratorum factionem adiunxerunt, in quo antea statu essent, Se in quo sint hodie. Quis enim commercium in sylvarum recessibus quaeret 'Quis iustitiam iurisque fidem in Baastidis illius ergastulist Quis doctrinae& humanitatis studia, Vbi mera barba.ries,& omnes δc omnia occupati Et tamen hae sunt Verae &, praecipuae ra-

66쪽

i rationes, quibus Vrbes splendorem , frequentiam opulentiamque tantam adeptae sunt : quibus etiam solis hac incolumia ac salua diutissime retineri possunt. Hodie est haeresi si Politicum uirum esse. Ita Politia illa, per

quam maxime Vnam Vrbes florue rant & Viguerant , tota nunc iacet. Cras Vero nefarium & Capitale. facinus erit, diuitem esse. Caeterum si praesidia urbibus imponantur, earum libertas perit. Cuius tamen nominis suauitas & quasi titillatio eas oppressit ac perdidit. At si praesidiis sint destitutae , pra: dae igitur eXpositae sunt: excubiis quidem & custo- dijs obrutae atque oppressae, male tamen custoditae : ita ut singulis paendmomentis hostium insidijs & iniuriss pateant .Ecce autem praeclara illorum libertatis imago , ipsis est seruitus & carcer. In agris Vero si malum hoc diuturnum sit nihilo melior conditio futura est. Neque enim Rex pati Vnquam potest a sitis se subditatis dignitatis suae gradu deturbari. Acerbitas acerbitati opponenda erit: & vis vi repellenda. Seditiosorum estrae nata licentia, contumeliam, Ea & im

67쪽

& immoderata libidinum atque iniri

riarum intemperatia iniurias alias iaci cessari3 arcessent atque attrahent aes

uersus iniquam externi hostis usurpat lo nem ab externis auxilijs: Aduerstas Hispanorum consilia & factioneS , a Germanorum & Helvetiorum copiis succlirrendum Regi erit. Agri nostrisylvescent, vernacta verὐ desolabuntur. Et hoc quidem malum rus fico MOppidano commune: malum Nob 111 i temq; Ecclesiastico commune malum, quod nobis tum latrocinia in agris tii furores in urbibus dupl1cabit. 4 UnCVero Vae tantarum calamitatum auto Iribus, Vae etiam tantarum miseriarum

fautoribus & adiutoribus. Namque in eos populus istum suro rem Conuertet atq; ipsorum sanguine tum suae culpae liberationem erratiq;

Veniam , tum suum otium & suam et iam vitam redimet. Δ tq; Celerum tantorum principes ,&arch1tecti suo tandem malo experientur, quanti mometi quantiq; periculi iit Regi sceptrum& Magistratui gladium eripere , quo

populus armetur , & infinita intolerandaque licentia comprobetur. Uri cc rant certe de suo solio Re

68쪽

gem exturbasse: & eius quidem discensu vacuum illud fecerunt. Sed respondeant,quaeso 'ona fide,cui tandem locum istum assignent: Ducine Mayennensi 3 Quotus vero quis'; Principum Christianorum existet, qui eiusmodi

facinori, no reclamet atq; intercedat. . Qui hoc exemplo iniuriam sibi quoq; factam non sentiat ye nostra Vero Nobilitate quot familiae reperientur,quae ne Lotharingiae quidem parere Vnquam volent ne dum illi se subiicere, qui dc naturae ordine, de successionis gradu postremum fere locum tenet in Lotharingia gente, quae nihil habet il- .lustrius δί in lignius, quam quodam i pilissima de clarissama Regum nostro- rum de vicinorum Principum amnitate decorantur. Qui quidem ex Gallica illa Nobilitate istos Regni captatores,

vel ho&no superant, quod Sc Francii nati sint, dc Francium ingenium ptque animum constantissime retinuerant. Quam graue sibi, quam durum atque acerbum ducerent,iam vili&imbecillo iugo ceruices suas submittere quam turpe etiam dc magnum existimarent, xit. m suam, δc dignitatem nouorum

69쪽

quos sibi natura adaequauit, quoriar dignitas&Nobil itatis insigniaexLege Gallica aequo &pari cum caeteris Nobilibus iure continentur: quos etiam DE VS ipse nulla re caeteris potiorCS aut praestantiores essecit, niti quatenus istorum audaciae & arrogantia: C- os obiecit &subiecit Z Quot aut gene--.ris Borbo iiij Principes prosternendi ijs sitiit ac confod1endi , priusquam eo perueniant , quo Volunt , Principes , inquam , M iure , & animo, & gra tia

atque autoritate aduersus fictarii ita stam usurpat1onis Chimaeram armati,

pro quorum salute Nob1litas i l la suum sanguinem profundet. Nobilitas

Verd, quae in eiuscemodi rerum mutatione, Una cum Monarchia ipsa sepulta semper fuiste visa est. Nobilitas cuius dignitas & honos, cum silmina illa Regum nostrorum & dignitate &honore coniunctus est: quae deniquescum illum altiorem dignitatis gradum, a Deo adeptum in vulgus obt1nere non potest,cu m videbit summunisu uni Principem, a quo gladium, Nobilitatis insigne , accepit, de stio ipsius radu deiectum esse. Taceant hic omnes, & factiosis istis per nos liceat,

70쪽

quicquid animn libitum. erit clinoanter & pro arbitrio agere. SI VO lunt suae usurpationis fundamentum ex fict a 1l la & animis su is conce pia A roli Magni successione arce si ei e atque confirmare: quo tandem pacto inter eos & Lotharingi ae Ducem, illius que liberos coimeniet δ' Et ut illi de suo iure decedere vltro velint, quo modo inter cos & stirpem Vaude montanam φ Quod si coronam Regiam deberi putant , meritis , labosibus ac Virtutibus, hoc est,ut vere dicam quod

res est, nefariis consiliis & imp ijs sa -ctionibus defuncti Guisii Ducis: qui

sit igitur , ut illius haeredem suo ni refraudent i Tum cuinam dubium est epotest, quin taeteri omnes ex Lotba singia stirpe oriundi , Regni parte in sibi quoque aliquam vendice iri locvero quid aliud est, quam totum Regni corpus lacerare , & singula ill1- iis membra inter se partire. ac diui

dere.

FRANCI, fingite' hic animo

. di cogitatione futurae vestrae conditionis imaginem. Hae rerum tantarum ab uno extremo ad alterum . mutationes, raro unquam fieri solent

SEARCH

MENU NAVIGATION