장음표시 사용
291쪽
XXHI. rem eligendi tribuit. si Et quia, ait, Carolomannus corporis, sicut incommoditate grauatus, Regnum retinere iam nequit, abi tu, im ut de noui Regis celectione) omnes pariter consideremus, uos pra adesse tempore ualde oportet: et ideo antea nullum absque
dioiis.' eonsensu Regem debetis percipere. Nam ipse qui a nobis est ordinandus in Imperium, a nobis primum, atque potiissimum debet esse uocatus atque electus, quoniam et nos una cum uestra se ternitate cupimus pertractare, et de hoc, et quo tenore uel ordine communes causas, et utilitates Ecclesiarum Dei nobis commissarum ordinemus, et iure canonico statuamus: quatenus tantorum malorum opera, quae sustinemus, procul abiicere, et leue iugum Christi, Iaetis, ut condecet, possimus ceruicibus ferre, quapropter nullam inueniendo excusationem habeatis. Sed alacri mente occurrere, et ad iam dictam synodum uenire procuretis, quam sane, et canonica Patrum regula bis in anno fieri iubet, et instantis tempotita uti necessitas magna compellit.,, In epist. CLXXXI eidem Archiepse ipso innis scopo Mediol. praecipit, ut cum eo, qui de regous Francorum Italiam nullam absque ipsius consensiti et unanimitate placitum μ.cere praesumat. Metuebat enim Pontifex, ne unus ex fatribus Carolomanni in huiusmodi conuentu Rex Italiae eligeretur. Quamuis enim, Carolomanno aegrotante, et Carolum et Ludovicum Romam uocarit; id tamen potius ad turbas mouendas, quam ad imperium stabiliendum facere poterat. Nibodum, episcopum, per epist. nisi ...' CLXXIII et CLXXIX ad Carolomannum regem et Carolum fratrem
tractentur eius mittit, mandatque, si Carolummannum posse incunctanter agno-' . .: scitis, apud illum; sin autem apud germanum et aequivocum eius,
aut ira- Carolum uidelicet gloriosum Regem, causas et utilitates sanctae Se- Graium' eonsillio agere: et, Deo auxilian ' te, ad persectum deducere satagatis; quatenus pristinum eius honorem, atque uigorem ipsius, regia maiestas, more uidelicet parentum Pontism suorum, conseruet incolumem. In epist. ad Anton. episc. Brixiens. aium retrii' Berengar. glorios comitem, CCXXXVII, Ponti sex se a Carolo Italiet are- manno rege uicarium in regno Italico constitutum.assirmat: quia diis. It spiritualis filius noster Caroloinannus gloriosus Rex suis re- eoustiti, galibus litteris, et Mitarum nostrorum uerbo, nostro praesulatuitam alti pio mentis affectu commisit , ut nos curam huius Italici regni haberemus, tam pro diuinitus nobis commissa pastorali solicitudine omnium
292쪽
illa quae contra Deum, et iura legis alicubi cognoscimus praesum-XXVII. 'ptione commilla, Omni uolumus conamine compescere, et unam ouem morbidam gladio percutere spirituali, ut ad salutem quoquo modo anima uulnerata perueniat, antequam totus grex unius contagione maculetur. Audientes igitur etc.
Quod ad episcopos attinet, Carolomannus, sine dubio, morem regium seruauit. Memorabile exemplum suppeditat ipsius Pontificis . Iohannis VIII epist. CLXXI, qua Pontifex Regem rogat, ut Gos Rex Cos. pertum diaconum constituat episcopum Uercellensem; quas preces potu Papa primarias uult censeri. Ita autem habet epistola: si dilecto ac spiritali filio Carolomanno glorioso Regi. Multorum relatione didi- stituit epicimus, quod Ecclesia Vercellensis nune ualde turbata, et quotidianis commota scandalis consistat, dum in duas partes populus Pro Epi- sem. seopi electione diuisus, alii unum, alii uero alterum eligere, habereque contendant, et cupiant; electumque enormiter defendere ute que procuret. Sed quia iuxta nostri ministerii Apostolicum ossicium et solicitudinem omnium Ecclesiarum Dei, nobis in ipso Apostolorum principe commissam, iuxta canonicam, etiam sanctorum Patrum regulam dicentem: Si diuisio clericorum, uel populi extiterit, et defuturi electibne Pontificis contentio fuerit oborta, nullum ex his duobus in throno Episcopali esse aliquatenus consecrandum, sed alterius electionem fieri debere sacerdotis Ecclesiae proprio destitutae rectore, et ob id perturbatae iura pacis serentes, subuenire debemus. Regiam excellentiam uestram rogamus, ut pro amore Dei, et sancti rotinis Petri, ac nostrae paternitatis dilectione, ipsum Vercellensem Episco. Pontifice, . patuin huic nobilissimo uiro Gosperio uidelicet uenerabili Diacono, uobis bene cognito, communique fideli nostro ac uestro, quem pro Ecclesiasticis utilitatibus in seruitium uestrum direximus, placido depraesentia modo tribuatis. Quoniam uero cognoscimus hunc in omnibus, tam ciuilibus, quam etiam Ecclesiasticis causis strenuum atque utilissimum fore, nobisque non mediocriter fidelissimum. Qua propter ad uestrae praesentis, et futurae gloriae augmentum, hoc uos nobis condere petimus, hanc primam nostri Pontificii iustam petitionem, uestra regalis alacriter perficiat magnitudo, ut nos et u stram libenti possimus perficere uoluntatem. Charissime fili, quo- uiam sic uerae dilectionis unanimitate, pioque amoris affectu uid
293쪽
bimur manere coniuncti, si nos ea, quae cupitis, Apostolica dunt Xat persecerimus auctoritate; et uos item uestro regali iure nostri desiderii preces audire cum iucunditate procul dubio studueritis. Talem namque progenitores uestros inuictissimos Imperatores Augustos circa praedecetares nostros, sanctos uidelicet Romanae sedis Antistites, habuisse dilectionem, recolimus, ut quicquid ab alterutra parte petebatur, omni postposita occasione, mox emcaciter compleretur. Ita uero, et nostra nunc Pontificalis a Deo conseruata M testas, et uestra Regia magnitudo, sibimet debent placide fauere uicissim. , Eadem strictim in epist. CLXXXVII repetuntur. In epist. CCXXIII praecipit Pontifex Vercellensibus, ut hunc Conspertum episcopum recipiant, Iosephi autem inuasoris acta irrita esse iubet: siquo- in iam dilectiis, ae spiritalis filius noster Carolomannus gloriosus Rex istius Italici regni, ipsum Vercellensem Episcopatum, more praeceΩ lsorum suorum Regum, et Imperatorum concessit huic Consperio ui- lro nobilissimo, praesentibus Missis nostris, nostramque Apostolicam lclementiam suis est Iiteris deprecatus, ut eum uobis i scopum com ssecraremus. Nos autem eius precibus inclinati, nolentes uos diu isine proprii ac legitimi esse cura pastoris, hunc ipsum sanctae UeN Icellensi Ecclesiae uestrae. Apostolica duntaxat auctoritate, Episco- ipum consecra imus, dedimusque uobis pro inuasore illo istum pa- istorem, pro mercenario ignavo prouidum satis Rectorem, qui scilicet nostris uos Apostolicis doctrinis admonitus, quasi populum Domini sibi commissum more ueri pastoris pabulo uitae, perpetuaeque salutis pascere, atque in uirga aequitatis, et mansiuetudinis regere uigilanti semper cura, et solicitudine solerter procuret Quem itaque uos omnes uno uoto, et pio assectu quasi patrem, et Rectorem animarum uestrarum, utpote charissimi filii, ut recipiatis praesenti stat to nostro iubemus; et abi pcto ac reprobato supradicto inuasore, hunc, quem ordinauimus, uobis habetote Episcopum . si In epist
la CIjΙ cin HARDUIN. adt. concit. T. VI p. i.) declarat Pontifex, se secundum uoluntatem et petitionem dilecti filii sui Carolomanni gloriosi regis hunc Conspertum antistitem consecrasse.
294쪽
Eeelesiarum salutem sibi, maiorum more, cordi habuit Rex noster et antiqua iura confirmando et noua antiquis addendo. Im- Immunita- inunitatis literarum exemplum , ad ecclesias pertinens, exstat in xς b.
MURATOR. t. Ι Antiqv. Ital. p. 'a , ubi pro Nouariensi ecclesia ita statuit Rex et adiens serenitatem culminis nostri Notingus Noua- Noaarie tiensis Ecclesiae Episcopus detulit obtutibus nostris quandam auctoritatem, in qua continebatur, qualiter piae recordationis Hludovicus imperator Consobrinus noster confirmauerat Praecepta Aut nostri
Illudovici serenissimi Augusti, nec non et auctoritatem Patrui nostri Hlotharii piissimi Imperatoris genitoris sui, qualiter beatam Sedem, quae est constructa in honore Sanctae Dei Genitricis semperque Virginis Mariae, cui etiam auctore Deo idem Episcopus praeesse digno. scitur, cum rebus et hominibus ad eandem Sedem legaliter pertinentibus uel aspicientibus, sub sua suscepisse tuitione, atque immunitatis defensione. Idcirco iam dictus Episcopus nostram deprecatus est celsitudinem, ut secundum supradictorum Imperatorum auctoritates,
parentum nostrorum morem sequentes, nostram adderemus. Cuius
petitione ob amorem Dei, et reuerentiam Sanctae Mariae Uirginis, et Sancti Gaudentii precibus annuentes, hanc nostrae auctoritatis, immunitatis, et defensionis gratiam pro diuini cultus amore etc. cutis siupra descripto Ludovici Diplomato exorare delectet. Insuper etiam uolumus atque omnimodis praecipimus, ut Ecclesia beati Clementis Matyris Christi, quae iniuste inde ablata fuit, et malo ingenio subtracta, ad supra dictam Sedem pertineat cum omnibus adiacentiis et pertinentiis suis. Volumus ergo, ut quidquid de praefatis Eccle- sis, rebus Ius Pisci exigere poterat, id est annona, uinum, caseum, pulli, oua, castanearum, fructusque messis que lentibus que gignitur
plustatica, calcem, uenationes, uel ceterorum talia, in integrum Ecclesiis concedimus, scilicet ut perpetuo tempore ad peragendum etc. Ecclesia Cremonensis etiam tabulas immunitatis nacta est, quas Cremo.
profert MURATOR. c. l. t. VI pag. 363: uir uenerabilis Benedictus Cremonensis Ecclesiae Episcopus, missa petitione petiit, ut Precepta piissimorum Augustorum parentum nostrorum per nostre Celsitudinis
auctoritatem roboraremus atque confirmaremus. Cuius petitioni libenter ob amorem Domini nostri Iesu Christi libenter annuentes, Ii a preci-Disitirco by Corale
295쪽
ara CAP. II DE DI PLOM ΛΤ Illus . xv preeipimus atque iubemus, ut omnes res supradicte Ecclesie, que est . XXVIlL constructa in honore Sancte Marte Virginis Matris Domini nostri Iesu Christi, et Sancti Stephani Martiris Christi, sicut in piissimorum Augustorum parentum nostrorum tuitione fuerant, ita et in nostra defentione atque immunitate firmiter permaneant. Iubemus ergo, atque supra dicte Ecclesie confirmamus, ut omnia loca ibidem pertinentia, que a longo tempore usque nunc ad hunc locum pertinere uidentur,
tam Monal eria, quamque Synodochia, seu et Ecclesias Baptisinales, et reliquas possessiones, que ad hunc Episcopatum iuste et rationabiliter pertinent, uel que deinceps diuina pietas ad ea loca augeri uolum rit, ut supra nominatus Episcopus, Succetaresque sui, perpetualiterea teneant atque possideant. Insuper adiunximus, sicut in supraductis Preceptis inuenimus, locum, qui dicitur Teoledo, cum Briuis lis, et Cocullo, cum omnibus ad ipsum locum pertinentibus, et Portu Vulpariolo. et transitorio, cum molitura usque ad Caput Addue, eum molitura de Molendinis, et portoris usque in Caput Addue. Omnia enim hec supramemorate Ecclesie per hoc presens Preceptum nostium confirmamus, ut iure firmissimo perpetuis temporibus, possideat Parmensi Ecclesiae Parmensi Rex non QIum antiqua iura ac priuilegia .....d ' confirmat, sed et nouis ista munificentiae regiae documentis cuuiulat bittim in UGΗELLI Italia fare. t. II pag. I 4s: Wibodus sanctae Parmensis F.eclesiae uenerabilis Episcopus, dilectus fidelis noster, nostram per
tu, α, Εmardum fidelem nostrum deprecatus est clementiam, ut paupercu-Mei. lae Parmensi suae Ecclesiae pro amore Dei, animaeque nostrae, parentumque nostrorum mercede subuenire dignaremur. Cuius petitionibus pietatis nostrae aures misericorditer accommodantes, et eius erga nostriun obsequium curiosisIimam fidelitatem attendentes concedimus, atque donamus ei, et Ecclesiae suae Abbatiam de Bercedos tam in monte Bardone cum omnibus adiacentiis, et pertinentiis eius in integrum tam in finibus Tusciae, quamque Longobardiae cum omni integritate, et soliditate sua iure perpetuo. Insuper etiam confirmamus, et corroboramus, quod ei, et Ecclesiae suae per aliud nostrum edictum nuper concessum est, id est curtem regiam exstructam infra ciuitatem Parmam cum omni ossicio suo, seruis et ancillis masculini sexus, et foemini, seu etiam largimur, et perdonamus, atque nuper concessum confirmamus praedicto Vibodo, et praeliba-
296쪽
CΛROLOMANNIotae Ecclesiae suae omne ius publicum, et teloneum, atque districtum l. XXX. eiusdem ciuitatis, et ambitum murorum in circuitu, nec non et pra- XVIlII tum regis non longe ab ipsa cadem ciuitate in integrum sicut nostrae publicae, ac regiae pertinet potestati. Corroboramus, quin potius et confirmamus per huius nostri edicti paginam omnes auctoritates quascunque praedicta Parmensis Ecclesia in honorem sanctae Dei Genitricis, semperque Uirginis Mariae dicata dignoscitur a tempore omnium Regum Longobardorum, ec Francorum, Caroli uidelicet Magni, Lotharii et Ludovici piissimorum Regum, et Imperatorum nostrorum scilicet praedecostarum,. usque in praesens tempus praecipientes, ut nullus saepe nominatam Parmensem Ecclesiam de uni uersis, quae inibi ab antecessoribus nostris pia deuotione collata sunt, et de iis, quae nostra regalis munificentia illi consert, absque Iegali iudicio exspoliare audeat, et idcirco hoc nostrae donationis, concessionis, seu confirmationis iussimus seri praeceptum, per quod praedicto Nihodo uenerabili Episcopo fideli nostro, eiusque succes.soribus ad partem Ecclesiae suae praedictam Abbatiam de Bercedo,
cum omni, ut iam diximus, integritate sua, tam quod modo habet, aut in antea Deo propitio per fideles animas adeptura est, et praefatam Curtem, quae regia dicitur, infra denominatam ciuitatem Pa mam , et omne ius publicum, et teloneum et districtum ciuitatis, seu et ambitum murorum in circuitu, et pratum, quod regium nominatur, in integrum concedimus se Perdonamus, atque largimur, et de nostro iure in eius ius, et dominium transfundimus, ut habeat, teneat, possideat, atque fruatur perenniter tam ipse Wibodus Episopus sidelis noster, quamque et succestares ei us ad partem Ecclesiae iam dietae iure proprietario in aeternum omni nostra, nostrorumque haeredum, ac prohaeredum, ed posterorum repetitione sopita, atque extincta.
Quemadmodum coenobia semper sibi uigilabant, ut, regiis au--eon-ctoritate, non solum parta tuerentur; sed et opes ampliores acquirerent: ita etiam ex regis nostri lamiate proficere contendebant. sellionis Documentum primum praebet monasterium Chremi sense, cui, quam Ludovicus constituerat, donationem confirmat Carolomannus filius ..in RETT PACHER. Annal. Cremifan. p. 32 :. compuncti amore Cremii 'Ii 3 - diuino
297쪽
as CAP. II DE DI PLOMΑΤIBVs, diuino quaedam loca nostrae haereditati; ad Monasterim , quod uocatur C tremisa, tradimus. Quae quamuis nobilissimus Pater nollerdiuae memoriae Ludvvicus Rex ad id Monasterium donaret, tamen nullo audioritatis suae praecepto confirmauerat, idcirco complacuit regalitati nostrae, pro remedio animae praefati beatissimi Genitoris nostri et Genitricis nostrae hanc ipsiam donationem per praesentem auctoritatem nostram confirmare, quatenus perpetualiter si a Ct in-COnuulsa permaneat. Tradimus ad praefatum Monasterium per hoc Praesens praeceptum nostrum territorium quoddam iuxta fluuium, qui dicitur SpraZa, quod a capite ab eo loco incipit, ubi unus fons in loco, qui Benia in uuanta dieitur, intrat in Spragam, et sic inter duas SpraZas, usque in eum locum, ubi ipsae duae SpraZae simul unum decursum conficiunt. Hoc igitur totum, sicut iam a duobus Comitibus Arathoto, et Ernusto circumequitatum fuerat, cum Omni inte-sitate ad praefatum Monasterium Chremiis, quod est in honore omini et Saluatoris nostri Iesu Christi constructum, tradimus atque
donamus, et de nostro iure in ius et dominationem eiusdem Monasterii transfundimus; ita uidelicet, ut quicquid de praefatis rebus ob utilitatem et profectum praescripti Monasterii Rectores et ministri eius facere uel iudicare uoluerint, libero in omnibus potiantur arbitrio faciendi quidquid elegerint. Aliud uero territorium tradimus ad ipsum praefatum Monasterium sub simili confirmatione in loco, qui dicitur Sin id aha, cuius torminus a Danubio, ubi unus fons emanat, eX una parte incipit, et sic vadit usque in eum locum, qui dicitur Wachrein. PIoc ergo totum, sicut diximus, et sicut hoc Nilhelmus Comes quondam ad id Monasterium circuivit, atque signauitra nostra potestate in potestatem eiusdem praenominati Monasterii securiter tradimus, quatenus Rectores, sicut iam diximus, eiusdem Ecclesiae, liberam potestatem ad utilitatem eiusdem loci, sanctaeque congregationis in omnibus habeant, inde facere, quidquid elegerint, nullo unquam successbre nostro irrumpente, uel inquietante, sed Deo auxiliante perpetuis temporibus firma, inuiolabilisque haec donatio permaneat. lBID. p. 3 s complacitationem in usus huius monasterii approbat: quidam uenerimilis Diaconus noster, nomine Chunibertus ad Monasteria principum nostrorum nobiscum complacitauit. Tradidit itaque praefatus Chunibertus ad Monasterium Chremisae, quod est constructum in honore Saluatoris, praeter agros, pratas Disiligod by GOrale
298쪽
. CAROLOMANNI. asyprata, et sylvas hubam unam, quam emerat in to eo, qui dicitur 1. xxx.
Linthard , quatenus ipsa huba cum duobus mancipiis, et decem ar- XVIIlI. mentis, cum Porcis uiginti, et ovibus totidem post finem uitae suae securiter ad iam memoratum Monasterium transeat, ea siquidem ratione , ut illi praeceptum nostrae auctoritatis usque in finem uitae suae in proprietatem donaremus, quidquid in nostrum beneficium de
ipso Monasterio Chremisiae in iam dicto loco, qui dicitur Linthard ,
habere uidetur, id est, lictae duae cum curte et aedificiis, cuin mamcipiis utriusque sexus, cum agris, sylvis, pratis, pascuis, aquis, ut et inutis, et cum 'omnibus, quae in eodem loco ad saepedictum Monasterium iuste et legaliter pertinerent. Nos autem eius petitiones iustas, et utiles ex utraque parte cognoscentes, dedimus illi cunctas Praefatas res, cum omnibus, quae ibi in beneficium prius habebat quatenus ea omnia in proprietatem uitae suae tantum habeat, atque possideat cum omnibus quaesitis et inquisitis earundem rerum peribnentiis: post finem uero uitae suae pleniter, ac securiter cum edicta complacitatione non solum sua traditio, uerum etiam ipsa nostra latagitio iis uerbis, sicut praedictum est, ad praelatum Monasterium et locum Sanctum redeat. Haud parui pendenda charta, in DACHDRlI spicilegii l. II p. 937 prolata, qua Rex Ludovici Imp. consobrini sui donationem in monasterium Casauriense estuam roborat, nouaque largitate amplificat. Dabimus ipsam CHRONlCI CASAV-Rl SlS narrationem, ex qua Carolomanno in Ludovici Imp. II testamento succelsionem in regno Italico destinatam fuisse discimus: m- - - Defuncto itaque piae semperque celebrandae memoriae Ludo- cἴλ:. . uico Augusto, testamento post eum consobrinus eius Carlom annus sis opes Rex, Ludovici Regis filius, regnum Italicum obtinuit. Quo audito, Romanus Abbas deposito ingenti fletu atque tristitia. quam habebat 'de morte ipsius Caesaris sui Coenobii constructoris, statim direXit ad mento L eum Domnum Celsuin Praepositum cum augustalibus praeceptis, ut ζψviqissomne bonum quod de Piscariense Monasterio antecessor eius ipse , beatae recordationis Ludovicus Imperator effecerat, ipse Rex ratum haberet, et Omni modo confirmaret, suoque nouo regio praecepto corroboraret. Illo autem abe te Romanus Abbas interim regimini
ac profectibus sui Coenobii ualidius insistebat. Vir potens et locuples supra scriptus Rimo, largitus est pro anima sua domos, agros, uineas, et omnia quae habebat de casale suprascripto Bectorita, Monasterio
299쪽
CAR GLOM ANNI. damentis in honore senctae et Indiuiduae Trinitatis eonstruxit, afferens quoddam praeceptum, in quo continehatur qualiter praefatus Imperator pro amore iplius sanctae et Indiuiduae Trinitatis, nec non et pro remedio animae suae, omnes res suas, quas iusto et legali tenore acquisiuit, tam infra urbem Romam, quam extra ipsam Romuleam urbem, per totam scilicet Campaniam, et etiam per omnem Romaniam, nec non et ambos Spoletanos Ducatus, seu et per totam Tusciam, ad praenominatum monasterium contulit. Ea uidelicet ratione, ut liceat Fratribus ibidem regulariter uiuentibus easdem res tam interius, quam exterius perpetualiter sine aliqua inquietudine
possidere. Et si Abbas ciusdem Monasterii obisset, ex propria Congregatione Abbatem sibi eligere licentiam haberent. Et ut id Monasterium perpetuis temporibus sub immunitate ac tuitione Imperiali
persisteret. Haec nos cognoscentes, decrevimus per hoc praesens praeeeptum nostrae mansuetudinis omnia praefata ita ut scripta sunt, confirmare. Volumusque, atque omnimodis praecipimus, ut Abbas Susdem praedicti Monasterii semper cum omnibus illuc pertinentiabus sub nostra Regali immunitate ac defensione maneat. Et omnes praenominatas res, id est, siue infra urbem Romam, siue extra, siue per totam Campaniam, seu per Tusciam, et ambos Spoletanos Ducatus, sicut in priori praecepto habebantur, Monachis ibidem Deo militantibus concedimus. Nec non ut et in eligendis Abbatibus de propria Congregatione perpetualiter potestatem laabeant. In stiperergo placuit nostrae Serenitati ad id praedustum Monasterium quemdam gualdum prope ibidem situm, nomine Cornie, tradere, cum seruis et molendinis de Balneolo ad id gualdum pertinentibus, habitantibusque in uilla, quae dicitur Alanne, cum aquis, pascuis, pratis ad id gualdum pertinentibus. Ea uidelicet ratione, ut haec omnia ob amorem Domini nostri Iesu - Christi, et pro remedio animarum nostrarum, id est, Ludovici praefati Imperatoris ac consobrini, qui nobis regnum istud disposuerat: nec non et piissimi Genitoris nostri Ludovici Regis, ac Patrui nostri Caroli, nostraeque qui hanc secimus traditionem, ad id Monasterium sine ulla inquietudine, perpetuis temporibus pertineant, quatenus Abbas et Monachi eiusdem loci cas dona res habeant atque possideant, et iuxta id quod opus eis si ad seruitium Dei potenter disponant, uitamque iugiter Regularem ducant, nullo unquam successore nostro hoc irrumpente:
300쪽
s. XXX- sed liceat eis quiete uiuere, et pro nobis ac pro nostris antem rDAVII bus semper ipsam exorare sanctam Trinitatem, in cuius honore haec iipsa eorum riclesia constat esse dicata. Et ut haec auctoritas no- tstrae confirmationis atque donationis firmiorem in Dei nomine ha- ibeat tenorem, annuli nostri impressione iussimus sigillari, et manu tpropria nostra subtus confirmauimus. Si quis uero, quod minime lcredimus, ipsa sua loca, eorumque pertinentia, seu seruos Dei inibi isupernae famulantes Maiestati laedere aut inquietare, seu ex collatis tminuere uel auferre praelumserit, duplum eis restituat, insuper com- , ponat pro praesumptione pondera auri probatissimi libras duodecim. φSignum manus Domni Carlomanni Serenissimi Regis. Baldo Cancellarius Regis, ad uicem Theogmari Archicapellani drecognoui et subscripsi. iiData decimo septimo CaIendas Novembris, anno Christo pro- pitio secundo regni Domni Carlomanni Serenissimi Regis, Indictione pdecima. Adium Papia ciuitate Regia in Dei nomine feliciter, Amen. t. Post mortem piissimae recordationis Ludovici Serenissimi Augu- disti, Domno Romano primo Abbate, in augmentis et profectibus sa- aero - sanctae Casauriensis Ecclesiae fortius et sollicitius insistente, plu- lires iniquae et prauae mentis homines insurrexerunt, coeperuntque ipsum Regale Monasterium querimoniis e turbare, Abbatem nimiis c uexationibus fatigare; quia non fuit postea Rex ueI 1inperator, qui itanta deuotione uel sollicitudine ipsiim et res eius tueretur et custo- Idiret, sicut Imperator Ludovicus qui eum a fundamentis construxe- Irat. Nam erant eo tempore tres fratres, uidelicet Amel redus, Wa- iningo, et Petrus, silii quondam Iustonis Franci, qui contendebant laduersus Romanum Abbatem res ut possessiones Gundi genitricis eo- irum, quae legibus et dono ipsius Caesaris piscariensi Monasterio orant i addictae seu confirmatae sicut in superioribus scriptis continetur. Un- sde cum apud ciuitatem Teatinam Iidebrando, et Elione et Singolso Castaldionibus, Supponis Comitis uicariis, generalis curia celebraretur, Romanus Abbas est eos prudenter aggrcssus, et de eisdem rebus cum Advocato suo contra ipsos sapienter agens et causdicans, ueris assertionibus eos deuicit et confutauit. Qualiter autem, et quibus rationibus, eos deuicerit, in Notitia Iudicati, mandato Iudicum descripta, et testibus roborata , plenius reperitur et legitur. JPost Disilireo by GOrale