장음표시 사용
381쪽
mittens Sulpitio Severo : Magnum, scribit, in parvo munus, monimentum praesentis pignusque futurae salutis titi du-muS. 39 - Crux vera ejusque particulae habent rationem preti0sissimae reliquiae. Crux enim est ara illa, in qua Christus se Ρatri 0btulit, quamque suo c0ntactu et Su0 sanguine sacravit. Qualis cultus cruci verae praestandus sit,
colliges ex iis quae superius juxta Bellarmini sententiam statuimus. Videlicet veneranda Ost cultu relativ0 inseri0ris 0rdinis, qui anal0gice ad cultum latriae reduci potest. φ)Idem dicendum est de aliis reliquiis similibus, ut de clavis, c0rona spinea ac lancea, necnon de reliquia sacri Cm0ris Christi. yi 2' Imagines sanctae crucis, sive in iis corpus ipsius Domini repraesentatum sit, sive sine c0rpore sit crux figurata, pariter in summo honore sacr0 habendae
sunt. Id per se putet; sunt enim imagines ipsius Christi
Salvatoris nostri. Atque hac in re crux sine corpore aequiparatur imagini crucifixi ob intimam illam relationem, quam crux per se ad D0minum habet. Unde jam sequitur, quo cultu crucis imago veneranda sit. Est videlicet pariter honoranda cultu relativo inferioris ordinis, qui ad cultum latriae analogice reducitur. 3' Antiquissimus ac saluberaimus summ0que in honore habendus est usus sermandi crucem in aere, fronte vel pect0re. Protrita nec tamen omittenda hic sunt illa verba Tertulliani: Ad omnem progreSSum atque promotum, ad omnem aditum et eaeitum, ad vestitum et calceatum, ad mensas et lumina, ad cubilia et sedilia, quacumque nos conversiaio Mercet, frontem crueis signaculo terimus. Harum et aliarum ejusmodi diseiplinarum, si legem e ostulas Scripturarum nullam inseries: traditio tibi praetendetur auctris,
382쪽
consuetucio confirmatriae. 9 Duplicem hujus caeremoniae
crucis larmandae fructum causamque 88. Ρatres comm
m0rant. Aut enim christianae fid0i religi0nisque pr0stendae gratia, aut ad emerendam utilitatem aliquam, id institutum esse dem0nstrant. Quod ad utilitatem hanc attinet, crucis Signo armamus n08 c0ntra insidias malignorum spirituum, Dei auxilium in difficultatibus et tentationibus, usque benedicti0nem pro quacumquρ re impl0ramus. Ρr0fecto quum Christus D0minus in cruce mundum redemerit ac diab0lum vicerit, ade0que crux hujus victoriae sit signum perenne, haud mirandum est, qu0d Deus crucis signo etiam virtutem peculiarem contra inimicos salutis nostrae tribuerit, illique crucis signum h0rreant atque fugiant. 3Omnes pariter gratias et omnia beneficia Dei in ordine supernaturali Christus per oblationem suam in cruce nobis meruit, indeque jam crux instrumentum est vitae etlans salutis. Hinc etiam Ecclesia in benedictionibus suis, quibus multiplices efflagitat Dei gratias, signo utitur crucis, idemque signum fidelibus e8t medium praeclarum petendi easdem gratias.
De corona militis c. 3. ) Indo illa formula Ecclesiastica adjurandi malignos spiritus:
Ecce crucem Domini, fugite partes adversae. - Η0rror et odium crucis cum malignis spiritibus commune est haereticis. Wiclesitae, protestantium praecursores, teste Thoma Waldense vocarunt imagines crucis putridos truncos, cultuque minus dignas quam arbores silvarum; has enim vivere, illas nequaquam. Calvinus ipse, ut refert Gulielmus Reginaldus, Calvino-Τurcismi l. II. c. 18., odio erga sacras
crucifixi imagines impulsus prohibuit, ne imago Christi crucifixi ocollo gestaretur. Paruerunt Calvinistae, et loco imaginis Christi gestarunt aureas argenteasque Calvini imagines. De quo quum quidam Calvinum admonerent, respondit: Si quis hoc spectaculo offenditur eruat sibi oculos, vel abeat cito et suspendat se. Begae alterius pseudoresormatoris Genevensium illa memoriae tradita sunt impia verba: πFateor, me ex animo crucifixi imaginem detes i.c ,Lutherus m Concione de inventione Crucis clamabat: ,Αd diabolum cum ejusmodo imaginibus: nullius enim boni causa sunt ... Ubi crux adoratur auroque et gemmis ornatur, ibi imagines crucis confringendae Dj0jtjgsd by OO
383쪽
412. Sed qui de crucis cultu ac laudibus plura desiderat, adeat eos auct0res qui fusius hac de retractarunt. 3Ν0bis pauca haec addere satis sit, quibus et Tractatum de Verbo incarnato apte concludimus. Omnium signorum atque symbolorum quae in christianismo usu veniunt nullum est, quo totius doctrinae et vitae christianae indoles splendidius exprimatur, quam symb0lum crucis. Quum redemptio nostra in cruce sit consummata, quumque illud signum appariturum sit in nubibus coeli quando Christus venturus est ad judicium, per crucis mysterium veluti per synecdochem quamdam totus Christianismus exhibetur, quatenus oeconomiam supernaturalem Dei integram complectitur. Crux est symbolum fidei nostri, quia per h0c signum profitemur fidem in eum, qui per mortem nos crucis redemit. Crux est symbolum spei nostrae, quia signum est victoriae illius, quam do morte atque diabol0 Christus reportavit, et triumphi ejus omniumque electorum in ultimi die judicii Crux symbolum est amoris, quo dilexit nos illo, qui factus
est obediens usque ad mortem crucis, adeoque et caritatis, qua fidelis christianus Deo ac Salvatori suo unitur. - Sed crux symbolum qu0que est vitae ac virtutis christianae. Etenim vitae vere christianae summa consistit in abnegatione sui, humilitate et mortificatione, continuoque aliarum virtutum difficilium sxercitio. Christus autem crucis symbolo hanc vitam nobis exhibet dicens: Si quis viat post me umire, abneget semetipsum, tollat crucem suam quGndie, ει Sequatur me. 3 Ipse rex noster et dux stiam crucis viam omnibus monstravit fidelibus, exemplum nobis relinquens, ut
sunt et templa ipsa funditus subruenda. α Hinc etiam protestantes ubique cruces everterunt, nec super sepulchra sua hoc signum salutis ipsi erigunt, ita ut vere dici possit odium signi salutis ipsis ut signum reprobationis inhaesisse. Τantum recenti tempore, uti animadvertimus, vesanum surorem plures mitigarunt. 3) CD. Petav. de Incarnat. l. XV. c. 7. 11. - Jacobum Greuerum de Cruce.
384쪽
sequamur vestigia ejus. Hae igitur via regia crucis nobis est incedendum, ut pars nostra non sit cum inimicis crucis Christi quorum finis interitus 3, sed cum illis, quibus doctrina crucis Dei virtus est ad salutem aeternam. Verbum enim crucis pereuntibus quidem stiaritia est: iis aut em qui salvi fiunt, id est nobis, Dei virtus est. 9
385쪽
DE INCARΝΑΤΙΟΝΙS MYSTERIO. CAPUT I. De divinitate et humanitate Christi.
ARTICULUS I. Do divinitate Christi . . . 7Ρropositio. - Tum Scripturae sacrae, tum Traditio Patrum constansque Ecclesiae doctrina eam proponunt fidei . veritatem, Jesum Christum, quem ut filium hominis in tempore natum et in terris conoersatum esse numcSumimuS verum eSSe Deum, seu naturam diuinam in ipso es*e agnoscendam et profitendam ..... 9 ARTICULUS II. Ds humana Christi natura 43Ρropositio. - Jesus Christus, quem τerum Deum Deique Filium demonstravimus, etiam perfectus est homo seu Verbum divinum naturam humanam assu Sit veram et integram, comore constantem carnes et anima rationali 47Scholion. I. - De formula: Verbum assumpsit carnem mediante anima . 65 Seholion ΙΙ. - Αn Christus assumpserit naturam singularem 67
ARTICULUS III. De genoratione Christi ex B. Maria semper Virgine 67. Propositio. - Dogma est fidei catholicae, Jesum Christum
386쪽
Ρropositio II. - Beatissima Dei genitriae Maria, quae rimo concepit ac Virgo peserit, Virgo inviolata. jugiter permansit, adeoque distna est, quae semper rimo αειπα ρθενος) emimio titulo salutetur 75 Scholion. - De voto virginitatis et matrimonio B. Mariae 90
CAPUT II. De unione hypostatica ejusqtie consectariis.
ARTICULUS I. Brevis adumbratio haeresum et doctrinae ca
ΑRΤICULUS II. De unitate personae in Chri8tO . . . . t 07Ρropositio. - Unica est in Christo eaque divina persona; Verbum enim di*inum, Secunda sanctissimae Trinitati3 per8ona, non homini unione eaetrinseca, accidentali et morali sese conjunxit, Sed intrinseca, substantiva et hysostatica unione suam fecit humanam natura- . 110 Corollarium. - Quaedam de hypostasi principia 128 ARTICULUS III. De Beata Virginis vere Dei Genitrice . 129Ρropositio. - Fidei veritas est atque Ecclesiae doma solemne, Beatam Viminem Mariam proprie et veraciter esse Dei Genitricem 130 Scholion. - De dignitate Hatris Dei . 135 ARTICULUS IV. De adoptianismo . 137Ρropositio. - Doctrina est Scrisiurarum, Symbolorum, Patrum et Conciliorum auctoritati inniaea, Christum hominem, seu Christum ut hic homo est, esse Filium Dei naturalem 138 An Christus simul Filius Dei naturalis sit et adoptivius . 142Αn etiam in humana Christi natura sit ratio filiationis naturalis ' 144 Do Christi praedestinatione 147Αn Christus dici possit servus et creatura 148 ARTICULUS V. Do duabus in Christo nisturis . . . . 151Ρropositio. - Duae sunt in Christo naturae, divina et humana, in una Verbi persona ita unitae, ut utraque distincta permanserit et integra . . 152 Quomodo unio facta sit 156 In quibus conveniat differatve cum unione corporis et animae
387쪽
INDEX. 381 De effato s. Cyrilli: Una natura Dei Verbi incarnata . 160 De deificatione naturae Christi humanae 161 Scholion. - Quomodo dicatur Christus compositus . . . I 63 ARTICULUS VI. Ds dupliei in Christo voluntate et oporatione 164Ρropositio. - Secus ac Monotheletis visum est, cum duabus in Christo distinctis impermiaetisque naturis juncta est tum dister operandi virtus ac dupleae operatio, tum nominatim dupleae voluntaS atque volitio . . . 170 Scholion I. - De Honorio Rom. Pontifice . . . . . 182Scholion ΙΙ. - Αn Christus naturaliter vel per mirocutum passioni subjectus fuerit . 193 ARTICULUS VII. Do communications idiomatum et perichoresi
ac de errore UbiquiStarum ......... 194
De communicatione idiomatum l95 De perichoresi 199 De errore Ubiquistarum 201 Scholion. - De unione divinitatis cum corpore et anima
Christi triduo mortis 203 ARTICULUS VIII. Do dotibus humanas Christi naturas . 204 De gratia si sanctificatione humanitatis Christi . . .. 204 De scientia Christi 210 De gratia Capitis 216 De impeccabilitate Christi . 219 ARTICULUS IX. Do adorations Christi set de cultu M. cordis assu De adoratione humanitatis Christi . . 226
De cultu M. Cordis Jesu . . . . . . 227
CAPUT I. De Christo hominum Redemptare.
ARTICULUS I. De nec0ssitate ac natura redemptionis . . 245 ARTICULUS II. De humana libertate Christi in hominibus redimendis . 265Ρropositio. - fidei catholicae praescripto asserenda est ea Christi humana Isbertas, quae meriti est necessaris conditio. Quamvis vero ad fidem catholicam non per-
388쪽
tineat modus ipse, quo haec isbertas Christi in sub- eunda passione ac morte aliisque actibus meritoriis cum ejus absoluta impeccantia componatur, e licationes tamen non desunt, quibus utrumque doctrinae caput aptissime oonciliari possit 268ΑRTICULUS III. De muneribus redemptoris 280 De munero Christi sacerdotali . . 281 Propositio. - Cum ratione mediatoris in Christo nectitur diguitas summi Sacerdotis, qua in diynitate pqr incarnationem ipsam est constitutus. E levit uero Christus praecipuum sacerdotii munus, quum semetissum Deo in ara crucis in verum sacrificium obtulit, sacerdos idem et victima 282Ds munere Christi prophetico 295 De munere regio Christi . . . 297
CAPUT II. De eultu Sanetorum, Reliquiarum, atque
ARTICULUS I. De intercessione Sanctorum . . . . . . 301 Propositio. - Sanoti una cum Christo reonantes in coelis orationes suas pro hominibus Deo offerunt, ac non solum pro hominitus yeneratim, Sed etiam pro Sin
stuliS 'inter edunt . . . . . . . . 306
ΑRTICULUS II De cultu et invocatione Stauctorum . . . 313 Propositio. - Pius atque laudabilis est cultus religiosus, qui Sanctis cum Christo in coelo regnantibus eaehibetur ; bonum pariter et utile est eos invoeare, ut pro nobis apud Deum intercedunt 318 Qua rations Sancti orationes nostras cognoso'nt .... 331ΑRTICULUS III. Do cultu sacrarum Reliquiarum . . . . ' Propositio. - Reliquiis Sanctorum merito ac licite relimosus cultus i mditur ARTICULUS IV. Ds cultu Imaginum Sacrisium Propositio. - Licitus atque pius est sacrarum imaginum 353 ustis et cultus, sicuti in Ecclesia catholica figet . 359
Seholion. - De sancta Cruce . . . . .
389쪽
A. Adoptianorum errores n 117. 157 Resutantur 158. Adoratio humanitatis Christi n. 257 sqq. Adorationis indoles 258. Errores hac in re 259. Doctrina catholica explicatur et vindicatur 260 sqq. Affectus, quatenus fuerint in Christo
n. 194. An ex natura Vel per miraculum 219. Agnositarum sectis n. 247. Anima mediante carnem iussumpgisse Verbum, quo sensu Patres asserant n. 68.
Antenicaoni Patrea de divinitato Filii
explicantur n. 47. Arianorum error quo d humanam christi naturam n. 11 46.
Capitis gratia in Christo explicaturn. 251. Cisrnis nomine saepQ tota humana Christi natura significatur n. 49. Communicatio idiomatum in Christo n. 221. Compositus an Christus dici possit,n. 186. Comprehensor et viator Christus n 244. Concilium Francos dienae de imaginibus, n. 409. Concilium oecum. VI., quomodo damnaverit Honorium n 218. Concupiscentia nulla in christo n. 193. Sa. Cordis Iesu cultus explicatur os vindicatur n. 265 sqq. Corrupticolarum et Incorrupticolai um actiones n. 114. Creatuta et creatus an Christus diei possit n. 171. S. Crucis cultus D. 411. Cultus Sanctorum n. 342. Protestantium error riusque radix 344 eultus notio 353. Divisio in latriam,st duliam 354 Cultus solutus et relativus 355. Cultus Sanctorum Vindicatur 359 sqq. Cultus reliquiarum 378 sqq. Cultus imisinum 391 sqq, D. Decretum incarnationis an absolutum n. 281. Desectua an Christus assumpserit n. 191 Deificatio humanae naturae christi α183. Desponsatio B. M. V. n. 97. Diem judieii quomodo Christua nescire dicatur n. 247. Distinctio qualis inter naturam et hypostasim n 141. Divinitas christi probatae n. 13 sqq. Docetarum error do humana christinatura M. Dotes humanas naturas christi n. 233
390쪽
P. Francosurdiense Concilium de immaginum cultu n 409.
Filius Dei sensu proprio Christus in Scriptura dicitur n. 29 sqq. Filius quomodo dicatur Ρatri ministerium exhibere in creatione 39. Filius Spiritus sancti an Christus dici possit 77. Filius Dei naturalis Christus ut hic homo est 158 sqq. Christus non est simul Filius Dei naturalis et adoptivus 163. Ratio filiationis
naturalis non est in natura humana165. G. Generatio Christi ex B. Μ. V. n. 72 sqq. Gonitrix Dei, V. ΜΔria. Onosticorum error de humana Christinatura n. 45.
Gratia Capitis in Christo n. 251. Gratia humanitatis Christi 234 sqq.
Guntheri errores quoad unionem hypostaticam n. 118 Refutantur 135. Error quoud definitionem personali 140. H.
S. Hilarii quaedam effata difficiliora
de humana Christi natura explicantur n. 207.
S. 'ppolytul quomodo dicat, Filium
non fuisse perfectum ante generistionem ex B. Μ. V. n. 41. Homo factus est Deus; quo sensu haec formula sit explicanda n. 226. Honorii I R. P. causa discutitur α211 sqq. Hypostasis notio n. 122. Accuratius explicatur n. 137 sqq. Hypostasis et natura quomodo distinguantur 141. Principia quaedam de hypstasi n. 145.
tholica ibid. Cultus est relativus et triplici modo praestari potest 393.
tium 396. 397. Cultus imaginum- vindicatur 398. Impeccabilitas Christi n. 255 sqq.
Incarnationis notio n. 6. Incarnatio efficienter spectata est totius Trinitatis; terminative spectiuta solius Filii 75 sqq. Incarnationis finis 279 sqq. Decretum an solutum 281. Necessitas qualis 282 sqq. Intercessio Sanctorum probatur n. 346. Interpellatio Christi sacerdotalis n. 335. In coelo 336. Invocatio Sanctorum bona et utilis est n. 357. Ρrotestantium error 358. Invocatio Sanctorum vindicatur 364. Joviniani haeresis n. 71. Isaiae vaticinium de Virgine paritura n 76. 84.s Judiciaria Christi potestas n. 341. Leo II. R. P. doterminat, quo sensu Honorii damnatio sit admittendan. 218.
Libertas . Christi in hominibus redimendis n. 303 s in Componitur cum Christi impeccantia 307. Μοdus juxta
ΜΔndatum ac praeceptum a Patre Christo datum, quomodo sit intelligendum n. 313. B. Μaria vere genuit Christum n. 72. Virgo perpetua in conceptione , in partu, et post pnrtum n. 78 sqq. V. Virginitas. - B. Μaria est Vere Dei Genitrix n. 146. Haec verit
tessera fidsi ibid. Nestorii haeresia147. Explicatur doctrina catholica148. 153. Probatur 149 sqq. - B. Marias ut Matris Dia dignitas, st