장음표시 사용
321쪽
De alienatione iudicii mutandi causa facta. 3rr
integrum restitutionis ineunt calculum, Omittunt Alleo nationem judicii mutandi causa factam, .l. r. ct a. D. de in integr. restit. non omissuri, si in integrum restitutionis haberet speciem . . Resp. In his centonibus consarcu nandis aliqu1d omisiim esse, quod omittendum non fuerat, mirari noli. Orationum stri bligines & lacunas in Pandectarum libris Viri docti observarunt. Sed nec an evolvendis pleniusq; exequendis in integrum restitutionis causis praetermissa est haec causae et n. peculiarem Tribonianus tribuit titulum, Restitutioni majorum ex capite absentiae, subjectiim, De alienatione judicii mutandi causafacta. Opp. In integrum restitutio rescind it id quod gestum fuerat... Haec autem amo nihil rescindit: non enim alienationem rescindit praetor, vel proconsul, sed eam ratam esse sinit. Resp. Non omnium Restitutionum eadem est ratio & indoles. Non omnes rescindunt rem gestam . nam Sc actio de dolo saepe datur in id quod interest, L arbitrio. 1δ. D. derit mal. etsi non
rescindatur quod gestum est: sed restituitur actio ei qui
captus est, ut de dolo agere possit. Duar. eom. ad tit. D.
tandi causa rem alienavit, etiam a mone in rem utili conveniri potest, La'. g. sed es. s. D. de R. V. Prodito autem remedio ordinario, cessat Restitutio, quae est remedium eXtraordinarium L Io. D. de minor. Resp. Etiam cum aliis auxiliis & remediis interdum concurrere Restitutionem probatum supra ad tit. Si tutor mel em rat . interven. ct tit. Sia . remudie. Tum actio Quod
judicii mutandi causa ante est introducta, quam utilis vindicatio esset recepta: ICtorum interpretatione ta 'dem effectum est, lut utilis in rem actio adversus eum, duc'
322쪽
daretur, qui dolo rem possidere disiit d. l. ar. Duar Loc.Pac. R. antin. II. non tantum si res non eXtet, aut penitus ignoretur ubi sit, sed etsi certus sit possetar, arg. parem. r so. D. de E. I. Diff. Cujac. Giph. h. per L ι. c. ubi in rem act. l. s. s. ult. D. h. t. II. Dixi. Re judicii mutandi causa vendita&tradita, duas actiones esse proditas, actionem restitutoriam ex edicto adversus venditorem in id quod interest, &, actionem in rem contra emptorem, h. l. un. An autem uno solvente, alier liberatur ξ Resp. Electo venditore, qui dolo possidere desiit, non liberatur emptor: electo emptore. liberatur venditor, i. nec ullam. ι R. g. pen. D. M hered. petit. L ses. g. dolo. p. D. de soluta Diversitatis ratio petenda ex L δδ. D. de V. S. III., Titulus Cod. liceat potentioribus. differt ab h. n tit. De alienat. judis. mutandi causa facta. Ille pertinet ad actorem: hic ad reum. Ille est de actione in potentiorem transsata: hic de re in potentiorem translata, futurae actionis evitandae causa. Cfac. 8. obf. 31. Plenius hoc caput executus sum aά rit. D. de alie*jud.
Recepti arbitri sunt judices compromissarii, qui
ex partium compromisso, sive constipulatione poenali, vel nudo pacto, vel jurejurando, adeuntur : Graecis dicti Mum1τη ἁ εm. Hi causam specie quadam & sigura sudicii cognoscunt & decidunt.
323쪽
Compromisso tamen facto non dicitur iis pendere. L siquis rem. Io. D. h. t. l. a. C. ut sit. pend. quamvis apud Geldros compromissum litis pendentis exceptionem pariat. Lamb. coris adversarior. tract. o. g. s. J nec ex sententia arbitri datur actio, quia vim rei judicatae non habet, L I .h. n.t. ι 3.g. s.Dehisquis not. ins Ergo ne, inquies, inane est compromissum, inanis arbitri pronuntiatio8 Nequaquam. Qui enim sententiae arbitri parere recusat,vel poenam eX compromita praestare compellitur, vel si simpliciter sententiae stari litigantes promiserint, incerti actio in eum dabitur, vel exceptione pacti subis movebitur, vel perjurii sufferet poenam. d. L r. h. r. I. a. I. an g. sari. a. Og. ult. D. eod. l. M. l. ut h. n. t. Sed Iustinianus nov. δα. c. I t. g. r. arbitrum jurejurando constitui vetat, ne pessuriis aperiatur fenestra. Excipiuntur duo casus, quibus sententia arbitri vim rei judicatae habet: Si sententiae litigatores subscripserint: Si decem dierum silentio eam confirmaverint, Lyen. b. t. Imo si litigator subscripserit hos infinitivos, εμιθνειν permanere 2 vel te ροῦν simpleres vel λδονα, dare etiamsi non adjecerit verbum indicativum, ομολογω, Spondeo, tenetur actione in factum, d. l. . g. ff. h. t. Finge: Arbiter L. Titium dare jussit certam summam: Ille sententiae arbitri subscripsit, Dare, omisso verbo, promitto, obligatur ex subscriptiove sua, d. l. . Cuj. 17. obf. isi. I. A sententia arbitri etiamsi enormem contineat laesionem, non datur Appellatio, d. LI.h.t.d. l. a 7. g sari. a. l. 6. D. prosec. Incivile est, quem quis arbitrum probaverit, ejus arbitrium improbare, arg. L PomponiuNI p. vers. sed eo dictum. D. de negor. gest. Bald. Salic. A n-gcl. m d. l. /. h. L Vmd . variar. quast. ι . Dis . Gallo
324쪽
θ. O . Is Q Myns. . obf. θδ. Wurmbser. tit. a.. ob aliique Pragmatici. Opp. l. D. AP, satisd. σσ.' Ab ambitro perinde atque a judicibus appellare licer. Resp. Haec lax non loquitur de arbitro compromissario, sed de arbitro a judice constituto fidejus ribus probandis: idonei & locupletes hi sint nec ne. Opp. t. ex consensu. a 3. pr. D.de appellat. Ferb. victin potes pro caere. Resp. Haec etiam lex non de arbitro ex comproiano electo sed de rudice a magistratu ex conssensi, litigantium citra silc rectius in vulgata editione legitur,quam Florentina, circa J compromissum dato loquitur. Opp. l. non distinguemus. Ia. g. eum quidam. δα D. h . Arbite in unum
ex litigatoribus iniquam dixit sententiam ex causa inimicitiae : litigator condemnatus sententiae parere restnuit, & adversario poenam ex compromissio petenti
doli mali exceptionem opponit: haec doli mali exceptio appellationis & retractationis rei judicatae quam amhabet beriem Resp. Bene est : Appellationis quandam habet speciem : vera igitur appellatio non est: quod ipse Paulus agnoscit in d. l. 3a. dum avellar n3npos
diserte ait. Nec absimiliter ωάδαφον, remunerario, per- m lationis quoddam genus dicitur, in l. as. g. consuluit II. D. de hered. petit. Vera permutatio non est. Opp.
L ι. D. h. α Compromissiim ad limilitudinem judiciorum redigitur. A sententia autemjudicis in judicio lata appellare licet. Resp. . Illa judicii & arbitria se itemque judicis.& arbitri similitudo in aliis rebus consistit, no hac in re. In quibus autem illa sint Similia , in quibus
Dissimilia , prolixe exequitur Rittersitusius Part. 9. -- posit. novellar. c. s. n. ιδ. O multi eqq. Moribus Galliae a sententia arbitri appellare Permitatur, C .inum. Ja..
325쪽
o consultat. ta. Papon. Isa Arresor. tit. 6. arr. r. Et usu passim receptum, ut, iniqua ab arbitro dicta sententia. Reductis ad arbitrium boni viri postuletur, Imb. ι.insit. forens si . G il. r. obf. L p. eq. MFU. a. obfσι. Sanae G. I. tit. I .decf. t. Qua occasione quaestiones aliquothreviter decidendae. Quaeritur I. Quod sit forum comis petens in judicio Reductionis 8 Resp. Forum ejus contra quem petitur reductio, arg. l. a. C. ubi σ apud quem restit. Covarruv. a. resol. ta. II. Intra quod tempus reductio petenda st Res p. Non intra xxx. annos, sed inistra decem dies, arg. nov. a R. c. 1.junct. d. l. sa. I. pen. C.
h. i. Reductio appellationis figuram habet. arg. d. cst. Appellatio autem intra decendium interponenda.
nuntiari possit reductioni ad arbitrium boni viri Θ Resp. Potest: non solum interposito jurejurando, sed etiam sine jurisjurandi religione. Appellationi enim renuntiare licet, quis. D. A quib. anesi. non lic. I. uir. g. ώθ. Q de tempor. appellat. Ergo & reductioni, quae APpellationis est ecies quaedam, ut volunt Doctores per a. l. 3 a. Tum favori pro se introducto unusquisque renuntiare potest, L pen. C. depact. IV. An pendente reductione suspendenda executio sententiae ab arbitrodictae' Resp. Omnino. arg. l. uv. D. Nih. innov. appelLinterpo V. Cui probandi onus injungendum in lite reductionis8 Resp. Non semper ei qui reductionem postula- vit, sed & illi cui in priori instantia incumbebat: ut in appellationis judicio. l. a. D. de probat. V I. An a judice reductionis, qui aut confirmavit, aut retractavit sententiam arbitri, appellare liceat i Resp. Licet. Est
326쪽
enim ille ordinatius iudex ι a cujus sententia appellata
licere, nemo est qui nesciat. VII. An si victus reductionem petieriti statim in poenam incidat' Resp. Non an-th incidet quam iudex sententiam arbitri confirmaverita.
Mulier non potest esse arbiter. In mulierem compromittere non licet, tametsi summae opinionisexistat quia mulieres pudicitiae suae, & operum, quae eis natura, permisit,& a quibus eas jussit absinere, memores esse consentaneum est h. l. An autem ante hanc Iustiniani constitutionem in foeminam compromittere licuit ' Cu-jacius putat licuisse ι3. sis a I. propter h. naula. ubii Justinianus sanctione sua mulieres ab omnijudiciati a mineseparat: ut ex earum electione nulti parina, nulla pactis exceptio adversus justos earum contems ores haleatur. Ante Justinianum ergo mulieres ex compromissojudicandi calculum habere potuerunt. Sed verius est nec 'lim mulieres arbitrium suscipere potuisse l. a. O ibi Dd. D. de R. I, l. t. s. vers. ρxum. D. M postul. Respondeo autem ad d. l. ult. non raro Ju stinianum ejus se juris laudare auctorem, qtiod olim obtinuit. confer g. in bonae fidei. yo. In . de action. vers sed nostra constitutio. Dixi Disp. XLVI ad Insit. Imperi tho LXIX.9 L pen. C. pro Soc. juncI. cum l. t. D. eod. Videri etiam Iustinianus potest constitutione sua renovasse jus in ae cult. quod in usu & desuetudine forte obumbratum. Iure Can nico foemina, jurisdictionem ordinariam habens, ex compromisso arbitrium suscipere potest. c. dilecti. φ. μ- .ua de arbur.Cull.dIoc. Hotom. in epit. D.eod. Raguell. h ae r T
327쪽
Satisdationes de rato, & de judicato solvendo, & de
re defendenda interponi solent. Actoris procura tor, de cujus mandato dubitatur, dominum ratam rem habiturum cavet. l. t. c. procurat. l. 3 s.f. r. D. eod. Non igitur satisdat de rato , si dominus de rat' caverit, vel mandatum apud acta insinuatum fuerit, c. un. C. hν. g. sin. autem s. Ins. h. . vel alias de fide mandati certo constet, vel per libellum, L.at. D. ras. rem. hab. vel per literas ad adversarium scriptas D. d. procur. Opp. ι s. g. qui procuratorio, tr. D. de op. nov. nunciat. ubi relatum est, etiam a vero procuratore derato cavendum. Resp. Intelligendum ibi est, de mandato dubitiri. Licet enim quis verus procurator sit, evenire tamen potest, ut mandatum is dissicilius probet.
Opraua. I 1.bus in L d. 3p. D. deprocur Sed si si is, quo cum procurator agit, in ipso litis ingressu de domino defendend raveri deside et, hoc casu procurator dominum in mutua petit ne sive reconventione defensum iri satisdare compellitur. h. L un. verb. hac parie 'ocurator satisdationem super excipienda lite practare cogitur. Non caret emphasii quod ait lex, hac parte: ergo eXtra hanc partem, eXtraque hunc casum procurator dbminum in eausa mutuae petitionis defendere non cogitur: Cum fidem Lisceptam implere lassiciat. l. inmitus. I I. C. de procur. Dixi par t. r. Exerc. ad Panae ad tit
328쪽
mandato liquido coitiset, judicatum solvi cavere comis Pellitur. d. l. un. in . h. t. . Actoris contra procurator, te cujus mandato liquet, de rato Cavere non tenetur, ut dictum. Cur tam varie λ Resp. Actoris procuratore lex mandato liquido dc aperto agente, etiam omissa .cautione de rato, satis consultum est reo, exceptionis piceisidio. domino iterum de eadem re agente ast ri ain, item non perinde con sui tu mest, si rei procurator judiacatum solui non satis dederit. Dein actoris interest, plures habere debitores: rei vero non interest,saepius libera-iri. . Quas diversitatis rationes reddit Accursius in Q cso. Quibus addere licet rationem a juris subtilitate am cessitam, quod rei procuratore per litis contestationem domino litis facto, novatio quaedam per speciem dei gationis inducatur, eoque procurator in locum rei quodammodo stibstituatur: tibi prudentia dictat, satisdationem judicatum solui exigendam, quando dc summo jure in procuratorem actio judicati dari videatur, AES, . D, de rejudicia: i T. LVIII. DE
r. 'T ure veteri pro arbitrio quisque non agebat, sed a Praetore prius actionem postulabat. Impetrata actione, causa summatim cognita. sive praevia causς conject ione,praetor dabat judicem & litigatoribus nec non judici formulam agendi , judicandi, ac definiundi praescribebat. Unde & ipsa actio appellatur
329쪽
deicommissa non per formulam petuntur ) apud Cicer rem lib. a. de sinis. ct 3. Offcior. formula de dolo malor apud Plmitin p. histor. e. sp. damni dati formula edita I. e. legis Aquiliae actio data dicitur. & lib. s. epsa.
ai. Libera tandem inquit, hendecasTllaborum meorum fidem, quGorgia tua communibin amicis isoponderunt. σα pellantur quotidie ct flagitantur: ac Iam periculum es, ne cogant- ad exhibendum formulam accipere. Sueton. in ud.αι .iis qui apudPrivatosjudicespluvetendoDrmula excidissent, resiluit actiones. Ab hac agendi sermula qui deerrasset vel syllaba, causa cadebat. l. r. h. t. Dixi, --
dicandi definiendique formulam judicipraesicriptam. Quid
ergo, an de facto tantum judeX pedaneus cognovit, non etiam de jure apii seum fuit disceptatum ' Hanc equidem sententiam Duareno imputat Eguinarius Baro, eamque sequitur Busus in L 1.D. de juris d. n I. Sed Baronem verba sua calumniatum Duarenus queritur in x pologia: Tu, inquit, Verba nostra aucuparis &captas; quae ut verissima sunt, ita contentiosis hominibus
forth calumniandi ansam praebere possitnt. nam quod'ajo, De facta tantum cognovisse, non de jure, sic accipiendum est, quod non licuerit judicibus datis diversum jus ab eo, quod formula continebatur, cognoscendojudicandove sequi. Non enim inficiamur, de jure &a qu itate ex Qrmula ipsa , praesertim si, ex bona fide, additum esset, potuisse oriri controversam in privatis judiciis, & a judicibus eam definiri. Hactenus Duarenus.
11. Procedente temporejudicem cum formula dandi mos immutari coepit. Primo enim Iaapp. Diocletia-
330쪽
r ωMaximinus in L a. C. depedan.judic. voluerunt, ut praesides ipsi de causis cognoscerent, non dato judice pedaneo. Deinde Constantinus omnes sermulas r dicitus amputavit. l. r.h. n. t. Unde Nagarius in eo quem Constantino scripsit, Panegyrico, insine: Veterum, inquit , calumniosa ambages recisae, captandi simplicitatis aqueos perdiderunt. Ex legibus igitur& edictis ipso jure nobis actiones competunt, etiam sit non postulentur d. t. O a. h. t. Et hac ratione dicuntur omnia judicia facti Extraordinaria. f. . Inst. de inter diis. Quo Tribonianum in L 7. D. de negor. ges. respexisse, nullus dubito.
De jurejurando propter calumniam dando. .
I. π itigatores initio litis jurant, Se non c umniandi animo litem intendere, vel ad inficias ire, sed
juris su i opinione & iustitia fretos. Graecis jurandum calumniae dicitur, G-οmα: Gallis, Serment de calan e : German. Dhr g favrde e Belg. Eed visu calumnis. Veteri calumniae actione in decimam partem litis calumniatores mulctabantur,i.αin decimam partem quantitatis ejus quae libello esset comprehensa I. a.g .h. in . Inst. δε poem rem. litig. Quam decimam litis, obsoletam, d. g. s. d. g. r. Iustinianus ita reduxit. ut decimam litis pro expensis tesundat calumniator,ngv. Ita. c. a. pr. Sed usu hujus seculi actio ex ea Novella non frequentatur. Angei in ea nον. Raguel. in L La. Bus in t a. D. M hi fui not. in f m. n. r. Zypar.